Jump to ratings and reviews
Rate this book

Vision de Charles XI

Rate this book
Catherine de Médicis et le débile Charles IX avaient imaginé pour les protestants une solution finale qui fut la Saint-Barthélemy. Le roman de Mérimée n'est pas seulement un chef-d'œuvre de bonne humeur macabre et d'ironie à l'égard du destin qui sépare deux frères, l'un huguenot, l'autre converti, mais tous deux plus préoccupés de galanterie et d'aventures que de querelles religieuses. Mettant en scène les acteurs anonymes, les silencieux de l'histoire, il est aussi l'analyse d'une des plus stupéfiantes manifestations de fanatisme que l'Europe ait connues.

8 pages, ebook

First published March 5, 1829

17 people are currently reading
182 people want to read

About the author

Prosper Mérimée

1,245 books168 followers
Prosper Mérimée was a French dramatist, historian, archaeologist, and short story writer. He is perhaps best known for his novella Carmen, which became the basis of Bizet's opera Carmen.

Mérimée loved mysticism, history, and the unusual, and may have been influenced by Charles Nodier (though he did not appreciate his works), the historical fiction popularised by Sir Walter Scott and the cruelty and psychological drama of Aleksandr Pushkin. Many of his stories are mysteries set in foreign places, Spain and Russia being popular sources of inspiration.

In 1834, Mérimée was appointed to the post of inspector-general of historical monuments. He was a born archaeologist, combining linguistic faculty of a very unusual kind with accurate scholarship, with remarkable historical appreciation, and with a sincere love for the arts of design and construction, in the former of which he had some practical skill. In his official capacity he published numerous reports, some of which, with other similar pieces, have been republished in his works.
He was also responsible for several translations of Pushkin and Gogol, when they weren't known in Europe yet.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
88 (22%)
4 stars
142 (36%)
3 stars
126 (32%)
2 stars
25 (6%)
1 star
4 (1%)
Displaying 1 - 29 of 29 reviews
Profile Image for Jesús De la Jara.
817 reviews101 followers
April 28, 2022
"La guerra es una cosa terrible ... ¡Pero una guerra civil es todavía más espantosa!..."

El título de la obra más conocido es Crónica del reinado de Carlos IX. A pesar que su título puede confundir se trata de una novela histórica. Está ambientada en el reinado de este rey Carlos IX quien fue conocido en Francia por su vileza durante las matanzas de San Bartolomé y su tendencia a la falsedad y crueldad, por lo menos así es pintado en esta ocasión.
Pero la historia se concentra en dos hermanos apellidados Mergy: por un lado tenemos a Bernardo, quien es el hermano menor y preferido de su padre, ya que como él, posee la religión protestante. Mientras que su hermano Jorge Mergy ha abjurado a su religión y ahora vive en París como católico. La causa de su abjuración será revelada en el transcurso de la novela.
El que lleva mayormente el peso de la trama es Bernardo quien es un joven muy valiente aunque algo cerrado de pensamiento. Su obstinación por ser protestante será vista un poco mal en la historia debido a los sucesos que acontecen.

"Me halló dispuesto a morir por ti, si fuera preciso, pero no a creer en determinadas cosas"

Me gustó mucho la manera de pintar ese periodo correspondiente a las Guerras de Religión de Francia. Mérimée hace gala de la descripción de los sucesos de la corte, del odio a muerte de cada bando, de las mujeres de la corte y sus excentricidades, de los alemanes que apoyan a los protestantes en la guerra, de la vida ligera que llevaban los jóvenes católicos que siempre se consideraban vencedores, los duelos tan comunes en esa época, del temple de los directores de los bandos como el almirante Coligny o La Noue o de la degradación e indolencia que llegan a tener los vencedores.
Por otra parte, la relación amorosa no fue muy de mi gusto, es un elemento importante en la novela hasta cierto punto pero a veces se hace anodino, la manera como fue llevada no me encantó. Hay una importancia desde luego a la religión, podemos ver en algún personaje un desapego a ella, un utilitarismo de su posición y nada más; mientras que en otros una real devoción y la creencia que el maligno alienta a la parte contraria.
Si bien las descripciones y el ambiente es bueno por momentos se siente un poco artificial, algunas cosas colocadas para resaltar la época y no tanto por la trama. El final no me gustó a pesar de que el argumento pudo ser bueno pero el desarrollo y el comportamiento de los personajes para mí le restaron algo. También el hecho de ser un final no tan cerrado y que deja cosas para poder continuar hicieron que le baje algo de puntaje.
Me animé a leerlo sobre todo porque Stendhal cuando recomendaba a una escritora mencionó este libro como ejemplo de mesura y falta de exageración en la descripción de la historia y caractreres

"Como protestante no creo en los sermones, y como católico me río de las misas. ¡Eh! ¡Mil diantres! Las atrocidades de las guerras civiles, ¿no son por sí solas suficientes para aniquilar la fe más rotunda?"
Profile Image for Armin.
1,195 reviews35 followers
July 18, 2018
Herrlicher historischer Abenteuerroman, in dessen Verlauf keine Seite geschont wird.
Die im Wikipedia-Artikel aufgeführten Schwächen haben mich nicht weiter gestört und Conrad Ferdinand Meyer zu einer Novelle inspiriert, bei der keine Person nicht irgendwann in einer rettenden Funktion wieder auftaucht. Merimée ist ein großartiger Erzähler.
Eine Ausführlichere Analyse findet sich im Vergleich mit Conrad Ferdinand Meyers Amulett in der Rezi zur Novelle.
Profile Image for Pərviz Əlyaroğlu.
Author 2 books6 followers
April 9, 2019
Varfolomey gecəsi, katoliklər və protestantlar arasında yaşananları özündə əks etdirən gözəl bir tarixi roman. Əslində, kitabı bu qədər sevəcəyimi heç düşünməmişdim. Tarixi roman oxumağı sevən hər kəsə tövsiyə olunur. Protestant olan Merjinin katolik Dianaya vurulması, onların sevgi macərasının hansı maneələrdən aşması olduqca maraqlı şəkildə nəql olunub. Oxuduqca tarix gözləriniz önündə canlanacaq. Katoliklərin protestantlara qarşı qırğını zamanı iki qardaşın üz-üzə gəlməsi, birinin protestantlar tərəfində digərinin katoliklərlə çiyin-çiyinə vuruşmasının acı sonluqla nəticələnməsi, dini ayrılıq ucbatından iki vətəndaşın bir-birini qılıncdan keçirməsi insanı qəhərləndirir.

"...Müharibə, ümumiyyətlə, dəhşətli şeydir, vətəndaş müharibəsi isə... bax o qumbaranı taun içinə bir fransız qoyub, topu tuşlayan və atəş açan bir fransız olub və qumbaranın partlaması nəticəsində ölən iki nəfər də fransızdır. Beş yüz metrdən bir nəfəri öldürmək, dərd yarıdır, amma, cənab Merji, sənin öz ana dilində səndən aman diləyən bir adamın sinəsinə xəncər soxmalı olursan!.. Bununla belə, sabah səhər biz bunu etməli olacağıq..."
Profile Image for Abby.
63 reviews31 followers
August 14, 2018
It must suck to be Prosper Mérimée and write all that and then have all your works evaluated based on whether they were better or worse than Carmen. Anyway, this was worse than Carmen.
Profile Image for Juxhin Deliu.
233 reviews16 followers
January 25, 2019
An historical drama mixing chivalrous adventures, a love story and witty meditations upon religion, intolerance and politics, all set during the fratricide religious wars in France during the XVIth century (St. Bartholomew’s massacre and La Rochelle siege in particular). It also foreshadows some other works by the same author (“Carmen” above all). The depictions of historical figures are some of the highlights, smartly satirizing the King while shedding a light on the interesting figure of La Noue.
Profile Image for Dylan Lockhart.
84 reviews10 followers
February 17, 2018
Un classique comme je les aime ! Mérimée a le sens du romanesque comme Dumas et beaucoup d’humour pour envoyer paître les codes du roman historique comme ça : le titre est bien mal accordé à cette histoire fraternelle qui n’utilise le massacre de la Saint-Barthélémy comme cadre et uniquement pour cadre. L’historique rigide fait place à l’aventure sanglante et je ressors conquise de ce roman.

« […] [Satan] porte tout un arsenal : ce sont nos péchés, armes offensives et défensives à la fois. Il me semble le voir entrer en champ clos, la Gourmandise sur le ventre : voilà sa cuirasse ; la Paresse lui sert d’éperons ; à sa ceinture est la Luxure, c’est un estoc dangereux ; l’Envie est sa dague ; il porte l’Orgueil sur la tête comme un gendarme son armet ; il garde dans sa poche l’Avarice pour s’en servir au besoin ; et pour la Colère, avec les injures et tout ce qui s’ensuit, il les tient dans sa bouche : ce qui vous fait voir qu’il est armé jusqu’aux dents. »
P. 82

[chronique complète à venir]
Profile Image for Trounin.
1,897 reviews46 followers
November 26, 2019
Проспер Мериме говорит — не ведайте о прошлом то, что хотите о нём ведать, ибо не ведаете, а ежели так, пусть прошлое станет для вас таким, какое оно вам кажется необходимым. Сообразного этого суждения, было написано произведение «Хроника царствования Карла IX». От правды там может и ничего, зато предположений масса. Всё равно не получится понять, из каких побуждений взялись друг друга ненавидеть католики и протестанты. Образно понятно — из-за религиозных разногласий. На самом деле суть недовольства крылась глубже, нежели в находящемся на поверхности. Только зачем излишне углубляться? Лучше показать красивое описание любви католички и протестанта, когда Франция словно в очередной раз сошла с ума. Прочее станет антуражем. И Карл IX необходим для сюжета постольку-поскольку. Важно лишь знать, вот-вот наступит Варфоломеевская ночь: начнётся резня.

(c) Trounin
Profile Image for Temucano.
562 reviews21 followers
May 9, 2022
A través de la historia de los hermanos Bernard y George Mergy, Merimeé nos introduce en las guerras religiosas del s.XVI en Francia, mostrando la intransigencia de cada bando, la crueldad humana, las intrigas políticas, el ejercicio del poder sin remordimientos, en fin lo poco que vale la vida de un hombre en contextos ideológicos extremos, algo que sigue ocurriendo hasta el día de hoy.

De corte romántica, la trama se desarrolla entre duelos, cacerías de ciervos, promesas de amor hasta llegar a esa fatídica noche donde el drama se desata. Aprendí una parte de la historia francesa que desconocía, y que Merimeé despliega de forma entretenida sin mayores aspavientos ni disquisiciones morales, solo centrada en las agitadas vidas de los hermanos Mergy en época tan difícil.
Profile Image for Mikhail Belyaev.
160 reviews9 followers
April 27, 2019
Произведение произвело совершенно разное впечатление в детстве и сейчас.
Наверное, потому что с годами литература все более воспринимается сквозь призму выработавшихся идеологических и политических предпочтений. В этой связи роман, который сам автор позиционирует как сборник придворных анекдотов, читается легко ровно до тех мест, когда автор начинает рассуждать о "вреде религий" и подгонять под эту свою идею-фикс и сюжет, и характеры персонажей.
13 reviews
March 1, 2023
Ce roman reprend le récit de la guerre de religion opposant les protestants aux catholiques et plus particulièrement le massacre de la Saint Barthélemy en Août 1572. Mérimée nous fait suivre particulièrement l'histoire d'un homme protestant : Bernard Mergy. Celui-ci a un frère du nom de George, qui lui est catholique : rendant l'histoire des plus dramatiques. George et Bernard avaient tous deux un rôle à jouer dans ce massacre : George, en tant que catholique, devait commander une troupe d'homme qui avait pour but de tuer les protestants. Bernard, se rendant chez son amante, vit le début du massacre. Bernard finit par fuir à la Rochelle. Son frère, ayant refuser de tuer les protestants, fut arrêté. Les deux frères finirent par se retrouver à la Rochelle, mais de manière tragique Bernard fit feu sur son frère pensant être assiégé par un ennemi. Bernard fut donc inconsolable notamment par la mort de son frère mais aussi par l'aveu de son amante de toujours l'aimer. La paix fut signée grâce à la mort du roi Charles IX mais pour nous lecteurs cette fin est des plus touchantes et des plus hasardeuses. L'écriture est telle que ce roman nous emporte à son époque et nous fait ressentir les sentiments, les envies et surtout les regrets de tous les personnages.
Livre vraiment recommandable, surtout si l'on est accro à l'histoire !
This entire review has been hidden because of spoilers.
115 reviews
September 21, 2024
Просто хороший сборник, спасибо классической серии БВЛ.
Да, большая часть сюжетных поворотов ввиду начитанности угадывается задолго, но это почему-то совершенно не портит удовольствие от чтения. Да, романтические тропы a la Корсика или же цыгане по вышеописанной причине известны давно, но при личном, а не книжном знакомстве автора оптика всё же качественно меняется в лучшую сторону.
Минус балл же за затянутость некоторых новелл. При не самом внушительном количестве страниц банально устаёшь читать, особенно если события нарочито топчатся на месте. Всё-таки романтическая литература, а Мериме, на мой взгляд, именно романтическая литература, не про такие приколы.
Profile Image for Patricia Roman-Morar.
120 reviews1 follower
June 8, 2022
I'm not sure...for the most part the book felt like a badly written soap opera. It got pretty interesting in the last part with St. Bartholomew and the battle of Rochelle, but overall not a brilliant book.
Profile Image for Behdin.
40 reviews3 followers
October 21, 2024
این کتاب با عنوان کشتار سن بارتلمی به فارسی ترجمه شده و جدا از داستان رابطه ی عشقی دو شخصیت اصلی آن، ماجرای قتل عام ده ها هزار نفر از معتقدان مذهب پروتستان به دستور شال نهم پادشاه وقت فرانسه در شب ۲۳ ماه اوت سال ۱۵۷۲ میلادی در شهر پاریس است.
513 reviews
January 3, 2018
На мій смак, Меріме писав не так блискуче як Дюма, але теж дуже цікаво.
18 reviews3 followers
March 20, 2023
Tarixi romanları sevirəm, ona görə daha çoxunu gözləyirdim. Kitab yarıdan sonra maraqlı gəlməyə başladı.
Profile Image for Fabrice Conchon.
310 reviews26 followers
December 28, 2022
Chronique du règne de Charles IX est un livre de jeunesse de Prosper Mérimée, publié en 1829 alors que l'auteur a à peine plus de 25 ans. C'est un roman historique se déroulant à l'époque des guerres de religion, de la Saint Barthélémy (1572) pour être précis puisqu'on nous narre cet événement vers la fin du livre.

C'est un style de roman qui sera repris quelques années plus tard par les Dumas et les Eugène Sue. Il s'agit de nous raconter les aventures picaresque de personnage au travers l'histoire. Et autant le reconstitution historique est minutieuse (différant en cela de Dumas qui prend quelques libertés avec les faits), autant les aventures sont assez rocambolesques et somme toute plaisantes.

On arrive à cerner assez bien - pourvu qu'on y prête attention ce qui fut mon cas - la complexité des alliances de cette période troublée : les différentes "guerres de religion" entrecoupées de "paix", de "traités" qui seront bien vite oubliés peu après lorsque le conflit reprend. Les personnages en revanche sont esquissés à gros traits, l'histoire d'amour convenue, l'ensemble est assez prévisible mais on se laisse tout de même emporter par sa lecture.

Mention spéciale encore une fois pour la minutie avec laquelle l'histoire du temps est reconstituée : pas mal de détails, vestimentaires entre autres, une description détaillée des armes, des techniques de combat (dont un duel) et une vision assez clairvoyante du déroulé et de l'enchaînement qui a conduit au massacre du 24 août 1572 (j'en parle en connaissance de cause car j'ai lu ce livre en 2022 pour le 550ème anniversaire de l'événement ce qui a l'été l'occasion de diffuser quelques podcasts - que j'ai écoutés - qui font un état des lieux de la recherche historique actuelle qui ne vient pas infirmer fondamentalement ce que raconte Merimée).
Profile Image for Bambino.
127 reviews5 followers
February 5, 2019
Mérimée pode muito bem cavalgar ao contrário na mesma avestruz em que cavalgam, também ao contrário, os ilustres Maupassant, Tchékhov, Poe ou Hoffmann. A avestruz pode parecer uma visão um tanto disparatada mas a expressão "Sentar-se à mesa com" implorou-me, com lágrimas nos olhos, para que fosse deixada em paz. Lamentou-se que tinha as orelhas a arder a toda a hora, que estava farta de ser evocada. E neste momento está a passar tempos difíceis na ilha de Formentera. Apaixonou-se por um tal de Juanjo - andaluz estrábico mas bonito, infatigável como um touro - que a deixou na noite em que apostou com o Chicho que conseguia nadar até ao Brasil. Desapareceu, a esbracejar como um louco, gritando que a amava."Sentar-se à mesa com" ficou no areal a chorar durante dois dias, agarrada ao colar daltónico que ele lhe deixara, até que a namorada do José Luiz lhe foi dizer que a aposta tinha sido uma brincadeira e que Juanjo estava naquele momento em Chefchaouen a regatear bolotas com os marroquinos. Mostrou-lhe uma imagem do facebook: ele numa gilaba, com as montanhas detrás, ao lado de dois berbéres, com um archote aceso na boca. Foi duro. Deixemo-la amamentar a sua dor.

Os contos são todos soberbos - tinha-os lido há mais de uma década e agora reparei quanto os tinha cauterizados no cérebro.
Alguns requerem alguma inocência, algum abandono intelectual, por parte do leitor (La Vénus d'Ille é o melhor exemplo, mas também, talvez, o melhor conto). Não que os contos tenham envelhecido mal ou tenham falhas. Simplesmente, a noção ocidental de paranormal mudou as vestes, evoluiu numa direcção distinta. Contudo, mesmo esses contos mais exigentes, passados quase duzentos anos, estão frescos e deliciosos. Mérimée é um mestre irrepreensível.

Eu prefiro os contos assim. São quadros como aqueles que os avôs pintam nas mentes dos netos que se aninham debaixo de mantas ou diante de lareiras. São contos que se ouvem das bocas desdentadas dos pastores que nos abrigam em noite de temporal em aldeias perdidas da Córsega. São contos daqueles que contamos na gruta de Rennes-les-Bains, numa noite de chuva, sozinhos com o nosso amor, depois de termos enrugado à luz da vela nas águas quentas à beira rio, e então constatamos com um sorrisso que a tempestade se aproxima, e apertamo-nos debaixo das mantas e continuamos o conto. Bebemos e damos a beber as palavras com um furor apaixonado, não porque queiramos impressionar ou algo assim, mas porque sabemos que estamos a participar num ritual antiquíssimo, sagrado, que consiste em partilhar os mundos, as paixões e os medos que trazemos dentro.
Profile Image for Annabelle.
382 reviews13 followers
February 4, 2013
Written in 1845, this romantic novel is about the St. Bartholomew massacre of Huguenots in Paris in 1572 where 2,000 to73,000 were murdered in their homes and on the streets of Paris,. The protagonist, Mergy is a young Protestant aristocrat going to Paris to make his mark in the military. He is handsome, naïve and chivalrous, falling for a gypsy on his way and getting robbed. His brother George has broken with the faith and has converted to Catholicism, not because of beliefs, but because a Protestant officer betrayed him when he wanted George’s mistress. Mergy finds a countess for a lover, Diane, who tries to convert him to become Catholic. Like other 19th century, Mergy is handsome, fights duels of seemingly silly affronts, is madly in love and makes fatal choices. In this case he ends up shooting his brother in the siege of la Rochelle after the massacre. Author Merimee does social satire in pointing out the silliness of Charles IX physiognomy and dress, but underneath this comes horrific violence as the king and others position for power. A tale to substantiate the need for religious tolerance, when brother is killing brother due to doctrine, or rather those in power using doctrine for their political gain.
Profile Image for Georgi Kolarov.
64 reviews1 follower
February 1, 2017
Interesting to get a look from a different angle to the Dumas "La Reine Margot".
Displaying 1 - 29 of 29 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.