What do you think?
Rate this book
წმინდა წყვდიადი
”ბევრი რამ გადამხდენია, მაგრამ საკუთარ თავზე დაკვირვებამ დამარწმუნა, რომ მთელი ცხოვრების განმავლობაში ყველაზე დიდი გავლენა ჩემზე დაპატიმრების ოთხწლიან მოლოდინსა და თავისუფლების სამწლიან აღკვეთას მოუხდენია. ეს გავლენა იმდენად დიდია, რომ საკმარისია, ვინმე გავიცნო, ქართველი იქნება ეს თუ უცხოელი, აუცილებლად ავუხსნი, რომ ოდესღაც პოლიტიკური პატიმარი ვიყავი.
ვიცი, რომ პირველი არ ვარ, ვისაც განსაკუთრებულმა გარემოებებმა ხელში კალამი ააღებინა, ჩვენს რიგებში გრაფომანებიც ბლომად იყვნენ და გენიოსებიც, მაგრამ მე ”კალამი ავიღე” ანუ კლავიატურა მოვირგე არა მხატვრული წიგნის დასაწერად ან დაკარგული დროის დასაბრუნებლად, არამედ დაკარგვადი პერსონაჟების გადასარჩენად, რადგან თუ ეს პერსონაჟები დაიკარგებიან, მეც დავიკარგები და ვიღაც შეცდომით იფიქრებს, რომ მართლა მიცნობდა, რაკი ჩემს რომელიმე ლექციას დასწრებია, ტელევიზიით ჩემი გამოსვლა უნახავს ან ინტერვიუ წაუკითხავს."
ვიცი, რომ პირველი არ ვარ, ვისაც განსაკუთრებულმა გარემოებებმა ხელში კალამი ააღებინა, ჩვენს რიგებში გრაფომანებიც ბლომად იყვნენ და გენიოსებიც, მაგრამ მე ”კალამი ავიღე” ანუ კლავიატურა მოვირგე არა მხატვრული წიგნის დასაწერად ან დაკარგული დროის დასაბრუნებლად, არამედ დაკარგვადი პერსონაჟების გადასარჩენად, რადგან თუ ეს პერსონაჟები დაიკარგებიან, მეც დავიკარგები და ვიღაც შეცდომით იფიქრებს, რომ მართლა მიცნობდა, რაკი ჩემს რომელიმე ლექციას დასწრებია, ტელევიზიით ჩემი გამოსვლა უნახავს ან ინტერვიუ წაუკითხავს."
268 pages, Paperback
First published January 1, 2013
20 people are currently reading
478 people want to read
About the author
Levan Berdzenishvili
19 books73 followersლევან ბერძენიშვილი დაიბადა ბათუმში. 1970 წელს დაასრულა ბათუმის საშუალო სკოლა. ორი წელი სწავლობდა საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში, ხოლო 1977 წელს დაამთავრა თსუ-ს ფილოლოგიის ფაკულტეტის კლასიკური ფილოლოგიის განყოფილება. 1990 წელს დაიცვა დისერტაცია არისტოფანეს შესახებ და მიენიჭა ფილოლოგიის მეცნიერებათა კანდიდატის ხარისხი.
1978-95 წლებში მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, კითხულობდა ლექციებს ანტიკური ლიტერატურის ისტორიაში, ასწავლიდა ძველ ბერძნულ და ლათინურ ენებს. 1978 წლიდან ეწეოდა დისიდენტურ საქმიანობას. 1978 წლის 21 მაისს ვახტანგ ძაბირაძესთან, ვახტანგ შონიასთან და დავით ბერძენიშვილთან ერთად შექმნა საქართველოს რესპუბლიკური პარტია. დისიდენტური საქმიანობის გამო იყო პოლიტიკური პატიმარი 1984-87 წლებში (გასამართლებული იყო საქართველოს სსრ სისხლის სამართლის კოდექსის 71-ე მუხლით "ანტისაბჭოთა აგიტაცია და პროპაგანდა"). სასჯელი სრულად მოიხადა მორდოვეთის ასსრ ტენგუშოვის რაიონის სოფელ ბარაშევოში, მკაცრი რეჟიმის კოლონიაში ЖX 385/3-5.
1996 წლიდან შეუდგა მოღვაწეობას არასამთავრობო სექტორში. იყო "სამოქალაქო საზოგადოების ინსტიტუტის" დირექტორი (1996-97), დააარსა "სამოქალაქო განვითარების საერთაშორისო ცენტრი" (1996), იყო ფონდ "ქართუს" დირექტორი (1997-98). 1998 წლიდან დაინიშნა საქართველოს პარლამენტის ილია ჭავჭავაძის სახელობის ეროვნული ბიბლიოთეკის გენერალურ დირექტორად. იყო 2004-2008 წლების მოწვევის საქართველოს პარლამენტის წევრი.
2009-2011 წელს მუშაობდა ამერიკის შეერთებულ შტატებში, კითხულობდა ლექციებს ამჰერსტის, მოუნტ ჰოლიოკის, სტენფორდისა და კოლუმბიის უნივერსიტეტებში. ამჟამად არის საქართველოს საზოგადოებრივ საქმეთა ინსტიტუტის სრული პროფესორი და კავკასიის უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი. 2012 წლის მოწვევის საქართველოს პარლამეტის წევრი. რესპუბლიკური პარტიის მდივანი და ეროვნული კომიტეტის წევრი. ჰყავს მეუღლე და ქალიშვილი. მისი ძმა, დავით ბერძენიშვილი აგრეთვე პოლიტიკოსია.
1978-95 წლებში მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, კითხულობდა ლექციებს ანტიკური ლიტერატურის ისტორიაში, ასწავლიდა ძველ ბერძნულ და ლათინურ ენებს. 1978 წლიდან ეწეოდა დისიდენტურ საქმიანობას. 1978 წლის 21 მაისს ვახტანგ ძაბირაძესთან, ვახტანგ შონიასთან და დავით ბერძენიშვილთან ერთად შექმნა საქართველოს რესპუბლიკური პარტია. დისიდენტური საქმიანობის გამო იყო პოლიტიკური პატიმარი 1984-87 წლებში (გასამართლებული იყო საქართველოს სსრ სისხლის სამართლის კოდექსის 71-ე მუხლით "ანტისაბჭოთა აგიტაცია და პროპაგანდა"). სასჯელი სრულად მოიხადა მორდოვეთის ასსრ ტენგუშოვის რაიონის სოფელ ბარაშევოში, მკაცრი რეჟიმის კოლონიაში ЖX 385/3-5.
1996 წლიდან შეუდგა მოღვაწეობას არასამთავრობო სექტორში. იყო "სამოქალაქო საზოგადოების ინსტიტუტის" დირექტორი (1996-97), დააარსა "სამოქალაქო განვითარების საერთაშორისო ცენტრი" (1996), იყო ფონდ "ქართუს" დირექტორი (1997-98). 1998 წლიდან დაინიშნა საქართველოს პარლამენტის ილია ჭავჭავაძის სახელობის ეროვნული ბიბლიოთეკის გენერალურ დირექტორად. იყო 2004-2008 წლების მოწვევის საქართველოს პარლამენტის წევრი.
2009-2011 წელს მუშაობდა ამერიკის შეერთებულ შტატებში, კითხულობდა ლექციებს ამჰერსტის, მოუნტ ჰოლიოკის, სტენფორდისა და კოლუმბიის უნივერსიტეტებში. ამჟამად არის საქართველოს საზოგადოებრივ საქმეთა ინსტიტუტის სრული პროფესორი და კავკასიის უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი. 2012 წლის მოწვევის საქართველოს პარლამეტის წევრი. რესპუბლიკური პარტიის მდივანი და ეროვნული კომიტეტის წევრი. ჰყავს მეუღლე და ქალიშვილი. მისი ძმა, დავით ბერძენიშვილი აგრეთვე პოლიტიკოსია.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 38 reviews
January 3, 2022
Davvero un bel modo di cominciare il 2022.
Libro magnifico, così come magnifica è la traduzione - sottolineo, dal georgiano - di Francesco Peri.
Una sorta di "Incontri con uomini straordinari" in salsa Gulag.
L'autore, nonchè protagonista, racconta del suo periodo di detenzione all'epoca della perestrojka (un Gulag decisamente attenuato rispetto a quello staliniano, ma comunque campo di lavoro) e delle persone che ha ivi incontrato. E dal momento che si trattano tutte di persone arrestate come dissidenti politici, stiamo parlando di incontri effettivamente straordinari.
Ogni capitolo del libro è dedicato ad un personaggio differente e a suo modo sempre singolare, e accanto alla descrizione della persona l'autore riesce a dipingere un affresco sincero e disilluso, ma sempre ironico, dell'URSS di allora e delle etnie che la componevano, una raffigurazione di quell'immenso impero ormai prossimo al collasso.
Super consigliato per farsi un'idea del Gulag, dell'Unione Sovietica in cui non credeva ormai più nessuno e della Georgia attuale (l'autore è effettivamente diventato un politico di spicco nel paese indipendente).
Libro magnifico, così come magnifica è la traduzione - sottolineo, dal georgiano - di Francesco Peri.
Una sorta di "Incontri con uomini straordinari" in salsa Gulag.
L'autore, nonchè protagonista, racconta del suo periodo di detenzione all'epoca della perestrojka (un Gulag decisamente attenuato rispetto a quello staliniano, ma comunque campo di lavoro) e delle persone che ha ivi incontrato. E dal momento che si trattano tutte di persone arrestate come dissidenti politici, stiamo parlando di incontri effettivamente straordinari.
Ogni capitolo del libro è dedicato ad un personaggio differente e a suo modo sempre singolare, e accanto alla descrizione della persona l'autore riesce a dipingere un affresco sincero e disilluso, ma sempre ironico, dell'URSS di allora e delle etnie che la componevano, una raffigurazione di quell'immenso impero ormai prossimo al collasso.
Super consigliato per farsi un'idea del Gulag, dell'Unione Sovietica in cui non credeva ormai più nessuno e della Georgia attuale (l'autore è effettivamente diventato un politico di spicco nel paese indipendente).
February 25, 2017
Я поражаюсь уровню людей сидевших в лагерях СССР - там шел такой культурный обмен, что немногие университеты доходили до этого уровня. Как писал в "Прогулках вокруг барака" Игорь Губермнан - "хуёвых не сОдют".
December 12, 2021
The book is great. A glimpse into the Gulag during the last years of the Soviet Union.
The only drawback is the constant referral to local culture which I was not familiar with so I couldn’t understand all the subtleties.
The only drawback is the constant referral to local culture which I was not familiar with so I couldn’t understand all the subtleties.
December 27, 2024
3.5 stele, de fapt.
November 22, 2019
When the Soviet Union decided to put all it's political prisoners in the same gulag they made one of their biggest mistakes ever.
The Soviet state designed this institution as one of the harshest means of taking away liberty. The author is taken to a gulag for political prisoners in Mordovia in the mid 80s fully expecting carnage. Instead he finds himself surrounded by some of the brightest, and most humorous minds in the Union.
Chapter by chapter, Levan Berdzenishvili tells us a story of a different inmate be he Caucasian, Baltic, Ukrainian or Russian. Every one of these men is either a distinguished scholar, a master wordsmith or a technological geniuses. Surrounded with comedians, PhD holders, some of the greatest dissidents, linguists, philosophers scientists and other genuieses, Berdzenishvili has tells us of 3 great years of his life.
Cute, at times very funny and uplifting memoir of life in a gulag.
I never thought i'd read a fun fun about gulags, but here we go :)
Small aside for readers thinking of getting this book - you must know a little bit about Georgian/Soviet culture to read this or have to be prepared to find out more before embarking on this short but sweet book as there are multiple allusions to Soviet culture that are important to the story.
The Soviet state designed this institution as one of the harshest means of taking away liberty. The author is taken to a gulag for political prisoners in Mordovia in the mid 80s fully expecting carnage. Instead he finds himself surrounded by some of the brightest, and most humorous minds in the Union.
Chapter by chapter, Levan Berdzenishvili tells us a story of a different inmate be he Caucasian, Baltic, Ukrainian or Russian. Every one of these men is either a distinguished scholar, a master wordsmith or a technological geniuses. Surrounded with comedians, PhD holders, some of the greatest dissidents, linguists, philosophers scientists and other genuieses, Berdzenishvili has tells us of 3 great years of his life.
Cute, at times very funny and uplifting memoir of life in a gulag.
I never thought i'd read a fun fun about gulags, but here we go :)
Small aside for readers thinking of getting this book - you must know a little bit about Georgian/Soviet culture to read this or have to be prepared to find out more before embarking on this short but sweet book as there are multiple allusions to Soviet culture that are important to the story.
April 5, 2019
ლევან ბერძენიშვილის ლექციებისა და გადაცემების მოსმენით მიღებული სიამოვნების საფასურად, ამ წიგნის წაკითხვა ალბათ ყველაზე მცირე რამეა, რითიც მადლიერება შეიძლება გამოხატო. ალბათ ზუსტად ასეთი ხასიათის და შემართების ადამიანებმა გაუძლეს გულაგს, საკონცეტრაციო ბანაკებს და ათას სხვა უბედურებას. ავტორი ინარჩუნებს მთელი წიგნის განმავლობაში შესანიშნავ იუმორს, ოდნავ მელანქოლიური ელფერით (ალბათ გულაგს ზუსტად ასეთი უხდებოდა). ლევან ვალერიანოვიჩი ცდილობს დაგვანახოს ის ძალიან მცირე ნათელი მხარეები, რისი პოვნაც საერთოდ შეიძლებოდა ამ საბჭოთა სიმახინჯეში. მოკლედ, ყველას გირჩევთ ვისაც დაგაინტერესებთ. მე ძალიან მასიამოვნა ამ წიგნმა. ალბათ ყველა პატიმარს შეუძლია დაწეროს ციხის საშინელებებზე რამე, მაგრამ ასეთ წიგნს ყველა ვერ დაწერს. 26 ხომიზურიანი შეფასების სისტემით ყველას სიამოვნებით ვაძლევ.
შეცდომებისთვის ბოდიში, ალბათ მრავლად მაქვს :)
Like many Soviet prison memoirs, it testifies to the power of language and humor as a survival skill and illustrates the prisoners’ determination to survive and the lengths to which they went to cope with the extreme conditions. ესეც ამონარიდი ერთ-ერთი რევიუდან წიგნზე. (სავარაუდოდ ჩემზე ბევრად ჭკვიანი და წიგნიერი ადამიანის დაწერილი).
შეცდომებისთვის ბოდიში, ალბათ მრავლად მაქვს :)
Like many Soviet prison memoirs, it testifies to the power of language and humor as a survival skill and illustrates the prisoners’ determination to survive and the lengths to which they went to cope with the extreme conditions. ესეც ამონარიდი ერთ-ერთი რევიუდან წიგნზე. (სავარაუდოდ ჩემზე ბევრად ჭკვიანი და წიგნიერი ადამიანის დაწერილი).
August 23, 2022
ძალიან კარგად დაწერილი, მსუბუქად საკითხავი წიგნი ჯოჯოხეთზე, რომელშიც პერსონაჟებმა სიკეთის სხივი დაიჭირეს და ისეთ სინათლედ აქციეს რომ კაცს ციხეში ჩაჯდომა მოგინდება, არადა აშკარად ატყობ, როგორ ექცეოდა სისტემა ადამიანებს. თუ გიყვართ ცრემლნარევი იუმორი, ერთ აბზაცზე რომ გეცინება და მეორეზე გეტირება, ეს ნაწარმოები თქვენთვისაა. რა თქმა უნდა, სუბიექტური და (მგონი) ოდნავ შელამაზებული მოგონებებია, თუმცა ეს არაფერს არ უკარგავს წიგნს, თუ არ ამდიდრებს.
June 23, 2020
წრფელი,ცოტა სუბიექტური და იუმორნარევი ჩანაწერები იმ სახელმწიფოს მსხვერპლებისა რომელსაც ერქვა საბჭოთა კავშირი.
December 29, 2024
3,5 stele
Mi-a placut cartea, a fost ca un portret al dizidentilor, al tipurilor de cetateni care au reprezentat candva un pericol mai mic sau mai mare pentru URSS. Stilul degajat al scriitorului mi-a permis sa privesc lectura cu comoditate, sa ma relaxez si sa privesc si dintr-o alta perspectiva acele vremuri.
January 16, 2020
Although it garnered a lot of rave reviews this was not my cup of tea. I didn't find it funny it was boring. Not even amusing, just dull. Sometimes a book just doesn't connect and that is what happened here.
September 21, 2021
Really struggled finishing this book, didn't find it all that funny and was overwhelmed with references about Georgia/Armenia that I didn't understand at all. This book isn't for everyone, so I can definitely see how maybe Georgians etc would have a completely different opinion.
March 24, 2016
ძალიან კარგად წერს.
ასეთი საინტერესო პატიმრებით გარემოცულ ციხეში მეც ჩავჯდებოდი, მაგრამ ესენი ხომ დისიდენტები იყვნენ და განათლებული ადამიანები, დრო კი – საბჭოთა კავშირი...
ასეთი საინტერესო პატიმრებით გარემოცულ ციხეში მეც ჩავჯდებოდი, მაგრამ ესენი ხომ დისიდენტები იყვნენ და განათლებული ადამიანები, დრო კი – საბჭოთა კავშირი...
April 23, 2020
"Quando ho lasciato il campo sono riuscito a portare via con me le lettere ricevute durante la detenzione; insieme alle mie formavano la grande epopea epistolare di un amore contrastato. Poi, un brutto giorno, sono andate distrutte, ma il fatto di averle perdute non mi rattrista più. hanno lasciato in me un ricordo luminoso, come un'unica, brevissima lettera che dice "Ti ho trovato e rimarrò per sempre al tuo fianco".
Illuminante e a tratti divertente memoir dell'autore dei tre anni (1984/87) trascorsi in un gulag sovietico. Un'insolita Spoon River dedicata ai suoi compagni di prigionia. A ognuno di loro Berdzenisvili dedica un capitolo. Ognuno speciale, ognuno in grado di insegnare qualcosa e capace di grande ammirazione. Una chiara dimostrazione di resistenza attiva, creativa, fertile: nutrire il pensiero per offuscare l'oscurantismo dell'oppressione.
"Hegel ha scritto:nel santo chiarore, / nell'alta pania della luce più pura / s'intende assai poco, e così oscurante,/ che sembra regnare una santa tenebra"
Consigliato a chi come me ha voglia di conoscere un po' la meravigliosa terra georgiana
Illuminante e a tratti divertente memoir dell'autore dei tre anni (1984/87) trascorsi in un gulag sovietico. Un'insolita Spoon River dedicata ai suoi compagni di prigionia. A ognuno di loro Berdzenisvili dedica un capitolo. Ognuno speciale, ognuno in grado di insegnare qualcosa e capace di grande ammirazione. Una chiara dimostrazione di resistenza attiva, creativa, fertile: nutrire il pensiero per offuscare l'oscurantismo dell'oppressione.
"Hegel ha scritto:nel santo chiarore, / nell'alta pania della luce più pura / s'intende assai poco, e così oscurante,/ che sembra regnare una santa tenebra"
Consigliato a chi come me ha voglia di conoscere un po' la meravigliosa terra georgiana
April 18, 2022
"Il Kgb radunava là dentro i più brillanti cervelli del Paese: se resistevi alle angherie, diventavi coltissimo".
Come si vive in un gulag? Probabilmente come in ogni altro posto: chi ha un atteggiamento negativo nei confronti della vita soffre e appassisce, chi ha un'atteggiamento positivo riesce a trovare momenti di bellezza anche nella tragedia.
Berdzenišvili e il fratello vengono incarcerati nel 1983. In questa autobiografia l'autore ci racconta di come il KGB gli "abbia fatto un favore", chiudendolo in un recinto insieme alle menti più brillanti dell'URSS. Insieme interpretano Socrate e Sherlock Holmes, leggono e partecipano ai cineforum (non senza prendere in giro il regime), discettano di politica e letteratura, di bellezza e di filosofia.
I compagni di prigionia, una volta rilasciati e tornati in tutti i cantoni dell'ex Unione Sovietica, vanno a ricoprire ruoli importanti e di successo, a dimostrazione che una rozza prigionia non può spezzare una mente viva.
Secondo me il libro va letto anche per conoscere i nomi degli oppositori al regime che non sono così famosi fuori dalla propria patria. La resistenza si fa anche senza armi, ma con parole e intelligenza.
Come si vive in un gulag? Probabilmente come in ogni altro posto: chi ha un atteggiamento negativo nei confronti della vita soffre e appassisce, chi ha un'atteggiamento positivo riesce a trovare momenti di bellezza anche nella tragedia.
Berdzenišvili e il fratello vengono incarcerati nel 1983. In questa autobiografia l'autore ci racconta di come il KGB gli "abbia fatto un favore", chiudendolo in un recinto insieme alle menti più brillanti dell'URSS. Insieme interpretano Socrate e Sherlock Holmes, leggono e partecipano ai cineforum (non senza prendere in giro il regime), discettano di politica e letteratura, di bellezza e di filosofia.
I compagni di prigionia, una volta rilasciati e tornati in tutti i cantoni dell'ex Unione Sovietica, vanno a ricoprire ruoli importanti e di successo, a dimostrazione che una rozza prigionia non può spezzare una mente viva.
Secondo me il libro va letto anche per conoscere i nomi degli oppositori al regime che non sono così famosi fuori dalla propria patria. La resistenza si fa anche senza armi, ma con parole e intelligenza.
February 12, 2023
În opinia mea, din asemenea calități - să fii cinstit, intelectual sau comunist - numai două pot fi compatibile. Un om cinstit și intelectual nu poate fi comunist; un comunist intelectual nu poate fi cinstit, iar un comunist cinstit nu poate fi intelectual.
March 18, 2025
"Adio, Gulag" este cartea unui scriitor, politician și jurnalist georgian care și-a petrecut ceva timp din viață în Gulagul Sovietic.
Nu în vremea lui Stalin sau Brejnev, ci în anii '80, "în perioada democrației sovietice, cu glasnost (transparență) și perestroika (restructurare)".
"Adio, Gulag" e redactată sub formă de memorii în care poveștește întâmplări și rememorează dialoguri cu colegii de detenție din închisoarea Barașevo din Dubravlag, lagăr înființat pentru detinuții politici, în 1948, în Republica Mordovia.
Acolo petrece Levan B, după cum mărturisește, cei mai buni 3 ani din viață, în detenție la Barașevo. Era tânăr și acolo avea o companie selectă, alaturi de alți intelectuali: "oameni pe care îi aduna atunci cu atâta râvnă KGB-ul".
Editura Corint, unde a fost tiparită, o prezintă ca "singura carte despre Gulagul sovietic pe care o citești râzând".
Nu în vremea lui Stalin sau Brejnev, ci în anii '80, "în perioada democrației sovietice, cu glasnost (transparență) și perestroika (restructurare)".
"Adio, Gulag" e redactată sub formă de memorii în care poveștește întâmplări și rememorează dialoguri cu colegii de detenție din închisoarea Barașevo din Dubravlag, lagăr înființat pentru detinuții politici, în 1948, în Republica Mordovia.
Acolo petrece Levan B, după cum mărturisește, cei mai buni 3 ani din viață, în detenție la Barașevo. Era tânăr și acolo avea o companie selectă, alaturi de alți intelectuali: "oameni pe care îi aduna atunci cu atâta râvnă KGB-ul".
Editura Corint, unde a fost tiparită, o prezintă ca "singura carte despre Gulagul sovietic pe care o citești râzând".
June 27, 2023
I really, really wanted to like this, but maybe the marketing deceived me. They claimed this would be a hilarious book about the Gulag. What it is is still interesting, but something else.
It is a series of snapshots meant to emphasise one prisoner or another, all of whom interacted with the author at some point during their captivity. Some parts are quite interesting, especially when it comes to relationships between ethnicities and the establishment of the prison "society". On the other hand, I feel like some events and discussions which probably seemed absolutely hilarious to those present do not translate so well to writing. The book feels like a long inside joke.
Again, for anyone interested in the topic, there are some interesting things. But the marketing missed the mark.
It is a series of snapshots meant to emphasise one prisoner or another, all of whom interacted with the author at some point during their captivity. Some parts are quite interesting, especially when it comes to relationships between ethnicities and the establishment of the prison "society". On the other hand, I feel like some events and discussions which probably seemed absolutely hilarious to those present do not translate so well to writing. The book feels like a long inside joke.
Again, for anyone interested in the topic, there are some interesting things. But the marketing missed the mark.
October 20, 2019
ძალიან საინტერესოდ იკითხება, ნაწარმოები დაყოფილია პერსონაჟების მიხედვით - ანუ ყოველი თავი ცალკე ადამიანია, სულ ბოლოსთვისაა მოტოვებული თვით ავტორი. საბჭოთა კავშირი დიდად არ მომწევია, 9 წლის ვიყავი როცა ოფიციალურად დაიშალა. თავს იღბლიანად ვთვლი რომ ამ და მსგავსი წიგნებით (ნაწარმოებში მოყვანილ ანდრეი სახაროვის მემუარებსაც შევეჭიდები მგონი) ვიქმნი შთაბეჭდილებას რეჟიმზე, და არ ვარ მისი თანამედროვე, არ ვკითხულობ მარქსს, ლენინს და მსგავსი იდიოტების მონაჩმახს.
April 16, 2024
2.5🌟 'datorită' neinspiratei descriere de pe copertă. Nu am găsit nimic de râs în ea, nici măcar nu încearcă să fie amuzanta. Sunt memoriile unui disident georgian in care sunt pomeniți alți disidenți ai vremii din întregul areal geografic al URSS. E o carte scrisa parcă mai mult pt sine, pentru a nu-i uita și poate pentru cunoscuții celor menționați.
Nu prezintă un interes deosebit. Nu regret că am citit-o, dar am chinui-o.
Nu prezintă un interes deosebit. Nu regret că am citit-o, dar am chinui-o.
This entire review has been hidden because of spoilers.
September 23, 2017
წიგნის დასაწყისში, თვითონ, ლევან ბერძენიშვილი განმარტავს, თუ რამ გადააწყვეტინა რომ დაეწერა.
თავიდან ბოლომდე თხრობა მიმდინარეობს იმ ადამიანებზე და იმ ადამიანების გარშემო მომხდარ ამბებზე, რომლებთანაც ის ციხემ დააახლოვა.
წიგნი საინტერესოდ იკითხება და საშუალებას გაძლევს ცოტათი კიდევ უფრო გაიცნო ლევან ბერძენიშვილი
თავიდან ბოლომდე თხრობა მიმდინარეობს იმ ადამიანებზე და იმ ადამიანების გარშემო მომხდარ ამბებზე, რომლებთანაც ის ციხემ დააახლოვა.
წიგნი საინტერესოდ იკითხება და საშუალებას გაძლევს ცოტათი კიდევ უფრო გაიცნო ლევან ბერძენიშვილი
December 20, 2020
3.5.
I’m glad I read this. An interesting portrayal of a number of heroic characters and dissidents in the gulag, told with love and fondness.
However, the translation makes the prose feel stilted and there were a large number of cultural Soviet/Georgian references, which can be quite alienating.
I’m glad I read this. An interesting portrayal of a number of heroic characters and dissidents in the gulag, told with love and fondness.
However, the translation makes the prose feel stilted and there were a large number of cultural Soviet/Georgian references, which can be quite alienating.
June 5, 2021
A laugh-out-loud recollection, full of humor and fondness, of the colorful and larger-than-life characters and individuals that had been incarcerated in the gulag with the author, and how they enlivened the grim environment of their absurd situation with their deep humanity, and peculiarities as exhibited in endless passionate debates and interactions with each other
August 28, 2020
About as much fun you can have reading about being a political prisoner. Also a crash course in linguistics, political geography, and literature of the Caucuses and former Soviet Union. Berdzenishvili is a very smart man
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 24, 2018
ისეთი წიგნია, გულს დაგწყვეტს, გულაგში რომ არ ვმჯდარვართ :)
April 28, 2019
Nel 1983 i Gulag ancora erano attivi e pienamente funzionanti. Un racconto illuminante, a dispetto del titolo.
May 28, 2019
I enjoyed Sacred Darkness through it Levan Berdzenishvili demonstrates the resilience of the human spirit and the ability to find humour in the most grim circumstances.
September 22, 2019
Absolutely hilarious and greatly written. I laughed amazed at the pranks and visions of life these super intellectuals had, even if imprisoned in a place full of desperation.
April 9, 2020
Il gulag visto e spiegato attraverso le vite di chi lo ha suo malgrado sperimentato. Interesante nella sua sconosciuta tragicità ma letterariamente lontano dall'essere un capolavoro
Displaying 1 - 30 of 38 reviews