Zengin de olabilirsiniz, fakir de. Güzel de olabilirsiniz çirkin de. Ama aşk tüm bunların dışındadır. Bir anda gelir, bir tesadüfle... Bazen yolda gördüğünüz bir tabela ya da kırmızı bir ışık hayatınızı değiştirir. Hayat bir önceki sizden bambaşka bir 'siz' yaratır.
Benim hikâyem tam da bu noktada başlıyor. Kırmızı ışıkta beklerken gördüğüm bir çift gamzeyle. Gülüşünü gördüğüm anda ona âşık olmam kaçınılmazdı. Adı, boyu, yaşı... Hiçbiri aklıma gelmedi, benim için güldüğünü görmek istediğimden başka. Artık benim için gelecek, adını bile bilmediğim bir kızdan ibaretti. Onu seviyordum ama tanımıyordum. Görüyordum ama konuşamıyordum. Her bulduğumda ise yeniden kaybediyordum.
Kaderin karşıma çıkardığı tüm sorunların aksine ya hayatımın aşkını kazanacaktım ya da korkularımın arkasına sığınıp yaşayabileceğim en büyük aşkı kaybedecektim. Ama biliyordum ki kendi çizdiği yolda, kendi adımlarıyla ilerlerdi aşk. Soru işaretlerinin arasından sıyrılan tek 'nokta' vardı ve o da onu sevdiğimi söylediğimden sonra konulandı. Onu seviyordum, nokta.
Çünkü sevgi varsa onun için savaşmak kaçınılmazdı. Bu savaştaki tek kural ise geçmişteki artılar, gelecekte işe yaramazlar!
O son neydi öyle? :( Yaktın geçtin beni sevgili yazarım :) Kapağıyla, karakterleriyle, konusuyla çok güzel bir kitaptı. Dram diye korkarak okudum aslında ama çoğunlukla Jamie sayesinde epey güldüğüm de oldu. En sevdiğim yönü de Daniel'ın kitaplardaki erkek karakterlerden farklı olmasıydı. Anlatıcımız oydu, duygularını hislerini öyle güzel okudum ki hayran kaldım. Çok güzel bir aşktı Gamze ve Daniel'ın aşkı. Sonunda ödül alırken Daniel'ın yaptığı konuşma beni benden aldı zaten... Duyguları bu denli okuyucuya geçirebildiği için tebrikler. Ayrıntılı yorum da yakında gelecek :)
Ben bu kitabı okudum diye işaretlemeyi unutmuşum. :(
Zeynep ablanın yayınlanan ilk kitabı.Kitabın adı içeriği hakkında bilgi veriyor gerçi ama ayrılık kısmı biraz farklıydı.
Zeynep ablayı tanıyorsanız zaten renkli ve eğlenceli bir kişiliği olduğunu bilirsiniz.Bunu kitaba da yansıtmış.Çok eğlenceli diyaloglar vardı.Çok tatlı bir aşk vardı.
Tabi sonu yüzünden yazarımıza birazcık isyan etmedik değil ama neyse onlar bizim kalbimizde beraber. :))
I think the book was unnecessarily long. The subject was very good, it started very well. But first of all, there is too much dialogue in the book and the dialogues are unnecessarily long. Also, their love seemed ridiculous to me. Sure, you can be attracted to someone at first sight. You can admire their smile and dimples. But how can you be so in love that you become depressed? You haven't even spoken once! You can already guess the ending from the cover, but I must say it ended impressively!