แกะรอยกามเทพ

by ภาพิมล

ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นหลังจาก ‘ทิวบุญ’ ได้รู้ว่า ‘อุ้มบุญ’ น้องสาวที่ไม่กินเส้นกันมาตั้งแต่เด็กแอบไปทำแท้ง! เธอคิดว่าตัวเองมีส่วนผลักดันให้น้องสาวต้องเป็นแบบนี้ ด้วยความรู้สึกผิดเธอจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่ ‘เทวานิรมิต’ สถานที่ที่เป็นต้นกำเนิดเรื่องราวทุกอย่าง เพื่อตามหาผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ปรากฏอยู่ในบันทึกของน้องสาวให้เจอ...

ทว่าเมื่อก้าวเท้าเข้าไป เธอดันจับพลัดจับผลูได้เป็นเลขาฯ ของคุณทัดเทพ เจ้าของโรงแรมแห่งนี้ โดยหารู้ไม่ว่าตัวเองได้เข้าไปยืนกลางสงครามระหว่างสามีภรรยาเหมือนกับที่น้องสาวของเธอเคยประสบมาเสียแล้ว…

ดูเหมือนโชคชะตาจะกลั่นแกล้งเธอไม่หนำใจพอ เพราะผู้ชายที่อุ้มบุญเขียนในบันทึกด้วยความโกรธแค้นมีถึงสามคน ทั้งเจ้าของโรงแรม หัวหน้าแผนก และช่างประจำโรงแรม ซ้ำร้ายกว่านั้นกามเทพดันเล่นตลกแผลงศรให้เธอหัวใจเต้นแรงกับหนึ่งในเป้าหมายของตัวเองอีกด้วย!

328 pages, Paperback

Published December 1, 2015

About the author

Associated Names:
* ภาพิมล
* พิมลภา
* THEZIRCON

Reviews

[Patrawan Dear]

#แกะรอยกามเทพ/ภาพิมล

งานของนักเขียนมักมีปมที่น่าสนใจค่ะ อย่างเรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่สาวและน้องสาวที่ไม่ค่อยจะถูกกันมาตั้งแต่เด็ก เข้าทำนองขิงก็ราข่าก็แรง แต่พอมีผู้ชายมาทำร้ายน้องสาว นางเอกของเรื่องไม่อาจทำใจปล่อยวาง จึงตัดสินใจมาสืบหาตัวผู้ชายคนนั้น โดยอาศัยเพียงข้อมูลจากสมุดบันทึกของน้อง ในขณะที่พระเอกเป็นหนึ่งในสามผู้ต้องสงสัย และเป็นผู้ชายที่แต่งงานมีลูกมีเมียแล้ว แววดราม่าแนวหมิ่นเหม่ศีลธรรมแบบนี้ชวนให้อยากอ่านค่ะ คิดว่าเรื่องราวน่าจะมีรสชาติจัดจ้าน เพราะมีดราม่าในครอบครัวนางเอกผสมเข้ามาด้วย

แต่เมื่อได้อ่าน เรากลับรู้สึกว่าเรื่องนี้ไปไม่สุดสักทางค่ะ เหมือนมันครึ่งๆกลางๆ จะเล่นปมแก้แค้น ก็หยุดแค้นไปง่ายๆ จะเล่นปมพี่น้อง ก็ไม่มีอะไรบีบคั้นหัวใจ ออกแนวเฉยๆชาๆ หันไปหาปมพระเอกมีเมียแล้ว ก็กลับไม่จี๊ดหัวใจเข้าไปอีก

นอกจากนี้ เรายังไม่อินกับอะไรใดๆในเรื่องเลยค่ะ อย่างพระเอกนางเอกก็รักกันเร็วแบบไม่มีสัญญาณ ไม่มีเหตุการณ์รองรับ แถมยังตั้งใจจะสานต่อความสัมพันธ์ทั้งๆที่เรื่องหย่ายังคาราคาซังกันอยู่ ความรักความหลังระหว่างพี่สาวน้องสาวก็ไม่ทำให้เราอินและเชื่อว่าพี่สาวจะถึงกับต้องเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงแก้แค้น ทุกอย่างมันจึงคล้ายๆจะแตะอยู่แค่เพียงผิวเผินเท่านั้น

เป็นไปได้ว่านักเขียนอาจจะตั้งใจสื่อให้เห็นถึงการยอมรับและให้อภัย แต่เราคาดหวังความจี๊ดใจเลยผิดฟอร์มไปนิด อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี่เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวนะคะ เราไม่ใช่ไม่ชอบเรื่องนี้ เพราะถึงจะไม่เป็นแบบที่คาด แต่ก็ยังคงมีอะไรให้คิด ซึ่งถือเป็นข้อดีมากๆของนักเขียนที่ทำให้เราติดตามงานเสมอมา ไม่ลองไม่รู้นะคะ :)

[Lily 百合花 · Rating 3 out of 5]

ชื่อเรื่อง – แกะรอยกามเทพ
ผู้แต่ง – ภาพิมล

ตัวละคร
ทิวบุญ (ทิว) อายุ 32 ปี
ทัดเทพ ธำรงคกุล (เทพ) อายุ 40 ปี


รีวิวหลังอ่าน

เป็นเรื่องที่ 2 ของภาพิมลที่ได้อ่าน ก็อ่านไปได้เรื่อยๆ ไม่ได้อินไปกับตัวละครเช่นเคย แต่สำนวนภาษาดีนะคะ แค่เราไม่อินกับตัวละครจริงๆ อ่ะ โดยเฉพาะพระนาง เรางงๆ ว่ารักกันตอนไหนหว่า สัมผัสไม่ถึงเคมีระหว่างพระนางอ่ะ

แล้วเรื่องนี้มันแอบหมิ่นเหม่ศีลธรรมนิดหนึ่ง ตรงที่พระเอกก็มีลูกมีเมียแล้ว แม้จะกำลังฟ้องหย่าเมีย แต่ก็มามีอะไรกับนางเอก จริงๆ เราว่าถ้าอดทนกันอีกนิด ก็คงจะเป็นเรื่องที่ดีกว่าอ่ะ แต่อย่างที่บอกนะ ไม่ค่อยเห็นพระนางใช้เวลาด้วยกันเลย จู่ๆ ก็รักกันแล้วก็รักกันแบบร้อนแรงมากด้วย เราเลยตามไม่ทันอ่ะนะ

ชอบชื่อตัวละครค่ะ รุ่งบุญ ทิวบุญ อุ้มบุญ ชื่อเพราะดีค่ะ แต่ถึงจะมีข้อติตามที่กล่าวไปข้างบน แต่ข้อดีก็มีนะคะ คือเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความรักของพ่อแม่ ที่เลี้ยงดูลูกไปในทางที่ผิด คล้ายๆ พ่อแม่รังแกฉันแหละ แบบลูกสาวคนโตอย่างนางเอก ไม่ได้เลี้ยงแบบตามใจ เธอเลยโตมาแบบที่ช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง แต่สำหรับน้องสาวอย่างอุ้มบุญ นิสัยเสียไปเลยอ่ะ เพราะโดนพ่อแม่ตามใจมากเกินไป พี่สาวพยายามทำดีด้วย ก็ไม่เชื่อ และร้ายกาจกับพี่สาวอย่างที่สุด จนเราคิดว่าเป็นน้องที่ไม่น่ารักเลย จนไม่รู้ว่าทำไมทิวบุญต้องลงทุนตามล้างแค้นให้น้องสาวแบบนี้ด้วยนะ

ไหนจะเรื่องน้องสาวทำแท้งอีก เง่ออออออ อ่านไปสะเทือนใจอ่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวละครเศร้าใจไปด้วยไหม มันขยี้อารมณ์ไม่สุด เพราะพ่อแม่ก็หลีกเลี่ยงที่จะพูดถึงเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่มันเป็นเรื่องใหญ่นะ อ่านไปก็คิดว่าพ่อแม่ดูจะรักลูกคนเล็กมากจนเกินพอดีจริงๆ อ่ะ

ตัวร้ายก็พอเดาได้ แล้วก็เดาถูกด้วยแหละ ส่วนเรื่องแก้แค้นของนางเอก ก็รู้สึกว่างี่เง่านะ ทำไปทำไม เจ็บปวดกันทุกคน ถ้าบอกว่าเพื่อน้องที่ไม่เคยมีทีท่ารักพี่สาวเลย ก็ไม่น่าทำเลยเหอะ เหอๆๆ

ไดอารี่บนหน้าปกคงเป็นไดอารี่ของน้องสาวที่เขียนไว้ แล้วคนพี่เอามาอ่านจนตามมาสืบหาเรื่องของน้องและตามแก้แค้น เพราะฉะนั้นมันไม่มีอารมณ์หวานๆ จากไดอารี่นะ 555+

โดยรวมก็คืออ่านเพลินๆ ได้แง่คิดเรื่องการเลี้ยงดูลูกค่ะ ว่าควรจะให้ความรักแบบที่ไม่ทำให้พี่น้องอิจฉากันเอง แล้วก็รักแบบพอดีๆ ที่ไม่เป็นการทำร้ายลูก ไม่งั้นผลกระทบยาวแน่ๆ

ลืมบ่นอีกประเด็น บาดเจ็บถึงขั้นผ่าตัดสมอง ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โอ๊ยยยยยย คุณพระ 555+ นางเอกชีจะสตรองไปไหนคะ ปกปิดพ่อแม่ได้ด้วยอ่ะ

[สปอยล์]

เดาได้นะว่าคนร้ายไม่ใช่ลลิต น้องชายของลักขณา เมียทัดเทพ แต่เป็นวิรัช คนเก่าคนแก่ที่ตอนแรกนางเอกถูกส่งมาทำงานเป็นผู้ช่วย แต่ต่อมานางเอกถูกโยกไปเป็นเลขาของพระเอกอีกครั้ง

สำหรับหย็องหรือเจ๋ง เพื่อนสมัยเรียนของนางเอกที่เรียนไม่จบ แต่ได้โอกาสดีๆ จากพระเอกที่ได้ทำงานเป็นหัวหน้าช่างในโรงแรม ก็เป็นเพื่อนที่ดีนะ คอยช่วยเหลือแล้วก็คอยเตือนๆ เพื่อนบ้าง แม้จะห้ามไม่ได้ก็เหอะนะ

ส่วนวิน พ่อของเด็กในท้องอุ้มบุญ คนนี้เห็นแก่ตัวแหละ เป็นเกย์ แต่ดันมีอะไรกับอุ้มบุญ เพื่อปกปิดครอบครัว สุดท้ายทิวบุญเลยจะมาแก้แค้นทำเป็นแต่งงานด้วย ถ้าเป็นเกย์จริงๆ ก็ไม่ควรทำร้ายผู้หญิงสิ เจ็บแค่ไหนนะถ้ารู้ว่าคนที่ตัวเองรักเป็นเกย์ ประเด็นนี้ก็พอเข้าใจอุ้มบุญนิดหน่อย (แค่นิดหน่อย เพราะเราไม่ชอบอุ้มบุญ)


Start 14.38 น. Sun 5 Jun 2016
End 0.34 น. Mon 6 Jun 2016
Review Date 15.25 น. Mon 6 Jun 2016

[Fish Lapass · Rating 3 out of 5]

ผลงานเล่มที่สองของ #ภาพิมล ภายใต้สนพ.แจ่มใส #แกะรอยกามเทพ เล่มนี้ #ภามิพล ปรุงรสจัดค่ะ ตัวละครสำคัญเหมือนเดินอยู่บนเชือก...เชือกแห่งศีลธรรม หากก้าวพลาดและไม่มั่นคง เตรียมตัวร่วงหล่นสู่ความผิดบาปทันที ว่ากันด้วยเรื่องของการเลี้ยงดูบุตรของครอบครัวกันอีกสักเรื่องนะคะ เราทุกคนต่างรู้ดีว่า แม้พี่น้องที่คลานตามกันมายังมีหน้าตาหรือนิสัยไม่เหมือนกัน หากได้รับการเลี้ยงดูที่เหมาะสม ไม่เอนเอียงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง พี่น้องก็รักใคร่กลมเกลียวกัน แต่เมื่อใดที่มีอีกฝ่ายรู้สึกว่า พ่อแม่ลำเอียง...เมื่อนั้นปัญหาจะเกิดขึ้นทันที เช่นเดียวกับครอบครัวของผู้ใหญ่บ้านนามว่า บุญรอด ลูกทั้งสามอันได้แก่ รุ่งบุญ ทิวบุญ และอุ้มบุญ ทั้งสามถูกเลี้ยงดูในสถานที่เดียวกัน แต่การสั่งสอนของบุพการีกลับแตกต่างกัน อุ้มบุญ น้องสาวคนเล็กถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจ ทำผิดเรื่องใดผู้เป็นพ่อแม่ก็คอยแก้ต่างให้ตลอด เรียกกันง่ายๆ ว่า โอ๋นั่นแหละค่ะ ซึ่งผิดกับลูกสาวอีกคนอย่าง ทิวบุญ เรียกว่าแตกต่างกันสุดขั้ว แน่นอนว่าเมื่อเกิดปัญหาครั้งใด สุดท้ายพ่อแม่ก็จะไม่พูดอะไรที่ทำให้น้องต้องเสียใจ
.
ถึงแม้พี่สาวอย่างทิวบุญและน้องสาวอย่างอุ้มบุญ จะไม่ลงรอยกันในบางเรื่อง เหน็บแนมกันตลอดเวลา สายตาคอยจับผิด มีเรื่องให้ต้องผิดใจกันมา สุดท้ายยังไงเลือดก็ต้องข้นกว่าน้ำ ในวันที่ฝ่ายหนึ่งต้องเผชิญเหตุการณ์เลวร้าย ความรัก ความผูกผัน ก็ไม่สามารถทำให้อีกฝ่ายหนึ่งนิ่งนอนใจได้ ความโกรธแค้นบุคคลที่ทำให้น้องสาวของเธอเลือกที่จะทำร้ายชีวิตน้อยๆ ชีวิตหนึ่ง โดยที่น้องของเธอไม่ยอมเปิดเผยว่า #ใครคือพ่อของเด็ก เมื่อน้องเจ็บ พี่ก็เจ็บ เธอจึงพาตัวเองมาสืบหาคนคนนั้นเพื่อการแก้แค้น เบาะแสที่เจอคือ ไดอารี่กับผู้ชายสามคน
.
ช่วงเวลาแห่งการตามหาผู้ต้องสงสัยที่ทำร้ายน้องสาว ยิ่งแกะรอยเท่าไรกลับยิ่งเจอ #กามเทพ กามเทพที่คอยแผลงศรให้หลงรักหนึ่งในผู้ต้องสงสัย แต่เขามีครอบครัวอยู่แล้วนี่สิคะ จะรักหรือจะเลิกก็ตัดสินใจยาก ปัญหาของน้องสาวยังไม่สำเร็จ ปัญหาของตัวเองก็ทวีความรุนแรง เมื่อตัวเองกลับตกหลุมรักไปทั้งตัวและหัวใจ เฮ้อ...จะมองว่าผิดก็ผิด เพราะภรรยาเขายังกอดทะเบียนสมรสอยู่ จะมองว่าถูกก็ถูก เพราะถึงแม้จะมีทะเบียนสมรส แต่ก็หมดรักกันไปนานแล้ว อันนี้ก็คงแล้วแต่วิจารณญาณและความรู้สึกส่วนตัวของแต่ละคนนะคะ แต่ไม่ว่าอย่างไร...สุดท้ายคนรักกันก็ต้องทำทุกวิถีทางที่จะให้ความรักครั้งนี้เป็นเรื่องที่ถูกต้องและเหมาะสมค่ะ
.
ความโกรธแค้นก็เหมือนไฟ เราไม่สามารถบังคับทิศทางของไฟได้ มันพร้อมที่จะเผาทำลายทุกอย่าง ไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเอง

[kunaom · Rating 3 out of 5]

เป็นนิยายที่อ่านแล้วได้อารมณ์ ได้กลิ่นประมาณแรงเงา แต่อาจไม่แรงเท่า เมื่อเรื่องราวไม่ได้เน้นเนื้อหาแก้แค้นเอาคืนให้สะใจ แต่ค่อยๆให้ตัวละครได้สำนึกรู้ถึงคุณค่าบทเรียนเหล่านั้นด้วยตนเอง อาจดูเป็นนิยายเรียบๆแต่จริงๆข้างในนั้นฟาดเรียบเลยนะในแง่ของศีลธรรมจรรยา ซึ่งผู้อ่านต้องใช้วิจารณญาณและลองเปิดใจ มองให้ไกลถึงผลของการกระทำที่ผู้เขียนเสนอให้เห็นแล้วในภายหลังนั่นเอง
และตรงนี้เองที่ทำให้เราไปกันได้กับนามปากกานี้ ตรงที่ตัวละครเป็นสีเทา ไม่เว้น...พระ-นาง

ในส่วนของการสานสัมพันธ์ให้เกิดรักระหว่างพระ-นางออกจะแปลกๆขัดๆไปสักนิด จะไม่พูดถึงในมุมของนางเอกที่เธอกล้ากระโดดลงไปสานสัมพันธ์กับผู้ชายมีพันธะ'เรื้อรัง'อย่างพระเอก ด้วยบุคลิกสาวมั่นของเธอที่ปูมาแต่ต้นทำให้ไม่แปลกใจเท่าใดนัก
แต่ในมุมของพระเอกต่างหากที่เราติดใจ ที่เขามโนไกลใจเร็วกับนางเอกที่เพิ่งทำงานร่วมกันเพียงไม่นาน ในสถานะของผู้ชายที่กำลังมีปัญหาสุมอกและหวาดระแวงต่อสิ่งที่คนรักเก่าเคยหักหลังทำร้ายเขามาก่อน จุดนี้น่าจะฝังใจทำให้ไม่เชื่อใจผู้หญิงคนไหน ไม่น่าที่จะ 'ไว' ถึงขั้นคิดอนาคตกับนางเอกได้เร็วขนาดนี้ ไม่น่าที่จะ'เชื่อใจ'ผู้หญิงที่ดูมีลับลมคมในอย่างนางเอกได้เลย ถ้าเขาเห็นเธอเป็นแค่ของเล่นสำหรับผู้ชายในยามเปลี่ยวหรือยามเหงา จะทำให้คนอ่านอย่างเราเชื่อได้มากกว่าเพราะนั่นคือของธรรมชาติผู้ชาย แล้วค่อยกลับมารู้ใจตัวเองภายหลังว่าได้ทำร้ายเธอไปแล้ว ทำนองนี้จะดราม่าเรียกน้ำหูน้ำตาได้มากกว่า ...ไอ้คนอ่านนี่ก็น้ำเน่าเนอะ 555+

จุดนี้เองที่ทำให้ไม่อินเท่าที่ควรกับความรักของพระ-นางคู่นี้ ไม่ใช่ในแง่ของการคาบเกี่ยวกับเส้นศีลธรรม ไม่ได้ติดใจตรงนี้ แต่เป็นเพราะการผลักดันให้เกิดรักมันขัดความรู้สึกอย่างที่กล่าวข้างต้นนั่นเอง