"Ernest Hemingway birçok yönden bir kâşifti. Farklı ülkelerde yaşadı, aylarca evinden uzaklarda dolaştı. Aynı zamanda hem kendi hayal dünyasında hem de yarattığı kahramanlarının imgelemlerinde derin yolculuklar yaptı. Yeni coğrafyalar, deneyimler ve insanlar için durdurulamayan bir iştahı vardı. Her ayrıntıyı büyük bir ustalık ve kavrayışla izleyen bir doğa tarihçisi gibi." diyen Craig Boreth, yazarın aynı zamanda büyük miktarda yediğini, içtiğini, iştahını sonuna kadar zorladığını da belirterek, kitaplarının bazen görkemli ziyafetler bazen günlük yemek ve içki maceralarıyla dolu olduğuna dikkat çekiyor ve Hemingway'le Yemek Bir Şenliktir adlı çalışmasını, onun serüvenlerinin soluksuz takipçilerinin, bu sefer de onun yemek ve içki tariflerini hazırlamak ve denemek konusunda aynı heyecanı duyacaklarına olan inancının bir ürünü olarak değerlendiriyor.
Hemingway, karakterlerini yaşadıkları zaman ve mekânın içine yerleştirmek için yerel yemek ve içkileri kullanır. Yerel mutfağı deneyen karakterlerle birlikte biz de kendimizi evimizdeymişiz gibi hissederiz. Kahramanlar, aşk ve ölümle sürdürdükleri destansı mücadele içinde sürüklendikleri toprakların mutfaklarında bir hazine ve tutunabilecekleri bir temel bulurlar. Onun edebiyatına ve efsanesine bir parça olsun katılabilmek için Hemingway'le Yemek Bir Şenliktir'de yemek ve içkilerin hazırlanışı ve tüketimi, aynı zamanda yazarın alabalık avlarındaki yalnızlığını, boğa güreşlerinin dramını, ya da av yoldaşlığını da uyandıracak biçimde verilmeye çalışılmıştır. Bu, en az onun edebiyatı kadar kişisel bir şölendir.
Kabaca kronolojik olarak düzenlenen kitapta her bir zaman dilimi içinde belli bir ülkeye ya da yöreye odaklanılıyor. Her bölümde o yörede geçen romanları, hikâyeleri ya da o dönemde yazdıkları da anlatılarak, özellikle, içindeki anekdotlar yemek tarifleriyle doğrudan ilgiliyse bazı uygun biyografiler de veriliyor.
Hemingway'in hayatında ve yazınında yer alan en önemli yemek ve içkilerin lezzetini bir parça olsun vermeye çalıştığını belirten Boreth, her tarife yer vermenin olanaksızlığını vurgulayarak, Hemingway'in hayatı ve sanatının önemli dönemlerinin tariflerini seçtiğini söylüyor. "Dönemin orijinal reçetelerine sadık kalmaya çalıştım. Bu tarifler sizi, yıllar sonra yeniden domuz yağı ve tereyağla yemek yapmaya ya da ciddi içki karışımlarına heveslendirebilir."
Tariflerin hepsinin kaynağı farklı. Örneğin Fırında Süt Domuzu ve Paella de Langosta Hemingway'in sevdiği lokantalardan çıkma... Diğerleri, özellikle Küba ve Idaho yıllarına ait olanlar, Hemingway'in o dönemlerdeki en yakın arkadaşlarıyla yapılan görüşmelere ya da yazılı kaynaklara dayandırılmış. Geri kalan tarifler de dönemlerinin yemek kitaplarından alınmış.
Una biografia … culinaria Il cacciatore. Verso la fine del film, De Niro, al ritorno dal Vietnam e dopo un lungo inseguimento, si trova finalmente il cervo davanti; lo punta, spara ma, volutamente, non lo colpisce. Il cervo lentamente si allontana e De Niro dice “ok”! Come si fa a non tifare per il cervo ed essere solidali con la scelta del cacciatore, ma … ma come si fa?! Bistecca di antilope alcina, anatra arrosto, filetto di leone, Hirschfilet in Wacholderrahmsauce (cervo in salsa di ginepro!) picadillo, beccaccia flambé all’Armagnac, e poi ancora zuppe, legumi, pesce, patate, insalate, dessert, vini, liquori. Insomma pietanze e beveraggi che farebbero la felicità di Pepe Carvalho e … non solo … Ma chi si aspetta una semplice raccolta di ricette, seppur ‘d’autore’, resterà sorpreso. Si trovano, è vero, circa un centinaio di ricette e vini e liquori che Hemingway ha prediletto nel corso della sua avventurosa vita di scrittore … nomade, ma ognuna è collocata geograficamente e storicamente in un preciso momento della vita dello scrittore. Vengono descritti così i luoghi (l’Harris Bar, l’Hostal Burguete, lo Sloppy Joe’s, …), i commensali (Dos Passos, Fitzgerald, personcine così …), la cornice storica entro cui si inquadra il singolo momento … culinario. E così, l’elenco di cibi e vini è pretesto per spaziare tra Spagna, Italia, Francia, Austria, Cuba, la Grande Guerra, la guerra civile spagnola, e ancora Parigi, Milano, Venezia, la savana africana, Pamplona, San Sebastián, Key West. E a queste descrizioni fanno da splendido contraltare i brani che Boreth trae dalle opere di Hemingway, Addio alle armi, Il vecchio e il mare, Il giardino dell’Eden, Per chi suona la campana, undsw . A dimostrazione che per le sue opere Hemingway ha attinto a piene mani proprio alla sua esperienza di ... prima mano. L’insieme dà luogo ad una narrazione dell’amore di Hemingway per la buona cucina e dimostra come i suoi romanzi, i suoi racconti ne abbiano restituito, intatti, il fascino e la … poesia. «Ho scoperto che c’è della poesia nel cibo, mentre è scomparsa da qualsiasi altra cosa. E finché la digestione me lo permetterà io seguirò la poesia.» [Ernest Hemingway]. Ad ogni buon conto, in attesa del mio primo fucile e del mio primo safari per procurarmi le bistecche di antilope, mi sono dedicato alla preparazione delle divine Pommes de terre à l’huile e delle Kartoffelkroketten. Ma per carità, Ernest non me ne voglia, in queste ultime, niente farina! [Jan 2015]
Old fashioned cookbooks can be fun to read. The book was published in 1998, but introduces recipes Hemingway & his family either would have made, or recipes for food he wrote about. In the intro, the author (Boreth) writes, "Ernest Hemingway was also a tremendous eater and drinker. For better and worse, he indulged his appetites to the fullest. His books are filled with episodes about food and drink, sometimes spectacular, other times intriguing in their mundane presentation." Boreth has researched those menus from Oak Park IL, Canada, Italy, Paris, Spain, Key West, Cuba, East Africa, and Idaho. There's a special chapter on libations... and we all know Hem could drink, he did nothing small. I do think I'll try his Bloody Mary.
The recipes are quilted together with a mini-biography explaining EW's traveling life, significant characters within, and quotes from his writings to introduces the menus. It's a lovely blending of biography and historical cookbook.
I read this in preparation for a book discussion on "The Paris Wife" and "The Sun Also Rises," but found the rest of the book fascinating as well. I won't make 95% of the recipes in here - it's way too rich or complicated for my taste any more - but the cucumber soup recipe (published in "The 19th Century Historical Centennial Cookbook as "Ernest Hemingway's Cucumber Soup") along with the home-pickled mushrooms (from the Paris section) will provide a couple of worthy dishes. This cookbook was way more fun than I expected it to be, and for me, way more fun than reading anything by Hemingway himself.
I wanted to love this book, but there was no continuity. It started with foods from Papa's childhood, and jumped all over from there. The recipes presented chronologically would have been an improvement as well as modern adaptations of older recipes so they could be more easily recreated at home. I did like the section with the wine & cocktails however.
Pretty interesting book with a lot of recipes doubled by interesting moments from Hemingway's life or works. I haven't yet prepared any of the recipes, but I definitively will try some in the future. I saw few that were interesting.
"If you know the old adage 'whatever doesn't kill me makes me stronger," you may want to keep it in mind as you prepare some of these Hemingway feasts."