What do you think?
Rate this book
Δίδυμες Φλόγες #1
Ο Βωμός των Πέντε Βουνών
Λένε ότι όσοι φοβούνται
το σκοτάδι δεν έχουν ιδέα
τι μπορεί να κάνει το φως.
Έχεις φανταστεί ποτέ
τι θα συμβεί αν ο άνθρωπος
αρχίσει να φοβάται το φως,
περισσότερο από το σκοτάδι;
το σκοτάδι δεν έχουν ιδέα
τι μπορεί να κάνει το φως.
Έχεις φανταστεί ποτέ
τι θα συμβεί αν ο άνθρωπος
αρχίσει να φοβάται το φως,
περισσότερο από το σκοτάδι;
364 pages, Paperback
First published October 5, 2015
36 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 9 of 9 reviews
May 1, 2019
Μια φανταστική περιπέτεια! Το πρώτο βιβλίο της σειράς «Δίδυμες φλόγες» με παρέσυρε κυριολεκτικά. Η πλοκή του γρήγορη και κοφτερή. Η ιστορία του ευφάνταστη, με ανατροπές, με συνεχή αγωνία.
Τι γίνεται όταν η Αναστασία θα βρεθεί από την τελετή αποφοίτησής της σε έναν άλλον κόσμο; Δεν γνωρίζει τίποτε για τη νέα πραγματικότητα, δεν έχει ιδέα τι θέλουν απο αυτή οι άνθρωποι που την έχουν απαγάγει. Ακολουθώντας το ένστικτο της θα προσπαθήσει να εκπληρώσει τη μοίρα της. Ποιά είναι, όμως; Και τελικά, ποσό εύκολο είναι να δεχτούμε αυτό που πραγματικά είμαστε και να το υπηρετήσουμε;
Με την πρώτη ευκαιρία θα τσακώσω το δεύτερο μέρος, στα σίγουρα!
Τι γίνεται όταν η Αναστασία θα βρεθεί από την τελετή αποφοίτησής της σε έναν άλλον κόσμο; Δεν γνωρίζει τίποτε για τη νέα πραγματικότητα, δεν έχει ιδέα τι θέλουν απο αυτή οι άνθρωποι που την έχουν απαγάγει. Ακολουθώντας το ένστικτο της θα προσπαθήσει να εκπληρώσει τη μοίρα της. Ποιά είναι, όμως; Και τελικά, ποσό εύκολο είναι να δεχτούμε αυτό που πραγματικά είμαστε και να το υπηρετήσουμε;
Με την πρώτη ευκαιρία θα τσακώσω το δεύτερο μέρος, στα σίγουρα!
August 7, 2020
Εξαιρετική πλοκή και όμορφα γραμμένοι χαρακτήρες. Απόλαυσα κάθε στιγμή του συναισθηματικού αυτού roller-coaster, ενώ ένιωσα την καρδιά μου να ραγίζει μόλις γύρισα και την τελευταία σελίδα. Ανυπομονώ να πιάσω στα χέρια μου και το δεύτερο μέρος, γιατί αρνούμαι να δεχτώ ότι αυτός ο θυελλώδης έρωτας έλαβε τόσο γρήγορο τέλος!
July 18, 2019
To young-adult είναι δυνατό εν Ελλάδι! (κάποιες σκέψεις για τον ‘’Βωμό των Πέντε Βουνών’’ της K.W.Andri)
Η μέρα πέρασε πανέμορφα σήμερα, ταξιδιάρικα! Έπιασα το μεσημεράκι ‘’τον Βωμό των Πέντε Βουνών’’ και πριν λίγη ώρα ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του. Εδώ όμως θεωρώ ότι πρέπει να κάνω μια μικρή παρένθεση και θα ξαναμπώ στο θέμα (μη φοβού): ένα καλό/κακό χούι που έχω -και εξακολουθώ να το διατηρώ- είναι ότι συχνά παίρνω ολόκληρες τριλογίες, δίχως να έχω ιδέα για την θεματική και να περιμένω να διαβάσω όλα τα βιβλία μονοκοπανιά. Αυτό είναι κακό γιατί πολλές τριλογίες (φίλων ή συγγραφέων που θέλω πάρα πολύ να διαβάσω) μένουν για πολύ καιρό στα αδιάβαστα -γιατί σπάνια έχω όρεξη να διαβάσω στα καπάκια μία τριλογία μονοκοπανιά πια- και καλό, γιατί αν όντως με κρατήσει το πρώτο, δεν βγαίνω από την φούσκα του σύμπαντος και μπαίνω άμεσα στο δεύτερο κλπ. Ε, σήμερα μετάνιωσα που δεν είχα και τα τρία βιβλία στην κατοχή μου! Το βιβλίο έχει τρομερό cliffhanger και άνετα θα έμπαινα στο δεύτερο μέρος αμέσως!
Και μία δεύτερη μικρή παρένθεση, μπαίνοντας σιγά-σιγά στο ζουμί. Όπως έχω ξαναπεί στο παρελθόν, θεωρώ ότι το ντεμπούτο κάποιου πρωτοεμφανιζόμενου -και ηλικιακά νεαρού συγγραφέα- πρέπει να το προσεγγίζουμε με επιείκεια, με σεβασμό και να το κρίνουμε για το τι πρεσβεύει (πρώτιστα) και έπειτα για το πόσο ειλικρινές είναι (εξίσου σημαντικό). Δεν είναι λίγο πράγμα να ολοκληρώνει κάποιος την συγγραφή ενός βιβλίου, όσο κι αν το υποτιμούν οι πικρόχολοι γραφιάδες που το κάνουνε καιρό με ατάκες του τύπου: ‘’ο καθένας μπορεί να γράψει’’ ή ‘’ο καθένας μπορεί να εκδώσει πια’’. Και το συγκεκριμένο βιβλίο ναι, μπορεί να έχει σημαντικά θέματα στην επιμέλεια ή σε κάποιες αποτυπώσεις φράσεων (πολύ λιγότερα), μα εκεί δεν ευθύνεται η συγγραφέας όσο ο εκδοτικός ή ο επιμελητής. Με αυτό να έχει βγει από μέσα μου, η συγκεκριμένη συγγραφέας, όχι μόνο είναι τρομερά φέρελπις, μα προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ότι θα δούμε πολύ όμορφες δουλειές από την πένα της στο μέλλον (ίσως ήδη να τις έχουμε δει στο δεύτερο και στο τρίτο μέρος της τριλογίας της, που έκανα την χαζομάρα να μην τα πάρω μαζί).
Ο Κόνολι είχε πει κάποτε σε μία συνέντευξη, ότι αν ρωτήσουμε κάποιον συγγραφέα σειρών πώς είναι εμφανισιακά –στο κεφάλι του- ο ήρωάς του και εκείνος μας απαντούσε ειλικρινά –και με το χέρι στην καρδιά- θα μας έλεγε: ‘’λίγο ψηλότερος και πιο αδύνατος από εμένα, μα σαν εμένα’’. Αυτό μπορεί κάποιος να το υποθέσει για την ηρωίδα του βιβλίου και την συγγραφέα (μπορεί και να λαθεύω βέβαια), μα για εμένα ήταν μια τρομερά ευχάριστη –και διαφωτιστική!- εμπειρία να μπορώ να ‘’δω’’ μέσα στην ψυχή ενός έφηβου κοριτσιού (δίχως να ακουστώ ανώμαλος :P )! Η ψυχοσύνθεση της Άνιας έχει όλα τα πάνω-κάτω και όλα τα απρόοπτα που κάνουν εμάς τα αγόρια να σπαζοκεφαλιάζουμε στην εφηβεία (με το αν είναι ‘’όλες τους τρελές’’), μα είναι τόσο αναλυτικά αποτυπωμένη και καταλαβαίνουμε πώς είναι να κινείται μία έφηβη κοπέλα κυρίως από το ένστικτο και τα συναισθήματά της, κι έτσι την Άνια όχι μόνο δεν την κρίνουμε αρνητικά, μα μας γίνεται εξαιρετικά συμπαθής. Έχει τσαγανό, αποφασιστικότητα, είναι θαρραλέα, υποστηρίζει παθιασμένα τα πιστεύω της και δεν θα ήθελες να είσαι εναντίον της.
Από την άλλη… στα συναισθηματικά κυριαρχεί το χάος των ορμονών! Δεν το λέω ‘’κοροϊδευτικά’’ μα με απόλυτη ειλικρίνεια που στο κείμενο είναι φουλ δικαιολογημένο αυτό το χάος από την ηλικία της ηρωίδας –και την κατάσταση που βρίσκεται φυσικά. Από την μία ερωτεύεται τον αιχμαλωτή της –Κόλιν- σα να πάσχει από σύνδρομο της Στοκχόλμης και από την άλλη γλυκοκοιτάζει για κάποιες σκηνές τον εκπαιδευτή της –Άλιστερ- και λες ‘’να ‘το το ερωτικό τρίγωνο’’. Και μπορεί να έχω διαβάσει ερωτικά τρίγωνα αλά Καρένινα, μα πάντα με ιντριγκάρουν (κι έχω πέσει κι εγώ στο ίδιο ατόπημα συγγραφικά), ακόμα και αν μου θυμίζουν το Twilight.
Γιατί κακά τα ψέματα, το βιβλίο θυμίζει ένα αμάλγαμα Twilight και Νάρνια σε ένα, μόνο που η συγγραφέας είναι καλύτερη από την Μέγιερ στο ερωτικό κομμάτι και με όχι τόσο θρησκευτικές προεκτάσεις όσο ο Λούις στην συμπαντοπλασία της.
Αν είχα να προσάψω ένα αρνητικό (την επιμέλεια είπαμε, την παραβλέπουμε και διορθώνεται άνετα σε κάποια επανέκδοση) θα ήταν το εξής: τα ονόματα που παραθέτονται είναι πολλά και τα μισά είναι ελληνικά ενώ τα άλλα μισά είναι αγγλικά. Και εξηγούμαι: είμαι χρόνια αναγνώστης του φανταστικού, οπότε τα ‘’άπειρα’’ ονόματα για ήρωες, περιοχές, όπλα κλπ δε με φοβίζουν ή ξενίζουν πια, είμαι συνηθισμένος και τα αναμένω, μα θέλω σε αυτόν τον καταιγισμό να υπάρχει μία ομοιογένεια, μία μελωδικότητα, μία συνοχή. Το μοναδικό κομμάτι που μου κλώτσαγε στον κόσμο του ‘’Βωμού’’ ήταν αυτό (πχ Μπέρενις και Κρατερός για το ίδιο σύμπλεγμα βουνών ή Άλιστερ και Παύλος για δύο αδέλφια). Ακόμα και το γεγονός ότι η ηρωίδα ήταν λες και δεν βρισκόταν στην δική μας Κρήτη μα σε κάποια Κρήτη παράλληλης πραγματικότητας που αμερικανίζει δεν με χαλάει, μα –άλλο ένα παράδειγμα- εφόσον ξεκινάς με αυτή τη βάση, τα όντα Λεχίνες, γιατί να τα καθορίζεις με άρθρο ‘’τα’’ ή ‘’το’’ ενώ στην παράδοση της Κρήτης –αν δεν απατώμαι- υπάρχουν ήδη οι Τελχίνες (εμφανισιακά μπορεί να μην είναι το ίδιο και κατανοώ ότι τα Λεχίνες είναι από άλλο κόσμο, μα στην γλώσσα μας πιστεύω δένει κάπως πιο αρμονικά).
Τέλος πάντων, δεν μου αρέσει να γίνομαι ψείρας μα λειτουργεί έτσι το κεφάλι μου πια (καλώς ή κακώς). Αυτό που μένει και αυτό που θα ήθελα να κρατήσετε από όλο αυτό το κατεβατό (όσοι διαβάσατε μέχρι εδώ) είναι ότι το βιβλίο είναι καλό. Για το είδος που πρεσβεύει και για όσα θέλει να πει, δεν είναι απλά καλό, είναι πολύ καλό! Κυλάει νεράκι, είναι διασκεδαστικό, έχει συναίσθημα και το σημαντικότερο: έχει ψυχή! Φαίνεται ότι η συγγραφέας δεν το έγραψε για να το γράψει, ούτε για να περάσει την ώρα της, ούτε επειδή δεν είχε κάτι άλλο να κάνει. Φαίνεται ότι αγαπάει αυτό τον κόσμο και αυτούς τους ήρωες και όποτε το συναντώ αυτό δεν μπορώ να μην συγκινηθώ.
Υγ1 σελ 67: «Πώς μπορείς να είσαι τόσο αγενής;»/ «Εύκολα!» - γέλασα δυνατά.
Υγ2 σελ 233: […]Οι άνθρωποι φοβόμαστε[…] μέχρι […]τυφλώνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό[…] - με άγγιξε, ήρθε την τέλεια στιγμή και ήταν γραμμένο όπως έπρεπε, μπράβο!!!
Υγ3 για κάποιο λόγο, όσο διάβαζα το βιβλίο, σκεφτόμουν συχνά την ‘’Σερίνθια’’ της Κωνσταντίνας Καντζιού (που το είχα λατρέψει επίσης) και είχε τρομερό ενδιαφέρον το κοινό origin των ηρωίδων, οι κοινές θεματικές και η κοινή προσέγγιση στις μάχες. Θα ήθελα πάρα πολύ να δω μία περιπέτεια με Σερίνθια και Άνια, μακάρι να τις δούμε να αλληλεπιδρούνε στο μέλλον!
Η μέρα πέρασε πανέμορφα σήμερα, ταξιδιάρικα! Έπιασα το μεσημεράκι ‘’τον Βωμό των Πέντε Βουνών’’ και πριν λίγη ώρα ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του. Εδώ όμως θεωρώ ότι πρέπει να κάνω μια μικρή παρένθεση και θα ξαναμπώ στο θέμα (μη φοβού): ένα καλό/κακό χούι που έχω -και εξακολουθώ να το διατηρώ- είναι ότι συχνά παίρνω ολόκληρες τριλογίες, δίχως να έχω ιδέα για την θεματική και να περιμένω να διαβάσω όλα τα βιβλία μονοκοπανιά. Αυτό είναι κακό γιατί πολλές τριλογίες (φίλων ή συγγραφέων που θέλω πάρα πολύ να διαβάσω) μένουν για πολύ καιρό στα αδιάβαστα -γιατί σπάνια έχω όρεξη να διαβάσω στα καπάκια μία τριλογία μονοκοπανιά πια- και καλό, γιατί αν όντως με κρατήσει το πρώτο, δεν βγαίνω από την φούσκα του σύμπαντος και μπαίνω άμεσα στο δεύτερο κλπ. Ε, σήμερα μετάνιωσα που δεν είχα και τα τρία βιβλία στην κατοχή μου! Το βιβλίο έχει τρομερό cliffhanger και άνετα θα έμπαινα στο δεύτερο μέρος αμέσως!
Και μία δεύτερη μικρή παρένθεση, μπαίνοντας σιγά-σιγά στο ζουμί. Όπως έχω ξαναπεί στο παρελθόν, θεωρώ ότι το ντεμπούτο κάποιου πρωτοεμφανιζόμενου -και ηλικιακά νεαρού συγγραφέα- πρέπει να το προσεγγίζουμε με επιείκεια, με σεβασμό και να το κρίνουμε για το τι πρεσβεύει (πρώτιστα) και έπειτα για το πόσο ειλικρινές είναι (εξίσου σημαντικό). Δεν είναι λίγο πράγμα να ολοκληρώνει κάποιος την συγγραφή ενός βιβλίου, όσο κι αν το υποτιμούν οι πικρόχολοι γραφιάδες που το κάνουνε καιρό με ατάκες του τύπου: ‘’ο καθένας μπορεί να γράψει’’ ή ‘’ο καθένας μπορεί να εκδώσει πια’’. Και το συγκεκριμένο βιβλίο ναι, μπορεί να έχει σημαντικά θέματα στην επιμέλεια ή σε κάποιες αποτυπώσεις φράσεων (πολύ λιγότερα), μα εκεί δεν ευθύνεται η συγγραφέας όσο ο εκδοτικός ή ο επιμελητής. Με αυτό να έχει βγει από μέσα μου, η συγκεκριμένη συγγραφέας, όχι μόνο είναι τρομερά φέρελπις, μα προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ότι θα δούμε πολύ όμορφες δουλειές από την πένα της στο μέλλον (ίσως ήδη να τις έχουμε δει στο δεύτερο και στο τρίτο μέρος της τριλογίας της, που έκανα την χαζομάρα να μην τα πάρω μαζί).
Ο Κόνολι είχε πει κάποτε σε μία συνέντευξη, ότι αν ρωτήσουμε κάποιον συγγραφέα σειρών πώς είναι εμφανισιακά –στο κεφάλι του- ο ήρωάς του και εκείνος μας απαντούσε ειλικρινά –και με το χέρι στην καρδιά- θα μας έλεγε: ‘’λίγο ψηλότερος και πιο αδύνατος από εμένα, μα σαν εμένα’’. Αυτό μπορεί κάποιος να το υποθέσει για την ηρωίδα του βιβλίου και την συγγραφέα (μπορεί και να λαθεύω βέβαια), μα για εμένα ήταν μια τρομερά ευχάριστη –και διαφωτιστική!- εμπειρία να μπορώ να ‘’δω’’ μέσα στην ψυχή ενός έφηβου κοριτσιού (δίχως να ακουστώ ανώμαλος :P )! Η ψυχοσύνθεση της Άνιας έχει όλα τα πάνω-κάτω και όλα τα απρόοπτα που κάνουν εμάς τα αγόρια να σπαζοκεφαλιάζουμε στην εφηβεία (με το αν είναι ‘’όλες τους τρελές’’), μα είναι τόσο αναλυτικά αποτυπωμένη και καταλαβαίνουμε πώς είναι να κινείται μία έφηβη κοπέλα κυρίως από το ένστικτο και τα συναισθήματά της, κι έτσι την Άνια όχι μόνο δεν την κρίνουμε αρνητικά, μα μας γίνεται εξαιρετικά συμπαθής. Έχει τσαγανό, αποφασιστικότητα, είναι θαρραλέα, υποστηρίζει παθιασμένα τα πιστεύω της και δεν θα ήθελες να είσαι εναντίον της.
Από την άλλη… στα συναισθηματικά κυριαρχεί το χάος των ορμονών! Δεν το λέω ‘’κοροϊδευτικά’’ μα με απόλυτη ειλικρίνεια που στο κείμενο είναι φουλ δικαιολογημένο αυτό το χάος από την ηλικία της ηρωίδας –και την κατάσταση που βρίσκεται φυσικά. Από την μία ερωτεύεται τον αιχμαλωτή της –Κόλιν- σα να πάσχει από σύνδρομο της Στοκχόλμης και από την άλλη γλυκοκοιτάζει για κάποιες σκηνές τον εκπαιδευτή της –Άλιστερ- και λες ‘’να ‘το το ερωτικό τρίγωνο’’. Και μπορεί να έχω διαβάσει ερωτικά τρίγωνα αλά Καρένινα, μα πάντα με ιντριγκάρουν (κι έχω πέσει κι εγώ στο ίδιο ατόπημα συγγραφικά), ακόμα και αν μου θυμίζουν το Twilight.
Γιατί κακά τα ψέματα, το βιβλίο θυμίζει ένα αμάλγαμα Twilight και Νάρνια σε ένα, μόνο που η συγγραφέας είναι καλύτερη από την Μέγιερ στο ερωτικό κομμάτι και με όχι τόσο θρησκευτικές προεκτάσεις όσο ο Λούις στην συμπαντοπλασία της.
Αν είχα να προσάψω ένα αρνητικό (την επιμέλεια είπαμε, την παραβλέπουμε και διορθώνεται άνετα σε κάποια επανέκδοση) θα ήταν το εξής: τα ονόματα που παραθέτονται είναι πολλά και τα μισά είναι ελληνικά ενώ τα άλλα μισά είναι αγγλικά. Και εξηγούμαι: είμαι χρόνια αναγνώστης του φανταστικού, οπότε τα ‘’άπειρα’’ ονόματα για ήρωες, περιοχές, όπλα κλπ δε με φοβίζουν ή ξενίζουν πια, είμαι συνηθισμένος και τα αναμένω, μα θέλω σε αυτόν τον καταιγισμό να υπάρχει μία ομοιογένεια, μία μελωδικότητα, μία συνοχή. Το μοναδικό κομμάτι που μου κλώτσαγε στον κόσμο του ‘’Βωμού’’ ήταν αυτό (πχ Μπέρενις και Κρατερός για το ίδιο σύμπλεγμα βουνών ή Άλιστερ και Παύλος για δύο αδέλφια). Ακόμα και το γεγονός ότι η ηρωίδα ήταν λες και δεν βρισκόταν στην δική μας Κρήτη μα σε κάποια Κρήτη παράλληλης πραγματικότητας που αμερικανίζει δεν με χαλάει, μα –άλλο ένα παράδειγμα- εφόσον ξεκινάς με αυτή τη βάση, τα όντα Λεχίνες, γιατί να τα καθορίζεις με άρθρο ‘’τα’’ ή ‘’το’’ ενώ στην παράδοση της Κρήτης –αν δεν απατώμαι- υπάρχουν ήδη οι Τελχίνες (εμφανισιακά μπορεί να μην είναι το ίδιο και κατανοώ ότι τα Λεχίνες είναι από άλλο κόσμο, μα στην γλώσσα μας πιστεύω δένει κάπως πιο αρμονικά).
Τέλος πάντων, δεν μου αρέσει να γίνομαι ψείρας μα λειτουργεί έτσι το κεφάλι μου πια (καλώς ή κακώς). Αυτό που μένει και αυτό που θα ήθελα να κρατήσετε από όλο αυτό το κατεβατό (όσοι διαβάσατε μέχρι εδώ) είναι ότι το βιβλίο είναι καλό. Για το είδος που πρεσβεύει και για όσα θέλει να πει, δεν είναι απλά καλό, είναι πολύ καλό! Κυλάει νεράκι, είναι διασκεδαστικό, έχει συναίσθημα και το σημαντικότερο: έχει ψυχή! Φαίνεται ότι η συγγραφέας δεν το έγραψε για να το γράψει, ούτε για να περάσει την ώρα της, ούτε επειδή δεν είχε κάτι άλλο να κάνει. Φαίνεται ότι αγαπάει αυτό τον κόσμο και αυτούς τους ήρωες και όποτε το συναντώ αυτό δεν μπορώ να μην συγκινηθώ.
Υγ1 σελ 67: «Πώς μπορείς να είσαι τόσο αγενής;»/ «Εύκολα!» - γέλασα δυνατά.
Υγ2 σελ 233: […]Οι άνθρωποι φοβόμαστε[…] μέχρι […]τυφλώνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό[…] - με άγγιξε, ήρθε την τέλεια στιγμή και ήταν γραμμένο όπως έπρεπε, μπράβο!!!
Υγ3 για κάποιο λόγο, όσο διάβαζα το βιβλίο, σκεφτόμουν συχνά την ‘’Σερίνθια’’ της Κωνσταντίνας Καντζιού (που το είχα λατρέψει επίσης) και είχε τρομερό ενδιαφέρον το κοινό origin των ηρωίδων, οι κοινές θεματικές και η κοινή προσέγγιση στις μάχες. Θα ήθελα πάρα πολύ να δω μία περιπέτεια με Σερίνθια και Άνια, μακάρι να τις δούμε να αλληλεπιδρούνε στο μέλλον!
November 27, 2018
This book is amazing! Finally a great fantasy writer in Greece! I didn't see the end coming and makes me look forward to the second one!!!
May 31, 2019
Διάβασα το βιβλίο της Andri. Καταρχήν να επισημάνω ότι η συγγραφέας είναι νεαρή σε ηλικία και ήταν ακόμα πιο νέα όταν βγήκε το βιβλίο. Είχα την τύχη να το αποκτήσω κατά το φεστιβάλ Fantasmagoria 2019. Συνηθίζω να βάζω 5 αστέρια στο Goodreads για τους Έλληνες συγγραφείς του Φανταστικού, απλά και μόνο γιατί είναι Έλληνες. Εξάλλου έχω την προσωπική μου βαθμολόγηση και σε αυτή θα ήθελα να ��τηριχτεί ο αναγνώστης. Ωστόσο εδώ έβαλα 4 αστέρια. Που σύμφωνα με το Goodreads σημαίνει ότι πραγματικά μου άρεσε. Και είναι αλήθεια. Μου άρεσε βρε παιδιά. Πρόκειται για το έργο μιας κοπέλας που φαίνεται ότι λατρεύει το Φανταστικό. Το αγαπάει αυτό το ρημάδι, παρεξηγημένο είδος. Και μόνο αυτό μετράει στα θετικά.
Ακόμα ένα θετικό είναι ότι η ροή του κειμένου είναι καλή. Όχι πρωτότυπη. Καλή, όμως. Ο μέσος αναγνώστης του είδους το διαβάζει ευχάριστα.
Είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας και να επισημάνω ότι ακόμα δεν διάβασα τα επόμενα, οπότε η παρούσα κριτική πρέπει να ληφθεί εν μέρει υπόψη, καθώς δεν είναι ολοκληρωμένη.
Το βιβλίο ανήκει στην επική φαντασία. Τουλάχιστον προσπαθεί. (Διαφορές ηρωικής-επικής φαντασίας μπορείτε να βρείτε στο blog του Ελευθέριου Κεραμίδα). Υπάρχει ένας κόσμος, καλοί τύποι, κακοί τύποι, η πρωταγωνίστρια, ο «κακός» που αυτή ερωτεύεται αλλά στην τελική δεν είναι και τόσο «κακός».
Απευθύνεται κυρίως στο εφηβικό και στο νεαρό ενήλικο κοινό. Οι επιρροές από Twilight και Vampire Academy είναι παραπάνω από ορατές όσον αφορά το ειδύλλιο- δίπολο νεαρή πρωταγωνίστρια-badass τύπος. Σημειώνω ξανά ότι ο μέσος αναγνώστης, λάτρης του είδους αυτού, θα το ευχαριστηθεί. Και αξίζει να δίνεται η ευκαιρία σε νέους συγγραφείς. Βάζουν ένα ακόμα λιθαράκι στο είδος που αγαπάμε.
Αλλά, δυστυχώς θα πρέπει να σταθώ στα αρνητικά. Να διευκρινίσω ότι τα σχόλιά μου είναι καλοπροαίρετα και ότι δεν έχω την πλήρη εικόνα, καθώς πρόκειται για τριλογία.
Το βιβλίο είναι αυτοέκδοση. Αυτό σημαίνει ότι η συγγραφέας πλήρωσε κάποιο χρηματικό ποσό ώστε το κείμενό της να γίνει βιβλίο. Μεσολάβησε επιμέλεια κειμένου. Με ονοματεπώνυμο. Ο επιμελητής δεν έκανε καλή δουλειά. Υπάρχουν συντακτικά κυρίως, μα και ορθογραφικά λάθη. Ανεπίτρεπτο. Γιατί αυτά τα λάθη εντοπίζονται σχεδόν σελίδα παρά σελίδα και δυσχεραίνουν την ανάγνωση. Επίσης είναι δουλειά του επιμελητή να διαπιστώσει σημεία όπου υπάρχουν λογικά και νοητικά κενά στη ροή του κειμένου.
Το πάθος και η όρεξη δεν φτάνουν. Ιδιαίτερα καθώς διαπιστώνω ότι το βιβλίο που έχω είναι η 2η έκδοση. Σίγουρα χρειάζεται εκτεταμένη αναθεώρηση.
Δυστυχώς δίνεται πάτημα, αν θέλει κάποιος να το ισοπεδώσει το κείμενο και μάλιστα με τρανταχτά επιχειρήματα.
Με στενοχώρησε ότι ο χάρτης ήταν υποτυπώδης για ένα βιβλίο επικής φαντασίας. ότι κάποια πράγματα δεν εξηγούνται, ή ακόμα χειρότερα μοιάζουν να γράφτηκαν απλά για να προωθήσουν την πλοκή.
Φυσικά το νεαρό της ηλικίας παρέχει δικαιολογία. Αλλά από την άλλη πλευρά, όταν κάποιος πληρώνει, θα πρέπει να απαιτεί ποιότητα. Το λέω αυτό, γιατί σίγουρα κάπου εκεί έξω υπάρχουν κορίτσια και αγόρια που έγραψαν κάτι αντίστοιχο, ίσως και καλύτερο, αλλά απλά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να το βγάλουν σε βιβλίο.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να απαριθμήσω τα κακώς κείμενα ένα προς ένα. Δεν έχει νόημα.
Μου άρεσε που η εισαγωγή μου θύμισε Wheel of time στο πιο σύγχρονο. Μου άρεσε ότι μια έφηβη είχε τσαμπουκά να επιβιώσει. Μου άρεσε που ερωτεύτηκε, και αυτός ο έρωτας είναι το δυνατό χαρτί του βιβλίου. Την αγάπησα την πρωταγωνίστρια. Όπως και το μεράκι της Andri το οποίο είναι εμφανές, παρά τη σωρεία λαθών σε πολλά επίπεδα.
Δώστε του μια ευκαιρία. Διαβάστε το. Θάψτε το μετά, αλλά διαβάστε το.
Κάτι μου λέει ότι σε μερικά χρόνια θα δούμε κάτι όμορφο και δυνατό από τη συγγραφέα. Απλά το πρώτο βιβλίο έχει την τάση να στιγματίζει τον συγγραφέα.
Έγραψα πολλά. Το θέμα είναι ότι το βιβλίο έχει θέμα. Χωρίς πολλή προσπάθεια μπορεί κάποιος να το χαντακώσει παραβλέποντας τα θετικά. Τα οποία υπάρχουν και υπόσχονται ένα καλύτερο αύριο.
Βαθμολογία: 6/11 το πόσο μου άρεσε. Απλά περιμένω την ευκαιρία να διαβάσω και τα υπόλοιπα πριν σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη. Value for money. 0,5/3. Ρε γαμώτο, είναι ψιλοακριβό για αυτό που προσφέρει και το καταλαβαίνει κάποιος αφού το διαβάσει. Πάρτε το μόνο αν το βρείτε σε μονοψήφιο νούμερο. 0,5/3 στο τι προσφέρει στην ελληνική λογοτεχνία και στην απήχηση που μπορεί να έχει σε έναν μέσο αναγνώστη. Τους λόγους τους εξήγησα ήδη. 7/17.
Υ.Γ. : Να σημειωθεί ότι η συγγραφέας είναι μια γλυκύτατη και εξαιρετικά συμπαθής κοπέλα που αγαπά το είδος και προσπαθεί. Είμαι σίγουρος ότι τα επόμενα βιβλία θα είναι πολύ πιο δυνατά.
Ακόμα ένα θετικό είναι ότι η ροή του κειμένου είναι καλή. Όχι πρωτότυπη. Καλή, όμως. Ο μέσος αναγνώστης του είδους το διαβάζει ευχάριστα.
Είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας και να επισημάνω ότι ακόμα δεν διάβασα τα επόμενα, οπότε η παρούσα κριτική πρέπει να ληφθεί εν μέρει υπόψη, καθώς δεν είναι ολοκληρωμένη.
Το βιβλίο ανήκει στην επική φαντασία. Τουλάχιστον προσπαθεί. (Διαφορές ηρωικής-επικής φαντασίας μπορείτε να βρείτε στο blog του Ελευθέριου Κεραμίδα). Υπάρχει ένας κόσμος, καλοί τύποι, κακοί τύποι, η πρωταγωνίστρια, ο «κακός» που αυτή ερωτεύεται αλλά στην τελική δεν είναι και τόσο «κακός».
Απευθύνεται κυρίως στο εφηβικό και στο νεαρό ενήλικο κοινό. Οι επιρροές από Twilight και Vampire Academy είναι παραπάνω από ορατές όσον αφορά το ειδύλλιο- δίπολο νεαρή πρωταγωνίστρια-badass τύπος. Σημειώνω ξανά ότι ο μέσος αναγνώστης, λάτρης του είδους αυτού, θα το ευχαριστηθεί. Και αξίζει να δίνεται η ευκαιρία σε νέους συγγραφείς. Βάζουν ένα ακόμα λιθαράκι στο είδος που αγαπάμε.
Αλλά, δυστυχώς θα πρέπει να σταθώ στα αρνητικά. Να διευκρινίσω ότι τα σχόλιά μου είναι καλοπροαίρετα και ότι δεν έχω την πλήρη εικόνα, καθώς πρόκειται για τριλογία.
Το βιβλίο είναι αυτοέκδοση. Αυτό σημαίνει ότι η συγγραφέας πλήρωσε κάποιο χρηματικό ποσό ώστε το κείμενό της να γίνει βιβλίο. Μεσολάβησε επιμέλεια κειμένου. Με ονοματεπώνυμο. Ο επιμελητής δεν έκανε καλή δουλειά. Υπάρχουν συντακτικά κυρίως, μα και ορθογραφικά λάθη. Ανεπίτρεπτο. Γιατί αυτά τα λάθη εντοπίζονται σχεδόν σελίδα παρά σελίδα και δυσχεραίνουν την ανάγνωση. Επίσης είναι δουλειά του επιμελητή να διαπιστώσει σημεία όπου υπάρχουν λογικά και νοητικά κενά στη ροή του κειμένου.
Το πάθος και η όρεξη δεν φτάνουν. Ιδιαίτερα καθώς διαπιστώνω ότι το βιβλίο που έχω είναι η 2η έκδοση. Σίγουρα χρειάζεται εκτεταμένη αναθεώρηση.
Δυστυχώς δίνεται πάτημα, αν θέλει κάποιος να το ισοπεδώσει το κείμενο και μάλιστα με τρανταχτά επιχειρήματα.
Με στενοχώρησε ότι ο χάρτης ήταν υποτυπώδης για ένα βιβλίο επικής φαντασίας. ότι κάποια πράγματα δεν εξηγούνται, ή ακόμα χειρότερα μοιάζουν να γράφτηκαν απλά για να προωθήσουν την πλοκή.
Φυσικά το νεαρό της ηλικίας παρέχει δικαιολογία. Αλλά από την άλλη πλευρά, όταν κάποιος πληρώνει, θα πρέπει να απαιτεί ποιότητα. Το λέω αυτό, γιατί σίγουρα κάπου εκεί έξω υπάρχουν κορίτσια και αγόρια που έγραψαν κάτι αντίστοιχο, ίσως και καλύτερο, αλλά απλά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να το βγάλουν σε βιβλίο.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να απαριθμήσω τα κακώς κείμενα ένα προς ένα. Δεν έχει νόημα.
Μου άρεσε που η εισαγωγή μου θύμισε Wheel of time στο πιο σύγχρονο. Μου άρεσε ότι μια έφηβη είχε τσαμπουκά να επιβιώσει. Μου άρεσε που ερωτεύτηκε, και αυτός ο έρωτας είναι το δυνατό χαρτί του βιβλίου. Την αγάπησα την πρωταγωνίστρια. Όπως και το μεράκι της Andri το οποίο είναι εμφανές, παρά τη σωρεία λαθών σε πολλά επίπεδα.
Δώστε του μια ευκαιρία. Διαβάστε το. Θάψτε το μετά, αλλά διαβάστε το.
Κάτι μου λέει ότι σε μερικά χρόνια θα δούμε κάτι όμορφο και δυνατό από τη συγγραφέα. Απλά το πρώτο βιβλίο έχει την τάση να στιγματίζει τον συγγραφέα.
Έγραψα πολλά. Το θέμα είναι ότι το βιβλίο έχει θέμα. Χωρίς πολλή προσπάθεια μπορεί κάποιος να το χαντακώσει παραβλέποντας τα θετικά. Τα οποία υπάρχουν και υπόσχονται ένα καλύτερο αύριο.
Βαθμολογία: 6/11 το πόσο μου άρεσε. Απλά περιμένω την ευκαιρία να διαβάσω και τα υπόλοιπα πριν σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη. Value for money. 0,5/3. Ρε γαμώτο, είναι ψιλοακριβό για αυτό που προσφέρει και το καταλαβαίνει κάποιος αφού το διαβάσει. Πάρτε το μόνο αν το βρείτε σε μονοψήφιο νούμερο. 0,5/3 στο τι προσφέρει στην ελληνική λογοτεχνία και στην απήχηση που μπορεί να έχει σε έναν μέσο αναγνώστη. Τους λόγους τους εξήγησα ήδη. 7/17.
Υ.Γ. : Να σημειωθεί ότι η συγγραφέας είναι μια γλυκύτατη και εξαιρετικά συμπαθής κοπέλα που αγαπά το είδος και προσπαθεί. Είμαι σίγουρος ότι τα επόμενα βιβλία θα είναι πολύ πιο δυνατά.
May 26, 2018
It was a straight boring predictable story without any surprises or imagination.
July 28, 2020
https://dominicamat.blogspot.com/2020...
Πρίν ξεκινήσω να σας μιλάω για τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς ''Δίδυμες Φλόγες'' της συγγραφέως κυρίας Κ.W. Andri,τα οποία διάβασα καί μου άφησαν πάρα πολύ καλές εντυπώσεις(ευλεπιστώ σύντομα να διαβάσω το τρίτο καί τελευταίο βιβλίο της σειράς),θα ήθελα να σας θέσω ένα ερώτημα.
Σαν αναγνώστες καί αναγνώστριες θεωρείτε,πως όσο μεγαλώνετε,αλλάζουν τα αναγνωστικά σας γούστα; Αποφεύγετε να διαβάζετε βιβλία που να ανήκουν σε κάποια κατηγορία,ενώ παλαιότερα τα επιλέγατε πιο συχνά; Κι αν ισχύει αυτό,ποιό λογοτεχνικό είδος βιβλίων δεν θα σταματούσατε ποτέ να διαβάζετε; Αν κρίνω από εμένα,δειλά δειλά άρχισα να διευρύνω τους αναγνωστικούς μου ορίζοντες καί να διαβάζω βιβλία που πιο παλιά δεν είχε τύχει. Ένα,όμως,είδος βιβλίων που δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω να επιλέγω είναι η φανταστική λογοτεχνία. Θεωρώ πως είναι βιβλία που απευθύνονται σε όλους του αναγνώστες ανεξαρτήτως ηλικίας καί φύλου.
Ας σας μιλήσω τώρα για τα βιβλία. Αρχικά να σας πώ ότι πρόκειται για μία τριλογία βιβλίων φαντασίας,τα οποία ήθελα εδώ καί πολύ καιρό να διαβάσω,αφού μου είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή που διάβασα τις περιλήψεις τους.
Η συγγραφέας από το πρώτο κιόλας βιβλίο (Ο Βωμός των Πέντε Βουνών) μας ρίχνει στα βαθειά νερά καί μας μεταφέρει σε έναν κόσμο μαγευτικό,εξωπραγματικό καί κάπως τρομακτικό την ίδια στιγμή. Ο λόγος της είναι απλός καί οικείος. Χρησιμοποιεί όμορφο λεξιλόγιο καί εμπλουτίζει το κείμενο με πληθώρα σκηνών καί ρεαλιστικών διαλόγων μεταξύ των ηρώων. Θα ήθελα,βέβαια,να δώ μία εξέλιξη στην γραφή της σε επόμενο έργο της.
Η δράση,η περιπέτεια καί το σασπένς θα είναι μόνιμοι συνοδοιπόροι μας σε αυτό το ταξίδι. Ένα ταξίδι που σκοπό του έχει να μας δείξει την αξία της πίστης στον εαυτό μας,της αυτοθυσίας,της συντροφικότητας,της ομαδικής δουλειάς,της αδερφικής αγάπης,του έρωτα καί της συνεχόμενης προσπάθειας για ένα καλύτερο αύριο. Κι όλα αυτά μέσα από μία επική ιστορία φαντασίας που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών από την πρώτη έως καί την τελευταία του σελίδα. Ειδικά ο επίλογος έχει δοθεί από την συγγραφέα με τέτοιον τρόπο,ώστε να μας κρατάει αναμμένη την φλόγα της περιέργειας του τι μέλλει γενέσθαι με τους ήρωές μας καί την εξέλιξη της ιστορίας.
Λένε πως το φως νικάει το σκοτάδι καί είναι αλήθεια. Ποιός/α μπορεί,τελικά,βγαίνοντας από το σκότος που έχει επιλέξει να ζεί,να αντικρίσει κατάματα το φως καί να μην τυφλωθεί,ή,να μην πανικοβληθεί καί να οπισθοχωρήσει; Να επιλέξει να επιστρέψει πίσω εκεί που έχει συνηθίσει να ζεί καί να μην διαταράξει την όποια ηρεμία/ασφάλεια αισθάνεται; Θα μοιάζουν,σε μία πολύ ελεύθερη εκδοχή,σαν άλλοι δεσμώτες από την αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα,που σπάνε τα δεσμά τους καί προσπαθούν να φτάσουν στο φως. Ποιό θα είναι το αποτέλεσμα; Αυτό θα το δούμε στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας,για το οποίο θα σας μιλήσω ευθύς αμέσως.
Μέχρι πού είστε πρόθυμοι/ες να φτάσετε για να σώσετε τους αγαπημένους σας; Πόσες θυσίες θα κάνατε καί πόσα εμπόδια είστε διατεθειμένοι/ες να περάσετε για να τα καταφέρετε; Η συγγραφέας στο δεύτερο βιβλίο (Το Φίδι του Ωκεανού) προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό μία ακόμη εντονότερη καί πιο αγωνιώδη ιστορία των ηρώων μας. Θα τους βάλει να αναμετρηθούν με τον θάνατο καί να κάνουν πράγματα πρωτόγνωρα για εκείνους. Θα δοκιμαστούν σκληρά καί θα φτάσουν στα όριά τους. Όλα όσα πρεσβεύει το πρώτο βιβλίο,στο δεύτερο γιγαντώνονται. Αποκτούν σπουδαιότερη σημασία για τους ήρωες,μα καί για τους αναγνώστες.
Η αποτύπωση της ιστορίας πάνω στο χαρτί,αυτήν την φορά,γίνεται με πιο μεστό τρόπο. Οι εικόνες είναι ακόμη πιο γλαφυρές καί τα συναισθήματα σφοδρότερα. Βλέπετε,πλέον,έχουμε γνωρίσει τους ήρωες. Κάποιους τους έχουμε νιώσει ως φίλους μας κι άλλους ως εχθρούς μας. Δεν μπορούμε να τους γυρίσουμε την πλάτη έτσι απλά. Μας ενδιαφέρει να δούμε την εξέλιξή τους καί ποια θα είναι η μοίρα τους,καθώς καί τον τρόπο με τον οποίο θα ολοκληρωθεί όλη η ιστορία.
Για μένα τα βιβλία μπορούν επάξια να λάβουν τον όρο ''page turner''. Είναι ευκολοδιάβαστα καί καθόλου κουραστικά. Οι αναγνώστες απολαμβάνουν την ανάγνωσή των καί τους δίνεται η ευκαιρία να διαβάσουν μία πρωτότυπη καί δελεαστική φανταστική ιστορία. Νομίζω πως θα κάνουν καί τον πιο δύσπιστο αναγνώστη να στραφεί προς το είδος του φανταστικού. Αξίζει να τα αναζητήσετε. Εγώ περιμένω με το καλό να έχω το τρίτο βιβλίο στα χέρια μου.
Καλά σας αναγνώσματα!
Πρίν ξεκινήσω να σας μιλάω για τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς ''Δίδυμες Φλόγες'' της συγγραφέως κυρίας Κ.W. Andri,τα οποία διάβασα καί μου άφησαν πάρα πολύ καλές εντυπώσεις(ευλεπιστώ σύντομα να διαβάσω το τρίτο καί τελευταίο βιβλίο της σειράς),θα ήθελα να σας θέσω ένα ερώτημα.
Σαν αναγνώστες καί αναγνώστριες θεωρείτε,πως όσο μεγαλώνετε,αλλάζουν τα αναγνωστικά σας γούστα; Αποφεύγετε να διαβάζετε βιβλία που να ανήκουν σε κάποια κατηγορία,ενώ παλαιότερα τα επιλέγατε πιο συχνά; Κι αν ισχύει αυτό,ποιό λογοτεχνικό είδος βιβλίων δεν θα σταματούσατε ποτέ να διαβάζετε; Αν κρίνω από εμένα,δειλά δειλά άρχισα να διευρύνω τους αναγνωστικούς μου ορίζοντες καί να διαβάζω βιβλία που πιο παλιά δεν είχε τύχει. Ένα,όμως,είδος βιβλίων που δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω να επιλέγω είναι η φανταστική λογοτεχνία. Θεωρώ πως είναι βιβλία που απευθύνονται σε όλους του αναγνώστες ανεξαρτήτως ηλικίας καί φύλου.
Ας σας μιλήσω τώρα για τα βιβλία. Αρχικά να σας πώ ότι πρόκειται για μία τριλογία βιβλίων φαντασίας,τα οποία ήθελα εδώ καί πολύ καιρό να διαβάσω,αφού μου είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή που διάβασα τις περιλήψεις τους.
Η συγγραφέας από το πρώτο κιόλας βιβλίο (Ο Βωμός των Πέντε Βουνών) μας ρίχνει στα βαθειά νερά καί μας μεταφέρει σε έναν κόσμο μαγευτικό,εξωπραγματικό καί κάπως τρομακτικό την ίδια στιγμή. Ο λόγος της είναι απλός καί οικείος. Χρησιμοποιεί όμορφο λεξιλόγιο καί εμπλουτίζει το κείμενο με πληθώρα σκηνών καί ρεαλιστικών διαλόγων μεταξύ των ηρώων. Θα ήθελα,βέβαια,να δώ μία εξέλιξη στην γραφή της σε επόμενο έργο της.
Η δράση,η περιπέτεια καί το σασπένς θα είναι μόνιμοι συνοδοιπόροι μας σε αυτό το ταξίδι. Ένα ταξίδι που σκοπό του έχει να μας δείξει την αξία της πίστης στον εαυτό μας,της αυτοθυσίας,της συντροφικότητας,της ομαδικής δουλειάς,της αδερφικής αγάπης,του έρωτα καί της συνεχόμενης προσπάθειας για ένα καλύτερο αύριο. Κι όλα αυτά μέσα από μία επική ιστορία φαντασίας που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών από την πρώτη έως καί την τελευταία του σελίδα. Ειδικά ο επίλογος έχει δοθεί από την συγγραφέα με τέτοιον τρόπο,ώστε να μας κρατάει αναμμένη την φλόγα της περιέργειας του τι μέλλει γενέσθαι με τους ήρωές μας καί την εξέλιξη της ιστορίας.
Λένε πως το φως νικάει το σκοτάδι καί είναι αλήθεια. Ποιός/α μπορεί,τελικά,βγαίνοντας από το σκότος που έχει επιλέξει να ζεί,να αντικρίσει κατάματα το φως καί να μην τυφλωθεί,ή,να μην πανικοβληθεί καί να οπισθοχωρήσει; Να επιλέξει να επιστρέψει πίσω εκεί που έχει συνηθίσει να ζεί καί να μην διαταράξει την όποια ηρεμία/ασφάλεια αισθάνεται; Θα μοιάζουν,σε μία πολύ ελεύθερη εκδοχή,σαν άλλοι δεσμώτες από την αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα,που σπάνε τα δεσμά τους καί προσπαθούν να φτάσουν στο φως. Ποιό θα είναι το αποτέλεσμα; Αυτό θα το δούμε στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας,για το οποίο θα σας μιλήσω ευθύς αμέσως.
Μέχρι πού είστε πρόθυμοι/ες να φτάσετε για να σώσετε τους αγαπημένους σας; Πόσες θυσίες θα κάνατε καί πόσα εμπόδια είστε διατεθειμένοι/ες να περάσετε για να τα καταφέρετε; Η συγγραφέας στο δεύτερο βιβλίο (Το Φίδι του Ωκεανού) προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό μία ακόμη εντονότερη καί πιο αγωνιώδη ιστορία των ηρώων μας. Θα τους βάλει να αναμετρηθούν με τον θάνατο καί να κάνουν πράγματα πρωτόγνωρα για εκείνους. Θα δοκιμαστούν σκληρά καί θα φτάσουν στα όριά τους. Όλα όσα πρεσβεύει το πρώτο βιβλίο,στο δεύτερο γιγαντώνονται. Αποκτούν σπουδαιότερη σημασία για τους ήρωες,μα καί για τους αναγνώστες.
Η αποτύπωση της ιστορίας πάνω στο χαρτί,αυτήν την φορά,γίνεται με πιο μεστό τρόπο. Οι εικόνες είναι ακόμη πιο γλαφυρές καί τα συναισθήματα σφοδρότερα. Βλέπετε,πλέον,έχουμε γνωρίσει τους ήρωες. Κάποιους τους έχουμε νιώσει ως φίλους μας κι άλλους ως εχθρούς μας. Δεν μπορούμε να τους γυρίσουμε την πλάτη έτσι απλά. Μας ενδιαφέρει να δούμε την εξέλιξή τους καί ποια θα είναι η μοίρα τους,καθώς καί τον τρόπο με τον οποίο θα ολοκληρωθεί όλη η ιστορία.
Για μένα τα βιβλία μπορούν επάξια να λάβουν τον όρο ''page turner''. Είναι ευκολοδιάβαστα καί καθόλου κουραστικά. Οι αναγνώστες απολαμβάνουν την ανάγνωσή των καί τους δίνεται η ευκαιρία να διαβάσουν μία πρωτότυπη καί δελεαστική φανταστική ιστορία. Νομίζω πως θα κάνουν καί τον πιο δύσπιστο αναγνώστη να στραφεί προς το είδος του φανταστικού. Αξίζει να τα αναζητήσετε. Εγώ περιμένω με το καλό να έχω το τρίτο βιβλίο στα χέρια μου.
Καλά σας αναγνώσματα!
July 4, 2021
Ωραίο βιβλίο, διαβάζεται πολύ γρήγορα και εύκολα. Μου άρεσε που μπλέκει και τον απλό συνηθισμένο κόσμο αλλά και την φανταστικό που έχει δημιουργήσει ! Το τέλος η αλήθεια είναι πως το περίμενα , αλλά δεν θα το προτιμούσα .
December 3, 2022
Μου άρεσε πάρα πολύ!!
Displaying 1 - 9 of 9 reviews