Power of Reading: From Socrates to Twitter

by Frank Furedi

Here is a natural companion to Christopher Booker's bestselling The Seven Basic Plots (Continuum) and John Gross's seminal study The Rise and Fall of the Man of Letters (Weidenfeld and Nicolson).The most eminent cultural and social historian Frank Furedi presents an eclectic and entirely original history of reading. The very act of reading and the choice of reading material endow individuals with an identity that possesses great symbolic significance. Already in ancient Rome, Cicero was busy drawing up a hierarchy of different types of readers.Since that time, people have been divided into a variety of categories- literates and illiterates, intensive and extensive readers, or vulgo and discreet readers. In the 19th Century, accomplished readers were praised as 'men of letters' while their moral opposites were described as 'unlettered'. Today distinctions are made between cultural and instrumental readers and scorn is communicated towards the infamous 'tabloid reader'.The purpose of this book is to explore the changing meanings attributed to the act of reading. Although it has an historical perspective, the book's focus is very much on the culture of reading that prevails in the 21st Century. There are numerous texts on the history of literacy (Hoggart), yet there is no publication devoted to the the history of readers and their relationship with wider culture and society. It is thus a fascinating insight into understanding the post-Gutenberg debates about literacy in a multimedia environment with such a strong emphasis on the absorption of information.Taking a cue from George Steiner, Furedi argues vigorously for the restoration of the art of reading- every bit as important as the art of writing.

Genres: Nonfiction, Books About Books, Writing, Philosophy, Psychology, History, Education

265 pages, Kindle Edition

First published October 8, 2015

About the author

Frank Furedi is a professor of sociology at the University of Kent, UK.

Reviews

[Masoome · Rating 3 out of 5]

کتاب راجع به تاریخ مطالعه ست، این که هر زمان مردم آمریکا و اروپا چه نگاهی به کتاب خوانی داشتن...
یه وقتایی بد بوده و وقت کشی محسوب می شده، یه وقتایی کلاس داشته و یه وقتایی در کنار دارو برای بهبود بیماران تجویز می شده...

[Mor‌TeZa · Rating 3 out of 5]

|\| | |_ @ ® > M0127324:
کتاب خیلی فنی تر، جدی تر، خشک تر و تاریخی تر از اونی بود که انتظار داشتم.
حقیقت این که، به هیچ وجه کتاب لذت بخشی نبود.
کتابی دقیق، عبوس و زیادی پژوهش گونه و ترجمه زده بود.
از خوندن ش پشیمون نشدم به هیچ وجه، نکات و ظرایف تاریخی دقیق و تامل برانگیزی داشت، به ویژه در فصول ابتدایی. اما باید اذعان کنم که در میان کتاب های کتاب_محور نشر ترجمان کم لذت بخش ترین شون بود، با اختلاف.

ترجمه خوب و دقیقی داشت، ولی ترجمه هم زیادی خشک و رسمی و گاه مبهم بود، که البته کاملا روشنه به دلیل مقاله گونه بودن و فشردگی فصل ها، ناگزیر بوده این اشکال تا حدی!
کتاب میتونست خیلی کوتاه تر و چکیده تر ازینی باشه که هست، توضیح واضحات و تکرار توش خیلی دیده میشه.
اطلاعاتی که منتقل میکنه علیرغم دقت و مستندبودگی به نسبت حجم کتاب خیلی قابل توجه نیست.

[محمد یوسفی‌شیرازی · Rating 1 out of 5]

مطالعه در دنیای فناوری‌زده‌ی امروز به موضوعی پراهمیت و مناقشه‌برانگیز بدل شده است. گروه پرشماری که دل در گرو مطالعه‌ی سنتی و عمیق دارند، از سیطره‌ی رسانه‌های نو بر ذهن مخاطبان نگران‌اند و حسرت می‌خورند که فناوریْ تمرکزِ خواندن را از آنان ربوده است. ازسوی دیگر، گروهی که با نگرش تقدس‌آمیز گذشتگان درباره‌ی مطالعه چندان میانه‌ای ندارند و حتی آن را ویرانگر می‌شمرند، از این نفوذ خشنودند و کناررفتن مطالعه (و البته مطالعه‌ی عمیق) را پیشرفتی در تاریخ بشر قلمداد می‌کنند.

فرانک فوردی در این اثر، این دو گرایشِ متعارض امروزی را دست‌مایه‌ای برای پرداختن به تاریخ مطالعه کرده و کوشیده است از این رهگذر، برای پرسش‌های دیرپایی که دراین‌باره وجود دارد، پاسخی بجوید. بااین‌همه و به‌رغم موضوع جذابی که نویسنده در پی آن است، کتاب از همان اول‌ها از جذابیت می‌افتد. این اتفاق بیش از هر چیز ناشی از این است که نویسنده در متن غالباً غایب است و عمده‌ی مطلب‌هایی که به میان آمده، صرفاً نقل‌قول‌هایی است از صاحب‌نظران و نویسندگان و اندیشه‌مندان مختلف که بدون نتیجه‌گیری و منطق مشخصی فقط کنار هم چیده شده است. به‌عبارت دیگر، نویسنده از میان انبوه داده‌هایی که پیش می‌کشد، چندان نتیجه‌ای نمی‌گیرد و موضوع را بی‌فرجام وامی‌نهد. افزون‌براین، مطلب‌های تکراری به‌قدری زیاد است که پیگیری اثر را به‌راستی به کاری طاقت‌سوز و ملالت‌بار بدل می‌سازد. در این میان، ترجمه‌ی نه‌چندان هموارِ محمد معماریان نیز در نادل‌نشینی کتاب بی‌تأثیر نیست.

[Zara Karami · Rating 4 out of 5]

◀️سرگذشت کتابخوانی
در این کتاب، گذار کتابخوانی از تمدن های اولیه تا به امروز یعنی عصر فناوری های دیجیتال بررسی می شود. سقراط نوشتن را داروی مخدر می دانست و باور داشت خواندن هم می تواند دوا باشد و هم سم؛ چرا که ایده های مکتوب حیاتی از آنِ خود می یابند و به هر جا سرک می کشند، در حالی که امروز هواداران مطالعه برای زوال عادت کتابخوانی سوگواری می کنند.
در هر کدام از این دوره های تاریخی، خواندن به تناسب با عوامل فرهنگی آن دوره با یکدیگر متفاوت است. تجربه بلند خوانی در امپراطوری رم باعث می شد خواننده به آوای صدای خود و دیگران گوش سپارد، تخیل کند، تفسیر کند و به دنبال نشانه ها و معانی بگردد. در آن روزگار، خواننده را شارح یا مفسر رویاها و نشانه ها می دانستند. قرن ها بعد نیز جیمز جویس در رمان دوبلینی ها خواننده را چهره خوان یا شخصیت خوان عمیق نامید: کسی که در جستجوی معناست. یکی از پیامدهای این جستجو آن است ک اغلب نحوه فکر کردن خوانندگان را تغییر داده و برداشتشان از خودشان را به چالش می کشد. بنابراین معنای خواندن بسته به شرایط تاریخی وقوع این فعالیت تغییر می کند.

◀️آسیب شناسی کتاب در قرن ما
امروز اینترنت را مقصر پرت شدن حواس مردم از خواندن می دانند. عارضه اعتیاد به اینترنت سیم پیچی ذهن استفاده کنندگان از فناوری ها را عوض کرده است. با این حال به نظر می رسد مشکل بنیادین مطالعه در جامعه امروز این نیست که کتابها به حاشیه رفته اند و به زودی نابود می شوند. فضای مجازی هم تهدیدی علیه خواندن نیست، چون بخشی از کتابخوان های جدی از کاربران فعال آن هستند. امروز مسئله مطالعه شکل خاصی دارد: جامعه میل به کودک پنداریِ خواننده دارد. بیشتر از گذشته شنیده می شود ‌که بازار کتاب بر حول و حوش سلیقه کتابخوانان می چرخد. مولفان و دست اندر کاران حوزه کتاب به تملق خواننده می پردازند ولی باطناً اعتقاد دارند که خوانندگان نیازمند هدایت و حمایت کارشناسان اند. میلی وجود دارد که بشر نه تاب آور و منعطف بلکه آسیب پذیر معرفی شود. این دیدگاه معتقد است که خوانندگان نیازمند حفاظت در برابر ایده ها، دیدگاه ها، تصاویر و نگرش هایی اند که شاید آنها را ناخرسند کرده و به آنها آسیب بزنند. به گمان نویسنده کتاب، یکی از مهم ترین چالش های فرهنگی دوران کنونی بازیابی فضایل مطالعه از طریق پرورش و تربیت قوه قضاوت است.

[Amirhossian · Rating 5 out of 5]

خیلی کتاب قشنگی بود . چه قدر کتاب خواندن داستان پشت سرش دارد.
مخالفان و موافقان. از سنکا تا مک لوهان.
پیشنهاد من کتاب را بخرید اگر از خوندن پشیمان شدید هزینه اش با من

[Foad Ansari · Rating 1 out of 5]

کل کتاب را میشد در پنج صفحه نوشت، هیچ‌ایده ی جدیدی نداشت و نویسنده در یک نوع تاتولوژی یا صحبت های تکراری و بی خاصیت گرفتار شده بود.

[سيامك محبوب · Rating 5 out of 5]

یک کتاب نظری خوب و خواندنی در حوزه کتاب و مطالعات_خواندن . فهرست این کتاب معرف خوبی از خودش است.

۱- تناقضات فرهنگی سواد
هشدار نویسندگان درباره نوشتن/ تاثیر رسانه/ ابهام سواد / تردید ماندگار در قبال سواد/ احترام حسرت‌آلود.
۲- خواندن در جستجوی معنا
نه فقط کاربردی/ دین و تقدیس متن/ کتاب‌خوانی مسیحی/ اولین ردپای خویشتن/ مطالعه انسان‌گرا/ خواندن خردورزانه/ جدی گرفتن خواندن/ به سوی عشق مطالعه.

۳- دموکراتیک شدن مطالعه و شیوع کتاب‌خوانان
شیوع کتابخوانان/ اصلاحات: درون‌نگر شدن مطالعه/ تشکیل عامه کتاب‌خوان/ خواننده برازنده؟/ هشدارها درباره انقلاب در صنعت چاپ/ بحث درباره انقلاب چاپ.

۴- روشنگری: انقلاب خوانندگان
انقلاب مطالعه/ گسترده‌خوانی/ قواعد مطالعه/ یک توازن پرمخاطره/ از سیاست‌ورزی به اخلاقیات.

۵- اثر ورتر: خواننده در معرض تهدید
انتقال اضطراب‌های اخلاقی به خوانندگان/ خودکشی: خوانندگان در معرض تهدید/ بیماری انگلیسی و تاثیر رمان/ تاثیر این بر خوانندگان چه بود؟/ وحشت از رسانه/ اثر ورتر.

۶- مطالعه و سلامت: یک معماری ماندگار
اخلاق و جسم/ اشتهای سیری‌ناپذیر/ سم اخلاقی/ اختلال کم‌توجهی چگونه شکل گرفت؟/ قیاس جنجالی/ اجبار به پزشکی‌سازی.

۷- وضع بغرنج مطالعه
طبقه کتاب‌خوان/ هویت‌بخشی/ جامعه‌پذیری و مطالعه/ راستی‌آزمایی واقعیات.

۸- از افسون‌زدگی تا سرخوردگی
کارزار سوادآموزی یونسکو/ سرخوردگی از مطالعه/ ضربه مک‌لوهان/ خسران قضاوت/ بحران خواندن؟/ کدام بحران؟
۹- نتیجه‌گیری: گریز از محتوا
گریز از محتوا/ خیال بازگشت به عصر پیشاگوتنبرگ/ همان همیشگی؟ / کودک‌پنداریِ خوانندگان

[Azadeh · Rating 4 out of 5]

این کتاب روایتگر سرگذشت کتابخوانی در اروپاست. از روزگار سقراط که اساسا انتقال دانش از طریق خواندن رو مضر می‌دونستند تا امروز که انتقال اطلاعات از طریق شبکه‌های اجتماعی و دنیای دیجیتال در تقابل با کتابخوانی به نظر می‌رسه. من کتاب رو خیلی دوست داشتم گرچه به نظرم شاید می‌شد به عصر حاضر بیشتر پرداخته بشه. ترجمه هم نسبتا خوب بود ولی هرچه به آخر کتاب نزدیک می‌شدم احساس می‌کردم بعضی جاها جملات کمی گنگ هستند. در کل دونستن این که چه بر کتاب و کتابخوانی رفته و این که در هر دوره ای چه نگاهی نسبت به خواندن وجود داشته برای من بسیار لذت‌بخش بود

[M · Rating 3 out of 5]

جفری چاوسر:
و برای من، علیرغم دانشم که ناچیز است،
در کتاب هایی که می خوانم لذتی غبطه برانگیز است،
به آن ها ایمان و اعتقاد تام و تمام دارم،
و در قلبم برایشان احترام دارم،
که هیچ لذتی چنین از صمیم قلب نیست. ص۸۰

[Lauren · Rating 3 out of 5]

An informative if dense look at the history of Western society's complicated relationship with reading. I found the earlier chapters – covering everything from the Greek Empire to the Enlightenment – more interesting than the later chapters. As the book moved to present day, I thought Dr. Furedi settled for pat, dismissive conclusions instead of a more nuanced analysis. Despite Twitter being in the subtitle, the pages spent on social media were surprisingly sparse. Much as I enjoyed the first three-fourths of the book, the last section made me question a lot of the conclusions drawn in the earlier chapters. Quasi-recommended.

[Jason Wilson · Rating 4 out of 5]

Graham Greene once said that for a writer to meditate on other writers was a form of masturbation ; don't know whether the metaphor extends to readers but after done heavyweight political history my brain needed ..... but we'll take that metaphor no further.
More seriously - this is fascinating on the ways reading has been regarded through time . From classical concerns (Plato) that certain stories were corrosive e.g. Learning about gods who fought and usurped each other could lead to a challenge to rightful authority , the worries about right reading never go away . Once print makes books widely available there are worries that to read too much is harmful as eating too much , that wrong reading ferments revolution and that reading of too much trashy romAnce (a concern ironically raised in novels such as madam Bovary) causes disengagement with reality by the measuring of the way real relationships against fantasy . This may or may not have been true but it's a pity that this is not linked to current medical and sociological concerns regarding pornography which more concretely does do precisely that .
The book examines the case study of the 18th century novel Sorrows of Werther which dealt with a troubled young man who commits suicide and is said to have induced copycat cases ; again there are parallels with modern concerns here .
The book also celebrates the empowerment of reading not only in gaining knowledge but in enriching the self alongside the perennial authoritarian concern that links empowerment and revolution . Finally the modern age is examined . A sensed disenchantment with literacy is linked by some commentators to the postmodern challenging of all received authority (maybe ) and a concept of new literacy in audiovisual media which taps into the fact that oral cultures predate written ones . Alongside this the idea that this is an age of information , disposable because quickly superseded - and hence obtainable from low literacy news media - rather than ideas is also looked at. The diagnosis and Mass identification of dyslexia is seen by some as showing that our brains are not wired to read .
The book only explores all this without necessarily endorsing it and finally celebrates the endurance of book love despite the disparity between humanist valuation of reading , and its lacking a narrative to replace the diminishing of cultural authority , despite a perceived infantilisation of readers and despite continuing concerns over what is safe for children to read . The author sees a modern paradox in that the internet empowers readers while society increasing relegates them. E readers are seen as a synthesis of old and new worlds .
These concerns are of course everywhere - against the culture of Edwardian "improving " children's books authors such as Pullman have argued that the right children's book is one that fires imagination . I have spoken to Christian youth workers and been at seminars who and which grappled with the issues of presenting the bible in a culture that not only lacked a sense of relevance but was failing to see literacy as important . While Michael Gove's aim to get more children reading classics ( I am biased in his favour on this ) was well intentioned but failed to see that literacy often wasn't up to it .
Whether all this is correct - much food for thought .

[Thomas Isern · Rating 5 out of 5]

A thought-provoking work, reassuring and alarming at the same time. The author sets context for current concerns about the corrupting influence of digital media by narrating the alarms of millennia ago as to reading and of centuries ago as to printing. Getting around to modern times, Furedi untangles the confusions of decoding versus meaning, reading as unnatural act versus reading as enlightenment, reading for utility versus reading for life, reading as pleasure versus reading as peril. Actually, none of these things is a "versus" proposition, they are all more complicated than that. As are the political strings attached to reading. As a matter of personal enlightenment, I come hereby to understand why, although a self-consciously literary person, I nevertheless revere oral traditions. (I devote time and attention to cultivation of both literary and oral arts and traditions, digital not so much. They are booming on their own. There my concern is more the quality of communications, not their vitality.) Furedi concludes, "Rediscovering the virtues of reading through cultivating the exercise of judgement constitutes one of the most significant cultural challenges of the present era."

[Seakleng Lim · Rating 4 out of 5]

Very insightful and eye-opening. The book is concerned more with the meanings that western civilization has attached to reading throughout the ages.

[Pieter · Rating 4 out of 5]

The aim of this book is to explain the historical origins and influences of how we think about reading.

Socrates used the metaphor 'pharmakon' (drug), as it could be either a poison or a cure. Writers can hardly measure the impact as texts have the potential to lead a life on their own. Romans shared this ambivalent view.

During the post-Roman era, Christianity set the standard. Augustine believed that spiritual reading would lead to a greater self-knowledge and understanding of God's wisdom. Aquinas shifted towards a more literal reading. The communal angle of reading would change into contemplation in silence.

Juvenal, Petrarch and Erasmus are a few authors who were concerned about information overload. Especially after Gutenberg's invention of the printing press, books spread around the European continent. Protestantism made priests redundant to interpret the Bible. As the Latter was translated, people could read the Holy Book themselves. Human Renaissance helped to broaden the scope of printed books. In Germany, the modern state was based on Bildung.

The Catholic Church, the powers that be and thinkers like Thomas Hobbes were worried that reading would have corrupting influence and inflate the morale. The publication of Goethe’s “The sorrows of the young Werther” would prove Plato right, in the sense that poetry leads to emotion and temptation and troubles the mind. Not all visitors would be attracted to books on religion, history and politics, but stick to cheap airport novels.

Milton was more optimistic. He claimed that the (elitist) public would still recognize and aim for the good, moral book. Combined with liberal opinions (Hume) in favour of freedom of press, reading was widely introduced to the public. In times of Enlightenment and individualism, it was a way to create one’s identity. “Lego ergo sum” (“I read therefore I am”).

During the twentieth century, scientists tried to measure the impact on health and well-being. Reading should help to reduce stress and keeps the mind fit. Opponents claim that reading is unnatural, leading to dyslexia. Modern technology like TV, radio and Internet revive the oral tradition. As the Iliad was being told rather than read during ancient Greek times, the circle seems to be completed.

[Elizabeth · Rating 4 out of 5]

Though Furedi sometimes errs too conservatively toward loving reading for reading's sake, this is a smart and synthetic overview of the history of reading and attitudes towards it from (as the subtitle makes clear) Socrates to Twitter. He's at his best when he's taking smart quotes from archival sources that document both the continuities and chances that have characterized our attitudes toward reading in the Western world. If not representative of all readers, these primary sources illuminate much about the self-consciousness of readers and its power.

[Beth · Rating 1 out of 5]

The first part was interesting but the second part was pretentious af - 1*

I liked the history of reading. (It wasn't useful for my assignment but interesting.) The second part was so pretentious... Errrgh. Furedi demoralised reading on Kindles and your phone. It was ruining achievement.

What a lot of rubbish! I did have this 2* but upon reflection, it's definitely 1*.

[Manchi · Rating 3 out of 5]

Slightly over-packed with quotes (you can sometimes lose sight of the main point), but otherwise very, very informative and objective. The author, I think, did a lot of research, but the chapter titles are a bit rubbish.

[Amanda Witt]

A good book describing reading through the ages and how it changed from being something educated people did, to something nearly everyone can do today.

[Shivang Singh · Rating 3 out of 5]

Good book. Simulating stuff. Intellectual somewhat able comfort zone but nice effort.

[Antonio Gallo · Rating 4 out of 5]

Anche i libri possono essere pericolosi. Come del resto tutto ciò che gli uomini riescono a creare. Non tutti, forse, saranno d'accordo con questa affermazione, specialmente i "libromani" o "bibliomani". Ma anche i libri possono essere velenosi, contagiosi ed esplosivi. Non lo dico io, ma lo si può leggere nella storia del libro e delle letterature del mondo di tutti i tempi.

Lo conferma uno studioso inglese che di recente ha pubblicato un interessante libro intitolato "Il potere della lettura". Perché di questo si tratta, di vero e proprio "potere" che la lettura esercita sul lettore.

Frank Furedi è un sociologo britannico, professore emerito di sociologia all'università del Kent, ha pubblicato un libro sul potere della lettura, partendo da Socrate fino ad arrivare niente di meno che a Twitter. Ho letto il libro in formato ebook e l'ho trovato molto stimolante.

Egli sostiene che un gran numero di studenti in diverse università del pianeta trovano che la lettura di molti libri è piuttosto deprimente, anche drammatica tanto da condurre chi legge addirittura al suicidio. Senza scomodare il più fatale di questi libri, quale quello scritto da Adolf Hitler, egli fa questa affermazione citando alcuni libri come quelli, ad esempio, della scrittrice inglese Virginia Woolf, dell'americano F. Scott Fitzgerald per i ibri moderni. Io aggiungerei anche alcuni contemporanei quali "Versi Satanici" di Salman Rushdie, "Il cimitero di Praga" di Umberto Eco, e "Particelle elementari" di Michel Houllebecq.

Ma Furedi va anche oltre e risale addirittura alle "Metamorfosi" di Ovidio. Per quanto mi riguarda, mi sovviene anche il ricordo della realtà letteraria italiana vissuta ai miei tempi a scuola con la poetica e il pessimismo di Foscolo e Leopardi. Opere, capolavori sì, ma pieni di pessimismo e insicurezze, colmi di vulnerabilità per giovani spiriti indifesi. Ci si pone la domanda a questo punto se chi è addetto alla formazione dei giovani che affrontano le difficoltà della vita, abbiano bisogno di certezze e sicurezze, libri di questo genere siano adatti ed opportuni.

Tutti ricordiamo il paternalismo etico degli antichi greci, Socrate innanzi tutto, il quale ebbe a scrivere che gran parte delle persone che leggeva, o era in grado di leggere ai suoi tempi, sapessero affrontare da soli la lettura di un testo scritto. Sostenne, addirittura, che, di fronte alla parola scritta, il lettore poteva confondersi, essere disorientato e doveva essere guidato da qualcuno che ne sapeva di più. Nel dialogo di Platone, il "Fedro", scritto nel 360 avanti Cristo, Socrate si scaglia contro la parola scritta. Egli ritiene che questa abilità indebolisce la memoria dell'individuo, lo rimuove dalla responsabilità del ricordare. Egli usa la parola "pharmakon" - "droga" - e la riferisce alla scrittura, sostenendo il paradosso che la lettura, invece di curare, può addirittura essere una droga. Il testo come sostanza tossica "ante litteram!".

Molti condivisero il parere di Socrate, come Menandro, il quale sostenne che la lettura nelle donne indeboliva le loro già deboli ed influenzabili menti. Proseguendo il cammino della lettura nel corso dei secoli troviamo Seneca, il quale, nel 65 dopo Cristo, scrisse che la lettura di molti libri provoca distrazione lasciando il lettore disorientato e debole. Per lui contavano non tanto i contenuti di un testo quanto gli effetti psicologici della lettura stessa sul lettore. Questa idea della vanità e pericolosità del troppo leggere la troviamo anche nella conclusione di quel grande libro che è l'Ecclesiaste. In esso Qohelet mette in guardia contro i troppi libri del tempo. Oltre duemila anni fa!

Nel Medio Evo il pericolo della lettura divenne un tema ricorrente nella demonologia cristiana. La Chiesa era solita ritenere che quei libri che erano contro la dottrina della chiesa fossero sostanze velenose che potevano avere conseguenze distruttive sia sul corpo che sulla mente di chi leggeva. La lettura, per questa ragione, doveva essere "guidata", altrimenti si sarebbe caduti in "eresia". Libri di questo tipo andavano bruciati, magari insieme a chi li aveva scritti!

La lettura nel corso del tempo diventò sempre di più un mezzo che poteva influenzare, condizionare e contaminare i lettori. Famosa la denuncia di Tommaso Moro, già Cancelliere del Re d'Inghilterra, oggi santo della Chiesa cattolica, il quale si oppose violentemente al teologo protestante William Tyndale (1494-1536) per la pubblicazione dei suoi libri ritenuti una lettura carica di "pestilenza contagiosa", testi che potevano contagiare anche il corpo, oltre lo spirito.

Con l'invenzione del genere letterario che chiamiamo "romanzo" in epoca moderna, i rischi che la lettura diventasse una occasione di preoccupazione per la stabilità della abitudini si consolidarono. Chi era contro il nuovo tipo di lettura, il "racconto-romanzo", insiste nel ritenere che il genere avesse un effetto perverso con la realta' e rendesse più vulnerabile chi legge.

Il saggista inglese Samuel Johnson affermò che il realismo del romanzo, in particolare per i suoi aspetti riguardanti la vita di ogni giorno, poteva avere conseguenze imprevedibili e pericolose. Egli sostenne che scrivere in quell'epoca, (siamo verso la metà del settecento), l'attenta osservazione della vita di ogni giorno era più pericolosa delle storie, le cosiddette narrazioni "eroiche". Il motivo era da ritrovarsi nel fatto che questa caratteristica del romanzo poteva influenzare il lettore. La letteratura realistica aveva una influenza negativa sui giovani i quali si sarebbero venuti a trovare senza una guida morale. La narrativa romantica, secondo lui, mescolava il bene e il male, senza dare certezza nelle indicazioni e nelle scelte da fare.

Jean Jaques Rousseau nel suo romanzo "Julie" (1761) scrisse che quando le donne iniziano a leggere un romanzo di qualsiasi tipo, basta una sola pagina e quella donna è una donna "caduta". In un numero della rivista "The Lady's Magazine" nel 1780 in un articolo si scriveva che i romanzi sono potentissime macchine che si mettono in moto per sedurre il cuore delle donne. I libri ai quali la rivista si riferiva erano i "best seller" di allora, quali ad esempio quelli scritti da Samuel Richardson "Pamela", nel quale si narra di una ragazzina di 15 anni che resiste a seduzione e violenza ma si guadagna poi il matrimonio. Che letture di questo genere abbiano ancora oggi un pubblico femminile è cosa certa. Il "medium" libro, affiancato dal "medium" televisivo, continuano a condizionare gran parte delle scelte femminili, anche se le cose, al giorno d'oggi, hanno preso un indirizzo diverso, per fortuna (o per sfortuna?).

I romanzi nel 18 secolo erano il centro della paura morale, criticati sia per i contenuti che per la loro diffusione. Si parlava apertamente di "epidemia di lettura", ovvero una "reading mania" che devastava sia la cultura che la comunicazione, oltre alla convivenza sociale. L'idea che la lettura di massa potesse essere una malattia grave e contagiosa è stata spesso associata al fatto che queste letture potessero dare vita a comportamenti distruttivi, come è il caso del capolavoro di Johann Wolfang von Goethe "I dolori del giovane Werther" (1774), la storia di un amore che può condurre all'autodistruzione. Il libro è stato accusato di avere provocato nel corso degli anni molti casi di suicidio.

Una delle conseguenze della diffusione della lettura di massa nel diciannovesimo secolo fu anche il diffondersi di ammonimenti, sia da un punto di vista medico che morale, circa il diffondersi di questa letteratura che stava diventando sempre più popolare. Nel 1851 il filosofo Arthur Schopenhauer scrisse che i cattivi libri distruggono la mente. Egli si riferiva alla grande fioritura di romanzi popolari la cui diffusione veniva associata all'abbassamento dei gusti degli strati sociali inferiori. Si pensi al successo di un romanzo diventato poi famoso come "Madame Bovary" di Flaubert (1856).

I moralisti della lettura ancora oggi continuano a fare sentire la loro voce. Pensiamo ai tanti, innumerevoli critici i quali sui giornali, nelle riviste, in rete e nei "talk show" alla radio o in TV pontificano e vivono di pontificati emessi da loro stessi. Nonostante questo il pubblico che decide di leggere, allora come oggi, continua a fare le sue scelte indipendentemente da quello che si tenta di imporgli, sia da parte dei critici che degli editori.

Chi ama la lettura, continua a leggere oggi sospinto anche dallo scorrere inarrestabile e continuo della comunicazione moderna che non si manifesta più soltanto per mezzo della carta stampata ma in tutti gli altri mezzi che oggi abbiamo a nostra disposizione. Sempre vivo è il desiderio di intraprendere un viaggio fatto di parole, oggi stimolato, proposto, realizzato e trasmesso anche in immagini, suoni e funzioni. Il mercato di massa dell'epoca vittoriana inglese continua in tutti gli altri mercati che sono diventati globali e intercomunicanti.

La lettura continua ad avere ed essere un "potere", sia per chi la genera dalla scrittura, ("scrivo quindi leggo"), sia in chi ne usufruisce come lettore (leggo quindi sono). Prova ne sia che sia Socrate che Twitter esercitano un "potere" che nè il primo nè il secondo si sarebbero mai aspettati di avere. Socrate avversava la parola scritta perchè intendeva difendere sia la parola orale che la sua memoria, Twitter registra e trasmette sia l'una che l'altra. Tutte e due le cose in nome del "potere" che diventa "sapere".

[Hussain آل سِنان · Rating 3 out of 5]

كتاب قهوة القراءة من سقراط إلى تويتر
للكاتب فرانكي فرويدي

في هذا الكتاب يتسلل الكاتب من حضارة الإغريق التي وجد فيها فلاسفة الإغريق و الرواقيين إلى الفلاسفة و علماء النفس في العالم المعاصر تسير هذا الرحلة،

اول شيءٍ الإغريق و الرواقيين
فيتم بداية الأمر مناقشة اراء و روى سقراط وكيف انه لم يؤيد الكتابة وايد القراءة(واعتبرها دواء) فكان انسان شفهي،
وبين موقف سينيكا في موضوع القراءة ومختلف القراءة بحيث كان يرى الرواقي ان عدم التمركز في موضع واحد في القراءة يفسد ذهن الانسان بحيث يقرأ كتب متعددة في مجالات مختلفة،
وينتقل ثم إلى الإيطاليين اعني دانتي و ميكافيلي و بترارك وكيف ان كان صبغة الدين و الايمان و المجتمع اثرت على جميع الإيطاليين بالخصوص في فلورنسا.
ثم إلى إنجلترا فـ ألمانيا وفي إنجلترا صموئيل جونسون و بجون ميليتون وهو شاعر وأديب ومفكر من اعظم ما انجبت ألمانيا بحيث كان يرى ان القراءة في الكتاب و الذي يؤيده الفرد و النقيض مهم جداً لانه يعطي الفرد حصانة(مضادات) ضد الفكر المعاكس، وحين نصل إلى ألمانيا في عصرها الكلاسيكي و الذهب فلابد ان نرى شيلر و غوته و فيخته فهم من كان يؤيد بل وكان لدى جوتا تصنيع للقراء .
فقد صنف جوته إلى أربع أقسام:

1 الإسفنج، الذي يمتص كل ما يقرأه، ويعيده بنفس الحالة تقريبا، متسخا قليلاً فقط.

2 النظارات الرملية، التي لا تحتفظ بأي شيء، وتكتفي بقراءة كتاب من أجل الحصول على تمضية لبعض الوقت.

3 الأكياس المجهدة، الذين يحتفظون فقط ببقايا ما قرأوه .

4 الماس المغولي، وهو نادر وقيم بنفس القدر ، يستفيد مما يقرأه، ويمكن شرحه
للآخرين والربح من ذلك أيضا.

ولدى صموئيل جونسون تقسيم آخر من حيث:
قراءة دراسة او الاطلاع او المجردة او الفضول.

كانت تلك الفترة قبل وبعد ثورة التنوير تسمى في بعض الاوقات امة اقرا ولكان الكتب لم تبقى على الدوم عناصر مهم لدخولها وولرتباطها بالديانات بل وجعلنا نؤول ونستوعب ابعاد مختلفةً بقرأت مختلفة و زوايا متعددة، فقد اتى كثير من الناس وبدات الناس في نقد عمل الام فارتر لغوته بحيث ان قيل فيه انه من اكثر الاعمال التي جعلت الشعب الاوروبي ينهي حياته بالانتحار وأصبح القارئ في خطر وكان قبل ذلك لكن الان الناس بدأت تنقد الكتب وليس الفكرة وتحاربها مثل الشاعر المسيحي كوفنتري باتمور
حين قرا إلى جوزيف بلانكو ان افكار جوته في كتابه افكار تهدد حياة الانسان بل واجرى بحث من طبيب الماني في القرن الثامن عشر عن سبب الانتحار وقال-( عدم التدين، الفجور، الكسل، البذخ، وخاصة قراءة الروايات السامة). بل وقد أطلق على رواية فارتر المرض الانجليزي،
فالناس وعت وأولت بعض الكتب تأويل متطرف احياناً و احياناً واقعي، وقد ادركت ان بعض الكتب في جعبتها بواطن وان بعض الكتب تجعلنا نهرب من الواقع وقد اتى الرومنسيين وجعلو هذه حقيقة فهم كما يعبر عنهم بعض النقاد كـ السوشل ميديا في عالمنا الحديث،
وقد أيد احد الآباء في امريكا جيفرسون في امريكا كانوا يحشو الادب عشان يمشو الشعب بالقيم المدنية عشان يقللو نسب الجريمة .
بل حتى كان يقول ان القراءة ام شيء صح او قمامة
وذكر شكسبير وكم شخص على انهم وااو.

وعرف ان القراءة تعطي نشوة سابقا وتفرز الدوبامين
و قيل ان القراءة دخلت حروب المعرفة و التأثيرات الاخلاقية و الجسدية في القرنين المنصرمين وكان بعض المفكرين يؤيد ترك القراءة والرجوع للأمور الشفهية لتقوية الترابطات العقلية و الذاكرة كما يدعي

ونيتشه و قوله ان لابد على الفرد ان ياكل الافكار مثل البقرة ببطء كي يهضم الأفكار بشكل صحيح وكان ماكلوهان احد هاؤلاء في نظرية السيطرة من التكنلوجيا و الكتب المطبوعة وتاييده للحركة الشافهية(اي ان الامور تتناقل باللفظ فقط)
فقد كان يرى انها تعزل الفرد عن المجتمع وأنها تؤدي إلى الانتحار و تعزز على الهروب من الواقع وغيرها من مشاكل،
وبعد الحرب العالمية الثانية قرر اليونيسكو اعادة حملة محو الأمية و تعزيز القراءة و الكتابة.

الدكتورة ماريان وولف كاتبة كتاب (ايها القارء عد إلى وطنك)،
عن اهمية اكتساب هذا العادة الغير الطبيعية التي يتعلمها الانسان لجمع البيانات و تثبيت الاسس.

وقبل نهاية الحديث اذكر جملة قالها ميلتون،

يقول جون ميلتون
القراءة هي في الواقع نشاط محفوف بالمخاطر. ومع ذلك، فإن التأثير النفسي المزعج للنص المكتوب والاضطرابات التي سببها هو ما أعطى القراءة قوتها وجاذبيتها. يمكن للقراء استكشاف العالم، ومن خلال تلك الرحلة استكشاف أنفسهم. وعلى النقيض من الطفل الضعيف الذي يحتاج إلى تحذيرات، طرح ميلتون نموذجا مثاليا للقارئ المناسب. كان يعتقد أن القراء يمتلكون قدرة أساسية على الحكم، مما يمنحهم الأهمية والكرامة". إن القارئ الطفولي الذي يحتاج إلى الحماية من العواقب الضارة المحتملة للأدب المزعج قد أدى إلى إزاحة القارئ المناسب الذي يمكن الوثوق به لمواجهة العالم. إن إعادة اكتشاف فضائل القراءة من خلال تنمية ممارسة الحكم بشكل أحد أهم التحديات الثقافية في العصر الحاضر.

وفي النهاية،
الكتاب اقتصر عن رحلة الغرب وعن ثورة الطباعة وكيف انها زادة نسبة القراءة وجادل الامور التي عاشها الغرب في عصور فقط ولم يأتي لاي طرف في الشرق، واعتقد ان الكتاب يوجد فيه الكثير من الحشو.

[Morteza Pourzahir · Rating 4 out of 5]

اثری از فرانک فوردی با ترجمه ای از محمد معماریان از انتشارات ترجمان. در ابتدا باید ذکر کنم که به دلیل عدم دسترسی به نسخه ی فیزیکی، از نسخه ی EPUB و اپلیکیشن طاقچه استفاده کردم که به نظرم تجربه ی جالبی بود.

کتاب داستانی را روایت می کند از سده های پیش از میلاد تا عصر معاصر. حکایت عملی بی آزار که باعث بوجود آمدن دوگروه از انسان های متفاوت شد.

گروه اول افراد و کسانی که مشتاق با سواد شدن جامعه بودند و برای رواج خواندن میان مردمان خود تلاش می کردند. و گروه دوم اشخاصی که درباره ی مخاطرات مطالعه ی بی ملاحظه هشدار می دادند و تمام تلاش خود را به کار می گرفتند تا آرامش و سکون قبل از ظهور سواد و خواندن دوباره بر جامعه حاکم شود.

تا قبل از قرن پانزده میلادی شاید بتوان گفت دو تا سه هزار جلد کتاب در سرتاسر اروپا در جریان بود. در آن زمان حاکمان وقت از هر نوع فریبی برای عدم استفاده ی مردم از کتاب استفاده می کردند. اما در قرن پانزدهم و با اختراع ماشین چاپ که یکی از مهمترین اختراعات بشر بوده است. در طی پنجاه سال تعداد کتاب های موجود در اروپا به بیش از نهصد هزار جلد رسید که نشان دهنده ی انقلابی بزرگ بود.

افزایش تولید کتاب در آن زمان نشانگر انتخاب و حرکت مردم عادی به سوی سواد، فهم، آزادی و اختیار بود. مردم به قدرتی دست یافته بودند که دیگر قابلیت نابودی نداشت و باعث شد بالا نشینان با انبوهی از سانسور و پرداختن به دروغ سعی در کنترل این قدرت در میان مردم کنند.

خواندن در دوران معاصر و بعد از جنگ جهانی دوم

پس از جنگ جهانی دنیا با نابودی و تباهی مواجه شده بود. نقطه ای از تاریخ که در آن میل انسان به خواندن و فهمیدن در آن افزایش یافته بود. حالتی که باعث شد نظام سیاسی برای نظارت و کنترل چاره ای در پیش گیرد و شاید بتوان گفت تحصیلات آکادمیک در حوزه های مختلف نوعی راهکار برای نظارت بر افکار عمومی بود.

وقتی نگاهی به دوران تحصیل خود بیاندازیم با انبوهی از دروس و کتب مختلف مواجه می شویم که برای مان طراحی شدند و بی اثر بودن آن ها در زندگی درونی مان به وضوح قابل مشاهده است.

اگر به تلاش نظام های سیاسی برای کنترل و نظارت بر افکار عمومی نگاهی بیاندازیم به قدرت خواندن پی خواهیم برد. اگر خواندن و فهمیدن بر انسان بی تاثیر بود هیچگاه هیچ یک از نظام های موجود به خودشان زحمت کنترل آن را نمی دادند.

راهکار دیگری که نظام سیاسی امروز با الگو برداری از دوران آغازین کلیسا برای کنترل فهم مردم از آن استفاده می کند. لیست بلند بالایی از عناوین کتاب هایی است که مورد تائید آنهاست و تبلیغات زیادی را برای استفاده ی مردم از آن ها به کار می گیرند.

به آخرین باری که به کتاب فروشی مراجعه کرده اید فکر کنید. از تفاوت قیمت کتاب های ارزشمند با زردنگاری های جریانات سیاسی می توان فهمید که خواندن در دوران امروز نه تنها به اندازه ی سده های پیشین، بلکه فراتر از آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

[V · Rating 5 out of 5]

Literacy comes into its own when what people read matters to them. Writing and reading are not simply techniques of communication, and reading is not purely a skill that allows individuals to decode a text. Readers gain meaning from their experience through engaging with the content, and how people read is influenced by the wider cultural attitudes towards literacy.

Beware ye who tread here, rambling and meandering thought vomit is afoot. I will also probably put in my own spin and inferences that the author may have not stated or implied, only human after all.

I thought it started a bit slow, but then it dawned on me that the writing is just subtly leading me to a conclusion. I have the impression that this work is much like British humor, it flies under the radar if you're not used to it.

From a writing style perspective, I felt it was teetering on the edge of being repetitive, but I do think that the repetition served a purpose. History may not repeat itself, but it certainly does rhyme. Furedi mirrors today's panics with those of the bygone times.

I believe this is a great work and in a certain sense also humbling: imagine reading today's panics about 'ADHD epidemics' and the ever-present 'Decay of morals' (weren't Plato and Aristotle also complaining about declining youth?) 30 or 40 years from now. Gives perspective, doesn't it?

The picture Furedi paints, is one of historical conflict between those that would like to dictate how to think and feel towards those they deem theirs to command. From philosophers to statesmen and clergy, he shows how they try to reign in the reader by coercion. Under every outcry of "moral decay" as well as the consistent medicalisation of everything under the sun, lies the attempt of controlling thought and behaviour.

Great read, would read it again.

[Arturo Herrero · Rating 3 out of 5]

¿Cómo ha sido considerada la lectura a lo largo de la historia? Pregunta interesante. Ahora alabamos el conocimiento y la lectura, y quizás damos por hecho que siempre ha sido así, pero no ha sido el caso.

Ya Platón estaba preocupado por algunas lecturas que podían ser corrosivas para los jóvenes. Además, en la antigüedad, la lectura casi siempre se tenía que interpretar y explicar. La llegada de la imprenta revolucionó totalmente el mundo, haciendo accesible una cantidad de libros inaudita. Surgen preocupaciones sobre si leer demasiado puede ser dañino, o si las lecturas incorrectas conducen a la revolución o a vivir en la fantasía. El control autoritario siempre ha estado presente a lo largo de la historia. También la sensación abrumadora de no ser capaces de leer todo lo que se publica, cosa que condujo a los "reader's digest" para tener una guía dentro de este vasto océano. Por último, vemos como la alfabetización es una meta que estamos alcanzando en todo el mundo.

Pero, ¿qué está haciendo Internet con nuestras mentes?

[محمدحسین · Rating 5 out of 5]

/وقتی خواندن آزادی‌ست/
یا
/نگاهی به کتاب «قدرت خواندن: از سقراط تا توییتر»/

شاید امروزه بشر‌ مدت‌هاست دغدغهٔ «سواد داشتن یا نداشتن؟» را فراموش کرده و این فراموشی، آسیبی سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و حتی جسمانی‌ست!

در ابتدای طلیعه آنچه سواد می‌نامیم‌اش سقراط، افلاطون و تمام فلاسفهٔ باستان قائل به مضر بودن آن برای تودهٔ مردم بودند و پیاپی به حاکمیت آتن گوشزد می‌کردند که گسترش سواد تهدیدی جدی‌ست برای حاکمیت
و برای مردم!

در طول قرون و سده‌های پیشین، سواد[به معنای توانایی خواندن و نوشتن] تهدیدی جدی برای حاکمیت جوامع مختلف و حتی خود جوامع به شمار می‌آمده و همچنان هم می‌آید.

با شروع قرن بیستم این مسئله تبدیل به بحرانی بغرنج و پیچیده شد چرا که از طرفی سواد، «اعتراض» و شورش را به دنبال داشت و از طرفی چرخ دنیای صنعتی مدرن جز با کارگران با سواد نمی‌چرخید.

این دو راهی، حاکمیت سیاسی جوامع را بر آن داشت تا سواد را از آن قدرت با شکوه آزادی‌بخشش خلع ید کرده به ابزاری اخته و با مقاصدی معلوم و کنترل شده، تنزیل دهند.

«قدرت خواندن» ضمن پرداختن به این قائلهٔ تاریخی به مخاطب‌اش قدرت آنچه که ناخواسته دفن کرده را یادآوری می‌کند و مطالعه را لازمهٔ جدی تغییر و براندازی حکومت‌ها می‌داند.
وقتی که انگار
هیچ راهی وجود ندارد.

محمدحسین مهدیقلی
#آنچه_خواندم

[tara · Rating 4 out of 5]

انتظاراتم از این کتاب رو براورده کرد. مطالبش عبث نبودن و کتاب ارزشمندیه
این کتاب عامیانه نیست و به ستایش مطالعه نمی پردازه، همونطور که توی نظرات ظاهرا عده ای انتظار داشتن این کتاب به پدیده مطالعه چند جمله رنگین و زرین گلاویز کنه و تصدیق کنه این عمل مطالعه رو
در حقیقت به ارزش، جایگاه و اثرات مطالعه در طول "تاریخ" می پردازه
حواستون باشه که به چه جهتی این کتاب رو تهیه می کنید

[Cassidy Reid]

DNF

[Gwen · Rating 3 out of 5]

This was just not was I was looking for and it was not engaging. The author is clearly more comfortable writing in academic contexts. The most interesting part of the book was a clever quote from Samuel Taylor Coleridge:

“There are four kinds of readers. The first is like the hourglass; and their reading being as the sand, it runs in and runs out, and leaves not a vestige behind. A second is like the sponge, which imbibes everything, and returns it in nearly the same state, only a little dirtier. A third is like a jelly bag, allowing all that is pure to pass away, and retaining only the refuse and dregs. And the fourth is like the slaves in the diamond mines of Golconda, who, casting aside all that is worthless, retain only pure gems.”

I suppose we should aim to read like slaves in a diamond mine.

[Mavaddat · Rating 3 out of 5]

The start is engaging, but the quality of both the ideas and the quality of the writing quickly deteriorates after the second chapter. Sentences are repeated back to back (with the same footnotes for the same citation) and the same historical point is reiterated four times using different words. The deja vu is sort of like reading the book Leviticus (Jewish Bible).

[James Henderson · Rating 3 out of 5]

An historical analysis of reading that explores both the origins and influences that impact today's readers. With a focus on personal development through the cultivation of individual identity the author raises challenging questions for all serious readers.