Wat blijft er over van een huwelijk als dat alleen nog bij elkaar wordt gehouden door de nietjes uit het trouwboekje?
Arthur Meijerink laat zich overhalen nog één keer met zijn dementerende echtgenote Dieneke op vakantie te gaan. Wat een ontspannen week in een prachtige omgeving had moeten worden, draait uit op een groot drama, waarvan zij beiden voorgoed veranderd terugkeren.
Een verhaal dat je meesleurt en in verwarring achterlaat.
Goede dagen is het romandebuut van Helga Warmels, journaliste en kinderboekenschrijfster. Na het lezen van de eerste zin wil je doorlezen en wordt je meegenomen in de ontluisterende aftakeling van Arthur Meijering. Hij verzorgt liefdevol en plichtsgetrouw zijn dementerende vrouw, Dieneke. Tot hun dochter komt met een zorgvakantie. Een weekje weg zal hen allebei goed doen. Arthur betwijfelt dat. Weg uit zijn routine, probeert hij angstvallig de schijn op te houden dat hij de touwtjes nog stevig in handen heeft. Als hij Dieneke’s liefdesbrieven herleest over hun goede dagen, begint verleden en heden door elkaar te lopen. In een mooie metafoor met een overreden kat wordt de traumatische relatie met zijn schoonvader en schoonzus weer realiteit. In de steeds groter wordende verwarring van de hoofpersoon heeft Helga Warmels zich bijzonder goed ingeleefd. Het plot zit slim in elkaar, stukje bij beetje wordt de sluier van het verleden opgelicht. Indringende realiteit die je achter elkaar wil uitlezen.
Het verhaal volgens de achterflap: Wat blijft er over van een huwelijk als dat alleen nog bij elkaar wordt gehouden door de nietjes uit het trouwboekje?
Arthur Meijerink laat zich overhalen nog één keer met zijn dementerende echtgenote Dieneke op vakantie te gaan. Wat een ontspannen week in een prachtige omgeving had moeten worden, draait uit op een groot drama, waarvan zij beiden voorgoed veranderd terugkeren. We maken kennis met Arthur Meijerink en zijn demente vrouw, Dieneke. Arthur verzorgt zijn vrouw al jaren, zoals dat hoort als je met elkaar getrouwd bent, maar hij vind het een zware last. Hij hoopt elke keer dat zij er op een dag niet meer is. Dit klinkt natuurlijk hard maar dat is de realiteit, aangezien ze overal bij geholpen moet worden. Hij neemt in gedachten elke keer al afscheid. Op aanraden van hun dochter gaat hij toch nog één keer met Dieneke op vakantie naar Mechelen. Zijn dochter denkt dat haar vader alle touwtjes in handen heeft en het voor beide goed zal zijn om er even tussen uit te zijn, maar Arthur heeft hier zijn twijfels over. De vakantie zal hem voor altijd bij blijven. Je kan je goed inleven in Arthur, die aan zijn vrouw goede en slechte herinneringen heeft en het met lede ogen moet aanzien hoe ze wegkwijnt. Hij lijkt een onsympathieke man, maar later in het verhaal kom je erachter wat de reden hiervan is. Het verhaal is mooi en ontroerend, het gaat over het begin van zijn huwelijk met Dieneke en de vakantie in Mechelen, het zit vol met emoties en flashbacks naar goede tijden. Het eind zag ik niet aankomen, erg ontroerend. De schrijfster is er in geslaagd een indringend, ontroerend en emotioneel verhaal over dementie te schrijven, 4 sterren.
Nog nooit een boek gelezen over deze problematiek, en dit boek legde de lat meteen hoog. Het was zo indringend dat ik er ook wel even genoeg van heb voorlopig.
Arthur gaat met zijn dementerende vrouw op vakantie, waarschijnlijk voor het laatst. Een speciale vakantie, met hulpverleners en op dementerende mensen toegespitste activiteiten.
Er gebeurt natuurlijk vanalles, maar het is de manier waarop je in het hoofd gaat zitten van de hoofdpersoon en meeleeft met hoe hij reageert wat het meeste impact heeft.
De hoofdpersoon is namelijk helemaal niet zo sympathiek. Dat hij zijn leven praktisch opgeeft om voor zijn vrouw te zorgen is prachtig, maar dat is ook zowat zijn enige "redeeming factor". Dus het is dubbel bijzonder dat je het boek echt uit wilt lezen en ook werkelijk meeleeft.
Dat zijn onplezierige gedrag een oorzaak heeft, leer je laat genoeg om je een beetje te schamen voor je aanvankelijke oordeel. Knap gedaan.
De uitgeklede maar beeldende schrijfstijl en de keuze voor de afwijkende manier om dialogen weer te geven dragen bij aan de sfeer en de boodschap. Voor mij had het Christelijke randje niet gehoeven, maar het stoort niet en wordt al helemaal niet opgedrongen.
Indringend verhaal van Arthur die zijn vrouw met dementie liefdevol verzorgd, hoewel hij elke ochtend bij het openen van zijn ogen diep van binnen hoopt dat het over is. Op aandringen van zijn dochter gaat hij voor de laatste keer op vakantie met zijn vrouw Dieneke.
Eenmaal aangekomen bij het hotel in Limburg blijkt Dieneke niet de enige te zijn die moeite heeft met een nieuwe omgeving. De reis begon al niet goed, en na een incident met een overreden kat, komen de herinneringen aan hoe het leven vroeger was toen hij Dieneke leerde kennen naar boven. Heden en verleden, realiteit en 'had ik maar' gaan door elkaar lopen.
Helga Warmels zet met dit verhaal een fantastische debuutroman neer. De wat haastige, warrige schrijfstijl sluit strak aan bij de plot en daaruitvolgende emoties. Hoewel Arthur op het eerste oog geen sympathiek persoon lijkt en we weinig weten over Dieneke, krijgt hun levensloop steeds meer vorm gaandeweg het verhaal. Dit boek toont de indringende werkelijkheid van leven met dementie.
Ik heb dit eerste boek voor volwassenen van Helga Warmels met veel plezier gelezen. In het begin heb ik een paar keer hardop gelachen, maar naarmate het verhaal vorderde kreeg ontroering de overhand. Arthur en zijn dementerende vrouw Dieneke gaan op aanraden van hun dochter nog een keer met vakantie. Arthur ziet het eigenlijk niet zitten en de reis begint slecht. Eenmaal aangekomen op hun bestemming gaat er nog meer mis en algauw blijkt Dieneke niet de enige te zijn die moeite heeft met de vreemde omgeving. Warmels sleurt de lezer vakkundig mee in de toenemende verwarring. Zondermeer een geslaagd debuut.
Knap geschreven boek over een man die zijn dementerende vrouw verzorgt. De pakkende schrijfstijl maakt dat je alleen maar wilt doorlezen. Er gebeuren verrassende dingen. De auteur is erin geslaagd mij als lezer mee te nemen in de verwarde wereld van de dementie. Het boek laat verdriet zien.
Hoewel goed geschreven, een enigszins gehaaste vertelling van de man die z'n leven recht probeert te zetten tijdens de laatste vakantie samen met zijn demente vrouw. Stelt de belofte van het huwelijk aan de kaak in moeilijke tijden, maar laat de lezer zonder antwoorden achter.
This entire review has been hidden because of spoilers.