Ο Βερν στο βιβλίο αυτό αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στον τρόπο σχηματισμού του γαιάνθρακα. Την εποχή του Βερν τόσο η παλαιοντολογία όσο και η γεωλογία και η αστροφυσική ήταν σε νηπιακό στάδιο. Για παράδειγμα, δεν είχε απαντηθεί ούτε κατά προσέγγιση το ερώτημα για την ηλικία της Γης, παρότι η υπολογιζόμενη ηλικία αυξανόταν αλματωδώς με την πρόοδο των ανακαλύψεων. Η γεωλογία είχε απλά αρχίσει να υποψιάζεται την ύπαρξη γεωτεκτονικών δυνάμεων, διαφορετικών από τις ηφαιστειακές, αλλά η θεωρία των τεκτονικών πλακών διατυπώθηκε μετά από είκοσι πέντε με τριάντα χρόνια περίπου και εδραιώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Οι γεωλόγοι είχαν παρατηρήσει ότι τα σχήματα των ακτών στις δύο όχθες του Ατλαντικού ταίριαζαν, λες και ήταν κάποτε ενωμένα και απομακρύνθηκαν, αλλά αυτό δεν εξηγούνταν με τη θεωρία της εποχής ότι η Γη κρύωνε και συστελλόταν και αυτή η συστολή οδηγούσε σε ορογενέσεις και άλλα τεκτονικά φαινόμενα. Οι επιστήμονες ούτε που υποψιάζονταν το μηχανισμό και τις διαδικασίες πίσω από την παραγωγή ενέργειας του Ήλιου και των άστρων, και οι μόνες γνωστές τους φυσικές διαδικασίες δεν επέτρεπαν στο αστέρι μας, άρα και στη Γη, να υπάρχει πέραν των χιλιάδων, το πολύ εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων, παρότι η γεωλογία "έδειχνε" μεγαλύτερα νούμερα. Μέσα σε αυτό τον καμβά, ο Βερν είναι πολύ προσεκτικά ασαφής στις περιγραφές του όπου η επιστήμη του καιρού του δεν έδινε απαντήσεις. Παρότι στο κεφάλαιο 3 του βιβλίου περιγράφει ό,τι ήταν γνωστό στην εποχή του, το περιεχόμενο του κεφαλαίου έχει φιλολογική σχεδόν αξία και μόνο. Όποιος αναγνώστης ενδιαφέρεται για μια σύντομη περιγραφή της διαδικασίας δημιουργίας των λιθανθράκων, μπορεί ν ανατρέξει στο σχετικό σημείωμα στο τέλος της εισαγωγής αυτής. Αλλιώς, μπορεί να το ξεπεράσει και ν' απολαύσει την περιπέτεια αυτή στη γη της Σκοτίας
Verne wrote about space, air, and underwater travel before people invented navigable aircraft and practical submarines and devised any means of spacecraft. He ranks behind Dame Agatha Mary Clarissa Christie as the second most translated author of all time. People made his prominent films. People often refer to Verne alongside Herbert George Wells as the "father of science fiction."
Both stories were quite good, but the editing was terrible and took away from the enjoyment of reading them! In the first story, we are transferred to Scotland and an underground mine where dedicated workers have formed a society of their own, but someone isn't happy about it and causes problems! There's the mystery of who it is and why he is so determined to harm the people working and living there.
In the second story, we are transferred to Antarctic with a father looking out for his son, who went missing while helping another ship in trouble! Interesting setting, but Vern "lost" me in the last confrontation where bears were involved!
Δυο ευκολοδιάβαστες ιστορίες, με την δεύτερη να μου αρέσει περισσότερο, μιας και έχω διαβάσει και άλλα βιβλία με θαλλασινές περιπέτειες (μεταξύ άλλων και το σφίγγα των πάγων του ίδιου). Γραμμένες με απλή και άμεση γλώσσα, με περιγραφές τόσο ζωντανές και πλούσιες, που δεν είναι δύσκολο να μεταφερθείς στην ιστορία και να συμπαρασταθεις στις περιπέτειες του ήρωα. Αυτό που με εντυπωσιάζει στον Βερν είναι η ευρυμάθεια και η γνώση του σε μια σειρά ζητήματα (επιστημονικά φαινόμενα, κοκ). Με όποιο θέμα και αν διαπραγματεύεται, δεν παραλείπει να το συνοδεύει με στέρεες, επεξηγηματικές καταγραφές, με στόχο να κάνει να νίωσει τον αναγνώστη όσο πιο άνετα γίνεται κατά την αναγνωση του βιβλίου. Πιστεύω ότι κακώς έχει καταχωρηθεί ως συγγραφέας παιδικών και εφηβικών αναγνωσμάτων γιατί μπορεί έτσι να οδηγεί κάποιον στο να αποστρέφεται από την ανάγνωση των βιβλίων αυτών ή/και ακόμα να αφαιρεί 'κάτι' από την ανάγνωση.