Αρχίζω με το σ' αγαπώ

by Θάνος Ανεστόπουλος

Το βιβλίο "ΑΡΧΙΖΩ ΜΕ ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ" με ποιήματα και σχέδια του Θάνου Ανεστόπουλου θα πωλείται από τις εκδόσεις bibliotheque στη συναυλία επανένωσης των Διάφανων Κρίνων σε 1.500 συλλεκτικά αντίτυπα

[Σχέδια και Ποιήματα]

Τα ποιήματα του Ανεστόπουλου αποτελούν ένα υπάρχω, που δεν το τραγουδάει αλλά το γράφει. Και γίνονται σημαντικά γιατί περισσότερο από έναν κόσμο καταγράφουν αρχές μιας αντίστασης στον κόσμο και τους μηχανισμούς της εν ονείρω υπέρβασής του. Εμμονές, άλλες τραγουδισμένες άλλες όχι, οργισμένο αίτημα μιας εφηβείας που δεν έστρωσε, που αντιδρά πρωταρχικά σε κάθε έκφανση του κόσμου ανεπίτρεπτη. Και αυτή η αντίδραση η γραπτή μιας δείχνει πολιτική και ποιητική ηθική, όπου το σώμα είναι διαρκώς πάσχον από τα τεκταινόμενα. Η στιγμή της έκδοσης, με τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του, θέλει να γίνει ένα μικρό φύσημα προς τη μεριά της ζωής. Μια πρόταση είναι για την έγερση της αγάπης από το δημιουργό προς το κοινό και αντίστροφα. Γιατί η αγάπη είναι το πρώτο το μόνο και το τελευταίο και πιο δυνατό όπλο. Αγαπήστε τον.

Genres: Poetry

80 pages, Paperback

First published September 21, 2015

About the author

Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός, ο οποίος έγινε ιδιαίτερα γνωστός από την συμμετοχή του στο ροκ συγκρότημα Διάφανα Κρίνα, του οποίου υπήρξε και ιδρυτής.

Reviews

[Γιώργος Γεωργόπουλος · Rating 2 out of 5]

Ποιητικά πολύ μέτριο. Ειδικά τα ποιήματα "ΔΡΑΣΕ Η ΣΚΑΣΕ ΦΟΥΚΑΡΑ" και "Είσαι η πιο ερωτική γυναίκα στο κόσμο" κατέβασαν αρκετά το επίπεδο. Απεχθάνομαι επίσης τα ορθογραφικά λάθη στις ποιητικές συλλογές. Πόσες φορές αυτό το "γιατί" νιαούρισε απορημένο κι έγινε "γατί".... Η γραμματοσειρά αισθητικά λειτούργησε εκπτωτικά όπως επίσης το πυκνό διάστιχο, και τα κεφαλαία γράμματα σε κάποια ποιήματα. Τα σχέδια που εμπεριέχονται στη συλλογή απέκρουσαν κάθε αισθητική ανάκαμψη που η επιδίωξη του αναγνώστη χρειάζεται ως νησίδα για να συνεχίσει το αναγνωστικό μετατραυματικό του έρπειν. Από την αρχή της ανάγνωσης με έπιασε η ψυχή μου. Κραυγή ετοιμοθάνατου που δεν μας θυμίζει απλά την πανταχού παρούσα φθαρτότητα αλλά υποτροπιάζει κραυγάζοντας δριμύ κατηγορώ σε οτιδήποτε καταλογίζει ως υπεύθυνο -κατά τον ίδιο- που η ζωή δεν ήταν όπως την ήθελε. Αν και ο ίδιος ο ποιητής επιθυμεί: "Από τους νεκρούς μας θέλουμε ήλιο και όχι πεσμένα δόντια απ' τη φθορά της εποχής.", η αίσθηση που εισέπραξα από την αρχή είναι ένα "ανάθεμα" ως μεταθανάτια παρακαταθήκη. Μια από τις καλούτσικες στιγμές το "ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΟΛΗ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ;". Δεν γνώριζα τον Ανεστόπουλο πριν τη συλλογή ούτε απο τη μουσική του ούτε από άλλη δραστηριότητά του, και γι' αυτό δεν ήμουν συναισθηματικά προκατειλημμένος απέναντι του, ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Θα βάλω όμως κάποια τραγούδια του να ακούσω για να έχω πιο συνολική εικόνα.

Υ.Γ
Η Κ.Γώγου μου αρέσει...

[Maria Bikaki · Rating 4 out of 5]

Ας κρατηθεί ενός λεπτού σιγή για τις μοναξιές που σιζοζούνε
Ένα τέτοιο βράδυ δίπλα σου.
Ας κρατηθεί ένα λεπτό αφάγωτο και άπιωτο για τα κενά σπίτια,
Για τον κενό χρόνο, τις κενές αγκαλιές, τα κενά πιάτα, το κενό ποτήρι, το κενό μυαλό, τις κενές ψυχές.

Μου άρεσε. Αισθαντικός, μελαγχολικός, αληθινός. Ναι μου άρεσε. Διαβάζεται μέχρι να τελειώσεις το ποτήρι με το κρασί σου.

valoue column
Τούτο το μικρό δωμάτιο
Διαφυλάττει ακόμα
Τους ωραίους ανέγγιχτους τόπους σου
Και κατοικεί το φως
Από το βλέμμα σου παιδί μου-μαύρο κρίνο μου
Και ο λευκός καπνός
Και το κενό στα στήθη σου
Και οι πληγές..
Και η λύπη σου..
Τούτο το μικρό δώματιο είναι.
Και απομένει μόνο
Οι παράλληλες γραμμές των σωμάτων μας
Να γίνουν ποτάμια
Που θα ξεχυθούν
Και θα δροσίσουν
Τα χρόνια που χάσαμε εμείς οι αχώριστοι..
Κάποτε σε τούτο το μικρό δωμάτιο.
Στον μικρό τούτο κόσμο.

[Chris_P · Rating 5 out of 5]

Με την βροντή υπήρξαμε,
με την βροντή ερωτευτήκαμε,
υπόκωφα χανόμαστε

Αθάνατος Θάνος, έτσι απλά. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να βρω χειρότερη (ή μήπως καλύτερη;) στιγμή να διαβάσω τη συλλογή του, σε ένα μικρό καφέ στην αγαπημένη μου περιοχή της πόλης. Εδώ ήταν λες και ο Θάνος καθόταν δίπλα μου. Τεράστιος.

Ας κρατηθεί ενός λεπτού σιγή
για τις μοναξιές που σιγοζούνε

[❀ iro ❀ · Rating 5 out of 5]

Αρχίζω με το «σ' αγαπώ» και μ' αυτό σκοπεύω να τελειώσω.

Α ρε Θάνο, μας μελαγχόλησες κι απόψε. Καλά να περνάς εκεί που βρίσκεσαι...

Με την βροντή υπήρξαμε, με την βροντή ερωτευτήκαμε,
υπόκωφα χανόμαστε.
Χωρίς μάχη. Στους φόβους δοσμένοι.

[Dionisis Georgiou · Rating 5 out of 5]

..και με αυτό σκοπεύω να τελειώσω"

[Neuronic · Rating 5 out of 5]

...

[katerina · Rating 4 out of 5]

«Να φθείρεται ακίνδυνα, ζωγραφίζοντας πόρτες στους τοίχους και πουλιά που πετούν μακριά ελεύθερα στο ταβάνι, χωρίς ποτε ο ιδιος να υπήρξε. Πεθαίνοντας χωρίς να έχει γεννηθεί»

[Elina · Rating 2 out of 5]

2,5 για να είμαστε ειλικρινείς i guess

[philosophie · Rating 4 out of 5]

Ας κρατηθεί ενός λεπτού σιγή για τις μοναξιές που σιγοζούνε

Ευδιάκριτος κι ιδιαίτερος ο τρόπος γραφής του Ανεστόπουλου, με πολλές δόσεις μελαγχολίας, με πολύ ερωτισμό κι έντονο το συμβολισμό. Ιδιωτική, κατούλλεια, η φωνή του, χαμηλή κι άμεση, μοιάζει ο αναγνώστης συνένοχος κάποιου μυστικού παλμού. Ενδείκνυται σε όσους αγαπούν τους στίχους, τη φωνή του και τις μελωδίες των Διάφανων Κρίνων.