จอมนางคู่บัลลังก์ เล่ม 3

孤芳不自赏 #3

by Feng Nong, Feng Nong, เฟิงน่ง

เนื่องด้วยฉูเป่ยเจี๋ยหายสาบสูญ
กองทัพอวิ๋นฉางของเหอเสียย่ำกีบเหล็กรุกรานไปทั่วแดน
สามแคว้นแลเห็นพลานุภาพก็ขวัญหนีแตกพ่าย
โลหิตย้อมพสุธาจนแดงฉาน
เขามิใช่อ๋องน้องจิ้งอันผู้สุภาพอ่อนโยนในวันวานอีกต่อไป
หากแต่เป็นเจ้าเหนือหัวผู้หล่อเลี้ยงด้วยโลหิต
เป็นฝันร้ายของราษฎรทั้งสามแคว้น

เดิมทีพิงถิงเร้นกายอยู่ในป่า
เพียงเพื่อเลี้ยงดูลูกน้อยให้เติบใหญ่อย่างปลอดภัย
ไม่ต้องถูกความรักเคี่ยวกรำทรมานอีก
ทว่าจนใจนัก เมื่อสงครามมาเยือน ไม่มีผู้ใดจะหลีกลี้หนีพ้น
และผู้ซึ่งเรืองนามเสมอเหอเสีย ตลอดมามีเพียงผู้เดียวเท่านั้น

นางจึงละทิ้งความขุ่นเคืองอันโง่เขลาเหล่านี้
ไปตามหาชายผู้เป็นดวงใจกลับคืนมา
ครั้งนี้มิใช่เพื่อบ้านเมือง เพื่อคุณธรรมส่วนรวม
แต่เพื่อปกป้องความรักและครอบครัวเท่านั้น

Genres: China, Historical, Novels, Asia, Romance, Manga

504 pages, Paperback

First published September 1, 2015

About the author

Associated Names:
* Feng Nong
* 风弄, 風弄
* เฟิงน่ง (Thai)

Reviews

[Gundega (Rouzmary) · Rating 5 out of 5]

Gu Fang Bu Zi Shang by Feng Nong
A Lonesome Fragrance Waiting to be Appreciated
The 3rd and final part of the novel.

One of those rare books I absolutely love and shall love forever and ever. And ever. You get the gist.



This must be one of the best stories I've ever read about loyalty/love.
And it wasn't sappy or cutely or whatever romantic that might make one think it's just some shallow romance made up to look like something grand. Nope. Not at all. THIS is the real deal, I'm telling you!

An epic tale of loyalty and love. Where love is loyalty and loyalty is love. From beginning till the end.

It had an amazing story/plot and characters.
While some things were obvious, duh, they're supposed to be, others one can only guess at.
It had action, romance, battles, friendship, blood, struggles, military tactics, royals, schemes, loyal servants, love, heartbreak, tears, fun, suspense, happiness, strong characters, character growth etc. It really had everything of the best.




It did not have a freaking love triangle, total bullshit or annoying characters. Even the bad guy you could understand and so he wasn't annoying either!

One could see how our characters lived through the years and how everything had it's impact upon their change/growth, no matter how small or big. One really can not just enjoy and live through such stories, but also learn from them.


Lonesome Fragrance will be a story I shall always remember and love & gladly re-read decades from now (thou obviously I'm gonna re-read waaaaay more often, just saying that even when I'll be old & gray I'll still be re-reading it, cuz it's that great XD).


Of course I'd recommend for everyone to read it and if one is not familiar with novels, especially Chinese ones set in historical setting, then Lonesome Fragrance is the best way to start :)








Update
Doesn't matter how many times I re-read the novel, it remains just as glorious :D


-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Part #1 review: The start of it all
Part #2 review: The very middle

[Wanyiwa · Rating 5 out of 5]

รีวิวแบบรวมทุกเล่มนะคะ

นี่เป็นหนึ่งในนิยายรักจีนในตำนานอีกหนึ่งเรื่อง ที่เราได้ยินเสียงร่ำลือถึงความงดงามของภาษาและความฉลาดของคู่พระนาง จนต้องซื้อมาเก็บลงกองดอง และเพิ่งจะมีโอกาสได้อ่านงานชุดนี้ ณ เวลาที่มีการตีพิมพ์ใหม่และเปลี่ยนแปลงตัวผู้แปลไปแล้ว ดังนั้นการพูดถึงสำนวนการแปลในที่นี้ เราจึงหมายถึงเฉพาะฉบับที่เรามีอยู่นี้เท่านั้นนะคะ

เรื่องราวความรักของคู่พระนางคู่นี้ ไม่ได้แค่ถูกกดดันจากการต้องเลือกระหว่างความรักของตัวเองกับความรักต่อบ้านเกิดเมืองนอนเท่านั้น แต่ยังเพิ่มเรื่องราวความผูกพันอันลึกซึ้งฉันท์พี่น้องขึ้นมาเป็นอีกหนึ่งปัจจัยของการตัดสินใจอีกด้วย ตัวละครคู่พระนางนั้นฉลาดแบบน่าทึ่งจริงๆ แต่ในขณะเดียวกันทั้งคู่พระนางก็เลือกที่จะทำอะไร(ที่เจ้าตัวเองก็บอกว่า)โง่ๆลงไปในเรื่องของความรัก อย่างที่ผู้เขียนเองก็คงอยากจะบอกว่า ต่อให้ฉลาดแค่ไหน พอมาถึงเรื่องความรักแล้ว ก็อาจจะทำอะไรโง่ๆลงไปได้เช่นกัน

เราชอบความสัมพันธ์ของตัวละครเรื่องนี้มาก โดยเฉพาะระหว่างเจ้านายของนางเอก ตัวนางเอก และตัวพระเอก ซึ่งเป็นอะไรที่ดูลึกซึ้งและซับซ้อนดี และผู้เขียนก็ให้ความสำคัญกับตัวละครหลักทั้งสามได้แบบค่อนข้างสมดุลมาก โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจสำคัญๆของตัวละคร นอกจากนั้น บทบาทของตัวละครประกอบก็โดดเด่นและชัดเจน (เราชอบพิเศษคือเพื่อนรักนางเอกที่เป็นอีกหนึ่งพิณในตำนาน เราว่าแม้ตัวละครตัวนี้จะไม่ฉลาดเท่านางเอก แต่นางเป็นตัวละครที่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์และการตัดสินใจที่ดีสุดในเรื่องแล้วล่ะ) จุดมุ่งหมายของการเล่าเรื่องเด่นชัด ทำให้วิธีการเล่าเรื่องดูน่าสนใจและอ่านได้เพลินมากๆค่ะ ยังแถมสำนวนการแปลที่สละสลวยมาก โดยเฉพาะในส่วนของการตัดคำจากบทกวี (แม้การใช้วรรณยุกต์ต่างๆ ผู้แปลก็เป๊ะมาก คือหาที่ผิดไม่เจอเลยจริงๆ) เชิงอรรถท้ายหน้าก็ช่วยทำให้เราเข้าใจวัฒนธรรมและภาษาที่แตกต่างได้ชัดเจนขึ้นด้วยค่ะ

สรุปคือเสียงร่ำลือของเรื่องนี้ ไม่ได้เกินความจริงไปเลย เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ไม่ควรพลาดค่ะ

[Elle · Rating 5 out of 5]

สนุกจนลืมรีวิว เอาเป็นว่าขึ้นแท่นสูงสุดในใจเราหมวดนิยายจีนย้อนยุคเลย ชอบบบบบ

[Or_O · Rating 5 out of 5]

ฉบับนี้สามเล่มจบ ฉบับเดิมสี่เล่มจบ แต่เนื้อหาเหมือนกันค่ะ

เรื่องนี้ตั้งความหวังไว้สูง เวลาอ่านจริงพอไม่เป็นไปตามหวังก็เลยอดผิดหวังไม่ได้ โดยเฉพาะเล่มแรก ที่คนเขียนพยายามดันนางเอกให้เก่งกาจจนกลบรัศมีคนอื่น ยิ่งพอมารวมกับแผนการที่ไม่ค่อยจะเสริมให้นางเอกดูเก่งดังที่บรรยายแล้วยิ่งรู้สึกว่าบรรยายเกินจริงมาก

ข้ออันตรายสำหรับการมีตัวละครที่เก่งกาจมากกว่าปกติ (และเหนือตัวละครอื่น) คือต้องทำให้คนอ่านเชื่อให้ได้ว่าเขาหรือเธอนั้นเก่งจริงๆ ไม่ใช่เป็นแค่ลมปาก เพราะเมื่อคนอ่านไม่เชื่อแล้ว จะทำให้เนื้อเรื่องหมดความน่าเชื่อถือทันที

แผนการในเล่มมีค่ะ แต่ไม่รู้สึกว่ามันว้าวถึงขนาดที่ตัวละครอื่นคิดไม่ออกหรือทำไม่ได้ และมีเพียงนางเอกคนเดียวที่ทำได้ ส่วนใหญ่แผนที่นางเอกวางไว้ค่อนข้างพื้นๆ ด้วยซ้ำ รู้สึกแค่คนเขียนพยายามสร้างตัวละครนี้ให้เก่งเกินจริง และตัวละครอื่นก็ชื่นชมนางเอกจนเกินไป

มองข้ามความเก่งกาจของนางเอกไป โอรู้สึกว่าตัวละครไป๋พิงถิงเป็นตัวละครที่วูบวาบและไม่สมจริงที่สุดในเรื่อง ไม่ว่าจะบทโศกที่นางจะยิ้มสง่า หรือบทเศร้าที่อยู่ๆ ก็น้ำตาร่วงกราว อาจเพราะการบรรยายของคนเขียน ทำให้โอรู้สึกว่าตัวละครนี้ไม่สมจริง เศร้าแล้วกัดฟันยิ้ม กล้ำกลืนยิ้ม เชื่อ แต่ เศร้าแล้วยิ้มสง่ามีแสงส่องดูประดุจเทพเซียน ไม่เชื่อค่ะ กดดันเสียใจจนน้ำตาไหล น้ำตาคลอหน่วง เชื่อ แต่อยู่ๆ น้ำตาร่วงเป็นสายโดยไม่มีเกริ่นบอกเหตุ ไม่เชื่อค่ะ เรื่องนี้เลยขาดเรื่องการนำเสนอให้คนอ่านคล้อยตามในบทที่กดดันความรู้สึกค่อนข้างมาก

ยิ่งรวมกับการตัดสินใจประหลาดๆ ของไป๋พิงถิงช่วงท้ายเล่มหนึ่ง ซึ่งล้วนเป็นเรื่องเกี่ยวกับฉู่เป่ยเจี๋ย ยิ่งทำให้โอถอนหายใจเฮือกๆ ในเรื่องเขาบรรยายว่าไป๋พิงถิงฉลาดทุกเรื่อง แต่ยอมโง่เพราะความรัก ส่วนคนอ่านอย่างโอรู้สึกว่าพระนางเล่มนี้ก้าวเข้าสู่ขั้นตอนของความงี่เง่า

ไป๋พิงถิงไม่รักตัวเอง ไม่สนคนอื่น ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้ในสิ่งที่ต้องการ

น่าสงสารอย่างหนึ่งคือการที่นางถูกถึงเข้ามาในเรื่องระหว่างแคว้นทั้งที่นางไม่เต็มใจ แต่นอกนั้น นางทำตัวเองเป็นส่วนใหญ่ค่ะ

นี่คือความรู้สึกของโอต่อไป๋พิงถิงในเล่มแรก

สิ่งที่เกิดต่อมาคือ อคติ ใช่ค่ะ โออคติกับไป๋พิงถิงเรียบร้อย


ก้าวเข้าสู่เล่มสอง ทั้งสองมีอันต้องพลัดพรากจากกัน และโอก็ได้รู้ว่า เมื่อพระนางไม่อยู่ด้วยกัน โอรู้สึกสนุกกับเนื้อเรื่องมากขึ้น เพราะไม่เจอปัญหาแล��ความงี่เง่าของพระนางเข้ามากลบ

เล่มสามท้ายสุด โอชอบที่สุดจากจำนวนสามเล่ม แม้จะรู้สึกว่าจบง่ายไปหน่อย แต่มีฉากที่โอชอบค่อนข้างมาก และมีตัวละครที่โอปลื้ม เขาคนนั้นคือพานลู่ค่ะ มีคนรักในดวงใจ เรื่องที่อ่านช้าก็อ่านลื่นปรื๊ดๆ ทันที


เรื่องนี้สำหรับโอ
พระนาง โอไม่ปลื้ม
ส่งอารมณ์ ดีเป็นบางช่วง บางช่วงก็ไม่น่าเชื่อถือ
การวางแผน ธรรมดา ไม่ได้ยิ่งใหญ่หรือสร้างความตื่นตะลึง
รายละเอียดปลีกย่อย ยังไม่ค่อยสมบูรณ์ เนื้อหาค่อนข้างมาก ทำให้ตัวละครเยอะตาม บางตัวอยู่ๆ โผล่มา บางตัวก็หายต๋อมไป

เสียดายตัวละคร สงสารคนที่ตายอย่างง่ายดายและไร้ค่า

แต่สิ่งที่โอว่าเรื่องนี้ทำได้ดีคือการสับเปลี่ยนตำแหน่งค่ะ เปรียบเทียบตัวละครเป็นการวางหมาก หมากตัวหนึ่งครั้งหนึ่งที่ไม่มีความสำคัญเลย แต่เมื่อสับเปลี่ยนตำแหน่ง วางกลยุทธ์เพิ่ม หมากตัวนั้นก็เพิ่มคุณค่าได้ ตาดีเปลี่ยนเป็นร้าย ตาร้ายเปลี่ยนเป็นดี

เช่นกัน ครั้งหนึ่งตัวละครหนึ่งอาจเป็นคนดี หรือคนที่ไม่สำคัญ แต่เมื่อเหตุการณ์เปลี่ยน สถานการณ์เปลี่ยน ตัวละครนั้นก็อาจถูกบีบบังคับให้เปลี่ยนแปลงไป หรือกลายเป็นคนสำคัญที่ทำให้ชนะศึกได้


และโอชอบสิ่งที่เรื่องนี้นำเสนออย่างหนึ่งที่ค่อนข้างแตกต่างจากเรื่องอื่น คือการมองว่า รากฐานของการเสียสละเพื่อบ้านเมือง แต่เดิมก็คือเพื่อตนเองจะได้มีความสุข

ไม่ได้มองว่าเพราะเสียสละจึงทำเพื่อส่วนรวม แต่มองว่าเพราะเห็นแก่ตัว อยากมีความสุขต่อไปในภายภาคหน้า จึงทำ

เป็นการมองย้อนกลับมาที่จุดเริ่มต้นครั้งแรก


อ่านเต็มๆ http://www.bloggang.com/viewdiary.php...

[Eatjah Kah · Rating 4 out of 5]

เคยอ่านแล้วรอบหนึ่ง สนุก เนื้อหาแน่น พระเอกเก่ง นางเอกฉลาด
อยากอ่านอีกครั้ง หนังสือขายหมดแล้ว
ต้องรอ สำนักพิมพ์เดิม ออกฉบับพิมพ์ใหม่ ปกใหม่ภาพการ์ตูน (เอิ่ม...) โดยนักแปลคนใหม่ที่ไม่ใช่หลินโหม่ว
เนื้อหา สำนวนการแปลจะเป็นอย่างไรคงได้รู้กัน งานหนังสือเดือนตุลา ปลายปีนี้ล่ะ ^^

[M · Rating 3 out of 5]

ให้แค่นี้เพราะว่า พระเอกชั้นหายไป 3/4 เล่ม!!!
ฉูเป่ยเจี้ยของเจ้

เล่มนี้ต้องยกให้เหอเสีย มีพิงถิงประปราย แต่สงครามเยอะเกิ๊น

[Kat Sira · Rating 5 out of 5]

บีบคั้นหัวใจมากค่ะ คลาดกันไปมา… แต่พอได้เจอกัน คนอ่านอย่างเรายิ้มแก้มปริเลย

ชอบพระนางคู่นี้มากๆ เหมาะกันเหมือนกิ่งทองใบหยก… ส่วนคุณชายน้อย เล่มนี้กลายเป็นมารร้ายไปซะแล้ว ไม่น่าเลย

[Lily 百合花 · Rating 5 out of 5]

ชื่อเรื่อง – จอมนางคู่บัลลังก์ 3 (孤芳不自赏 3)
ผู้แต่ง – เฟิงน่ง (風弄) เขียน หลินโหม่ว แปล

ตัวละคร
ป๋ายพิงถิง
ฉูเป่ยเจี๋ย อายุ 22 ปี


รีวิวหลังอ่าน

ห่างหายจากการอ่านเรื่องนี้ไปเดือนสองเดือนได้มั้ง แต่ก็อ่านต่อจนติด และทั้งๆ ที่เป็นเล่มที่มีบทพระนางน้อยมาก แต่เรากลับรู้สึกว่าเล่มนี้อ่านสนุกมาก อ่านจนหยุดอ่านไม่ได้จริงๆ และพบว่าต้องอย่างนี้สิถึงจะสนุกสำหรับเรา ฮาาาาา เรื่องพระนางเยอะไปบางทีเรายังแอบรำคาญ กร๊ากกกกก

ยิ่งอ่านก็ยิ่งไม่ชอบเหอเสีย ยิ่งอ่านก็ยิ่งลุ้นเรื่องราวของพิงถิง หยางเฟิ่ง เป่ยเจี๋ย จุ้ยจวี๋ คือแบบลุ้นมากว่าจะยังไงต่อไป สงสารองค์หญิงเย่าเทียนมากๆ อ่านไปก็เห็นใจในโชคชะตาของนางจริงๆ ฮือๆๆๆ

ตอนนี้ก็ได้แต่ลุ้นต่อไปว่าเล่มจบจะลงเอยยังไงนะ หลังจากอ่านไปด้วยความบีบหัวใจมาสักระยะ แต่สำหรับเราเล่มนี้ทำให้เราแทบไม่เป็นอันทำอะไรเลย นี่ก็ต้องอ่านยิงยาวจนจบ แล้วก็ได้แต่บอกตัวเองว่า ต้องออกมาจากนิยายบ้างนะ เดี๋ยวอะไรๆ ที่ตั้งใจจะทำมันก็จะไม่เสร็จสักอย่าง แหะๆๆ

นี่สนุกกับการอ่านเรื่องของจุ้ยจวี๋กับพานลู่มาก น่ารักจริงๆ ลุ้นสุดๆ เลยแหละ คิดว่าน่าจะได้ลงเอยกันมั้งนะ เดี๋ยวอ่านเล่มสุดท้ายจบแล้ว จะกลับมารีวิวยาวๆ อีกทีแล้วกันนะ

[สปอยล์]

พิงถิงกับจุ้ยจวี๋หลบพายุหิมะ สุดท้ายพิงถิงไม่ไหวแล้ว เลยจะส่งจุ้ยจวี๋ให้ออกไปขอความช่วยเหลือจากหยางเฟิ่ง แต่เพราะกุ้ยฉางชิง อัครเสนาบดีเมืองอวิ๋นเสียงส่งพานลู่มาให้ลอบฆ่าพิงถิง และจุ้ยจวี๋มีปิ่นปักผมของพิงถิง เลยต้องหนีพานลู่สุดชีวิตจนกระดูกหัก และจะโดนหมาป่าไล่กัดกิน

เหอเสียวางอำนาจใหญ่โต หลังจากที่รู้ว่าองค์หญิงเย่าเทียนปล่อยพิงถิงจากไป ก็ทำเป็นไม่โกรธ กุ้ยฉางชิงส่งเฟิงอิน ลูกบุญธรรมให้เป็นอนุภรรยาของเหอเสีย ส่วนหยางเฟิ่งกับสามีก็พบศพหญิงสาวเหลือแต่กระดูกพร้อมปิ่น เลยคิดว่าพิงถิงตายแล้ว หยางเฟิ่งเสียสติไปเลย และในตอนที่กำลังจะทอดทิ้งลูกชายกับสามีไว้ข้างหลัง พิงถิงก็หาทางดั้นด้นจนมาหาหยางเฟิ่งได้

ก่อนที่พิงถิงจะโผล่มา ฉูเป่ยเจี๋ยได้มาหาหยางเฟิ่ง เพราะรู้ว่าพิงถิงจะต้องมาหาเพื่อนแน่ๆ โดยอาศัยหลอกล่อแม่ทัพคนปัจจุบันของเป่ยม่อ เพื่อตามร่องรอยจนเจอ แต่กลับพบพิธีศพ ทำให้เสียสติที่พิงถิงจากไป เร้นกายหายไป ไม่มีใครตามเจออีกเลย

แล้วพิงถิงกับหยางเฟิ่งก็ตัดสินใจย้ายไปอยู่อีกที่กัน ไม่ให้ใครตามเจออีก พิงถิงคลอดลูกชายชื่อฉางเสี้ยว เป็นเพื่อนเล่นกับลูกของหยางเฟิ่ง ตอนนี้เองที่เหอเสียแผ่อำนาจรุกรานไปทั่ว ตงหลินเองต้าหวางก็สวรรคตไป ก่อนจากไปก็ได้ถามหวางโฮ่วว่าถ้าหากความรักของเราเป็นเหมือนพิงถิงกับเป่ยเจี๋ย จะยังอยู่ด้วยกันแบบนี้ไหม หวางโฮ่วตอบว่าใช่ แล้วหวางโฮ่วก็ดูแลบัลลังก์นี้ต่อไป ซึ่งก็โดนเหอเสียเผาวังซะเรียบเลย ได้แต่หนีออกไป

สามีของหยางเฟิ่งออกจากบ้านไป ไปสู้กับเหอเสีย และต่างฝ่ายต่างก็บาดเจ็บ แต่ก็ทำให้เกิดเรื่องเล่าว่าเหอเสียก็บาดเจ็บได้นะ ทำให้ทหารเกิดแรงฮึกเหิมขึ้นมาหน่อย เหอเสียโหดเหี้ยมรีดไถจากชาวบ้านมากมาย ทำให้ประชาชนเจ็บแค้นกันจริงๆ

เหอเสียจัดการกุ้ยฉางชิงจนสิ้นซาก และได้ข่าวว่าองค์หญิงเย่าเทียนที่ตั้งท้องอยู่ (และถูกเขาจับขังไว้ในวัง) ได้ส่งราชโองการให้จัดการเขาในฐานะกบฏได้เลย เมื่อรู้เข้า เขาเลยตัดสินใจกำจัดเย่าเทียนให้สิ้นซาก ด้วยการส่งมือของเฟิงอิน (ที่ตอนเป็นอนุภรรยาอยู่ห้องของพิงถิง และดีดพิณของพิงถิงทุกวัน) ทำให้เย่าเทียนกรีดร้องเสียสติ แท้งลูก ���ละตาย เพราะเหอเสียฟังอยู่ข้างนอก แต่ไม่เข้าไปช่วยใดๆ เลย

พิงถิงทนกับสภาพแบบนี้ไม่ไหว เลยตัดสินใจฝากลูกกับหยางเฟิ่ง แล้วไปยังที่ๆ ฉูเป่ยเจี๋ยกับเธอเคยมีร่วมกัน พบเขาอยู่จริงๆ ด้วย ส่วนเขาเองก็คิดว่าเธอเป็นเพียงวิญญาณ พอรู้ว่ายังมีชีวิตอยู่จึงดีใจมาก และยอมกลับมาเพื่อช่วยเหลือประชาชนอีกครั้ง รวบรวมคนได้ก็ให้เรียกว่ากองทัพถิง และได้ไปหาหวางโฮ่ว พิงถิงกับหวางโฮ่วเพิ่งเคยได้เจอหน้ากัน ก็ได้พูดคุยเพื่อปลดปล่อยความในใจที่ทำให้ต้องแค้นกันไปมาโดยไม่ตั้งใจไปจนหมดสิ้น

ออกข่าวลวงว่าฉูเป่ยเจี๋ยโผล่มาสามที่พร้อมกัน เหอเสียมองออกว่าเป็นกลลวง เลยตั้งใจบุกเข้ากุยเล่อ พิงถิงรู้เข้าก็รู้ว่าโดนมองออกถึงกลลวง ได้แต่กังวลว่ากำลังคนจะพอที่จะสู้กับเหอเสียได้เหรอ

พานลู่เองก็เสี่ยงจะโดนทำร้าย เพราะเป็นคนของกุ้ยฉางชิงมาก่อน ต่อมาได้เป็นเจ้าเมืองเฉี่ยโหรว ซึ่งได้กักขังและให้ความช่วยเหลือจุ้ยจวี๋มา ไม่ยอมให้จุ้ยจวี๋หนีไปไหน และเหมือนจะปิ๊งๆ กันแหละนะ แต่ปากแข็งกันทั้งคู่ พานลู่ก็ชอบยียวนกวนประสาทใส่จุ้ยจวี๋ ส่วนพิงถิงก็นึกว่าจุ้ยจวี๋ตายจากไปแล้ว ก็ได้แต่เศร้าใจ เขียนจดหมายถึงอาจารย์ของจุ้ยจวี๋ก็โดนหยางเฟิ่งเผาไป (เพราะกลัวว่าจะมีคนรู้ว่าพิงถิงยังรอดชีวิต) ส่วนจุ้ยจวี๋เขียนถึงอาจารย์ พานลู่ก็บอกว่าส่งไปก็หาคนส่งไปถึงอาจารย์ให้ไม่ได้ เพราะตอนนี้บ้านเมืองกำลังย่ำแย่

พิงถิงบอกว่าเราควรจะบุกเมืองเฉี่ยโหรวก่อน เราเลยเดาในใจว่า อาจจะได้เจอกับจุ้ยจวี๋ก็ได้ หุหุ ส่วนพานลู่ตอนแรกก็คิดว่าจับพิงถิงมาได้ แต่สักพักก็เดาได้ว่าไม่ใช่ เพราะดูจากท่าทีต่างๆ ก็เลยทำให้เดาได้ไม่ยาก

Start 23.17 น. Sat 30 Nov 2019
End 15.50 น. Sun 1 Dec 2019
Review Date 17.09 น.​ Sun 1 Dec 2019

[Patricia Sayana · Rating 4 out of 5]

Thank you ChinatownKM Scans for translating this novel!

I first read Gu fang Bu Zi Shang (A Lonesome Fragrance Waiting to be Appreciated) in manhua and got tired of waiting for updates so I was happy that it is actually based on a novel written by Feng Nong. This is the first Chinese Historical Romance novel I've read and has become one of my favorite historical romance ever.

Then an unexpected color suddenly leap into the corner of Chu Beijie's eyes.

Chu Beijie stood by the door, slowly raising his eyes. That elegant color in his eyes slowly began to collect into a shape in the depths of his eyes, forming a tiny spark. It seemed to wrestle out some of the sharpness in Chu Beijie's gaze, as if erasing the thick dust with a prick.

Delicate, exquisite, demure and silently standing in the room was something like an endless sparkling light. It shone in every direction, rendering those simple table, chair, window into something with color.

There was only one person, with just a single back view, that could so wonderfully merge heaven and earth.



Probably the most anticipated and beautiful part of the book is when Chu Beijie and Bai Pinting finally see each other after that heart wrenching separation in volume 2. Love how Chu Beijie picks up his son and immediately loves him without even realizing that it was his. Oh, and how funny his reaction was when he couldn't contain his happiness of knowing that he has a son. So many twist and turns has happened to their love that it really does sound unbelievable if a love like this could even exist.

As for He Xia well.. I just find his story excruciatingly sad. He had everything in the beginning to eventually losing his family and home. To eventually losing his beloved Pingting to his most hated enemy. After being driven by revenge and ambition he eventually loses his wife and unborn child. And at the ending where he thought he was seeing Yaotian was heart breaking, when all he wanted to do was give her the world. It's so sad, because he started with having a heart of a poet to being a heartless man.

[เพราะรักจึงจึงอยากทำให้ ชอบ]

สนุกดี

[Nok Yung · Rating 5 out of 5]

เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เล่มนี้มีดราม่าคู่เหอเสียหนักมาก สงสารองค์หญิงจัง ชอบคู่พานลู่-จุ้ยจวี๋ที่สุด!! ปากร้ายใส่กันตลอด แต่ก็หนีกันไม่พ้น

[Kunlayanes · Rating 4 out of 5]

ส่วนตัวเราคิดว่านิยาย อวยนางเอกมากเกินไปค่ะ
คือเหมือนต้องการแสดงว่า นางเอกคือคนมีความสามารถมากที่สุดและแผ่นดินนี้ไม่สามารถขาดนางได้ คืออวยประเด็นนี้มากเกินไป ในสงครามไม่มีทางที่คนมีความสามารถในการวางหมาก วางแผนการรบจะมีเพียงคนเดียว เราคิดแบบนี้

จากการอวยกันขนาดนี้ ทำให้พอถึงในช่วงท้ายที่พระเอกตามหานางเอกเจอและร่วมกันรบกับเหอเสีย ตรงนี้ทำให้เรื่องมันไม่สนุกแล้วค่ะ เพราะว่าอารมณ์คาดเดาได้ไปแล้วว่า พอสองคนนี้(ที่เรื่องอวยกันมาขนาดนี้) พบกัน ชัยชนะทั้งหมดก็ไม่มีทางไปอยู่อีกฝั่งได้ มันทำให้ไม่ลุ้นอีกต่อไปแล้ว ออกไปทางแอบเบื่อหน่อยๆ ด้วยค่ะ

แล้วก็ที่ติดใจคือ ประเด็นการเลือกตัดสินใจสังหารภรรยาของตัวเอง ของเหอเสีย ตรงนี้คิดตามหลักมันออกจะเป็นความคิดของคนที่ไม่รอบคอบเกินกว่าจะเป็นความคิดของเหอเสียที่ใจเย็น(ในระดับนึง)มาตลอดนะคะ ไม่แน่ใจว่าคนแต่งต้องการโปรโมทความทะเยอะทะยาน (ที่เกิดขึ้นเมื่อกาลเวลาผ่านไป) ของตัวละครตัวนี้หรือเปล่า แต่เราว่ามันออกจะดูผิดธรรมชาติไปหน่อย เพราะตัวเหอเสียที่อยู่กับระบอบการปกครองนึงมา น่าจะรู้จักระบบเป็นอย่างดี และควรจะรู้ว่าถ้าเลือกตัดสินใจอย่างนั้นจะส่งผลเสียมากกว่าได้ คือปูเรื่องมาว่าเหอเสียเจ้าเล่ห์ประมาณนึงมาตลอด แต่สุดท้ายกลับเลือกทางที่ดูโง่ที่สุดยังไงไม่รู้ค่ะ มันขัดกับบุคลิกก่อนหน้านี้มากเกินไปนะคะ (จากความเห็นของเรา)

[Maëlle · Rating 4 out of 5]

A satisfying ending to this very diverting trilogy.
No spoilers I swear! It was a surprising pleasure to read. No unnecessary twists or out of place decisions by the characters, the final book follows well the growth and changes in the first two novels, bringing them to the peak of their bravery, stubbornness or ambition. The character development as well as the pacing of the battles and lives of our characters are well planned and divertingly written. A mirror to PingTing's personality.

The translation was incredible, especially in the online edition, done by fans. Thank you for your work!

I am glad to have started the year with this series I have waited too long to finish.

A must for those who seek a simple but compelling historical romance.

[AdeNike · Rating 5 out of 5]

The best chapter of this volume is chapter 73!! It was the deciding chapter. I know I should feel sorry for He Xia, but he had it coming already. He had several opportunities to call his craziness off, start life anew, and move on. But he chose to keep digging his grave.

The difference between CBJ and HX in relation to BPT; CBJ didn't see BPT has a possession or an object to have around. He loves and respects her. Unfortunately for HX he got consumed by his blind thirst for revenge.

A big thanks to ChinaTownKMScans for the translations!!

[Jirawan Jantanakorn · Rating 5 out of 5]

ไม่อยากอ่านคู่พระเอกนางเอกเเล้ววววววววววววววววววววววววววววววว
จะอ่านเจ้าหนุ่มชาวเขากับสาวหมอยา พิงถิง ไท่จงไท่จื่อไย ลำไย ไป๊!! (ขำตัวเอง)
นางเอกผจญชะตากรรม กล่าวได้ว่าเล่มนี้ก็การเมืองอีกแล้ว... แบบหนีและคลาดกับพระเอก
มีกล่าวถึงคู่เจ้านายของพิงถิงด้วย แต่... ช่างเป็นความรักที่น่าเบื่อมาก

[Jesica · Rating 4 out of 5]

RESEÑA: http://adictaxictoxico.blogspot.com/2...

CURIOSIDADES DE GENERAL AND I - CDRAMA VS TOMOS: http://adictaxictoxico.blogspot.com.c...

[Pamela · Rating 4 out of 5]

"The love was deep but so was the pain. They thought they had suffered enough, but like moths to a flame, they had turned back."

4.5 Amazing Stars!



For the past few days while reading this book, I think I've ridden in a chaotic and wild roller-coaster thrashing my emotions everywhere. Gah! The first book was definitely my favorite :) The pacing was good, the plot was amazing and there were twists and turns that keep you on your toes. Most importantly, there was humor and romance in it. For a girl (or for me only), I think books with battles and war are dull without this two essential things.

The second installment was a whole lot on the dark side. I mentioned on my review that that book was depressing and the pacing was painfully slow. The plot was centered on tragedy, betrayal and death leaving little room for a bit of happiness to enter. My thoughts for the second book are sumarized as this: Dammit! Bai Pingting and Chu Beijie! I am begging you please just end up together and end my agony!



But, I love the ending. Generally, I hate loathe cliffhangers but this is one ending that I definitely approve of. It was very clever actually. It will make you wait and beg for the next book.

In the third book, the pace was good and though some twists were predictable it was really a great conclusion. There was once again humor and the liveliness in the book was once again restored. The plot wasn't so heavy but it is still bloody. After so many days of reading depressing lines from He Xia, I feel like a heavy weight was lifted from my chest. The author gave the best and might be the only ending suitable for the series.

Now, for the characters, let's start with Bai Pingting. What I like most about my girls is that they are smart, independent, and a kick-ass heroine. Pingting is definitely one of them except for the kick-ass part but can be forgiven. I love that she can go against famous generals (ahem! Beijie) in a war and leave unscathed. It's good that she was able to show more of her witty side in the third book. She's not beautiful but she is fierce.



But what I love the most is that she is definitely in command of her man. Beijie may be a god-like warrior but Pingting is definitely her goddess. Until the end, you can see that Pingting is stronger than Beijie.

"Let them know that the one thing they must never do is offend their most beloved woman."

Famed as one of the strongest and smartest general, Chu Beijie is a treasure in the Dong Lin nation, which is a direct enemy nation of Bai Pingting's Gui Le. Chu Beijie is one of those heroes who you think has it all. Good looks, rich, fierce, smart, strong and romantic... but still he is not perfect. He also makes stupid judgments when it comes to love although in my opinion he is the one who held the relationship together. If it wasn't for his deep love for Pingting (cause Pingting did A LOT of stupid things. If I were Beijie, I wouldn't be able to forgive her), I think the story would have ended pretty early.



I love Pingting and Beijie but I love Fanlu and Zuiju more! Maybe because the characters of Zuiju and Fanlu are more realistic. But nevertheless, I love the four's playful banter and character growth.

As for He Xia, despite him being intelligent he is emotionally unstable. The relationship between him and Pingting got ugly real fast. He is mad with revenge and once he started he doesn't know when to stop. He Xia was very frustrating!





But despite all that he is a very complex character. I love how the author portrayed him as the villain but there are parts of him that you just want to hug. Oh, he is definitely bad alright but he is also pitiful. My feelings towards this person is ambivalent.

I read the English translated version and I am very thankful for Chinatown KM for translating it. Although there were multiple errors in grammar and a lot of times the names of the characters were interchanged or wrong, it was very easy to read. There were even notes at the end of every chapter explaining some of the phrases or terms used. Reading the translators' notes greatly helped in understanding the story.

Again, Gu Fang bu Zi Shang is a a great novel to read. :) A well deserved 4.5 stars.

[Papaya · Rating 4 out of 5]

good

[หลังอ่านของน้ำฝน · Rating 4 out of 5]

หลังอ่านเพิ่มเติม : https://wp.me/p6yYEv-hY

[Alexa · Rating 5 out of 5]

จบโอเคค่ะ แม้จะอยากรู้เรื่องราวหลังจากนี้ของพระนางมากมายก็เถอะ 5555

[Noo · Rating 4 out of 5]

เล่มสาม ความสนุก รึก ไล่ล่าเริ่มกลับมา คือถ้าพระ-นางแยกกันมันโอเคอยู่นะ 555 รวมๆ เล่มนี้สนุกดี ไม่อยากเล่าเยอะ

[GM · Rating 1 out of 5]

a bit too war focused & cheesy

[Bermiwda Pm · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้ค่อนข้างเครียดสำหรับเรา แต่สำนวนดีงามเช่นเคย ไม่ถึงขั้นบีบหัวใจ แต่ก็ยังถือว่าสนุกมากๆ

[Moon Shine · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้ ดูจะตึงๆไปหมด แต่ก้อมีให้ได้อมยิ้มบ้าง

[Sajaporn Tangrapeepakorn · Rating 5 out of 5]

ลุ้นต่อเนื่องมาจากเล่ม 2

[Patrawan Dear]

#จอมนางคู่บัลลังก์ เล่ม 3

เล่มจบนี้ยังคงวางไม่ลงเช่นเคยค่ะ ผู้เขียนค่อยๆหยอดปม แล้วคลี่คลายในจังหวะที่พอเหมาะพอดี จึงทำให้เรื่องราวดำเนินไปได้อย่างไหลลื่น ตัวละครหลักแทบทุกตัวมีมิติ และมีพัฒนาการ การกระทำของตัวละครมีเหตุผลรองรับ แม้โทนอารมณ์ของเรื่องจะบีบคั้น เน้นหนักไปในทางสะเทือนอารมณ์กินใจ แต่ผู้เขียนก็ยังสามารถแทรกความหวานแบบเหนือชั้นของพระนาง และความน่ารักของคู่รองมาตัดอารมณ์คนอ่านได้อย่างกลมกลืนด้วย

นอกจากนี้ เราคิดว่าความยาวในขนาดสามเล่มจบนี้จัดว่ากำลังดี เพราะผู้เขียนสามารถใส่ปูมหลังให้ตัวละคร และมีเวลาบิ้ลด์อารมณ์คนอ่านไปเรื่อยๆจนแตะจุดพีค ประกอบกับการดำเนินเรื่องที่ไม่มีหลุดโฟกัสเลย เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องที่เราประทับใจค่ะ อ่านจบแล้วไม่จบเลย อารมณ์ยังคงจมไปกับตัวเรื่องอยู่อีกระยะ...ใครยังไม่อ่านแนะนำเลยค่ะ :)