Tom, accountmanager van een luxe horlogemerk, moet een succes zien te maken van zijn zakenreis naar Hongkong. Dan komt alles goed. Dan kan hij zich herpakken en eindelijk weer liefde tonen aan zijn gezin. Maar vlak voor vertrek, op een warme zondagochtend in november, stapt hij met een Marokkaanse jongen de struiken in. De vraag: 'Val ik misschien eigenlijk op mannen?' groeit al snel uit naar een vraag die veel groter en ingrijpender is. Niet alleen Toms wereld valt uit elkaar. Terwijl hij in Hongkong wanhopig naar zichzelf zoekt verliezen ook de mensen thuis de grip op hun leven; zijn vrouw vlucht in het boeddhisme, zijn zwager faalt als schrijver en diens vriendin put troost en geborgenheid uit seks. Ondertussen, in de moskee, bidt een jongen voor de kracht om met zijn daden te kunnen leven.
Bidden en vallen is een mokerslag van een roman. Een meesterlijk verhaal over verlies, troost en houvast.
“Op zoek en goedgelovig. Gevallen christenen zonder hemel, nu in de race om het nirwana.” Wat een boek, razendsnel tempo en prachtige zinnen die je als lezer moeiteloos meesleuren in een draaikolk van gevoelens en gebeurtenissen. Hoewel ik geen fan ben van de cover, vind ik de vormgeving voor de rest wel prachtig. De zwarte pagina’s geven duidelijk de scheidingen in het verhaal weer. Elk deel heeft een eigen stijl, zonder ergens aan kwaliteit in te boeten. Het verhaal is zo vloeiend geschreven dat het als een film voor mijn ogen leek af te spelen: “Op het werk de dagelijkse routine, maar deze week anders dan anders. Op alles lag een extra laagje. Mailtjes en koffie. Blauw tapijt onder wit licht. Kuchjes en telefoontjes. Telefoongesprekken op de gang. Geschuifel van schoenen. Het tikken van Victors metalen ballen.” Zinnen als "Tom drenkte zijn gehavende zenuwen in whisky." en “Maar twee halve mensen maakten geen geheel. Twee halve mensen maakten een grotere helft.” zeggen zoveel meer over de personages dan uitgebreide omschrijvingen ooit zouden kunnen doen. Het eerste deel ontwikkelt zich van een lamlendige stilstand bij het hoofdpersonage ("De ochtenden verzetten zich tegen de tijd, hielden zich vast aan het tapijt met de nagels van een kat.") tot een psychologische thriller waarbij grenzen vervagen en ik net zo verward als het hoofdpersonage achterbleef. Desondanks wou ik blijven doorlezen, weten waar dit alles toe zou leiden. De schijnbare rust van het tweede deel kwam bijna als een verlossing. De humor, die in heel wat hoofdstukken aanwezig is, ontbreekt nagenoeg in het deel van Farid. Dit maakt de dreiging groter en voegt een extra dimensie aan het verhaal toe. Het deel van Chris kon me aanvankelijk minder boeien, waarschijnlijk omdat ik tegen die tijd het verhaal al vanuit vier andere perspectieven had gelezen en dacht te weten hoe de vork in de steel zat. Maar ook hier verrast Henk Van Straten met een totaal onverwachte wending die het volledige boek in een nieuw perspectief plaatst. Op dit punt verschoof het boek voor mij van vier naar vijf sterren. In deze roman kloppen alle details, is elk personage een noodzakelijk onderdeel van het verhaal, stemt zoveel tot nadenken. Een absolute aanrader.
Vreemd boek. In het begin was ik absoluut mee: een goed verhaal, mooi geformuleerde zinnen. Boeiend dat elk deel vanuit een ander personage verteld wordt, en dat beetje bij beetje wordt onthuld hoe alles in elkaar zit. Maar op een gegeven moment wilde ik toch wel weten hoe het zou aflopen, en net op dat moment begon het verhaal een bizarre wending aan te nemen, waardoor de schrijver me volledig kwijt raakte. Vooral de laatste twee hoofdstukken vond ik vreemd, en te ver gezocht. Gestart als een 4, geëindigd als een 2, dus ik maak er 3 sterren van.
Bidden en vallen is het nieuwste boek van schrijver Henk van Straten. Van Straten vertelt in verschillende interviews dat Bidden en vallen ‘het beste boek is dat ik op dit moment kon schrijven’ en dat het verhaal verschillende raakvlakken met zijn eigen leven heeft. Van Straten heeft bijvoorbeeld in het radioprogramma Nooit meer Slapen verteld over zijn ervaring met een retraite. Ook in zijn roman ondergaat een personage een retraite om te proberen weer tot zichzelf te komen. Retraite is dan ook een manier om jezelf te analyseren. Het gaat om een vorm van zenmeditatie: het zitten en staren naar een muur met als doel je gedachten te analyseren en je leven en identiteit te overdenken. Hoe vorm ik mijn identiteit? Wat gebeurt er als de werkelijkheid opeens is veranderd? Ben ik na deze verandering van de werkelijkheid nog een en dezelfde persoon? Al deze vragen vormen de basis van de roman Bidden en vallen van Henk van Straten.
Bidden en vallen was voor Van Straten ook een nieuw beginpunt in zijn leven. Op jonge leeftijd had hij in een zeer korte periode al vier romans geschreven, maar hij leek niet echt tevreden over zijn werk. In 2012 besloot hij zelfs een voltooide roman, Het grote omgaan, niet te publiceren door een, volgens hem, te laag niveau. Hij ging in de periode na deze gebeurtenis weer op zoek naar zijn schrijfkwaliteiten. Van Straten nam dus de tijd om Bidden en vallen te schrijven en meldde na het uitgeven van deze roman dat hij de kunst van het schrijven weer onder de knie had. Dit betekende niet dat hij geen last van onzekerheid had. Na de publicatie bleef de druk op zijn schouders liggen en was Van Straten ‘bang’ voor slechte reacties, of erger: geen recensies. Maar is deze angst terecht?
Bidden en vallen toont dat Van Straten de kunst van het schrijven weer heeft ontdekt. De roman is een literair kunstwerk dat van verschillende kanten bekeken kan worden. Elke bladzijde geeft de lezer steeds meer informatie en stof tot nadenken. Het verhaal gaat over het vallen en opstaan van verschillende uiteenlopende personages die kunstig met elkaar zijn verweven. Om dat te ontdekken moet de lezer echter het gehele boek hebben gelezen en de aandacht niet verliezen. Elk deel, elke pagina en ieder woord verdient dus de volledige aandacht.
Hoofdpersoon Tom is een vertegenwoordiger van een horlogemerk, maar wordt steeds ongelukkiger met de taken die hij moet voltooien. Daarnaast kampt hij met een jeugdtrauma en blijkt het loslaten van het verleden te moeilijk. Tom neemt zich voor om na een zakenreis in Hongkong een nieuwe start te maken in zijn leven en met zijn omgeving. De reis moet voor verlossing zorgen, maar al snel blijkt dat dit een fantasie is waar hij zich aan vastklampt en dat de realiteit anders is. Naast Tom zijn er andere interessante personages die allemaal met een probleem door het leven gaan en proberen daar van af te komen. In hun achterhoofd spookt de vraag hoe ze met de realiteit van het leven om moeten gaan en hoe hun omgeving het verhaal van hun leven kan bepalen of zelfs veranderen. De personages klampen zich vast aan de zoektocht naar een nieuw leven of proberen deze juist los te laten. Ieder personage houdt er zijn eigen manier op na. De een stopt al zijn energie in de vechtsport of gaat drinken en de ander gaat bidden of doet aan zenboeddhisme.
Het eerste en dikste deel van de roman gaat alleen over Tom. Het is voor de lezer soms moeilijk te volgen, maar de verwarring wordt kunstig weggevaagd door de goede uitwerkingen van de andere delen van de roman. Elk personage krijgt namelijk haar of zijn eigen ruimte in het verhaal en geeft antwoorden op vragen die het deel van Tom oproept. Naarmate het verhaal dus vordert, krijgt het personage Tom meer vorm en verschaft de lezer steeds meer informatie om de verwarring van deel één op te lossen.
De schrijfstijl van Van Straten is betoverd, beklemmend en eerlijk. Sommige zinnen moet de lezer twee keer lezen om ze echt te kunnen begrijpen, andere zinnen werken beklemmend en deze worden op hun beurt weer afgewisseld door prachtige beschrijvingen met de meest ‘kleurrijke’ zinnen. Bovendien verveelt het verhaal geen moment door het vernuftige spel dat Van Straten met de tijd speelt. De sprongen in tijd zorgen er namelijk voor dat ieder puzzelstukje op zijn plaats valt zonder dat de grote lijn van het verhaal verstoord wordt.
Bidden en Vallen van schrijver Henk van Straten is dus een uitstekende roman die naar meer smaakt. De karakters zijn kunstig met elkaar verweven, de schrijfstijl van Van Straten is bijzonder goed en de lezer zal moeite hebben om het boek weg te leggen. Van de eerste tot laatste bladzijde is het lezen van deze roman een beleving. De verrassende wendingen zorgen voor meer spanning en geven steeds meer informatie over elk personage. Bidden en vallen is een literair kunstwerk en een plezier om te lezen.
Wauw, wat een geweldig boek. Het enige mindere was voor mij in het begin de irritatie aan de hoofdpersoon en daarna wanneer hij in een coma ligt. Verder heb ik onwijs genoten van de spanning, prachtige bewoording en interessante personages in het boek.
This entire review has been hidden because of spoilers.
“Maar twee halve mensen maakten geen geheel. Twee halve mensen maakten een grotere helft”. Even was ik bang dat dit ook voor de delen van dit boek zou gelden maar niets bleek minder waar. Fantastisch hoe elk deel vanuit een ander personage wordt beleefd en er steeds een nieuw stuk van de rode draad verduidelijkt wordt.
Dit boek greep me en liet me niet meer los. Zo goed geschreven dat ik soms, lang nadat ik het weggelegd had, in de sfeer bleef hangen. Een boek dat me tijdens het lezen zoveel verschillende emoties bezorgd heeft. Vaak ben ik tegen het einde ongeduldig nu overheerste een gevoel van “jammer dat het bijna uit is”.
Henk van Straten heeft een hele vlotte en scherpe schrijfstijl waardoor je letterlijk over de pagina's vliegt. Ik vond de verhaallijn af en toe een beetje warrig en kon niet helemaal in het verhaal komen. Ik kon me ook niet echt inleven in de karakters. Desondanks is het een leuk boek om te lezen.
Na een nooit meer slapen podcast aflevering met Henk van straaten herinnerde ik me plots weer dat kleine Van Gogh oor verlies boekje dat ik heb gelezen van hem. Dat was echt wel een gruwelijk (vet) boek. Dit lijkt er ergens op maar het is wel van een cynisme tot de factor 10. Ik vraag me af: wat is schoonheid voor Henk van straaten? Of heb ik twee van zijn meest zwartgallige boeken gelezen? Waar is de hoop, de liefde en de pracht? Los daarvan: erg goed opgeschreven, boeiende personages in een schitterend genoteerd decor (de reis die van straaten naar Hong Kong maakte is bijna aan te raken, maar ook het huis met die zure zolder boven zal me bijblijven). Ik denk dat ik er nog eentje ga proberen binnenkort. Iets vriendelijks
Het script (of het verhaal) is zeer goed en origineel. Het zou een zeer aangename ontdekking zijn geweest moest de auteur zich niet verplicht hebben gevoeld om allerlei ellenlange niets ter zake doende uitwijdingen te moeten ontwikkelen. En dit bederft het leesenot.
Oh, zo briljant, briljant, briljant. Heb ik al gezegd dat het briljant is? Nou, briljant dus. Schuif maar terzijde wat je aan het lezen bent en ga dit boek lezen. Want: briljant. Daarom dus.
Ondanks de dikte heb ik dit boek toch bijna in een keer uitgelezen. Het eerste deel is geschreven vanuit het perspectief van Tom. Met dat deel had ik wel wat moeite. Het begon leuk. Had ook een onverwachte wending. Op een gegeven moment had ik het echter wel met hem gehad en werd het verhaal steeds vager. Later wordt overigens wel duidelijk waarom. Door de laatste twee hoofdstukken van dat deel heb ik me echt heen moeten worstelen. Het enige wat mij nog stimuleerde om door te lezen is dat ik wilde weten hoe het verhaal verder ging.
Na Tom wijzigt het perspectief naar dat van zijn vrouw Els. Voor mij was dat echt een opluchting. Hoewel ik dat deel wel minder interessant vond dan dat van Chris, de zus van Els, en Anna, Chris' vriendin. Die delen heb ik met plezier gelezen. Op een gegeven moment wordt ook steeds duidelijker hoe de verschillende personages met elkaar verbonden zijn.
Het ene laatste deel is weer geschreven vanuit Tom. Daar vond ik ook niet zoveel aan. Als de delen die vanuit Tom geschreven zijn iets minder langdradig zouden zijn geweest was het een beter boek geweest. Nu haalden ze de spanning uit het verhaal. Ook vind ik de hoofdstukken te lang. Soms wel vijftig pagina's of meer. Ik geef zelf de voorkeur aan hoofdstukken van maximaal twintig pagina's.
Positief vind ik de wisselingen in perspectief. Doordat het verhaal vanuit de verschillende personages wordt beschreven leer je ze allemaal goed kennen. Ook kom je er achter waarom ze bepaalde dingen doen. Leuk vind ik ook dat bepaalde gebeurtenissen eerst vanuit de een en daarna vanuit de ander worden beschreven. Ondanks dat je al weet wat er gebeurd is, is het toch leuk om te lezen omdat iedereen weer anders tegen dezelfde gebeurtenissen aan kijkt. Bovendien gebeurt het niet te vaak.
Als het boek de eerder genoemde minpunten niet had, zou ik het zeker een ster meer gegeven hebben, want het onderwerp is interessant en origineel uitgewerkt. Nu kan ik echter niet meer dan drie sterren geven. Ook zou ik het boek niet aan iedereen aanraden. Maar mocht het je aanspreken, schroom dan niet om het te lezen. Het heeft ook positieve punten.
Heel kort wat over het boek ‘Bidden en vallen’ van Henk van Straten.
Samenvatting: het boek deed het voor mij niet. Het eerste deel duurde te lang en de volgende perspectiefwisselingen gaven wel een extra dimensie aan het verhaal, maar gaven het niet meer body. Alhoewel het plot verder wel goed in elkaar zit en de delen goed verweven zijn, kon het me niet boeien en dat heeft dus geleid tot een score van twee op vijf. Jammer want Van Straten kan echt wel schrijven, en ben een groot liefhebber van zijn regelmatige stukjes op zijn Facebook; ga die zeker eens lezen dus.
Goed boek Henk. Goed verhaal, boeiend en verrassend. Kon het laten om in de etalage eens naar de Omega Seamaster te kijken. Ik zat er lekker in. Jammer van de 2 spelfoutjes. Benieuwd naar de film én de soundtrack.
Wat een lekkere roman! Henk van Straten schrijft vlot en herkenbaar maar ondertussen laat hij me wel kennismaken met nieuwe werelden en perspectieven. Zo'n boek waar ik steeds weer naar teruggetrokken werd, dat ik steeds weer moest openslaan.
Was even bang dat dit weer zo'n typisch Nederlands boek zou worden over een man waarmee alles mis gaat. Maar gelukkig bleek dit niet zo te zijn. De verschillende personages maken het verhaal boeiend tot het eind.
Behoorlijk van onder de indruk, goed geschreven. Mooie zinnen en woorden bouwen een verhaal waar ik eigenlijk nog niet een gelijkwaardige van heb gelezen.