Het moordende kalifaat, de radicalisering van Belgische moslims, de terreuraanslagen, de vluchtelingen, de dreiging, de groeiende kloof: VRT-oorlogsreporter Rudi Vranckx ziet een wereld waarin verdraagzaamheid zwaar onder druk staat.Het is geen klassieke oorlog meer, van een zichtbare vijand aan de overkant, een oorlog om geld of olie of macht of grondgebied. Het is een oorlog om de geesten, om extreme ideeën te verspreiden, als een virus. Dat bezorgt Vranckx, die vlijmscherpe analyse van een nieuwe wereld maakt hij. Dit boek gaat veel verder dan het fenomeen IS. Vranckx tekent het toekomstig beeld van onze mondiale samenleving en stelt vast dat we vooral niet mogen wegkruipen in de bunkers van de angst voor elkaar.
Het boek is alweer achterhaald door de feiten van vrijdag 13 november 2015. Rudi Vranckx' boek schijnt het best verkochte van de laatste Boekenbeurs geweest te zijn Het onderwerp leeft dus. Iedereen wil er het fijne van weten. Zeker nu de problemen voor onze eigen voordeur staan. Geschreven één jaar na het uitroepen van het kalifaat moest het ergste nog komen en dat zeer kort na de tweede druk in november. Een volgende druk zal waarschijnlijk door de schrijver aangepast worden. Die aanvulling zal er niet alleen komen omwille van de feiten in Parijs maar ook omwille van de reacties in België. De Franse president en de media staken een beschuldigende vinger uit naar België en schilderden de Brusselse voorstad Molenbeek af als de bron van waaruit het kwaad Europa zou gaan overspoelen. Resultaat: het hoogste gevarenniveau, soldaten op straat, scholen, winkels en metro in Brussel gesloten. In één woord: paniek. De media gingen daarin niet vrijuit. Er moest aan Frankrijk en de rest van de wereld getoond worden dat we weerbaar kunnen zijn als het nodig is en dat we echt geen failed state zijn zoals een Amerikaanse journalist schreef en gretig door anderen in binnen- en buitenland overgenomen werd. Sommigen hebben er natuurlijk baat bij dat België als failed state aanzien wordt. Door een uitmuntend journalist geschreven, is dit een boek dat door een zo ruim mogelijk publiek moet gelezen worden.
Het valt op dat Vranckx geen schrijver is, maar gewoon zijn verhaal kwijt moet. De schrijfstijl is wat vreemd, hier eens informeel, dan weer informatief en af en toe een taalfout. Maar dat valt allemaal te vergeven. Vranckx is pijnlijk eerlijk, zijn relaas schrijnend en confronterend. Niet langer "up-to-date" (de aanslagen in Parijs en Brussel dateren van na de eerste druk), maar verder een interessant en verhelderend verslag/standpunt.
Toeval of niet: ik las dit boek deze week... de week die op vrijdag 13 november 2015 bewees dat dit boek erg belangrijk is. Een genuanceerd en persoonlijk beeld van de IS-terreur in onze streken. Moedig en relevant. Realistisch en toch met een boodschap van hoop. Een boek dat elke op Facebook scheldwoordroepende verplicht zou moeten lezen.
Rudi is echt een icoon, i love him. Super goede inzichten over Belgische extremisten die naar Syrië zijn vertrokken en hoe we hiermee best kunnen omgaan. Keep it up Rudi!!!
Inhoudelijk zoals gewoonlijk scherp, inzichtrijk, begripvol, gekaderd. Maar ik ben teleurgesteld in de vorm, de opbouw. Ietwat slordig, veel herhaling, varianten, zonder duidelijk doel. Het zou zoveel meer mokerslag kunnen zijn.
Ik heb een dubbel gevoel wanneer het op dit boek aankomt. Vranckx deelt enkele cruciale inzichten over de opkomst van IS en het islamradicalisme die getuigen van zowel nuance als intelligentie. Bepaalde spitsvondige passages zijn een tijd lang in mijn hoofd blijven plakken ("we bevinden ons in een loopgravenoorlog van identiteiten"). Voor wie interesse heeft in het onderwerp is dit een must-read. Tegelijk heb ik me erg gestoord aan de opbouw en schrijfstijl van het boek. Het boek bestaat uit een opeenvolging in sneltempo van hoofdstukjes van 3 tot 5 bladzijden. Vaak ontbreekt een duidelijke rode draad van waarom we van één onderwerp naar het ander gaan. Daarom voelt dit aan als een verzameling columns eerder dan een boek in de klassieke zin. De taal is bovendien ook wat slordig.
Vranckx wil een punt kwijt, een belangrijk punt, maar daarbij is het ook duidelijk dat hij geen begenadigd schrijver is (of wil zijn). Toch de moeite waard!
Dit boek van Rudi Vranckx was één van de populairste boeken op de Antwerpse Boekenbeurs van vorig jaar. Een bewijs dat toch heel wat mensen ook uitleg en duiding zoeken over wat er met onze wereld aan het gebeuren is. Het gaat over radicalisering en deradicalisering, extremisme van alle zijden, het kalifaat van IS, de vluchtelingenkwestie en de opkomst van een nieuwe golf extreem-rechts doorheen Europa. Het is geschreven vlak voor de aanslagen in Parijs op 13 november 2015 en ongeveer een half jaar voor de aanslagen op de luchthaven en de metro in Brussel op 22 maart 2016. Er is echter niet veel nieuws onder de zon. Opnieuw een goed feitenrelaas vanuit journalistiek oogpunt, een persoonlijke analyse en met de vinger op de open wonde in onze samenleving. Een mustread: lezen, dit boek!
Een genuanceerd beeld over een complex probleem, vrij van het zwart-wit wij-zij-verhaal dat zelfverklaarde experts op sociale media verspreiden. Het zou goed zijn, mochten meer mensen dit lezen in plaats van hun stereotype waarheden te verkondigen. Het zou goed zijn...
Goede achtergrondanalyse op basis van een gedegen journalistiek feitenrelaas. Pas in de laatste hoofdstukken echter legt de auteur de vinger echt op de wonde.
Rudi Vranckx is een meester in zijn domein. Jammer genoeg (en daar kan hij zelf niet aan doen) zijn boeken zoals dit zeer snel achterhaald. Ik ga zeker zijn recentere literatuur lezen