What do you think?
Rate this book
Val
Als uit het niets daagt een jonge stadsarts op in Fall, een klein vissersstadje omgeven door een immens woud. Hij komt als geroepen: Lyndon, de oude plattelandsdokter, is net overleden en de nieuwe dokter neemt intrek in zijn statig huis, te midden van de bossen. Op zijn rondes maakt hij kennis met een aantal kleurrijke figuren: de aan insomnia lijdende sheriff Dwight die hem 's nachts opbelt om hem de geschiedenis van Fall uit de doeken te doen, de verleidelijke Rose die een bordeel uitbaat, en de jonge leraar Jonathan die dolgraag een roman wil schrijven maar twijfelt aan zijn talent.
Maar hun verhalen beginnen al snel op een biecht te lijken - iedereen blijkt over een duister geheim te beschikken, en ook de arts zelf moet in het reine komen met zijn verleden. Was zijn komst naar Fall wel toeval?
Wanneer hij op Lyndons zolder een gruwelijk 8mm-filmpje ontdekt en in Fall vrouwen beginnen te verdwijnen, neemt het verhaal een donkere wending. Wat eens een idyllische plek leek, blijkt nu een donkere kanker te herbergen.
Maar hun verhalen beginnen al snel op een biecht te lijken - iedereen blijkt over een duister geheim te beschikken, en ook de arts zelf moet in het reine komen met zijn verleden. Was zijn komst naar Fall wel toeval?
Wanneer hij op Lyndons zolder een gruwelijk 8mm-filmpje ontdekt en in Fall vrouwen beginnen te verdwijnen, neemt het verhaal een donkere wending. Wat eens een idyllische plek leek, blijkt nu een donkere kanker te herbergen.
- GenresLiteratureRomanFiction
239 pages, Paperback
First published January 1, 2015
6 people are currently reading
172 people want to read
About the author
Roderik Six
10 books23 followersRoderik Six (1979) is literair journalist bij het weekblad Knack. Met zijn debuut Vloed won hij prompt De Bronzen Uil. Zijn tweede roman Val werd bekroond met de driejaarlijkse Prijs voor de Letteren van de provincie West-Vlaanderen. Ook zijn romans Volt en Monster werden lovend onthaald. Roderik Six woont en werkt in Gent.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 42 reviews
October 6, 2015
'Eindelijk was het nacht geworden', luidt de naar verlossing verlangende laatste zin van deze oervervelende en ronduit onverteerbare snertroman. Ik kan de opluchting van het hyper-oppervlakkige hoofdpersonage op het einde van zijn oeverloze, nauwelijks het niveau van een weekendfilm overstijgende vertelling, alleen maar bijtreden: zelden zo blij geweest de laatste bladzijde van een roman om te slaan! Het is alweer een poos geleden dat ik dergelijke pretentieuze en onsamenhangende kul bij elkaar las. Of nee, toch niet. Het is geleden van VLOED, dat vorige geheel uit gebakken lucht samengestelde misbaksel van duistere ridder en zelfverklaarde boekendokter Six. Ergerlijk zijn - alweer - de talrijke logische fouten (auto's starten niet en dan plots weer wel, personages duiken uit het niets op maar de verteller doet of zijn neus bloedt, etc.), de houterige dialogen, de nergens heen leidende uitweidingen (het Parijse verhaal van Rose, Jonathan 'de mislukte schrijver', etc.) en last but verre van least de karrenvracht taalfouten (de klassiekers zijn goed vertegenwoordigd: het is 'op het eerste gezicht' en niet 'zicht', het is 'alweer' en niet 'weeral', en in het Engelse taalgebied heet er niemand 'Georges', maar wel 'George', dito voor 'Francis', dat is een jongensnaam, anders wordt het gewoon 'Frances', dank u wel). Nog het meest werkt op de zenuwen de uiterst saaie en voorspelbare plotontwikkeling - geeuw, geeuw en nog eens geeuw: man, vertel je verhaal of ga nog wat Monopoly spelen of, beter nog, de boeken van Zwagerman afbreken en dan met de broek op de knieën beweren dat je zijn meer dan duizend pagina's tellend Amerika-boek echt wel waar van begin tot eind hebt gelezen (zie Knack van anderhalf jaar terug, schaamtelijk). Is het nu toeval dat Six de recensent nagenoeg alle door hem besproken boeken afkraakt (de beste stuurlui staan blijkbaar nog steeds aan wal), op enkele thrillers na? En is deze VAL nu eigenlijk bedoeld als een thriller? Geen idee, maar een geslaagde roman is het ook niet, met de beste wil van de wereld. De 'stilistische brille' waarvan sprake op de achterflap is evenzeer ver te zoeken. Laten we hopen dat deze Carrefour-dandy in de toekomst zijn brille bewaart voor andere gelegenheden dan het plegen van literatuur. Willen maar niet kunnen, dat moet je verdienen elke dag weer.
June 12, 2020
Vloed vond ik verschrikkelijk slecht, Val is gelukkig een stuk beter. Maar om dit meteen vijf sterren te geven zoals De Standaard dat deed, is te veel eer. Daarvoor rammelt het verhaal aan te veel kanten. Wat hebben die zieke hond en die militaire basis met alles te maken? Die verschijnen gewoon en verdwijnen dan weer. Wel positief? De prachtige stijl, originele metaforen en poëtische beelden. Hoe vaak ik niet zat te denken: hoe komt hij aan zo’n mooie beschrijvingen van zoiets banaals als een glas wijn vasthouden? Ik heb niets genoteerd tijdens het lezen, maar er zitten werkelijk prachtige vondsten in. Vooral de eerste pagina’s grepen me bij de keel. Ik las sublieme openingspagina’s die meteen de dreigende sfeer voelbaar maken. Het gaat wat bergaf naarmate het verhaal vordert, wellicht omdat de plot steeds onbegrijpelijker wordt, zeker het einde. Maar misschien ligt dat aan mij.
October 26, 2015
Schone zinnen gedrenkt in een duister Twin Peaks sfeertje! Zo graag gelezen!
September 25, 2022
"Het was bijna donker toen ik aankwam. Zijn woonst was een baldadig feest van licht en lawaai. Alle lampen brandden en oude patio daverde jazz naar buiten. De deur stond op een kier – geen enkel kloppen kon optornen tegen die rondbotsende klanken."
En wat later: "De kou zat als glas om me heen gegoten."
Echt, deze "stilistische brille" – aldus de achterflap – gaat zelf míj te ver. Verder verwijs ik naar de review van Laurent alhier.
En wat later: "De kou zat als glas om me heen gegoten."
Echt, deze "stilistische brille" – aldus de achterflap – gaat zelf míj te ver. Verder verwijs ik naar de review van Laurent alhier.
December 25, 2015
De film die zich tijdens het lezen in mijn hoofd afspeelde en nog doet, is eng maar intrigerend. O zo mooie zinnen en beschrijvingen. Zelfs over de brutaal vermoorde en verminkte meisjes. Om bang van te worden.
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 4, 2016
Ik zal er wel te dom voor geweest zijn...
March 21, 2021
Wat moet ik zeggen, ik ben fan. De zinnen, de woorden, de sfeer. Het bijt zich vast en laat je niet los, tot het uit is.
Al zou er op dit soort boeken een triggerwarning mogen komen, voor misbruik. Ik denk dat het hard kan binnenkomen bij mensen met een verleden.
Al zou er op dit soort boeken een triggerwarning mogen komen, voor misbruik. Ik denk dat het hard kan binnenkomen bij mensen met een verleden.
September 21, 2024
Val is het tweede boek dat ik lees van Roderik Six. Ik ontmoette de schrijver een hele tijd geleden in een boekenwinkel waar hij dit boek voorstelde.
Ik vind Val zo mogelijk nog donkerder als zijn debuut en ook zeker heel gruwelijk. Sam verhuist naar het plaatsje Fall, een klein vissersdorpje om de verdwenen dokter Lyndon te vervangen. Je leert enkele kleurrijke personages kennen met heel specifieke verhalen, in een vrij kleine dosering. Sam zelf heeft ook een heel aparte geschiedenis achter de rug, wat nog een understatement is. Het is werkelijk een genadeloos thrillerverhaal maar in een gestileerde, literaire jas gegoten.
Six heeft een aparte schrijfstijl en schrijft gedoseerd en puntig. 'Gestileerd' wordt zijn stijl ook wel genoemd. Dit verhaal is net zoals het vorige best indrukwekkend. De schrijver schreef ook al heel wat korte verhalen en misschien is het daardoor dat hij zich niet in overdaad verliest. Het wordt helemaal nergens vervelend en soms wil (moet) je bepaalde stukken tweemaal lezen vooraleer verder te gaan. Toch verliest hij me hier en daar met wat hij ermee werkelijk zal bedoelen, denk ik. Je moet echt wel je aandacht erbij houden en op alle details en betekenissen letten. Vandaar dat ik wat twijfel tussen drie en vier sterren, maar ik rond toch naar boven af omdat hij zo veelbelovend is.
Roderik Six vertelde zijn publiek in die boekenwinkel dat hij op het punt stond te verhuizen naar Amsterdam omdat 'het daar nu aan het gebeuren is' voor beginnende schrijvers, zowel met Nederlandse als Vlaamse roots. Misschien woont hij er nu al ondertussen. Dat schrijvers zo flexibel zijn en de hartklop willen voelen van de uitgeverijen die veelal vanuit Nederland opereren, vind ik heel positief. Die vermenging kan ook alleen maar goede dingen meebrengen. Toch hoop ik ook een beetje dat de Belgische schrijvers daar boven de Moerdijk hun eigenheid en roots niet verliezen, en gewoon hun eigen stijl ontwikkelen die overal aantrekking kan genieten. Een aanrader!
Ik vind Val zo mogelijk nog donkerder als zijn debuut en ook zeker heel gruwelijk. Sam verhuist naar het plaatsje Fall, een klein vissersdorpje om de verdwenen dokter Lyndon te vervangen. Je leert enkele kleurrijke personages kennen met heel specifieke verhalen, in een vrij kleine dosering. Sam zelf heeft ook een heel aparte geschiedenis achter de rug, wat nog een understatement is. Het is werkelijk een genadeloos thrillerverhaal maar in een gestileerde, literaire jas gegoten.
Six heeft een aparte schrijfstijl en schrijft gedoseerd en puntig. 'Gestileerd' wordt zijn stijl ook wel genoemd. Dit verhaal is net zoals het vorige best indrukwekkend. De schrijver schreef ook al heel wat korte verhalen en misschien is het daardoor dat hij zich niet in overdaad verliest. Het wordt helemaal nergens vervelend en soms wil (moet) je bepaalde stukken tweemaal lezen vooraleer verder te gaan. Toch verliest hij me hier en daar met wat hij ermee werkelijk zal bedoelen, denk ik. Je moet echt wel je aandacht erbij houden en op alle details en betekenissen letten. Vandaar dat ik wat twijfel tussen drie en vier sterren, maar ik rond toch naar boven af omdat hij zo veelbelovend is.
Roderik Six vertelde zijn publiek in die boekenwinkel dat hij op het punt stond te verhuizen naar Amsterdam omdat 'het daar nu aan het gebeuren is' voor beginnende schrijvers, zowel met Nederlandse als Vlaamse roots. Misschien woont hij er nu al ondertussen. Dat schrijvers zo flexibel zijn en de hartklop willen voelen van de uitgeverijen die veelal vanuit Nederland opereren, vind ik heel positief. Die vermenging kan ook alleen maar goede dingen meebrengen. Toch hoop ik ook een beetje dat de Belgische schrijvers daar boven de Moerdijk hun eigenheid en roots niet verliezen, en gewoon hun eigen stijl ontwikkelen die overal aantrekking kan genieten. Een aanrader!
January 25, 2016
Eens geworpen rest ons slechts de val – verval, aftakeling, en tenslotte de koude grond. Val is virtuoos geschreven, maar geen voer voor vrolijke Fransen. In deze gitzwarte roman dalen we af in de donkerste krochten en bochten van het verderf.
Een jonge geneesheer zonder veel geloof in de geneeskunde zoekt zijn toevlucht in een godverlaten vissersdorp. In een macabere dans der seizoenen aanschouwen we er de dromen en nachtmerries van de dorpsbewoners. Iedereen heeft iets te verbergen, al wordt nooit echt duidelijk wat. En ook Doc zelf wordt meer en meer geplaagd (?) door zijn eigen (?) fictieve (?) herinneringen.
In zijn sfeerschepping roept Val de betere Amerikaanse thriller op, onderweg strooit Six broodkruimels naar de liefhebbers van hedendaagse kunst en zijn taalvernuft doet aan Peter Verhelst denken. Maar Val baadt in de demonische donkerte van de nacht. Herinneringen drijven boven als littekens. Eens gelezen gruwel kan nooit meer ongelezen worden. Wat gefluister in het duister, meer zijn we niet. Nachtbraaksel.
Een jonge geneesheer zonder veel geloof in de geneeskunde zoekt zijn toevlucht in een godverlaten vissersdorp. In een macabere dans der seizoenen aanschouwen we er de dromen en nachtmerries van de dorpsbewoners. Iedereen heeft iets te verbergen, al wordt nooit echt duidelijk wat. En ook Doc zelf wordt meer en meer geplaagd (?) door zijn eigen (?) fictieve (?) herinneringen.
In zijn sfeerschepping roept Val de betere Amerikaanse thriller op, onderweg strooit Six broodkruimels naar de liefhebbers van hedendaagse kunst en zijn taalvernuft doet aan Peter Verhelst denken. Maar Val baadt in de demonische donkerte van de nacht. Herinneringen drijven boven als littekens. Eens gelezen gruwel kan nooit meer ongelezen worden. Wat gefluister in het duister, meer zijn we niet. Nachtbraaksel.
March 8, 2016
I cannot help but notice that every time, a Flemish author is lauded and praised for a new book, I feel rather disappointed after actually reading the book myself. This is yet another example.
Although I am not necessarily an advocate of categorizing novels, I find it hard to situate this book in the literary spectrum, but maybe that is what makes it unique and sets it apart from the rest. Still, it annoyed me a bit.
The story is supposed to show us the darker side of humanity, but I wonder whether a story that features a serial killer (or two) is the best way to focus on that dark side.
Another thing that I regret is that the author finds it necessary for some reason or another to situate his story in Canada, rather than in some grim or desolate spot on the Belgian map.
However, much to his credit, Six succeeds in developing original lines of thought, using colourful and crisp language.
Maybe I am just too critical whenever a fellow countryman writes a good book, according to the so-called local experts.
Although I am not necessarily an advocate of categorizing novels, I find it hard to situate this book in the literary spectrum, but maybe that is what makes it unique and sets it apart from the rest. Still, it annoyed me a bit.
The story is supposed to show us the darker side of humanity, but I wonder whether a story that features a serial killer (or two) is the best way to focus on that dark side.
Another thing that I regret is that the author finds it necessary for some reason or another to situate his story in Canada, rather than in some grim or desolate spot on the Belgian map.
However, much to his credit, Six succeeds in developing original lines of thought, using colourful and crisp language.
Maybe I am just too critical whenever a fellow countryman writes a good book, according to the so-called local experts.
December 10, 2015
IEUW! en OH! Miljaarde dit boek is dubbel, er zitten prachtige passages is: "Een roman breit alle losse eindjes aan elkaar, presenteert een afgewerkt geheel, toont ons anders onleesbare gedachten. Het is haast frauduleus als je erover nadenkt: een roman schenkt hoop waar die elders nergens te bekennen is. In tegenstelling tot een personage dat beperkt wordt is door het aantal woorden dat hem of haar wordt toebedeeld, en dat dus uitgeput kan worden, is de mens zelf één grote warboel, een knoop in het donker, en in wezen onkenbaar. Ook voor onszelf. Misschien lezen we daarom : uit een soort kinderlijke hoop dat ons leven net zo overzichtelijk zal worden als het boek waarin we wegdromen."
En dan daarbij gore passages, een echt troosteloos landschap, troosteloze levens, nihilisme en rauwheid.
Ik twijfelde tussen 2 sterren en 4 en ging dan maar voor de gulden middenweg.
http://www.tzum.info/2015/10/roderik-...
En dan daarbij gore passages, een echt troosteloos landschap, troosteloze levens, nihilisme en rauwheid.
Ik twijfelde tussen 2 sterren en 4 en ging dan maar voor de gulden middenweg.
http://www.tzum.info/2015/10/roderik-...
August 28, 2019
I have no idea what to make of( or say about) this book... I would rate it at max 2.5/5 because on some points the author could grab me , but in general , I found it rather dull for 3/4 of the book and the build-up was strange (as in : not a classic thriller story) . During the bigger part of the story, you had this endless nagging feeling of boredom and then suddenly ... the most viceral and gruesome descriptions.
Maybe that was the purpose of the author?
The character study was not profound enough for me , which was sad because also the ending of this novel also leaves you with the feeling of a missing dessert after diner :)
I do not think I will keep this book on my shelves or read something again by Six in the near future... a pity because I am used to more qualitative reading of our Dutch writers.
Maybe that was the purpose of the author?
The character study was not profound enough for me , which was sad because also the ending of this novel also leaves you with the feeling of a missing dessert after diner :)
I do not think I will keep this book on my shelves or read something again by Six in the near future... a pity because I am used to more qualitative reading of our Dutch writers.
June 23, 2018
Een jonge huisarts vestigt zich in het afgelegen dorpje Fall middenin de bossen, in het grote oude landhuis van de vorige dokter. De winters zijn er lang en hard, en wanneer de sneeuw smelt verschijnt er een lijk. Monsters verschuilen zich overal, zo blijkt.
Ik vind het boek met haken en ogen aan elkaar hangen; ik vond geen samenhang tussen de verschillende personages, of snapte hun motieven (zo die al werden uitgelegd). Nee. Te veel dat er níet werd gezegd, in te mooie zinnen. Dan vond ik Vloed beter.
Ik vind het boek met haken en ogen aan elkaar hangen; ik vond geen samenhang tussen de verschillende personages, of snapte hun motieven (zo die al werden uitgelegd). Nee. Te veel dat er níet werd gezegd, in te mooie zinnen. Dan vond ik Vloed beter.
April 8, 2016
Geruime tijd lag het boek op me te wachten. Want net zoals bij 'Vloed' verwachtte ik hier een verhaal dat je in één adem wil uitlezen. De vreemde dreigende sfeer waarin elk personage wel iets te verbergen heeft , die ijzige koude winter die onder je vel kruipt, de huiveringwekkende taferelen. De sterkte zit in het beschrijvende, je voelt en ruikt mee met Doc. Maar plots nam die spanning af, de laatste pagina's namen me niet meer mee. Ja, ik heb nog honger ...
May 29, 2018
De tekst op de achterflap vind ik niet helemaal passend bij de echte verhaallijn.
In dit boek (het eerste dat ik lees van deze schrijver) word je ondergedompeld in een duistere sfeer, een donkere geest van een moeilijk te begrijpen man. Een arts, die geheimen aanhoort, ontdekt en verbergt.
Six heeft een mooie, niet zo toegankelijke schrijfstijl, en houdt ervan om dingen ongezegd te laten. Speciaal, voor aandachtige lezers.
In dit boek (het eerste dat ik lees van deze schrijver) word je ondergedompeld in een duistere sfeer, een donkere geest van een moeilijk te begrijpen man. Een arts, die geheimen aanhoort, ontdekt en verbergt.
Six heeft een mooie, niet zo toegankelijke schrijfstijl, en houdt ervan om dingen ongezegd te laten. Speciaal, voor aandachtige lezers.
January 13, 2016
Ik weet niet goed wat ik hier moet van denken. Vijf sterren voor het meesterlijk taalgebruik en de rake en rakende sfeerschepping. Maar het verhaal vind ik een beetje uit evenwicht : een heel lange inleiding, dan kom je stilaan een en ander te weten en op het einde kan het niet snel genoeg gaan. Of was dit net de bedoeling ?
July 4, 2016
Heel mooi geschreven met zinnen die een heel duister sfeertje scheppen. Het opbouwend deel is wel sterker dan het tweede dat iets te "snel" aanvoelt. Graag gelezen.
February 5, 2021
Ik kreeg hem aan de kerstboom, nadat ik een suggestie in deze richting had laten vallen, die dan weer gebaseerd was op een positieve recensie in de Standaard.
Raar boek, nogal ongewoon. Op de achterflap gekarakteriseerd als een literaire thriller, maar dat lijkt me wat te simpel.
In een interview met Knack zei Six het volgende: “Ik heb in 'Val' gedold met het thrillergenre en de whodunit maar noch ikzelf noch Tine (zijn girlfriend) waren het eens wie nu de uiteindelijke killer is. It's up to you.”
Tsja, dat vind ik nou toch nogal gemakkelijk. In een True crime story kan ik nog net verdragen dat de dader onbekend blijft, als dat in werkelijkheid ook zo was (Jack the Ripper, om er maar eens een te noemen), maar ik lees geen thrillerfictie om dan op het einde te horen te krijgen: zoek zelf maar uit wie het gedaan heeft.
Intussen vind ik het toch wel een intrigerend en fascinerend verhaal, dat ik vrij snel uitgelezen heb. De eerste veertig bladzijden zijn traag. Er gebeurt eigenlijk niks. Maar de stijl, de beeldspraak zijn heel literair. Nu ben ik niet zo’n estheet die in vervoering raakt van bloemrijke metaforen, maar de sfeer die in die eerste hoofdstukken opgeroepen wordt, grijpt je toch wel vast.
En het gaat toch weer over een psychopaat/seriemoordenaar (ik heb mijn afkeer hiervan al geregeld duidelijk gemaakt), hoewel die deze keer veel genuanceerder wordt neergezet dan de ééndimensionale monsters die de meeste recente thrillers bevolken. De lezer mag hier veel meer mee in het hoofd van de moordenaar kijken, waar uiteindelijk het landschap veel gevarieerder blijkt te zijn, en waar ook gevoelens als ontreddering, wroeging, angst aan bod komen.
Ik wil hem best aanraden, als je tegen wat literaire mooischrijverij en een “open” einde kunt.
Raar boek, nogal ongewoon. Op de achterflap gekarakteriseerd als een literaire thriller, maar dat lijkt me wat te simpel.
In een interview met Knack zei Six het volgende: “Ik heb in 'Val' gedold met het thrillergenre en de whodunit maar noch ikzelf noch Tine (zijn girlfriend) waren het eens wie nu de uiteindelijke killer is. It's up to you.”
Tsja, dat vind ik nou toch nogal gemakkelijk. In een True crime story kan ik nog net verdragen dat de dader onbekend blijft, als dat in werkelijkheid ook zo was (Jack the Ripper, om er maar eens een te noemen), maar ik lees geen thrillerfictie om dan op het einde te horen te krijgen: zoek zelf maar uit wie het gedaan heeft.
Intussen vind ik het toch wel een intrigerend en fascinerend verhaal, dat ik vrij snel uitgelezen heb. De eerste veertig bladzijden zijn traag. Er gebeurt eigenlijk niks. Maar de stijl, de beeldspraak zijn heel literair. Nu ben ik niet zo’n estheet die in vervoering raakt van bloemrijke metaforen, maar de sfeer die in die eerste hoofdstukken opgeroepen wordt, grijpt je toch wel vast.
En het gaat toch weer over een psychopaat/seriemoordenaar (ik heb mijn afkeer hiervan al geregeld duidelijk gemaakt), hoewel die deze keer veel genuanceerder wordt neergezet dan de ééndimensionale monsters die de meeste recente thrillers bevolken. De lezer mag hier veel meer mee in het hoofd van de moordenaar kijken, waar uiteindelijk het landschap veel gevarieerder blijkt te zijn, en waar ook gevoelens als ontreddering, wroeging, angst aan bod komen.
Ik wil hem best aanraden, als je tegen wat literaire mooischrijverij en een “open” einde kunt.
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 2, 2016
Stijl: Thriller, Barok, Blackgaze
Andere: Vloed, Het smelt, Godspeed You! Black Emperor
Een naamloze dokter verhuist naar een onooglijk Canadees vissersdorpje dat een oord van absolute gruwelijke mensonterende ondoordringbare Duisternis zou moeten zijn. In de eerste helft van het boek probeert Roderik Six ons dat vooral stilistisch duidelijk te maken. Dat wil zeggen: met taalgebruik dat door anderen omschreven wordt als "poëtisch" of "vol brille" en dat op sommige momenten echt aan die omschrijvingen voldoet. Meestal glijden de vergelijkingen echter uit en gaan de woordenbrijen nergens heen, als een gesmolten metafoortje dat op de keukenvloer nasuddert. Na die ellenlange opbouw komt de grote onthulling: moord! kindermisbruik! verkrachting! Ik krijg het gevoel dat Roderik Six in de helft van het schrijfproces plots besefte dat hij een enorm saai boek aan het schrijven was, en dat hij er daarom maar zoveel mogelijk choquerende thema's bijlapte. Dat werkt nooit.
Bij zijn vorige boek, Vloed, merkte ik op dat Six' personages ongeloofwaardig waren en zijn schrijfstijl onderontwikkeld. Beide zijn nu beter: bij de meeste personages kan ik me effectief iets voorstellen en de schrijfstijl is, zij het soms nog steeds onbeheerst, alleszins voller. Maar Vloed had een ontzettend cool idee om het hele boek overeind te houden, en dat ontbreekt hier jammer genoeg.
Andere: Vloed, Het smelt, Godspeed You! Black Emperor
Een naamloze dokter verhuist naar een onooglijk Canadees vissersdorpje dat een oord van absolute gruwelijke mensonterende ondoordringbare Duisternis zou moeten zijn. In de eerste helft van het boek probeert Roderik Six ons dat vooral stilistisch duidelijk te maken. Dat wil zeggen: met taalgebruik dat door anderen omschreven wordt als "poëtisch" of "vol brille" en dat op sommige momenten echt aan die omschrijvingen voldoet. Meestal glijden de vergelijkingen echter uit en gaan de woordenbrijen nergens heen, als een gesmolten metafoortje dat op de keukenvloer nasuddert. Na die ellenlange opbouw komt de grote onthulling: moord! kindermisbruik! verkrachting! Ik krijg het gevoel dat Roderik Six in de helft van het schrijfproces plots besefte dat hij een enorm saai boek aan het schrijven was, en dat hij er daarom maar zoveel mogelijk choquerende thema's bijlapte. Dat werkt nooit.
Bij zijn vorige boek, Vloed, merkte ik op dat Six' personages ongeloofwaardig waren en zijn schrijfstijl onderontwikkeld. Beide zijn nu beter: bij de meeste personages kan ik me effectief iets voorstellen en de schrijfstijl is, zij het soms nog steeds onbeheerst, alleszins voller. Maar Vloed had een ontzettend cool idee om het hele boek overeind te houden, en dat ontbreekt hier jammer genoeg.
December 21, 2022
Citaat : Aangesterkt door de lente bogen de kruinen zich boven het asfalt naar elkaar toe. In de hoogte : takpunten die mekaar nieuwsgierig aftastten.
Review :
Met zijn debuutroman Vloed wist publicist Roderik Six De bronzen uil in de wacht te slepen. Hij wist de apocalyps en de drie resterende personages bijzonder sterk te schetsen en via huiveringwekkende gebeurtenissen naar een ontknoping te stuwen.
Zijn opvolger Val is niet vrolijker maar wel even sterk geschreven.
Het verhaal begint in de zomer wanneer een jonge stadsarts, Doc genaamd, in Fall aankomt. Doc is weliswaar niet zijn echte naam, maar hij wordt zo gedoopt door de bewoners van Fall. Na de dood van Lyndon, de oude plattelandsdokter, komt hij als geroepen. In de zomer maakt Doc kennis met het dorpje en een aantal inwoners: sheriff Dwight, Rose een bordeelhoudster, Jonathan leraar en schrijver, en mr. Reynolds, die helemaal in de ban is van eekhoorns. In de herfst bereidt Doc zich vervolgens voor op de winter. Het verhaal is opgedeeld in de vier seizoenen en begint met een stralende zomerse zon. Maar hij krijgt van Dwight de raad om zich te voorzien van droog brandhout voor de winter. De winters kunnen in Fall heel koud zijn.
Langzaamaan leert Doc steeds meer geheimen in Fall kennen, al beseft hij maar al te best dat het beter is dat de inwoners zijn eigen geheimen niet kennen.
Val is een inktzwart verhaal met een knappe schrijfstijl. Helaas is de verhaallijn niet altijd stevig genoeg maar de uiterst beklemmende sfeerschepping compenseert dat wel goed.
In zijn totaliteit is Val een misdaadroman die literair heel vakkundig is geschreven.
Review :
Met zijn debuutroman Vloed wist publicist Roderik Six De bronzen uil in de wacht te slepen. Hij wist de apocalyps en de drie resterende personages bijzonder sterk te schetsen en via huiveringwekkende gebeurtenissen naar een ontknoping te stuwen.
Zijn opvolger Val is niet vrolijker maar wel even sterk geschreven.
Het verhaal begint in de zomer wanneer een jonge stadsarts, Doc genaamd, in Fall aankomt. Doc is weliswaar niet zijn echte naam, maar hij wordt zo gedoopt door de bewoners van Fall. Na de dood van Lyndon, de oude plattelandsdokter, komt hij als geroepen. In de zomer maakt Doc kennis met het dorpje en een aantal inwoners: sheriff Dwight, Rose een bordeelhoudster, Jonathan leraar en schrijver, en mr. Reynolds, die helemaal in de ban is van eekhoorns. In de herfst bereidt Doc zich vervolgens voor op de winter. Het verhaal is opgedeeld in de vier seizoenen en begint met een stralende zomerse zon. Maar hij krijgt van Dwight de raad om zich te voorzien van droog brandhout voor de winter. De winters kunnen in Fall heel koud zijn.
Langzaamaan leert Doc steeds meer geheimen in Fall kennen, al beseft hij maar al te best dat het beter is dat de inwoners zijn eigen geheimen niet kennen.
Val is een inktzwart verhaal met een knappe schrijfstijl. Helaas is de verhaallijn niet altijd stevig genoeg maar de uiterst beklemmende sfeerschepping compenseert dat wel goed.
In zijn totaliteit is Val een misdaadroman die literair heel vakkundig is geschreven.
November 14, 2018
3,5 eerder, maar wil geen vier geven om het niet te oversellen. Toch zou ik dit boek aanraden!
Ik heb moeten wennen aan de stijl, die me zeker in het begin wat zwaar overkwam - veel metaforen tegelijk en over hetzelfde bijvoorbeeld. Een beetje te ijverig in het 'ik zoek andere woorden om alledaagse dingen te beschrijven'. Toch staan er ook parels van zinnen in (waar ik weinig geduld voor heb, ik wil het verhaal!)
Naar mijn gevoel minderde dat later in het verhaal terwijl/doordat er meer vaart in het verhaal kwam (of net daardoor?). De dialogen helpen daar zeker aan mee.
Sommige beschrijvingen zijn verschrikkelijk - en tegelijk verschrikkelijk goed. Ze kruipen onder de huid, en je kan hun effect niet negeren.
En dan is er nog het einde... dat maakt dat het zeker méér waard is dan drie sterren, maar net niet de vier.
Ik heb moeten wennen aan de stijl, die me zeker in het begin wat zwaar overkwam - veel metaforen tegelijk en over hetzelfde bijvoorbeeld. Een beetje te ijverig in het 'ik zoek andere woorden om alledaagse dingen te beschrijven'. Toch staan er ook parels van zinnen in (waar ik weinig geduld voor heb, ik wil het verhaal!)
Naar mijn gevoel minderde dat later in het verhaal terwijl/doordat er meer vaart in het verhaal kwam (of net daardoor?). De dialogen helpen daar zeker aan mee.
Sommige beschrijvingen zijn verschrikkelijk - en tegelijk verschrikkelijk goed. Ze kruipen onder de huid, en je kan hun effect niet negeren.
En dan is er nog het einde... dat maakt dat het zeker méér waard is dan drie sterren, maar net niet de vier.
September 29, 2025
Mooi geschreven, enkele goede vondsten en inzichten, maar plot is te mager en onoverdacht geknutseld. Al bij de laatste 40 pagina's dacht ik, dit verhaal krijgt geen deftig einde, en het was ook effectief zo. Jammer...
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 23, 2019
Bevreemdend boek maar soms o zo mooie taal...
December 11, 2021
Bevreemdend verhaal. Vreemd einde. Ironische inzichten. Een analyse van de donkere kanten van de mensheid.
August 7, 2022
Bevreemdend boekje...
December 26, 2023
Begint spannend maar blijkt uiteindelijk met haken en ogen aan elkaar te hangen.
December 30, 2024
Pitch-black novel, virtuosoly written.
4.5*
4.5*
December 21, 2017
Boekrecensie 'Val' - Roderik Six
Door Lore Evens (https://loreevens.wordpress.com/)
Roderik Six (°1979) is een Belgische schrijver wiens populariteit de laatste tijden sterk toeneemt. (En terecht, zo kunnen we allen beamen.) Six werkt als recensent voor Cutting Edge en het Vlaamse weekblad Knack. Hij was ook jurylid van de Gouden Boekenuil en schreef kortverhalen. Maar hij moet van al dat schrijven geen genoeg hebben gekregen (zo stel ik vast), want in 2012 kwam zijn razend populair boek, ‘Vloed’, uit. Het Vlaamse tijdschrift Humo omschreef het alvast als… ‘een mindfuck voor lezers met een sterke maag’. In 2015 kwam vervolgens ‘Val’ uit. En… is ‘Val’ ook een mindfuck voor lezers met een sterke maag, of koos Six er deze keer voor zijn lezers een flinke driegangenmaaltijd te kunnen laten verorberen tijdens het lezen van zijn verhaal?
Al het licht – schaduw geworden.
Het verhaal begint in de zomer wanneer een jonge stadsarts, Doc genaamd, in Fall aankomt. Doc is weliswaar niet zijn echte naam, maar hij wordt zo gedoopt door de bewoners van Fall. Zijn bezoek is treffend want na de dood van Lyndon, de oude plattelandsdokter, komt hij als geroepen. In de zomer maakt Doc kennis met het dorpje en een aantal inwoners: sheriff Dwight, Rose, Jonathan en mr. Reynolds, die helemaal in de ban is van eekhoorns. In de herfst bereidt Doc zich vervolgens voor op de winter. Hij krijgt van Dwight de raad om zich te voorzien van droog brandhout: in Fall is dat namelijk een absolute erezaak, want allen die in de winter brandhout moeten halen bij de buren – zullen in achting dalen. Langzaamaan ontdekt Doc steeds meer geheimen in Fall: waarom had Lyndon een projector nodig bijvoorbeeld? En samen met de herfst verdwijnen ook de geheimen die vervolgens in de winter ontdekt zullen worden. Dat Fall niet zomaar een vredelievend, klein vissersdorpje is en dat de winter wel degelijk ijs- maar dan ook écht ijskoud is – zo veel wordt duidelijk.
Six krijgt van mij zonder twijfel vijf sterren voor zijn meesterlijke schrijfstijl: mysterieus, donker, geraffineerd en poëtisch. Bovendien zorgt hij voor een donkere, akelige en een rakende sfeerschepping. Hij kiest zijn woorden zodanig zorgvuldig dat, zelfs als je het verhaal OERSLECHT vindt, je blijft verder lezen omdat je simpelweg te weten wilt komen hoe hij op de volgende bladzijden de dingen zal omschrijven. Wat een gave, wat een kunde! In één woord: chapeau, Six! (Twee woorden, correct genomen.)
En ook het verhaal kan in dezelfde woorden omschreven worden: mysterieus, donker en veel meer dan slechts een tikkeltje bizar. Het verhaal is opgedeeld in de vier seizoenen en begint met een stralende zomerse zon: de aankomst van Doc in Fall. In de zomer en de herfst kent het verhaal een trage opbouw waarin je als lezer beetje bij beetje meer te weten komt over het hoofdpersonage, de bewoners van het dorpje en de geschiedenis die daarmee samengaat. Six onthult steeds meer waardoor het verhaal je steeds harder vastgrijpt. In de winter gaat alles daarentegen plots razend snel, grijpt het je bij je nekvel en kan je onmogelijk stoppen met verder lezen: nee, stoppen is zelfs geen optie. Ik vergelijk de opbouw van het verhaal dan ook maar al te graag met het voorspel en het orgasme, wat weliswaar voor zich spreekt.
Kortom… Een verhaal dat je meesleurt naar de donkerste gedachten van een mens. Desalniettemin, een schoontje.
Vier op vijf.
Op zoek naar meer boekrecensies? Lees: https://loreevens.wordpress.com/
Door Lore Evens (https://loreevens.wordpress.com/)
Roderik Six (°1979) is een Belgische schrijver wiens populariteit de laatste tijden sterk toeneemt. (En terecht, zo kunnen we allen beamen.) Six werkt als recensent voor Cutting Edge en het Vlaamse weekblad Knack. Hij was ook jurylid van de Gouden Boekenuil en schreef kortverhalen. Maar hij moet van al dat schrijven geen genoeg hebben gekregen (zo stel ik vast), want in 2012 kwam zijn razend populair boek, ‘Vloed’, uit. Het Vlaamse tijdschrift Humo omschreef het alvast als… ‘een mindfuck voor lezers met een sterke maag’. In 2015 kwam vervolgens ‘Val’ uit. En… is ‘Val’ ook een mindfuck voor lezers met een sterke maag, of koos Six er deze keer voor zijn lezers een flinke driegangenmaaltijd te kunnen laten verorberen tijdens het lezen van zijn verhaal?
Al het licht – schaduw geworden.
Het verhaal begint in de zomer wanneer een jonge stadsarts, Doc genaamd, in Fall aankomt. Doc is weliswaar niet zijn echte naam, maar hij wordt zo gedoopt door de bewoners van Fall. Zijn bezoek is treffend want na de dood van Lyndon, de oude plattelandsdokter, komt hij als geroepen. In de zomer maakt Doc kennis met het dorpje en een aantal inwoners: sheriff Dwight, Rose, Jonathan en mr. Reynolds, die helemaal in de ban is van eekhoorns. In de herfst bereidt Doc zich vervolgens voor op de winter. Hij krijgt van Dwight de raad om zich te voorzien van droog brandhout: in Fall is dat namelijk een absolute erezaak, want allen die in de winter brandhout moeten halen bij de buren – zullen in achting dalen. Langzaamaan ontdekt Doc steeds meer geheimen in Fall: waarom had Lyndon een projector nodig bijvoorbeeld? En samen met de herfst verdwijnen ook de geheimen die vervolgens in de winter ontdekt zullen worden. Dat Fall niet zomaar een vredelievend, klein vissersdorpje is en dat de winter wel degelijk ijs- maar dan ook écht ijskoud is – zo veel wordt duidelijk.
Six krijgt van mij zonder twijfel vijf sterren voor zijn meesterlijke schrijfstijl: mysterieus, donker, geraffineerd en poëtisch. Bovendien zorgt hij voor een donkere, akelige en een rakende sfeerschepping. Hij kiest zijn woorden zodanig zorgvuldig dat, zelfs als je het verhaal OERSLECHT vindt, je blijft verder lezen omdat je simpelweg te weten wilt komen hoe hij op de volgende bladzijden de dingen zal omschrijven. Wat een gave, wat een kunde! In één woord: chapeau, Six! (Twee woorden, correct genomen.)
En ook het verhaal kan in dezelfde woorden omschreven worden: mysterieus, donker en veel meer dan slechts een tikkeltje bizar. Het verhaal is opgedeeld in de vier seizoenen en begint met een stralende zomerse zon: de aankomst van Doc in Fall. In de zomer en de herfst kent het verhaal een trage opbouw waarin je als lezer beetje bij beetje meer te weten komt over het hoofdpersonage, de bewoners van het dorpje en de geschiedenis die daarmee samengaat. Six onthult steeds meer waardoor het verhaal je steeds harder vastgrijpt. In de winter gaat alles daarentegen plots razend snel, grijpt het je bij je nekvel en kan je onmogelijk stoppen met verder lezen: nee, stoppen is zelfs geen optie. Ik vergelijk de opbouw van het verhaal dan ook maar al te graag met het voorspel en het orgasme, wat weliswaar voor zich spreekt.
Kortom… Een verhaal dat je meesleurt naar de donkerste gedachten van een mens. Desalniettemin, een schoontje.
Vier op vijf.
Op zoek naar meer boekrecensies? Lees: https://loreevens.wordpress.com/
November 29, 2015
Roderik Six is een Belgische opkomende schrijver die reeds twee boeken heeft geschreven. "Val' is zijn recentste uitgave (2015).
Six zijn schrijfstijl is aforistisch, mysterieus en donker. Zijn beeldspraak en vergelijkingen zijn echter zeer poëtisch en geraffineerd. Een gewaagde combinatie die mij uiterst bevalt. De dialogen zijn bovendien scherp en levendig geschreven. Een combinatie van Grunberg en Kafka.
Het verhaal beleeft een forse en trage opbouw, waarbij je beetje bij beetje meer te weten komt over het geheimzinnig hoofdpersonage en zijn achtergrond. Koppel dit aan een geïsoleerd en macaber stadje, waar bewoners leven met een wrang en obscuur kantje en je krijgt een beklijvende thrillerroman die onder je huid kruipt. Vier op vijf.
Six zijn schrijfstijl is aforistisch, mysterieus en donker. Zijn beeldspraak en vergelijkingen zijn echter zeer poëtisch en geraffineerd. Een gewaagde combinatie die mij uiterst bevalt. De dialogen zijn bovendien scherp en levendig geschreven. Een combinatie van Grunberg en Kafka.
Het verhaal beleeft een forse en trage opbouw, waarbij je beetje bij beetje meer te weten komt over het geheimzinnig hoofdpersonage en zijn achtergrond. Koppel dit aan een geïsoleerd en macaber stadje, waar bewoners leven met een wrang en obscuur kantje en je krijgt een beklijvende thrillerroman die onder je huid kruipt. Vier op vijf.
October 3, 2015
'[E]en roman die je zo zorgvuldig en vakkundig door een mysterieus labyrint van motieven en betekenisvolle details leidt als deze, opgetekend in een bij tijd en wijle lyrische stijl die je constant uitnodigt terug te bladeren, en daardoor – ondanks de whodunit-plotsstructuur – welhaast instant herleesbaar is, moet [...] stevig gekoesterd worden.' Ga voor de complete recensie naar: http://www.tzum.info/2015/10/roderik-...
Displaying 1 - 30 of 42 reviews