What do you think?
Rate this book
ปาฏิหาริย์รักวันฝนพรำ เล่ม 1-2
เรื่องมหัศจรรย์ไม่เคยเกิดขึ้นกับ ‘เว่ยเป่าผิง’ เลย จนกระทั่งคืนหนึ่งที่สายฝนโปรยปราย อยู่ๆ ‘เธอ’ ก็มาปรากฏตัวตรงหน้าเขา เธอเป็นใครกัน หรือจะเป็นวิญญาณบรรพบุรุษจริงๆ อย่างที่ถูกกล่าวอ้าง แต่ไม่ว่าเธอจะมาจากไหน เธอก็ได้กลายมาเป็นพี่สาวที่คอยอยู่เคียงข้างเด็กชายผู้แสนเย็นชาต่อสิ่งรอบกายอย่างเขา
แต่หากวันใดไร้ซึ่งหยาดฝน เขาจะไม่ได้เจอเธอ... พี่สาวที่กลายเป็นดั่งส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาไปแล้ว นี่คือกฎบังคับของเรื่องมหัศจรรย์ที่เขาจำต้องยอมรับ จวบจนวันที่เขาเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ และหัวใจของเขาก็เริ่มรู้สึกไปไกลในยามที่อยู่ใกล้ชิดเธอ มันเป็นความรู้สึกในแบบที่น้องชายไม่ควรคิดกับพี่สาว เขาคงต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่างแล้วสินะ เพื่อให้ความทรงจำที่งดงามยังคงอยู่ไปตลอดกาล...
แต่หากวันใดไร้ซึ่งหยาดฝน เขาจะไม่ได้เจอเธอ... พี่สาวที่กลายเป็นดั่งส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาไปแล้ว นี่คือกฎบังคับของเรื่องมหัศจรรย์ที่เขาจำต้องยอมรับ จวบจนวันที่เขาเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ และหัวใจของเขาก็เริ่มรู้สึกไปไกลในยามที่อยู่ใกล้ชิดเธอ มันเป็นความรู้สึกในแบบที่น้องชายไม่ควรคิดกับพี่สาว เขาคงต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่างแล้วสินะ เพื่อให้ความทรงจำที่งดงามยังคงอยู่ไปตลอดกาล...
- GenresFantasy
544 pages, Paperback
First published January 1, 2014
20 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
October 7, 2015
ช่วงแรกเริ่มอ่านไปหน่อยก็งงๆ มึนๆ เกือบไม่อ่านต่อแล้ว เรียกว่าเริ่มต้นไม่น่าประทับใจเลย แต่เห็นมีคนรีวิวว่าสนุก ก็เลย อดทนกัดฟันผ่านบทแรกๆ ไป แล้ว ค่อยเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร พอเด็กน้อยเริ่มใกล้ชิดกับพี่สาว มีพี่สาวคอยดูแล ไม่ต้องถูกเอ็ดถูกตีอย่างไม่ยุติธรรมเท่าไรแล้วเราก็ชอบค่ะ สนุกน่ารักดี อ่านเพลินๆ ความชอบ เกือบๆ 4 ดาวค่ะ
November 25, 2015
อ่านแล้ว มึน ๆ ค่ะ ตามฉบับอวี๋ฉิง
ถามว่าสนุกมั้ย สนุกค่ะ
แต่ถามว่า งงมั้ย บอกได้ว่ามากกก
ในส่วนตัวเรื่องราวต่าง ๆ ไม่งงนะคะ
แต่รายละเอียดยิบย่อย ค่อนข้าง งงค่ะ
มีหลายคำถาม หาคำตอบไม่ได้
ปล่อยผ่านได้มั้ย .. ก็ได้นะ เพื่อการอ่านอย่างราบรื่น
ไม่งั้น เง็งมาก บอกเลย
เล่ม 1 เป็นส่วนวัยเด็กของตัวเอก .. อ่านแล้วแอบเศร้านะคะ
เข้าใจอารมณ์พระเอกตัวน้อยเลยว่า รู้สึกยังไง
เก็บกดแค่ไหน (แม้ว่า ผู้เขียนจะไม่ได้เขียนออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน)
พอเข้าเล่ม 2 เริ่มมีความหวานเข้ามา อ่านได้เร็วหน่อย
แม้จะงงมากก็ตาม ฮาา
สรุปคือ อ่านได้ ชอบเนื้อเรื่อง แต่มึนเล็กน้อยถึงปานกลาง
ถามว่าสนุกมั้ย สนุกค่ะ
แต่ถามว่า งงมั้ย บอกได้ว่ามากกก
ในส่วนตัวเรื่องราวต่าง ๆ ไม่งงนะคะ
แต่รายละเอียดยิบย่อย ค่อนข้าง งงค่ะ
มีหลายคำถาม หาคำตอบไม่ได้
ปล่อยผ่านได้มั้ย .. ก็ได้นะ เพื่อการอ่านอย่างราบรื่น
ไม่งั้น เง็งมาก บอกเลย
เล่ม 1 เป็นส่วนวัยเด็กของตัวเอก .. อ่านแล้วแอบเศร้านะคะ
เข้าใจอารมณ์พระเอกตัวน้อยเลยว่า รู้สึกยังไง
เก็บกดแค่ไหน (แม้ว่า ผู้เขียนจะไม่ได้เขียนออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน)
พอเข้าเล่ม 2 เริ่มมีความหวานเข้ามา อ่านได้เร็วหน่อย
แม้จะงงมากก็ตาม ฮาา
สรุปคือ อ่านได้ ชอบเนื้อเรื่อง แต่มึนเล็กน้อยถึงปานกลาง
March 4, 2018
ซื้อมาเพราะรีวิวว่าดี แต่ดองไว้ จนได้มีโอกาสอ่านจนจบไปหมาดๆ
เรื่องละมุนหัวใจ ชอบความน่ารักของพระเอกตั้งแต่เด็กจนโตเลยค่ะ มีงงๆ ตรงปมความเป็นมาของนางเอกให้แอบลุ้น แต่สุดท้ายพอเฉลยก็เข้าใจดีค่ะ เป็นเรื่องที่อ่านจบแล้วให้ความรู้สึกดีๆ ในใจค่ะ ยิ่งเรื่องครอบครัว ตอนจบพาร์ทปู่ย่า น่ารัก โดยรวมชอบจ้าาา
เรื่องละมุนหัวใจ ชอบความน่ารักของพระเอกตั้งแต่เด็กจนโตเลยค่ะ มีงงๆ ตรงปมความเป็นมาของนางเอกให้แอบลุ้น แต่สุดท้ายพอเฉลยก็เข้าใจดีค่ะ เป็นเรื่องที่อ่านจบแล้วให้ความรู้สึกดีๆ ในใจค่ะ ยิ่งเรื่องครอบครัว ตอนจบพาร์ทปู่ย่า น่ารัก โดยรวมชอบจ้าาา
September 21, 2015
เป็นแนวปัจจุบันผสมแฟนตาซีของอวี๋ฉิงค่ะ
เล่มแรกจะเล่าถึงเด็กชายเว่ยเป่าผิงกับพี่สาวที่จะปรากฏตัวออกมาในวันที่ฝนตก เด็กชายผูกพันกับพี่สาวคนนี้มากจนยกให้เป็นครึ่งหนึ่งของตัวเขา
พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน ตั้งแต่เว่ยเป่าผิงเกิด และเด็กชายก็รับรู้ถึงการมีอยู่ของพี่สาวสมัยประถม จนเข้ามัธยมต้น เริ่มเป็นหนุ่ม เข้ามัธยมปลาย พี่สาวคนนี้ก็อยู่เคียงข้างมาตลอด แม้จะไม่สามารถปรากฏกายตลอดเวลา
ด้วยเว่ยเป่าผิงถูกเลี้ยงดูมาโดยน้าชายและน้าสะใภ้ ตอนแรกที่รับเขามาเลี้ยงนั้น ทั้งคู่ยังไม่มีลูก แต่ไม่นานก็ให้กำเนิดลูกๆ เด็กชายและเด็กหญิงของตัวเองขึ้นมา
เว่ยเป่าผิงก็จะดูถูกน้าชายตลอดในใจว่า ทั้งๆ ที่รักลูกตัวเองมากกว่าแท้ๆ แต่ก็พยายามจะเสแสร้งแสดงออกว่าตัวเองเป็นธรรม รักลูกและหลานเท่ากัน ในใจคิดอย่างไรเขารู้ดี ไม่เห็นต้องพยายามสร้างภาพหลอกลวงตัวเองและคนอื่นเลย
ย่อหน้าบนพอเห็นภาพใช่ไหมคะ ว่าหมอนี่เป็นเด็กที่ฉลาด แต่มองโลกในแง่ร้ายแบบสุดๆ ออกแนวเกลียด สะอิดสะเอียนโลกทั้งใบ
จนกระทั่งเจอพี่สาวคนนี้ที่ใส่ใจเขาในวันที่ย่ำแย่ พี่สาวออกมาปกป้องดูแล เว่ยเป่าผิงเลยรักพี่สาวมาก
เกลียดก็เกลียดสุดลิ่ม รักก็รักสุดโต่ง
ส่วนตัวโอไม่ค่อยชอบเว่ยเป่าผิงนัก เพราะนิสัยอย่างนี้นี่แหละค่ะ โอว่าน่ากลัว รักแรง เกลียดแรง
โชคดีหน่อยที่หมอนี่เป็นคนรู้คุณคน น้าชายน้าสะใภ้ส่งเสียให้เรียน จ่ายค่าอะไรไปบ้าง ก็จดไว้หมด หรือใครทำอะไรให้ ช่วยเหลืออะไรไว้ จะคิดเสมอว่าในอนาคตจะหาเงินมาใช้คืน จะตอบแทนคุณ แล้วจบกัน ไม่ติดหนี้ค้างระหว่างกันอีก
ส่วนพี่สาว ถึงจะดูเฉื่อยแฉะ แต่จริงๆ ก็อ่านนิสัยเว่ยเป่าผิงออก ตอนแรกพี่สาวไม่ได้ชอบเว่ยเป่าผิงนะคะ แต่คิดว่าในเมื่อเห็นมาตั้งแต่เด็ก ถ้าปล่อยเด็กคนนี้ไป คงอาจหลุดเข้าสู่วงจรความแค้น ยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมประสงค์ พี่สาวก็เลยค่อยๆ กล่อมเกลา เว่ยเป่าผิงก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง แต่ในที่สุด เพราะทั้งคู่อยู่ด้วยกันตลอด ก็เลยซึมซับนิสัยกันและกัน
เล่มแรกค่อนข้างเล่าเรื่องช้าในสายตาโอ แถมเนื้อเรื่องยังเครียดๆ กดดันปนอึดอัดค่ะ
เล่าสองสนุกขึ้น เพราะจะเฉลยที่มาที่ไปของพี่สาว เธอเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงมาอยู่กับเว่ยเป่าผิง ปริศนาที่มีตั้งแต่ต้นก็จะค่อยๆ เฉลยออกมา เดินเรื่องเร็วขึ้น น่าสนใจ มีความน่ารักและตลกเข้ามาทำให้ไม่เครียดหรือรู้สึกหนักเท่าเล่มแรก
อวี๋ฉิงเป็นคนเขียนที่มีเอกลักษณ์ชัดเจน ถ้าภาษาสมัยนี้โอคงว่าคนเขียนมีความติสท์สูงมาก ข้อดีคือทำให้คนจดจำได้ง่าย ข้อเสียคือบางครั้งคนอ่านก็เข้าถึงยาก
โอยอมรับเลยว่างานเขียนของอวี๋ฉิงอ่านยากสำหรับโอ เพราะลักษณะการดำเนินเรื่องกลับไปกลับมา หัวท้ายไม่ปรากฏแน่ชัด บทสนทนาใครเป็นคนพูดบางครั้งต้องอ่านซ้ำหลายครั้งถึงจะมองออก บทสนทนาไม่มีที่มาที่ไปชัดเจน ตัดตอนหรือเปลี่ยนฉากเรื่องไม่รู้ตัว และคำพูดกับการกระทำของตัวละครไม่ได้ไปด้วยกันเสมอไป บางครั้งต้องใช้การตีความค่อนข้างมาก
เรื่องนี้สำหรับโอเป็นงานของอวี๋ฉิงที่ต้องใช้พลังในการอ่านมากพอควร อ่านแล้วกดดันปนอึดอัดนิดๆ ไม่ตอบโจทย์โอในแง่สร้างความเพลิดเพลินผ่อนคลาย แต่พอได้ในแง่สร้างอรรถรส
อีกอย่างที่โอมีปัญหาก็คือลักษณะของคุกกี้เป็นหนังสือเล่มเล็ก ตัวหนังสือเล็กกว่าปกติเล็กน้อย ช่องไฟระหว่างตัวอักษรและบรรทัดถูกบีบค่อนข้างมาก ทำให้ต้องเพ่งสายตาในการอ่าน พอไปรวมกับลักษณะการเขียนของอวี๋ฉิงที่โออ่านเข้าใจยาก ต้องคอยพลิกกลับไปมาหรือทวนซ้ำ ทำให้เล่มนี้เป็นเล่มที่โออ่านแล้วเหนื่อย
อ่านแล้วมีข้อสงสัยพอควรเหมือนกัน
- พี่สาวตายตอนอายุเท่าไรกันแน่? แต่ไปเรียนเมืองนอกคนเดียวแถมลักษณะการพูดจาก็ไม่ใช่เด็กแล้วแน่ๆ เสร็จแล้วตามนิทานคือต้องย้อนกลับมาอายุเจ็บขวบใหม่หรือ?
Timeline ประมาณนี้หรือเปล่า
+ ถูกปลุกขึ้นมามีอายุเจ็ดขวบต่อ ประมาณเก้าขวบถูกฆ่าอีกครั้ง
+ สมมติว่ามาอยู่กับเว่ยเป่าผิงทันที เก้าขวบเว่ยเป่าผิงเพิ่งเกิด ออกมาปรากฏตัวตอนเว่ยเป่าผิงหกขวบ พี่สาวก็จะอายุประมาณสิบห้า
+ เว่ยเป่าผิงยี่สิบห้า พี่สาวสามสิบสี่ แต่มีช่วงหลับยาวไปแปดปี พี่สาวหน้าตาเหมือนคนอายุยี่สิบหก?
- ลุงลู่เป็นพ่อของเว่ยเป่าผิงหรือเปล่า มีข้อสังเกตคือ
1. ตอนท้ายคนเขียนพยายามจะทวนประโยคที่เว่ยอันถามพี่สาวว่า พ่อแม่คนอื่นจะปฏิบัติต่อลูกชายอย่างไร แล้วพี่สาวก็ตอบว่า เหมือนที่ลุงลู่ทำต่อเธอไง
2. ลู่ซีจือบอกกับเว่ยอันว่าทั้งคู่นิสัยคล้ายกัน
3. มีรูปที่พี่สาวเคยวาดอยู่ที่บ้านลุงลู่ แต่ไม่บอกว่าเป็นรูปอะไร เดาว่าเป็นรูปเว่ยเป่าผิง
4. คืนหนึ่งที่พี่สาวไม่สบาย เว่ยอันเปิดโน้ตบุ๊คอ่านที่อยู่พี่ลู่และเพื่อนๆ แล้���ทำหน้าเครียด เดาว่าจริงๆ ที่อยู่ที่พี่ลู่อ้างว่าไปเช่ากับเพื่อนเลยไม่ค่อยอยู่บ้าน (หลังที่เว่ยเป่าผิงไปขออาศัยและภายหลังซื้อมาเก็บไว้) ไม่จริง เว่ยอันเลยรู้ความจริงว่าบ้านนั้นจงใจซื้อเพื่อให้ตัวเองอยู่?
- แม่ของเว่ยเป่าผิงไปไหน มีเบาะแสแค่เว่ยเป่าผิงบอกว่ารู้ว่าแม่หย่ากับพ่อหลังคลอด และแม่บอกว่าให้มีชีวิตที่ธรรมดา เดาว่าแม่ของเว่ยเป่าผิงเป็นเมียน้อยหรือเปล่า (ชีวิตไม่ธรรมดา? เลยอยากให้ลูกอยู่แบบคนธรรมดา) เบาะแสอีกอย่างคือน้าชายกับน้าสะใภ้มองว่าพ่อของเว่ยเป่าผิงเป็นคนไม่ดี
ทั้งหมดนี่โอคิดไปเองหมดเลย ไม่ทราบว่าคนอ่านแล้วคิดเห็นอย่างไรบ้าง
เล่มแรกจะเล่าถึงเด็กชายเว่ยเป่าผิงกับพี่สาวที่จะปรากฏตัวออกมาในวันที่ฝนตก เด็กชายผูกพันกับพี่สาวคนนี้มากจนยกให้เป็นครึ่งหนึ่งของตัวเขา
พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน ตั้งแต่เว่ยเป่าผิงเกิด และเด็กชายก็รับรู้ถึงการมีอยู่ของพี่สาวสมัยประถม จนเข้ามัธยมต้น เริ่มเป็นหนุ่ม เข้ามัธยมปลาย พี่สาวคนนี้ก็อยู่เคียงข้างมาตลอด แม้จะไม่สามารถปรากฏกายตลอดเวลา
ด้วยเว่ยเป่าผิงถูกเลี้ยงดูมาโดยน้าชายและน้าสะใภ้ ตอนแรกที่รับเขามาเลี้ยงนั้น ทั้งคู่ยังไม่มีลูก แต่ไม่นานก็ให้กำเนิดลูกๆ เด็กชายและเด็กหญิงของตัวเองขึ้นมา
เว่ยเป่าผิงก็จะดูถูกน้าชายตลอดในใจว่า ทั้งๆ ที่รักลูกตัวเองมากกว่าแท้ๆ แต่ก็พยายามจะเสแสร้งแสดงออกว่าตัวเองเป็นธรรม รักลูกและหลานเท่ากัน ในใจคิดอย่างไรเขารู้ดี ไม่เห็นต้องพยายามสร้างภาพหลอกลวงตัวเองและคนอื่นเลย
ย่อหน้าบนพอเห็นภาพใช่ไหมคะ ว่าหมอนี่เป็นเด็กที่ฉลาด แต่มองโลกในแง่ร้ายแบบสุดๆ ออกแนวเกลียด สะอิดสะเอียนโลกทั้งใบ
จนกระทั่งเจอพี่สาวคนนี้ที่ใส่ใจเขาในวันที่ย่ำแย่ พี่สาวออกมาปกป้องดูแล เว่ยเป่าผิงเลยรักพี่สาวมาก
เกลียดก็เกลียดสุดลิ่ม รักก็รักสุดโต่ง
ส่วนตัวโอไม่ค่อยชอบเว่ยเป่าผิงนัก เพราะนิสัยอย่างนี้นี่แหละค่ะ โอว่าน่ากลัว รักแรง เกลียดแรง
โชคดีหน่อยที่หมอนี่เป็นคนรู้คุณคน น้าชายน้าสะใภ้ส่งเสียให้เรียน จ่ายค่าอะไรไปบ้าง ก็จดไว้หมด หรือใครทำอะไรให้ ช่วยเหลืออะไรไว้ จะคิดเสมอว่าในอนาคตจะหาเงินมาใช้คืน จะตอบแทนคุณ แล้วจบกัน ไม่ติดหนี้ค้างระหว่างกันอีก
ส่วนพี่สาว ถึงจะดูเฉื่อยแฉะ แต่จริงๆ ก็อ่านนิสัยเว่ยเป่าผิงออก ตอนแรกพี่สาวไม่ได้ชอบเว่ยเป่าผิงนะคะ แต่คิดว่าในเมื่อเห็นมาตั้งแต่เด็ก ถ้าปล่อยเด็กคนนี้ไป คงอาจหลุดเข้าสู่วงจรความแค้น ยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมประสงค์ พี่สาวก็เลยค่อยๆ กล่อมเกลา เว่ยเป่าผิงก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง แต่ในที่สุด เพราะทั้งคู่อยู่ด้วยกันตลอด ก็เลยซึมซับนิสัยกันและกัน
เล่มแรกค่อนข้างเล่าเรื่องช้าในสายตาโอ แถมเนื้อเรื่องยังเครียดๆ กดดันปนอึดอัดค่ะ
เล่าสองสนุกขึ้น เพราะจะเฉลยที่มาที่ไปของพี่สาว เธอเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงมาอยู่กับเว่ยเป่าผิง ปริศนาที่มีตั้งแต่ต้นก็จะค่อยๆ เฉลยออกมา เดินเรื่องเร็วขึ้น น่าสนใจ มีความน่ารักและตลกเข้ามาทำให้ไม่เครียดหรือรู้สึกหนักเท่าเล่มแรก
อวี๋ฉิงเป็นคนเขียนที่มีเอกลักษณ์ชัดเจน ถ้าภาษาสมัยนี้โอคงว่าคนเขียนมีความติสท์สูงมาก ข้อดีคือทำให้คนจดจำได้ง่าย ข้อเสียคือบางครั้งคนอ่านก็เข้าถึงยาก
โอยอมรับเลยว่างานเขียนของอวี๋ฉิงอ่านยากสำหรับโอ เพราะลักษณะการดำเนินเรื่องกลับไปกลับมา หัวท้ายไม่ปรากฏแน่ชัด บทสนทนาใครเป็นคนพูดบางครั้งต้องอ่านซ้ำหลายครั้งถึงจะมองออก บทสนทนาไม่มีที่มาที่ไปชัดเจน ตัดตอนหรือเปลี่ยนฉากเรื่องไม่รู้ตัว และคำพูดกับการกระทำของตัวละครไม่ได้ไปด้วยกันเสมอไป บางครั้งต้องใช้การตีความค่อนข้างมาก
เรื่องนี้สำหรับโอเป็นงานของอวี๋ฉิงที่ต้องใช้พลังในการอ่านมากพอควร อ่านแล้วกดดันปนอึดอัดนิดๆ ไม่ตอบโจทย์โอในแง่สร้างความเพลิดเพลินผ่อนคลาย แต่พอได้ในแง่สร้างอรรถรส
อีกอย่างที่โอมีปัญหาก็คือลักษณะของคุกกี้เป็นหนังสือเล่มเล็ก ตัวหนังสือเล็กกว่าปกติเล็กน้อย ช่องไฟระหว่างตัวอักษรและบรรทัดถูกบีบค่อนข้างมาก ทำให้ต้องเพ่งสายตาในการอ่าน พอไปรวมกับลักษณะการเขียนของอวี๋ฉิงที่โออ่านเข้าใจยาก ต้องคอยพลิกกลับไปมาหรือทวนซ้ำ ทำให้เล่มนี้เป็นเล่มที่โออ่านแล้วเหนื่อย
อ่านแล้วมีข้อสงสัยพอควรเหมือนกัน
- พี่สาวตายตอนอายุเท่าไรกันแน่? แต่ไปเรียนเมืองนอกคนเดียวแถมลักษณะการพูดจาก็ไม่ใช่เด็กแล้วแน่ๆ เสร็จแล้วตามนิทานคือต้องย้อนกลับมาอายุเจ็บขวบใหม่หรือ?
Timeline ประมาณนี้หรือเปล่า
+ ถูกปลุกขึ้นมามีอายุเจ็ดขวบต่อ ประมาณเก้าขวบถูกฆ่าอีกครั้ง
+ สมมติว่ามาอยู่กับเว่ยเป่าผิงทันที เก้าขวบเว่ยเป่าผิงเพิ่งเกิด ออกมาปรากฏตัวตอนเว่ยเป่าผิงหกขวบ พี่สาวก็จะอายุประมาณสิบห้า
+ เว่ยเป่าผิงยี่สิบห้า พี่สาวสามสิบสี่ แต่มีช่วงหลับยาวไปแปดปี พี่สาวหน้าตาเหมือนคนอายุยี่สิบหก?
- ลุงลู่เป็นพ่อของเว่ยเป่าผิงหรือเปล่า มีข้อสังเกตคือ
1. ตอนท้ายคนเขียนพยายามจะทวนประโยคที่เว่ยอันถามพี่สาวว่า พ่อแม่คนอื่นจะปฏิบัติต่อลูกชายอย่างไร แล้วพี่สาวก็ตอบว่า เหมือนที่ลุงลู่ทำต่อเธอไง
2. ลู่ซีจือบอกกับเว่ยอันว่าทั้งคู่นิสัยคล้ายกัน
3. มีรูปที่พี่สาวเคยวาดอยู่ที่บ้านลุงลู่ แต่ไม่บอกว่าเป็นรูปอะไร เดาว่าเป็นรูปเว่ยเป่าผิง
4. คืนหนึ่งที่พี่สาวไม่สบาย เว่ยอันเปิดโน้ตบุ๊คอ่านที่อยู่พี่ลู่และเพื่อนๆ แล้���ทำหน้าเครียด เดาว่าจริงๆ ที่อยู่ที่พี่ลู่อ้างว่าไปเช่ากับเพื่อนเลยไม่ค่อยอยู่บ้าน (หลังที่เว่ยเป่าผิงไปขออาศัยและภายหลังซื้อมาเก็บไว้) ไม่จริง เว่ยอันเลยรู้ความจริงว่าบ้านนั้นจงใจซื้อเพื่อให้ตัวเองอยู่?
- แม่ของเว่ยเป่าผิงไปไหน มีเบาะแสแค่เว่ยเป่าผิงบอกว่ารู้ว่าแม่หย่ากับพ่อหลังคลอด และแม่บอกว่าให้มีชีวิตที่ธรรมดา เดาว่าแม่ของเว่ยเป่าผิงเป็นเมียน้อยหรือเปล่า (ชีวิตไม่ธรรมดา? เลยอยากให้ลูกอยู่แบบคนธรรมดา) เบาะแสอีกอย่างคือน้าชายกับน้าสะใภ้มองว่าพ่อของเว่ยเป่าผิงเป็นคนไม่ดี
ทั้งหมดนี่โอคิดไปเองหมดเลย ไม่ทราบว่าคนอ่านแล้วคิดเห็นอย่างไรบ้าง
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 4, 2016
ชื่อเรื่อง – ปาฏิหาริย์รักวันฝนพรำ 1-2 (神仙姐姐)
ผู้แต่ง – อวี๋ฉิง (于晴) เขียน หลิวลู่ลม แปล
ตัวละคร
สวีเหวยอัน, ลู่เหวยอัน
เว่ยเป่าผิง, เว่ยอัน (เสี่ยวเป่า, อันจื่อ)
รีวิวหลังอ่าน
จริงๆ เราเป็นแฟนคลับอวี๋ฉิงเลยแหละ แบบว่าอ่านแล้วชอบผลงานของอวี๋ฉิงมากๆ มากแบบที่อ่านแล้วก็จะแบบว่า นี่แหละสไตล์อวี๋ฉิง ที่มักจะไม่เขียนอะไรตรงๆ อ่านแล้วต้องมานั่งคิดตาม มานั่งถกประเด็นกัน 555+ ความที่อ่านแล้วงงๆ แต่สนุกคือสไตล์ของอวี๋ฉิงที่เราชอบ
แต่แปลกมากสำหรับเล่มนี้แล้ว เรากลับรู้สึกอ่านแล้วเฉยๆ อยากอ่านให้จบไวๆ ทั้งๆ ที่ตอนเห็นออกมา เราตื่นเต้นมาก เพราะไม่เคยอ่านแนวปัจจุบันของอวี๋ฉิงเลย เป็นครั้งแรกที่แจ่มใสแปลแนวปัจจุบันออกมาให้ได้อ่านกัน ปกติอ่านแต่แนวย้อนยุคล้วนๆ
เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงได้เฉยๆ กับเล่มนี้ อ่านไปก็งงๆ ไป แล้วก็ไม่ค่อยอินเท่าไร ทำไมอ่ะ ไม่เข้าใจเลยอ่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมคนอื่นๆ อ่านแล้วก็ยังชอบในสไตล์ของอวี๋ฉิงแบบนี้ แต่เรากลับอ่านแล้วได้แต่คิดในใจว่า เมื่อไรจะอ่านจบฟระ ตั้ง 2 เล่มแน่ะ อ่านไปก็งงๆ ไปว่าตกลงเรื่องมันเป็นยังไง อ่านจนจบก็ยังงงๆ ต่อไป 555+
จุดที่ชื่นชอบของเรื่องนี้เลยก็คือ พล็อตเรื่องค่ะ เจ๋งมากเลย เป็นอะไรที่แบบว่าแหวกแนวจริงๆ อ่านไปก็ทึ่งไป ที่เราคิดว่าเรื่องนี้เป็นแฟนตาซีด้วย เพราะมันก็เหนือจริงในเรื่องของนางเอกนะ อ่านจนจบเราก็ยังงงๆ กับตัวเองว่า ตกลงนางเอกเป็นผี หรือคน หรืออะไรกันแน่ 555+ ใครก็ได้ช่วยบอกข้าพเจ้าที เราอ่านไม่แตกอ่ะ ฮือๆ
พล็อตเรื่องดีงามมากค่ะ แต่การเล่าเรื่องมันแอบเอื่อยๆ อย่างบอกไม่ถูก หรือเราใจร้อนเองหว่า ไม่แน่ใจในอารมณ์ตัวเอง อ่านไปงงไป แล้วก็คิดว่าเมื่อไรจะเฉลยเรื่องเนี่ย อยากรู้แล้วนะ 555+ แต่พอเฉลยจริงๆ ก็ยังงงๆ ต่อไป อ่านจบก็ยังรู้สึกงงๆ ต่อไป แม้จะรู้สึกว่าตอนจบน่ารักดีก็ตาม 555+
เรื่องนี้อ่านจบเล่มแรกของปีนี้เลย ^^ ใช้เวลาหยุดปีใหม่นั่งอ่าน แล้วก็รู้สึกว่าเวลาวันหยุดผ่านไปไวมาก ไวจนตั้งตัวไม่ทันจริงๆ นะ แอบคิดว่าถ้าอ่านซ้ำอีกรอบ เราอาจจะเปลี่ยนจากเฉยๆ เป็นชอบก็ได้นะ ก็ไม่รู้เหมือนกัน ต้องลองดู หุหุ
[สปอยล์]
Start
เล่ม 1 --- 15.43 น. Fri 1 Jan 2016
เล่ม 2 --- 12.18 น. Sat 2 Jan 2016
End
เล่ม 1 --- 12.16 น. Sat 2 Jan 2016
เล่ม 2 --- 0.39 น. Sun 3 Jan 2016
Review Date 11.18 น. Mon 4 Jan 2016
ผู้แต่ง – อวี๋ฉิง (于晴) เขียน หลิวลู่ลม แปล
ตัวละคร
สวีเหวยอัน, ลู่เหวยอัน
เว่ยเป่าผิง, เว่ยอัน (เสี่ยวเป่า, อันจื่อ)
รีวิวหลังอ่าน
จริงๆ เราเป็นแฟนคลับอวี๋ฉิงเลยแหละ แบบว่าอ่านแล้วชอบผลงานของอวี๋ฉิงมากๆ มากแบบที่อ่านแล้วก็จะแบบว่า นี่แหละสไตล์อวี๋ฉิง ที่มักจะไม่เขียนอะไรตรงๆ อ่านแล้วต้องมานั่งคิดตาม มานั่งถกประเด็นกัน 555+ ความที่อ่านแล้วงงๆ แต่สนุกคือสไตล์ของอวี๋ฉิงที่เราชอบ
แต่แปลกมากสำหรับเล่มนี้แล้ว เรากลับรู้สึกอ่านแล้วเฉยๆ อยากอ่านให้จบไวๆ ทั้งๆ ที่ตอนเห็นออกมา เราตื่นเต้นมาก เพราะไม่เคยอ่านแนวปัจจุบันของอวี๋ฉิงเลย เป็นครั้งแรกที่แจ่มใสแปลแนวปัจจุบันออกมาให้ได้อ่านกัน ปกติอ่านแต่แนวย้อนยุคล้วนๆ
เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงได้เฉยๆ กับเล่มนี้ อ่านไปก็งงๆ ไป แล้วก็ไม่ค่อยอินเท่าไร ทำไมอ่ะ ไม่เข้าใจเลยอ่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมคนอื่นๆ อ่านแล้วก็ยังชอบในสไตล์ของอวี๋ฉิงแบบนี้ แต่เรากลับอ่านแล้วได้แต่คิดในใจว่า เมื่อไรจะอ่านจบฟระ ตั้ง 2 เล่มแน่ะ อ่านไปก็งงๆ ไปว่าตกลงเรื่องมันเป็นยังไง อ่านจนจบก็ยังงงๆ ต่อไป 555+
จุดที่ชื่นชอบของเรื่องนี้เลยก็คือ พล็อตเรื่องค่ะ เจ๋งมากเลย เป็นอะไรที่แบบว่าแหวกแนวจริงๆ อ่านไปก็ทึ่งไป ที่เราคิดว่าเรื่องนี้เป็นแฟนตาซีด้วย เพราะมันก็เหนือจริงในเรื่องของนางเอกนะ อ่านจนจบเราก็ยังงงๆ กับตัวเองว่า ตกลงนางเอกเป็นผี หรือคน หรืออะไรกันแน่ 555+ ใครก็ได้ช่วยบอกข้าพเจ้าที เราอ่านไม่แตกอ่ะ ฮือๆ
พล็อตเรื่องดีงามมากค่ะ แต่การเล่าเรื่องมันแอบเอื่อยๆ อย่างบอกไม่ถูก หรือเราใจร้อนเองหว่า ไม่แน่ใจในอารมณ์ตัวเอง อ่านไปงงไป แล้วก็คิดว่าเมื่อไรจะเฉลยเรื่องเนี่ย อยากรู้แล้วนะ 555+ แต่พอเฉลยจริงๆ ก็ยังงงๆ ต่อไป อ่านจบก็ยังรู้สึกงงๆ ต่อไป แม้จะรู้สึกว่าตอนจบน่ารักดีก็ตาม 555+
เรื่องนี้อ่านจบเล่มแรกของปีนี้เลย ^^ ใช้เวลาหยุดปีใหม่นั่งอ่าน แล้วก็รู้สึกว่าเวลาวันหยุดผ่านไปไวมาก ไวจนตั้งตัวไม่ทันจริงๆ นะ แอบคิดว่าถ้าอ่านซ้ำอีกรอบ เราอาจจะเปลี่ยนจากเฉยๆ เป็นชอบก็ได้นะ ก็ไม่รู้เหมือนกัน ต้องลองดู หุหุ
[สปอยล์]
Start
เล่ม 1 --- 15.43 น. Fri 1 Jan 2016
เล่ม 2 --- 12.18 น. Sat 2 Jan 2016
End
เล่ม 1 --- 12.16 น. Sat 2 Jan 2016
เล่ม 2 --- 0.39 น. Sun 3 Jan 2016
Review Date 11.18 น. Mon 4 Jan 2016
October 23, 2017
เล่มนี้อ่านเพราะเห็นน้องซื้อมาตั้งไว้นานแล้ว เล่มเล็กๆ พอเหมาะกับช่วงที่ว่างอ่าน อ่านข้ามบ้างนิดหน่อยช่วงบรรยายเพราะตัวพล็อตเรื่องทำให้อยากเร่ง แบบว่าอยากรู้เร็วๆ ว่าตกลงมันคืออะไรกันแน่ ผี เนื้อคู่ ไสยศาสตร์ หรืออะไร แล้วก็ตัวละครต่างๆ ที่บางทีในมุมมองพระเอกที่มีความคิดค่อนข้างโหดร้ายนั่นประณามเอาไว้ก่อนจะดีจะเลวหรืออะไรยังไง
.
ส่วนตัวชอบบุคลิกแต่ละคนในเรื่องมากเลย ทั้งพระเอกนางเอกตัวประกอบ แบบว่า อ่านๆ แล้วก็จี๊ดๆ ดี กับนิสัยใจคอของเด็กที่ได้รับผลกระทบมาจากการเลี้ยงดู การเปรียบเทียบ กลุ่มเพื่อน หรือขี้ปากชาวบ้าน ตัวละครแทบทั้งหมดในเรื่องก็ถูกตบนู่นตบนี่จนมีอาการ 'คิดไปเอง' อยู่ตลอดๆ แล้วมันก็ดีตรงที่บางทีก็รู้สึกเหมือนเราไว้ใจ POV คนเล่าเรื่องของเราไม่ได้เลย ด้วยมันมีอคติชัดมาก โดยเฉพาะในส่วนความคิดพระเอกพลอยลุ้นไปด้วยว่านางจะไปตามลู่ตามทางได้หรือเปล่า
.
ปริศนาส่วนใหญ่ค่อนข้างเข้าใจ แต่ก็ยังอยากรู้ส่วนอื่นบางส่วนว่าอย่างนั้นอย่างนี้หรือเปล่า โดยรวมก็นับว่าจบเคลียร์แล้วในส่วนหลักๆ แค่มันยังรู้สึกเหมือนมีอะไรๆ โดนปัดไว้ข้างๆ
.
ส่วนตัวชอบบุคลิกแต่ละคนในเรื่องมากเลย ทั้งพระเอกนางเอกตัวประกอบ แบบว่า อ่านๆ แล้วก็จี๊ดๆ ดี กับนิสัยใจคอของเด็กที่ได้รับผลกระทบมาจากการเลี้ยงดู การเปรียบเทียบ กลุ่มเพื่อน หรือขี้ปากชาวบ้าน ตัวละครแทบทั้งหมดในเรื่องก็ถูกตบนู่นตบนี่จนมีอาการ 'คิดไปเอง' อยู่ตลอดๆ แล้วมันก็ดีตรงที่บางทีก็รู้สึกเหมือนเราไว้ใจ POV คนเล่าเรื่องของเราไม่ได้เลย ด้วยมันมีอคติชัดมาก โดยเฉพาะในส่วนความคิดพระเอกพลอยลุ้นไปด้วยว่านางจะไปตามลู่ตามทางได้หรือเปล่า
.
ปริศนาส่วนใหญ่ค่อนข้างเข้าใจ แต่ก็ยังอยากรู้ส่วนอื่นบางส่วนว่าอย่างนั้นอย่างนี้หรือเปล่า โดยรวมก็นับว่าจบเคลียร์แล้วในส่วนหลักๆ แค่มันยังรู้สึกเหมือนมีอะไรๆ โดนปัดไว้ข้างๆ
May 5, 2016
เรื่องนี้อ่านแรกๆ งงๆ นิดหน่อยก็เป็นเอกลักษณ์ในงานของผู้แต่งเรื่องนี้ ที่จะไม่ได้บรรยายมาก ให้เราเข้าใจจากบริบทในตอนถัดไป เนื้อเรื่องของเรื่องนี้ก็สนุกดีนะ ตอนแรกเป็นความรักแบบพี่สาวกับน้องชาย โตขึ้นมาก็เปลี่ยนเป็นแบบคนรัก มีเรื่องเหนือธรรมชาติอยู่ด้วย เรื่องนี้ชอบพระเอกนะ เป็นน้องชายที่ต้องดูแลพี่สาว ชอบในการพยายามดูแล เอาใจใส่ อ่านแล้วอิจฉานางเอกมากๆ เลยค่ะ
Displaying 1 - 7 of 7 reviews