What do you think?
Rate this book
Zelfs de vogels vallen
Hij ziet de sterren fonkelen op de onzichtbare wand tussen hem en de wereld, beseft dat niets ooit nog zal zijn zoals het voordien was. Weet niet wat nu gedaan...
Een nachtelijke dwaaltocht over de boulevards van Parijs, de opkomst en ondergang van een televisiepredikant, een achtervolging door de voorsteden van Los Angeles of de privatisering van een ruimtestation, de lenige verbeelding van Frederik Willem Daem heeft toegang tot alle uithoeken van de wereld en tot de geest van de meest uiteenlopende personages. Ondanks de donkere thematiek, waarbij hij weigert de dood te schuwen, laat Daem in zijn eigenzinnige debuut ook steevast een sprankje hoop en humor doorschemeren.
Een nachtelijke dwaaltocht over de boulevards van Parijs, de opkomst en ondergang van een televisiepredikant, een achtervolging door de voorsteden van Los Angeles of de privatisering van een ruimtestation, de lenige verbeelding van Frederik Willem Daem heeft toegang tot alle uithoeken van de wereld en tot de geest van de meest uiteenlopende personages. Ondanks de donkere thematiek, waarbij hij weigert de dood te schuwen, laat Daem in zijn eigenzinnige debuut ook steevast een sprankje hoop en humor doorschemeren.
- GenresShort Stories
190 pages, Hardcover
First published September 1, 2015
9 people are currently reading
295 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 28 of 28 reviews
February 19, 2017
In de Week van het Korte Verhaal besloot ik een kortverhalenbundel te lezen, maar helaas was Zelfs de vogels vallen niet helemaal aan mij besteed. De eerste twee verhalen vond ik erg tof, maar daarna wist het boek me niet meer te raken. Monstertjes II deed me overigens enorm denken aan Het Smelt en niet op een goede manier - ik begin me nu echt af te vragen wat die Vlaamse jongeren allemaal uitspoken bij de scouts..
December 25, 2015
Verhalenbundel over atypische thema's, personages en gebeurtenissen. O zo schoon. Vaak dacht ik, ja! Bij deze mensen had ik ook al gefantaseerd over hun leven. Denk aan de motivatie van een preacher om een beroemdheid te zijn en worden. Of een koppel dat beslist naar Parijs te verhuizen maar helemaal niet romantisch blijkt te leven. Wat dacht je van twee astronauten die elkaar niet erg fijn vinden maar samen in de ruimte zweven. Ook een fijn idee is dat Frederik zelf vaak een (bij)rol inneemt in zijn verhalen. Leest als een trein. Toppertje. Bovendien is de kaft door de auteur zelf beschreven en genummerd. Ik las alvast nr.92.
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 4, 2024
prachtige bundel kortverhalen
December 24, 2022
Zelfs de vogels vallen en andere verhalen
Auteur(s) boek : Frederik Willem Daem
ISBN : ISBN9789023490296
Datum : 31/10/2016
Genres : Kortverhalen;Mood: Confronterend, uitdagend;Hedendaags
Citaat : Hij is nog steeds dezelfde, overtuigt hij zichzelf. Hij zal nooit meer dezelfde zijn, ook al ziet hij niemand anders in de spiegel.
Review : De Debuutprijs 2016 gaat naar de Brusselse schrijver Frederik Willem Daem voor zijn verhalenbundel: Zelfs de vogels vallen en andere verhalen hij kreeg de bekroning bij de officiële opening van de Boekenbeurs op 30 oktober. Daem publiceerde al verhalen in onder meer Das Magazin, Revisor, De Gids en Oogst. In bibliotheek Muntpunt geeft hij elke woensdagnamiddag ook een gratis schrijfworkshop onder de naam 'The Write Stuff'. Bundels van kortverhalen winnen minder vaak een literaire prijzen dan romans ."Zelfs de vogels vallen" haalde het van twaalf andere debuten die in 2015 verschenen, merendeels romans en dat maakt deze bekroning des te verrassender.
Ook al zijn deze verhalen erg op het audiovisuele dat vandaag onze leefwereld beheerst afgestemd, toch zijn ze niet zo toegankelijk. De auteur hanteert een heel eigentijdse, dwarse stijl en besteedt zorgvuldige aandacht aan krachtige dialogen die duidelijk door film en televisie beïnvloed zijn, maar toch een heel eigen stempel hebben. De Verenigde Staten spelen een voorname rol in deze verhalen en daarom worden we ook geconfronteerd met de excessen in de Amerikaanse maatschappij, gaande van stuntmannen die hun leven op het spel zetten voor een klein kolommetje in de geschiedenisboeken of door de bulderende stem van een televisiepredikant die nauwelijks een aanslag overleeft. Zo vertoont zijn leven plots wel opvallende parallellen met het Nieuwe Testament.
Er zit veel actie in de verhalen en de dood is alom nadrukkelijk aanwezig want wat wil je als zelfs de vogels vallen. In zijn verhalen hecht Daem ook veel belang aan dialogen en gaat hij graag op zoek naar zinnen die iets zeggen, zonder iets te zeggen. Hij puurt het dramatische uit gebeurtenissen, maar toch laat hij ook veel aan de fantasie van de lezer over In het openingsverhaal ‘Kort bij de zon is het warm’, bevinden we ons in de VS, bij een zwart gezin. Ze zitten voor de televisie, waarop live een achtervolging getoond wordt: de politie zit een Nissan Primera achterna. Het gezin denkt die wagen te herkennen. Het moet de Nissan van hun Dennis zijn. En inderdaad, het is ‘m. Waarna het slecht afloopt met Dennis.
En dan geeft de auteur de fakkel over aan de lezer. Persoonlijk vind ik deze onzekerheid waarin de lezer geplaatst wordt iets heel sterk hebben, zeker als dat gebeurt met de taalvirtuositeit waarover Frederik Willem Daem beschikt. Elke schets, elk verhaal uit deze bundel geeft een portret, een blauwdruk van een wereld vol angst en onzekerheid.
Auteur(s) boek : Frederik Willem Daem
ISBN : ISBN9789023490296
Datum : 31/10/2016
Genres : Kortverhalen;Mood: Confronterend, uitdagend;Hedendaags
Citaat : Hij is nog steeds dezelfde, overtuigt hij zichzelf. Hij zal nooit meer dezelfde zijn, ook al ziet hij niemand anders in de spiegel.
Review : De Debuutprijs 2016 gaat naar de Brusselse schrijver Frederik Willem Daem voor zijn verhalenbundel: Zelfs de vogels vallen en andere verhalen hij kreeg de bekroning bij de officiële opening van de Boekenbeurs op 30 oktober. Daem publiceerde al verhalen in onder meer Das Magazin, Revisor, De Gids en Oogst. In bibliotheek Muntpunt geeft hij elke woensdagnamiddag ook een gratis schrijfworkshop onder de naam 'The Write Stuff'. Bundels van kortverhalen winnen minder vaak een literaire prijzen dan romans ."Zelfs de vogels vallen" haalde het van twaalf andere debuten die in 2015 verschenen, merendeels romans en dat maakt deze bekroning des te verrassender.
Ook al zijn deze verhalen erg op het audiovisuele dat vandaag onze leefwereld beheerst afgestemd, toch zijn ze niet zo toegankelijk. De auteur hanteert een heel eigentijdse, dwarse stijl en besteedt zorgvuldige aandacht aan krachtige dialogen die duidelijk door film en televisie beïnvloed zijn, maar toch een heel eigen stempel hebben. De Verenigde Staten spelen een voorname rol in deze verhalen en daarom worden we ook geconfronteerd met de excessen in de Amerikaanse maatschappij, gaande van stuntmannen die hun leven op het spel zetten voor een klein kolommetje in de geschiedenisboeken of door de bulderende stem van een televisiepredikant die nauwelijks een aanslag overleeft. Zo vertoont zijn leven plots wel opvallende parallellen met het Nieuwe Testament.
Er zit veel actie in de verhalen en de dood is alom nadrukkelijk aanwezig want wat wil je als zelfs de vogels vallen. In zijn verhalen hecht Daem ook veel belang aan dialogen en gaat hij graag op zoek naar zinnen die iets zeggen, zonder iets te zeggen. Hij puurt het dramatische uit gebeurtenissen, maar toch laat hij ook veel aan de fantasie van de lezer over In het openingsverhaal ‘Kort bij de zon is het warm’, bevinden we ons in de VS, bij een zwart gezin. Ze zitten voor de televisie, waarop live een achtervolging getoond wordt: de politie zit een Nissan Primera achterna. Het gezin denkt die wagen te herkennen. Het moet de Nissan van hun Dennis zijn. En inderdaad, het is ‘m. Waarna het slecht afloopt met Dennis.
En dan geeft de auteur de fakkel over aan de lezer. Persoonlijk vind ik deze onzekerheid waarin de lezer geplaatst wordt iets heel sterk hebben, zeker als dat gebeurt met de taalvirtuositeit waarover Frederik Willem Daem beschikt. Elke schets, elk verhaal uit deze bundel geeft een portret, een blauwdruk van een wereld vol angst en onzekerheid.
January 24, 2025
Door het titelverhaal (en overigens het langste) verliest het boek een ster. Maar FWD weet als geen andere een ruige sfeer te creëren in enkele zinnen.
~ ‘Sommige mannen houden van het soort kroegen waar lauw bier een garantie is, de aanwezigen nooit verrassen.’ (37)
~ ‘Paps schudt met zijn hoofd, trekt aan zijn sigaret en wijst naar zijn keel, alsof het leven daar, ter hoogte van de stembanden, ontspringt.’ (144)
~ ‘MOEST MIJN LUL CONFETTI SPUITEN DAN WAS HET ELKEN DAG CARNAVAL IN’T BAKKES VAN NANCY staat in inktzwarte letters op de muur boven het pissijn geklad en daar heeft Wolf niet meteen iets aan toe te voegen.’ (148)
~ ‘Sommige mannen houden van het soort kroegen waar lauw bier een garantie is, de aanwezigen nooit verrassen.’ (37)
~ ‘Paps schudt met zijn hoofd, trekt aan zijn sigaret en wijst naar zijn keel, alsof het leven daar, ter hoogte van de stembanden, ontspringt.’ (144)
~ ‘MOEST MIJN LUL CONFETTI SPUITEN DAN WAS HET ELKEN DAG CARNAVAL IN’T BAKKES VAN NANCY staat in inktzwarte letters op de muur boven het pissijn geklad en daar heeft Wolf niet meteen iets aan toe te voegen.’ (148)
October 12, 2021
Heel ... euhm ... mannelijk?
January 15, 2016
Zijn uitgever roemt terecht de lenige verbeelding van Frederik Willem Daem. Een meesterlijk debuut dit 'Zelfs de vogels vallen'.
Daem schrijft zinnen die je steeds weer wilt onderstrepen, in een veelzijdigheid aan verhalen. Ik zeg het gewoon nog eens: dít is pas debuteren!
Daem schrijft zinnen die je steeds weer wilt onderstrepen, in een veelzijdigheid aan verhalen. Ik zeg het gewoon nog eens: dít is pas debuteren!
May 14, 2023
Mooi, grof. Hou van zijn schrijfstijl.
September 19, 2023
Super sterke verhalen, niet allemaal even geweldig, één van de enige verkrachtingsscènes ooit die bijdraagt tot het plot (al lag dat er iets te dik op). Al bij al echt een cool boek!
February 7, 2021
Daems talent zit hem in zijn ongekend beeldende proza, je ziet alles moeiteloos als een film voor je geestesoog afdraaien. Niet elk kort verhaal komt mijns inziens even goed uit de verf, maar over het geheel gezien is dit een sterk en hoogst oorspronkelijk debuut. Ik zie uit naar zijn eerste roman Tekens van leven, een kleine maand van ons verwijderd.
October 30, 2015
***1/2
March 2, 2020
Ik weet waar ik moet zijn maar ik weer niet meer vanwaar ik kwam. Parijs blijft voor mij die vriend van een vriend bij wie ik mijn best doe om hem geen deel van mijn leven uit te laten maken. We zijn hier nu twee zeken. Ik had geweigerd het een nieuw begin te noemen. Het was een halte, een noodgedwongen overstap die de inzittenden alsnog de eindbestemming liet bereiken.
August 28, 2018
Mooie verhalenbundel van een veelbelovende schrijver. Donkere thema's, heldere verhaallijnen en een paar geweldige zinnen. Zoals: Oneerlijkheid duurt het langst als ze door de zweem van dood omringd is.
July 24, 2018
Daem toont zich een straffe verhalen met deze kortverhalen. Graag meer van dit, maar dan in een volledige roman?
August 2, 2018
Wonderbaarlijk goed! Pluspunt: alle verhalen zijn kort!
October 21, 2019
Verrassend zo'n korte verhalen. Positief verrassend!
October 11, 2020
Bevat de raakste vergelijking ooit:
"We zeggen poeslief, met een 'r' die klinkt alsof er karton scheurt: 'Merrrrrci, madam.'"
"We zeggen poeslief, met een 'r' die klinkt alsof er karton scheurt: 'Merrrrrci, madam.'"
February 27, 2022
Korte verhalen, donkere thema’s, beeldende woorden
June 28, 2017
Zelfs de vogels vallen van Frederik Willem Daem zoekt naar lichtpuntjes in het donker
Frederik Willem Daem publiceerde verhalen in onder andere Das Magazin, De Revisor en Oogst Magzine. ‘Zelfs de vogels vallen’ is het korte verhaal waaraan zijn debuutbundel de titel te danken heeft. Alle verhalen in zijn bundel hebben op hun eigen manier iets onheilspellends. Toch weet Daem het zo te brengen dat ze niet te zwaar of naargeestig worden.
Zelfs de vogels vallen leest als een trein, is bij vlagen spannend en laat je nadenken over de donkere thema’s die in de verhalen steeds opnieuw opduiken. De auteur presenteert dood, verval en vergankelijkheid met een vleugje humor en omgeeft deze zaken met zoveel banaliteit dat er toch altijd nog hoop overblijft. ‘Hij zei zonet dat hij zijn lichaam beschouwt als een tempel. Ik vertelde hem dat ik een atheïst ben. Hoe moet je anders reageren als iemand dergelijk gezeik verkoopt?’
Diversiteit
Op de terugkerende thema’s na, getuigen de verhalen van grote diversiteit. Daem zet veel verschillende personages geloofwaardig neer: een televisiepredikant, een astronaut en een stuntman. Hij speelt ook met de opbouw en de ordening van de verhalen. Daem schrijft over het algemeen in korte, bijna staccato zinnen, waardoor de lezer makkelijk door de bundel leest. Het verhaal ‘Zelfs de vogels vallen’ is deels in interviewvorm geschreven, wat een aardige afwisseling in het lezen teweegbrengt en tegelijkertijd iets wezenlijks toevoegt aan het verhaal van de plotseling beroemde predikant.
Vlaams
Daem kiest er duidelijk voor zijn Vlaamse oorsprong in het taalgebruik te behouden. Waar zijn thema’s en verhalen over familie, godsdienst en liefde redelijk universeel zijn, zijn de Vlaamse en Franse uitspraken zeer aanwezig. De Vlaamse taal mag met trots geschreven worden, maar lezers die niet gewend zijn die te lezen zouden hier en daar eens vreemd op kunnen kijken. Vooral in ‘Monstertjes II’, een nostalgisch verhaal over familie en ervaringen van een kind, is de taal wat lastiger te volgen. ‘Voor mij ligt een spelleke solitaire en oma heeft al drie azen van de vier gevonden. Ze mankeert enkel nog de harten.’ Laat dit geen reden zijn om de verhalenbundel te laten liggen, een debuut als dit moet je gewoonweg gelezen hebben.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
Frederik Willem Daem publiceerde verhalen in onder andere Das Magazin, De Revisor en Oogst Magzine. ‘Zelfs de vogels vallen’ is het korte verhaal waaraan zijn debuutbundel de titel te danken heeft. Alle verhalen in zijn bundel hebben op hun eigen manier iets onheilspellends. Toch weet Daem het zo te brengen dat ze niet te zwaar of naargeestig worden.
Zelfs de vogels vallen leest als een trein, is bij vlagen spannend en laat je nadenken over de donkere thema’s die in de verhalen steeds opnieuw opduiken. De auteur presenteert dood, verval en vergankelijkheid met een vleugje humor en omgeeft deze zaken met zoveel banaliteit dat er toch altijd nog hoop overblijft. ‘Hij zei zonet dat hij zijn lichaam beschouwt als een tempel. Ik vertelde hem dat ik een atheïst ben. Hoe moet je anders reageren als iemand dergelijk gezeik verkoopt?’
Diversiteit
Op de terugkerende thema’s na, getuigen de verhalen van grote diversiteit. Daem zet veel verschillende personages geloofwaardig neer: een televisiepredikant, een astronaut en een stuntman. Hij speelt ook met de opbouw en de ordening van de verhalen. Daem schrijft over het algemeen in korte, bijna staccato zinnen, waardoor de lezer makkelijk door de bundel leest. Het verhaal ‘Zelfs de vogels vallen’ is deels in interviewvorm geschreven, wat een aardige afwisseling in het lezen teweegbrengt en tegelijkertijd iets wezenlijks toevoegt aan het verhaal van de plotseling beroemde predikant.
Vlaams
Daem kiest er duidelijk voor zijn Vlaamse oorsprong in het taalgebruik te behouden. Waar zijn thema’s en verhalen over familie, godsdienst en liefde redelijk universeel zijn, zijn de Vlaamse en Franse uitspraken zeer aanwezig. De Vlaamse taal mag met trots geschreven worden, maar lezers die niet gewend zijn die te lezen zouden hier en daar eens vreemd op kunnen kijken. Vooral in ‘Monstertjes II’, een nostalgisch verhaal over familie en ervaringen van een kind, is de taal wat lastiger te volgen. ‘Voor mij ligt een spelleke solitaire en oma heeft al drie azen van de vier gevonden. Ze mankeert enkel nog de harten.’ Laat dit geen reden zijn om de verhalenbundel te laten liggen, een debuut als dit moet je gewoonweg gelezen hebben.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
December 4, 2015
Nog ongeveer een week en dan vindt voor het eerst het Dag Mag Festival plaats in Antwerpen, een aantrekkelijke formule waarvoor je online inschrijft en je in ruil daarvoor een boek krijgt en tegelijkertijd een maand later toegang krijgt tot een leesclub met de desbetreffende schrijver (of in sommige gevallen BV's die een klassieker 'vertegenwoordigen'). Ik schreef me in voor een Vlaamse jonge schrijver, Frederik Willem Daem, die een kortverhalenbundel schreef onder de titel 'Zelfs de vogels vallen'. (Andere clubs met grotere bekendere schrijvers zaten sowieso al direct vol en daarbij ken ik mezelf goed genoeg dat ik geen vragen zou durven stellen op zo'n gelegenheid...)
De verhalen in deze bundel mogen dan wel heel universeel zijn, de aanslag op een Amerikaanse televangelist, een duo astronauten dat elkaar niet kan luchten of zien en die op elkaars lip moeten zien te leven, een lang uitgerokken Parijse nachtwandeling, een live op tv te volgen achtervolging in Los Angeles, of het verloop van een stierenloop in een Spaans dorp, het taalgebruik blijft toch typisch Vlaams. Alle verhalen zijn vrij onheilspellend, donker en gaan dikwijls over de dood en menselijke fouten. Sommige verhalen zijn sterker dan andere, maar het gebalde en de verschillende stijloefeningen maken het zeker tot een knappe bundel. Bovendien heeft de schrijver er als promotiestunt voor gezorgd dat alle 1000 boeken van de eerste uitgave een persoonlijke cover meekregen. Een schrijfmarathon die op z'n minst wat respect afdwingt. Zie hier het filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=f_OFQ... . Ik kreeg het 99ste boek uit heel dit rijtje. Waarvoor dank!
De verhalen in deze bundel mogen dan wel heel universeel zijn, de aanslag op een Amerikaanse televangelist, een duo astronauten dat elkaar niet kan luchten of zien en die op elkaars lip moeten zien te leven, een lang uitgerokken Parijse nachtwandeling, een live op tv te volgen achtervolging in Los Angeles, of het verloop van een stierenloop in een Spaans dorp, het taalgebruik blijft toch typisch Vlaams. Alle verhalen zijn vrij onheilspellend, donker en gaan dikwijls over de dood en menselijke fouten. Sommige verhalen zijn sterker dan andere, maar het gebalde en de verschillende stijloefeningen maken het zeker tot een knappe bundel. Bovendien heeft de schrijver er als promotiestunt voor gezorgd dat alle 1000 boeken van de eerste uitgave een persoonlijke cover meekregen. Een schrijfmarathon die op z'n minst wat respect afdwingt. Zie hier het filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=f_OFQ... . Ik kreeg het 99ste boek uit heel dit rijtje. Waarvoor dank!
June 15, 2016
De inmiddels gehypete debuutbundel van Frederik Willem Daem laat zich typeren rond onthechting, identiteit en lichtheid. Filmische scènes waarin personages ‘Teddy’ en ‘Tracy’ heten worden afgewisseld met autobiografische flarden van het Parijse stadsleven: relatietwijfels, duivenlijken, de verwachtingen van de volwassenenwereld. Enfin, het betere dagboekwerk in dialoogvorm. Daem loodst ons met gedetailleerde beschrijvingen en grillige, introspectieve bedenkingen door de nachtclubs, misvieringen en meer volatiel vertier.
Verwachtingen: vlot lezen (check), effectief ‘kort’ zijn (check) en ergens een onverwachte wending vertonen. Dat laatste komt zeker aan bod: geïntegreerde Franstalige dialogen – een restant van Daems filmopleiding, tussentaalgebruik – wat overigens absoluut not done is in de Vlaamse literatuurwereld want ‘geveinsd’ – doen af en toe de wenkbrauwen fronsen. Vooral omdat naast de cheape intimiteit ge u ineens afvraagt of ge toch niet een pretentieus filmscenario aan het lezen zijt. Die niet zo weloverwogen keuzes terzijde. Daem wringt zich niet in ongemakkelijke bochten. Hij kronkelt wat rond, doet zich voor als de gewiekste underdog met bijvoorbeeld een katern die ‘werktitel’ heet, postmodernistische doorhalingen, romantische ironie quoi. Daarnaast staat er tegenover elke knap uitgewerkte introspectie een lege zin à la “de laatste dagen zijn een achtbaan geweest”. Had ik het woord fake al in de mond genomen?
Verwachtingen: vlot lezen (check), effectief ‘kort’ zijn (check) en ergens een onverwachte wending vertonen. Dat laatste komt zeker aan bod: geïntegreerde Franstalige dialogen – een restant van Daems filmopleiding, tussentaalgebruik – wat overigens absoluut not done is in de Vlaamse literatuurwereld want ‘geveinsd’ – doen af en toe de wenkbrauwen fronsen. Vooral omdat naast de cheape intimiteit ge u ineens afvraagt of ge toch niet een pretentieus filmscenario aan het lezen zijt. Die niet zo weloverwogen keuzes terzijde. Daem wringt zich niet in ongemakkelijke bochten. Hij kronkelt wat rond, doet zich voor als de gewiekste underdog met bijvoorbeeld een katern die ‘werktitel’ heet, postmodernistische doorhalingen, romantische ironie quoi. Daarnaast staat er tegenover elke knap uitgewerkte introspectie een lege zin à la “de laatste dagen zijn een achtbaan geweest”. Had ik het woord fake al in de mond genomen?
January 23, 2016
Een verhalenbundel, een debuut. Mijn voorkeur ging uit naar het titelverhaal zelf, Zelfs de vogels vallen en ook voorbij de klif vond ik sterk. Ook Zodiak vond ik heel goed, amusant zelfs, in zijn kleinmenselijkheid, no matter where.
Andere verhalen spraken me dan weer minder aan, te vergezocht, te ... ik weet het niet. De afwisseling tussen ahw heel menselijk dichtbij en filmisch 'American' heeft ook wel iets.
Lees, met mate, laat het liggen, lees nog een verhaal. In een ruk uitlezen lukte me niet.
http://www.canvas.be/cultuur/debuut-f...
Andere verhalen spraken me dan weer minder aan, te vergezocht, te ... ik weet het niet. De afwisseling tussen ahw heel menselijk dichtbij en filmisch 'American' heeft ook wel iets.
Lees, met mate, laat het liggen, lees nog een verhaal. In een ruk uitlezen lukte me niet.
http://www.canvas.be/cultuur/debuut-f...
April 12, 2017
In dit boek laat Frederik Willem Daem best wat van zijn talent zien. Enkele verhalen zijn zeer goed opgebouwd. Al haalt niet elk verhaal een even hoog niveau. Hij schrijft erg beeldend en visueel. Het boek leest als een film.
Hij maakt van elk boek een hebbeding door ze manueel te nummeren en te betitelen.
Hij maakt van elk boek een hebbeding door ze manueel te nummeren en te betitelen.
October 4, 2015
Wonderlijk spannend.
January 18, 2016
Of hoe "het boek van een onbekende auteur" een aangename verrassing bleek te zijn.
Uitkijkend naar het vervolg op sommige verhalen.
Uitkijkend naar het vervolg op sommige verhalen.
April 15, 2016
Overall good short stories, in a nice style, very diverse, and quite interesting prose.
I'm not the biggest fan of short stories, but this is definitely one worth picking up
3.5*
I'm not the biggest fan of short stories, but this is definitely one worth picking up
3.5*
December 27, 2016
Verhalen over relaties, Parijs, ruimtevaart, stierengevechten, pissijnen en meer fraais. Hard, somber met soms een vleugje humor. Altijd raak en fraai gecomponeerd.
Displaying 1 - 28 of 28 reviews