Η ιστορία ενός δικού μας ανθρώπου

by Νίκη Αναστασέα

Ένας ταλαντούχος ζωγράφος, ο Αλέξης Ραζής, καταρρέει στα είκοσι οχτώ του χτυπημένος από μια μορφή βαριάς μελαγχολίας. Δεκατέσσερα χρόνια μετά ο νεαρός Κωστής Σκαρλάτος αποφασίζει να γράψει ένα μυθιστόρημα για τη ζωή του. Ο επίδοξος βιογράφος, στην προσπάθειά του να γνωρίσει το έργο, τις σκέψεις και το περιβάλλον του Ραζή, συναντά τους φίλους και παλιούς συντρόφους του καλλιτέχνη, τις γυναίκες που τον αγάπησαν, τον δάσκαλο και καθοδηγητή του. Μέσα από τις μαρτυρίες τους αναβιώνουν οι ιδέες, οι αγωνίες και οι ελπίδες των ανήσυχων νέων των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, ενώ σταδιακά ξετυλίγεται το νήμα της ζωής ενός γοητευτικού και αινιγματικού προσώπου, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι την ολοκλήρωση του τελευταίου του πίνακα.

Ένας ζωγράφος, ένα έργο, μια εποχή. Άνθρωποι που θέλησαν ν αλλάξουν τη μοίρα αυτού του τόπου. Ένα βιβλίο που ιστορεί εκείνο το βουητό, το σάλαγο, το όνειρο, το μάταιο ηχοκόπημα. Αν ήταν μάταιο ή αν ήταν κάτι περισσότερο.

280 pages, Paperback

Published December 22, 2015

About the author

Η Νίκη Αναστασέα γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα αλλά έζησε τα μαθητικά και γυμνασιακά της χρόνια στην Ξάνθη. Σπούδασε δημοσιογραφία. Δούλεψε πολλά χρόνια στο χώρο του βιβλίου ως βιβλιοπώλης, βιβλιοπαρουσιάστρια σε περιοδικά και διορθώτρια. Το πρώτο της βιβλίο "Αυτή η αργή μέρα προχωρούσε" (1997) βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου του περιοδικού "Διαβάζω".

Reviews

[Maria · Rating 2 out of 5]

΄Ισως ο πήχυς ήταν ψηλά ύστερα από το "πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι", αλλά μάλλον απογοητεύτηκα. Πρόκειται για μια παλιά της ιστορία αναδομημένη, που δεν την είχα υπόψη μου, και, όπως η ίδια η Αναστασέα γράφει στον πρόλογο, χρειαζόταν αλλαγές. Δεν μπορώ βέβαια να συγκρίνω, αλλά η ιστορία που διάβασα δεν είχε ρυθμό, οι ήρωες προβλέψιμοι αν όχι καρικατούρες, η γραφή με στοιχεία βερμπαλισμού, και τελικά λίγο απ' όλα, πολιτική, φιλοσοφία, ψυχιατρική, ατάκτως εριμμένα. Ανυπομονώ να διαβάσω άλλες γνώμες.