What do you think?
Rate this book
Kurt Seyt & Shura #1
Αιώνια αγάπη
Κουρτ Σεγίτ: Μουσουλμάνος της Κριμαίας, γεννημένος με πλούτο και τίτλο, ωραίος, φιλόδοξος, γενναίος. Σούρα: Ρωσίδα καλλονή, ορθόδοξη, μεγαλωμένη στα παλάτια της Αγίας Πετρούπολης και στον ρομαντικό κόσμο της μουσικής του Τσαϊκόφσκι.
Μια χιονισμένη μοσχοβίτικη νύχτα, μπαίνει στη ζωή του Σεγίτ με τη λάμψη ενός μεγάλου, αλλά απαγορευμένου έρωτα. Εκείνος, ως υπίλαρχος στη φρουρά του τσάρου Νικολάου Β, όταν κηρύσσεται η επανάσταση του 1917 βρίσκεται στη μαύρη λίστα των μπολσεβίκων. Εκείνη, επίσης καταδιωγμένη από τους μπολσεβίκους, αποφασίζει να τον ακολουθήσει σε μια απίστευτη περιπέτεια, με μοναδικό σκοπό τους την επιβίωση και όπλο την αγάπη τους. Ζώντας εξόριστοι πια στην Κωνσταντινούπολη, ο έρωτάς τους δοκιμάζεται από τη φτώχεια, τη μοναξιά και την αβάσταχτη νοσταλγία για την πατρίδα τους και τις οικογένειές τους που έχουν αφήσει πίσω.
Ένα μυθιστόρημα για έναν μεγάλο έρωτα, τον πόλεμο, την επανάσταση, τη νοσταλγία, τη λήθη, βασισμένο στα πραγματικά γεγονότα που βίωσε η οικογένεια της συγγραφέως.
Το βιβλίο έχει ήδη γίνει τηλεοπτική σειρά που σημείωσε σημαντική επιτυχία στην Τουρκία και στη χώρα μας έχει ήδη αποκτήσει φανατικό κοινό.
Μια χιονισμένη μοσχοβίτικη νύχτα, μπαίνει στη ζωή του Σεγίτ με τη λάμψη ενός μεγάλου, αλλά απαγορευμένου έρωτα. Εκείνος, ως υπίλαρχος στη φρουρά του τσάρου Νικολάου Β, όταν κηρύσσεται η επανάσταση του 1917 βρίσκεται στη μαύρη λίστα των μπολσεβίκων. Εκείνη, επίσης καταδιωγμένη από τους μπολσεβίκους, αποφασίζει να τον ακολουθήσει σε μια απίστευτη περιπέτεια, με μοναδικό σκοπό τους την επιβίωση και όπλο την αγάπη τους. Ζώντας εξόριστοι πια στην Κωνσταντινούπολη, ο έρωτάς τους δοκιμάζεται από τη φτώχεια, τη μοναξιά και την αβάσταχτη νοσταλγία για την πατρίδα τους και τις οικογένειές τους που έχουν αφήσει πίσω.
Ένα μυθιστόρημα για έναν μεγάλο έρωτα, τον πόλεμο, την επανάσταση, τη νοσταλγία, τη λήθη, βασισμένο στα πραγματικά γεγονότα που βίωσε η οικογένεια της συγγραφέως.
Το βιβλίο έχει ήδη γίνει τηλεοπτική σειρά που σημείωσε σημαντική επιτυχία στην Τουρκία και στη χώρα μας έχει ήδη αποκτήσει φανατικό κοινό.
640 pages, Paperback
First published January 1, 1992
169 people are currently reading
1908 people want to read
About the author
Nermin Bezmen
32 books166 followersNermin Bezmen, Antalya'da doğdu. Maçka İlkokulu'nda okuduktan sonra, Atatürk Kız Lisesi'ne gitti. Son sınıfta Amerika'dan burs kazandı. Amerika dönüşü, İstanbul Üniversitesi Sultanahmet Sevk ve İdarecilik Yüksek Okulu'na gitti ve 1974 yılında mezun oldu.
Şiir, resim ve Türk süsleme sanatları ile ilgilendi. Yazarın onu aşkın kitabı vardır. Bunlardan bazıları; 'Sırça Tuzak','Zihnimin Kanatları','Turkuaz'a Dönüş','Sır','Kırk Kırık Küp've'Mengene Göçmenleri'dir. Yazar, son olarak'Bizim Gizli Bahçemizden'adlı kitabını yazdı.
Minyatür ustası, özgün baskı sanatçısı, restoratör ve yazar Nermin Bezmen, aynı zamanda atölyesinde yetişkinlere ve çocuklara 25 yıldır resim dersi vermektedir.
TRT’de canlı yayın sunuculuğu, çeşitli dergilerde köşe yazarlığı, dizi röportajlar, panel-organizasyon-yönetimi ve halkla ilişkiler ve yoga eğitmenliği de yapan Nermin Bezmen roman yazmaya 1991 yılında başladı.
Daha çok uzun süren araştırmalardan sonra yazdığı tarihi romanlarıyla tanınan Nermin Bezmen, roman ve öykülerindeki karakter analizleri, gerçekçi anlatımı ve ustalıklı kurgusuyla kısa sürede kendisine azımsanmayacak bir hayran kitlesi kazandırdı ve kitapları aylarca çok-satarlar listelerinde kaldı.
Başlıca eserleri:
Uyandıran Aşk (şiir, 1991), Kurt Seyt & Shura (roman, 1992. İngilizce ve Türkçe), Kurt Seyt & Murka (roman, 1993), Mengene Göçmenleri (roman, 1994), Zihnimin Kanatları (denemeler, 1995), Turkuaz’a Dönüş (derleme, roman, 1996), Bir Gece Yolculuğu (fantastik roman, 1999), Bir Duayenin Hatıratı (derleme-anı, 2002), Sır (roman, 2006), Kırk Kırık Küp (hikâye, 1999, 2006), Aurora’nın İncileri (roman, 2007), Sırça Tuzak (roman, 2007).
Şiir, resim ve Türk süsleme sanatları ile ilgilendi. Yazarın onu aşkın kitabı vardır. Bunlardan bazıları; 'Sırça Tuzak','Zihnimin Kanatları','Turkuaz'a Dönüş','Sır','Kırk Kırık Küp've'Mengene Göçmenleri'dir. Yazar, son olarak'Bizim Gizli Bahçemizden'adlı kitabını yazdı.
Minyatür ustası, özgün baskı sanatçısı, restoratör ve yazar Nermin Bezmen, aynı zamanda atölyesinde yetişkinlere ve çocuklara 25 yıldır resim dersi vermektedir.
TRT’de canlı yayın sunuculuğu, çeşitli dergilerde köşe yazarlığı, dizi röportajlar, panel-organizasyon-yönetimi ve halkla ilişkiler ve yoga eğitmenliği de yapan Nermin Bezmen roman yazmaya 1991 yılında başladı.
Daha çok uzun süren araştırmalardan sonra yazdığı tarihi romanlarıyla tanınan Nermin Bezmen, roman ve öykülerindeki karakter analizleri, gerçekçi anlatımı ve ustalıklı kurgusuyla kısa sürede kendisine azımsanmayacak bir hayran kitlesi kazandırdı ve kitapları aylarca çok-satarlar listelerinde kaldı.
Başlıca eserleri:
Uyandıran Aşk (şiir, 1991), Kurt Seyt & Shura (roman, 1992. İngilizce ve Türkçe), Kurt Seyt & Murka (roman, 1993), Mengene Göçmenleri (roman, 1994), Zihnimin Kanatları (denemeler, 1995), Turkuaz’a Dönüş (derleme, roman, 1996), Bir Gece Yolculuğu (fantastik roman, 1999), Bir Duayenin Hatıratı (derleme-anı, 2002), Sır (roman, 2006), Kırk Kırık Küp (hikâye, 1999, 2006), Aurora’nın İncileri (roman, 2007), Sırça Tuzak (roman, 2007).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 126 reviews
August 3, 2018
Σε καμία περίπτωση δεν περίμενα να διαβάσω καλοκαιριάτικα ιστορικό βιβλίο και με τόσες σελίδες!
Έκανα λάθος .:P
Η ιστορία μας μιλάει για τον Κουρτ Σεγίτ,ένα μουσουλμάνο της Κριμαίας,που απο μικρός ήθελε να μοιάσει στον πατέρα του, καθως τον θαύμαζε και ήθελε να ακολουθήσει τα βήματα του.Δηλαδή να καταταγεί στην προσωπική φρουρά του τσάρου.
Ώς ο πρωτότοκος γιός της οικογένειας και αδυναμία όλων,ο Σεγίτ στην νεαρή ηλικία των δώδεκα, έφυγε απ΄την Αλούστα για να φοιτήσει στην στρατιωτική σχολή της Αγίας Πετρούπολης.
Παρ' όλο που σχεδόν απ΄την άφιξη του αναγκάζεται να μείνει μόνος του σε μια πόλη που δεν γνωρίζει.Γίνεται ο καλύτερος της σχολής και δημιουργεί ένα κύκλο ανθρώπων γύρω του,που τον αγαπούν και τον θαυμάζουν.Η ζωή του έχει εξελιχθεί καλύτερα απ΄'οτι φανταζόταν..
Όμως στην ζωή πολλά αλλάζουν.Έτσι και στην ζωή του Σεγίτ,συγκεκριμένα σε μια δεξίωση.Γνωρίζει τη Σούρα,μία Ρωσίδα καλλονή απ΄ το Κισλοβόντσκ και η ζωή του θα αλλάξει ριζικά με την γνωριμία τους.
Έτσι θα ξεκινήσει ένα ταξίδι για επιβίωση και ο έρωτας τους θα περάασει απο πολλές δυσκολίες.
Άραγε θα κρατήσει ή θα χωρίσουν οι δρόμοι τους για πάντα?
Η αφήγηση είναι τέτοια που σε μαγεύει.Ταξίδεψα στους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης,της Αλούστας και της Κωνσταντινούπολης, σαν να ήμουν εκεί.
Μου άρεσε που υπήρχαν πολλές πληροφορίες για τα γεγονότα που διαδραματίζονταν τότε, και δεν έδινε μόνο βάση στο ερωτικό κομμάτ των πρωταγωνιστών.
Αυτά με τα θετικά,πάμε τώρα στα αρνητικά που δεν είναι πολλά, αλλά το 2) έχασε το 5άστερο,στην βαθμολογία...
1)Έγω απορίες για το τι απέγιναν κάποιοι χαρακτήρες,,όπου αναφέρονταν συχνά και έίχαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία και θα ήθελα να ξέρω πως είχε φερθεί η ζωή σε αυτούς μετα τον αποχωρισμό.
2)Οι τελευταίες 200 σελίδες μου σπάραξαν την καρδιά.Δεν μου άρεσε αυτό που έγινε με τον Σεγίτ(,ούτε αυτό που έγινε με την Σούρα(, δείχνει οτι τελικά έχουν αρκετά κοινά..Βέβαια μπορώ να το δικαιολογήσω μέχρι ένα σημείο..
Επίσης με νευρίασε ο Σεγίτ (πάλι) όταν
Τελος πάντων περίμενα ένα πιο λυτρωτικό τέλος,δεν ήρθε,δεν πειράζει,το κισμέτ ήθελε να τους φερθεί ετσι,ήταν τυχεροί μόνο που το έζησαν..
Πολύ δυνατή ιστορία,μου άρεσε περισσότερο απ΄τον μπρούτζινο καβαλάρη,παρ' όλο που ο Σεγίτ με πλήγωσε και με νευρίασε..
Βαθμολογία: *3,5* αστέρια
Έκανα λάθος .:P
Η ιστορία μας μιλάει για τον Κουρτ Σεγίτ,ένα μουσουλμάνο της Κριμαίας,που απο μικρός ήθελε να μοιάσει στον πατέρα του, καθως τον θαύμαζε και ήθελε να ακολουθήσει τα βήματα του.Δηλαδή να καταταγεί στην προσωπική φρουρά του τσάρου.
Ώς ο πρωτότοκος γιός της οικογένειας και αδυναμία όλων,ο Σεγίτ στην νεαρή ηλικία των δώδεκα, έφυγε απ΄την Αλούστα για να φοιτήσει στην στρατιωτική σχολή της Αγίας Πετρούπολης.
Παρ' όλο που σχεδόν απ΄την άφιξη του αναγκάζεται να μείνει μόνος του σε μια πόλη που δεν γνωρίζει.Γίνεται ο καλύτερος της σχολής και δημιουργεί ένα κύκλο ανθρώπων γύρω του,που τον αγαπούν και τον θαυμάζουν.Η ζωή του έχει εξελιχθεί καλύτερα απ΄'οτι φανταζόταν..
Όμως στην ζωή πολλά αλλάζουν.Έτσι και στην ζωή του Σεγίτ,συγκεκριμένα σε μια δεξίωση.Γνωρίζει τη Σούρα,μία Ρωσίδα καλλονή απ΄ το Κισλοβόντσκ και η ζωή του θα αλλάξει ριζικά με την γνωριμία τους.
Έτσι θα ξεκινήσει ένα ταξίδι για επιβίωση και ο έρωτας τους θα περάασει απο πολλές δυσκολίες.
Άραγε θα κρατήσει ή θα χωρίσουν οι δρόμοι τους για πάντα?
Η αφήγηση είναι τέτοια που σε μαγεύει.Ταξίδεψα στους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης,της Αλούστας και της Κωνσταντινούπολης, σαν να ήμουν εκεί.
Μου άρεσε που υπήρχαν πολλές πληροφορίες για τα γεγονότα που διαδραματίζονταν τότε, και δεν έδινε μόνο βάση στο ερωτικό κομμάτ των πρωταγωνιστών.
Αυτά με τα θετικά,πάμε τώρα στα αρνητικά που δεν είναι πολλά, αλλά το 2) έχασε το 5άστερο,στην βαθμολογία...
1)Έγω απορίες για το τι απέγιναν κάποιοι χαρακτήρες,,όπου αναφέρονταν συχνά και έίχαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία και θα ήθελα να ξέρω πως είχε φερθεί η ζωή σε αυτούς μετα τον αποχωρισμό.
2)Οι τελευταίες 200 σελίδες μου σπάραξαν την καρδιά.Δεν μου άρεσε αυτό που έγινε με τον Σεγίτ(,ούτε αυτό που έγινε με την Σούρα(, δείχνει οτι τελικά έχουν αρκετά κοινά..Βέβαια μπορώ να το δικαιολογήσω μέχρι ένα σημείο..
Επίσης με νευρίασε ο Σεγίτ (πάλι) όταν
Τελος πάντων περίμενα ένα πιο λυτρωτικό τέλος,δεν ήρθε,δεν πειράζει,το κισμέτ ήθελε να τους φερθεί ετσι,ήταν τυχεροί μόνο που το έζησαν..
Πολύ δυνατή ιστορία,μου άρεσε περισσότερο απ΄τον μπρούτζινο καβαλάρη,παρ' όλο που ο Σεγίτ με πλήγωσε και με νευρίασε..
Βαθμολογία: *3,5* αστέρια
October 25, 2015
Όσες φίλες μου με γνωρίζουν καλά ήξεραν εκ των προτέρων ότι θα αγόραζα το βιβλίο μόνο και μόνο για το εξώφυλλο. Δεδομένο πρώτο λοιπόν θα αγόραζα όπως και να χει το συγκεκριμένο βιβλίο μόνο και μόνο για να βλέπω τον αγαπημένο μου ξανθούλη, το μοναδικό ξανθό άντρα που θα παντρευόμουν για την ακρίβεια (όπου ξανθός ο τούρκος ηθοποιός Kivanc Tatlitug που υποδύθηκε στην αντίστοιχη τηλεοπτική σειρά τον Kurt Seyit) μόνο και μόνο για να μου κλείνει τρυφερά το μάτι από τη βιβλιοθήκη μου. Εντάξει ναι δεδομένο δεύτερο θα έβαζα 5 μη σας πω και 15 αστεράκια στο βιβλίο αντίστοιχα με όσα βλέπω όταν πετυχαίνω στην τηλεόραση τον ξανθό οπότε στην πραγματικότητα μπορείτε να αγνοήσετε την παρακάτω κριτική γιατί πραγματικά δε θα είμαι καθόλου αντικειμενική καθώς έχοντας παρακολουθήσει μέρος της τηλεοπτικής σειράς και έχοντας από πριν σε εικόνα το περιεχόμενο καλώς ή κακώς έχω ήδη στήσει στο μυαλό μου μια παραμυθένια εικόνα γεμάτη μελωδίες του Τσαϊκόφσκι, έρωτα και χορό στα εντυπωσιακά παλάτια της Ρωσίας.
Όπως και να χει όμως αν εξαιρέσουμε το παραπάνω παραληρηματικό παραλήρημα-ερωτική εξομολόγηση στον κίβο μπορώ να πω πως το βιβλίο μου άρεσε όπως και να χει. Από μικρή άλλωστε είχα ιδιαίτερη αδυναμία στις ιστορίες που διαδραματίζονταν στην Τσαρική Ρωσία. Πάντα με γοήτευε η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος ειδικά αν συνοδευόταν από μεγάλες ιστορίες αγάπης όπως αυτής του Κουρτ Σεγίτ με τη Σούρα. Ένας έρωτας μεγάλος που σου καίει τα σωθικά και συνάμα απαγορευμένος. Η ιστορία μας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα καταγεγραμμένα από τη συγγραφέα και εγγονή του Κουρτ Σεγίτ.
Σε μια περίοδο που έχει κηρυχθεί η επανάσταση ο λοχαγός Κουρτ Σεγιτ Εμινόφ γνωρίζει και αμέσως γοητεύεται από τη Σούρα. Λάτρης του γυναικείου φύλου και συνηθισμένος να έχει στο κρεβάτι του όποια επιθυμήσει ο Κουρτ βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με πρωτόγνωρα συναισθήματα γι αυτό το ξανθό νεαρό άγγελο με τα γαλάζια μάτια που κλαίει με τιη μουσική του Τσαϊκόφσκι και πού μπήκε στη ζωή του για να του κλέψει την καρδιά. Εκείνη με την αθωότητα των νεανικών της χρόνων μαγεύεται από την πρώτη στιγμή από τον επιβλητικό νεαρό που την κάρφωνε με το βλέμμα του. Ένας χορός, μια ματιά ήταν αρκετή για να γεννηθεί ένας απόλυτος έρωτας που έμελλε να στιγματίσει τις ζωές τους μέχρι το τέλος.
Κυνηγημένοι και οι δύο από τους μπολσεβίκους και με μοναδικό όπλο την αγάπη που είχε ο ένας για τον άλλο αποφασίζουν να το σκάσουν μαζί. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου οι αναγνώστες θα γίνουν μάρτυρες μιας απόλυτης αγάπης η οποία όμως έχει να διανύσει ένα δρόμο όχι στρωμένο από ροδοπέταλα προκειμένου να επιβιώσει. Πόνος, νοσταλγία για όσα άφησαν πίσω και ένας πόλεμος που αφήνει εμφανή τα σημάδια του, σε οδηγεί σε δρόμους μοναχικούς, σε σκληραίνει, σε αποξενώνει.
Παρόλα αυτά η αγάπη τους ήταν τόσο βαθειά που όταν βρίσκονταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου τίποτα άλλο δεν είχε σημασία. Η φτώχεια, οι κακουχίες, το παρελθόν και οι οικογένειες που άφησαν πίσω δεν είχαν καμία σημασία όταν ο ένας κρατούσε το χέρι του άλλου, όταν απολάμβαναν το μεγαλείο της αγάπης τους. Μπορεί άραγε να σκιάσει οτιδήποτε ένα τέτοιο μεγάλο έρωτα? Ο Κουρτ και η Σούρα αγαπήθηκαν βαθιά όμως το παρελθόν και η απέραντη μοναξιά που ένιωθε ο καθένας ακόμα και όταν ήταν μαζί κλόνισε την αγάπη τους παρόλο που κανείς από τους δύο δεν κατάφερε να ξεριζώσει από την καρδιά του τον άλλο. Όπως κάθε μεγάλος έρωτας έτσι και ο δικός τους δοκιμάστηκε από ζήλιες, ίντριγκες, πάθη, λάθη, πείσματα. Αν τα κατάφερε θα το μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο. Αφεθείτε στην λαίλαπα αυτού του μεγάλου έρωτα και δε θα χάσετε
Όπως βλέπετε στο παραπάνω κείμενο μου μίλησα με αρκετά κολακευτικά λόγια για το βιβλίο και πράγματι αυτό νιώθω ότι ήθελα να πω γιατί στα αλήθεια ταξίδεψα όμορφα με το βιβλίο της Μπεζμέν για να σας προλάβω όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε 1-2 πραγματάκια που είτε δε μου άρεσαν είτε θεωρώ ότι πρέπει να τα γνωρίζει προκαταβολικά ο αναγνώστης ώστε να μην απογοητευτεί με αυτό που θα διαβάσει. Αν υπήρχε λοιπόν ένα στοιχείο που θεωρώ ότι στέρησε από το βιβλίο παρόλο που το βαθμολόγησα με 5 αστέρια είναι ότι διαπιστώνει κανείς αρκετά κενά στην αφήγηση. Καταλαβαίνω ότι η συγγραφέας βάσισε το βιβλίο της στα λιγοστά στοιχεία που κατόρθωσε να συγκεντρώσει από διηγήσεις αλλά δυστυχώς υπήρχαν σημεία που διαβάζοντας ένιωθες ότι κάτι λείπει από την ιστορία και ότι χρειαζόσουν περισσότερες πληροφορίες τόσο για την ερωτική ιστορία (θα καταλάβετε διαβάζοντας το που αναφερομαι) όσο και για την γενικότερη περίοδο που διαδραματίζεται �� πλοκή. Δεν έχω γνωση του πρότερου συγγραφικού βίου της Μπεσμέν για να το αποδώσω σε απειρία απλά αναφέρω το γεγονός ότι σε αρκετά κομμάτια του βιβλίου νιώθω να υπήρξαν αρκετά αναπάντητα ερωτηματικά που θα με ενδιέφερε να είχαν απαντηθεί δεδομένου ότι επηρέαζαν μετέπειτα εξελίξεις.
Το δεύτερο πράγμα που θέλω να τονίσω κυρίως για να μην απογοητευτείτε ή περιμένετε μόνο ένα βιβλίο αποκλειστικά γραμμένο για τον έρωτα του κουρτ και της σούρα είναι ότι το βιβλίο δεν είναι μόνο αυτό. Θα περάσετε αρκετές σελίδες όπου θα μάθετε το νεανικό παρελθόν του Κουρτ από τα παιδικά του χρόνια μέχρι να γίνει λοχαγός στο πλευρό του τσάρου και μέχρι να γνωρίσει τη Σούρα ενώ ταυτόχρονα θα εξελιχθεί στα μάτια σας και μια δεύτερη ιστορία αγάπης με ήρωα τον Κουρτ και την μετέπειτα σύζυγο του Μούρκα, μια διαφορετική αγάπη σίγουρα όχι το ίδιο απόλυτη και μοναδική όμως ενδιαφέρουσα. Επαναλαμβάνω άλλωστε πως η ιστορία μας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και καμιά φορά η ζωή δεν έχει πάντα το τέλος που ονειρευόμαστε ίσως όχι απαραίτητα κακό αλλά ούτε και παραμυθένιο.
Όπως και να χει όμως αν εξαιρέσουμε το παραπάνω παραληρηματικό παραλήρημα-ερωτική εξομολόγηση στον κίβο μπορώ να πω πως το βιβλίο μου άρεσε όπως και να χει. Από μικρή άλλωστε είχα ιδιαίτερη αδυναμία στις ιστορίες που διαδραματίζονταν στην Τσαρική Ρωσία. Πάντα με γοήτευε η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος ειδικά αν συνοδευόταν από μεγάλες ιστορίες αγάπης όπως αυτής του Κουρτ Σεγίτ με τη Σούρα. Ένας έρωτας μεγάλος που σου καίει τα σωθικά και συνάμα απαγορευμένος. Η ιστορία μας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα καταγεγραμμένα από τη συγγραφέα και εγγονή του Κουρτ Σεγίτ.
Σε μια περίοδο που έχει κηρυχθεί η επανάσταση ο λοχαγός Κουρτ Σεγιτ Εμινόφ γνωρίζει και αμέσως γοητεύεται από τη Σούρα. Λάτρης του γυναικείου φύλου και συνηθισμένος να έχει στο κρεβάτι του όποια επιθυμήσει ο Κουρτ βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με πρωτόγνωρα συναισθήματα γι αυτό το ξανθό νεαρό άγγελο με τα γαλάζια μάτια που κλαίει με τιη μουσική του Τσαϊκόφσκι και πού μπήκε στη ζωή του για να του κλέψει την καρδιά. Εκείνη με την αθωότητα των νεανικών της χρόνων μαγεύεται από την πρώτη στιγμή από τον επιβλητικό νεαρό που την κάρφωνε με το βλέμμα του. Ένας χορός, μια ματιά ήταν αρκετή για να γεννηθεί ένας απόλυτος έρωτας που έμελλε να στιγματίσει τις ζωές τους μέχρι το τέλος.
Κυνηγημένοι και οι δύο από τους μπολσεβίκους και με μοναδικό όπλο την αγάπη που είχε ο ένας για τον άλλο αποφασίζουν να το σκάσουν μαζί. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου οι αναγνώστες θα γίνουν μάρτυρες μιας απόλυτης αγάπης η οποία όμως έχει να διανύσει ένα δρόμο όχι στρωμένο από ροδοπέταλα προκειμένου να επιβιώσει. Πόνος, νοσταλγία για όσα άφησαν πίσω και ένας πόλεμος που αφήνει εμφανή τα σημάδια του, σε οδηγεί σε δρόμους μοναχικούς, σε σκληραίνει, σε αποξενώνει.
Παρόλα αυτά η αγάπη τους ήταν τόσο βαθειά που όταν βρίσκονταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου τίποτα άλλο δεν είχε σημασία. Η φτώχεια, οι κακουχίες, το παρελθόν και οι οικογένειες που άφησαν πίσω δεν είχαν καμία σημασία όταν ο ένας κρατούσε το χέρι του άλλου, όταν απολάμβαναν το μεγαλείο της αγάπης τους. Μπορεί άραγε να σκιάσει οτιδήποτε ένα τέτοιο μεγάλο έρωτα? Ο Κουρτ και η Σούρα αγαπήθηκαν βαθιά όμως το παρελθόν και η απέραντη μοναξιά που ένιωθε ο καθένας ακόμα και όταν ήταν μαζί κλόνισε την αγάπη τους παρόλο που κανείς από τους δύο δεν κατάφερε να ξεριζώσει από την καρδιά του τον άλλο. Όπως κάθε μεγάλος έρωτας έτσι και ο δικός τους δοκιμάστηκε από ζήλιες, ίντριγκες, πάθη, λάθη, πείσματα. Αν τα κατάφερε θα το μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο. Αφεθείτε στην λαίλαπα αυτού του μεγάλου έρωτα και δε θα χάσετε
Όπως βλέπετε στο παραπάνω κείμενο μου μίλησα με αρκετά κολακευτικά λόγια για το βιβλίο και πράγματι αυτό νιώθω ότι ήθελα να πω γιατί στα αλήθεια ταξίδεψα όμορφα με το βιβλίο της Μπεζμέν για να σας προλάβω όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε 1-2 πραγματάκια που είτε δε μου άρεσαν είτε θεωρώ ότι πρέπει να τα γνωρίζει προκαταβολικά ο αναγνώστης ώστε να μην απογοητευτεί με αυτό που θα διαβάσει. Αν υπήρχε λοιπόν ένα στοιχείο που θεωρώ ότι στέρησε από το βιβλίο παρόλο που το βαθμολόγησα με 5 αστέρια είναι ότι διαπιστώνει κανείς αρκετά κενά στην αφήγηση. Καταλαβαίνω ότι η συγγραφέας βάσισε το βιβλίο της στα λιγοστά στοιχεία που κατόρθωσε να συγκεντρώσει από διηγήσεις αλλά δυστυχώς υπήρχαν σημεία που διαβάζοντας ένιωθες ότι κάτι λείπει από την ιστορία και ότι χρειαζόσουν περισσότερες πληροφορίες τόσο για την ερωτική ιστορία (θα καταλάβετε διαβάζοντας το που αναφερομαι) όσο και για την γενικότερη περίοδο που διαδραματίζεται �� πλοκή. Δεν έχω γνωση του πρότερου συγγραφικού βίου της Μπεσμέν για να το αποδώσω σε απειρία απλά αναφέρω το γεγονός ότι σε αρκετά κομμάτια του βιβλίου νιώθω να υπήρξαν αρκετά αναπάντητα ερωτηματικά που θα με ενδιέφερε να είχαν απαντηθεί δεδομένου ότι επηρέαζαν μετέπειτα εξελίξεις.
Το δεύτερο πράγμα που θέλω να τονίσω κυρίως για να μην απογοητευτείτε ή περιμένετε μόνο ένα βιβλίο αποκλειστικά γραμμένο για τον έρωτα του κουρτ και της σούρα είναι ότι το βιβλίο δεν είναι μόνο αυτό. Θα περάσετε αρκετές σελίδες όπου θα μάθετε το νεανικό παρελθόν του Κουρτ από τα παιδικά του χρόνια μέχρι να γίνει λοχαγός στο πλευρό του τσάρου και μέχρι να γνωρίσει τη Σούρα ενώ ταυτόχρονα θα εξελιχθεί στα μάτια σας και μια δεύτερη ιστορία αγάπης με ήρωα τον Κουρτ και την μετέπειτα σύζυγο του Μούρκα, μια διαφορετική αγάπη σίγουρα όχι το ίδιο απόλυτη και μοναδική όμως ενδιαφέρουσα. Επαναλαμβάνω άλλωστε πως η ιστορία μας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και καμιά φορά η ζωή δεν έχει πάντα το τέλος που ονειρευόμαστε ίσως όχι απαραίτητα κακό αλλά ούτε και παραμυθένιο.
April 5, 2019
I received this book for my birthday and was so looking forward of reading it, and now when I finally finished it I had so many mixed feelings. It isn't bad but the way is written puts me off, so many questions were never answered, so many characters neglected, like Shura's dad we never found out what happened to him. Did he get better from the surgery, did he died?
Love story between Shura and Kurt Seyt, kept me from quitting the book. I wanted so much to find out what happened, and then in the end I wanted to scream. After everything they have been through, you'd at least expect them to marry.
Anyway I give this book a 3 stars only because it was based on true events and the characters in a way became dear to me.
Love story between Shura and Kurt Seyt, kept me from quitting the book. I wanted so much to find out what happened, and then in the end I wanted to scream. After everything they have been through, you'd at least expect them to marry.
Anyway I give this book a 3 stars only because it was based on true events and the characters in a way became dear to me.
October 3, 2021
the meeting of the young Alexandra Verzhenskaya (friends call her Shura) with Lieutenant Seit Eminov from the well-born Crimean Tatars at a ball in Moscow. And the birth of love, which the woman managed to write out so touchingly sweetly. whose grandfather was a handsome officer.
That is? That is, Nermin is the granddaughter of Seit Eminov and, no, her grandmother was not Alexandra, but Murvet, whom Seit will marry after parting with his Russian love, who will become his devoted wife, give birth to two daughters, live a long life with him. But they will be discussed later, in the next book "Kurt Seit and Murka".
Here and now, "Kurt Seit and Shura", the empire is living out its last days with all this "how delightful evenings are in Russia" and "sweets, sheep, like swans sledges" - yes, a sample of vulgarity, but from that the picture they draw of Russia-which-we-have-lost seems to be even more palpably condensed. And yes, the reality of the novel is quite close to "both Schubert's waltzes and the crunch of a French bun", so what? To whom Nabokov, to whom Bezmen, to whom Shufutinsky at all. Let a hundred flowers bloom.
"Хождение по мукам" в формате турецкого сериала
Я уплываю и время несет меня с краю на край.
С отмели к отмели, с берега к берегу, друг мой прощай.
Рабиндранат Тагор "Последняя поэма"
Не родине Нермин Безмен книга о России, революции и эмиграции , о любви молодой русской аристократки и блестящего офицера татарина выдержала больше сорока переизданий, став сценарной основой успешного сериала. Такого, с невероятной красы героями, в Турции это умеют, до сих пор вспоминаю, как меня в девичестве заворожила красота актеров "Королька, птички певчей".
На самом деле, история не "мыльная". Мыло здесь будет буквальное, во время работы героев в константинопольской прачечной в эмиграции, но до того еще далеко. В начале встреча юной Александры Верженской (друзья зовут ее Шурой) с поручиком Сеитом Эминовым из родовитых крымских татар на балу в Москве. И зарождение любви, которое так трогательно сладко удалось выписать женщине. чьим дедом был красивый офицер.
То есть? То есть, Нермин внучка Сеита Эминова и, нет, ее бабушкой была не Александра, а Мюрвет, на которой Сеит женится, расставшись со своей русской любовью, кто станет ему преданной женой, родит двух дочерей, проживет с ним долгую жизнь. Но о них будет после, в следующей книге "Курт Сеит и Мурка".
Здесь и сейчас "Курт Сеит и Шура", империя доживает последние дни со всем этим "как упоительны в России вечера" и "конфетки, бараночки, словно лебеди саночки" - да, образец пошлости, но от того рисуемая ими картина России-которую-мы-потеряли словно бы еще более осязаемо уплотняется. И да, реальность романа, довольно близка к "и вальсы Шуберта, и хруст французской булки", что с того? Кому Набоков, кому Безмен, кому вовсе Шуфутинский. Пусть цветут сто цветов.
У турецкой писательницы не меньше прав говорить об этом, чем у группы "Белый орел", на концертах которой стадионы жгли зажигалки и подпевали, плача, под "балы, шампанское, лакеи, юнкера". Ручаюсь, лакеем в тот момент никто себя не видел, все только юнкера, можете представить себе, тридцать пять тысяч одних курьеров (зчркнт) юнкеров. В общем, про любовь.
That is? That is, Nermin is the granddaughter of Seit Eminov and, no, her grandmother was not Alexandra, but Murvet, whom Seit will marry after parting with his Russian love, who will become his devoted wife, give birth to two daughters, live a long life with him. But they will be discussed later, in the next book "Kurt Seit and Murka".
Here and now, "Kurt Seit and Shura", the empire is living out its last days with all this "how delightful evenings are in Russia" and "sweets, sheep, like swans sledges" - yes, a sample of vulgarity, but from that the picture they draw of Russia-which-we-have-lost seems to be even more palpably condensed. And yes, the reality of the novel is quite close to "both Schubert's waltzes and the crunch of a French bun", so what? To whom Nabokov, to whom Bezmen, to whom Shufutinsky at all. Let a hundred flowers bloom.
"Хождение по мукам" в формате турецкого сериала
Я уплываю и время несет меня с краю на край.
С отмели к отмели, с берега к берегу, друг мой прощай.
Рабиндранат Тагор "Последняя поэма"
Не родине Нермин Безмен книга о России, революции и эмиграции , о любви молодой русской аристократки и блестящего офицера татарина выдержала больше сорока переизданий, став сценарной основой успешного сериала. Такого, с невероятной красы героями, в Турции это умеют, до сих пор вспоминаю, как меня в девичестве заворожила красота актеров "Королька, птички певчей".
На самом деле, история не "мыльная". Мыло здесь будет буквальное, во время работы героев в константинопольской прачечной в эмиграции, но до того еще далеко. В начале встреча юной Александры Верженской (друзья зовут ее Шурой) с поручиком Сеитом Эминовым из родовитых крымских татар на балу в Москве. И зарождение любви, которое так трогательно сладко удалось выписать женщине. чьим дедом был красивый офицер.
То есть? То есть, Нермин внучка Сеита Эминова и, нет, ее бабушкой была не Александра, а Мюрвет, на которой Сеит женится, расставшись со своей русской любовью, кто станет ему преданной женой, родит двух дочерей, проживет с ним долгую жизнь. Но о них будет после, в следующей книге "Курт Сеит и Мурка".
Здесь и сейчас "Курт Сеит и Шура", империя доживает последние дни со всем этим "как упоительны в России вечера" и "конфетки, бараночки, словно лебеди саночки" - да, образец пошлости, но от того рисуемая ими картина России-которую-мы-потеряли словно бы еще более осязаемо уплотняется. И да, реальность романа, довольно близка к "и вальсы Шуберта, и хруст французской булки", что с того? Кому Набоков, кому Безмен, кому вовсе Шуфутинский. Пусть цветут сто цветов.
У турецкой писательницы не меньше прав говорить об этом, чем у группы "Белый орел", на концертах которой стадионы жгли зажигалки и подпевали, плача, под "балы, шампанское, лакеи, юнкера". Ручаюсь, лакеем в тот момент никто себя не видел, все только юнкера, можете представить себе, тридцать пять тысяч одних курьеров (зчркнт) юнкеров. В общем, про любовь.
March 18, 2015
Despite the four stars, I feel like there are quite some gaps which need to be filled. As a reader I have to bear in mind that this story is based on true events, so there are bound to be questions which cannot be easily answered. Nevertheless, I often stumbled over the flow of action and wished Bezmen elaborated more on some events. Like, she totally neglected Shura's dad: did he die, if so, how and why can't I find any line of sorrow for her father? Besides, all of a sudden her mom pops up on stage: where the hell has she been, erhmm I thought she was dead?
And then we have this so-called secret affair going on between Shura and Kurt Seyt. After all the hardships they've gone through in Russia and Turkey, you'd at least expect them to marry. But no, Seyit isn't ready to take this step(?! wth). He might have wanted to respect his father's word, but COME ON, sheesh, why? Why leave your family in disgrace for the girl you love, but not marry her. He eventually cheats on her due to a misunderstanding, which made me question their unconditional-love-you-forever-and-I'll-never-let-you-go feelings btw. On top of this, it's not clear to me why he marries Murvet. Well ok, Shura wanted to have her revenge and because of this they grew apart, but I think Bezmen could have been less sloppy about this part.
Now that I've finished ranting, I want to say that I LOVED the content. The focus lies primarily on the love story, but Bezmen also cleverly shows the political frictions at the time in a non-tedious way. Got me emotional about what has happened in the republic of Crimea and I felt proud of my roots. It's unbelievable how Turkey welcomed thousands of Russian refugees with open arms. I don't know to what extent this actually happened, which isn't the point right now. But I think such a tribute worthy event should be more apparant in Western society.
And then we have this so-called secret affair going on between Shura and Kurt Seyt. After all the hardships they've gone through in Russia and Turkey, you'd at least expect them to marry. But no, Seyit isn't ready to take this step(?! wth). He might have wanted to respect his father's word, but COME ON, sheesh, why? Why leave your family in disgrace for the girl you love, but not marry her. He eventually cheats on her due to a misunderstanding, which made me question their unconditional-love-you-forever-and-I'll-never-let-you-go feelings btw. On top of this, it's not clear to me why he marries Murvet. Well ok, Shura wanted to have her revenge and because of this they grew apart, but I think Bezmen could have been less sloppy about this part.
Now that I've finished ranting, I want to say that I LOVED the content. The focus lies primarily on the love story, but Bezmen also cleverly shows the political frictions at the time in a non-tedious way. Got me emotional about what has happened in the republic of Crimea and I felt proud of my roots. It's unbelievable how Turkey welcomed thousands of Russian refugees with open arms. I don't know to what extent this actually happened, which isn't the point right now. But I think such a tribute worthy event should be more apparant in Western society.
July 18, 2016
Ενώ ξεκίνησε πάρα πολύ δυνατά και με αρκετές λεπτομέρειες για τη ζωή του Σεγίτ σε μικρότερη ηλικία ( που εμένα με ταξίδεψαν) δε έγινε το ίδιο για τη ζωή της Σούρα.Αυτό ίσως δικαιολογείτε γιατί η συγγραφέας ότι έμαθε το έμαθε απο την πλευρά του παππού της μια και πρόκειται για αληθινή ιστορία . Στην εξέλιξη όμως της ιστορίας δημιουργήθηκαν αρκετά κενά και πολλές ασάφειες στα συναισθήματα και στην εξέλιξη των ηρώων,και όχι μόνο των κεντρικών ... κάποια πρόσωπα χάθηκαν τελείως και δε μάθαμε ποτέ τι απέγιναν.Το τελευταίο 1/3 του βιβλίου γράφτηκε πολύ πρόχειρα για μένα και χάλασε τη αρχική μου εντύπωση που ήταν άριστη, ίσως όλο αυτό γιατί ακολουθεί και άλλο βιβλίο.. . Θα διαφωνήσω τελικά με κάποιους αναγνώστες εμένα το αποτέλεσμα δεν κατάφερε να με καθηλώσει. 3,5 αστεράκια από εμένα λοιπόν.
January 7, 2018
What an excellent story!
I found the series on Netflix and fell in love with the story of Kurt Seyit and Sura. I then realized it was a series of books! The first one, Kurt Seyt And Shura had just been published in English, and I’m so very grateful for this wonderful story. I hope the rest of the series will be published in English, because the writing and storytelling is wonderful!
I found the series on Netflix and fell in love with the story of Kurt Seyit and Sura. I then realized it was a series of books! The first one, Kurt Seyt And Shura had just been published in English, and I’m so very grateful for this wonderful story. I hope the rest of the series will be published in English, because the writing and storytelling is wonderful!
January 27, 2018
Gripping Account of the Final Years of Imperial Russia
I was first introduced to this story by happy accident on Netflix. I binge watched the Turkish production reading the English subtitles, gripped at the edge of my seat by what would happen next. Please do watch the series and read this beautifully written account of two lovers escaping Russia during the horrible revolution. The historical details are fascinating and helpful to understanding what was going on, who was making decisions, etc. Brilliantly written, tenderly told.
I was first introduced to this story by happy accident on Netflix. I binge watched the Turkish production reading the English subtitles, gripped at the edge of my seat by what would happen next. Please do watch the series and read this beautifully written account of two lovers escaping Russia during the horrible revolution. The historical details are fascinating and helpful to understanding what was going on, who was making decisions, etc. Brilliantly written, tenderly told.
March 6, 2016
Το βιβλίο «Αιώνια Αγάπη», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, το έμαθα από την ομώνυμη σειρά, η οποία στη χώρα μας κόπηκε άδοξα.
Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμείται από τους ηθοποιούς Κιβάντς Τατλιτούγ και Φαράχ Ζεϊνέπ Αμπντουλάχ,, οι οποίοι ερμήνευσαν τους πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Τον 20ο αιώνα δύο νέοι, η Σούρα και ο Σεγίτ, γνωρίζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες και ερωτεύονται κεραυνοβόλα. Διωγμένοι από τη Ρωσία αναζητούν στην Κωνσταντινούπολη ένα καλύτερο μέλλον, το μόνο ίσως μέλλον το οποίο θα μπορούσαν να ονειρευτούν. Προσπαθούν να διαχειριστούν τη νέα τους ζωή αλλά και τη μεγάλη τους αγάπη, η οποία συχνά τους οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η Νερμίν Μπεζμέν με πένα στρωτή, λυρική -η οποία ανεπαίσθητα θυμίζει τους μεγάλους κλασσικούς συγγραφείς- πλέκει, εκ πρώτης όψεως, μια ιστορία έρωτα και πάθους. Το αδιέξοδο στη σχέση του Σεγίτ και της Σούρα μοιάζει να προέρχεται από τον δυναμικό τους χαρακτήρα, αλλά και την όποια ισότητα προσπαθεί εκείνη να διεκδικήσει σε μία ιδιαιτέρως πατριαρχική πολιτισμικά περίοδο. Τα εμπόδια που τους βάζει ο περίγυρος τους αυξάνουν τις δυσκολίες στη σχέση τους. Ωστόσο, ο πυρήνας της ιστορίας, ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο χτίζονται τα εξαιρετικά ψυχογραφήματα των χαρακτήρων είναι η απώλεια και η ξενιτιά. Οι δύο ήρωες έχουν χάσει όλα εκείνα που νοηματοδοτούν την ύπαρξή τους. Πονάνε, υποφέρουν, ξενιτεύονται και αδυνατούν ν�� λησμονήσουν. Ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με την ουσιαστική αφετηρία του έρωτα τους.
Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο, το οποίο αποτελεί ιδανικό ανάγνωσμα για τους λάτρεις της κλασσικής λογοτεχνίας. Σε αρκετά σημεία θυμίζει απομνημονεύματα και είναι φανερή η προσεκτική έρευνα της συγγραφέως για την ιστορική εποχή στην οποία αναφέρεται. Προσωπικά δεν μπορώ να πω πως με συγκίνησε ιδιαίτερα. Στο πρώτο μισό του βιβλίου, αν και οι εξελίξεις διαδέχονται η μία την άλλη, ένιωσα να κουράζομαι καθώς ο έρωτας μονοπωλεί το συγγραφικό ενδιαφέρον ενώ η αναγνωστική μου περιέργεια επικεντρώθηκε στις κοινωνικές εξελίξεις της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής. Στο τέλος του βιβλίου όμως συνειδητοποίησα πως ο έρωτας χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι ώστε η δημιουργός να μιλήσει για κάτι άλλο, κάτι που στάθηκε η πραγματική αιτία της συνέχισης της σχέσης Σούρα-Σεγίτ, ακόμα κι αν οι ίδιοι άργησαν να το συνειδητοποιήσουν. Αν και δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με τους ήρωες και την ίδια την ιστορία, αναγνωρίζω πως πρόκειται για ένα όμορφο ανάγνωσμα το οποίο, με βαθιά ψυχογραφικό και ρεαλιστικό τρόπο, αποτυπώνει τον πόνο της ξενιτιάς. Το πώς είναι να χάνεις τα πάντα.
Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμείται από τους ηθοποιούς Κιβάντς Τατλιτούγ και Φαράχ Ζεϊνέπ Αμπντουλάχ,, οι οποίοι ερμήνευσαν τους πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Τον 20ο αιώνα δύο νέοι, η Σούρα και ο Σεγίτ, γνωρίζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες και ερωτεύονται κεραυνοβόλα. Διωγμένοι από τη Ρωσία αναζητούν στην Κωνσταντινούπολη ένα καλύτερο μέλλον, το μόνο ίσως μέλλον το οποίο θα μπορούσαν να ονειρευτούν. Προσπαθούν να διαχειριστούν τη νέα τους ζωή αλλά και τη μεγάλη τους αγάπη, η οποία συχνά τους οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η Νερμίν Μπεζμέν με πένα στρωτή, λυρική -η οποία ανεπαίσθητα θυμίζει τους μεγάλους κλασσικούς συγγραφείς- πλέκει, εκ πρώτης όψεως, μια ιστορία έρωτα και πάθους. Το αδιέξοδο στη σχέση του Σεγίτ και της Σούρα μοιάζει να προέρχεται από τον δυναμικό τους χαρακτήρα, αλλά και την όποια ισότητα προσπαθεί εκείνη να διεκδικήσει σε μία ιδιαιτέρως πατριαρχική πολιτισμικά περίοδο. Τα εμπόδια που τους βάζει ο περίγυρος τους αυξάνουν τις δυσκολίες στη σχέση τους. Ωστόσο, ο πυρήνας της ιστορίας, ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο χτίζονται τα εξαιρετικά ψυχογραφήματα των χαρακτήρων είναι η απώλεια και η ξενιτιά. Οι δύο ήρωες έχουν χάσει όλα εκείνα που νοηματοδοτούν την ύπαρξή τους. Πονάνε, υποφέρουν, ξενιτεύονται και αδυνατούν ν�� λησμονήσουν. Ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με την ουσιαστική αφετηρία του έρωτα τους.
Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο, το οποίο αποτελεί ιδανικό ανάγνωσμα για τους λάτρεις της κλασσικής λογοτεχνίας. Σε αρκετά σημεία θυμίζει απομνημονεύματα και είναι φανερή η προσεκτική έρευνα της συγγραφέως για την ιστορική εποχή στην οποία αναφέρεται. Προσωπικά δεν μπορώ να πω πως με συγκίνησε ιδιαίτερα. Στο πρώτο μισό του βιβλίου, αν και οι εξελίξεις διαδέχονται η μία την άλλη, ένιωσα να κουράζομαι καθώς ο έρωτας μονοπωλεί το συγγραφικό ενδιαφέρον ενώ η αναγνωστική μου περιέργεια επικεντρώθηκε στις κοινωνικές εξελίξεις της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής. Στο τέλος του βιβλίου όμως συνειδητοποίησα πως ο έρωτας χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι ώστε η δημιουργός να μιλήσει για κάτι άλλο, κάτι που στάθηκε η πραγματική αιτία της συνέχισης της σχέσης Σούρα-Σεγίτ, ακόμα κι αν οι ίδιοι άργησαν να το συνειδητοποιήσουν. Αν και δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με τους ήρωες και την ίδια την ιστορία, αναγνωρίζω πως πρόκειται για ένα όμορφο ανάγνωσμα το οποίο, με βαθιά ψυχογραφικό και ρεαλιστικό τρόπο, αποτυπώνει τον πόνο της ξενιτιάς. Το πώς είναι να χάνεις τα πάντα.
February 9, 2016
Ένας παραμυθένιος έρωτας που σίγουρα θα θυμάμαι για πολυ καιρό!Η συγγραφέας Nermin Bezmen μας εξιστορεί την ιστορία αγάπης του παππού της Κούρτ Σεγίτ υπίλαρχου στο στρατό του τσάρου Νικόλαου του Β' και της Ρωσίδας καλλονής Σούρα.Ένα ιστορικο- αισθηματικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα στο οποίο οι ήρωες αγαπήθηκαν αληθινά αλλα και δοκιμάστηκάν.Σίγουρα ερωτεύτηκα το βιβλίο όχι μόνο για το υπέροχο και ρομαντικό του εξώφυλλο αλλα και για τα μοναδικά συναισθήματα που ένιωσα!Άν και ιστορικό δεν με κούρασε καθόλου, το αντίθετο θα έλεγα...ίσως γιατί η ιστορία της Ρωσικής επανάστασης πάντα με γοήτευε αφάνταστα!!Το προτείνω γιατί είναι σίγουρα ενα εξαιρετικό μυθιστόρημα που θα συγκινήσει τον αναγνώστη με υπέροχες περιγραφές και εικόνες!!
September 19, 2024
Ένα από τα βιβλία που διάβασα το τελευταίο διάστημα και που μου άρεσαν περισσότερο απ' όσο περίμενα όταν ξεκίνησα την ανάγνωσή του, είναι η "Αιώνια αγάπη" της Τουρκάλας συγγραφέως Nermin Bezmen, που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, αλλά που στη χώρα μας γνωρίσαμε λίγο καιρό νωρίτερα εξαιτίας της τηλεοπτικής μεταφοράς του βιβλίου, καθότι οι Έλληνες είμαστε εθισμένοι στις τούρκικες σειρές, παρ' ότι πλέον η μόδα τους μοιάζει να έχει παρέλθει συγκριτικά με κάποια χρόνια πριν. Ήταν αναμενόμενο, λοιπόν, το βιβλίο να γνωρίσει μεγάλο αποδοχή από το αναγνωστικό κοινό, κάτι όμως που δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στα προαναφερόμενα δεδομένα, αλλά στο ότι η ιστορία εξελίσσεται στην Τσαρική Ρωσία, μια εποχή που γοητεύει μεγάλη μερίδα κόσμου, ανάμεσά τους κι εμένα. Και όταν ένα αισθηματικό, ιστορικό μυθιστόρημα έχει την σφραγίδα των εκδόσεων Ωκεανίδα, είναι δύσκολο να μην του δώσεις σημασία.
Βρισκόμαστε στην παγωμένη Ρωσία του 1917, λίγο πριν την κύρηξη της επανάστασης, όπου η μοίρα αναγκάζει τα μονοπάτια των ζωών του Κουρ και της Σούρα να συναντηθούν. Εκείνος Μουσουλμάνος της Κριμαίας, με πλούτο και αναγνωρισιμότητα, υπηρετεί στη φρουρά του τσάρου Νικόλαου Β', γνωρίζοντας πολύ καλά πως ό,τι θέλει μπορεί πολύ εύκολα να το αποκτήσει. Εκείνη Ρωσίδα μεγαλωμένη στα παλάτια της Αγίας Πετρούπολης και υπέρμετρα ρομαντική και ευαίσθητη. Ένας χορός φτάνει για να συναντηθούν τα βλέμματά τους και να ερωτευτούν παράφορα. Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια για εκείνους, αφού η επανάσταση ταράζει την καθημερινότητά τους με τους δυο τους να αποφασίζουν να το σκάσουν μαζί για την Κωνσταντινούπολη, καταδιωγμένοι από τους μπολσεβίκους. Η νέα τους πραγματικότητα δύσκολη, και οι κακουχίες που βιώνουν σε συνδυασμό με τη νοσταλγία για τη ζωή που είχαν κι έχασαν, δοκιμάζουν όχι μόνο τους ίδιους αλλά και τον έρωτά τους, σε μια πορεία γεμάτη ζήλιες, ίντριγκες, πάθη και λάθη.
Η ιστορία αυτή δεν είναι αποκύημα της φαντασίας της συγγραφέως αλλά πραγματική και πιο συγκεκριμένα, είναι η ιστορία του παππού της, η οποία δεν γνωρίζω με πόση πιστότητα έχει μεταφερθεί στο χαρτί, όμως σίγουρα δεν στερείται συναισθήματος. Αντίθετα, ο αναγνώστης βιώνει μαζί με τους ήρωες πάμπολλα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, οδηγούμενος από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη απελπισία και πάλι πίσω, σε ένα μακρύ ταξίδι που επιφυλάσσει ανατροπές και εκπλήξεις, όπως ακριβώς και η ίδια η ζωή. Και όσο διαβάζεις, δεν μπορείς παρά να ταυτιστείς με τους ήρωες και να αναρωτηθείς κι εσύ μαζί με εκείνους για το κατά πόσο ο έρωτας, ακόμα και εκείνος ο μεγάλος, ο ανυπέρβλητος, ο ανεπανάληπτος, μπορεί ν' αντέξει τα πάντα και να ξεπεράσει κάθε δυσκολία. Είναι, άραγε, αρκετό για δύο ανθρώπους να αγαπιούνται; Μπορούν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους, ειδικά όταν αυτές είναι τεράστιες, και να πορευτούν μαζί σε ένα κοινό μονοπάτι;
Δεν έχω διαβάσει κάποιο άλλο βιβλίο της συγγραφέως, οπότε δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω καλύτερα την πένα της, αλλά όπως ήδη ανέφερα, αυτό που οφείλω να της αναγνωρίσω είναι τον συναισθηματισμό και την ευαισθησία που αυτή βγάζει. Ωστόσο, έχω κάποιες μικρές ενστάσεις, και αυτές έχουν να κάνουν κυρίως σε σχέση με την μεταφορά του κλίματος της εποχής όπου εξελίσσονται τα γεγονότα. Μπορεί να μην έχουμε να κάνουμε με ένα αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα, όταν όμως επιλέγεις να ασχοληθείς με μια τόσο σημαντική ιστορική περίοδο, πιστεύω πως πρέπει να εμβαθύνεις σε αυτήν, κοινωνικοπολιτικά και όχι μόνο, λιγάκι παραπάνω, έτσι ώστε ο αναγνώστης να έχει αρκετές πληροφορίες ώστε να σχηματίσει μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα. Βέβαια, αναγνωρίζω την δυσκολία που κρύβει όλο αυτό, όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω πως με την ολοκλήρωση της ανάγνωσης, ένιωσα κάτι να μου λείπει.
Παρ' όλα ταύτα, η "Αιώνια αγάπη" είναι ένα βιβλίο που θα συγκινήσει τον αναγνώστη και θα του χαρίσει πολύ έντονες στιγμές, με όλη την ωμότητα και την ειλικρίνεια που διακρίνει την πραγματική ζωή πίσω από το παραμύθι, αλλά και τις ανθρώπινες σκέψεις. Θα ερωτευτείτε, θα θυμώσετε, θα πονέσετε, αλλά καμιά φορά η τραγικότητα της αγάπης είναι αυτή που την καθιστά μοναδική και αξεπέραστη. Γιατί, κάποιες αγάπες, αφήνουν το στίγμα τους επειδή μας έχουν πονέσει βαθιά, αφήνοντας μέσα μας σημάδια που μας αλλάζουν και που, ίσως, μας οδηγούν σε μονοπάτια διαφορετικά από αυτά που το πεπρωμένο μας είχε ορίσει για μας πριν να τα συναντήσουμε. Ένας έρωτας βγαλμένος σαν μέσα από παραμύθι, δύο ζωές που συναντιούνται για να γίνουν μία με τρόπους που ίσως να μην περιμένουμε, αλλά αρκετά δυνατοί για να τους θυμόμαστε.
Βρισκόμαστε στην παγωμένη Ρωσία του 1917, λίγο πριν την κύρηξη της επανάστασης, όπου η μοίρα αναγκάζει τα μονοπάτια των ζωών του Κουρ και της Σούρα να συναντηθούν. Εκείνος Μουσουλμάνος της Κριμαίας, με πλούτο και αναγνωρισιμότητα, υπηρετεί στη φρουρά του τσάρου Νικόλαου Β', γνωρίζοντας πολύ καλά πως ό,τι θέλει μπορεί πολύ εύκολα να το αποκτήσει. Εκείνη Ρωσίδα μεγαλωμένη στα παλάτια της Αγίας Πετρούπολης και υπέρμετρα ρομαντική και ευαίσθητη. Ένας χορός φτάνει για να συναντηθούν τα βλέμματά τους και να ερωτευτούν παράφορα. Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια για εκείνους, αφού η επανάσταση ταράζει την καθημερινότητά τους με τους δυο τους να αποφασίζουν να το σκάσουν μαζί για την Κωνσταντινούπολη, καταδιωγμένοι από τους μπολσεβίκους. Η νέα τους πραγματικότητα δύσκολη, και οι κακουχίες που βιώνουν σε συνδυασμό με τη νοσταλγία για τη ζωή που είχαν κι έχασαν, δοκιμάζουν όχι μόνο τους ίδιους αλλά και τον έρωτά τους, σε μια πορεία γεμάτη ζήλιες, ίντριγκες, πάθη και λάθη.
Η ιστορία αυτή δεν είναι αποκύημα της φαντασίας της συγγραφέως αλλά πραγματική και πιο συγκεκριμένα, είναι η ιστορία του παππού της, η οποία δεν γνωρίζω με πόση πιστότητα έχει μεταφερθεί στο χαρτί, όμως σίγουρα δεν στερείται συναισθήματος. Αντίθετα, ο αναγνώστης βιώνει μαζί με τους ήρωες πάμπολλα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, οδηγούμενος από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη απελπισία και πάλι πίσω, σε ένα μακρύ ταξίδι που επιφυλάσσει ανατροπές και εκπλήξεις, όπως ακριβώς και η ίδια η ζωή. Και όσο διαβάζεις, δεν μπορείς παρά να ταυτιστείς με τους ήρωες και να αναρωτηθείς κι εσύ μαζί με εκείνους για το κατά πόσο ο έρωτας, ακόμα και εκείνος ο μεγάλος, ο ανυπέρβλητος, ο ανεπανάληπτος, μπορεί ν' αντέξει τα πάντα και να ξεπεράσει κάθε δυσκολία. Είναι, άραγε, αρκετό για δύο ανθρώπους να αγαπιούνται; Μπορούν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους, ειδικά όταν αυτές είναι τεράστιες, και να πορευτούν μαζί σε ένα κοινό μονοπάτι;
Δεν έχω διαβάσει κάποιο άλλο βιβλίο της συγγραφέως, οπότε δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω καλύτερα την πένα της, αλλά όπως ήδη ανέφερα, αυτό που οφείλω να της αναγνωρίσω είναι τον συναισθηματισμό και την ευαισθησία που αυτή βγάζει. Ωστόσο, έχω κάποιες μικρές ενστάσεις, και αυτές έχουν να κάνουν κυρίως σε σχέση με την μεταφορά του κλίματος της εποχής όπου εξελίσσονται τα γεγονότα. Μπορεί να μην έχουμε να κάνουμε με ένα αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα, όταν όμως επιλέγεις να ασχοληθείς με μια τόσο σημαντική ιστορική περίοδο, πιστεύω πως πρέπει να εμβαθύνεις σε αυτήν, κοινωνικοπολιτικά και όχι μόνο, λιγάκι παραπάνω, έτσι ώστε ο αναγνώστης να έχει αρκετές πληροφορίες ώστε να σχηματίσει μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα. Βέβαια, αναγνωρίζω την δυσκολία που κρύβει όλο αυτό, όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω πως με την ολοκλήρωση της ανάγνωσης, ένιωσα κάτι να μου λείπει.
Παρ' όλα ταύτα, η "Αιώνια αγάπη" είναι ένα βιβλίο που θα συγκινήσει τον αναγνώστη και θα του χαρίσει πολύ έντονες στιγμές, με όλη την ωμότητα και την ειλικρίνεια που διακρίνει την πραγματική ζωή πίσω από το παραμύθι, αλλά και τις ανθρώπινες σκέψεις. Θα ερωτευτείτε, θα θυμώσετε, θα πονέσετε, αλλά καμιά φορά η τραγικότητα της αγάπης είναι αυτή που την καθιστά μοναδική και αξεπέραστη. Γιατί, κάποιες αγάπες, αφήνουν το στίγμα τους επειδή μας έχουν πονέσει βαθιά, αφήνοντας μέσα μας σημάδια που μας αλλάζουν και που, ίσως, μας οδηγούν σε μονοπάτια διαφορετικά από αυτά που το πεπρωμένο μας είχε ορίσει για μας πριν να τα συναντήσουμε. Ένας έρωτας βγαλμένος σαν μέσα από παραμύθι, δύο ζωές που συναντιούνται για να γίνουν μία με τρόπους που ίσως να μην περιμένουμε, αλλά αρκετά δυνατοί για να τους θυμόμαστε.
January 18, 2018
Kurt Seyit & Shura tells us the trajectory of two people who fall in love but who for many reasons find it very difficult to be together. A story of overcoming, of power, of struggles, of dramas and of much emotion. At the end of the reading, I felt as if I had left my heart in Russia. A heart pitied for all that could have been, for all that they have ceased to live and especially for all they could have achieved. A real report done in a lovely way.
March 23, 2021
I loved it 4 stars
April 28, 2019
‘We never die so long as our stories live on. Long may we continue to learn about past generations, as we hope our grandchildren will remember us equally affectionately.’
No truer words have ever been said, and is the reason why I always find myself reading historical fiction novels.
I first fell in love with Kurt Seyit & Shura when I watched the tv series on Netflix. When I found out that it was based on a true story written by Kurt Seyits grand daughter, I had to read the book.
This book does not disappoint as long you keep in mind that 1. The tv series was exaggerated a lot for entertainment (the book is s lot tamer)and 2. That this story is based on true events that occurred many years ago and there are naturally some gaps of information.
The story of Kurt Seyit & Shura is beautifully written by Nermin (Seyits granddaughter) it is evident how much it meant to her to retell this story of history and a great love.
The epilogue and photographs were a beautiful ending to this sad story.
No truer words have ever been said, and is the reason why I always find myself reading historical fiction novels.
I first fell in love with Kurt Seyit & Shura when I watched the tv series on Netflix. When I found out that it was based on a true story written by Kurt Seyits grand daughter, I had to read the book.
This book does not disappoint as long you keep in mind that 1. The tv series was exaggerated a lot for entertainment (the book is s lot tamer)and 2. That this story is based on true events that occurred many years ago and there are naturally some gaps of information.
The story of Kurt Seyit & Shura is beautifully written by Nermin (Seyits granddaughter) it is evident how much it meant to her to retell this story of history and a great love.
The epilogue and photographs were a beautiful ending to this sad story.
March 7, 2012
favorilerimden biri. büyük bir aşk, büyük bir hüzün, tarihi gerçekler, eski İstanbul'daki zor yaşam... okurken içinde kaybolacağınız bir kitap...
Want to read
October 20, 2015ΤΟ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
December 24, 2015
Το συγκεκριμένο βιβλίο είχε ένα κομμάτι που ιστορικά δεν είναι γνωστό: η παρουσία των μουσουλμάνων στην Κριμαία, οι οποίοι ήταν τουρκικής καταγωγής, αλλά Ρώσοι υπήκοοι, τουλάχιστον την εποχή που αναφέρεται. Η σημερινή Κριμαία είναι γνωστή για πολλά πράγματα, αλλά από όσο ξέρω τουλάχιστον, όχι για το στοιχείο αυτό, που σημειωτέον, για τον Στάλιν τον οδήγησε σε ένα πογκρόμ εις βάρος των μουσουλμάνων εκεί ανάλογο με αυτό που επιφύλαξαν οι Νεότουρκοι αργότερα στους χριστιανικούς πληθυσμούς της Μικρασίας, οδηγώντας τους σε ένα θανάσιμο οδοιπορικό χωρίς τέλος, στα βάθη της Ανατολίας.
Η Αιώνια Αγάπη του Τούρκου Κουρτ Σεγίτ και της Ρωσίδας Σούρα, είναι μεν αιώνια, αλλά όχι του κόσμου τούτου. Παρότι ξεπερνούν τόσα εμπόδια και επιζούν από τους Μπολσεβίκους, καταιγίδες, συμμορίες ληστών, την πείνα και τη φτώχεια, τελικά η πραγματικότητα και οι διαφορετικοί τους κόσμοι κάνουν δυνατό το απίθανο: δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, επειδή δεν έχουν τίποτε άλλο κοινό από το (ομολογουμένως ηφαιστειώδες!) ερωτικό τους δεσμό. Είναι βέβαια πραγματική ιστορία, αλλά λογοτεχνικά, βρίσκω απογοητευτικό το ότι αφού διάβασα με ενδιαφέρον τις 500+ σελίδες περιπετειών και πάθους, ξαφνικά το βιβλίο τελειώνει με ένα ιστορικά στείρο και ψιλοαδιάφορο κατεβατό εξελίξεων (δεν συναντιούνται ποτέ-παντρεύονται άλλους-αυτός πεθαίνει σχετικά νέος). Δεν αφήνει έστω ένα περιθώριο τραγικότητας, όπως στον Δόκτορ Ζιβάγκο (που πεθαίνει ενώ βλέπει από μακριά την Λάρα, η οποία αγνοεί το δράμα αυτό), πράγμα που βρίσκω ότι αποδυναμώνει πολύ την όλη ιστορία.
Η Αιώνια Αγάπη του Τούρκου Κουρτ Σεγίτ και της Ρωσίδας Σούρα, είναι μεν αιώνια, αλλά όχι του κόσμου τούτου. Παρότι ξεπερνούν τόσα εμπόδια και επιζούν από τους Μπολσεβίκους, καταιγίδες, συμμορίες ληστών, την πείνα και τη φτώχεια, τελικά η πραγματικότητα και οι διαφορετικοί τους κόσμοι κάνουν δυνατό το απίθανο: δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, επειδή δεν έχουν τίποτε άλλο κοινό από το (ομολογουμένως ηφαιστειώδες!) ερωτικό τους δεσμό. Είναι βέβαια πραγματική ιστορία, αλλά λογοτεχνικά, βρίσκω απογοητευτικό το ότι αφού διάβασα με ενδιαφέρον τις 500+ σελίδες περιπετειών και πάθους, ξαφνικά το βιβλίο τελειώνει με ένα ιστορικά στείρο και ψιλοαδιάφορο κατεβατό εξελίξεων (δεν συναντιούνται ποτέ-παντρεύονται άλλους-αυτός πεθαίνει σχετικά νέος). Δεν αφήνει έστω ένα περιθώριο τραγικότητας, όπως στον Δόκτορ Ζιβάγκο (που πεθαίνει ενώ βλέπει από μακριά την Λάρα, η οποία αγνοεί το δράμα αυτό), πράγμα που βρίσκω ότι αποδυναμώνει πολύ την όλη ιστορία.
January 28, 2018
This was a really sad book. History is full of wars and human misery. Families are torn apart and what was once will never be again. This book really gave faces to that history, and at the end, I felt myself tear up. The translation Of this book does make the writing strange at times, but the story was still compelling, romantic, and at the end-sad. I watched the TV series on Netflix last winter and screamed at the screen at the unexpected ending. The book was, of course, different, and reality is never as romantic as a television show. The story of two displaced Russians who cling to each other - each holding the other as a reminder of what was- can never end happily. I have this image of Seyt and Shura together now as they never could be in life. Sad!!
March 17, 2016
Το βρήκα κάπως γλυκανάλατο για τα δικά μου γούστα. Μπορεί απλά να περνάω κάποια φάση, δεν ξέρω.
January 19, 2018
Full review to come.
January 24, 2018
sofrivel
March 24, 2020
Ovom knjigom se završava moje "pravilo" da moram da pročitam svaku knjigu koju dobijem na poklon.
July 31, 2025
seyit 🤬
July 11, 2018
I gave the book a 4/5. I was hoping for a 5 but I couldn't do it.
SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT
Very like Homer's "Odyssey" this book tells the story of a flawed Russian hero, Kurt Seyit Eminoff, devout in his loyalty to King and country and living life as an officer in Czar Nicholas II's elite army corp. He fights hard and honourably and is lauded appropriately by his superiors and his men and he lives by a strong moral code. Proud and intelligent, he is also a man with a reputation as a 'Wolf' with society ladies (interestingly, 'Kurt' translates to mean wolf). One evening at a ball in St. Petersburg, he meets the exquisite Shura. She is very beautiful, very young and naive, not yet sixteen, and he is immediately drawn to her. After dancing with her all night long and not caring what others may think about reputation, he finds that he cannot stop thinking about her because she is quite unlike any woman he has ever met before. He can promise her nothing as he leaves to fight. Shura vows to wait for him, forever if she has to.
Thoughts:
What a terrific snapshot of a time in Russian (and later Turkish) history fraught with huge change: multiple wars, rebellion, weak politics, death, and just general destruction; humanity disappears as the Russian Revolution feverishly catches hold and for the aristocracy, escape becomes the only means to survival. We are in the thick of the revolution: one day Seyit is celebrated as a hero; the next day he is on a list of names of enemies of the state to be executed on sight. It was interesting to be in the minds of people right in the thick of the revolution.
Later, it was easy to see why Seyit would find displacement to Turkey very difficult. In reality, he never recovers from this (the real Seyit ended his life in 1945). Where once his life as the first born son is carefully mapped out for him, he inherits instead an unstable life, his fortune lost, his adoptive country not accepting his military skills, his ideals not matching, his family ties and the country he grew up in gone forever, and no concept about how to deal with melancholia with something other than a bottle of alcohol.
When the transition from Shura and Seyit to Seyit and Mürvet happens, I found this part to be clunky and awkward. This is where I took a point off of the score. Here's where I might have included the stories of other Russian Aristocrats escaping to Turkey (trivia) and what that transition period was like.
And yet, the whole story is based on real people, real documents, real loss, and it all really happened. But there is a way for a writer to introduce new characters and storyline.
This book also helps to explain the vast numbers of interesting Russian objets d'art that appear on PBS's 'Antique Roadshow'.
SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT SPOILER ALERT
Very like Homer's "Odyssey" this book tells the story of a flawed Russian hero, Kurt Seyit Eminoff, devout in his loyalty to King and country and living life as an officer in Czar Nicholas II's elite army corp. He fights hard and honourably and is lauded appropriately by his superiors and his men and he lives by a strong moral code. Proud and intelligent, he is also a man with a reputation as a 'Wolf' with society ladies (interestingly, 'Kurt' translates to mean wolf). One evening at a ball in St. Petersburg, he meets the exquisite Shura. She is very beautiful, very young and naive, not yet sixteen, and he is immediately drawn to her. After dancing with her all night long and not caring what others may think about reputation, he finds that he cannot stop thinking about her because she is quite unlike any woman he has ever met before. He can promise her nothing as he leaves to fight. Shura vows to wait for him, forever if she has to.
Thoughts:
What a terrific snapshot of a time in Russian (and later Turkish) history fraught with huge change: multiple wars, rebellion, weak politics, death, and just general destruction; humanity disappears as the Russian Revolution feverishly catches hold and for the aristocracy, escape becomes the only means to survival. We are in the thick of the revolution: one day Seyit is celebrated as a hero; the next day he is on a list of names of enemies of the state to be executed on sight. It was interesting to be in the minds of people right in the thick of the revolution.
Later, it was easy to see why Seyit would find displacement to Turkey very difficult. In reality, he never recovers from this (the real Seyit ended his life in 1945). Where once his life as the first born son is carefully mapped out for him, he inherits instead an unstable life, his fortune lost, his adoptive country not accepting his military skills, his ideals not matching, his family ties and the country he grew up in gone forever, and no concept about how to deal with melancholia with something other than a bottle of alcohol.
When the transition from Shura and Seyit to Seyit and Mürvet happens, I found this part to be clunky and awkward. This is where I took a point off of the score. Here's where I might have included the stories of other Russian Aristocrats escaping to Turkey (trivia) and what that transition period was like.
And yet, the whole story is based on real people, real documents, real loss, and it all really happened. But there is a way for a writer to introduce new characters and storyline.
This book also helps to explain the vast numbers of interesting Russian objets d'art that appear on PBS's 'Antique Roadshow'.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 26, 2016
Karışık hisler içindeyim açıkçası şu an.
Yani bu kitap tamamen kurgu olsaydı, eminim, aman ne saçma der geçerdim. Ama gerçek olduğunu bilmek aslında hem üzüyor hemde sinirlendiriyor.
-------
Seyt'in suratına yumruğu çakasım (onca başarılar sonrası, gerçekten ölmüş ve bir yerlerde gerçekten mezarı olan bir adamın ardından bu şekilde konuşmak hoş olmasa da malesef ki hayat hikayesi artık gözler önünde olduğundan dolayı sanırım kendisine sinirlenme hakkım vardır), Shura'ya sarılasım, Murka'yı da arkama alıp koruyasım var.
Yazarın üslubunu beğenmediğim ve aralarda sıkıldığım için ikinci kitabı okumam diyordum ama biraz zaman geçtikten sonra Murka'nın yaşamının ne hale geldiğini görmek için okuyacağım sanırım.
-------
Aşk hikayesini bir kenara bırakırsak; rus/kırım/bolşevik/lenin… zamanları ile ilgili bilgiler edinmiş olduk. Elbette bilmediğimiz şeyler değil ve gerçeklik üzerine kurgu olan bir kitap ne kadar doğru anlatmış olabilir ama farklı bir bakış açısı katmış oldu en azından. Cidden iç parçalayıcı şeyler… Aynı hikaye farklı ülkelerde farklı şekillerde yaşanmış sadece.
Yazar belliki fazla detaycı ve duygulara yoğunlaşmış, anlatımı ile duyguları öne çıkarmaya çalışan bir kitaptı. Sıkılma sebebim bundandır.
Dediğim gibi tamamen kurgu olsaydı daha düşük yıldızlandırırdım ama bunca acıyı yaşamış onca insana sanki haksızlık edecekmişim gibi hissettim bir an. Gerçek yaşam öykülerini/dramlarını okumak o yüzden hem zor hemde ayrı bir güzeliği var.
Yani bu kitap tamamen kurgu olsaydı, eminim, aman ne saçma der geçerdim. Ama gerçek olduğunu bilmek aslında hem üzüyor hemde sinirlendiriyor.
-------
Seyt'in suratına yumruğu çakasım (onca başarılar sonrası, gerçekten ölmüş ve bir yerlerde gerçekten mezarı olan bir adamın ardından bu şekilde konuşmak hoş olmasa da malesef ki hayat hikayesi artık gözler önünde olduğundan dolayı sanırım kendisine sinirlenme hakkım vardır), Shura'ya sarılasım, Murka'yı da arkama alıp koruyasım var.
Yazarın üslubunu beğenmediğim ve aralarda sıkıldığım için ikinci kitabı okumam diyordum ama biraz zaman geçtikten sonra Murka'nın yaşamının ne hale geldiğini görmek için okuyacağım sanırım.
-------
Aşk hikayesini bir kenara bırakırsak; rus/kırım/bolşevik/lenin… zamanları ile ilgili bilgiler edinmiş olduk. Elbette bilmediğimiz şeyler değil ve gerçeklik üzerine kurgu olan bir kitap ne kadar doğru anlatmış olabilir ama farklı bir bakış açısı katmış oldu en azından. Cidden iç parçalayıcı şeyler… Aynı hikaye farklı ülkelerde farklı şekillerde yaşanmış sadece.
Yazar belliki fazla detaycı ve duygulara yoğunlaşmış, anlatımı ile duyguları öne çıkarmaya çalışan bir kitaptı. Sıkılma sebebim bundandır.
Dediğim gibi tamamen kurgu olsaydı daha düşük yıldızlandırırdım ama bunca acıyı yaşamış onca insana sanki haksızlık edecekmişim gibi hissettim bir an. Gerçek yaşam öykülerini/dramlarını okumak o yüzden hem zor hemde ayrı bir güzeliği var.
July 20, 2024
This story left me in tears...This journey between two nations, lovers and war is heartbreaking. I could totally feel what Seyit felt, he is a character that went through a lot and one wonders how come he ended up the way he did ? One life, too much pain, especially homesickness that totally broke my soul while reading...because I found someone I resemble to - Kurt Seyit. I never knew the exact answer when someone asked me about one bookish character that I might bear a resemblence to. Now I know.
" - 𝘈𝘬𝘬𝘰𝘳 𝘣𝘪𝘻𝘰𝘯𝘺á𝘳𝘢 𝘩𝘰𝘯𝘷á𝘨𝘺𝘢𝘥 𝘷𝘢𝘯. 𝘌𝘻𝘵 é𝘳𝘻𝘪 𝘢𝘻 𝘦𝘮𝘣𝘦𝘳, 𝘢𝘮𝘪𝘬𝘰𝘳 𝘵ú𝘭 𝘮𝘦𝘴𝘴𝘻𝘦 𝘴𝘰𝘥𝘳ó𝘥𝘪𝘬 𝘢𝘻 𝘰𝘵𝘵𝘩𝘰𝘯á𝘵ó𝘭. 𝘚𝘶𝘳𝘢 𝘧𝘦𝘭𝘦𝘮𝘦𝘭𝘵 𝘧𝘦𝘫𝘫𝘦𝘭 𝘚𝘻𝘦𝘫𝘪𝘵 𝘢𝘳𝘤á𝘵 𝘵𝘢𝘯𝘶𝘭𝘮á𝘯𝘺𝘰𝘻𝘵𝘢. 𝘈 𝘧𝘪𝘢��𝘢𝘭 𝘧é𝘳𝘧𝘪 𝘩𝘢𝘯𝘨𝘫á𝘵 𝘦𝘭𝘵𝘰𝘳𝘻í𝘵ó 𝘴𝘻𝘰𝘮𝘰𝘳ú𝘴á𝘨𝘰𝘵 𝘢 𝘷𝘰𝘯á𝘴𝘢𝘪𝘳ó𝘭 𝘪𝘴 𝘵𝘪𝘴𝘻𝘵á𝘯 𝘭𝘦𝘰𝘭𝘷𝘢𝘴𝘩𝘢𝘵𝘵𝘢. - 𝘚𝘢𝘫á𝘵 𝘵𝘢𝘱𝘢𝘴𝘻𝘵𝘢𝘭𝘢𝘵𝘣ó𝘭 𝘵𝘶𝘥𝘰𝘮, 𝘩𝘰𝘨𝘺 𝘢 𝘮𝘢𝘨á𝘯𝘺𝘵ó𝘭 𝘪𝘴 𝘭𝘦𝘩𝘦𝘵 á𝘮 𝘣𝘰𝘳𝘻𝘰𝘯𝘨𝘢𝘯𝘪. 𝘈 𝘧é𝘭é𝘯𝘬𝘴é𝘨é𝘵 𝘦𝘨𝘺ü𝘵𝘵é𝘳𝘻é𝘴 é𝘴 𝘚𝘻𝘦𝘫𝘪𝘵 𝘪𝘳á𝘯𝘵𝘪 𝘬í𝘷á𝘯𝘤𝘴𝘪𝘴á𝘨 𝘷á𝘭𝘵𝘰𝘵𝘵𝘢 𝘧𝘦𝘭. 𝘙𝘦𝘴𝘻𝘦𝘭ő𝘴 𝘩𝘢𝘯𝘨𝘰𝘯 𝘧𝘢𝘨𝘨𝘢𝘵𝘯𝘪 𝘬𝘦𝘻𝘥𝘵𝘦. -𝘔𝘦𝘴𝘴𝘻𝘦 𝘷𝘢𝘯 𝘢 𝘩𝘢𝘻á𝘥? 𝘚𝘻𝘦𝘫𝘪𝘵 𝘦𝘨𝘺 𝘦𝘯𝘺𝘩𝘦 𝘮𝘰𝘴𝘰𝘭𝘭𝘺𝘢𝘭 𝘧𝘦𝘭𝘦𝘭𝘵. - 𝘈 𝘩𝘢𝘻á𝘮? 𝘔á𝘳𝘮𝘪𝘯𝘵 𝘢 𝘩𝘢𝘻á𝘪𝘮? 𝘐𝘨𝘦𝘯, 𝘮𝘪𝘯𝘥 𝘯𝘢𝘨𝘺𝘰𝘯 𝘵á𝘷𝘰𝘭 𝘷𝘢𝘯𝘯𝘢𝘬 𝘮𝘰𝘴𝘵 𝘵ő𝘭𝘦𝘮."
Ami a legjobban megfogott a könyvvel kapcsolatban, az a főszereplő dualitása volt több mindennel kapcsolatban. Főleg a hazái iránti szeretete, valamint Sura és Murka iránti szerelme kikészítette pszichikailag. Miért is ? Mert nem lehetett egyik sem teljesen az övé. Elűzték Oroszországból, utána Alustából, és Törökországba került, viszont itt sem lehetett igazán önmaga, kevesen értették meg szokásait, elveit. Ott volt neki Sura az elején, aki szó szerint az elveszített hazáját jelképezte szívében és szerintem emiatt volt halálra ítélve kapcsolatuk. Őszinték voltak egymással szemben, viszont Seyit egyre inkább mást látott benne. Piedesztálra emelte, mégis elveszítette. Murka esete sem egyszerűbb, ő Alusta volt szemében és édesapja utolsó tanácsa. Beteljesítve édesapja kívánságát azt hihette tisztázhatja bűntudatát. De nem sikerült...és őszintén, nem is tudom, ha valaha boldog volt. Ezért gondolom azt, hogy először önmagunkkal, múltunkkal kellene békét létrehoznunk és nem egy más személyben ezt keresnünk. Lehet önzően hangzik, de minden magunkból indul ki. A történelmi körülmények borzalmas hatással voltak egyes életekre akkoriban, és remélem Seyit is érzi, hogy unokája végül elhozta számára a teljes lezárást.
" - 𝘈𝘬𝘬𝘰𝘳 𝘣𝘪𝘻𝘰𝘯𝘺á𝘳𝘢 𝘩𝘰𝘯𝘷á𝘨𝘺𝘢𝘥 𝘷𝘢𝘯. 𝘌𝘻𝘵 é𝘳𝘻𝘪 𝘢𝘻 𝘦𝘮𝘣𝘦𝘳, 𝘢𝘮𝘪𝘬𝘰𝘳 𝘵ú𝘭 𝘮𝘦𝘴𝘴𝘻𝘦 𝘴𝘰𝘥𝘳ó𝘥𝘪𝘬 𝘢𝘻 𝘰𝘵𝘵𝘩𝘰𝘯á𝘵ó𝘭. 𝘚𝘶𝘳𝘢 𝘧𝘦𝘭𝘦𝘮𝘦𝘭𝘵 𝘧𝘦𝘫𝘫𝘦𝘭 𝘚𝘻𝘦𝘫𝘪𝘵 𝘢𝘳𝘤á𝘵 𝘵𝘢𝘯𝘶𝘭𝘮á𝘯𝘺𝘰𝘻𝘵𝘢. 𝘈 𝘧𝘪𝘢��𝘢𝘭 𝘧é𝘳𝘧𝘪 𝘩𝘢𝘯𝘨𝘫á𝘵 𝘦𝘭𝘵𝘰𝘳𝘻í𝘵ó 𝘴𝘻𝘰𝘮𝘰𝘳ú𝘴á𝘨𝘰𝘵 𝘢 𝘷𝘰𝘯á𝘴𝘢𝘪𝘳ó𝘭 𝘪𝘴 𝘵𝘪𝘴𝘻𝘵á𝘯 𝘭𝘦𝘰𝘭𝘷𝘢𝘴𝘩𝘢𝘵𝘵𝘢. - 𝘚𝘢𝘫á𝘵 𝘵𝘢𝘱𝘢𝘴𝘻𝘵𝘢𝘭𝘢𝘵𝘣ó𝘭 𝘵𝘶𝘥𝘰𝘮, 𝘩𝘰𝘨𝘺 𝘢 𝘮𝘢𝘨á𝘯𝘺𝘵ó𝘭 𝘪𝘴 𝘭𝘦𝘩𝘦𝘵 á𝘮 𝘣𝘰𝘳𝘻𝘰𝘯𝘨𝘢𝘯𝘪. 𝘈 𝘧é𝘭é𝘯𝘬𝘴é𝘨é𝘵 𝘦𝘨𝘺ü𝘵𝘵é𝘳𝘻é𝘴 é𝘴 𝘚𝘻𝘦𝘫𝘪𝘵 𝘪𝘳á𝘯𝘵𝘪 𝘬í𝘷á𝘯𝘤𝘴𝘪𝘴á𝘨 𝘷á𝘭𝘵𝘰𝘵𝘵𝘢 𝘧𝘦𝘭. 𝘙𝘦𝘴𝘻𝘦𝘭ő𝘴 𝘩𝘢𝘯𝘨𝘰𝘯 𝘧𝘢𝘨𝘨𝘢𝘵𝘯𝘪 𝘬𝘦𝘻𝘥𝘵𝘦. -𝘔𝘦𝘴𝘴𝘻𝘦 𝘷𝘢𝘯 𝘢 𝘩𝘢𝘻á𝘥? 𝘚𝘻𝘦𝘫𝘪𝘵 𝘦𝘨𝘺 𝘦𝘯𝘺𝘩𝘦 𝘮𝘰𝘴𝘰𝘭𝘭𝘺𝘢𝘭 𝘧𝘦𝘭𝘦𝘭𝘵. - 𝘈 𝘩𝘢𝘻á𝘮? 𝘔á𝘳𝘮𝘪𝘯𝘵 𝘢 𝘩𝘢𝘻á𝘪𝘮? 𝘐𝘨𝘦𝘯, 𝘮𝘪𝘯𝘥 𝘯𝘢𝘨𝘺𝘰𝘯 𝘵á𝘷𝘰𝘭 𝘷𝘢𝘯𝘯𝘢𝘬 𝘮𝘰𝘴𝘵 𝘵ő𝘭𝘦𝘮."
Ami a legjobban megfogott a könyvvel kapcsolatban, az a főszereplő dualitása volt több mindennel kapcsolatban. Főleg a hazái iránti szeretete, valamint Sura és Murka iránti szerelme kikészítette pszichikailag. Miért is ? Mert nem lehetett egyik sem teljesen az övé. Elűzték Oroszországból, utána Alustából, és Törökországba került, viszont itt sem lehetett igazán önmaga, kevesen értették meg szokásait, elveit. Ott volt neki Sura az elején, aki szó szerint az elveszített hazáját jelképezte szívében és szerintem emiatt volt halálra ítélve kapcsolatuk. Őszinték voltak egymással szemben, viszont Seyit egyre inkább mást látott benne. Piedesztálra emelte, mégis elveszítette. Murka esete sem egyszerűbb, ő Alusta volt szemében és édesapja utolsó tanácsa. Beteljesítve édesapja kívánságát azt hihette tisztázhatja bűntudatát. De nem sikerült...és őszintén, nem is tudom, ha valaha boldog volt. Ezért gondolom azt, hogy először önmagunkkal, múltunkkal kellene békét létrehoznunk és nem egy más személyben ezt keresnünk. Lehet önzően hangzik, de minden magunkból indul ki. A történelmi körülmények borzalmas hatással voltak egyes életekre akkoriban, és remélem Seyit is érzi, hogy unokája végül elhozta számára a teljes lezárást.
September 1, 2025
A Love Story with Grandeur, Grit & Glaring Flaws
Let me be clear: Kurt Seyit & Shura is not a bad book. It is, in fact, a deeply ambitious one. But it is also an exhausting read, at times as emotionally impenetrable as it is historically rich. It tries to aim for greatness; but never quite takes the plunge.
At its heart, this novel carries the bones of a magnificent epic: a sweeping, real historical tragic love story set against the catastrophic collapse of imperial Russia, Russian Revolution and the turbulent birth of modern Turkey. Nermin Bezmen clearly poured years of research; and personal family lore into these pages. The detail is quite there. The historical atmosphere is vivid. You can smell the gunpowder and perfume, feel the ice of Petrograd winter and the last of its grandeur, hear the cracking of empires beneath your feet.
But herein lies the rub: the research (though not always historically inaccurate in some places) and over-description overtakes the storytelling.
Instead of allowing the characters to carry the emotional heft, the narrative is often hijacked by encyclopedic digressions. Page after page is spent cataloging movements, social customs, or the angle of a character’s cheekbone and what not. The result? Moments that should devastate you; betrayals, heartbreaks, goodbyes ... land with a dull thud instead of a crash.
Seyit, our brooding protagonist, feels more like a monument than a man. The very definition of the kind of man I'd despise is the impression I got the more I got to know him. Shura is ethereal but curiously underdeveloped, present more as an idea of tragic love than a fully realized person. Their romance, while undeniably poignant in parts, too often feels described rather than felt.
In a nutshell; it's a story of love sabotaged; not by fate, but by a man who couldn’t get out of his own way.
Even against staggering odds, Kurt Seyit and Shura had every chance to be an epic love story. Instead, it became a slow unraveling caused mostly by Kurt Seyit himself. Jealous, impulsive, emotionally volatile; we see him destroy what he claimed to love. Shura, loyal and forgiving to a fault, was repeatedly let down, misjudged, and ultimately discarded by a man who refused to see past his pride. He slept with other women, married someone else, raised his hand to her (the misunderstanding doesn't excuse his actions), and still convinced himself it was all for love.
While, I admit Shura had her pride and faced social limitations, the unraveling of their relationship largely stemmed from Kurt Seyit’s own choices:
- His unchecked jealousy
- His refusal to trust or communicate
- His impulsive betrayal
- His decision to marry Murka, not out of love, but as an escape or punishment
- His control over Shura's future, even pushing her toward another man
And perhaps most critically; his inability to recognize that love is not proven through emotional recklessness and possession, but through partnership.
What starts as a sweeping romance quickly curdles into a bitter mix of pride, jealousy, and volatile emotions. Kurt Seyit, though brave on the battlefield, proves weak where it matters most; in love. He mistakes control for care, passion for possession, and guilt for sacrifice. Shura, strong and devoted, is dragged through the wreckage of his emotional chaos, forgiving far more than she ever should have. She did have her own struggles with societal pressure and emotional exhaustion, but her loyalty and endurance were evident to the very end. Seyit, in contrast, let his wounds, pride, stubborness, self-rightousness and fear dictate decisions that ultimately sabotaged what could have been a rare and perennial if only given the room to grow.
Their relationship I'd argue was less star-crossed, more self-sabotaged.
The real enemy? Not war. Not exile. Him.
Their story ended the way it did mostly because of his choices. Not fate. Not war. Not just history. But the man who couldn’t choose love without letting his ego lead.
This isn’t a love story.
It’s a Toxic Tonic Cocktail; beautifully poured, fatally consumed.
And then there’s the prose; ornate, overwrought, and occasionally clunky (especially in translation). Metaphors misfire. Dialogue strains for authenticity but collapses under stiffness. You can see the emotion trying to rise, but it’s shackled by a style that leans more toward lecture than lyricism.
That said, I don’t regret reading it. There’s a certain grandeur in its ambition, and in a literary landscape saturated with forgettable fluff, I respect a novel that dares to divulge a history in both scale and subject. In the end; Kurt Seyit & Shura has soul; it just needed a tighter rein, sharper editing, a better translation and a touch more vulnerability.
Because the story’s emotional power and nuance should soar, here it instead falters, primarily due to weak translation and editing; these make it nearly unreadable in places, it's often distracting, especially in a novel where atmosphere, emotional depth, and cultural nuance are so central. It is awkward, clunky, and overly literal. It often sounds unnatural, flattens emotional moments, and suffers from poor phrasing and inconsistent tone. While technically accurate, it lacks the fluidity and nuance of good literary translation; making the novel harder to connect with in English. A better translation could have brought the story to life.
If Kurt Seyit & Shura is to find lasting life in the English-speaking literary world, it might benefit from a new translation; one that prioritizes voice, emotion, and flow.
TD;LR:
For readers who love lush historical settings and don't mind trudging through dense exposition to find emotional resonance, this book offers a unique journey. But be prepared: the love story may be epic in scope, yet elusive in impact. Would recommend the original Turkish version over the translated one (I found it way better than the English one).
- 2.75 ★'s
July 24, 2018
I have just finished the book.It was really interesting,because it entwines that period of history of Revolution in Russia in 1997 with the love story of Kurt Sejit and Sura.The author described in a perfect way how the love story began,the struggle and especially their feelings.The lyricism of love grabbed me attention.Her describtions well not dull papers.I felt the strength,the power of love,the values etc.I admired the courage,the loyalty,the education of Sejit that was a man that used both his heart and his mind.Sura met him at a tender age.I would consider her a typical aristocratic lady,very beautiful,inexperienced in love that followed Sejit in every step and sacrificed her family just to be with the man she loved.To be honest,I did not like the way how the author brought the separation of the couple,Sejit betrayed her,because he thought she had someone elese.How can such a powerful love destroyed when it is build in name of trust and sacrifice?Or,how Sejit married in a short period of time with Murka when he did not love her? These were sequences of a soap-opera.Anyway,I really enjoyed the book,it is worth reading it.
Displaying 1 - 30 of 126 reviews