What do you think?
Rate this book
മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം | Manushyanu Oru Aamukham
അര്ഥരഹിതമായ കാമനകള്ക്കു വേണ്ടി ജീവിതമെന്ന വ്യര്ഥകാലത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന മനുഷ്യജന്മങ്ങള്ക്ക് ഒരു ആമുഖം. ഭീരുവും പരതന്ത്രനും ഷണ്ഡനുമായി കാലം ചെലവിട്ട് തീര്ത്തും സാധാരണമായി ഒടുങ്ങുന്ന ആധുനികമലയാളിജീവിതത്തെ ധര്മാര്ഥകാമമോക്ഷങ്ങളാകുന്ന പുരുഷാര്ഥദര്ശനത്തിലൂടെ പുനരാഖ്യാനം ചെയ്യുകയാണിവിടെ.
തച്ചനക്കരയിലെ അയ്യാട്ടുമ്പിള്ളിയെന്ന നായര് തറവാട്ടിലെ ഇളമുറക്കാരനായ ജിതേന്ദ്രന്റെ സ്വഗതാഖ്യാനമായാണ് മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം വികസിക്കുന്നത്. ജിതേന്ദ്രന്, അയാളുടെ അമ്മാവന് ഗോവിന്ദന് , ഗോവിന്ദന്റെ അച്ഛന് നാറാപിള്ള അഥവാ നാരായണപിള്ള എന്നിവരിലൂടെ ആ ആഖ്യാനം കടന്നുപോകുന്നു. ജിതേന്ദ്രനു മുമ്പുള്ള തലമുറയില് തുടങ്ങി അയാളുടെ ബാല്യ കൗമാര യൗവനങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഈ ചരിത്രം അതിന്റെ ശില്പചാതുരിയും ഭാഷാമികവും കൊണ്ട് മലയാളത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച രചനകളിലൊന്നായി മാറി. ചെത്തി മിനുക്കിയ വാക്കുകളും ശക്തമായ കഥാപാത്രങ്ങളും നൂതനമായ അവതരണ രീതിയും ഈ കൃതിയെ വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നു. ധര്മം, അര്ഥം, കാമം, മോക്ഷം എന്നിങ്ങനെ നാലു ഭാഗങ്ങളിലായാണ് നോവല് രചന.
തച്ചനക്കരയിലെ അയ്യാട്ടുമ്പിള്ളിയെന്ന നായര് തറവാട്ടിലെ ഇളമുറക്കാരനായ ജിതേന്ദ്രന്റെ സ്വഗതാഖ്യാനമായാണ് മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം വികസിക്കുന്നത്. ജിതേന്ദ്രന്, അയാളുടെ അമ്മാവന് ഗോവിന്ദന് , ഗോവിന്ദന്റെ അച്ഛന് നാറാപിള്ള അഥവാ നാരായണപിള്ള എന്നിവരിലൂടെ ആ ആഖ്യാനം കടന്നുപോകുന്നു. ജിതേന്ദ്രനു മുമ്പുള്ള തലമുറയില് തുടങ്ങി അയാളുടെ ബാല്യ കൗമാര യൗവനങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഈ ചരിത്രം അതിന്റെ ശില്പചാതുരിയും ഭാഷാമികവും കൊണ്ട് മലയാളത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച രചനകളിലൊന്നായി മാറി. ചെത്തി മിനുക്കിയ വാക്കുകളും ശക്തമായ കഥാപാത്രങ്ങളും നൂതനമായ അവതരണ രീതിയും ഈ കൃതിയെ വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നു. ധര്മം, അര്ഥം, കാമം, മോക്ഷം എന്നിങ്ങനെ നാലു ഭാഗങ്ങളിലായാണ് നോവല് രചന.
380 pages, Paperback
First published October 1, 2010
281 people are currently reading
4153 people want to read
About the author
Subhash Chandran
34 books179 followersBorn in 1972 at Kadungallor, a real bucolic setting near Alwaye which forms the plot for his first novel Manushyanu Oru Aamukham, Mr Subhash Chandran spent his salad days at St.Alberts College, Maharajas College, Bharathiya Vidya Bhavan and Law College. Being a First Rank Post Graduate in Malayalam Literature, from Maharajas College, Ernakulam where he studied with Scholorship from MG University, he joined Law College to pursue studies there, but discontinued to accept the job as a Proof Reader in Mathrubhumi Daily. He has worked as a Casual Announcer in Akasha Vani and also as a Lecturer in a Parallel College. Currently, he is working as Chief Sub Editor in Mathrubhumi, Calicut.
Mr. Subhash Chandran’s debut was through a short story competition conducted by Mathrubhumi Weekly for college students in 1994 and his story “Ghadikaarangal Nilakkunna Samayam” won the First Prize.Later a collection of his short stories under the same title won the Kerala Sahithya Academy Award by silencing the carping critics and has become the numero uno who wins this award at such an early age. “Manushaynu oru aamukham” (Novel), “Ghadikaarangal Nilakkunna Samayam”, “Parudeesa Nashtam” and “Thalpam” ( Short Story collections), “Madhyeyingane”, “Kaanunna Nerathu”(vignettes) are his major contributions. To his credit a handful of daedal articles in periodicals can also be reckoned but no potboilers at all for sure.
Mr. Subhash Chandran’s debut was through a short story competition conducted by Mathrubhumi Weekly for college students in 1994 and his story “Ghadikaarangal Nilakkunna Samayam” won the First Prize.Later a collection of his short stories under the same title won the Kerala Sahithya Academy Award by silencing the carping critics and has become the numero uno who wins this award at such an early age. “Manushaynu oru aamukham” (Novel), “Ghadikaarangal Nilakkunna Samayam”, “Parudeesa Nashtam” and “Thalpam” ( Short Story collections), “Madhyeyingane”, “Kaanunna Nerathu”(vignettes) are his major contributions. To his credit a handful of daedal articles in periodicals can also be reckoned but no potboilers at all for sure.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 157 reviews
September 18, 2013
മലയാളത്തിന്റെ് യുവ എഴുത്തുകാരന് സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെണ ആദ്യ നോവല്. 2011- ലെ ഓടക്കുഴല് അവാര്ഡും കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാര്ഡും് നേടിയ കൃതി . മഹത്തരമെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്നതൊന്നും സംഭവിക്കാത്ത ഒരു കാലഘട്ടത്തില് സമൂഹത്തിനു മഹത്തായ ഒരു കൃതി സമ്മാനിക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റൊ ശ്രമം.
തച്ചനക്കര എന്ന ഗ്രാമവും അവിടുത്തെ നായര് തറവാട്ടിലെ കാരണവരായ നാറാപിള്ള എന്ന നാരായണ പിള്ളയുടെയും അദേഹത്തിന്റെ സന്തതി പരമ്പരകളുടെയും ജീവിതമാണ് ഈ നോവലില് പരാമര്ശിെക്കപ്പെടുന്ന വിഷയം . ഒപ്പം കേരളത്തിന്റെന രാഷ്ട്രീയ സാമൂഹിക ജീവിതത്തിന്റെല ഒരു പരിപ്രേക്ഷ്യവും. നാറാപിള്ളയുടെ ചെറുമകന് ജിതേന്ദ്രനിലൂടെയാണ് ഇതിലെ കഥ പറഞ്ഞു പോവുന്നത്.
നൂറോളം കഥാപാത്രങ്ങള് ഇതില് വന്നു പോവുമ്പോഴും ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനുമിടയില് എല്ലാ മനുഷ്യരും ചെയ്തു കൂട്ടുന്നത് ഒന്നു തന്നെയെന്നു നമുക്ക് ബോധ്യപ്പെടുന്നു.
" അര്ത്ഥുരഹിതമായ കാമനകള്ക്കും വേണ്ടി ജീവിതമെന്ന വ്യര്ത്ഥയകാലത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന മനുഷ്യജന്മങ്ങള്ക്ക് ഒരു ആമുഖം. ഭീരുവും പരതന്ത്രനുo ഷണ്ഡനുമായി കാലം ചെലവിട്ട് തീര്ത്തും സാധാരണമായി ഒടുങ്ങുന്ന ആധുനിക മലയാളി ജീവിതത്തെ ധര്മാര്ത്ഥടകാമമോക്ഷങ്ങളാകുന്ന പുരുഷാര്ത്ഥിദര്ശധനങ്ങളിലൂടെ പുനരാഖ്യാനം ചെയ്യുകയാണിവിടെ "
"പഠനത്തിനും ജോലിതേടലിനും വിവാഹത്തിനും വീടുണ്ടാക്കലിനുമപ്പുറത്ത് മറ്റൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത ഒരു പുരുഷായുസ്സില് കുടുങ്ങി, പലതരം ഭോഗങ്ങള് സ്വപ്നം കണ്ട് ജീവിതം തള്ളി നീക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ട മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം"
പലപ്പോഴും വായനതുടരുവാന് കഴിയാത്തവിധം മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമാവും. വായന തുടരുവാന് മനസ്സ് തണുക്കുന്ന വരെ കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നു. നോവല് എഴുതുമ്പോള് എഴുത്തുകാരന് അനുഭവിച്ച ആത്മ സംഘര്ഷണത്തെക്കുറിച്ചോര്ത്ത് അത്ഭുതം തോന്നുന്നു. വായനയിലുടനീളം ഭൂതകാല ഓര്മ്മആകള് നമ്മെ പിന്തുടര്ന്നുങകൊണ്ടേയിരിക്കും.
ഏത് പേജില് നിന്ന് തുടങ്ങിയാലും രണ്ടു പേജുകള് പിന്നിടുമ്പോള് ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെവ താളം മാറുന്നു. അതായിരുന്നു ഈ നോവലില് നിന്നും എനിക്ക് കിട്ടിയ അനുഭവം. ജീവിതത്തിലെ പല അപ്രിയ സത്യങ്ങളും എഴുത്തുകാരന് വിളിച്ചു പറയുമ്പോള് നമ്മള് അക്ഷരാര്ത്ഥതത്തില് ഞെട്ടും. ജീവിതത്തിന്റെ് അര്ത്ഥയശൂന്യതയെക്കുറിചോര്ത്തു പരിതപിക്കും.
വരികളിലെ ചിന്തകളുടെ ആഴം പലപ്പോഴും നമ്മെ അമ്പരിപ്പിക്കും. മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെത അര്ത്ഥകമില്ലായ്മയുടെ മുഖംമൂടി വലിച്ചു കീറുന്നതായിരുന്നു സുഭാഷിന്റെവത്. ജീവിതത്തില് ഒരിക്കല്പോിലും സഞ്ചരിക്കാത്ത വഴികളിലൂടെ നമ്മുടെ ചിന്തകളെ അദ്ദേഹം കൊണ്ടുപോവും.
മനുഷ്യജീവിതത്തിനു എല്ലായിടത്തും സമാനതകള് കാണാം. പരദൂഷണങ്ങള്, പൊങ്ങച്ചങ്ങള്, വിധികല്പ്പിക്കലുകള്, അവനവനിലേക്ക് നോക്കാതെ സമൂഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ശാപവചനങ്ങള്, പെറ്റ തള്ളയെ തള്ളിപ്പറയുന്ന നാക്കുകൊണ്ട് അമ്മ ദൈവങ്ങളെ പുകഴ്ത്തല്, സ്വന്തം സന്തതികളെക്കുറിച്ചുള്ള അന്ധമായ മതിപ്പ്, മറ്റുള്ളവരുടേതിനോടുള്ള വെറുപ്പ്, ചിരിക്കുന്ന മുന്ല്ലു കള്ക്കു ള്ളില് ഇറുമ്മുന്ന അണപ്പല്ലുകള് ഒളിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അയല്ക്കാ രോട് പുലര്ത്തുലന്ന മൈത്രി, അപരന്റെമ മുഖത്ത് നോക്കി അഭിനന്ദനം ചൊല്ലാനുള്ള അശേഷി, ഉള്ളില് ഉറവ വറ്റിയ നന്മകളെക്കുറിച്ചുള്ള കുറ്റബോധമൊളിപ്പിക്കാന് എല്ലാ സാമൂഹ്യ മൂല്യങ്ങളും തകര്ന്നതായുള്ള പ്രഖ്യാപനം. ഇതെല്ലാമാണ് മനുഷ്യജീവിതം അതല്ലെങ്കില് ഇതെല്ലാമാണ് ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ജീവിതം.
ഒരു ഗ്രാമത്തിന്റെയയും ആളുകളുടെയും കഥ വെറുതെ പറഞ്ഞുപോവുകയല്ലായിരുന്നു. മനോഹരമായ രീതിയില് ചിട്ടപ്പെടുത്തിയ ഒരു കാവ്യം തന്നെയായിരുന്നു. സ്വന്തം ഗ്രാമത്തിന്റെയ കഥ പറയാനുള്ള ജിതെന്ദ്രന്റൊ ആഗ്രഹം മറ്റൊരാളിലൂടെ പൂര്ത്തി യാവുന്നത്തിലൂടെ വളരെ മനോഹരമായ രീതിയില് ഈ നോവല് അവസാനിക്കുന്നു. ഒപ്പം വായനക്കാര്ക്ക് സ്വന്തം ജീവിതം ചേര്ത്ത് പൂരിപ്പിക്കാനായി ഒരിടം ഒഴിവാക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നു.
പല അവസരങ്ങളിലും ഇതിലെ വരികള് ഫിലോസഫിക്കല് ആവുന്നുണ്ട്. നമ്മള് ഇതുവരെ ചിന്തിക്കാത്ത തലത്തിലേക്ക് നമ്മടെ ചിന്തകളെ ഉയര്ത്തു ന്ന രചന. കഥ പറഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള ഒരു വായനാനുഭവം പങ്കുവെക്കല് എനിക്കിവിടെ അസാധ്യമായിരുന്നു. അത്രയധികം കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെയും കഥാമുഹൂര്ത്ത ങ്ങളിലൂടെയുമാണ് ഈ നോവല് കടന്നു പോവുന്നത്.
"പൂര്ണ്വളര്ച്ച യെത്തുംമുമ്പ് മരിച്ചു പോവുന്ന ഒരേ ഒരു ജീവിയാണ് മനുഷ്യന്" . ആ മനുഷ്യന്റെങ നേര്ക്ക്മ തുറന്നു പിടിച്ച കണ്ണാടിയാണ് മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം.
December 24, 2015
മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം ---- കേരള സമൂഹത്തിനു നേരെ ഒരു കണ്ണാടി .....!!!
പരദൂഷണങ്ങള്,പൊങ്ങച്ചങ്ങള്,വിധികല്പ്പിക്കലുകള് , അവനവനിലേക്കു നോക്കാതെ സമൂഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ശാപവചനങ്ങള് , പെറ്റതള്ളയെ തള്ളിപ്പറയുന്ന നാവുകൊണ്ട് അമ്മദൈവങ്ങളെ പുകഴ്ത്തല് , സ്വന്തം സന്തതികളെക്കുറിച്ചുള്ള അന്ധമായ മതിപ്പ്,മറ്റുള്ളവരുടേതിനോടുള്ള വെറുപ്പ്, ചിരിക്കുന്ന മുന്പല്ലുകള്ക്കുള്ളില് ഇറുമ്മുന്ന അണപ്പല്ലുകള് ഒളിച്ചുകൊണ്ട് അയല്ക്കാരോടു പുലര്ത്തുന്ന മൈത്രി , സമൂഹത്തില് ആദരിക്കപ്പെടുന്നവര്മാധ്യമങ്ങളില് അവമതിക്കപ്പെട്ടു കണ്ടാല് എങ്ങുനിന്നെന്നില്ലാതെ ഹൃദയത്തില് നിറയുന്ന സന്തോഷം,അപരന്റെ മുഖത്തുനോക്കി അഭിനന്ദനം ചൊല്ലാനുള്ള അശേഷി,ഉള്ളില് ഉറവവറ്റിയ നന്മകളെകുറിച്ചുള്ള കുറ്റബോധം ഒളിപ്പിക്കാന് എല്ലാ സമൂഹ്യമൂല്യങ്ങളും തകര്ന്നിരിക്കുന്നതായുള്ള പ്രഖ്യാപനം, ഒട്ടും ഉറപ്പില്ലാഞ്ഞിട്ടും വയസ്സാകുന്തോറും സ്വന്തം മതത്തിലെ ദൈവത്തില്ത്തന്നെ തട്ടിത്തടഞ്ഞു വട്ടം കറങ്ങുന്ന ഭക്തി , അശ്ലീലമെന്നാല് മറ്റുള്ളവന്റെ ലൈംഗികതമാത്രമാണെന്ന തീര്പ്പ്, കൈവന്നവയെക്കാള് മഹത്വമുള്ള കാര്യങ്ങള്ക്കു താന് സര്വഥാ അര്ഹനാണെന്നുള്ള തോന്നലില് നിന്നുളവായ മനംമടുപ്പ്, പിന്നെ ഇതിനെല്ലാം മുകളില് , നാലുപേര് മാത്രമുള്ള സ്വന്തം കുടുംബത്തിനുവെളിയിലുള്ള സര്വ മനുഷ്യാത്മാക്കളോടും ഉള്ളില് പുലര്ത്തിയ സമാനതകളില്ലാത്ത പുച്ഛം ....page 367
പരദൂഷണങ്ങള്,പൊങ്ങച്ചങ്ങള്,വിധികല്പ്പിക്കലുകള് , അവനവനിലേക്കു നോക്കാതെ സമൂഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ശാപവചനങ്ങള് , പെറ്റതള്ളയെ തള്ളിപ്പറയുന്ന നാവുകൊണ്ട് അമ്മദൈവങ്ങളെ പുകഴ്ത്തല് , സ്വന്തം സന്തതികളെക്കുറിച്ചുള്ള അന്ധമായ മതിപ്പ്,മറ്റുള്ളവരുടേതിനോടുള്ള വെറുപ്പ്, ചിരിക്കുന്ന മുന്പല്ലുകള്ക്കുള്ളില് ഇറുമ്മുന്ന അണപ്പല്ലുകള് ഒളിച്ചുകൊണ്ട് അയല്ക്കാരോടു പുലര്ത്തുന്ന മൈത്രി , സമൂഹത്തില് ആദരിക്കപ്പെടുന്നവര്മാധ്യമങ്ങളില് അവമതിക്കപ്പെട്ടു കണ്ടാല് എങ്ങുനിന്നെന്നില്ലാതെ ഹൃദയത്തില് നിറയുന്ന സന്തോഷം,അപരന്റെ മുഖത്തുനോക്കി അഭിനന്ദനം ചൊല്ലാനുള്ള അശേഷി,ഉള്ളില് ഉറവവറ്റിയ നന്മകളെകുറിച്ചുള്ള കുറ്റബോധം ഒളിപ്പിക്കാന് എല്ലാ സമൂഹ്യമൂല്യങ്ങളും തകര്ന്നിരിക്കുന്നതായുള്ള പ്രഖ്യാപനം, ഒട്ടും ഉറപ്പില്ലാഞ്ഞിട്ടും വയസ്സാകുന്തോറും സ്വന്തം മതത്തിലെ ദൈവത്തില്ത്തന്നെ തട്ടിത്തടഞ്ഞു വട്ടം കറങ്ങുന്ന ഭക്തി , അശ്ലീലമെന്നാല് മറ്റുള്ളവന്റെ ലൈംഗികതമാത്രമാണെന്ന തീര്പ്പ്, കൈവന്നവയെക്കാള് മഹത്വമുള്ള കാര്യങ്ങള്ക്കു താന് സര്വഥാ അര്ഹനാണെന്നുള്ള തോന്നലില് നിന്നുളവായ മനംമടുപ്പ്, പിന്നെ ഇതിനെല്ലാം മുകളില് , നാലുപേര് മാത്രമുള്ള സ്വന്തം കുടുംബത്തിനുവെളിയിലുള്ള സര്വ മനുഷ്യാത്മാക്കളോടും ഉള്ളില് പുലര്ത്തിയ സമാനതകളില്ലാത്ത പുച്ഛം ....page 367
September 5, 2015
നിങ്ങൾ ഈ പുസ്തകം വായിച്ചു തീർക്കരുത് .. അങ്ങനെ ചെയ്താൽ അഗാധമായ വിഷമസ്ഥിതിയിലേക്ക് വഴുതി വീഴും .. 16 വയസ്സിന്റെ പരിമിതികളിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുതന്നെ പറയട്ടെ .. ലോക സാഹിത്യ സൃഷ്ടികളിലെ മഹാത്ഭുതങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം ഇല്ലെങ്കിൽ ആ ലോകത്ത് ജനിച്ചുപോയതിൽ ഞാൻ എന്നെ തന്നെ വെറുക്കും .. കാരണം ഇത് എഴുതുന്ന എന്റെയും വായ്ക്കുന്ന നിന്റെയും ജീവിതമാണ് .. ഞാൻ വായിച്ച പൂർണത ഉള്ള ഏക സാഹിത്യ സൃഷ്ടി ..
മരിക്കും മുമ്പ് വായിക്കുക .. കാരണം ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ് ജീവിതം ..
മരിക്കും മുമ്പ് വായിക്കുക .. കാരണം ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ് ജീവിതം ..
January 29, 2014
പൊറ്റെകദിന്റെ ഒരു ദേശത്തിന്റെ കഥ വായിച്ചാ ശേഷം ഒരു നാടിന്റെ അതിലുപരി ഒരു തറവാടിന്റെ കഥ പറയുകയാണ് മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം. എഴുത്തിലും ഭാഷയിലും ഉള്ള കയ്യടക്കം ആണ് ഗൃഹാതുരത്വം തുളുമ്പുന്ന ഈ നോവലിന്റെ കാതൽ. ഒരു ദേശത്തിന്റെ കഥ വായിച്ചാ ശേഷം ഗൃഹാതുരത്വം ഇത്രയും നിറഞ്ഞു നില്കുന്ന ഒരു നോവല വായിക്കുന്നത് ഇതാണ്. ഒരു dyostevesky രീതിയിൽ ഉള്ള ഒരു എഴുത്ത് അവിടേം ഇവിടെയും തെളിഞ്ഞു വരുന്നതായി കാണാം.
September 21, 2015
ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ കഥയിലൂടെ ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ കഥ പറയുക എന്ന ശ്രമകരമായ ദൌത്യമാണ് സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ "മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം" എന്ന കൃതിയിലൂടെ ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നത്. അതിൽ അദ്ദേഹം ഏറെക്കുറെ വിജയിക്കുകയും ചെയ്തു. സ്തൂലത്തെ സൂക്ഷ്മത്തിലേക്ക് ആവാഹിക്കാൻ അത്ര എളുപ്പമല്ല: എങ്കിലും കേരളത്തിന്റെ ഒരു കാലഘട്ടം തച്ചനക്കരയായും അവിടുത്തെ അന്തെവാസികളായും പുനർജനിചിരിക്കുന്നു. ഇതാണ് ഞങ്ങൾ മലയാളികളുടെ "മകോണ്ടോ"!
January 21, 2013
My Malayalam reading till now was limited to the works by greats of our literature, and a few short stories by the new writers. I had no idea what to expect from this. It felt good to start reading a book without any prejudice.
The novel begins with the death of the protagonist at a very early age of 54, and traces back his life starting from his great grandfather executed by the king, hung in a metal cage. The story passes through every one of ayyattumbally family to where our protagonist Jitendran will eventually be born. The author takes ample time in setting up the environment in which Jitendran is born and kind of blood that flows in his veins,that by the time he is born we know what he is going to go through. About Jitendran, well he grows upto be the guy who is searching for the meaning of existence the kind of protagonist we have seen in many movies of 70s and 80s ,which I have seen only in Malayalam movies. The guy who loves poetry who carries a cloth bag and wears a Kurta.Whose reference in today’s cinema is more for a comical purpose, I have also laughed at the jokes on unhygienic irresponsible dumb intellect. There is a part in this novel where unsuccessful Nair youth makes comical stories about the Muslim youth who became successful by hard work, I think our media today have played a big part in conveying to our youth that thinking is a substandard thing to do. Also our serials today have writers as the guy/girl who is responsible for many illegitimate children which made my mom tell me once”Adhikam book onnum vayikkanda ketto , ee korae book vayikkunnavarum katha ezhuthunnavarum okkae vrithikettavanmaara”.The novel the follows the life of Jitendran from the childhood.His dreams of using his creativity to build something that would stay long after his death,his dream of not to be the man whose only creativity is procreation. There is death in every pages of this story thoughts about it or the death itself.Reader cannot take any Idea putforward lightly as it’s all put forward in the backdrop of the death.
Though death is the constant theme of the novel.On sleeping over it, I realize that the novel is more about hope.Its more a call for humanity to raise from the mundane and create something worthwhile. It’s a call for every keralite who has gone back from that period of new resurgence and raising ,the time of Nararayana Guru and Palpu, to create a new rising ,to think .This novel has influenced me deeply.Subash Chandran sure have built a Taj Mahal ,like the Taj Mahal though reason for which it was built is death the sight of it would sure bring new hopes. Go for it.
January 29, 2014
ഒറ്റവാക്ക് കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട് ഒരുപറ്റം വാക്കുകൾകൊണ്ട് ഞാൻ ഈ നോവലിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു - "Magical realism in Malayalam".
നോവൽ വായിക്കുമ്പോൾ കഴിഞ്ഞുപോയ പലതിനേയുംപറ്റി നമ്മൾ ഓർത്തുപോകും - "തെങ്ങുകൾ സൗജ്യമായി വീഴ്ത്തിക്കൊടുത്ത വെള്ളയ്ക്കകൽ ഈർക്കിൽ കയറ്റിയുണ്ടാക്കിയ കളിപ്പാട്ടങ്ങൽ".
ജിതേൻന്ദ്രൻ എന്നാണ് കഥാനായകന്റെ പേര്. ജിതേൻന്ദ്രൻ മരിക്കുന്നിടാത്താണ് കഥയുടെ തുടക്കം.
പിടക്കുന്ന ഒരാശയം, ഭംഗിയുള്ള മുഴുത്ത ഒരു പദം, ആരുകാലുകളിൽ പായുന്ന ഒരലങ്കാരം, ചോരകുടിക്കുന്ന ഒരു കറുത്ത വികാരം നമ്മുടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടുന്നു. പുസ്തകവായനയുടെ മനോഹാരിതയെപ്പറ്റി നോവലിസ്റ്റിന്റെതന്നെ വാക്കുകളാണിവ.
നിസ്സാരമായ മനുഷ്യാത്മാക്കളെ ആത്മാർഥമായി പ്രണയിച്ച ഈ എഴുത്തുകാരന് എന്റെ ആദരാഞ്ജലി.
നോവൽ വായിക്കുമ്പോൾ കഴിഞ്ഞുപോയ പലതിനേയുംപറ്റി നമ്മൾ ഓർത്തുപോകും - "തെങ്ങുകൾ സൗജ്യമായി വീഴ്ത്തിക്കൊടുത്ത വെള്ളയ്ക്കകൽ ഈർക്കിൽ കയറ്റിയുണ്ടാക്കിയ കളിപ്പാട്ടങ്ങൽ".
ജിതേൻന്ദ്രൻ എന്നാണ് കഥാനായകന്റെ പേര്. ജിതേൻന്ദ്രൻ മരിക്കുന്നിടാത്താണ് കഥയുടെ തുടക്കം.
പിടക്കുന്ന ഒരാശയം, ഭംഗിയുള്ള മുഴുത്ത ഒരു പദം, ആരുകാലുകളിൽ പായുന്ന ഒരലങ്കാരം, ചോരകുടിക്കുന്ന ഒരു കറുത്ത വികാരം നമ്മുടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടുന്നു. പുസ്തകവായനയുടെ മനോഹാരിതയെപ്പറ്റി നോവലിസ്റ്റിന്റെതന്നെ വാക്കുകളാണിവ.
നിസ്സാരമായ മനുഷ്യാത്മാക്കളെ ആത്മാർഥമായി പ്രണയിച്ച ഈ എഴുത്തുകാരന് എന്റെ ആദരാഞ്ജലി.
Read
May 12, 2013വായന ഒരു യാത്രയായി തോന്നിയ നിമിഷം താളുകളില് നിന്ന് മനുഷ്യനിലേക്കുള്ള യാത്ര ഈ അവധിക്കാലം ഒരിക്കലും മറക്കാന് കഴിയില്ല കാരണം ഈ മെയ് ലാണ് ഞാന് മനുഷ്യന്റെ ആമുഖം വായിച്ചത്...എന്നെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചത്...എന്റെ വേരുകളെ കുറിച്ച് വ്യാകുലത പെട്ടത്...നാടിനെ കുറിച്ച് ഓർത്തത്...സുഭാഷ് ചന്ദ്രന് നന്ദി....
March 31, 2015
ഒരു തരത്തിൽ നോക്കിയാൽ ഈ പുസ്തകം ആമുഖത്തെക്കാളുപരി ഒരു ഇതിഹാസമാണ്. അയ്യാട്ടുംപിള്ളി തറവാട്ടിന്റെ മൂന്നു തലമുറകളുടെ ചരിത്രം. നമ്മുടെ നായക സങ്കൽപ്പത്തിൽ ഒതുങ്ങുന്നതല്ല ഇതിലെ ജിതേന്ദ്രൻ.
നാമം കൊണ്ട് ജിതനെങ്കിലും കർമ്മത്തിൽ പരാജിതനാണ്. കേരളത്തിലെ വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ, ചിന്തിക്കുന്ന ഇന്നത്തെ യുവത്വത്തിന്റെ ഒരു പ്രതിനിധി. ഒഴുക്കിനെതിരെ തുഴയാൻ തുടക്കത്തിൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നെങ്കിലും അതിനു കഴിയാതെ വന്ന് കാലത്തിനൊപ്പം ഒഴുകേണ്ടി വരുന്നവൻ.
ജിതെന്ദ്രന്റെ കുടുംബം അസാധാരണക്കാരല്ല . മുത്തശ്ശൻ നാറാപിള്ള നമ്മൾ അടുത്തിടെ പരിചയപ്പെട്ടിട്ടുള്ളവരിൽ ഏറ്റവും ദുഷ്ട്ടത നിറഞ്ഞ കഥാപാത്രം. അമ്മ ചിന്നമ്മ നമ്മൾ ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടുള്ള 'നായകൻറെ അമ്മ' സങ്കല്പ്പങ്ങളെ തിരുത്തുന്നു. ഇതിനിടെ കടന്നു വരുന്ന നന്മയുള്ള ചില കഥാപാത്രങ്ങൾ - കുഞ്ഞു അമ്മ, ഗോവിന്ദൻ മാഷ്, കുമാരൻ, ശങ്കരൻ, സുലോചന അങ്ങനെ ചിലർ. നമ്മൾ വായിച്ചു വന്ന ഒരു നോവലിന്റെ അംഗീകൃത ചട്ടക്കൂടിൽ ഇതിനെ ഒതുക്കാൻ കഴിയില്ല. പക്ഷെ ഒരു യഥാർത്ഥ ജീവിതത്തിന്റെ കഥയിൽ ഇത് നല്ലോണം ഒതുങ്ങും.
ജാതി-മത ചിന്തകൾ ഇന്നും നമ്മുടെയൊക്കെ മനസ്സുകളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നു എന്ന് കഥാകൃത്ത് വാച്യമായി തന്നെ ഇതിൽ സമർഥിക്കുന്നു.
കേരളത്തിന്റെ സമൂഹത്തിന്റെ നേരെ പിടിച്ച ഒരു കണ്ണാടിയാണ് ഈ നോവൽ. മലയാള സാഹിത്യം ഇന്നും സുഭാഷ് ചന്ദ്രനെപ്പോലെയുള്ളവരിലൂടെ ജീവിക്കുന്നു.
നാമം കൊണ്ട് ജിതനെങ്കിലും കർമ്മത്തിൽ പരാജിതനാണ്. കേരളത്തിലെ വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ, ചിന്തിക്കുന്ന ഇന്നത്തെ യുവത്വത്തിന്റെ ഒരു പ്രതിനിധി. ഒഴുക്കിനെതിരെ തുഴയാൻ തുടക്കത്തിൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നെങ്കിലും അതിനു കഴിയാതെ വന്ന് കാലത്തിനൊപ്പം ഒഴുകേണ്ടി വരുന്നവൻ.
ജിതെന്ദ്രന്റെ കുടുംബം അസാധാരണക്കാരല്ല . മുത്തശ്ശൻ നാറാപിള്ള നമ്മൾ അടുത്തിടെ പരിചയപ്പെട്ടിട്ടുള്ളവരിൽ ഏറ്റവും ദുഷ്ട്ടത നിറഞ്ഞ കഥാപാത്രം. അമ്മ ചിന്നമ്മ നമ്മൾ ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടുള്ള 'നായകൻറെ അമ്മ' സങ്കല്പ്പങ്ങളെ തിരുത്തുന്നു. ഇതിനിടെ കടന്നു വരുന്ന നന്മയുള്ള ചില കഥാപാത്രങ്ങൾ - കുഞ്ഞു അമ്മ, ഗോവിന്ദൻ മാഷ്, കുമാരൻ, ശങ്കരൻ, സുലോചന അങ്ങനെ ചിലർ. നമ്മൾ വായിച്ചു വന്ന ഒരു നോവലിന്റെ അംഗീകൃത ചട്ടക്കൂടിൽ ഇതിനെ ഒതുക്കാൻ കഴിയില്ല. പക്ഷെ ഒരു യഥാർത്ഥ ജീവിതത്തിന്റെ കഥയിൽ ഇത് നല്ലോണം ഒതുങ്ങും.
ജാതി-മത ചിന്തകൾ ഇന്നും നമ്മുടെയൊക്കെ മനസ്സുകളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നു എന്ന് കഥാകൃത്ത് വാച്യമായി തന്നെ ഇതിൽ സമർഥിക്കുന്നു.
കേരളത്തിന്റെ സമൂഹത്തിന്റെ നേരെ പിടിച്ച ഒരു കണ്ണാടിയാണ് ഈ നോവൽ. മലയാള സാഹിത്യം ഇന്നും സുഭാഷ് ചന്ദ്രനെപ്പോലെയുള്ളവരിലൂടെ ജീവിക്കുന്നു.
February 8, 2025
മനുഷ്യരെ പോലെ തന്നെയാണ് പുസ്തകങ്ങളും.. ചില മനുഷ്യർ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വരുന്നത് അപ്രതീക്ഷിതമായിട്ടായിരിക്കും അല്ലെങ്കിൽ ജീവിത സായാഹ്നത്തിൽ വൈകിയ ഒരു വേളയിൽ മുന്നറിയിപ്പൊന്നുമില്ലാതെ അവർ കടന്നു വരും, എന്നിട്ട് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന് അത് വരെയില്ലാത്ത അർത്ഥതലങ്ങൾ വരച്ചു ചേർക്കും..
അതെ രീതിയിൽ എന്റെ വായനാജീവിതത്തിൽ കുറച്ചു വൈകി വന്ന പുസ്തകമാണ് സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെ മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം.
ഇത് വരെ എന്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഈ പുസ്തകം വായിച്ചില്ല എന്ന ചോദ്യം ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ പലയാവർത്തി ചോദിച്ചു..
ചിലപ്പോ ഇതാവാം എനിക്കുള്ള ആ സമയം.. പുസ്തകങ്ങൾ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിമിത്തങ്ങളായും പ്രവർത്തിക്കാറുണ്ട്... എനിക്ക് വേണ്ട സമയത്ത്, എന്റെ മാനസിക നിലയെ സഹായിക്കാനുതകും വിധം അനുയോജ്യമായ പുസ്തകങ്ങൾ എന്റെ കയ്യിലേക്ക് വന്നുചേരും..
മറ്റൊന്നും ഓർക്കാതെ തച്ചനക്കരയിലെ മനുഷ്യരുടെ കൂടെ ഞാൻ യാത്ര ചെയ്തു... ഞാൻ തളർന്നു.. കരഞ്ഞു.. എനിക്ക് എല്ലാം മറന്ന് ഒന്നുറങ്ങണം..
.
.
.
📚Book - മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം
✒️Writer- സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ
📜Publisher- Dc books
അതെ രീതിയിൽ എന്റെ വായനാജീവിതത്തിൽ കുറച്ചു വൈകി വന്ന പുസ്തകമാണ് സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെ മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം.
ഇത് വരെ എന്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഈ പുസ്തകം വായിച്ചില്ല എന്ന ചോദ്യം ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ പലയാവർത്തി ചോദിച്ചു..
ചിലപ്പോ ഇതാവാം എനിക്കുള്ള ആ സമയം.. പുസ്തകങ്ങൾ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിമിത്തങ്ങളായും പ്രവർത്തിക്കാറുണ്ട്... എനിക്ക് വേണ്ട സമയത്ത്, എന്റെ മാനസിക നിലയെ സഹായിക്കാനുതകും വിധം അനുയോജ്യമായ പുസ്തകങ്ങൾ എന്റെ കയ്യിലേക്ക് വന്നുചേരും..
മറ്റൊന്നും ഓർക്കാതെ തച്ചനക്കരയിലെ മനുഷ്യരുടെ കൂടെ ഞാൻ യാത്ര ചെയ്തു... ഞാൻ തളർന്നു.. കരഞ്ഞു.. എനിക്ക് എല്ലാം മറന്ന് ഒന്നുറങ്ങണം..
.
.
.
📚Book - മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം
✒️Writer- സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ
📜Publisher- Dc books
January 6, 2018
Not knowing the language, I have read books in Malayalam only in English translations. This book was recommended to me as a landmark novel in the Malayalam language. I noted on the web that it won the Central Sahitya Akademi award in 2014 and has received rave reviews. The acclaim is that the novel depicts a social, cultural and historical picture of Ernakulam district and contains discussions on social change in Kerala. The author himself has said in interviews that it is an argument for man’s creative spirit and that it deals with the existential question of a purpose in life. Some reviewers have claimed that this is a novel about the futility of life. Yet others have said that it is an outstanding work in terms of its characterisation and treatment and that it is one of the finest works of fiction in Malayalam over the past two decades. Naturally, with great anticipation and expectations, I read the work in its English translation by E.V. Fathima.
The novel is divided into four sections under the titles, of Dharma (moral duty), Artha (economic prosperity), Kama (love/pleasure) and Moksha, (spiritual liberation). The suggestion is obviously that it is about the object of human pursuit. The setting of the novel is in a fictitious village called Thachanakkara in the Ernakulam district of Kerala. It chronicles the lives of three generations of an upper caste man, called Naraapilla Nair and his descendants through the words of Jithendran, his grandson. The novel starts with Jithendran’s death in the year 2000 and the discovery of fragments of his unfinished book by his wife, Ann Marie. Through the many letters of Jithendran and various pieces of this book, which detail the lives of Jithendran’s parents, aunts, uncles, cousins, grandparents and their friends and neighbours, Ann Marie finds a sort of socio-political commentary of Kerala from the early parts of the 20th century all the way to the 1990s. There are allusions to caste, love, sex, religion, politics and social hierarchy and equality, apart from major snippets of Kerala’s cultural and political history. There are references to the existential question of whether there is some purpose to life or whether life is mostly an animalistic existence where one procreates and leaves just his genes as one’s own legacy.
In spite of all the positive vibes about the book, when I finished the book, the one question that lingered in me was ‘what is all the fuss about this being a great novel?’. To be truthful, this was the feeling even all along as I read the book. But I kept on reading because I thought that I must be patient and reflect on the chapters so that I may understand why people are so taken by this book. Gradually, I found that I am at the end and was still mostly underwhelmed. The story line and the characters did not grab me. It just felt like a detailed chronicle of mundane lives of generations of people in nondescript Thachanakkara. Yes, it is about caste, religion, history and sex and love. But no profound insights or observations on these issues was on offer. Jithendran’s own life of his final twenty-five years is described as being no different from that of his compatriots in Thachanakkara - as one given to gossip, bragging, being judgemental, cursing society without reflecting on oneself, denigrating one’s own mother while singing praises of mother goddesses, experiencing the schadenfreude of seeing respected people in society being maligned in the press, the insistence of only another man’s sexuality is pornography and a scorn nurtured inside for every soul outside the ambit of one’s own four-member family. With such an unredeeming protagonist, there is not much that one can expect. As some have observed, it may be about the futility of life itself. If that is so, then why is it so important to worry about social justice or equality or great men like Narayana Guru?
As for the form, novels spanning multiple generations of a family are not a new or original idea. There have been any number of them, exploring various themes of love, war and others. Steinbeck’s East of Eden explored themes of love and identity through generations of families in the Salinas Valley in California. Jung Chang’s brilliant work ‘Wild Swans’ dealt with contemporary Chinese history from the 1920s to the 1960, through her own grandmother’s life, her mother’s life down to her own young life during the Cultural revolution. Mario Puzo’s riveting saga of the Godfather dealt with violence, family bonds, crime etc through generations of Italian mafia families in New York. In all these books, it is the characters who make the history of those times come alive. I cannot say the same of this novel.
The other issue I have with the book has to do with the author’s extensive interview about the novel itself at the end of the English edition of the book. I would think that whatever Subash Chandran had to say about the existential angst of man, about Kerala, its caste system, love etc has already been said in his 450-odd pages. There should be no further need to explain or clarify its message. But the author explains his own novel further, talks about the characters, the setting and so on in the interview as if he is exhorting us to view the book in a certain way. The reader must be left free to form his or her own impression without being guided.
Summing up, the novel didn’t do it for me.
The novel is divided into four sections under the titles, of Dharma (moral duty), Artha (economic prosperity), Kama (love/pleasure) and Moksha, (spiritual liberation). The suggestion is obviously that it is about the object of human pursuit. The setting of the novel is in a fictitious village called Thachanakkara in the Ernakulam district of Kerala. It chronicles the lives of three generations of an upper caste man, called Naraapilla Nair and his descendants through the words of Jithendran, his grandson. The novel starts with Jithendran’s death in the year 2000 and the discovery of fragments of his unfinished book by his wife, Ann Marie. Through the many letters of Jithendran and various pieces of this book, which detail the lives of Jithendran’s parents, aunts, uncles, cousins, grandparents and their friends and neighbours, Ann Marie finds a sort of socio-political commentary of Kerala from the early parts of the 20th century all the way to the 1990s. There are allusions to caste, love, sex, religion, politics and social hierarchy and equality, apart from major snippets of Kerala’s cultural and political history. There are references to the existential question of whether there is some purpose to life or whether life is mostly an animalistic existence where one procreates and leaves just his genes as one’s own legacy.
In spite of all the positive vibes about the book, when I finished the book, the one question that lingered in me was ‘what is all the fuss about this being a great novel?’. To be truthful, this was the feeling even all along as I read the book. But I kept on reading because I thought that I must be patient and reflect on the chapters so that I may understand why people are so taken by this book. Gradually, I found that I am at the end and was still mostly underwhelmed. The story line and the characters did not grab me. It just felt like a detailed chronicle of mundane lives of generations of people in nondescript Thachanakkara. Yes, it is about caste, religion, history and sex and love. But no profound insights or observations on these issues was on offer. Jithendran’s own life of his final twenty-five years is described as being no different from that of his compatriots in Thachanakkara - as one given to gossip, bragging, being judgemental, cursing society without reflecting on oneself, denigrating one’s own mother while singing praises of mother goddesses, experiencing the schadenfreude of seeing respected people in society being maligned in the press, the insistence of only another man’s sexuality is pornography and a scorn nurtured inside for every soul outside the ambit of one’s own four-member family. With such an unredeeming protagonist, there is not much that one can expect. As some have observed, it may be about the futility of life itself. If that is so, then why is it so important to worry about social justice or equality or great men like Narayana Guru?
As for the form, novels spanning multiple generations of a family are not a new or original idea. There have been any number of them, exploring various themes of love, war and others. Steinbeck’s East of Eden explored themes of love and identity through generations of families in the Salinas Valley in California. Jung Chang’s brilliant work ‘Wild Swans’ dealt with contemporary Chinese history from the 1920s to the 1960, through her own grandmother’s life, her mother’s life down to her own young life during the Cultural revolution. Mario Puzo’s riveting saga of the Godfather dealt with violence, family bonds, crime etc through generations of Italian mafia families in New York. In all these books, it is the characters who make the history of those times come alive. I cannot say the same of this novel.
The other issue I have with the book has to do with the author’s extensive interview about the novel itself at the end of the English edition of the book. I would think that whatever Subash Chandran had to say about the existential angst of man, about Kerala, its caste system, love etc has already been said in his 450-odd pages. There should be no further need to explain or clarify its message. But the author explains his own novel further, talks about the characters, the setting and so on in the interview as if he is exhorting us to view the book in a certain way. The reader must be left free to form his or her own impression without being guided.
Summing up, the novel didn’t do it for me.
July 30, 2022
ಒಂದು ಕುಟುಂಬದ ಚರಿತ್ರೆ, ಮಲಯಾಳಿಗಳ ಚರಿತ್ರೆ ಇವೆಲ್ಲ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಹೆಣೆದುಕೊಂಡು ಸತ್ತ ಮನುಷ್ಯನ ಬರಹದ ತುಣುಕುಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ರೀತಿ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ ಮಲಯಾಳಂ ಪದಗಳ ಬಳಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಇತಿಹಾಸದ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಚರಿತ್ರೆಯ ಭಾಗವಾಗಿಸಿದ ರೀತಿ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
June 25, 2016
kerala's answer to 100 years of solitude. I should admit that unlike a normal book review, I had to prepare myself to write review for this book. Then you may ask why only 4 stars.
But before answering that, let me jot down the positives that are galore in this book.
1. The language is unbelievably impeccable.
2. Meticulous description of a conceptual kerala village
3. The description captures the essence of the whole Kerala society.
4. The writing style and the progress of the story is captivating
5. Gives a severe inferiority complex to Indian English writers, as vernacular writing is head and shoulders above them. But I believe this can be limited to Malayalam and Bengali writing.
Now the cons:
1. For those who are conversant with Gabriel Garcia Marquez, it is easy to make out the similarity with 100 years of solitude.
2. Macondo is replaced with Thachchanakkara
3. Buindia family becomes Ayyattumpilly
4. Ursula is Kunnoonnnamma
5. Arcadio is Narapillai
6. And above all like Gabo himself appears in his Novel, here the author does the same by appearing as the writer who is a lookalike of the main protagonist. The main protagonist also admits that he has a similar style of a Columbian author.
Not to take the credit away from the highly respected author, but I'm alarmed that the central and state Sahitya academies give awards without looking at the originality.
Anyways I consider this as one of the best I've read so far, and looking forward to many great books from this fabulous author.
But before answering that, let me jot down the positives that are galore in this book.
1. The language is unbelievably impeccable.
2. Meticulous description of a conceptual kerala village
3. The description captures the essence of the whole Kerala society.
4. The writing style and the progress of the story is captivating
5. Gives a severe inferiority complex to Indian English writers, as vernacular writing is head and shoulders above them. But I believe this can be limited to Malayalam and Bengali writing.
Now the cons:
1. For those who are conversant with Gabriel Garcia Marquez, it is easy to make out the similarity with 100 years of solitude.
2. Macondo is replaced with Thachchanakkara
3. Buindia family becomes Ayyattumpilly
4. Ursula is Kunnoonnnamma
5. Arcadio is Narapillai
6. And above all like Gabo himself appears in his Novel, here the author does the same by appearing as the writer who is a lookalike of the main protagonist. The main protagonist also admits that he has a similar style of a Columbian author.
Not to take the credit away from the highly respected author, but I'm alarmed that the central and state Sahitya academies give awards without looking at the originality.
Anyways I consider this as one of the best I've read so far, and looking forward to many great books from this fabulous author.
October 10, 2017
ദൈവം ആ ചോദ്യം ഉന്നയിക്കുന്ന അതിഭയങ്കരമായ നിമിഷത്തെക്കുറിച്ചോർത്തു ഞാൻ എന്നും നടുങ്ങിയിരുന്നു." ഒരു തെളിവ് കാണിച്ചു തരൂ " അദ്ദേഹം നിർദ്ദയനായി ചോദിക്കും. " ഭൂമിയിൽ ധൂർത്തടിച്ച ലക്ഷക്കണക്കിന് മണിക്കൂറുകൾക്കിടയിൽ, സ്വന്തം ശരീരത്തിന്റെയും മനസ്സിന്റെയും സുഖങ്ങൾക്കല്ലാതെ വരും തലമുറയ്ക്കായി നീ കൊളുത്തി വെച്ച എന്തെങ്ങിലും ഒരു വെളിച്ചതിനുള്ള ഒരു തെളിവ്"
ഞാൻ മുഖം കുനിച്ചു നിൽക്കും ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അനുഭവിച്ചതിന്റെ പതിനാറു ഇരട്ടിയെങ്കിലും അപകർഷതാബോധം അപ്പൊഴെന്നെ വിഴുങ്ങൻ തുടങ്ങും.ഭൂമിയിൽ എന്റെ ഹൃദയം ഒരു പൂര്ണചന്ദ്രനെപ്പോലെ ത്രസിചു നിന്ന ചുരുക്കം ചില നിമിഷങ്ങളിലൂടെ ഒരിക്കൽ കൂടി കടന്നു പോകാൻ അപ്പോഴെനിക്ക് ശക്തി ഉണ്ടാവുകയില്ല.
ഞാൻ തിന്നു, കുടിച്ചു ,ഭോഗിച്ചു , ജീവിച്ചു , മരിചു. മുടിയിലെ പേനിനെയും കാട്ടിലെ സിംഹതിനെയും പൊലെ. അവയ്ക്കിടയിലെ ആയിരം മൃഗജാതികളെപ്പോലെ. പക്ഷെ മനുഷ്യനെന്ന നിലയിൽ മരണത്തെ അതിജീവിക്കാൻ ഞാൻ എന്തു ചെയ്തു? ഇല്ല എനിക്കുത്തരം ഉണ്ടാവുകയില്ല.എന്റെ ഭാണ്ഡം ശൂന്യം ആയിരിക്കും; എന്റെ ഹൃദയവും.
"ഒന്നുമില്ല പ്രഭോ " ഞാൻ പറയും. പിന്നെ ചോദ്യവുമായി പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ബന്ധമില്ലാത്ത ഈ വാചകവും കൂട്ടിച്ചേർക്കും .
"ഒഴിഞ്ഞ ഹൃദയത്തേക്കാൾ ഭാരമേറിയതായി ഭൂമിയിലും നരകത്തിലും ഒന്നുമില്ല."
ഞാൻ മുഖം കുനിച്ചു നിൽക്കും ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അനുഭവിച്ചതിന്റെ പതിനാറു ഇരട്ടിയെങ്കിലും അപകർഷതാബോധം അപ്പൊഴെന്നെ വിഴുങ്ങൻ തുടങ്ങും.ഭൂമിയിൽ എന്റെ ഹൃദയം ഒരു പൂര്ണചന്ദ്രനെപ്പോലെ ത്രസിചു നിന്ന ചുരുക്കം ചില നിമിഷങ്ങളിലൂടെ ഒരിക്കൽ കൂടി കടന്നു പോകാൻ അപ്പോഴെനിക്ക് ശക്തി ഉണ്ടാവുകയില്ല.
ഞാൻ തിന്നു, കുടിച്ചു ,ഭോഗിച്ചു , ജീവിച്ചു , മരിചു. മുടിയിലെ പേനിനെയും കാട്ടിലെ സിംഹതിനെയും പൊലെ. അവയ്ക്കിടയിലെ ആയിരം മൃഗജാതികളെപ്പോലെ. പക്ഷെ മനുഷ്യനെന്ന നിലയിൽ മരണത്തെ അതിജീവിക്കാൻ ഞാൻ എന്തു ചെയ്തു? ഇല്ല എനിക്കുത്തരം ഉണ്ടാവുകയില്ല.എന്റെ ഭാണ്ഡം ശൂന്യം ആയിരിക്കും; എന്റെ ഹൃദയവും.
"ഒന്നുമില്ല പ്രഭോ " ഞാൻ പറയും. പിന്നെ ചോദ്യവുമായി പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ബന്ധമില്ലാത്ത ഈ വാചകവും കൂട്ടിച്ചേർക്കും .
"ഒഴിഞ്ഞ ഹൃദയത്തേക്കാൾ ഭാരമേറിയതായി ഭൂമിയിലും നരകത്തിലും ഒന്നുമില്ല."
October 10, 2013
നമ്മിൽ നിന്നും ഒരു മനുഷ്യനിലേക്കുള്ള ദൂരം അളന്നെടുക്കാനുള്ള അളവുകോലാണ് "മനുഷ്യന് ഒരാമുഖം" - സുഭാഷിന് ആശംസകൾ.
September 13, 2016
Title translated to -'A preface to Man'- One of the best books in malayalam ive read. it starts around during 1920s and ends around 2020s.A journey through 3 generations.filled with morals and sins in balance. Not at all a fast read,but never a boring one. book sometimes gives insights of readers mind, the way we think and process, how a very average human-being behave with himself. Totally enjoyed this and i recommend this to everyone who read malayalam. Loved some metaphors, really made me sit and think at times.
September 17, 2012
Deeply influencing,,...I think every malayali r
eader shld rd the one..
eader shld rd the one..
Read
October 5, 2019മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം
സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ...
അവാർഡുകളുടെ തിളക്കങ്ങൾ ആവോളമുണ്ട് സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെ ആദ്യ നോവൽ ശ്രമത്തിനു അല്ലെങ്കിൽ നോവലിന് കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ് കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ് പിന്നെ ഓടക്കുഴളും വയലാറും വേറെയും
തീരെ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ ആദ്യ നോവലിന് തന്നെ ഇത്രയധികം അവാർഡുകൾ ഒരു എഴുത്തുകാരന് കിട്ടുന്നത് ഇത് ആദ്യമാകും..
നോവൽ നാല് ഭാഗങ്ങളിലൂടെ ആണ് കടന്നു പോകുന്നത് ധർമ്മം,അർഥം, കാമം, മോക്ഷം എന്നീ നാല് ഭാഗങ്ങൾ...
പൂർണ വളർച്ച എത്തും മുൻപ് മരിച്ചു പോകുന്ന ഒരേയൊരു ജീവിയാണ് മനുഷ്യൻ.. ആ മനുഷ്യനെ പറ്റിയുള്ള ആമുഖം അതാണ് ഈ നോവൽ...
നോവൽ വികസിക്കുന്നത് പല കാലഘട്ടത്തിലൂടെയും ചരിത്രങ്ങളിലൂടെയും ഒക്കെയാണ്.. കഥയിലെ നായകൻ ജിതേന്ദ്രൻ ആണെന്നിരിക്കെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ചർച്ചയ്ക്ക് വിദേയമാകുന്നത് ജിതേന്ദ്രന്റെ അപ്പുപ്പനായ നാറാപിള്ള തന്നെയാണ്..
കേരളത്തിൽ ശ്രീ നാരായണ ഗുരു വിന്റെ തത്വങ്ങളും ആദര്ശങ്ങളും പ്രചരിക്കുന്ന സമയം ഗാന്ധിജി ശ്രീ നാരായണ ഗുരുവിനെ കാണുന്ന സമയം മുതലാണ് നോവലിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾ വികസിക്കുന്നത്... നാറാ പിള്ള തികഞ്ഞ നായരാണെന്നു എടുത്ത് പറയേണ്ട കാര്യമില്ല അന്നത്തെ ജാതീയമായ വേർ തിരിവുകളും പ്രമാണിമാർക്ക് ഉള്ള വഴി വിട്ട ബന്ധങ്ങളും ഒക്കെയും വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്... ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും ഉള്ള മാറ്റങ്ങളും നോവലിലെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മാറ്റങ്ങളിലൂടെ നോവലിസ്റ്റ് വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്... ജനത സർകാർ അധികാരത്തിൽ വന്നതും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് വളർന്നതും ജാതീയമായ കാഴ്ചപാടുകൾ മാറി തുടങ്ങി ഇതര ജാതി യുമായും മതവും ആയും വിവാഹങ്ങൾ തുടങ്ങിയതും ഒക്കെയും ഈ നോവലിലുണ്ട്...
ഇതിനു കൂടുതൽ പറയുന്നു സാമ്പത്തികവും സാമൂഹികവുമായ മാറ്റങ്ങൾ കൂടി നോവലിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നു..
നാറാ പിള്ളയും അയാളുടെ സന്തതി പരമ്പരകളും ജീവിച്ചിരുന്ന പല കാലഗട്ടലൂടെയാണ് കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും വികസിക്കുന്നത്..ഒടുവിൽ പുഴ ഒഴുകി ജിതേന്ദ്രനിലേക്ക് എത്തുന്നു
ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു കേരളത്തിലേക്ക് നോക്കിയാൽ കാണാനും അറിയുവാനും കഴിയുന്ന ചില വസ്തുതകൾ ആണ് നോവലിന്റെ ഊർജം... അന്ന് നില നിന്ന് പോന്നിരുന്ന സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥ എത്ര ദയനീയമായിരുന്നു എന്ന് ഓർമ്മിക്ക കൂടി ചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട് ഇവിടെ...
കേരള ചരിത്രത്തിലേക്ക് ഒരു തിരിച്ചു പോക്കും നടത്താം...
കഥാപാത്ര സൃഷ്ട്ടിയിലും നോവൽ മികച്ചു നില്കുന്നു....
ചില ഇടങ്ങളിൽ വായനയുടെ ഒഴുക്ക് കുറയുന്നതായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ഉപകഥകളും സംഭവങ്ങളും ഇത്തിരി ബോറടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്...
എന്നിരുന്നാലും വായിച്ചിരിക്കേണ്ട പുസ്തകം തന്നെയാണ് മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം...
വായന അനുഭവം
അശ്വതി ഇതളുകൾ
സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ...
അവാർഡുകളുടെ തിളക്കങ്ങൾ ആവോളമുണ്ട് സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെ ആദ്യ നോവൽ ശ്രമത്തിനു അല്ലെങ്കിൽ നോവലിന് കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ് കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ് പിന്നെ ഓടക്കുഴളും വയലാറും വേറെയും
തീരെ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ ആദ്യ നോവലിന് തന്നെ ഇത്രയധികം അവാർഡുകൾ ഒരു എഴുത്തുകാരന് കിട്ടുന്നത് ഇത് ആദ്യമാകും..
നോവൽ നാല് ഭാഗങ്ങളിലൂടെ ആണ് കടന്നു പോകുന്നത് ധർമ്മം,അർഥം, കാമം, മോക്ഷം എന്നീ നാല് ഭാഗങ്ങൾ...
പൂർണ വളർച്ച എത്തും മുൻപ് മരിച്ചു പോകുന്ന ഒരേയൊരു ജീവിയാണ് മനുഷ്യൻ.. ആ മനുഷ്യനെ പറ്റിയുള്ള ആമുഖം അതാണ് ഈ നോവൽ...
നോവൽ വികസിക്കുന്നത് പല കാലഘട്ടത്തിലൂടെയും ചരിത്രങ്ങളിലൂടെയും ഒക്കെയാണ്.. കഥയിലെ നായകൻ ജിതേന്ദ്രൻ ആണെന്നിരിക്കെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ചർച്ചയ്ക്ക് വിദേയമാകുന്നത് ജിതേന്ദ്രന്റെ അപ്പുപ്പനായ നാറാപിള്ള തന്നെയാണ്..
കേരളത്തിൽ ശ്രീ നാരായണ ഗുരു വിന്റെ തത്വങ്ങളും ആദര്ശങ്ങളും പ്രചരിക്കുന്ന സമയം ഗാന്ധിജി ശ്രീ നാരായണ ഗുരുവിനെ കാണുന്ന സമയം മുതലാണ് നോവലിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾ വികസിക്കുന്നത്... നാറാ പിള്ള തികഞ്ഞ നായരാണെന്നു എടുത്ത് പറയേണ്ട കാര്യമില്ല അന്നത്തെ ജാതീയമായ വേർ തിരിവുകളും പ്രമാണിമാർക്ക് ഉള്ള വഴി വിട്ട ബന്ധങ്ങളും ഒക്കെയും വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്... ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും ഉള്ള മാറ്റങ്ങളും നോവലിലെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മാറ്റങ്ങളിലൂടെ നോവലിസ്റ്റ് വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്... ജനത സർകാർ അധികാരത്തിൽ വന്നതും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് വളർന്നതും ജാതീയമായ കാഴ്ചപാടുകൾ മാറി തുടങ്ങി ഇതര ജാതി യുമായും മതവും ആയും വിവാഹങ്ങൾ തുടങ്ങിയതും ഒക്കെയും ഈ നോവലിലുണ്ട്...
ഇതിനു കൂടുതൽ പറയുന്നു സാമ്പത്തികവും സാമൂഹികവുമായ മാറ്റങ്ങൾ കൂടി നോവലിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നു..
നാറാ പിള്ളയും അയാളുടെ സന്തതി പരമ്പരകളും ജീവിച്ചിരുന്ന പല കാലഗട്ടലൂടെയാണ് കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും വികസിക്കുന്നത്..ഒടുവിൽ പുഴ ഒഴുകി ജിതേന്ദ്രനിലേക്ക് എത്തുന്നു
ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു കേരളത്തിലേക്ക് നോക്കിയാൽ കാണാനും അറിയുവാനും കഴിയുന്ന ചില വസ്തുതകൾ ആണ് നോവലിന്റെ ഊർജം... അന്ന് നില നിന്ന് പോന്നിരുന്ന സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥ എത്ര ദയനീയമായിരുന്നു എന്ന് ഓർമ്മിക്ക കൂടി ചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട് ഇവിടെ...
കേരള ചരിത്രത്തിലേക്ക് ഒരു തിരിച്ചു പോക്കും നടത്താം...
കഥാപാത്ര സൃഷ്ട്ടിയിലും നോവൽ മികച്ചു നില്കുന്നു....
ചില ഇടങ്ങളിൽ വായനയുടെ ഒഴുക്ക് കുറയുന്നതായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ഉപകഥകളും സംഭവങ്ങളും ഇത്തിരി ബോറടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്...
എന്നിരുന്നാലും വായിച്ചിരിക്കേണ്ട പുസ്തകം തന്നെയാണ് മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം...
വായന അനുഭവം
അശ്വതി ഇതളുകൾ
December 21, 2014
"ധീരനും സ്വതന്ത്രനും സർവ്വോപരി സർഗ്ഗാത്മകനുമായ മനുഷ്യശിശു അറുപതോ എഴുപതോ വര്ശംകൊണ്ട് ,ഭീരുവും പരതന്ത്രനുമായിത്തീർന് ,സ്വന്തം സൃഷ്ടിപരത വംശവൃധിക്കുവേണ്ടി മാത്രം ചെലവിട്ട് ,ഒടുവില് ,വൃദ്ധ വേഷം കെട്ടിയ വലിയൊരു കുട്ടിയായി മരിച്ചുപോകുന്നതിനെയാണ് മനുഷ്യജീവിതം എന്ന് പറയുന്നതെങ്കിൽ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ,മനുഷ്യനായിപ്പിറന്നതിൽ എനിക്ക് അഭിമാനിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല ."
ജിതൻ പത്നിക്കയച്ച്ച കത്തിൽനിന്ന് .................!!
ജിതൻ പത്നിക്കയച്ച്ച കത്തിൽനിന്ന് .................!!
September 24, 2019
"ശാശ്വതമെന്ന മിഥ്യാബോധം പുരണ്ട് തിളങ്ങിനിൽക്കുന്ന ചിലത് പൊടുന്നനേ പൊലിഞ്ഞ് ശൂന്യതയിൽ വിലയം കൊള്ളുന്നു: പരസ്പരവിശ്വാസത്തിന്റെ പകരം വയ്ക്കാനില്ലാത്ത സുരക്ഷിതത്വം; ലോകത്ത് ഇനിയൊരാൾക്കും വച്ചുനീട്ടാൻ കഴിയാത്ത തരത്തിലുള്ള പ്രകാശമാനമായ പ്രണയം; ജാതിക്കും മതത്തിനും ലിംഗഭേദത്തിനും തീണ്ടാൻകഴിയാത്ത അമലമായ കേവലസ്നേഹം...
വഴിയാത്രയിൽ ഒക്കെയും വീണുപോകുന്നു."
വഴിയാത്രയിൽ ഒക്കെയും വീണുപോകുന്നു."
November 2, 2016
No words to say.
Manushyanu oru Aamukham did hit my forehead with a thunder smash. I hope I won't recover ever from the irreversible damage it created.
Manushyanu oru Aamukham did hit my forehead with a thunder smash. I hope I won't recover ever from the irreversible damage it created.
January 23, 2024
Written in a very different format. Very good story to read. No conventional approach at all!
July 31, 2020
"പൂർണ്ണവളർച്ചയെത്തുംമുമ്പ് മരിച്ചുപോകുന്ന ഒരേയൊരു ജീവിയാണ് മനുഷ്യൻ!" - അത്തരത്തിൽ വളർച്ചയുടെ പടവുകൾ താണ്ടവേ കാൽകുഴഞ്ഞു നിശ്ചലമായ മനുഷ്യന്റെയും മനുഷ്യരുടെയും ജീവിത ജന്മങ്ങളുടെ ഒരു ആമുഖം തന്നെയാണ് സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ എഴുതിയ 'മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം' എന്ന അവിസ്മരണീയ നോവൽ. ഇനി എന്താണ് ഈ അവിസ്മരണീയമാക്കുന്ന ഘടകം എന്നതിലേക്ക് വരാം..
മലയാളികളുടെ വൈകാരിക ചരിത്രമാണ് ഈ നോവൽ വരച്ചിടുന്നത് എന്നതിനപ്പുറം ലോകമാനവന്റെ ജനനത്തിനും മരണത്തിനും ഇടക്കുള്ള ജീവിതത്തിൽ അർത്ഥം നൽകുന്ന അതേ ഘടകങ്ങളെ, കൃത്യമായ ഭാഷാ ആഖ്യാന അവതരണ ശൈലികൊണ്ടു വരച്ചിടുമ്പോൾ, ഈ നോവൽ വായിക്കുന്ന ഏതൊരു മനുഷ്യനും അവന്റെ ജീവിതം തന്നെയോ അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ തലമുറയുടെ ജീവിതം തന്നെയോ ദർശിക്കാനാക്കുന്നു.
ഒരു ഉദാഹരണമെടുത്താൽ ജിതൻ എന്ന ജിതേന്ദ്രന്റെ ജനനത്തിനും രണ്ടു ദശാബ്ദങ്ങൾക്കിപ്പുറം ജനിച്ച എനിക്കുപോലും ജിതന്റെ കൗമാരകൗതുക ജീവിതവുമായി സ്വജീവിതത്തെ താദാത്മ്യപ്പെടുത്തി സ്മൃതികളെ വീണ്ടെടുക്കുവാനും ചെറിയ തോതിലെങ്കിലും ഒരു ഗൃഹാതുരത്വം അനുഭവിക്കുവാനും സാധിക്കുന്നു. എഴുപതുകളുടെ ആദ്യത്തിൽ ജനിച്ച ജിതന്റെ കൗമാരത്തിൽ വൈദ്യുതിയും ടെലിവിഷനും മലയാളനാട്ടിലേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ അമ്പരന്നുനിന്ന അതേ വികാരം തൊണ്ണൂറുകളുടെ ആദ്യ പകുതിയിൽ ജനിച്ച എനിക്കും അനുഭവിക്കാനായിട്ടുണ്ട്. എന്റെ നന്നേ ചെറുപ്പത്തിലാണ് വീട്ടിൽ വൈദ്യുതിബന്ധം ആദ്യമായി എടുക്കുന്നത്. പിന്നെയും വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാണ് ടെലിവിഷൻ വാങ്ങുകയും അതിലൂടെ ദൂരദർശൻ എന്ന ഏക ചാനൽ വഴി ദൃശ്യവിനിമയങ്ങൾ കാണുന്നതും. കേബിൾ എന്ന മായാജാലം വരാനും മൊബൈൽ എന്ന ഇന്ദ്രജാലം വരുവാനും വർഷക്കണക്കുകൾ പിന്നെയും താണ്ടി. ആ ഒരു പുതുമ അനുഭവിക്കാനായത് എന്റെ വൈകാരിക ജീവിതത്തിന്റെ അഭിമാനം തുളുമ്പുന്ന ഒരു ഭാഗം തന്നെയാണ്. മലയാളി എന്നും ഗൃഹാതുരത്വത്തിന്റെ ഭക്തനാണ്. വിദേശനാടുകളിൽ ചെന്ന് പോലും നാം മലയാളികളെ ബോധപൂർവമല്ലെങ്കിൽ പോലും അറിയാതെ തേടുന്നു. നാട്ടിൽ ജീവിക്കാൻ അവസ്ഥ തരപ്പെടാതെ വിദേശത്തുപോയി സമ്പാദിക്കുന്നതിനിടയിലും നാട്ടിലേക്കു വരുവാൻ വിരോധാഭാസപരമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നവരല്ലേ നാം?!
മനുഷ്യബന്ധങ്ങളെയും ആ ബന്ധങ്ങൾ കാലക്രമേണ തീർക്കുന്ന വേലിക്കെട്ടുകളെയും അതും പോരാതെ തീർക്കുന്ന വൻമതിലുകളെയും കാലത്തിന്റെ താളുകളിൽ എഴുത്തുകാരൻ കുറിച്ചിടുന്നു. നാറാപിള്ളമാർക്ക് ഇന്നും കുറവില്ലാത്ത ലോകമല്ലേ ഇത്! ജാതി മത വർഗ വിദ്വേഷങ്ങൾ വീണ്ടും നാടിനെ ദുർഗന്ധപൂർണമാക്കി മാറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അതിനായി പുതിയ കാലത്തിന്റെ നാറാപിള്ളമാർ നേതൃത്വം വഹിക്കുന്നു.
ഈ നോവലിൽ ചേർക്കാത്തതോ പ്രതിപാതിക്കാത്തതോ ആയ ഏതെങ്കിലും വൈകാരിക വികസന നവോത്ഥാന രംഗങ്ങൾ ഈയൊരു നൂറ്റാണ്ടിനിടെ കേരളത്തിൽ അരങ്ങേറിയിട്ടുണ്ടോയെന്ന് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോവുകയാണ്. അയ്യാട്ടുമ്പിള്ളിയും തച്ചനക്കര ഗ്രാമവും മുഴുവൻ കേരളീയ സമൂഹത്തെയും പകർന്നാടുന്നതിൽ വിജയിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നതിൽ തർക്കമില്ല.
ജനനവും പ്രണയവും രതിയും മരണവും മാത്രം മനുഷ്യനെ നിർവചിക്കുമ്പോൾ സ്വന്തം കാൽപാടുകൾ ഈ ലോകത്തിൽ പതിപ്പിക്കാതെ മൺമറിഞ്ഞു പോവേണ്ടി വരുന്നതിനെ ഏതൊരു മനുഷ്യനെപ്പോലെയും ജിതേന്ദ്രൻ ഭയപ്പെടുന്നു. നമുക്കും ആ ഭയമില്ലേ?!
"ധീരനും സ്വതന്ത്രനും സർവോപരി സർഗാത്മകനുമായ മനുഷ്യ ശിശു അറുപതോ എഴുപതോ വർഷംകൊണ്ട് ഭീരുവും പരതന്ത്രനുമായിത്തീർന്ന് സ്വന്തം സൃഷ്ടിപരത വംശവൃദ്ധിക്കുവേണ്ടിമാത്രം ചെലവിട്ട് ഒടുവിൽ വൃദ്ധവേഷം കെട്ടിയ വലിയൊരു കുട്ടിയായി മരിച്ചു പോകുന്നതിനെയാണ് മനുഷ്യജീവിതം എന്നു പറയുന്നതെങ്കിൽ, പ്രിയപ്പെട്ടവളേ മനുഷ്യനായി പിറന്നതിൽ എനിക്ക് അഭിമാനിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല." - എന്ന് ജിതൻ തന്റെ ജീവിതസഖിയോട് പറയുമ്പോൾ ജീവിച്ചിരിക്കെ അഭിമാനിക്കുവാൻ ഒന്നും നേടാതെപോയ ഒരു ജന്മത്തെ മനുഷ്യനെന്ന് എങ്ങനെ നിർവചിക്കാനാകുമെന്ന് ജിതനെപ്പോലെ നമ്മളും വ്യാകുലപ്പെടുന്നു.
മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം ഒരേ സമയം ഗൃഹാതുരത്വം നൽകുകയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തുകയും ചിന്തിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത് ഒരു നദി പോലെ ഒഴുക്കോടെ പ്രവഹിക്കുകയാണ്. വായിക്കുന്ന ഏതൊരു വ്യക്തിക്കും തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെയും പോയകാലത്തിന്റെയും ആമുഖം ദർശിക്കാനാകുന്നു എന്നിടത്ത് ഈ കൃതി അനശ്വരമാകുകയാണ്..
മലയാളികളുടെ വൈകാരിക ചരിത്രമാണ് ഈ നോവൽ വരച്ചിടുന്നത് എന്നതിനപ്പുറം ലോകമാനവന്റെ ജനനത്തിനും മരണത്തിനും ഇടക്കുള്ള ജീവിതത്തിൽ അർത്ഥം നൽകുന്ന അതേ ഘടകങ്ങളെ, കൃത്യമായ ഭാഷാ ആഖ്യാന അവതരണ ശൈലികൊണ്ടു വരച്ചിടുമ്പോൾ, ഈ നോവൽ വായിക്കുന്ന ഏതൊരു മനുഷ്യനും അവന്റെ ജീവിതം തന്നെയോ അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ തലമുറയുടെ ജീവിതം തന്നെയോ ദർശിക്കാനാക്കുന്നു.
ഒരു ഉദാഹരണമെടുത്താൽ ജിതൻ എന്ന ജിതേന്ദ്രന്റെ ജനനത്തിനും രണ്ടു ദശാബ്ദങ്ങൾക്കിപ്പുറം ജനിച്ച എനിക്കുപോലും ജിതന്റെ കൗമാരകൗതുക ജീവിതവുമായി സ്വജീവിതത്തെ താദാത്മ്യപ്പെടുത്തി സ്മൃതികളെ വീണ്ടെടുക്കുവാനും ചെറിയ തോതിലെങ്കിലും ഒരു ഗൃഹാതുരത്വം അനുഭവിക്കുവാനും സാധിക്കുന്നു. എഴുപതുകളുടെ ആദ്യത്തിൽ ജനിച്ച ജിതന്റെ കൗമാരത്തിൽ വൈദ്യുതിയും ടെലിവിഷനും മലയാളനാട്ടിലേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ അമ്പരന്നുനിന്ന അതേ വികാരം തൊണ്ണൂറുകളുടെ ആദ്യ പകുതിയിൽ ജനിച്ച എനിക്കും അനുഭവിക്കാനായിട്ടുണ്ട്. എന്റെ നന്നേ ചെറുപ്പത്തിലാണ് വീട്ടിൽ വൈദ്യുതിബന്ധം ആദ്യമായി എടുക്കുന്നത്. പിന്നെയും വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാണ് ടെലിവിഷൻ വാങ്ങുകയും അതിലൂടെ ദൂരദർശൻ എന്ന ഏക ചാനൽ വഴി ദൃശ്യവിനിമയങ്ങൾ കാണുന്നതും. കേബിൾ എന്ന മായാജാലം വരാനും മൊബൈൽ എന്ന ഇന്ദ്രജാലം വരുവാനും വർഷക്കണക്കുകൾ പിന്നെയും താണ്ടി. ആ ഒരു പുതുമ അനുഭവിക്കാനായത് എന്റെ വൈകാരിക ജീവിതത്തിന്റെ അഭിമാനം തുളുമ്പുന്ന ഒരു ഭാഗം തന്നെയാണ്. മലയാളി എന്നും ഗൃഹാതുരത്വത്തിന്റെ ഭക്തനാണ്. വിദേശനാടുകളിൽ ചെന്ന് പോലും നാം മലയാളികളെ ബോധപൂർവമല്ലെങ്കിൽ പോലും അറിയാതെ തേടുന്നു. നാട്ടിൽ ജീവിക്കാൻ അവസ്ഥ തരപ്പെടാതെ വിദേശത്തുപോയി സമ്പാദിക്കുന്നതിനിടയിലും നാട്ടിലേക്കു വരുവാൻ വിരോധാഭാസപരമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നവരല്ലേ നാം?!
മനുഷ്യബന്ധങ്ങളെയും ആ ബന്ധങ്ങൾ കാലക്രമേണ തീർക്കുന്ന വേലിക്കെട്ടുകളെയും അതും പോരാതെ തീർക്കുന്ന വൻമതിലുകളെയും കാലത്തിന്റെ താളുകളിൽ എഴുത്തുകാരൻ കുറിച്ചിടുന്നു. നാറാപിള്ളമാർക്ക് ഇന്നും കുറവില്ലാത്ത ലോകമല്ലേ ഇത്! ജാതി മത വർഗ വിദ്വേഷങ്ങൾ വീണ്ടും നാടിനെ ദുർഗന്ധപൂർണമാക്കി മാറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അതിനായി പുതിയ കാലത്തിന്റെ നാറാപിള്ളമാർ നേതൃത്വം വഹിക്കുന്നു.
ഈ നോവലിൽ ചേർക്കാത്തതോ പ്രതിപാതിക്കാത്തതോ ആയ ഏതെങ്കിലും വൈകാരിക വികസന നവോത്ഥാന രംഗങ്ങൾ ഈയൊരു നൂറ്റാണ്ടിനിടെ കേരളത്തിൽ അരങ്ങേറിയിട്ടുണ്ടോയെന്ന് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോവുകയാണ്. അയ്യാട്ടുമ്പിള്ളിയും തച്ചനക്കര ഗ്രാമവും മുഴുവൻ കേരളീയ സമൂഹത്തെയും പകർന്നാടുന്നതിൽ വിജയിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നതിൽ തർക്കമില്ല.
ജനനവും പ്രണയവും രതിയും മരണവും മാത്രം മനുഷ്യനെ നിർവചിക്കുമ്പോൾ സ്വന്തം കാൽപാടുകൾ ഈ ലോകത്തിൽ പതിപ്പിക്കാതെ മൺമറിഞ്ഞു പോവേണ്ടി വരുന്നതിനെ ഏതൊരു മനുഷ്യനെപ്പോലെയും ജിതേന്ദ്രൻ ഭയപ്പെടുന്നു. നമുക്കും ആ ഭയമില്ലേ?!
"ധീരനും സ്വതന്ത്രനും സർവോപരി സർഗാത്മകനുമായ മനുഷ്യ ശിശു അറുപതോ എഴുപതോ വർഷംകൊണ്ട് ഭീരുവും പരതന്ത്രനുമായിത്തീർന്ന് സ്വന്തം സൃഷ്ടിപരത വംശവൃദ്ധിക്കുവേണ്ടിമാത്രം ചെലവിട്ട് ഒടുവിൽ വൃദ്ധവേഷം കെട്ടിയ വലിയൊരു കുട്ടിയായി മരിച്ചു പോകുന്നതിനെയാണ് മനുഷ്യജീവിതം എന്നു പറയുന്നതെങ്കിൽ, പ്രിയപ്പെട്ടവളേ മനുഷ്യനായി പിറന്നതിൽ എനിക്ക് അഭിമാനിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല." - എന്ന് ജിതൻ തന്റെ ജീവിതസഖിയോട് പറയുമ്പോൾ ജീവിച്ചിരിക്കെ അഭിമാനിക്കുവാൻ ഒന്നും നേടാതെപോയ ഒരു ജന്മത്തെ മനുഷ്യനെന്ന് എങ്ങനെ നിർവചിക്കാനാകുമെന്ന് ജിതനെപ്പോലെ നമ്മളും വ്യാകുലപ്പെടുന്നു.
മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം ഒരേ സമയം ഗൃഹാതുരത്വം നൽകുകയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തുകയും ചിന്തിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത് ഒരു നദി പോലെ ഒഴുക്കോടെ പ്രവഹിക്കുകയാണ്. വായിക്കുന്ന ഏതൊരു വ്യക്തിക്കും തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെയും പോയകാലത്തിന്റെയും ആമുഖം ദർശിക്കാനാകുന്നു എന്നിടത്ത് ഈ കൃതി അനശ്വരമാകുകയാണ്..
November 26, 2022
2.5/5 I like historical fiction depicting life in a particular place - be it a village or city. I even like slice-of-life fiction set in contemporary times - if done well. Also, I am always on the lookout for translated books from Indian languages - especially those published by Harper Perennial and Eka Westland. So, picked this one up while browsing in the library.
First things first - “100 years of Solitude” is called by some as the greatest novel of the 20th century. Some have called this the greatest Malayali novel ever, but it is nowhere close. Maybe Malayalis relate to it much more but even then, the bar has to be higher.
What was wrong - As another reviewer has said, there were too many mundane happenings which elicited yawns. Infact I had decided to stop reading but continued for the elegance of the writing.
A small correction for future editions - Instead of the glossary and explanations at the end, put them on the pages so that interested readers can understand the context.
What I liked - As I said, some passages that were original and beautifully written. They kept me going. The author thinks of this as a collection of short-stories. Some of the stories were quite good. Wish more of them were - like in Sunil Gangopadhyay’s “Those Days” which was a better book IMO.
First things first - “100 years of Solitude” is called by some as the greatest novel of the 20th century. Some have called this the greatest Malayali novel ever, but it is nowhere close. Maybe Malayalis relate to it much more but even then, the bar has to be higher.
What was wrong - As another reviewer has said, there were too many mundane happenings which elicited yawns. Infact I had decided to stop reading but continued for the elegance of the writing.
A small correction for future editions - Instead of the glossary and explanations at the end, put them on the pages so that interested readers can understand the context.
What I liked - As I said, some passages that were original and beautifully written. They kept me going. The author thinks of this as a collection of short-stories. Some of the stories were quite good. Wish more of them were - like in Sunil Gangopadhyay’s “Those Days” which was a better book IMO.
January 5, 2019
Book:-മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം. Author:-സുഭാഷ് ചന്ദ്രൻ. ഒരുപാട് കാലത്തെ ആഗ്രഹമായിരുന്നു സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെ "മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം "... പ്രണയലേഖനങ്ങളിലൂടെ മൂന്ന് തലമുറകളുടെ കഥ പറയുകയാണ്. ജിതേന്ദ്രനിലൂടെയാണ് ആ യാത്ര.. ഒരു സമയത്ത് തന്നെ 2 ബുക്ക് ഒരുമിച്ച് വായിക്കുന്ന പ്രകൃതകാരിയാണ് ഞാൻ.പക്ഷെ ഈ പുസ്തകത്തിൽ നിന്നും മറ്റൊന്നിലേക്ക് വ്യതിചലിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ജിതേന്ദ്രനിലൂടെ ഞാനും തച്ചനകരയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു കാഴ്ചക്കാരിയായി അവിടെ നടക്കുന്നതെല്ലാം നോക്കി കാണുകയായിരുന്നു.... ജനനവും കൗമാരവും പ്രണയവും സൗഹൃദവും വാർദ്ധക്യവും മരണവുമെല്ലാം...ഒരുപാട് ബുക്കുകൾ എനിക്കായി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന അച്ഛന് ആദ്യമായി ഞാൻ സജസ്റ്റ് ചെയ്ത ബുക്കാണ് ഇത്... വായനയെ പ്രണയിക്കുന്ന ഓരോ എഴുത്തുകാരനും വായിക്കേണ്ട ഒന്ന്.. ♥
#നന്ദിപ്രിയസഖാവിന് ഇങ്ങനെ ഒരു ബുക്ക് സമ്മാനമായി നൽകിയതിന്.
#നന്ദിപ്രിയസഖാവിന് ഇങ്ങനെ ഒരു ബുക്ക് സമ്മാനമായി നൽകിയതിന്.
April 11, 2023
ജിതേന്ദ്രൻ എന്ന കേന്ദ്രകഥാപാത്രത്തിന്റെ ഉത്പത്തി തേടി പല തലമുറകളിലൂടെ കടന്നു പോകുന്ന ഒരു ഗഹനമായ കൃതിയാണ് സുഭാഷ് ചന്ദ്രന്റെ "മനുഷ്യന് ഒരു ആമുഖം". സൃഷ്ടിയുടെ പിറകിലെ മനോവിഭ്രമങ്ങൾ വ്യക്തമായി ആഖ്യാനം ചെയ്യുന്നതിൽ ഈ കൃതി പൂർണമായും വിജയിച്ചു എന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. തിരിച്ചു വ്യത്യാസങ്ങളുടെ ഭോഷത്തവും ജീവിതത്തിന്റെ നശ്വരതയും അതിനിടയിലെ കൊച്ചു കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങളും കല്പനാചാരുതയോടെ ഗ്രന്ഥകര്ത്താവ് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
--
A multi-generational period saga, taking us through the history of the society that made Jithendran, the protagonist. Delves deep into the struggles of creation, the silliness of discrimination, and death.
--
A multi-generational period saga, taking us through the history of the society that made Jithendran, the protagonist. Delves deep into the struggles of creation, the silliness of discrimination, and death.
Read
September 9, 2021'ധീരനും സ്വതന്ത്രനും സർവോപരി സർഗാത്മകനുമായ മനുഷ്യശിശു അറുപതോ എഴുപതോ വർഷം കൊണ്ട് ഭീരുവും പരതന്ത്രനുമായിത്തീർന്ന് സ്വന്തം സൃഷ്ടിപരത വംശവൃദ്ധിക്കുവേണ്ടി മാത്രം ചെലവിട്ട് ഒടുവിൽ വൃദ്ധവേഷം കെട്ടിയ വലിയൊരു കുട്ടിയായി മരിച്ചുപോകുന്നതിനെയാണ് മനുഷ്യ ജീവിതം എന്നു പറയുന്നതെങ്കിൽ, പ്രിയപ്പെട്ടവളേ, മനുഷ്യനായി പിറന്നതിൽ എനിക്ക് അഭിമാനിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല.'
— ജിതേന്ദ്രൻ പ്രണയിനിയായ ആൻമേരിക്കയച്ച കത്തുകളിലൊന്ന്.
— ജിതേന്ദ്രൻ പ്രണയിനിയായ ആൻമേരിക്കയച്ച കത്തുകളിലൊന്ന്.
April 14, 2017
it is not perfect for a starter
September 30, 2021
Beautiful book! It was apparently inspired from Marquez but why not add the Mahabharata? The author catches you off-guard with his metaphors...
December 9, 2024
A mirror to current lifestyle of ours
Displaying 1 - 30 of 157 reviews