Karışık Kanılar ve Özdeyişler

by Friedrich Nietzsche, Mustafa Tüzel (Translator)

Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844-1900): Geleneksel din, ahlak ve felsefe anlayışlarını kendine özgü yoğun ve çarpıcı bir dille eleştiren en etkili çağdaş felsefecilerdendir. Bonn Üniversitesi'nde teoloji okumaya başlayan Nietzsche daha sonra filolojiye yöneldi. Leipzig Üniversitesi'nde öğrenimini sürdürdü, henüz öğrenci iken Basel Üniversitesi filoloji profesörlüğüne aday gösterildi. 1869'da sınav ve tez koşulu aranmadan, yalnızca yazılarına dayanarak doktor unvanı verilen Nietzsche profesörlüğü sırasında klasik filoloji çalışmalarından uzaklaştı ve felsefeyle uğraşmaya başladı. Tragedyanın Doğuşu, Zamana Aykırı Bakışlar, İnsanca Pek İnsanca (Karışık Kanılar ve Özdeyişler, Gezgin ve Gölgesi), Tan Kızıllığı, Şen Bilim, Böyle Söyledi Zerdüşt, İyinin ve Kötünün Ötesinde, Ahlakın Soykütüğü, Ecce Homo, Wagner Olayı, Dionysos Dithyrambosları, Putların Alacakaranlığı, Deccal, Nietzsche Wagner'e Karşı başlıca büyük eserleri arasında yer almaktadır.
(Tanıtım Bülteninden)

Genres: Philosophy

175 pages, Paperback

First published January 1, 1879

About the author

Friedrich Wilhelm Nietzsche was a German classical scholar, philosopher, and critic of culture, who became one of the most influential of all modern thinkers. He began his career as a classical philologist before turning to philosophy. He became the youngest person to hold the Chair of Classical Philology at the University of Basel in 1869 at the age of 24, but resigned in 1879 due to health problems that plagued him most of his life; he completed much of his core writing in the following decade. In 1889, at age 44, he suffered a collapse and afterward a complete loss of his mental faculties, with paralysis and probably vascular dementia. He lived his remaining years in the care of his mother until her death in 1897 and then with his sister Elisabeth Förster-Nietzsche. Nietzsche died in 1900, after experiencing pneumonia and multiple strokes.
Nietzsche's work spans philosophical polemics, poetry, cultural criticism, and fiction while displaying a fondness for aphorism and irony. Prominent elements of his philosophy include his radical critique of truth in favour of perspectivism; a genealogical critique of religion and Christian morality and a related theory of master–slave morality; the aesthetic affirmation of life in response to both the "death of God" and the profound crisis of nihilism; the notion of Apollonian and Dionysian forces; and a characterisation of the human subject as the expression of competing wills, collectively understood as the will to power. He also developed influential concepts such as the Übermensch and his doctrine of eternal return. In his later work, he became increasingly preoccupied with the creative powers of the individual to overcome cultural and moral mores in pursuit of new values and aesthetic health. His body of work touched a wide range of topics, including art, philology, history, music, religion, tragedy, culture, and science, and drew inspiration from Greek tragedy as well as figures such as Zoroaster, Arthur Schopenhauer, Ralph Waldo Emerson, Richard Wagner, Fyodor Dostoevsky, and Johann Wolfgang von Goethe.
After his death, Nietzsche's sister Elisabeth became the curator and editor of his manuscripts. She edited his unpublished writings to fit her German ultranationalist ideology, often contradicting or obfuscating Nietzsche's stated opinions, which were explicitly opposed to antisemitism and nationalism. Through her published editions, Nietzsche's work became associated with fascism and Nazism. 20th-century scholars such as Walter Kaufmann, R.J. Hollingdale, and Georges Bataille defended Nietzsche against this interpretation, and corrected editions of his writings were soon made available. Nietzsche's thought enjoyed renewed popularity in the 1960s and his ideas have since had a profound impact on 20th- and early 21st-century thinkers across philosophy—especially in schools of continental philosophy such as existentialism, postmodernism, and post-structuralism—as well as art, literature, music, poetry, politics, and popular culture.

Reviews

[Serhat Kaya · Rating 5 out of 5]

H e r D a i m Ç o c u k . - Masalın ve oyunun çocukluğa ait olduğunu düşünürüz: biz miyoplar! Sanki herhangi bir yaşımızda masalsız ve oyunsuz yaşayabiliriz de! Gerçi bunu farklı adlandırır ve duyumsarız, ama tam da bu durum, bunun aynı şey olduğunu gösterir - çünkü çocuk da oyunu kendi işi ve masalı, kendi hakikati olarak duyumsar. Yaşamın kısalığı, dönemlerini titizlikle birbirinden ayırmaktan korusun bizi -sanki her dönem yeni bir şeyler getirmiş gibi- ve bir şair de bir kez gerçekten masalsız ve uyumsuz yaşayan, iki yüz yaşındaki insanı göstersin.

D e r i n l i k v e B u l a n ı k l ı k . - Halk kolaylıkla karıştırır, balığı bulanık suda avlayanla, derinlerden çekeni.

S e v i n c i P a y l a ş m a k . - Bizi sokan yılan, bize acı verdiğini düşünür ve sevinir buna; en alçak hayvan başkasının a c ı s ı n ı tasavvur edebilir. Ama başkasının sevincini tasavvur etmek ve bu yüzden sevinmek, en yüksek hayvanların en yüksek ayrıcalığıdır ve onların arasında da en seçkin örnekleri özgüdür, - yani ender bulunan bir humanum: öyle ki sevinci paylaşmayı yadsıyan filozoflar da çıkmıştır.

N e z a k e t s i z l i k . - Nezaketsizlik genellikle bir sürpriz karşısında şaşkına dönen ve bu şaşkınlığı kabalıkla gizlemek isteyen beceriksiz bir alçakgönüllülüğün belirtisidir.

[Yalın · Rating 5 out of 5]

İyi Olan Yaşamaya Ayartır (#16) diyor Nietzsche: "Tüm iyi şeyler yaşam için güçlü uyarıcılardır, yaşama karşı yazılmış her iyi kitap bile."

Bu da öyle bir kitap; 408 adet kısa aforizma ile bizi güçlü bir şekilde uyarıyor, yaşamımızın bir çok alanında devrim yaratıyor. Nietzsche'nin görüşleri aydınlatıcı olduğu kadar düşündürücü. Çoğu zaman görmediğiniz bir bakış açısını, bir ayrıntıyı, o konu hakkındaki en doğal görüşmüş gibi anlatıveriyor. 19. yüzyılda geleneksel din, ahlak ve felsefe düşüncelerini böylesine yoğun ve çarpıcı bir şekilde eleştirdiği ve 20. yüzyılın ardıl düşüncelerine alan açtığı için bu kadar önemli bir yeri var felsefe tarihinde.

Özgün Olan (#200): "Yeni bir şeyi ilk önce görmek değil, eski, bildik, herkesin gördüğü ve gözünün alıştığı bir şeyi yeni gibi görmektir, asıl özgün kafaların ayırt edici özelliği. İlk kaşif o tamamen sıradan ve ruhsuz hayalperesttir genellikle - rastlantıdır."

[H. Isikgun · Rating 4 out of 5]

"bengi canlılıktır söz konusu olan, ne önemi var ki "bengi yaşamın" ve de yaşamın!"

"Bir Peygamberin En Kötü Yazgısı. – Çağdaşlarını kendisine inandırabilmek için yirmi yıl uğraştı, – sonunda başardı; ama bu sırada karşıtları da başarmışlardı: artık kendisine inanmıyordu."