De hoed van tante Jeannot

by Eric de Kuyper

Een voorstad van Brussel kort na de oorlog. De lucht zindert van de pas verworven vrijheid. Er heerst een aanstekelijke wanorde. We volgen de jonge Eric de Kuyper die, omringd door de vrouwen van zijn jeugd, spelenderwijs het plezier ontdekt dat schuilt in de wereld van de verbeelding. De kleine dandy wordt speciaal gegrepen door ballet en film. Waarom? Zijn het de betoverende verhalen van tante Jeannot of is het iets in het eigen lichaam dat, eenmaal gewekt, een uitweg zoekt? Zijn tot een obsessie aanwakkerende hartstocht ervaart hij als iets onuitsprekelijks, dat hem tegenover de volwassenen en naast de andere kinderen plaatst.

De hoed van tante Jeannot is het tweede deel in de veelgeprezen cyclus die Eric de Kuyper aan zijn kinderjaren wijdde. De wereld van zijn jeugdjaren roept hij in herinnering als een ode aan de Sehnsucht. Melancholiek van toonzetting, zonder nostalgisch te zijn. Nostalgie heeft altijd de bijklank van weemoed en treurnis. De Kuyper leert ons de Japanse beleving van denken aan het verleden als natsukashi: vrolijke, warme herinneringen.

223 pages, Paperback

Published October 1, 2015

About the author

Eric de Kuyper is een Vlaams schrijver en filmregisseur.

Eric de Kuyper in de Nederlandstalige Wikipedia

Eric de Kuyper in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Eric de Kuyper bij "Schrijversgewijs"


Eric de Kuyper is a Flemish writer and film director.

Eric de Kuyper in the English Wikipedia

Reviews

[Els Lens · Rating 5 out of 5]

Mooie beschrijvingen van het Brussel van net na de oorlog, gezien vanuit de ogen van een kind. Het zijn de herinneringen van Eric de Kuyper zelf. Het is echter niet in de ik-vorm geschreven, maar wel in de hij-vorm.
Heerlijke schrijfstijl; net zoals zijn boek 'Aan zee'.
Citaat:
"Nooit ging hij eerder naar school dan nodig was. Het spelen op de speelplaats, voordat de school begon, kon nooit echt spel zijn: men speelt niet in de muil van de wolf. Je moest wel een zeer dwaas kind zijn, gespeend van elk zelfrespect, om te gaan spelen op de speelplaats, voordat de school begon." 😃
De jaren '50, de opkomst van de tv, de grote werken in Brussel, ter voorbereiding van expo '58, enz., enz. Een prachtig tijdsdocument.

[Dettie Leestafel · Rating 5 out of 5]

Het boek staat vol gedetailleerde herinneringen die zo beeldend verteld worden dat je het gevoel hebt deel te hebben uitgemaakt van de familie en zelf in Brussel hebt gewoond. Het is heerlijk om je te kunnen onderdompelen in de verhalen maar ook in de mooie taal van Eric de Kuyper. Hij gaat moeiteloos over van het Nederlands naar het Frans zonder dat het stoort. De korte Franse zinnetjes maken de chronologisch vertelde verhalen juist authentieker. In feite kun je het boek ook niet navertellen maar moet je het gewoon lezen.
Ik heb in elk geval na zijn eerdere boek Aan zee gelezen te hebben, opnieuw genoten van de vertel- en schrijfkunst van De Kuyper, gelukkig heb ik nóg een boek van hem liggen, Drie zusters in Londen.

[Leentje · Rating 4 out of 5]

Geen waw-ervaring misschien dit boek omdat een echt verhaal ontbreekt. Maar niet alles hoeft waw te zijn om heel goed gesmaakt te worden. De ‘flarden’ over de Brusselse naoorlogse jeugdjaren zijn geschreven met een bijzonder fijne pen, die tedere nostalgie combineert met een sterk en niks ontziend psychologisch inzicht, weliswaar steeds gelouterd door een knipoog. Heerlijke weergave van de tijdsgeest en de mentaliteit van toen door de ogen van een heel bijzonder, sensitief kind: de schrijver zelf. Ik kijk uit naar de andere twee delen.

[Hermine Couvreur · Rating 3 out of 5]

Mooi boekje. Gevoelig beschreven herinneringen van een kleine jongen.

[Emi Kottasz · Rating 3 out of 5]

I read this book in Hungarian. Enjoyed the descriptions of Brussels after the war as I live here. More a collection of memories than a novel.

[Aaron Podonsky · Rating 4 out of 5]

allemaal lichtjes

[Anita · Rating 5 out of 5]

Warm. Prachtig. Diep. Goed opgebouwd. Bewonderenswaardig van eenvoud.