What do you think?
Rate this book
De laatste oorlog
Hoe weet je wat voor mens je bent als je nooit een oorlog hebt meegemaakt? Die vraag houdt Abel Kaplan, voormalig schrijver, al zijn leven lang bezig. Pendelend tussen de twee liefdes van zijn leven stuit Kaplan tijdens een nachtelijke dwaaltocht op een verlaten schoolgebouw. Hij hoort hulpkreten, maar durft niet in te grijpen. Wanneer vervolgens een gepeste jongen bescherming bij hem zoekt en Kaplans vriendin Judith hem het oorlogsdagboek van haar vader overhandigt, dringt het tot hem door: de geschiedenis is springlevend, en het is hoog tijd om zijn plek erin op te eisen. In De laatste oorlog laat Daan Heerma van Voss op even dwingende als lichte toon Abel Kaplan de confrontatie aangaan met vragen die relevanter zijn dan ooit.
431 pages, Paperback
First published March 1, 2016
6 people are currently reading
58 people want to read
About the author
Daan Heerma van Voss
35 books32 followersDaniel Jan (Daan) Heerma van Voss is een Nederlandse schrijver. Hij is de zoon van het schrijvende echtpaar Arend Jan Heerma van Voss en Christien Brinkgreve en de broer van schrijver Thomas Heerma van Voss.
Daniel Jan (Daan) Heerma van Voss is a Dutch writer. He is the son of two writers, Arend Jan Heerma van Voss and Christien Brinkgreve and a brother to the author Thomas Heerma van Voss.
Daniel Jan (Daan) Heerma van Voss is a Dutch writer. He is the son of two writers, Arend Jan Heerma van Voss and Christien Brinkgreve and a brother to the author Thomas Heerma van Voss.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 9 of 9 reviews
January 7, 2020
Hoeveel volkomen oninteressante boeken over een fragiele man die 400 pagina’s lang zeurt en jammert dat zijn vrouw hem verlaten heeft moet ik nog doorstaan in dit leven, laat me met rust
December 24, 2022
Citaat : Wat echt grote kunstenaars kenmerkte was hun maniakale streven naar perfectie en de wond die aan dat streven ten grondslag lag.
Review : Daan Heerma van Voss (1986) is romanschrijver en historicus. Hij schrijft voor verschillende nationale en internationale kranten en tijdschriften, zoals NRC, Humo, De Morgen, Vrij Nederland, Das Magazin, De Morgen, De Volkskrant, de Israëlische krant Haaretz, het Zweedse dissidentbloggen, Svenska Dagbladet, PEN International, The New York Times en de Amerikaanse Vogue en hij is columnist bij De Morgen. Voor zijn interviews voor De Groene Amsterdammer ontving hij in 2012 De Tegel uitgereikt, de prijs voor het beste journalistieke werk van het jaar in de categorie interview.
‘Een zondagsman’ wordt genomineerd voor de Anton Wachterprijs. ‘Het land 32’ wordt genomineerd voor de Halewijnprijs en de Cutting Edge Award. ‘Ultimatum’ ontvangt een nominatie voor de Diamanten Kogel. ‘Ultimatum’ en ‘De laatste oorlog’ worden vertaald in het Duits. ‘De laatste oorlog’ wordt tevens vertaald in het Zweeds en Spaans. In deze indrukwekkende roman staat de figuur van Abel Kaplan centraal. Hij is een 49-jarige Joodse schrijver, aan de keerzijde van zijn leven. Hij is ook schooladministrateur op een islamitische school, een afgeleide baan, waarvoor hij zijn Joodse identiteit verzaakte. Hij is gescheiden, heeft een nieuwe vriendin, is getraumatiseerd door de oorlog en in strijd met het bestaan. 'Hoe weet je wat voor mens je bent als je nooit een oorlog hebt meegemaakt?' vraagt hij zich dan ook constant af.
Pendelend tussen de twee liefdes van zijn leven stuit Kaplan tijdens een nachtelijke dwaaltocht op een verlaten schoolgebouw. Hij hoort hulpkreten, maar durft niet in te grijpen. Wanneer vervolgens een gepeste Romazigeunerjongen bescherming bij hem zoekt en Kaplans vriendin Judith hem het oorlogsdagboek van haar vader overhandigt, dringt het tot hem door dat de geschiedenis springlevend is , en het voor hem hoog tijd wordt om actie te ondernemen.
Morele keuzes van een man die de oorlog niet heeft meegemaakt, het Joodse gedachtegoed en maatschappelijk ingrijpen in een ondoordringbare werkelijkheid, de leefbaarheid van de liefde door onder meer, seksuele en verbale communicatie zijn de drijfveren in dit boek en opkomen voor de gepesten maken dit werk overduidelijk tot een must voor iedereen die interesse toont in het hedendaagse maatschappelijk debat. De laatste oorlog is een subliem boek met diverse thema's en verhalen, die allen goed uitgewerkt zijn dank zij de grandioze taalvirtuoos én denker die Heerma van Voss is.
Review : Daan Heerma van Voss (1986) is romanschrijver en historicus. Hij schrijft voor verschillende nationale en internationale kranten en tijdschriften, zoals NRC, Humo, De Morgen, Vrij Nederland, Das Magazin, De Morgen, De Volkskrant, de Israëlische krant Haaretz, het Zweedse dissidentbloggen, Svenska Dagbladet, PEN International, The New York Times en de Amerikaanse Vogue en hij is columnist bij De Morgen. Voor zijn interviews voor De Groene Amsterdammer ontving hij in 2012 De Tegel uitgereikt, de prijs voor het beste journalistieke werk van het jaar in de categorie interview.
‘Een zondagsman’ wordt genomineerd voor de Anton Wachterprijs. ‘Het land 32’ wordt genomineerd voor de Halewijnprijs en de Cutting Edge Award. ‘Ultimatum’ ontvangt een nominatie voor de Diamanten Kogel. ‘Ultimatum’ en ‘De laatste oorlog’ worden vertaald in het Duits. ‘De laatste oorlog’ wordt tevens vertaald in het Zweeds en Spaans. In deze indrukwekkende roman staat de figuur van Abel Kaplan centraal. Hij is een 49-jarige Joodse schrijver, aan de keerzijde van zijn leven. Hij is ook schooladministrateur op een islamitische school, een afgeleide baan, waarvoor hij zijn Joodse identiteit verzaakte. Hij is gescheiden, heeft een nieuwe vriendin, is getraumatiseerd door de oorlog en in strijd met het bestaan. 'Hoe weet je wat voor mens je bent als je nooit een oorlog hebt meegemaakt?' vraagt hij zich dan ook constant af.
Pendelend tussen de twee liefdes van zijn leven stuit Kaplan tijdens een nachtelijke dwaaltocht op een verlaten schoolgebouw. Hij hoort hulpkreten, maar durft niet in te grijpen. Wanneer vervolgens een gepeste Romazigeunerjongen bescherming bij hem zoekt en Kaplans vriendin Judith hem het oorlogsdagboek van haar vader overhandigt, dringt het tot hem door dat de geschiedenis springlevend is , en het voor hem hoog tijd wordt om actie te ondernemen.
Morele keuzes van een man die de oorlog niet heeft meegemaakt, het Joodse gedachtegoed en maatschappelijk ingrijpen in een ondoordringbare werkelijkheid, de leefbaarheid van de liefde door onder meer, seksuele en verbale communicatie zijn de drijfveren in dit boek en opkomen voor de gepesten maken dit werk overduidelijk tot een must voor iedereen die interesse toont in het hedendaagse maatschappelijk debat. De laatste oorlog is een subliem boek met diverse thema's en verhalen, die allen goed uitgewerkt zijn dank zij de grandioze taalvirtuoos én denker die Heerma van Voss is.
August 1, 2019
De laatste oorlog ~ Daan Heerma van Voss
Vorig jaar las ik broer Thomas, dit jaar moest Daan mee (vergeef me de metonymie).
Hoofdpersoon is Abel Kaplan: semigescheiden van Eva, in een soort halve relatie met Judith, ooit schrijver, nu soort stille administratief medewerker op een islamitische school. Waar je eerst nog meent met een man te maken te hebben met wie het gewoon even minder is gelopen, verandert hij van een sneu type in een vent met enkele zulke stomme acties dat ik een beetje een hekel aan hem kreeg. Knap.🙄 (Want als je dan toch de auto van de directeur wilt bekrassen, check dan even het nummerbord?😜)
In het tweede boekdeel komt de thematiek van het gehele verhaal meer aan de orde. Oorlog en winnaars; liefde als oorlog; het joodse monopolie op verdriet; het joods-zijn; moderne zigeuneronderduik; de plaats van de schrijver/historicus in de geschiedschrijving (al dan niet met catastrofale beslissingen tot gevolg)...
Ongetwijfeld zullen meer gedachten komen bovendrijven.
Met plezier gelezen. Op de auteurssite staat de bronvermelding voor 'De laatste oorlog'.
Vorig jaar las ik broer Thomas, dit jaar moest Daan mee (vergeef me de metonymie).
Hoofdpersoon is Abel Kaplan: semigescheiden van Eva, in een soort halve relatie met Judith, ooit schrijver, nu soort stille administratief medewerker op een islamitische school. Waar je eerst nog meent met een man te maken te hebben met wie het gewoon even minder is gelopen, verandert hij van een sneu type in een vent met enkele zulke stomme acties dat ik een beetje een hekel aan hem kreeg. Knap.🙄 (Want als je dan toch de auto van de directeur wilt bekrassen, check dan even het nummerbord?😜)
In het tweede boekdeel komt de thematiek van het gehele verhaal meer aan de orde. Oorlog en winnaars; liefde als oorlog; het joodse monopolie op verdriet; het joods-zijn; moderne zigeuneronderduik; de plaats van de schrijver/historicus in de geschiedschrijving (al dan niet met catastrofale beslissingen tot gevolg)...
Ongetwijfeld zullen meer gedachten komen bovendrijven.
Met plezier gelezen. Op de auteurssite staat de bronvermelding voor 'De laatste oorlog'.
March 2, 2016
Abel Kaplan is een mislukte schrijver met een stukgelopen huwelijk. Als hij per toeval een oorlogsdagboek in handen krijgt, ziet hij z’n kans om alles recht te zetten. Maar tijdens het herschrijven van het dagboek beginnen het heden en verleden door elkaar te lopen en Kaplan denkt zelf in een oorlogstijd te leven…
Het boek komt vrij langzaam op gang. Je valt midden in het verhaal van Abel Kaplan, een mislukte schrijver, die probeert om te gaan met zijn uit elkaar gevallen huwelijk. Kaplan is een einzelgänger, de enigste contacten die hij heeft zijn met zijn ex-vrouw, zijn vriendin en een oude scharrel. Zelfs op zijn werk (na zijn mislukte schrijverscarrière is hij docent geworden) is er niemand die er naar hem omkijkt. Het boek kabbelt maar voort en er zijn weinig spannende gebeurtenissen.
In het tweede deel van het boek begint het verhaal wat beter op gang te komen. Kaplan heeft een oud oorlogsdagboek in handen gekregen en gebruikt het als leidraad voor zijn nieuwe boek. De verhalen van het oude dagboek over de Tweede Wereldoorlog en het leven van Kaplan gaan vloeiend in elkaar over en lezen als een mooie parallel. Als Kaplan zelf een onderduiker in huis neemt, lijken de twee verhaallijnen steeds meer op elkaar, het heden en het verleden zijn haast niet te onderscheiden. Vooral de verhalen uit het oude dagboek zijn interessant om te lezen. Ook komen er waargebeurde verhalen van andere WWII schrijvers zoals Binjamin Wilkomirski en Barbro Karlén voorbij, Heermaa van Voss heeft duidelijk zijn huiswerk gedaan. Dit zijn de meest pakkende gedeeltes uit het boek.
Het karakter van Kaplan is totaal niet zo pakkend. Hij komt vooral over als een onsympathieke man: als iets niet naar zijn zin gaat, slaat hij de fiets van een willekeurige leerling in elkaar en gooit stenen door de ruit van het concertgebouw. Als hij daarna ook nog eens brand sticht in zijn oude school, lijkt hij helemaal de weg kwijt te zijn. Ook is hij obsessief bezig met de Roma jongen die hij “gered” heeft, en het overschrijven van het manuscript. Kaplan denkt dat het boek alles zal rechtzetten, maar in werkelijkheid raakt hij steeds vervreemder van alles en het wordt steeds ongeloofwaardiger om zijn kant van het verhaal te zien. Ondanks de langzame start en het onaangename karakter van Kaplan zijn de mooie parallellen en het interessante plot zeker de moeite waard.
Het boek komt vrij langzaam op gang. Je valt midden in het verhaal van Abel Kaplan, een mislukte schrijver, die probeert om te gaan met zijn uit elkaar gevallen huwelijk. Kaplan is een einzelgänger, de enigste contacten die hij heeft zijn met zijn ex-vrouw, zijn vriendin en een oude scharrel. Zelfs op zijn werk (na zijn mislukte schrijverscarrière is hij docent geworden) is er niemand die er naar hem omkijkt. Het boek kabbelt maar voort en er zijn weinig spannende gebeurtenissen.
In het tweede deel van het boek begint het verhaal wat beter op gang te komen. Kaplan heeft een oud oorlogsdagboek in handen gekregen en gebruikt het als leidraad voor zijn nieuwe boek. De verhalen van het oude dagboek over de Tweede Wereldoorlog en het leven van Kaplan gaan vloeiend in elkaar over en lezen als een mooie parallel. Als Kaplan zelf een onderduiker in huis neemt, lijken de twee verhaallijnen steeds meer op elkaar, het heden en het verleden zijn haast niet te onderscheiden. Vooral de verhalen uit het oude dagboek zijn interessant om te lezen. Ook komen er waargebeurde verhalen van andere WWII schrijvers zoals Binjamin Wilkomirski en Barbro Karlén voorbij, Heermaa van Voss heeft duidelijk zijn huiswerk gedaan. Dit zijn de meest pakkende gedeeltes uit het boek.
Het karakter van Kaplan is totaal niet zo pakkend. Hij komt vooral over als een onsympathieke man: als iets niet naar zijn zin gaat, slaat hij de fiets van een willekeurige leerling in elkaar en gooit stenen door de ruit van het concertgebouw. Als hij daarna ook nog eens brand sticht in zijn oude school, lijkt hij helemaal de weg kwijt te zijn. Ook is hij obsessief bezig met de Roma jongen die hij “gered” heeft, en het overschrijven van het manuscript. Kaplan denkt dat het boek alles zal rechtzetten, maar in werkelijkheid raakt hij steeds vervreemder van alles en het wordt steeds ongeloofwaardiger om zijn kant van het verhaal te zien. Ondanks de langzame start en het onaangename karakter van Kaplan zijn de mooie parallellen en het interessante plot zeker de moeite waard.
August 22, 2020
A brave novel to investigate how Second World War affects common Europeans psychologically in 2014. It happened a long time ago, but traumas have passed on to younger generations and generate various complicated mentailies, new traumas themselves. The War never goes away in this sense, but fortunately with resoluttion it is still possible to find peace.
February 20, 2016
Eigenlijk wilde ik 3,5 sterren geven. Is helaas niet mogelijk, dan toch 4 vanwege de fantastische gelaagdheid van zijn avontuur in Hotel New York en de bijbehorende biecht aan Judith.
December 26, 2016
Erg graag gelezen! Deze personages neem ik de komende dagen nog even mee in mijn gedachten...
July 20, 2024
Vreemd verhaal. Ik kon me niet inleven in het hoofdpersonage.
Displaying 1 - 9 of 9 reviews