Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1994, στην ποιητική σειρά των εκδόσεων Ίκαρος, που διηύθυνε ο Ευγένιος Αρανίτσης. Πρόκειται για μια θραυσματική, εσωτερική περιπλάνηση στους τόπους του άστεως και της μνήμης.
Όπως σημείωνε ο Θάνος Σταθόπουλος σε μια συζήτησή του με τον ποιητή Ηλία Λάγιο μιλώντας για το βιβλίο |Αντί, τχ. 571, 17 Φεβρουαρίου 1995|, "...θα έλεγα πως είναι ένα αποσπασματικό κείμενο. Τα αποσπάσματα μοιάζουν με σημειώσεις και σπασμένες ιστορίες. Κατά ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο, κάθε απόσπασμα είναι η προέκταση του προηγούμενου, κι έχει γραφτεί όλο μαζί μ’ αυτή τη λογική, σαν μια φυσική ροή αναπνοών. Μια σπασμένη ιστορία, όπως την ονομάζω εγώ, δεν είναι ιστορία. Είναι η καταστροφή της ιστορίας. Ας πούμε: τα ξέφτια της ιστορίας. Με το ύφος μιας ιστορίας, μιας σημείωσης ή ενός περιστατικού, μπάινω στον χώρο της ποίησης ή του παράδοξου, και το αντίθετο: με το ύφος ενός στίχου, ενός ποιήματος, μπαίνω στον χώρο της ιστορίας...".
Η δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση κυκλοφορεί με την προσθήκη ενός ποιήματος.
Ο Θάνος Σταθόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Από το 1999 έως το 2015 εργάστηκε ως παραγωγός στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ. Υπήρξε συνεργάτης της εφημερίδας "Η Καθημερινή".
Με τον συγγραφέα Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη εκδίδουν το λογοτεχνικό περιοδικό/εγχείρημα "Κορέκτ", από τις εκδόσεις Νεφέλη.