Το δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού

by Jorge Galán, Αχιλλέας Κυριακίδης (Translator)

Παρ' όλο που είχε υποταγεί εντελώς στο ασυνείδητο της ηδονής, κατάλαβε τι έμελλε να του συμβεί, αλλά δε θέλησε να σταματήσει. Συνέχισε. Συνέχισε με άκρατη ευχαρίστηση, ώσπου τίναξε από μέσα του αυτό που τον έκανε άνδρα: το σπέρμα του, την ίδια στιγμή που απ' το λαρύγγι του άφηνε να βγει αυτό που τον έκανε άνθρωπο: η ψυχή του.

Το μόνο που έμεινε μετά ήταν ένα σώμα κορεσμένο, άδειο. Ο άνδρας της κραυγής ήταν νεκρός. Ο άνδρας της κραυγής ήταν ένας άνθρωπος που βάδιζε και είχε κάνει μια στάση μετά από σχεδόν έναν αιώνα αδιάκοπο περπάτημα. Ήταν ενενήντα εννέα χρόνων και πέθανε γνωρίζοντας πως θα γινόταν πατέρας για τρίτη φορά. Η γυναίκα του θα το μάθαινε λίγες εβδομάδες αργότερα.

Ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού, στην παράδοση του Χουάν Ρούλφο και του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.

280 pages, Paperback

First published December 1, 2013

About the author

Su nombre real es George Alexander Portillo Galán. Nació en San Salvador en 1973.

Reviews

[°°°·.°·..·°¯°·._.· ʜᴇʟᴇɴ Ροζουλί Εωσφόρος ·._.·°¯°·.·° .·°°° ★·.·´¯`·.·★ Ⓥⓔⓡⓝⓤⓢ Ⓟⓞⓡⓣⓘⓣⓞⓡ Ⓐⓡⓒⓐⓝⓤⓢ Ταμετούρο Αμ · Rating 5 out of 5]

Πόσο λατρεύω αυτή την μυρωμένη, αστρική, βαθύτερη, αλλιώτικη διερεύνηση, που σκορπάνε με το βλέμμα τους και μόνο, οι πρωτόγνωρες αφηγήσεις.
Αυτές που κρύβονται σε κάποιο δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού.
Αυτές που χαϊδεύουν αιώνες και γεννιούνται σε παράλληλους κόσμους για να ταξιδεύουν άχρονα
και να ειναι πάντα τρομακτικά μαγεμένες
και παντοτινά μαγικές οι ψυχές τους.

Υπάρχουν, μέσα σε σώματα που απλώς ξεθωριάζουν, όταν κλαίει η φύση και χάνονται μέσα της, σκοτεινιασμένα και υπεράνθρωπα, μα πάντα υπάρχουν.

Αυτές οι εκμυστηρεύσεις προέρχονται κατευθείαν απο την διασάλευση του απλού κόσμου.
Ενώ ηδονικά, υπέρτατα και ερωτικά το μαγικό τυλίγει το πραγματικό, μέσα σε πέπλα φαντασίας που τα απλώνουν κάθε νύχτα στο φως του φεγγαριού, το φυσικό και το υπερφυσικό.
Τότε, το μαγικό και το μαγεμένο ενώνονται σε κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής
και εντελώς ατάραχα με πρωτοφανείς
την δύναμη και την αντοχή τους
γεννιούνται θαύματα.
Απο αυτά, που βάζουν τον ψυχισμό σε μια ακλόνητη θέληση και μια ασυγκράτητη ελευθερία προς την εξερεύνηση του Καινούργιου.

Είναι δύσκολο να περιγράψεις το βιβλίο του Χόρχε Γκαλάν χωρίς να χρησιμοποιήσεις λέξεις που χαρακτηρίζουν το υπέροχο, το μεγάλο, το αξέχαστο, το ξεχωριστό.
Ειναι η ιστορία της Μαγδαλένας, μιας μάγισσας που είχε το κακό ως χάρισμα και το καλό ξεχείλιζε στην ψυχή της.

Μέσα απο την δικής της αφήγηση προς τον εγγονό της ταξιδεύουμε συντροφιά με άπειρες ζωές, παράλληλες και αντίθετες μοίρες, που επιφέρουν το πεπρωμένο και επιτρέπουν στον θάνατο να επιβεβαιώσει πως υπάρχει ζωή μετά απο αυτόν.

Τα πλάσματα που την προσκυνούν, της μιλούν, την ακούν, με την πνοή ενός σκοτεινού μαγικού ρεαλισμού και την αναπνοή των παγερών ανέμων και πολλών άλλων εγγενών ιδιοτήτων της φύσης,
απ‘ αυτές που αν τις πιστεύεις,
γίνονται παντοδύναμες και ανυπέρβλητες.

Με εξωτική, ερωτεύσιμη, αδιόρατα υπαινικτική συγγραφική δεινότητα, αυτή
της ανεξάντλητης λατινοαμερικανικής πολιτιστικής κληρονομιάς
η προφορική παράδοση συλλέγει ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι οι ματωμένες κραυγές και οι εμπειρίες, τα βάσανα, οι απώλειες και οι σφαγές που σφράγισαν την ιστορία μιας άλλης μάγισσας.

Μιας καταραμένης, δόλιας, τρομακτικής, κακάσχημης, γριάς που πατάει στο μύθο και δίνει πραγματικότητα.

Η γριά μάγισσα ίσως ονομαζόταν δικτατορία,
κανείς δεν ξέρει και όποιος μαθαίνει τρομάζει να το πει.
Ισως, η αιματοκυλισμένη γενιά της ήταν η φτωχή χώρα που έζησε στο πλαίσιο της αμετάκλητης διασάλευσης απο την καταπίεση και την ζωηρή μετενέργεια των τεράτων, των δράκων και των τράγων που γιόρταζαν πάνω απο ομαδικούς τάφους.
Ίσως, αυτή η χώρα που βαπτίστηκε απο μια ματωμένη ιστορία εγκλημάτων και άλλες πολλές εμπειρίες κόλασης, να ονομαζόταν Ελ Σαλβαδόρ.
💥💥💥💥
✍🏻💜

Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.

[Skorofido Skorofido · Rating 5 out of 5]

Προφανώς θα γίνω και πάλι κουραστικό, εάν επαναλάβω για μια ακόμη φορά πως λατρεύω τον μαγικό ρεαλισμό… είμαι πλέον πεπεισμένο πως δεν πρόκειται για ένα ακόμα λογοτεχνικό ρεύμα μέσα σε όλα αυτά που είναι υποχρεωμένοι να μάθουν οι κακόμοιροι μαθητές ή φοιτητές των φιλολογικών σχολών αλλά ένας ολόκληρος κόσμος που γεννιούνται, γαλουχούνται και μεγαλώνουν οι λατινοαμερικάνοι συγγραφείς… προφανώς όλη αυτή η κοσμοθεωρία δεν είναι θεωρία είναι πράξη καθημερινή και γι’αυτό τους βγαίνει αβίαστα, όπως βγάζω το πουκάμισο μου ένα ζεστό υγρό καλοκαιρινό απόγευμα…
«Το δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού» είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Χόρχε Γκαλάν από το Ελ Σαλβαδόρ… Στο δρόμο που χάραξε ο Ρούλφο, ο Μάρκες και η Αλιέντε, ακροβατεί ανάμεσα στο πραγματικό και στο μυθικό, στον κόσμο των ζώντων και των τεθνεώτων, στη σκοτεινιά και στο φως…
Το βιβλίο ξεκινάει με μία πολύ δυνατή σκηνή όπου ο άντρας αφήνει την τελευταία του πνοή μαζί με το σπέρμα του… κι ύστερα αρχίζει η αφήγηση, αργά αργά, της Μαγδαλένας προς τον εγγονό της καθώς του ξεδιπλώνει τη ζωή των προγόνων του και όχι μόνο… Δεν είναι μία απλή εξιστόρηση, είναι ένα μυθιστόρημα για τις μνήμες που περνάνε από γενιά σε γενιά, για τη μνήμη που δεν πρέπει να χαθεί συλλογική, οικογενειακή και ατομική, για τη μνήμη το είπαμε (;), για τη μοίρα, για τον έρωτα, για την απώλεια, για το πένθος… Και μέσα σ’όλα αυτά τα υπαρξιακά και ανθρώπινα, ο Γκαλάν κάνει και το πολιτικό του σχόλιο για τη δικτατορία και τον εμφύλιο που έπληξε το Ελ Σαλβαδόρ…
Κλασικό δείγμα μαγικού ρεαλισμού, μαγεμένο κουλουριάστηκα σε μια γωνιά στο δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού κι άκουγα κρυφά κρυφά τη Μαγδαλένα να διηγείται στιγμές απείρου κάλλους και πόνου… Με μια γλυκιά μελαγχολία στο τέλος, ένας κύκλος χωρίς αρχή και τέλος…
Για όσους είσαστε αθεράπευτα ρομαντικοί (όχι με μελισσούλες και λουλουδάκια αλλά με την έννοια πως η μαγεία υπάρχει στη ζωή μας) θα το λατρέψετε… για όσους πάλι δεν πετάτε αλλά πετάτε γερά στα πόδια σας, πάτε για κάτι άλλο…

[Eliasdgian · Rating 4 out of 5]

Ο Βισέντε, καρπός της ένωσης των σωμάτων ενός ενενηνταεννιάχρονου άνδρα και μιας εικοσάχρονης γυναίκας, δεν πρόλαβε να γνωρίσει πατέρα. Μόλις δρομολογήθηκε η σύλληψή του, ο πατέρας του ξεψύχησε. Αλλά ούτε και τα αδέρφια του μπόρεσε καλά – καλά να γνωρίσει. Μ’ έναν χρόνο διαφορά πέθαναν και τα δυο τους ανήμερα των έκτων γενεθλίων τους. Κι ίσως κι η δική του μοίρα να μην ήταν πολύ διαφορετική, αν η μητέρα του δεν αποφάσιζε να εγκατασταθεί με το στερνοπαίδι της σε μοναστήρι, ελπίζοντας πως τα έκτα γενέθλια του Βισέντε δεν θα συνέπιπταν με την τελευταία ημέρα της ζωής του.

Εκτός από τον Βισέντε, όμως, ο μαγικός κόσμος του Jorge Galán περιλαμβάνει την πανέμορφη Μαγδαλένα, που είχε την ξεχωριστή ικανότητα κάθε κακόβουλη ευχή της να πραγματοποιείται, ένα θαυματοποιό παιδί που όλοι περίμεναν ότι στα εννιά του χρόνια θα πραγματοποιούσε το εξοχότερο των θαυμάτων, να περπατήσει επί των υδάτων, και τη δόνια Προυδένσια που αγάπησε κι αγαπήθηκε αληθινά μία και μοναδική φορά, γι’ αυτό κι όταν πέθανε ο αγαπημένος της οι παλάμες της έγιναν λείες - η δόνια Προυδένσια πια δική της μοίρα δεν είχε.

Είτε πρόκειται για μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού, είτε όχι [ο Χόρχε Γκαλάν επιμένει ότι αυτό που στην πραγματικότητα έκανε ήταν να διηγηθεί την ιστορία όπως του την έλεγαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες του όταν ήταν μικρός], η ιστορία του Βισέντε και της Μαγδαλένας, η κοινή ζωή των οποίων ξεκίνησε από ένα μικρό δωμάτιο που, μετά από διαδοχικές επεκτάσεις, κατέληξε να βρίσκεται στο βάθος του σπιτικού τους, είναι το δίχως άλλο συναρπαστική. Κι ενώ, οπωσδήποτε, συμβάλλουν σε αυτό όλα εκείνα τα φανταστικά και υπερβατικά γεγονότα που (φαίνεται να) συνέβησαν κάποτε στις ζωές των ηρώων (κι αφορούσαν άλλοτε τους ίδιους κι άλλοτε τους οικείους τους), προσδίδοντας στιγμές μαγείας σε μια πραγματικότητα καθόλου μαγική κατά τα λοιπά (το φτωχό Ελ Σαλβαδόρ κυβερνιόταν επί δεκαετίες από στρατιωτικές δικτατορίες, κι όταν αυτές τελείωσαν, ήρθε ένας εμφύλιος πόλεμος για να ρημάξει ακόμη περισσότερο τη χώρα), είναι τελικά αυτή η αρμονικότητα στην αφήγηση που κερδίζει τον αναγνώστη, αυτό το γλυκό κι αξεδιάλυτο μπλέξιμο αλήθειας και μύθου, ρεαλισμού και φαντασίας. Τρυφερό όπως τα παραμύθια, σκληρό όπως οι ζωές μας.

«Το Σαν Σαλβαδόρ δεν ήταν πια η πόλη των Μπούλνες, ή της Μάγδας, ή της δόνιας Μαργαρίτας, ή του δον Λεοκάδιο, ή της δόνιας Εστεμπάνας. Ήταν μια άλλη πόλη που δεν είχε ούτε γιασεμιά στους κήπους, ούτε μπαμπού στις φτωχογειτονιές, ούτε χριστουγεννιάτικα φαγοπότια. Εκείνη την εποχή θρονιάστηκε ο τρόμος. Κι άρχισε ένας χειμώνας που έμελλε να κρατήσει πολλά χρόνια.»

[Joanito_a · Rating 4 out of 5]

όμορφη ιστορία με εικόνες από την καθημερινότητα του Ελ Σαλβαδόρ με μια πινελιά μαγικού ρεαλισμού.
"κι αναλογίστηκα πως ο σημερινός «πολύς χρόνος» κάποτε θα γίνει «κάποια στιγμή», όσος χρόνος χρειαστεί για να πληρωθεί ο «πολύς χρόνος»"

[Emily · Rating 4 out of 5]

Το ιδιαίτερο εξώφυλλο με προϊδέασε θετικά.
Έργο της Maggie Taylor, σύγχρονης Αμερικανίδας φωτογράφου και digital image artist.
Μεταφραστής Αχιλλέας Κ��ριακίδης.
Ξεκινάμε πολύ καλά, σκέφτηκα.
Ας μη διαβάσω τίποτε άλλο, είπα. Ούτως ή άλλως δε διαβάζω ποτέ στην αρχή τα οπισθόφυλλα ούτε πληροφορίες για τον συγγραφέα. Τα αφήνω για το τέλος.
Η εισαγωγή ήταν περίεργη. Α! μαγικός ρεαλισμός! Τί καλύτερο!
Και πραγματικά... Άρχισα αβίαστα να βυθίζομαι στις ιστορίες και στα τοπία του Ελ Σαλβαδόρ, τις γειτονιές και τα σπίτια του Σαν Σαλβαδόρ, της Καντελάρια, του Λος Πλάνες, της Σάντα Άννα. Ιστορίες θαυματουργών παιδιών, κοριτσίστικων ονείρων, διαφυγής και επιστροφής, πόθων και αιώνιας αγάπης, υποσχέσεων και αθέλητης εγκατάλειψης. Ήρωες με περίγραμμα παραμυθιού και σκοτεινιάς, που έρχονται σαν οπτασίες και φεύγουν με τον ερχομό του βοριά. Γιορτές που έμειναν σκονισμένες αναμνήσεις σε υγρές από την πρασινάδα αυλές, σε σκιές γιγαντιαίων μπαμπού.
Ατμοσφαιρικό, γεμάτο εικόνες και μυρωδιές λουλουδιών.
Βιβλίο που μπορεί να μην αρέσει σε πολλούς.
Κλείνοντας το, διάβασα το οπισθόφυλλο, το οποίο είναι αντιγραφή της 3ης και 4ης παραγράφου του πρώτου κεφαλαίου. Ατυχής κατά τη γνώμη μου, η επιλογή για οπισθόφυλλο. Ατυχής αλλά αρκούντως πιασιάρικη για τον μελλοντικό αναγνώστη, αδικεί το σύνολο του βιβλίου.
Νέος σε ηλικία ο συγγραφέας, πολλά υποσχόμενος, αν κρίνω από αυτό το βιβλίο του και μαχητής, αν κρίνω από την τόλμη του να γράψει για τη δολοφονία των 6 κληρικών της πατρίδας του ("Νοέμβριος"), που του στοίχισε την εξορία.
Πολύ καλή επιμέλεια. Μετάφραση εξαιρετική όπως αναμενόταν.

[Μαρία Γεωργοπούλου · Rating 4 out of 5]

Θα είμαι ειλικρινής και θα παραδεχτώ πως ήμουν πολύ διστακτική με το συγκεκριμένο βιβλίο όταν ξεκίνησα να το διαβάζω. Είναι ένα παραμύθι σε έντονη μελαγχολική ατμόσφαιρα, με πολλούς συμβολισμούς και νοσταλγικό... Διαβάζοντάς το σε κάνει να θες να αφουγκραστείς τη φύση και να σου ψιθυρίσουν δυνάμεις που φαίνονται ξεχασμένες... Η λατινοαμερικάνικη παράδοση είναι διαφορετική από αυτή που έχω συνηθίσει να διαβάζω, αλλά στο συγκεκριμένο βιβλίο μου άρεσε αρκετά... Σίγουρα η αρχή και το τέλος ήταν τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου!

[philosophie · Rating 4 out of 5]

Βαθιά μελαγχολικό και έντονα ατμοσφαιρικό, μαγεύει τόσο ένεκα της λαογραφικής του αξίας, όσο και μέσω του στοιχείου του μαγικού ρεαλισμού· πρόκειται για ένα παραμύθι που διαβάζεται δίπλα σε αναμμένο τζάκι, ταξιδεύει παρά προβληματίζει τον αναγνώστη. Παρότι οι χαρακτήρες σε καμία περίπτωση δε μοιάζουν αληθινοί, δεν ψυχογραφούνται και δε λαμβάνουν δική τους υπόσταση, η ιστορία κεντρίζει το ενδιαφέρον και κρατάει αμείωτο τον ενθουσιασμό μέχρι και την τελευταία σελίδα.

[Maria Altiki · Rating 3 out of 5]

Περίεργο βιβλίο. Λίγο μελαγχολικό, άλλες φορές στενάχωρο. Διαβαζόταν όμως με ενδιαφέρον αν και η ιστορία με αρκετά μεγάλη δόση μαγικού ρεαλισμού δεν έβγαζε και μεγάλο νόημα. Άξιζε όμως να διαβαστεί.

[Aggeliki · Rating 5 out of 5]

Μεταξύ αληθινού και παραμυθιού, Το δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού είναι ένα μελαγχολικό βιβλίο που εξιστορεί τις μοίρες ανθρώπων απλών αλλά περίπλοκων ταυτόχρονα.
Η γραφή του Galan σε μαγεύει καθώς η ιστορία του περιστρέφεται γύρω από αυτό το μικρό δωμάτιο όπου η γιαγιά Μαγδαλένα αφηγείται στον εγγονό της τις ζωές των προγόνων τους.
Ξεχειλίζει από ρομαντισμό, μαγεία και μελαγχολία σαν κάθε παραμύθι. Όπως κάθε πράγμα που μιλάει στην καρδιά.

[IBHAR HERNANDEZ · Rating 3 out of 5]

En esta novela hay amores, pasiones y tragedias. Hay sueños que se convierten en pesadillas y pesadillas que se hacen realidad. Realidades que se sueñan y sueños más reales que la propia existencia.

Un lectura de gran realismo mágico, que te introduce de lleno en la vida de los personajes y que muchas veces te hace querer estar en ella.

[Patrizia · Rating 4 out of 5]

La memoria è una voce un po' roca che arriva da una stanza poco illuminata in fondo a una casa. È un'ombra che il flusso dei ricordi rende più corporea e densa, ma che si infrange sotto i colpi di una realtà brutale. Ma è proprio durante il lungo, devastante inverno di terrore che soffoca il popolo e la terra di San Salvador, che acquista importanza conoscere le storie, la magia e la vita di chi è vissuto prima, in un tempo in cui la notte profumava di gelsomino e il vento del nord spingeva a riprendere il cammino.

[Alfonso D'agostino · Rating 4 out of 5]

C'è Magdalena, una straordinaria donna salvadoregna che racconta la sua storia. Una vicenda che si intreccia profondamente con la storia del paese centroamericano e - insieme - con una propensione a quello che ad altre latitudini è noto come "realismo magico". Magdalena ha vissuto la sua vita con un dono (o una condanna): far accadere il male che immagina alle persone che le dispiacciono, e non poter invece far accadere a comando nulla di positivo.

Magdalena, quindi, racconta. Racconta a Vicente, l'altro protagonista di questo romanzo di Jorge Galan. E racconta come immagino raccontassero i nonni di una volta, tra episodi realistici mai accaduti e leggende improbabili ma talmente radicate nella coscienza popolare da risultare vere.

In una ridda di personaggi che vanno e vengono, oppure si trattengono, leggi e ti accorgi di essere entrato in una dimensione completamente diversa. Il che non renderà La stanza in fondo alla casa un romanzo indimenticabile, ma certamente ne dimostra la solidità, l'originalità e l'indipendenza da generi e cliché.

Il mio giro del mondo letterario ha attraccato a El Salvador, e mi ha reso felice.

--- http://capitolo23.com/2018/12/08/rece... ---

[Bjorn · Rating 4 out of 5]

i find it difficult to name any differences at all with a book that easily lends itself to compare to this one: one hundred years of solitude. for me personally that would seem very promising as i hold that book in exceptionally high regard: and this book was very similar to that, in the matter-of-factly tone that was so effectively used to narrate a series of surrealist events that have taken place over many decades and multiple generations. Magdelena, and in fact most of the other characters in this book as well, would have fit in Macondo seemlessly.

but despite these seemingly quite promising similarities, De straat van Magdalena somehow just didn’t quite do it for me. i liked it, but i liked it because i *knew* while reading that this exactly is my niche — i didn’t quite *feel* it. maybe i’m beginning to outgrow this genre, maybe i’ve just read too much of it, maybe this wasn’t the right book at the right time, or maybe — and i think this is it — this book was so exactly what i expected of it before i started reading that i ended up finding it a bit unsurprising: there was really nothing that i found actually original in this book. there was nothing that i did not encounter before in García Márquez’ works, which i think i found a little disappointing.

[Paula · Rating 5 out of 5]

First it was a bit boring but when u get into it it’s giving u goosebumps:)

[Άννα Τσιαπούρη · Rating 4 out of 5]

η κριτική μου στο https://www.instagram.com/p/Cg_a0bjLD...

[Georgiana 1792 · Rating 3 out of 5]

Una nonna che racconta al nipote la storia della sua famiglia in quella stanza in fondo alla casa. Una storia piena di magia, di maledizioni e strani miracoli come da tradizione letteraria centro e sudamericana.

[Dimitris Patriarcheas · Rating 2 out of 5]

Αρκετά καλό αλλά μάλλον δεν ήμουν σε διάθεση μαγικού ρεαλισμού. Ενδιαφέρουσα εξιστόρηση διαφόρων χαρακτήρων του έργου αλλά κάπου το βρήκα λίγο πιο φλύαρο από ότι θα ήθελα.

[Melina · Rating 5 out of 5]

Ένα υπέροχο βιβλίο, άξιος διάδοχος της παράδοσης του λατινοαμερικάνικου μαγικού ρεαλισμού όπως διαμορφώθηκε από τον Χουάν Ρούλφο και τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, καταφέρνει μέσα σε ελάχιστες σελίδες να μιλήσει για την ιστορία μιας οικογένειας αλλά και μιας χώρας σχεδόν άγνωστης σε εμάς, του Σαν Σαλβαδόρ που ταλανίστηκε από βίαια και δικτατο��ικά καθεστώτα. Χαίρομαι πάρα πολύ που μεταφράζονται τέτοια άγνωστα διαμάντια στα ελληνικά (από ότι γνωρίζω δεν υπάρχει καν αγγλική μετάφραση) και θα αναζητήσω ότι άλλο έχει γράψει ο συγγραφέας.

[Francisco · Rating 3 out of 5]

En general me gusto la idea del libro y en partes el escritor usa una prosa muy bonita y elaborada, pero desgraciadamente el cae en el abuso y el uso innecesario de lo magico y lo fantastico, haciendome sentir que estaba leyendo una imitacion de otros escritores. Estuve a punto de darle solo dos estrellas por este motivo, pero el hecho de que la historia desemboca en la muerte violenta de los descendientes de Magda para mi le ganaron una estrella adicional por drama y originalidad.

[Jaime Menéndez · Rating 3 out of 5]

El libro de Jorge Galán, autor salvadoreño, es corto y entretenido, con una historia local cargada de realismo mágico, que recorre la vida de Magdalena en la forma de los relatos que cuenta a su nieto. Hay ciertas inconsistencias de estilo -quizás fruto de la edición- y algunos diálogos suenan un tanto artificiales. Aun así, la novela se disfruta.

[Pep.Kosteyetos · Rating 5 out of 5]

Απίστευτο βιβλίο. Με άφησε χωρίς λέξεις και με πληθώρα συναισθήματα. Από την πλοκή ως την γραφή, ήταν όλα εξαιρετικά, με πρόσωπα και χαρακτήρες ολοκληρωμενους που θα μείνουν ανεξιτηλοι μέσα σου. Παρά την μικρή έκταση αυτό το έργο αποδείχτηκε μεγάλο.

[Patricia Coloma · Rating 5 out of 5]

El realismo mágico en su máximo exponente. Me ha encantado la forma en que el autor incorpora lo real maravilloso en su relato. Un homenaje a los abuelos, a la historia contada, al sabor del folklore.

[Ale Mejia · Rating 5 out of 5]

Una manera bien salvadoreña de contar historias. Me encantó y me recordó a pláticas con mis abuelos y de ellos con sus amigos sobre el San Salvador de antaño.

[Take Verdin · Rating 3 out of 5]

Este relato hecho varios relatos. Que cuenta la historia de Magdalena, una mujer entrada en años que relata los inicios de su familia y la de su esposo para que su nieto conozca sus orígenes, aunque el piense que sólo son cuentos de hadas.

Una obra extravagante. Y con un realismo mágico de demasiado espeso muy logrado y rebosante de imaginación. Tiene partes, muchas cansinas y repetitivas. Otro "pero" qué le pongo es el hecho de no saber quien narra o dice algo en algunas ocasiones. Las historias de los personajes siempre terminan en tragedia. Cosa que no me gustó mucho por lo repetitiva (no de los hechos si no de la situación en si). Pues sí su lectura es muy ágil y está narradado de manera muy genial (aunque peca algunas veces de repetir -ya lo he mencionado con anterioridad- y usar elementos antes vistos, como usar mucho la fantasía para explicar sucesos y eso es de principio a fin). Otra cosa que no me gustó es que el autor se adelantara a los hechos y que me spoileara lo que iba a pasar en un futuro o en los siguientes capítulos. Pero no todo me disgustó, claro que no, porque algo que si debo de aplaudirle es que tiene mucha "magia" este libro y los personajes tienen chizpa y se sienten reales cada uno con su personalidad y un toque de misticismo, fantasía y un relato que lo llevan a ser lo que es (o era). Es muy corto y dejando de lado el hecho de que fue un poco cansada y difícil mi lectura se me fue como agua entre las manos pues cuando menos me lo esperaba ya lo había terminado.

Me imaginaba una historia más trillada e insustancial pero no lo fue, aunque tampoco me convenció mucho y por ello le doy: 3.5/5

[Eva Hechenberger · Rating 4 out of 5]

Bei diesem Buch hier fand ich das Cover und den Klappentext sehr ansprechend und dachte, dass die Geschichte vielleicht genau mein Ding sein könnte, deswegen habe ich mich entschlossen, es zu lesen.

Ich muss aber gleich vorab sagen, dass das Buch nicht unbedingt leicht zu lesen ist. So, musste ich doch das eine oder andere Mal nochmals zurückblättern, um zu schauen, ob ich ja nichts falsch verstanden habe.

Es ist im übrigen kein typisches Familiendrama, was uns hier erzählt wird, denn der Autor hat noch einiges an mystischen Elementen mit in die Handlung fließen lassen, was die Sache sehr interessant gemacht hat.

Wir lernen hier ja Magdalena kennen, die ihrem Enkel, ihre Lebensgeschichte erzählt und zwar bekommen wir in alle Aspekte ihres Lebens Einblicke. Allerdings hat Magdalena übernatürliche Fähigkeiten, die sich in jungen Jahren zeigen. Ich finde hier, dass der Autor eine wirklich tolle Idee sehr gut umgesetzt hat, denn ich fühlte mich während der ganzen Geschichte sehr gut unterhalten.

Der Schreibstil hat mir gut gefallen, obwohl ich es nicht als leichte Lektüre einstufen würde. Allerdings fand ich die Beschreibungen über die Lebensgewohnheiten und auch El Salvador sehr interessant und spannend.

Das Cover ist echt bombastisch. Dieser Ara und die Farbgestaltung finde ich wirklich sehr schön.

Fazit:

4 von 5 Sterne. Definitiv weiterzuempfehlen.

[Ed · Rating 3 out of 5]

Jorge Galán introduce historia de realismo mágico muy interesante, en lo personal a partir de la mitad del libro fue cuando disfruté plenamente las historias, al inicio era un poco confuso quién estaba narrando y como no se conocían los personajes no se comprendían los puntos de vista. Al final me pareció una historia bastante conmovedora que refleja mucho la complejidad del ser humano y el corazón, creo que sería una lectura agradable para cualquier persona que le guste el libro de Gabriel García Márquez: Cien Años de Soledad

[Anita · Rating 4 out of 5]

Eine schöne, tragische und mystische Familiengeschichte. Ein Buch für das man sich Zeit nehmen sollte beim lesen und über welches man noch länger nachdenken kann. Allerdings fehlte mir vor allem am Anfang ein roter Faden. Ich wusste nicht so wirklich wo die Geschichte hingeht.
Eine ausführliche Rezension findet ihr auf meinem Blog. Schaut gerne vorbei.
https://aniscrazybookworld.wordpress....

[SusanneH · Rating 4 out of 5]

Dieses Buch hat sich mich als Leser gesucht. Ganz zufällig fiel es mir im Buchladen in die Hände und irgendwie wollte es mitgenommen und sofort gelesen werden...
Eine schöne Geschichte. Vor Jahren las ich immer wieder Romane von Isabelle Allende. In diese Richtung geht das Buch. Südamerika, Liebe, Familiengeschichte und etwas Mystik.
Hat mich gut unterhalten.

[Dorothy Watson · Rating 4 out of 5]

Buen libro. Me dieron ganas de sentarme con mi madre y que me cuente historias. De eso va. De las historias de los abuelos. De cuando se iba al fondo de la casa, donde estaban los ancianos y sus cuentos de allá lejos y hace tiempo. Mucho realismo mágico. Leeré mas de este autor.

[Chrisoula Panagoulia · Rating 2 out of 5]

I can't say I REALLY liked it as at times it was very confusing. Too many people mentioned which got me baffled. However, the descriptions of some of the cities and the rituals were enjoyable.