Gij nu

by Griet Op de Beeck

Vijftien heel verschillende mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo’n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren. Zij voeren een gevecht op leven en dood met hun ergste vijand.

Gij nu gaat over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en ontsnappen, wat geenszins hetzelfde is. Over verledens die je blijven achtervolgen, tot je beter leert te weten. Over het verlangen om gezien te worden, de verschroeiende wil om het goed te doen, de opmerkelijke veerkracht van wie weigert op te geven. En over de heftige wereld die het soms zelfs de dappersten onmogelijk maakt.

Griet Op de Beeck zet op haar eigen onnavolgbare wijze het kortverhaal naar haar hand. En tegelijk schrijft ze een boek dat meer wil zijn dan de droge optelsom van de delen. Want, hoe verschillend ook de verhalen, allemaal beschrijven ze hoe verloren mensen zijn, tenzij ze de moed vinden om zichzelf te redden.

Genres: Fiction, Roman, Short Stories, Literature, Dutch Literature, Collections, Novels

288 pages, Hardcover

First published February 29, 2016

Reviews

[Haaike · Rating 4 out of 5]

Tja, wat moet een mens daarvan zeggen? Dat ze kan schrijven, Griet Op de Beeck, dat ze ook in kortverhalen in staat is om er knal op te zitten, dat haar boek het plaatsje in de boekenkast meer dan verdiend heeft. Geen 5 sterren, omdat niet alle verhalen even sterk waren, maar wel een dikke 4! En dat het geen slecht idee zou zijn om een paar van die kortverhalen uit te werken tot volwaardige boeken ;-)

[Katleen · Rating 4 out of 5]

Ik ben een fan van Griet Op de Beeck haar verhalen. Haar boeken zijn zooo heerlijk Vlaams, steeds heel aangrijpend en herkenbare situaties.

"Gij nu" zijn een vijftiental onafhankelijke verhalen die je naar de keel grijpen. De verhalen gaan over de dingen des levens. De dood, jaloezie, eenzaamheid, kanker,... Bijzonder mooi geschreven en in elk verhaal word je gezogen en leef je mee met de personages.

De verhalen die elk een zwaar thema met zich meedragen eindigen dan ook vaak, voor de lezer, met een krop in de keel. De tristesse en zwaarmoedigheid van elk verhaal doet je naar adem happen voor je aan een nieuw verhaal kan beginnen. Ondanks dat ik juist daarom hou van Griet Op de Beeck, ze weet me zo te beroeren, was het dit keer soms vermoeiend en heavy om van het eene hartverscheurende verhaal meteen weer in een nieuw drama te stappen. Maar dit is een verwaarloosbare kanttekening hoor...

Zeker vier sterren en zeker lezen is de boodschap!

[Arnaud Verwacht · Rating 4 out of 5]

Grietje just doesn’t miss.

[sergevernaillen · Rating 4 out of 5]

Mijn eerste boek van Griet Op de Beeck en dat viel goed mee. Na de eerste bladzijden heb ik inwendig eens gevloekt want ik had mijn huiswerk niet gemaakt en wist dus niet dat dit eigenlijk geen roman is maar een reeks kortverhalen.

Mijn vroegere liefde voor kortverhalen is de laatste jaren danig afgenomen. Het is te zeggen: in heel veel gevallen vind ik de term “kortverhaal” niet correct omdat veel van die verhalen eigenlijk fragmenten lijken te zijn die lijken deel uit te maken van een groter verhaal, waar ik als lezer van verstoken blijf. En dat vind ik te makkelijk. Een “verhaal”, zij het lang of kort, moet voor mij op zich kunnen bestaan. Er moet voldoende voorgeschiedenis worden meegegeven zodat ik als lezer beter begrijp waar de personages handelen zoals ze handelen. Het einde mag “open” zijn maar er moet toch een soort einde zijn.

Enkele van de verhalen in deze “Gij nu” lijken ook eerder fragmenten maar Op de Beeck doet toch moeite om het zo te vertellen dat ik de voorgeschiedenis van de personages niet al te zeer mis. De gebeurtenissen waar het om draait worden voldoende gekaderd en zo kunnen de verhalen wel degelijk op zich bestaan.

De 15 verhalen in dit boek lezen erg vlot en zijn, uitgezonderd twee, allemaal op dezelfde wijze ingedeeld: 4 korte hoofdstukjes per verhaal en de verhalen hebben geen titel maar beginnen allemaal met een zin (of deel van een zin) uit het verhaal.

De hoofdpersonages zijn zeer divers (een gepensioneerde, een puber, een verpleger, een vrouw die op date gaat, een weduwe, enz.) en blijven heel het verhaal in de kijker staan. Het draait dus allemaal om die hoofdpersonages, om wat ze doen en vooral om wat er in ze om gaat.

Al na een verhaal of vijf kreeg ik het gevoel dat de personages allemaal worstelden met hun eigen gedachten en de eenzaamheid, meer bepaald met dat soort eenzaamheid die we in ons hoofd allemaal kennen. Hoe zeer we ook omringd worden door familie of vrienden, hoe sociaal ons leven ook is, uiteindelijk zijn we in ons hoofd alleen. Alleen wijzelf weten waar we aan denken en hoe we over de zaken denken. En waarom we bepaalde zaken wel denken maar niet kunnen uitspreken…
En die thematiek blijkt uiteindelijk in elk verhaal terug te komen.
(Ik heb geen idee of dat echt de bedoeling was van Op de Beeck maar dat vind ik niet erg. Voor mij was het feit dat ik er zo over dacht genoeg om nog meer te genieten van de volgende verhalen)

[Isabel · Rating 4 out of 5]

Oh Griet, ik wil over de 15 mensen een apart volledig boek lezen.
Mooi!

[Julie Mestdagh · Rating 4 out of 5]

Alweer ontzettend onder de indruk van de pennenvruchten van Griet Op de Beeck. Na "Vele hemels boven de zevende" en "Kom hier dat ik u kus" die beide typische romanverhalen waren, komt Op de Beeck met "Gij nu" met een heel ander, maar daarom niet minder beklijvend, boek. "Gij nu" is een verzameling van 15 op zich losstaande verhalen, die evenwel toch met elkaar verbonden zijn door een rode draad die het best kan omschreven worden als "mensen die op een keerpunt staan in hun leven, die een onomkeerbare verandering meemaken of die leren leven met het verleden dat ze meesleuren". Een boek doorspekt met verlangens, dromen, verdriet en eenzaamheid. Geschreven in een zo eerlijke Vlaamse taal dat veel situaties herkenbaar zullen zijn.

Alle 15 verhalen bespreken is onbegonnen werk en zou het leesplezier van andere lezers bederven. Daarom beperk ik me tot een aantal passages die mij op één of andere manier geraakt hebben:

"… Marcel had het nadien gerelativeerd. Elk ander gesprek ziet er bijzonder uit als het jouwe al zeventien minuten over broodpudding gaat…" (p. 13)

"… zijn familie geloofde heilig dat doen alsof eigenlijk ook een kunst was …."(p. 34)

"… als ge niet zoveel hebt om voor te leven is doodgaan ook niet zo'n punt, denk ik…" (p. 151)

"… toen ik klein was, dacht ik dat ik alleen mijn kindertijd moest zien te overleven, pas later zou blijken hoe ver schaduwen uit het verleden rijken…" (p. 195)

"… foto's waren leugens op 10x15, hoogstens ensceneringen van het leven zoals de fotograaf het wilde…" (p. 199)

"Het moeilijkste bleef het eindeloze cirkelen van haar denken op kwade dagen. Misschien was dat wel echte eenzaamheid, meer nog dan geen mensen zien: eigen gedachten die niet worden tegengesproken, vooral in haar geval, zij die er als kind al van overtuigd was geraakt dat ze niet deugde, en daar een heel leven lang bewijzen van had gekregen" (p. 275)

[Kelly Eeckhaut · Rating 4 out of 5]

Schoon, alweer. Ik had opzettelijk quasi geen reviews op voorhand gelezen (zelfs niet de flaptekst!) omdat ik niet beïnvloed wilde worden (dat is meestal het geval, maar bij Griet Op de Beeck wil ik nog minder weten wat anderen ervan vonden vooraleer ik het zelf gelezen heb), en daardoor wist ik ook niet dat het een kortverhalenbundel was. Toen ik net was beginnen te lezen, vreesde ik er dan ook een beetje voor. Want kortverhalen, ik lees dat eigenlijk niet graag. Maar kijk, Griet kan er zelfs voor zorgen dat ik kortverhalen graag lees. Ik vond ze misschien niet allemaal even sterk, maar de meeste wel serieus beklemmend en raak en allemaal opnieuw heerlijk Vlaams. Ook weer zo veel zinnen die ik in mijn geheugen wilde griffen, en zo veel sterke personages. Ik heb dit boek eerder langzaam gelezen, om het ene verhaal genoeg te kunnen laten nazinderen vooraleer ik me op het volgende stortte. Het hadden langere verhalen MOGEN zijn, van mijn part, maar dju toch, ZO sterk dat ze met zo weinig woorden alweer zo veel heeft kunnen zeggen.

[Puck · Rating 3 out of 5]

"Zijn familie geloofde heilig dat doen alsof eigenlijk ook een kunst was."

Hmm, beetje een tegenvaller. In "Gij Nu" vinden we 15 korte verhalen van verschillende personages, allen op een belangrijk keerpunt in hun leven. Een familielid overlijdt, er gebeurt een (heftig) ongeluk, of iets/iemand uit het verleden komt onverwacht op bezoek. Oeroude thema's als liefde, eenzaamheid en angst wisselen elkaar af, terwijl de karakters beslissingen nemen die hun hele toekomst kunnen veranderen - als ze al die beslissing nemen.

Allemaal stuk voor stuk mooie en soms ontroerende verhalen, maar toch vond ik dit boek niet sterk genoeg. Griet's schrijfstijl is prachtig, of course, maar ik vind ze toch beter tot haar recht komen in de boeken waarin 1 samenhangend verhaal wordt vertelt. Nu kwamen de karakters niet echt tot leven in de korte tijd die de lezer met ze doorbrengt, en de tijdsprongen waren soms te abrupt.

Een aanrader dus voor fans van Griet, maar aan nieuwe lezers zou ik eerder het debuut van deze getalenteerde schrijfster aanbevelen.

[Jona · Rating 4 out of 5]

‘Misschien is gemis wel het meest tastbare bewijs van geluk’

Vijftien verhalen over tekortkomen op allerlei manieren tegenover jezelf, je partner, familie of vrienden. Voeg eenzaamheid als grote vijand eraan toe.

Niet per se een vakantieboek!!

[Geert van Rooijen · Rating 4 out of 5]

Heerlijk: 15 schetsen van personages achter het krantenartikeltje op blz 8 van binnenlands nieuws: "man vermist na cruise", "Jongen zwaar verbrand na demonstratie", "jongen van 10 verongelukt", "vliegtuig na vrije val van 4km toch veilig geland". Of artikels die het net niet gehaald hebben: "meisje stapt na ongeluk uit het leven", "vrouw hoort na 60 jaar van oude geliefde",...
Krachtig verteld in 4 of 5 hoofdstukjes. De essentie zonder opsmuk maar met beleving en gevoel. Dat maakt de meeste verhalen zeer sterk. Daarnaast lukt het Op de Beeck ook deze keer weer zeer goed en geloofwaardig om te wisselen tussen de registers van een meisje van 10, een man van 65 of een vrouw van 80.
Wederom een aanrader.

[Lalagè · Rating 4 out of 5]

De verhalen spreken me stuk voor stuk aan. Mensen worden in al hun kwetsbaarheid neergezet. We weten dat Griet ook veel narigheid heeft meegemaakt in haar jeugd en dat zorgt ervoor dat ze perfect kan beschrijven hoe mensen in zulke situaties zich voelen, maar ook hoe ze zich eruit proberen te worstelen. Soms lukt het, soms niet.

https://lalageleest.wordpress.com/201...

[Barbara · Rating 3 out of 5]

Het probleem met kortverhalen is dat ze kort zijn. Te kort. Helaas.

[Mieke · Rating 3 out of 5]

In de laatste alinea komt alles samen en dat vind ik mooi. Die laatste alinea maakt dat ik blij ben dat ik door heb gelezen en dat ik afrond naar boven en tot drie sterren kom. Het boek zelf kon me niet bekoren. De verhalen zijn mij te pessimistisch, negatief, troosteloos en deterministisch. De schrijfstijl is - zoals het Op de Beeck betaamt - prachtig en Vlaams, dat maakt dat het prettig leest. Of ik het iemand zou aanraden? Nee. Daarvoor heeft ze andere dingen geschreven die ik mooier vind. Spijt dat ik het gelezen heb? Nee. Die laatste alinea maakt veel goed. Mijn favoriete verhaal? Dat in het vliegtuig.

[Jan · Rating 3 out of 5]

Wat een doffe ellende, welk een verstikkende eenzaamheid en diepgevoelde treurigheid;
wat is het scherp en elegant en stijlvol opgeschreven.
Griet Op de Beeck heeft in haar bundel kortverhalen ‘Gij nu’ een accuraat fileermes gevonden en gehanteerd om zielen van mensen in een levensfragment literair fraai bloot te leggen. (3,5 *) JM

[Astrid Langeveld · Rating 3 out of 5]

Het zijn allemaal korte verhalen die bij elkaar horen / komen. Het leest makkelijk weg. Ik vond het ene verhaal beter dan de andere. Voor mij had het einde anders gemogen. Ik zou 3,5 sterren geven, maar dat kan niet. Het neigt voor mij meer naar de 3 vandaar de 3 sterren.

[Anneke · Rating 4 out of 5]

Kon ik maar zulke mooie zinnen schrijven. Kon ik maar dagelijks zulke mooie zinnen lezen.

[Sarah · Rating 4 out of 5]

Er passeert heel veel sores de revue in dit boek. Klein leed maar vooral groot leed. De meeste verhalen staan als een huis maar zag het overkoepelende thema niet zo. Voor mij bleef het wél een bundeling korte verhalen, sorry Prometheus. Had in recensies gelezen dat alles in de derde persoon was geschreven maar die vorm vind ik vaak fijn dus dat stoorde me nergens. En wat de fuck is er mis met korte verhalen? Niet alle verhalen waren even sterk en ik ergerde me heel soms een beetje aan de tegeltjeswijsheid die tentoon werd gesteld. Verder: prachtig boek weer, Griet. (Sorry vind het mooi en grappig dat een schrijfster gewoon Griet heet, nu nog een Bep.)

[Sara · Rating 4 out of 5]

Hoewel ik niet zo'n liefhebber ben van het kortverhaal, vond ik dit boek heel aangenaam om te lezen. Het probleem met kortverhalen is dat ik altijd op mijn honger blijf zitten... Het is altijd zo snel gedaan en ik wil wéten wat er verder nog gebeurt met die personages. Omdat ik in Gij nu meteen verder kon met het volgende verhaal, stilde dat mijn honger een beetje (hoewel ik nog altijd wil weten hoe het nu verder ging met sommige personages). Mooi geschreven, mooie verhalen die zowel pijnlijk als hoopvol waren.
Mijn eerste boek van Griet Op de Beeck was dus meteen een schot in de roos!

[Evi · Rating 4 out of 5]

Ze doet het weer. Met haar voeten op de grond en haar gevoel geordend, schrijft ze 15 verhalen die beklijven. Ik denk meteen aan de dikke vlieger, de drol in de handtas en de jongen met het zieke hart. Uit het leven gegrepen, in het leven gegooid, Griet smijt zich opnieuw. Jammer dat een boek schrijven langer duurt dan het uitlezen, anders zou ik nu zo haar volgende boek willen lezen. Hopelijk weer een roman?

[Dolf Patijn · Rating 4 out of 5]

Gij nu is een verhalenbundel waarin de hoofdpersonen het zeker niet gemakkelijk hebben. Een aantal verhalen zijn ronduit ongemakkelijk in de goede zin van het woord. Er staan ook een aantal verhalen in die er van mij niet in hadden gehoeven. Zij halen het niveau van de overige niet. Dat neemt niet weg dat de verhalen die wel werken van een zodanig niveau zijn dat de bundel een genot is om te lezen.

[Leen]

Ik ben geen kortverhalenmens, maar Griet Op de Beeck wist me bij elk verhaal van begin tot einde in de ban te houden, mee te slepen en te ontroeren. Hoe zij op enkele luttele pagina's zo tot de lezer weet door te dringen, keer op keer, het deed gewoon pijn om elk verhaal achter te laten, van mij hadden ze gerust nog langer mogen doorgaan, nog dieper snijden.

Gewoon lezen, dit boek!

[Katrien · Rating 5 out of 5]

Duust hartjes voor ons Griet! Hoewel misschien niet elk verhaal even straf of sterk was (want ja, Gij Nu is een verzameling kortverhalen), toch blijft het onvervalste Griet-stijl, en ze kan die elke keer zelfs bundelen in korte verhaaltjes. Straf, noem ik dat!

[Mireille · Rating 5 out of 5]

Wat kan ze goed schrijven over mensen en hun dagelijkse levens met al hun ups and downs - meer downs dan ups overigens, al hoop je als lezer dat er voor die 15 hoofdpersonen tenminste nog de hoop is op een positief einde.

[Margot Allegaert · Rating 4 out of 5]

Ik had pas na de helft door dat het verschillende kortverhalen waren, ipv verschillende personages die later in het verhaal zouden samen komen. Ik was dus niet voorbereid op de vele open eindes lolletje. Hoe dan ook weer prachtig geschreven hihi

[Hanne_Vandormael · Rating 5 out of 5]

Wauw. Ik snap niet waarom ik dit boek niet eerder heb gelezen. In het vijfde middelbaar speelde ik er een kortverhaal van, maar ik heb verder nooit het boek vastgepakt. Tot de Nederlandse vader van Juliette in Frankrijk zei dat het echt heel goed was. Die avond kocht ik het en gisteren las ik het uit.

VERHAALLIJN
Er is niet één verhaallijn, want het boek bestaat uit allemaal verschillende kortverhalen en dat vond ik een keer fijn. De verhaaltjes hebben niet echt iets met elkaar te maken, maar ze hebben allemaal iets te vertellen. Ik vond dat in elk verhaal wel een sprankeltje hoop zat aan het einde omdat de personages vaak een probleem hebben of met iets worstelen.

PERSONAGES
Elk personage heeft diepgang. Elk personage heeft een verleden, een heden en een toekomst. Elk personage heeft zijn eigen leven en eigen worstelingen.

Ze zijn allemaal zo goed uitgewerkt en allemaal zo echt. Dit heeft voor een deel ook te maken met de schrijfstijl, denk ik. Griet schrijft geeft per personage weer hoe de mensen praten en denken. Dat doet ze deels door gebruik te maken van “ge” en “gij” en dat ook juist te vervoegen (“ge zijt” ipv “ge bent”). Omdat we zo ook echt praten in Vlaanderen, leest dit erg geloofwaardig. Ook verandert ze vaak van verteller: dan is het hij, zij of ik. In dit boek is dat erg belangrijk om de personages uit elkaar te houden zodat ze niet allemaal hetzelfde zijn.

CONCLUSIE
Ik moet wel toegeven dat niet elk verhaal me even nauw aan het hart ligt, maar toch zeker 90% van de personages en verhalen raakte me. Dat en door de realistische en mooie schrijfstijl, geef ik het boek vijf sterren.

[Nina de Waal · Rating 2 out of 5]

“Misschien is het gemis wel het meest tastbare bewijs van geluk, moest hij toen denken, van geluk dat is geweest, weliswaar, maar evengoed demonstreert dat het bestaat, als concept.”

Soms eens mooie stukjes, verder niet zo speciaal. Dat ik hier meer dan een jaar over heb gedaan zegt misschien genoeg.

[Sacha · Rating 4 out of 5]

Een bijzonder boek. Het zijn vijftien losse verhalen over eenzelfde thema die elkaar aanvullen. Sommige verhalen vond ik minder, andere juist heel mooi. Wel waren alle verhalen goed geschreven, maar spraken ze me dus niet allemaal evenveel aan. Toch vier sterren, omdat het boek me integreerde en liet nadenken over onder andere alle vormen waarin eenzaamheid zich kan voordoen.

[Sarah Skoric · Rating 4 out of 5]

Dit vond ik onverwachts wel goed. Toevallige tragedie, onbestemdheid, kleine personages, herkenbare hindernissen. Einde kon wel wat 'grootser'. Fragment waarmee elk hoofdstuk start is fijn. Soms wel te Vlaams geschreven.

[Majorie · Rating 5 out of 5]

Griet op de Beeck, misschien wel mijn meest favoriete auteur.
Absoluut weer een perfect boek.

[Gwenster · Rating 2 out of 5]

Vol verwachtingen keek ik uit naar haar derde boek, en bleef daarbij toch enigszins op mijn leeshonger zitten. Na kom hier dat ik u kus en vele hemels was het uiteraard moeilijk om nog een stapje hoger te gaan op de literaire ladder, maar toch stelt Gij u enigszins teleur. Is het omdat het korte verhalen zijn waar op het eerste zicht geen samenhang tussen bestaat? Is het omdat het haar derde boek is en mijn verwachtingen te hoog lagen? Ik weet het niet, sommige verhalen wisten me wel degelijk te raken maar het boek als geheel niet. Jammer...