What do you think?
Rate this book
My way. Berlusconi si racconta a Friedman
In nessun'altra nazione occidentale, negli ultimi vent'anni, un leader politico ha dominato così completamente la scena come ha fatto Silvio Berlusconi in Italia. Nessuno ha scatenato così tante polemiche, nessuno è stato tanto amato e odiato. In questo libro Alan Friedman, dopo un anno e mezzo di interviste e conversazioni con Berlusconi, i suoi amici, i suoi familiari, racconta una vita che non conosce mezze misure. Un ritratto intimo di un uomo sul quale pensavamo di sapere già tutto. Ma rispondendo a Friedman, Berlusconi si confessa come mai prima. Ripercorre le sue tormentate vicende giudiziarie e la lunga guerra con la magistratura, parla della sua passione per le donne, rivive i trionfi e l'amarezza delle sconfitte. Racconta gli anni Sessanta e Settanta, quando le sue città giardino hanno incarnato il sogno di un'Italia che scopriva il benessere. Racconta gli anni Ottanta, quando con la televisione commerciale ha cambiato le abitudini e i gusti degli italiani, inondando l'etere di consumismo yuppie e edonismo all'americana. Racconta il suo amato Milan, la squadra per cui faceva il tifo da bambino e che ha portato sul tetto del mondo. Racconta la politica italiana, parla del suo passato e del suo futuro. Nel vivace ritratto di Friedman assumono un rilievo fondamentale le drammatiche vicende internazionali, perché Berlusconi è stato testimone e protagonista del periodo successivo al crollo del muro di Berlino...
389 pages, Hardcover
First published January 1, 2015
26 people are currently reading
246 people want to read
About the author
Silvio Berlusconi
28 booksSilvio Berlusconi was an Italian media tycoon and politician who served as Prime Minister of Italy in four governments from 1994 to 1995, 2001 to 2006 and 2008 to 2011.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 25 of 25 reviews
March 19, 2017
Очень интересная биография одного из самых эпатажных и, чего греха таить, харизматичных политиков Европы и, разумеется, Италии. Фамилию Берлускони я в первый раз услышал, когда где-то в 1992 году шел какой-то детский фентезиный сериал и в заставке пафосно объявляли" Сильвио Берлускони представляет".
Автор старается нейтрально подходит к жизни героя, но, кажется, все равно попадается под обаяние Берлускони. Алан Фридман умудрился взять интервью и сведения не только у семьи Берлускони, но и каким-то образом удостоился аудиенции у Владимира Путина, который тепло отозвался о бывшем премьер-министре Италии, и который открыто называет его своим другом.
У Берлускони была очень интересная и непростая судьба. Работать в начале ему не нравилось, а нравилось петь и выступать на публике, чем он и занимался на круизных лайнерах. Потом отучившись, он решил заняться строительным бизнесом и добился на этом поприще отличных результатов. Затем, неутомимый Сильвио решил влезть в телевидение, так как в то время была монополия государственного телевидения и полнейшее отсутствие развлекательных программ, эдакий круглосуточный рафинированный "Хабар" в вакууме и таки пришел к успеху на этом поприще.
Потом Берлускони полез в политику и в течении 60 дней организовал свою партию "Вперед, Италия!" и выиграл выборы! Это остается до сих пор своеобразным рекордом. И Берлускони, и автор, и другие свидетели рассказывают о том, какие политические шаги предпринимала Италия на международном поприще. Узнаем, почему Саркози и Берлускони ненавидят друг друга, почему Берлускони дружил с Кадаффи и как ему удалось примирить и сблизить Буша с Путиным. Узнаем, о причинах его падения, происхождении сексуальных скандалов, тесно связанных с его именем.
К слову, почти 80% русскоязычной статьи в Википедии о Берлускони - это копипаст из книги.
Автор старается нейтрально подходит к жизни героя, но, кажется, все равно попадается под обаяние Берлускони. Алан Фридман умудрился взять интервью и сведения не только у семьи Берлускони, но и каким-то образом удостоился аудиенции у Владимира Путина, который тепло отозвался о бывшем премьер-министре Италии, и который открыто называет его своим другом.
У Берлускони была очень интересная и непростая судьба. Работать в начале ему не нравилось, а нравилось петь и выступать на публике, чем он и занимался на круизных лайнерах. Потом отучившись, он решил заняться строительным бизнесом и добился на этом поприще отличных результатов. Затем, неутомимый Сильвио решил влезть в телевидение, так как в то время была монополия государственного телевидения и полнейшее отсутствие развлекательных программ, эдакий круглосуточный рафинированный "Хабар" в вакууме и таки пришел к успеху на этом поприще.
Потом Берлускони полез в политику и в течении 60 дней организовал свою партию "Вперед, Италия!" и выиграл выборы! Это остается до сих пор своеобразным рекордом. И Берлускони, и автор, и другие свидетели рассказывают о том, какие политические шаги предпринимала Италия на международном поприще. Узнаем, почему Саркози и Берлускони ненавидят друг друга, почему Берлускони дружил с Кадаффи и как ему удалось примирить и сблизить Буша с Путиным. Узнаем, о причинах его падения, происхождении сексуальных скандалов, тесно связанных с его именем.
К слову, почти 80% русскоязычной статьи в Википедии о Берлускони - это копипаст из книги.
March 13, 2018
Ալան Ֆրիդմանի գիրքը Սիլվիո Բերլուսկոնիի մասին չի տալիս մի քանի հարցերի հստակ պատասխաններ։ 1. Արդյո՞ք Բերլուսկոնին համագործակցել է իտալական մաֆիայի հետ 2. Արդյո՞ք առաջին շինարարական նախագծերի համար կաշառք է տվել 3. Արդյո՞ք կաշառել է դատավորներին՝ ընկերություններ ձեռք բերելիս 4. Արդյո՞ք իսկապես ունեցել 33 ջահել կանանցից բաղկացած հարեմ։ Չնայած գրքում հեղինակը փորձել է խոսել ամենասուր հարցերի մասին, բայց այնուամենայնիվ, սա հետաքննություն չէ, հետևաբար գալիս է մի պահ, երբ օրինակ «բունգա բունգա» սեքս երեկոների մասին զրույցն ավարտվում է, թե կողմերից ով ինչ կարծիք ունի։
Սա Բերլուսկոնիի հետ ավելի քան 100 ժամ տևած հարցազրույցի հիման վրա ստեղծված գիրք է։ Այդ իմաստով, գիրքը ներկայացնում է Բերլուսկոնիի կենսագրությունն այնպես, ինչպես կուզենար լեգենդար վարչապետ-միլիարդատերը դա պատմեր։ Թեև դրանից գիրքն ամենևին չի տուժում։ Այն ներկայացնում է ժամանակակից Եվրոպայի քաղաքական խոհանոցը։ Օրինակ, թե ինչպես էին Սարկոզին և Մերկելը ցանկանում բառի բուն իմաստով, գահընկեց անել Բերլուսկոնիին։
Գիրքը ներկայացնում է նաև Բերլուսկոնիի վերաբերմունքը «Միլան» ֆուտբոլային ակումբի նկատմամբ, թե որքան կարևոր էր այն իր համար, ինչ դրամատիկ փուլեր է ունեցել և ինչ տպավորիչ հաղթանակներ ու ցավոտ պարտություններ։
Բայց ամենազավեշտալին դա չէ։ Գիրքն ավարտվում է 2016 թվականով, երբ Բերլուսկոնին չգիտեր, թե ինչպիսին կլինի իր քաղաքական ճակատագիրը, երբ նրան արգելված էր զբաղվել քաղաքականությամբ մինչև 2019 թվականը։ Եվ մեծ հաշվով, իր համախոհների հետ զրույցն ավարտվում է, երբ նրանք խոսում են 2018֊ի սպասվող ընտրությունների մասին՝ շատ մշուշոտ, անորոշ ու անվստահ։
Եվ ահա 2018-ն է։ Եվ ի՞նչ։ Բերլուսկոնիի գլխավորած կուսակցական դաշինքը վերջին ընտրություններով գրավել է 2֊րդ տեղը Իտալիայի խորհրդարանական ընտրություններում՝ ստանալով 37 տոկոս ձայն։ Բարետես արտաքինով, բնական խելքով, ինտուիցիայով և կանանց նկատմամբ անդիմադրելի թուլությամբ ամենահայտնի իտալացի քաղաքական գործչի ու միլիարդատերի վերջին ցուցանիշը հերթական հեփփի-էնդն է։ Ու հասկանալու համար, թե որքան դժվար դա տրվեց, ինչի միջոցով անցավ, արժի կարդալ այս գիքրը։
Սա Բերլուսկոնիի հետ ավելի քան 100 ժամ տևած հարցազրույցի հիման վրա ստեղծված գիրք է։ Այդ իմաստով, գիրքը ներկայացնում է Բերլուսկոնիի կենսագրությունն այնպես, ինչպես կուզենար լեգենդար վարչապետ-միլիարդատերը դա պատմեր։ Թեև դրանից գիրքն ամենևին չի տուժում։ Այն ներկայացնում է ժամանակակից Եվրոպայի քաղաքական խոհանոցը։ Օրինակ, թե ինչպես էին Սարկոզին և Մերկելը ցանկանում բառի բուն իմաստով, գահընկեց անել Բերլուսկոնիին։
Գիրքը ներկայացնում է նաև Բերլուսկոնիի վերաբերմունքը «Միլան» ֆուտբոլային ակումբի նկատմամբ, թե որքան կարևոր էր այն իր համար, ինչ դրամատիկ փուլեր է ունեցել և ինչ տպավորիչ հաղթանակներ ու ցավոտ պարտություններ։
Բայց ամենազավեշտալին դա չէ։ Գիրքն ավարտվում է 2016 թվականով, երբ Բերլուսկոնին չգիտեր, թե ինչպիսին կլինի իր քաղաքական ճակատագիրը, երբ նրան արգելված էր զբաղվել քաղաքականությամբ մինչև 2019 թվականը։ Եվ մեծ հաշվով, իր համախոհների հետ զրույցն ավարտվում է, երբ նրանք խոսում են 2018֊ի սպասվող ընտրությունների մասին՝ շատ մշուշոտ, անորոշ ու անվստահ։
Եվ ահա 2018-ն է։ Եվ ի՞նչ։ Բերլուսկոնիի գլխավորած կուսակցական դաշինքը վերջին ընտրություններով գրավել է 2֊րդ տեղը Իտալիայի խորհրդարանական ընտրություններում՝ ստանալով 37 տոկոս ձայն։ Բարետես արտաքինով, բնական խելքով, ինտուիցիայով և կանանց նկատմամբ անդիմադրելի թուլությամբ ամենահայտնի իտալացի քաղաքական գործչի ու միլիարդատերի վերջին ցուցանիշը հերթական հեփփի-էնդն է։ Ու հասկանալու համար, թե որքան դժվար դա տրվեց, ինչի միջոցով անցավ, արժի կարդալ այս գիքրը։
May 28, 2016
This is a tale of one of the most interesting and controversial characters of modern political Europe, narrated by the man himself. The book's coverage is as broad as the life of the man it describes. One chapter walks through the details of Berlusconi's early real estate plays in Milan; another explains the EU debt crisis and the complex relationships of the people at the head.
Friedman benefited from repeated personal interviews with the Italian ex-prime minister, but he works to maintain a neutral stance. The first half of the book felt a bit biased to the Berlusconi account, though that bias was certainly reeled in during the latter half. In the end, as Friedman says, Berlusconi's innocence today has become more a matter of faith than of fact.
Friedman benefited from repeated personal interviews with the Italian ex-prime minister, but he works to maintain a neutral stance. The first half of the book felt a bit biased to the Berlusconi account, though that bias was certainly reeled in during the latter half. In the end, as Friedman says, Berlusconi's innocence today has become more a matter of faith than of fact.
February 4, 2017
An insightful view into the life of one of the most controversial and remarkable characters in the political (and not only) life of post-bellum Italy.
January 27, 2021
Silvio Berlusconi is undoubtedly one of Europe’s most controversial leaders in modern times. He is the European leader who has been in power the longest and has been compared to Italy’s equivalent of Ronald Reagan. In the book that bears his name, the American journalist Alan Friedman has mapped his life, from his simple upbringing in Milan to the position of prime minister and the life as a billionaire in the 18th century estate in Arcore.
THE REAL ESTATE MAGNATE. Berlusconi was born into a middle-class family in Milan in 1936. After studying law in the 1960s, he entered the real estate industry with a focus on housing development outside Milan. In the post-war northern Italy, the construction industry was hot. The strong economy required labor that flowed in from the poorer southern parts of the country and the new workers demanded housing. The project that would make Berlusconi rich was “Milano Due” and included the development of a new district with 4,000 apartments east of Milan. He started this project in 1961 and the first stage was completed in 1973 – then he bought the 70-room mansion Villa San Martino in Arcore.
THE MEDIA MOGUL. “Milano Due” was also his introduction to the media industry as the residential area had its own TV service. In 1974, the state-regulated television market changed. Local stations were allowed, but only the state channel RAI had the right to broadcast nationwide. Berlusconi realized that if he could buy local stations around the country and then broadcast the same program on them at the same time, he would be a nationwide player – and still following the “local only” rules. The Italian advertising-financed nationwide television was by that a fact in the late 1970s.
CHALLENGES THE STATE TV. To attract viewers, Berlusconi bought up rights to major American films and series. He also skipped steps in the value chain and started his own advertising agency, which turned directly to advertisers. In 1980, his Canale 5 had 13% of the market, compared to the state RAI’s 80%. Four years later, the channels had the same number of viewers. The success story was a fact and advertising revenues increased by 48% annually during the 1980s.
DIVERSIFICATION, CRISIS & COMEBACK. In the early 1990s, the TV empire was renamed “Mediaset” and launched commercial TV companies in France, Germany and Spain. The Group was broadened through acquisitions of insurance companies, construction companies, department stores and publishers. Mediaset controlled 40% of Italy’s magazine market. In addition, Berlusconi had bought the traditional football club Milan in the late 1980s, where he was then chairman for 29 years. However, the recession in the early 1990s meant that the heavily indebted Mediaset (400% net gearing) had major problems. The banks forced a change of CEO and after a few tough years, the group was back on track. At the end of the 1990s, Mediaset was valued at over €30 bn (at the 1996 IPO, the valuation was $4bn).
THE PRIME MINISTER. Despite the fall of the Berlin Wall in 1989, Italy’s Communists continued to hold a strong position in the country. Berlusconi saw the Democratic Left Party (formerly the Communist Party) as the biggest threat to himself, his businesses and his country. He felt an almost physical aversion to the militant left, and in order to ward off the Communists, he entered politics in 1993. Only 60 days before the election, he started Forza Italia and through carefully selected efforts – mainly through his media empire – he took home the victory. He attracted voters with charisma, charm and promises of lower taxes. He would then be politically active for the next 20 years.
MIGHTY FRIENDS AND ENEMIES. In the early 2000s, Berlusconi got to know Putin and over the years had to act many times as a mediator between Washington and Moscow. He was also on good terms with Gaddafi (Libya accounted for 20% of Italy’s energy imports and Gaddafi had invested over a billion dollars in Italian companies) but came to blows with Sarkozy when he carried out a hastily decided bombing of Libya in 2011 (an attack that became the beginning of the end for Gaddafi). After that day, Sarkozy and Berlusconi were bitter enemies. Berlusconi’s view was that Libya, like Iraq, could not do without a strong leader. During his years in politics, Berlusconi also collaborated with Clinton, Bush and Obama.
MOST PROSECUTED ON THE FORBES LIST. Berlusconi has with a net worth of $6.5bn place number 257 on the Forbes list [2019]. He is by far the most prosecuted of the 500 billionaires on the list. The many rounds in the courts have on most occasions been close to bankrupting him, but he has almost always come out as the winner. However, 2013 was the year that was almost got him. His Fininvest was sentenced to pay €494m to arch-rival Carlo De Benedetti. This due to that Fininvest in 1991 had acquired the publishing house Mondadori by bribing a judge. In the same year, Berlusconi was also sentenced to four years in prison for tax offenses. Three years were written off immediately, and since he was over 70 years old, he didn’t have to go to prison but instead had to pay a fine through community service at a nursing home.
THE REAL ESTATE MAGNATE. Berlusconi was born into a middle-class family in Milan in 1936. After studying law in the 1960s, he entered the real estate industry with a focus on housing development outside Milan. In the post-war northern Italy, the construction industry was hot. The strong economy required labor that flowed in from the poorer southern parts of the country and the new workers demanded housing. The project that would make Berlusconi rich was “Milano Due” and included the development of a new district with 4,000 apartments east of Milan. He started this project in 1961 and the first stage was completed in 1973 – then he bought the 70-room mansion Villa San Martino in Arcore.
THE MEDIA MOGUL. “Milano Due” was also his introduction to the media industry as the residential area had its own TV service. In 1974, the state-regulated television market changed. Local stations were allowed, but only the state channel RAI had the right to broadcast nationwide. Berlusconi realized that if he could buy local stations around the country and then broadcast the same program on them at the same time, he would be a nationwide player – and still following the “local only” rules. The Italian advertising-financed nationwide television was by that a fact in the late 1970s.
CHALLENGES THE STATE TV. To attract viewers, Berlusconi bought up rights to major American films and series. He also skipped steps in the value chain and started his own advertising agency, which turned directly to advertisers. In 1980, his Canale 5 had 13% of the market, compared to the state RAI’s 80%. Four years later, the channels had the same number of viewers. The success story was a fact and advertising revenues increased by 48% annually during the 1980s.
DIVERSIFICATION, CRISIS & COMEBACK. In the early 1990s, the TV empire was renamed “Mediaset” and launched commercial TV companies in France, Germany and Spain. The Group was broadened through acquisitions of insurance companies, construction companies, department stores and publishers. Mediaset controlled 40% of Italy’s magazine market. In addition, Berlusconi had bought the traditional football club Milan in the late 1980s, where he was then chairman for 29 years. However, the recession in the early 1990s meant that the heavily indebted Mediaset (400% net gearing) had major problems. The banks forced a change of CEO and after a few tough years, the group was back on track. At the end of the 1990s, Mediaset was valued at over €30 bn (at the 1996 IPO, the valuation was $4bn).
THE PRIME MINISTER. Despite the fall of the Berlin Wall in 1989, Italy’s Communists continued to hold a strong position in the country. Berlusconi saw the Democratic Left Party (formerly the Communist Party) as the biggest threat to himself, his businesses and his country. He felt an almost physical aversion to the militant left, and in order to ward off the Communists, he entered politics in 1993. Only 60 days before the election, he started Forza Italia and through carefully selected efforts – mainly through his media empire – he took home the victory. He attracted voters with charisma, charm and promises of lower taxes. He would then be politically active for the next 20 years.
MIGHTY FRIENDS AND ENEMIES. In the early 2000s, Berlusconi got to know Putin and over the years had to act many times as a mediator between Washington and Moscow. He was also on good terms with Gaddafi (Libya accounted for 20% of Italy’s energy imports and Gaddafi had invested over a billion dollars in Italian companies) but came to blows with Sarkozy when he carried out a hastily decided bombing of Libya in 2011 (an attack that became the beginning of the end for Gaddafi). After that day, Sarkozy and Berlusconi were bitter enemies. Berlusconi’s view was that Libya, like Iraq, could not do without a strong leader. During his years in politics, Berlusconi also collaborated with Clinton, Bush and Obama.
MOST PROSECUTED ON THE FORBES LIST. Berlusconi has with a net worth of $6.5bn place number 257 on the Forbes list [2019]. He is by far the most prosecuted of the 500 billionaires on the list. The many rounds in the courts have on most occasions been close to bankrupting him, but he has almost always come out as the winner. However, 2013 was the year that was almost got him. His Fininvest was sentenced to pay €494m to arch-rival Carlo De Benedetti. This due to that Fininvest in 1991 had acquired the publishing house Mondadori by bribing a judge. In the same year, Berlusconi was also sentenced to four years in prison for tax offenses. Three years were written off immediately, and since he was over 70 years old, he didn’t have to go to prison but instead had to pay a fine through community service at a nursing home.
December 5, 2019
Purchased after watching the accompanying Netflix Film. The film was good, but the book was great.
A remarkably neutral portrait of one of the most interesting characters in recent political circles. The book was entertaining, engaging and well researched. The author’s casual tone lent itself to the bon vivant image that Berlusconi has, and had throughout his life.
I was always interested in the life of Berlusconi, and this was my first book, and experience to dive into the topic. As a non-european and someone not well versed in European politics, I had no trouble getting into the book, learning from, and enjoying it.
As stated in other reviews, the author does jump around in timeline a fair amount, so if you are looking to learn, as well as be entertained, that might throw you during your first read. That is my only small complaint.
The book itself is a beautiful hardcover, in excellent quality.
I give this book 5 stars - my first 5 star review since joining goodreads. I will definitely read this book again at some point.
I have just purchased the author’s book entitled Agnelli: Fiat and the Network of Italian Power, written in the late 80’s, and look forward to receiving it.
A remarkably neutral portrait of one of the most interesting characters in recent political circles. The book was entertaining, engaging and well researched. The author’s casual tone lent itself to the bon vivant image that Berlusconi has, and had throughout his life.
I was always interested in the life of Berlusconi, and this was my first book, and experience to dive into the topic. As a non-european and someone not well versed in European politics, I had no trouble getting into the book, learning from, and enjoying it.
As stated in other reviews, the author does jump around in timeline a fair amount, so if you are looking to learn, as well as be entertained, that might throw you during your first read. That is my only small complaint.
The book itself is a beautiful hardcover, in excellent quality.
I give this book 5 stars - my first 5 star review since joining goodreads. I will definitely read this book again at some point.
I have just purchased the author’s book entitled Agnelli: Fiat and the Network of Italian Power, written in the late 80’s, and look forward to receiving it.
February 27, 2019
A nice, relatively neutral overview of Berlusconi's career. Friedman sat with Berlusconi for over 100 hours and I like how he contrasts Berlusconi's rather idealistic view of his life with the more realistic version.
A few criticisms are that Friedman repeats a little too often for my taste and occasionally wanders in timelines, meaning he bounces from what year to the next and back again, leaving the reader a little disoriented at times. But in general, worth reading if you want to learn more about this figure and his impact on European politics.
A few criticisms are that Friedman repeats a little too often for my taste and occasionally wanders in timelines, meaning he bounces from what year to the next and back again, leaving the reader a little disoriented at times. But in general, worth reading if you want to learn more about this figure and his impact on European politics.
September 29, 2017
Документалният филм, заснет по тази книга - My way - може да се гледа в Netflix. Комбинираното аудио-визуално и литературно възприемане прави анализа на феномена Берлускони още по-детайлизиран. Хареса ми, че авторът се стреми да запази обективност, колкото и да си личи, че му е трудно и че не би искал. Освен за Силвио, от книгата ще научите и доста интересни неща за Хилари Клинтън, Саркози, Меркел, Кадафи, треньорите на "Милан"... Въобще - една от добрите биографии на пазара.
November 9, 2020
Być może byłoby 4, gdyby nie fatalne tłumaczenie.
February 28, 2021
Non that I expected an impartial book, but some pages are awfully close to being ridicolous
November 16, 2024
Tylko w pierwszych rozdziałach książka próbuje udawać biografię. Dopóki opowiada o trudnym dzieciństwie i drodze do bogactwa Berlusconiego, mówi o jego poczynaniach w branży deweloperskiej i medialnej, przybliża nawet sporo szczegółów dotyczących życia i charakteru jednego z najsłynniejszych Włochów XX wieku. Ale później, kiedy zaczyna pojawiać się polityka, a wokół postaci Silvio narastają kontrowersje, Alan Friedman przestaje się kryć ze swoją sympatią do niego.
Zaczyna budować wizerunek uciśnionego, stawiającego czoła piętrzącym się przeciwnościom mężczyzny, który jest tylko niesłusznie i niesprawiedliwie oceniany przez innych. Który broni ojczyzny, jest praktycznie nieomylny, a w niektórych kwestiach wręcz najlepszy ze wszystkich europejskich przywódców. Ta narracja przyjmuje karykaturalne rozmiary i wywołuje grymas na ustach czytelnika. Autor niemalże ostentacyjnie traktuje odbiorę jak ostatniego naiwniaka, któremu można wmówić wszystko, ładnie się do niego uśmiechając. Skoro Silvia nie skazano tylko dlatego, że zarzuty uległy przedawnieniu, to jest niewinny, prawda?
Wszystko to sprawia, że biografię czyta się ciężko. Przez drugą połowę męczyłem się bardziej z ciekawości, ile jeszcze autor próbuje nam wmówić, budując obraz nieskalanego żadną winą Berlusconiego. Szkoda, że obok ciekawych informacji, pokazujących pracowitość i pomysłowość Włocha czy też jego podejście do prezesury w Milanie, z tej biografii będę musiał zapamiętać też żenujące próby wychwalania Berlusconiego na każdym poletku i niezrozumiałą wielostronicową tyradę przeciwko Merkel i Sarkozy'emu, która wyglądała jak osobista wendeta zlecona Alanowi Friedmanowi przez bohatera biografii.
Nie polecam.
Zaczyna budować wizerunek uciśnionego, stawiającego czoła piętrzącym się przeciwnościom mężczyzny, który jest tylko niesłusznie i niesprawiedliwie oceniany przez innych. Który broni ojczyzny, jest praktycznie nieomylny, a w niektórych kwestiach wręcz najlepszy ze wszystkich europejskich przywódców. Ta narracja przyjmuje karykaturalne rozmiary i wywołuje grymas na ustach czytelnika. Autor niemalże ostentacyjnie traktuje odbiorę jak ostatniego naiwniaka, któremu można wmówić wszystko, ładnie się do niego uśmiechając. Skoro Silvia nie skazano tylko dlatego, że zarzuty uległy przedawnieniu, to jest niewinny, prawda?
Wszystko to sprawia, że biografię czyta się ciężko. Przez drugą połowę męczyłem się bardziej z ciekawości, ile jeszcze autor próbuje nam wmówić, budując obraz nieskalanego żadną winą Berlusconiego. Szkoda, że obok ciekawych informacji, pokazujących pracowitość i pomysłowość Włocha czy też jego podejście do prezesury w Milanie, z tej biografii będę musiał zapamiętać też żenujące próby wychwalania Berlusconiego na każdym poletku i niezrozumiałą wielostronicową tyradę przeciwko Merkel i Sarkozy'emu, która wyglądała jak osobista wendeta zlecona Alanowi Friedmanowi przez bohatera biografii.
Nie polecam.
February 3, 2018
Alan Friedman biedt een mooie inkijk in de persoon Silvio Berlusconi. Op basis van thematische hoofdstukken wordt het leven van Berlusconi ontplooid in een zeer prettige schrijfstijl. Dit resulteert in een prettig leesbare biografie. Je leeft mee met Berlusconi, in zijn goede maar vooral ook in zijn zware tijden. Friedman slaagt erin om niet alleen een beschrijving van Berlusconi te geven, maar ook een kijk te bieden op de politiek van Italië, en de smerige spelletjes die daarin worden gespeeld, en de cultuur van Italië. Het land ontvouwt zich en komt tot leven. Niet gek ook, want Berlusconi is zonder twijfel de belangrijkste Italiaan van na de Tweede Wereldoorlog. Geen enkele Italiaan heeft meer invloed gehad op Italië en haar Europese positie of de Italiaanse politiek meer gedomineerd dan Berlusconi.
4 in plaats van 5 sterren omdat de uitgave gebrekkig is. Er mist een goed onderbouwde bronnenlijst. Er worden veel aannames gedaan en citaten geponeerd (soms wordt de bron niet bij name genoemd), maar die worden niet geannoteerd.
4 in plaats van 5 sterren omdat de uitgave gebrekkig is. Er mist een goed onderbouwde bronnenlijst. Er worden veel aannames gedaan en citaten geponeerd (soms wordt de bron niet bij name genoemd), maar die worden niet geannoteerd.
March 17, 2019
A very personal recounting of a larger-than-life character that had undoubtedly shaped Italian and European financial and political worlds in his vision. The author also went a great length to make this memoir complete, with accounts from various heads of states and political figures, and thus the resulting product is international intrigue as viewed from most sides. A remarkable read.
November 16, 2022
Very readable but I think you'd really struggle to believe this is an impartial account of Berlusconi's life.
It also seems to consider Berlusconi's lufe story as being over (the last chapter is even called 'Endgame'), yet his friendship with Putin (a whole chapter in the book) and his influence on Meloni's government suggests there may be more to come ...
It also seems to consider Berlusconi's lufe story as being over (the last chapter is even called 'Endgame'), yet his friendship with Putin (a whole chapter in the book) and his influence on Meloni's government suggests there may be more to come ...
April 3, 2018
Sympathetic portrait, a quick read.
May 1, 2020
Heel interessant om te lezen en geeft inzicht in de Europese politiek!
February 24, 2021
Great book if you like Italian history. Berlusconi has many similarities to Trump. I found parts of the books repetitive, and other parts not detailed enough. Overall it’s a good read.
July 19, 2023
Geeft wel een goed beeld van het leven van deze flamboyante en charismatische politicus en ondernemer
December 18, 2024
Le livre rend très peu hommage au grand homme qu'était le cavaliere.
July 9, 2017
Una perfecta introducción a la biografía de Berlusconi. Aunque es algo superficial, es perfecta para los "extranjeros" que no conocen la vida del magnate -como era mi caso-. Tal vez echo de menos algún pasaje algo más extendido sobre la transición de "crooner" a ultramillonario: su aventura con el ladrillo, la forja de Mediaset o la presidencia del Milan se ventilan en tal vez muy pocas páginas. Por lo contrario, se deshace en pelos y señales para explicar su relación con Bush, Gadafi, Putin, Sarkozy y Merkel, reduciendo cualquier aspecto local de la política italiana a anecdótico.
Todo esto hace que el libro te deje con ganas de saber más y al mismo tiempo evita aburrirte con datos técnicos o personajes de la vida pública italiana irreconocibles fuera de sus fronteras.
Se lee en inglés con facilidad y, como tampoco es muy largo, es recomendable alternarlo con el visionado del documental homónimo también de Alan Friedman en Neftlix.
Todo esto hace que el libro te deje con ganas de saber más y al mismo tiempo evita aburrirte con datos técnicos o personajes de la vida pública italiana irreconocibles fuera de sus fronteras.
Se lee en inglés con facilidad y, como tampoco es muy largo, es recomendable alternarlo con el visionado del documental homónimo también de Alan Friedman en Neftlix.
April 17, 2024
Excellent biography of Italy’s most “colorful and controversial leader.” Setting is done particularly well. I particularly loved the description of Villa San Martino-Berlusconi’s 18th-century seventy room villa filled with red azaleas, lemon trees, racehorses, a helipad for his chopper, and a private soccer field. The book is filled with great descriptions (a double breasted Brioni suit) and great memories of his time singing crooners aboard ships in the Mediterranean and stories from a childhood in wartime Milan. From his development of Milano Due to his friendship with Fedele Confalonieri, no detail is left unreported.
August 23, 2016
Like any book of this kind, it's a bit repetitive and obvious. It's nice to see, through, how the author gets to know and, with all the necessary precautions, love his hero. A story of Berlusconi's life and Italian life of the era is quite interesting; the European and political mess of the time less so. All in all, this is a very readable book, perhaps a bit unfulfilling as regards its plot — but it this is not something one can accuse the author of.
November 24, 2016
Friedman delivers quite a neutral and insightful look at the life (and the making) of one of key figures that have shaped up present day Europe. On the pages, Berlusconi the Showman, the "natural-born seducer", appears as both larger-than-life but also extremely human and somewhat misguided in his ambitions - a feat that only good biographies accomplish. This may be a must-read for anyone interested in understanding more the current situation of Europe and the world...
March 1, 2016
Friedman kirjoittaa sujuvasti ja hyödyntää monipuolista Italian & kansainvälisen politiikan tuntemustaan. Silittää Silviota myötäkarvaan eikä juuri mene pintatasoa syvemmälle vilppi- ja rikosepäilyihin ja -tuomioihin. Helppolukuinen, muttei kaikenkattava elämäkerta. Adjektiivien ylikäyttö häiritsevää.
April 16, 2016
Tendencyjna, nieobiektywna, składająca się z ciągłych powtórzeń, nierzetelna książka. Nie polecam zdecydowanie!
Displaying 1 - 25 of 25 reviews