حنجره‌ی زخمی تغزل

by حسین منزوی

عنوان: حنجره‌ی زخمی تغزل 1344 تا 1350؛ مجموعه شعر؛ شاعر: حسین منزوی؛ تهران، بامداد، 1350، در 75 و 46 ص؛ چاپ دیگر: تهران، آفرینش، 1382؛ در 184 ص؛ چاپ سوم 1388؛ شابک: 9646287581؛ چاپ چهارم 1390؛ در 188 ص؛ موضوع: شعر شاعران معاصر ایرانی قرن 20 م

Genres: Poetry

188 pages, Paperback

First published January 1, 1971

Reviews

[Amin Soltani · Rating 5 out of 5]

منگر چنین به چشمم، ای چشم آهوانه
ترسم قرار و صبرم برخیزد از میانه
ترسم بسوزد آخر، همراه من تو را نیز
این آتشی که از شوق، در من کشد زبانه
ای رجعت جوانی، در نیمه راه عمرم
بر شاخه ی خزانم، ناگه زده جوانه
ای بخت ناخوش من، شبرنگ سرکش من
رام نوازش تو، بی تیغ و تازیانه
ای مُرده در وجودم، با تو هراس توفان
ای معنی رهایی! ای ساحل! ای کرانه
جانم پر از سرودی ست، کز چنگ تو تراود
ای شور ای ترنم، ای شعر ای ترانه

[Zohreh Hanifeh · Rating 4 out of 5]

این کتاب رو دو روز پیش که تو همایش شعر دانشگاه شعر خوندم به رسم یادبود هدیه گرفتم :)
خیلی عالی بود... به خصوص غزل ها. خیلی قوی تر از شعرهای نوش بودن.
در کل خوشم اومد.

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

شاعر تو را زین خیل بی دردان کسی نشناخت

تو مشکلی و هرگزت آسان کسی نشناخت

کنج خرابت را بسی تسخر زدند، اما

گنج تو را ای خانه ی ویران کسی نشناخت

جسم تو را تشریح کردند از برای هم

اما تو را ای روح سرگردان! کسی نشناخت

آری تو را ای گریه­ ی پوشیده در خنده!

و آرامش آبستن توفان! کسی نشناخت

زین عشق ورزان نسیم و گلشنت، نشگفت

کای گردباد بی سر و سامان، کسی نشناخت

وز دوستداران بزرگ کفر و دینت نیز،

ای خود تو هم یزدان و هم شیطان! کسی نشناخت

باحکم مرگت روی سینه، سال های سال

آنجا تو را در گوشه ی یمگان ، کسی نشناخت

فریاد نای­ ات را و بانگ شکوه­ هایت را

ای طالع و نام تو ناهمخوان! کسی نشناخت

بی شک تو را در روز قتل عام نیشابور

با آن دریده­ ی سینه ی عرفان کسی نشناخت

با گوهر شعرت چنان نام تو بّرنده

ذات تو را ای جوهر بّران کسی نشناخت

روزی که می خواندی مخور می، محتسب تیز است

لحن نوایت را در آن سامان کسی نشناخت

وقتی که می کندند از تن پوستت را، نیز

گویا، تو را زان پوستین پوشان کسی نشناخت

چون می­ شدی مخنوق از آن مستان، تو را ای تو!

خاتون شعر و بانوی ایمان! کسی نشناخت ....

[همان · Rating 4 out of 5]

دو روز مونده به عید چی بهتر از چند ساعتی رفتن به حجرهٔ زخمی تغزل منزوی و لمسش شعرهاش با باد باهار

«گل سپیدی، بر آب‌های رویایی» چیزی بود به قول خودش.

[Fatemeh Sadat · Rating 5 out of 5]

در عرصه تفزل هنرنمایی می کنه