Distrutto dalla morte della donna che ama, Baltus cade in una profonda depressione. Non riuscendo ad alleviare il suo malessere, decide di lasciare l'Olanda. E su un'isoletta della Sicilia che trova la pace interiore, ma un giorno una giornalista arriva a turbare il suo riposo. Perché lo sta cercando? La pace interiore comincia già a vacillare!
Ho apprezzato moltissimo le illustrazioni, ma il racconto mi ha dato l'impressione di essere un riassunto delle puntate precedenti, una raccolta delle scene principali necessarie per comprendere la trama ma slegate tra di loro.
A história em si é bela, mas não tem nada de inovador.
A morte de alguém muito amado. As consequências que a perda dessa vida traz para os que a sobrevivem.
E se essa perda é sentida de uma forma tão profunda que faz com que quem esteja vivo, pare de viver? Ou melhor, comece a viver de uma forma "diferente".
Até que ponto essa forma "diferente" se torna suportável?
Mas a arte de Tony Sandoval é a maior riqueza deste livro.
Um traço suave, sensível, quase etéreo. Em total concordância com a história em si, mas contrastante com a mensagem brutal e crua que quer transmitir para os mais atentos.
Uma BD que vale a pena comprar e termos na nossa biblioteca pessoal. Não é daquelas que vamos à biblioteca municipal, lemos, devolvemos e esquecemos. Um livro para mais tarde esfolhear ou reler a gosto.
(PT) Baltus, fotógrafo, está desgostoso com a morte de Mónica, sua amada, e decide desistir da sua atividade. Vinte anos depois numa ilha isolada, uma repórter americana descobre-o e deseja saber porque é que ele tem o dom de adivinhar certas coisas instantes antes de acontecer.
"Ecos Invisíveis" é uma novela gráfica que lida com fantasmas de todos os tipos. Desde a perda à depressão, passando pela esperança e os fantasmas que roçam a esquizofrenia e aquilo que faz ter insónias à noite. Tudo isto desenhado de forma realista e algo cru, num misto de terror e pasmo, sentindo sempre uma atmosfera outonal.
Una delle cose più belle che abbia letto in vita mia. Gli echi invisibili sono quei ricordi che ci vengono a cercare, quelli che non vogliamo lasciare andare. Quel dolore, in altre parole, che ci macchia e ci segue come un'ombra. Tony Sandoval è un maestro nell'arte del disegno e del racconto. Sussurrando, ci racconta una storia che - apparentemente surreale - ha tanto a che fare con noi. E' uno di quei libri per cui dico: grazie. Non sarei quella che sono senza di questi.
Non potevo esimermi dal leggere qualcosa di brutto quest’anno. Del tutto incoerente, insensato e affrettato. Forse una storia che avrebbe meritato molto più approfondimento e spazio, e del tutto gestita male. Sono offesa di aver speso soldi per una cosa del genere (bellissime le illustrazioni, però, quasi da far girare la testa. Peccato).
Grazia La Padula é uma das autoras convidadas do AmadoraBD e que estará no evento entre os dias 11 e 12 de Novembro. Já conhecia outro trabalho da autora, Jardim de Inverno, uma história deliciosa que apresenta um jovem que se distancia dos pais enquanto a vida não lhe corre bem, deprimido e desiludido com a vida na cidade.
Em Ecos Invisíveis a história começa com o funeral da esposa de Baltus. Recordando os momentos em que se conheceram, e a foto que lhe tirou antes sequer de lhe saber o nome, Baltus tem uma forte premonição de que algo vai acontecer a essa foto. Sobrecarregado pelo surgir de um dom e de luto, Baltus isola-se da civilização.
Como seria de esperar, este isolamento não é eterno. Vários anos decorreram desde o seu afastamento mas ao utilizar o dom para ajudar o desaparecimento de uma rapariga local, chama a atenção de uma repórter que se encontra em busca de pessoas com essas características.
Apesar de Baltus fazer passar o seu dom como profundo conhecimento da Natureza, sem reais capacidades, a repórter, percebendo que existe algo mais, não insiste. Prefere investir num relacionamento mais pessoal com Baltus e convidá-lo ao lançamento do seu livro na cidade.
Envolvente e carregado de emoções, Ecos Invisíveis é uma história relativamente simples mas que capta o leitor desde a primeira página. É impossível não sentir o peso da perda, é impossível não sentir o peso do destino que Baltus carrega consigo e que acaba por se tornar decisivo no relacionamento com os outros.
A grande empatia que se sente em Ecos invisíveis provém, sobretudo, da expressividade dos desenhos de La Padula. A desproporção das cabeças é um mecanismo que funciona bem no destaque de expressões e emoções, diminuindo a necessidade de diálogos complexos para apresentar interacções.
Sono emozionata. Anche con questa Graphic Novel Tony Sandoval mi ha rubato il cuore, e vi assicuro che non succede tutti i giorni. "Echi Invisibili" ha un protagonista particolare, con capacità fuori dal comune ed una sensibilità smisurata. Il suo coraggio, la sua tristezza e la forza che trova nell'affrontarla si percepiscono ad ogni disegno dell'artista. Questo è uno di quei casi nel quale la storia supera i disegni, eppure i disegni sono davvero magnifici! Le illustrazioni sono colorate, evocative e permettono ai lettori di entrare a pieno nelle scene della storia. Mi è piaciuto tutto, ogni pagina, ogni azione dei personaggi e tutta l'umanità che si percepisce da questi esseri umani. Le emozioni che provano ci arrivano forti e chiare. Credo che il protagonista Baltus rimarrà a lungo nel mio cuore Non posso trovare altre parole per descriverla.
The art is so beautiful and so identical to Tony Sandoval that I completely forgot he was not the one making the art.
I was already absolutely in love with Padula's art in "Garden of Winter" but here she once again shows her amazing art.
I love the story by Sandoval. A story about dealing with loss.
Seriously, this guy is amazing and this duo is amazing. I want more from either of them!
So good!
The only negative thing is that the read is over and I can't experience it again for the 1st time, but I'll surely come back to it in the future, if fate allows it.
Senti-me extremamente atraído pela arte deste livro, muito ao estilo de Tony Sandoval (ainda que aqui, os desenhos tenham estado a cargo de Grazia La Padula e não do autor de origem mexicana). A primeira parte do livro está muito bem conseguida, com o estabelecimento de uma premissa não inovadora, mas interessante (a morte de um ente querido daquele em que a narrativa está focalizada)... No entanto, as partes que se seguem deixaram-me desorientado. Deu-me a sensação de que o argumentista se perdeu completamente no seu objectivo... Quis pôr tudo numa história só (até premonições estão metidas aqui para o meio), sem uma ligação com a história inicial... Enfim, uma confusão narrativa que me desorientou e com a qual acabo por não conseguir mais do que 3 estrelas como classificação geral (apesar de a arte merecer umas 4 ou até mesmo 5). Enfim, fiquei um pouco desiludido com o argumento... Mas não deixa de ser um bom livro.
Echi invisibili è una storia sensibile e, a modo suo, anche difficile; è una storia di dolore profondo ma anche di un immenso coraggio, quello che mai ti saresti aspettato di trovare ma che rappresenta la scelta più ovvia, quella più giusta. E il destino, a volte, lo si può cambiare: basta solo volerlo.
Melancholijny komiks o tęsknocie, która budzi ukryte demony. Baltus jest fotografem, który nie może zapomnieć swojej pierwszej miłości. Dwadzieścia lat osamotnienia na małej wyspie przerywa mu znana reporterka z Nowego Jorku - wspólny pobyt w wielkim mieście stawia na jego drodze dwie kobiety, małego chłopca, niepokój przed ponownym wejściem w życie i oczekiwanie na jego zakończenie.
Great quirky mostly beautiful art, original creepy concept, weak story, weak characters, a lot of fireworks not a lot of development. Maybe if you like graphic novels and creepy quirky things check it out.
Grafika, ilustracje są niezwykłe. Jestem zachwycona. Jeśli chodzi o samą historię - jest dość przygnębiająca i nie zawsze jasna. Nie jestem pewien, kto jest odbiorcą, ale najprawdopodobniej jest to powieś�� graficzna dla dorosłych. Baltus - fotograf opłakuje stratę ukochanej. Potem postanawia odizolować się od ludzi. Ale po tym, jak zrobił dobry uczynek, znajduje go reporterka. Przekonuje Baltusa, żeby przyjechał do Nowego Jorku. Zaczyna też znowu robić zdjęcia. Kiedy myśli, że może wszystko będzie dobrze, demony w nim znów się budzą.
I disegni e i colori sono stupendi. La storia, però, è veramente molto strana. Sembra una bozza di una trama che deve essere ancora sviluppata. Finisce in un niente, lasciando un senso di incompiutezza e spaesamento. Questo primo approccio a Tony Sandoval, di cui volevo assolutamente leggere qualcosa prima o poi non è andato per il meglio, peccato.
Un'ambientazione onirica e cupa, ricca di simbolismo. Immagini e colori molto evocativi. Tante emozioni, soprattutto senso di vuoto. Una graphic novel scomoda. Una descrizione della depressione molto dura quanto reale. Una lotta contro i demoni apparentemente persa, ma che in realtà viene vinta. Catartico.
E' una graphic novel validissima che affronta temi molto profondi! Per saperne di più guardate la recensione qui di seguito -> https://www.youtube.com/watch?v=QHHeG...
Strano, particolare, triste, irreversibile. O forse l'ho letto io in un giorno triste e così mi è parsa anche questa storia. E' una storia che comincia con una morte. Una mancanza che accompagnerà il protagonista, un giovane fotografo, fino alla fine.
Nulla di eccezionale per quanto riguarda la storia, qualcosa di abbastanza banale che si può trovare in un racconto soprannaturale ordinario. I disegni sono come sempre meravigliosi, mi sono sentita così piccina guardando la New York di Sandoval!
illustrazioni particolari: molto belle quelle paesaggistiche, ho apprezzato un po' meno quelle dei personaggi. Anche la storia non mi ha particolarmente entusiasmato. A mio avviso poteva essere sviluppata meglio.
Una storia scorrevole e avvincente che, dietro una trama apparentemente semplice, nasconde una verità con cui tutti noi abbiamo a che fare. Libro divorato in un'oretta, avrei voluto durasse di più.