Iedereen kent Samuel Green, maar waar is hij ook alweer beroemd van? In een wereld die geobsedeerd is door roem wil hij maar één ding: gezien worden.
Sam vult zijn dagen met het tellen van zijn volgers op Twitter, het bezoeken van vernissages waar gratis telefoons worden uitgedeeld en het verleiden van vrouwen van andere beroemde mannen. Voor zijn zoontje Sammie heeft hij geen tijd. Voor zijn echtgenote Venus ook niet. Tot Sam wordt gedwongen tot een keuze: zijn zoontje of zijn roem.
Integrale weergave van het boek: 5 audio-cd's (ca. 5 uur)
Dit is het tweede boek wat ik heb gelezen van Robert Vuijsje. Het eerste boek, 'alleen maar nette mensen', vond ik niet zo geslaagd maar op sommige momenten wel erg grappig. Dit boek vond ik op sommige momenten ook erg grappig maar daarnaast was het een veel beter verhaal.
Het boek gaat over Sam, een beroemdheid maar het wordt niet duidelijk waar hij bekend van is. Het geeft hem wel de mogelijkheid om naar verschillende 'events' te gaan en deel te nemen aan de meeste belachelijke televisieprogramma's. Vooral dit laatste was mooi beschreven, de stupiditeiten die 'Bekende Nederlanders' moeten uitvoeren om maar met hun gezicht op de televisie te komen. Dit gaat gepaard met uitgekookte tactieken om toch maar het vaakst in beeld te kunnen komen. Op een gegeven moemnt gaat Sam vreemd, dit wordt door een roddelblad opgepikt en zorgt uiteindelijk voor dat zijn vrouw (Venus) niet meer met hem wil samenwonen. Venus, een Surinaamse, wil dat Sammie, hun zoon, meegaat naar Suriname om daar te wonen. Dit stelt Sam uiteindelijk voor de keuze of hij zijn tijd in de wereld van bekendheid wil doorbrengen of in de wereld van zijn zoon.
Het boek is een scherpe beschrijving van de wereld van 'BN-ers' en laat zien hoe oppervlakkig die contacten zijn, hoe wanhopig de mensen op zoek zijn naar aandacht en dat het vooral heel nep is. Erger je soms ook zo aan Bekende Nederlanders, ik noem een Quinty Trustfull, dan zal dit boek je zeker vermaken!
Een vrij simpel boek over hoe een man te veel in zichzelf is gaan geloven. Hoe hij daardoor anders gaat kijken naar band met zijn zoon, en de perceptie van zoon heel anders is. Hoe vooral naar externe factoren wordt gekeken door hem zonder zelfreflectie. Maar veel fragmenten uit boeken dwalen af, zijn herhaling of onnodig. Nee na twee boeken van Robert Vuijsje zal ik niet veel meer van hem lezen.
Je moet het wel goed geschreven hebben als ik één van de karakters een enorme zak begin te vinden. Dan 'leeft' je boek. Juist dat oppervlakkige, die uitspraken, de situaties vond ik enorm vervelend. Niet omdat de schrijver geen talent heeft, maar puur omdat ik persoonlijk een hekel heb aan deze situaties. Het las wel lekker snel weg en het laatste gedeelte sprak mij meer aan. Vooral de laatste bladzijdes vond ik het mooist, maar daar ga ik uiteraard niks over verklappen.
Net zoals bij 'Alleen maar nette mensen' hak ik vrij snel af in dit boek. Als je protagonist een oppervlakkige, oninteressante figuur is verliest deze lezer snel zijn interesse.
De hoofdpersoon Samuel Green is en bekende Nederlander, maar waarvan ook alweer? Hij is geobsedeerd door roem en wil almaar dat mensen hem opmerken. Waarvan jij beroemd is doet er niet toe, zolang hij maar gevraagd wordt voor tv optredens, genoeg volgers op Twitter heeft en wordt uitgenodigd voor allerlei openingen. Zijn huwelijk gaat niet goed en voor zijn zoontje heeft hij weinig tijd. Uiteindelijk wordt hij gedwongen te kiezen tussen roem en zijn zoon. Vond de schrijfstijl niet geweldig.
Leuk, onderhoudend en leest vlot. Sporadisch erg grappig en ongetwijfeld minder leuk voor mensen van buiten Amsterdam.
Toch blijft het herhaling van hetzelfde trucje. Op gegeven moment kennen we dat wel. Daarnaast komen de veranderingen in het boek feitelijk als donderslag bij heldere hemel. Wat er écht omgaat in de hoofdpersoon blijft onduidelijk.
Leest vlot. Het hoofdpersonage is een beetje een oppervlakkig figuur. Je leert hem ook niet echt kennen tijdens het boek. Mij stoorde het niet. Ik vond het verhaal heel hedendaags en dan past diezelfde oppervlakkigheid wel in onze tijdsgeest. Alleen het einde vond ik jammer
This entire review has been hidden because of spoilers.