... Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στον λαϊκισμό και τη δημοκρατία; Μία από τις πιο θετικές συνέπειες της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, και σε μικρότερο βαθμό των Podemos στην Ισπανία, είναι ότι μας υπενθύμισαν ότι ο λαϊκισμός δεν είναι απαραίτητα ένα δεξιό φαινόμενο. Μέχρι το 2012 σχεδόν όλα τα επιτυχημένα λαϊκιστικά κόμματα ήταν δεξιά, κυρίως ακροδεξιά, και αυτό είχε οδηγήσει πολλούς σχολιαστές να συγχωνεύουν ακροδεξιά χαρακτηριστικά όπως η ξενοφοβία με τον λαϊκισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, και περισσότερο οι Podemos, μας δείχνει ότι ο λαϊκισμός δεν είναι απαραίτητο να είναι εθνικιστικός και ξενοφοβικός...
... Ελάχιστοι προοδευτικοί που σέβονται τον εαυτό τους εξακολουθούν να παρουσιάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως μια αχτίδα ελπίδας για την Ελλάδα, πόσο μάλλον για την Ευρώπη, οι Podemos απογοήτευσαν τόσο στις δημοσκοπήσεις όσο και στις τοπικές εκλογές, και τα λίγα παλαιά αριστερά λαϊκιστικά κόμματα -όπως το Δανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (SP) και Η Αριστερά (Die Linke) στη Γερμανία- αύξησαν ελάχιστα τα ποσοστά τους. Στην πραγματικότητα, ο αριστερός λαϊκισμός παραμένει ένα αρκετά ασήμαντο πολιτικό φαινόμενο στην Ευρώπη, και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βοήθησε στην άνοδο παρόμοιων κομμάτων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες...
... Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν καλύτερο να θεωρηθεί ένα παράδειγμα ελληνικού "εξαιρετισμού" παρά μια ευρωπαϊκή εμπροσθοφυλακή. Παρόλο που η εκλογική επιτυχία του οφείλεται στη μεγάλη οικονομική κρίση του 2008, ο αριστερός λαϊκισμός αποτελεί παγιωμένο ελληνικό φαινόμενο. Κατά πολλούς τρόπους, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια σύγχρονη εκδοχή, και ακόμα και αντικατάσταση, του ΠΑΣΟΚ...
... Όμως ανεξάρτητα από το πόσο εγωκεντρική και αναποτελεσματική είναι η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης γενικά, και της Ελλάδας ειδικά, από την ΕΕ, δεν είναι η ΕΕ η αιτία των ελληνικών προβλημάτων, αλλά απλώς ένας καταλύτης. Οι Έλληνες είναι αυτοί που δημιούργησαν το δυσλειτουργικό σύστημα και οι Έλληνες είναι αυτοί που θα πρέπει να βρουν μια λύση σε αυτό. Παρόλο που ο ρόλος των ελληνικών ελίτ είναι μεγάλος, το πελατειακό σύστημα και η διαφθορά δεν θα μπορούσαν να γίνουν ενδημικά και πανταχού παρόντα χαρακτηριστικά χωρίς την ανοχή μεγάλου μέρους του πληθυσμού...
Dutch political scientist who focuses his studies on political extremism and populism in Europe. His research includes the areas of political parties, extremism, democracy, civil society and European politics.
Πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα, που αποτελείται από άρθρα που έγραψε ο συγγραφέας για το λαϊκισμό, την εξέλιξη και την άνοδό του στην ελληνική περίπτωση, συνεντεύξεις που έδωσε σε ελληνικά μέσα και κείμενα που εξηγούν τη θεωρητική βάση της ανάλυσής του και προσφέρουν μια εισαγωγή στη σύνθετη σχέση ανάμεσα στη φιλελεύθερη δημοκρατία και το λαϊκισμό. Το μεγάλο πλεονέκτημα και μειονέκτημα του βιβλίου ταυτίζονται και είναι η οπτική γωνία του συγγραφέα, που ζει μακριά από την Ελλάδα και την αντιμετωπίζει σαν μια ακόμη μελέτη περίπτωσης. Από τη μία, η απόσταση αυτή προσφέρει μια πιο καθαρή και αντικειμενική εικόνα για την Ελλάδα και βοηθάει να γίνουν σκέψεις που λόγω στεγανών και πολιτικής τοποθέτησης αρνούμαστε να κάνουμε. Από την άλλη, υπάρχουν αδυναμίες κυρίως στην πρόσληψη του ιστορικοκοινωνικού πλαισίου (σταδιακή εξέλιξη της δημοκρατικοποίησης στην Ελλάδα, αντίληψη για τη βία στην κοινωνία μας κτλ.).