What do you think?
Rate this book
Fjällbacka #7
Пазачът на фара
В „Пазачът на фара“, седми роман от поредицата, Ерика отглежда новородените си близнаци и се опитва да подкрепя сестра си, преживяла инцидент с драматични последици. Патрик разследва убийството на Матс Сверин, финансов директор на строителен проект за милиони. Някогашната му приятелка от училище Ани се приютява на наследения от семейството й Призрачен остров заедно с петгодишния си син Сам, решена да го предпази от дебнещото ги зло с цената на всичко. Следват още едно убийство, едно самоубийство, едно отчаяно бягство. А сто години по-рано на Призрачния остров живее странният пазач на фара Карл, поддържащ необичайни отношения с приятеля си Юлиан и жена си Емели. Интригата се заплита, мотивите на замесените лица остават неясни до последните страници и, както винаги, до изненадващата развръзка.
472 pages, Paperback
First published September 16, 2009
622 people are currently reading
8235 people want to read
About the author
Camilla Läckberg
127 books10.2k followersBefore she became one of Sweden’s most popular crime writers, Camilla Läckberg (b. 1974) worked as a marketing director and product manager for several years. Her first two crime novels, Isprinsessan (The Ice Princess) and Predikanten (The Preacher), received rave reviews from the Swedish press and quickly found a large readership. But her big breakthrough came when Stenhuggaren (The Stonecutter) was nominated for The Crime Novel of the Year award in 2005, and also when Olycksfågeln (The Stranger) and Tyskungen (The Hidden Child) were made lead titles in Bonnier’s Book Club.
Camilla’s books have gained even more popularity after being adapted into a TV-series, produced by SVT (Swedish Television).
In April 2017 her tenth book in the Fjällbacka-series, Häxan, was released – claimed to be her best novel so far! In 2019 Camilla received a diamond book for Häxan, since it has sold in over 300 000 copies in Sweden!
And in the spring of 2019 heralds the global launch of The Golden Cage, the first of two dark and suspenseful novels by Camilla Läckberg. After ten internationally bestselling novels and over 26 million copies sold, Läckberg’s next adventure will be a psychological suspense duology.
The Golden Cage was the most sold book in Sweden 2019.
Camilla’s books have gained even more popularity after being adapted into a TV-series, produced by SVT (Swedish Television).
In April 2017 her tenth book in the Fjällbacka-series, Häxan, was released – claimed to be her best novel so far! In 2019 Camilla received a diamond book for Häxan, since it has sold in over 300 000 copies in Sweden!
And in the spring of 2019 heralds the global launch of The Golden Cage, the first of two dark and suspenseful novels by Camilla Läckberg. After ten internationally bestselling novels and over 26 million copies sold, Läckberg’s next adventure will be a psychological suspense duology.
The Golden Cage was the most sold book in Sweden 2019.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 1,458 reviews
October 23, 2016
3.5 Another series I have read from the beginning, so it feels like catching up with old friends. Patrik and Eric a are somewhat back on firm ground, Patrik after a health crisis and Erika after a terrible accident. Others close to the have not fared as well. Mats, the town finance officer is found shot to death and this death will cast a wide shadow over the rest of the story.
Mothers and their children is the unifying theme of this multi thread novel. A ghost island and the inhabitants, some of which are no longer living, provide a mystical tone to this otherwise meandering crime novel. Drugs, abused wives, a money scam and a young woman with nowhere left to run.
Definitely worth reading for fans of this series, but I feel that the author tried to include too much, tackle to much in this one. Bits and pieces broke up the storyline and made it difficult to stay engaged. Still, I love the characters in this series and will read the next just to catch up on their lives.
ARC from netgalley.
Mothers and their children is the unifying theme of this multi thread novel. A ghost island and the inhabitants, some of which are no longer living, provide a mystical tone to this otherwise meandering crime novel. Drugs, abused wives, a money scam and a young woman with nowhere left to run.
Definitely worth reading for fans of this series, but I feel that the author tried to include too much, tackle to much in this one. Bits and pieces broke up the storyline and made it difficult to stay engaged. Still, I love the characters in this series and will read the next just to catch up on their lives.
ARC from netgalley.
November 25, 2016
Oh for goodness sake! I'm always on the lookout for Scandinavian-Nordic thrillers. I picked up a Book Page (or Pages, whatever) brochure from the library and they chose this as a good read. So I thought I'd try it now that Steig Larsson is gone. Way too simple. No, I am not in the sixth grade, thank you very much. Can I have a little plot, some character development? Please.
Do not recommend. Too many other goods books out there.
2 out of 5 stars.
Do not recommend. Too many other goods books out there.
2 out of 5 stars.
March 17, 2019
Tras su tramposa conclusión en “La sombra de la sirena”, volvemos a retomar las vicisitudes de la vida de Patrick y Erica. Aquel tras su amago de infarto, y esta tras su accidente, en el que la peor parada fue su hermana, que ha vuelto a quedar en estado de shock.
También tenemos, como en novelas anteriores, dos pasajes de tiempo: El presente, y una historia fechada entre 1870 y 1875 en la isla de Gråskär (La isla de los espíritus). Esta parte está quizás poco desarrollada, pues la historia daba para más, y nos deja con incertidumbres sobre el origen de la leyenda de la isla.
Desde luego que la imagen que la autora nos sigue dejando de la sociedad sueca dista mucho de ser idílico. En esta novela carga más la tinta en el tema de la violencia doméstica, pero tampoco deja de lado el mundo de las drogas y el de los grupos violentos.
En mi opinión, la autora se redime un poco en esta entrega con respecto a la anterior (La sombra de la sirena). Ofrece una lectura interesante, pero lejos de las primeras entregas, que son las que realmente me hicieron aficionarme a Camilla Läckberg. Y ¡por favor, que jubile ya al inspector jefe Mellberg, que se me está haciendo insoportable!
También tenemos, como en novelas anteriores, dos pasajes de tiempo: El presente, y una historia fechada entre 1870 y 1875 en la isla de Gråskär (La isla de los espíritus). Esta parte está quizás poco desarrollada, pues la historia daba para más, y nos deja con incertidumbres sobre el origen de la leyenda de la isla.
Desde luego que la imagen que la autora nos sigue dejando de la sociedad sueca dista mucho de ser idílico. En esta novela carga más la tinta en el tema de la violencia doméstica, pero tampoco deja de lado el mundo de las drogas y el de los grupos violentos.
En mi opinión, la autora se redime un poco en esta entrega con respecto a la anterior (La sombra de la sirena). Ofrece una lectura interesante, pero lejos de las primeras entregas, que son las que realmente me hicieron aficionarme a Camilla Läckberg. Y ¡por favor, que jubile ya al inspector jefe Mellberg, que se me está haciendo insoportable!
February 20, 2016
Το 7ο βιβλίο της σειράς, το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ. Ο λόγος που δεν του έβαλα 5 αστεράκια είναι ότι απλά δεν με ενθουσίασε τόσο πολύ.
Στα θετικά του βιβλίου είναι ότι μέχρι τις τελευταίες σελίδες δεν είχα καταλάβει το δολοφόνο, αν και κάτι είχα υποψιαστεί στην αρχή (στα άλλα βιβλία της αυτή η υποψία ήταν πολύ έντονη). Επίσης, στην τελική αποκάλυψη μου άρεσε πολύ η ειρωνεία της υπόθεσης, ότι δηλαδή ανακάτεψαν όλη τη χώρα και τελικά η απάντηση ήταν δίπλα τους.
Στις προσωπικές ιστορίες που μας απασχολούν, ο Πάτρικ και η Ερίκα έχουν αποκτήσει δυο δίδυμα αγοράκια, τα οποία η Ερίκα φροντίζει με περισσή αγάπη, ενώ ο Πάτρικ, που επίσης αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας στο προηγούμενο βιβλίο είναι πλέον καλά. Το ατύχημα της Ερίκα με την Άννα από τη μία, και το πρόβλημα υγείας του Πάτρικ από την άλλη τους έφεραν πιο κοντά και τους κάνουν να συνειδητοποιούν πόσο τυχεροί είναι που έχουν ο ένας τον άλλο και τα παιδιά τους και απολαμβάνουν χωρίς γκρίνια τις στιγμές καθημερινής ευτυχίας (μήνυμα προς όλους μας).
Για την Άννα, πάλι, τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα και πραγματικά αυτή την κοπέλα είναι να τη λυπάται κανείς με όσα έχει τραβήξει....
Θετικό επίσης θα χαρακτήριζα ότι οι παράλληλες ιστορίες είναι λίγες και δεν έχουμε να μάθουμε πολλά ονόματα. Το βιβλίο είναι αρκετά σκοτεινό και το έγκλημα που μας απασχολεί δεν έγινε για να κρατηθούν κλειστά στόματα για λόγους επαρχιακής περηφάνιας. Γνωρίζουμε ζωντανό το θύμα μας - πεθαίνει στη σελίδα 60, όμως από το οπισθόφυλλο του βιβλίου ξέρουμε ότι θα πεθάνει - και εγώ προσωπικά τον συμπάθησα ιδιαίτερα.
Στο παρόν βιβλίο η Λάκμπεργκ ασχολείται ιδιαίτερα με την ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση των γυναικών από τους συζύγους τους. Από την αρχή της σειράς είχε καταπιαστεί με αυτό το θέμα, μέσω της Άννας, όμως τώρα μας περιγράφει περισσότερες περιπτώσεις, με διάφορες καταλήξεις. Μάλιστα, πολλές σκηνές του βιβλίου διαδραματίζονται στο Freestand, μια οργάνωση που προσφέρει καταφύγιο σε κακοποιημένες γυναίκες. Είναι ένα θέμα που πραγματικά πρέπει να αναδειχθεί και να αντιμετωπιστεί, καθώς βλέπουμε ότι και στις πιο πολιτισμένες χώρες του Δυτικού Κόσμου αποτελεί πρόβλημα.
Το βιβλίο θα το σύστηνα ανεπιφύλακτα σε όλους τους φαν του σύγχρονου αστυνομικού είδους, δηλαδή του μυστηρίου με κοινωνικές προεκτάσεις. Ένα αρνητικό της Λάκμπεργκ νομίζω ότι είναι η πολυλογία της και ότι ώρες-ώρες έχει λίγο περισσότερο από το επιτρεπτό κουτσομπολίστικο ύφος, κάτι που ίσως ξενερώσει κάποιους. Εμένα πάλι αυτό δεν με πειράζει, απεναντίας, αυτή η ροή του λόγου με βοηθάει να διαβάζω πιο γρήγορα.
Στα θετικά του βιβλίου είναι ότι μέχρι τις τελευταίες σελίδες δεν είχα καταλάβει το δολοφόνο, αν και κάτι είχα υποψιαστεί στην αρχή (στα άλλα βιβλία της αυτή η υποψία ήταν πολύ έντονη). Επίσης, στην τελική αποκάλυψη μου άρεσε πολύ η ειρωνεία της υπόθεσης, ότι δηλαδή ανακάτεψαν όλη τη χώρα και τελικά η απάντηση ήταν δίπλα τους.
Στις προσωπικές ιστορίες που μας απασχολούν, ο Πάτρικ και η Ερίκα έχουν αποκτήσει δυο δίδυμα αγοράκια, τα οποία η Ερίκα φροντίζει με περισσή αγάπη, ενώ ο Πάτρικ, που επίσης αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας στο προηγούμενο βιβλίο είναι πλέον καλά. Το ατύχημα της Ερίκα με την Άννα από τη μία, και το πρόβλημα υγείας του Πάτρικ από την άλλη τους έφεραν πιο κοντά και τους κάνουν να συνειδητοποιούν πόσο τυχεροί είναι που έχουν ο ένας τον άλλο και τα παιδιά τους και απολαμβάνουν χωρίς γκρίνια τις στιγμές καθημερινής ευτυχίας (μήνυμα προς όλους μας).
Για την Άννα, πάλι, τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα και πραγματικά αυτή την κοπέλα είναι να τη λυπάται κανείς με όσα έχει τραβήξει....
Θετικό επίσης θα χαρακτήριζα ότι οι παράλληλες ιστορίες είναι λίγες και δεν έχουμε να μάθουμε πολλά ονόματα. Το βιβλίο είναι αρκετά σκοτεινό και το έγκλημα που μας απασχολεί δεν έγινε για να κρατηθούν κλειστά στόματα για λόγους επαρχιακής περηφάνιας. Γνωρίζουμε ζωντανό το θύμα μας - πεθαίνει στη σελίδα 60, όμως από το οπισθόφυλλο του βιβλίου ξέρουμε ότι θα πεθάνει - και εγώ προσωπικά τον συμπάθησα ιδιαίτερα.
Στο παρόν βιβλίο η Λάκμπεργκ ασχολείται ιδιαίτερα με την ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση των γυναικών από τους συζύγους τους. Από την αρχή της σειράς είχε καταπιαστεί με αυτό το θέμα, μέσω της Άννας, όμως τώρα μας περιγράφει περισσότερες περιπτώσεις, με διάφορες καταλήξεις. Μάλιστα, πολλές σκηνές του βιβλίου διαδραματίζονται στο Freestand, μια οργάνωση που προσφέρει καταφύγιο σε κακοποιημένες γυναίκες. Είναι ένα θέμα που πραγματικά πρέπει να αναδειχθεί και να αντιμετωπιστεί, καθώς βλέπουμε ότι και στις πιο πολιτισμένες χώρες του Δυτικού Κόσμου αποτελεί πρόβλημα.
Το βιβλίο θα το σύστηνα ανεπιφύλακτα σε όλους τους φαν του σύγχρονου αστυνομικού είδους, δηλαδή του μυστηρίου με κοινωνικές προεκτάσεις. Ένα αρνητικό της Λάκμπεργκ νομίζω ότι είναι η πολυλογία της και ότι ώρες-ώρες έχει λίγο περισσότερο από το επιτρεπτό κουτσομπολίστικο ύφος, κάτι που ίσως ξενερώσει κάποιους. Εμένα πάλι αυτό δεν με πειράζει, απεναντίας, αυτή η ροή του λόγου με βοηθάει να διαβάζω πιο γρήγορα.
January 23, 2016
Continuação da saga de Patrik Hedstrom
Camilla Lackberg volta a Fjällbacka uma sétima vez e com ela chega mais um acontecimento trágico na pequena localidade. Como qualquer série, segue os passos das obras que a precederam e, na sequência, quase tudo o que anteriormente era válido, continua a sê-lo.
A autora não se distancia muito da sua fórmula de sucesso: passado, presente e vida quotidiana, e mantém o formato tipo das narrativas originais que desaguaram em "Os Diários Secretos" - esse sim, marcadamente diferente.
O seu ponto forte continua a ser a mestria como dirige as personagens no "tabuleiro" da vida quotidiana. Claramente dando-lhes uma humanidade que as torna substancialmente mais próximas do leitor.
Cumpre com distinção, novamente, não descurando a interessante finalização do mistério que nos propõe desde a primeira página.
Nota breve para o desenlace que resultou do cliffhanger presente no título anterior ("A Sombra da Sereia"): não que desejasse que algo ainda mais trágico acontecesse, mas parece-me que o impacto foi diluído na passagem para esta sequela.
Comecei o ano literário como gostaria: na companhia de amigos habituais. Os amigos Patrik, Erica, Maja..... Dificilmente poderia ter pedido melhor.
"Uma enorme serenidade apoderou-se [dela](...). Confiava neles. Eles envolviam-nos de amor. Então instaram-na a virar-se e continuar em direcção ao horizonte sem fim. Às cegas, (...) obedeceu aqueles que haviam sido os seus únicos amigos (...). (...) dirigiu-se com esforço para onde sabia que as correntes eram mais fortes e o fundo do mar se inclinava abruptamente."
PS - mantive a estrutura da resenha anterior, adaptando-a à realidade da nova obra; desta forma garanto a congruência entre os vários livros da série.
Nota: 4.0/5.0
Camilla Lackberg volta a Fjällbacka uma sétima vez e com ela chega mais um acontecimento trágico na pequena localidade. Como qualquer série, segue os passos das obras que a precederam e, na sequência, quase tudo o que anteriormente era válido, continua a sê-lo.
A autora não se distancia muito da sua fórmula de sucesso: passado, presente e vida quotidiana, e mantém o formato tipo das narrativas originais que desaguaram em "Os Diários Secretos" - esse sim, marcadamente diferente.
O seu ponto forte continua a ser a mestria como dirige as personagens no "tabuleiro" da vida quotidiana. Claramente dando-lhes uma humanidade que as torna substancialmente mais próximas do leitor.
Cumpre com distinção, novamente, não descurando a interessante finalização do mistério que nos propõe desde a primeira página.
Nota breve para o desenlace que resultou do cliffhanger presente no título anterior ("A Sombra da Sereia"): não que desejasse que algo ainda mais trágico acontecesse, mas parece-me que o impacto foi diluído na passagem para esta sequela.
Comecei o ano literário como gostaria: na companhia de amigos habituais. Os amigos Patrik, Erica, Maja..... Dificilmente poderia ter pedido melhor.
"Uma enorme serenidade apoderou-se [dela](...). Confiava neles. Eles envolviam-nos de amor. Então instaram-na a virar-se e continuar em direcção ao horizonte sem fim. Às cegas, (...) obedeceu aqueles que haviam sido os seus únicos amigos (...). (...) dirigiu-se com esforço para onde sabia que as correntes eram mais fortes e o fundo do mar se inclinava abruptamente."
PS - mantive a estrutura da resenha anterior, adaptando-a à realidade da nova obra; desta forma garanto a congruência entre os vários livros da série.
Nota: 4.0/5.0
September 29, 2013
Really,Camilla Lackberg? Ghosts?! Ugh. While I am usually just annoyed by the overly simplistic, unbelievable saccharin nature of the protagonists' personal life, in this case even the mystery let me down. This book was lazy and disappointing. While Lackberg often uses the parallel story device effectively, here it is so bad (read: obvious what is going on) that it is laughable. And normally I enjoy the slow unravelling of the (detailed) plot, but in this book my attention wasn't captured because the red herring was so lame that I never thought it a viable explanation for the crime. There was no "aha" as things came together; rather it was a "phew" because it was done.
October 1, 2016
Two murders and no direct link to connect them. Patrick Hedstrom and his crew are trying to link them. Drugs, abuse and murder. Slow moving story but a good read. I would like to thank the publisher and Net Galley for the chance to read this ARC.
July 28, 2015
Babies, babies... coffee, coffee,... Anne is a victim again and again... babies, babies... kissing, kissing... babies, babies,... everybody has a baby... a baby is a selfralisation of a woman, of a young man, of an old single police chief, finding a "lesbian" solution, of a couple with fertility issues, finding an adoptive way. Come on! It's frustrating... maybe it's written for mums-to-be on a pregnancy leave. I'm hoping for the 8th and 9th not to feel kindergarden-like.
July 21, 2017
Aπό το Nesbo στη Lackberg… κοινώς από τα σκληρά στα μαλακά… τόσο μαλακά που δεν καταλαβαίνεις τι παίρνεις… Δεν ήξερα, δεν ρώταγα; Δηλαδή ήξερα, αλλά την έφαγα τη φόλα…
Εντάξει, δεν λέω… ωραία είναι η ζωή όταν μας έχει κάτσει ένας ήρωας και πουλάει… όμως άντε τους αναγνώστες ποιος τους χέζει, αλλά ρε Lackberg, δεν έχεις να μας πεις κάτι άλλο, εκτός από την Ερίκα που αλλάζει πάνες και τον Μπερτίλ που και αυτός αλλάζει πάνες και ταΐζει μωρά και από τα μωρά της Άννας που όλες οι συμφορές του κόσμου πέφτουν πάνω της;;;
Δυστυχώς κανένα απολύτως ενδιαφέρον δεν βρήκα στο συγκεκριμένο βιβλίο πέρα από το ρομαντικό φάρο στο εξώφυλλο και τέσσερις μετρημένες σελίδες προς το τέλος του βιβλίου. Οι ήρωες είναι οι γνωστοί, Ερίκα – Πάτρικ, Άννα – Νταν, Μπερτίλ – Ρίτα κλπ κλπ κλπ κι ένα νέο πτώμα στην ήσυχη κατά τα άλλα Φιελμπάκα, του Μάτε (ή Ματς) λογιστή του δήμου. Και φυσικά ψάχνουμε γύρω – γύρω όλοι, το δολοφόνο.
Π��ρα από το γεγονός πως οι ήρωες της Λάκμπεργκ, παραμένουν στάσιμοι και απίστευτα βαρετοί για όσους έχουμε διαβάσει όλα τα προηγούμενα βιβλία, αυτό το βιβλίο είναι ένα ‘μπουρδουλούκι’ γεγονότων, προ��ώπων και καταστάσεων. Μικρές πολύ μικρές ενότητες, πολλά πολλά πρόσωπα κι άλλα πρόσωπα, που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Άσχετες παντελώς ιστορίες μεταξύ τους, προφανώς για να μπερδέψει τον αναγνώστη ως προς το δολοφόνο, πρόσωπα και ιστορίες που αναρωτιέσαι όταν κλείνεις το βιβλίο για ποιο λόγο τα έβαλε όλα αυτά (πέρα από το προφανές για να γεμίσω σελίδες ή γιατί δεν είχα τι να πω…)
Το θέμα της κακοποίησης των γυναικών είναι κι εδώ παρόν (όχι πλέον μέσω της Άννας αλλά μέσω άλλων προσώπων) που αναρωτιέμαι αν η ιδανική σουηδική κοινωνία είναι χτισμένη πάνω σε πόνους γυναικών. Κακοποίηση, ναρκωτικά, συμμορίες μηχανόβιων, παιδικά τραύματα, μετατραυματικό στρες, οικονομικές απάτες, όλα μαζί μια ‘ρώσικη σαλάτα’… αυτά είχαμε αυτά βάλαμε…
Οι μόνες κάπως ενδιαφέρουσες σελίδες ήταν οι σελίδες του παρελθόντος (Φιελμπάκα 1875). Όμως ακόμα και σ’αυτές τις σελίδες όλο το στυλ και το μυστικό που κρυβόταν ήταν τόσο μα τόσο προβλέψιμα, τι κάνει νιάου – νιάου στα κεραμίδια…
Απ’όσο με βλέπω, θα αργήσω να ξαναδιαβάσω Λάκμπεργκ.
Βαθμολογία: ούτε τη βάση δεν πιάνει… ένα 4/10 με επιείκια…
Readathon 2017: Ένα βιβλίο μιας σειράς τεσσάρων ή περισσοτέρων βιβλίων [έλα, δεν θέλω χαζά πως δεν είναι σειρά βιβλίων…] [28/80]
http://skorofido.blogspot.gr/2017/07/...
Εντάξει, δεν λέω… ωραία είναι η ζωή όταν μας έχει κάτσει ένας ήρωας και πουλάει… όμως άντε τους αναγνώστες ποιος τους χέζει, αλλά ρε Lackberg, δεν έχεις να μας πεις κάτι άλλο, εκτός από την Ερίκα που αλλάζει πάνες και τον Μπερτίλ που και αυτός αλλάζει πάνες και ταΐζει μωρά και από τα μωρά της Άννας που όλες οι συμφορές του κόσμου πέφτουν πάνω της;;;
Δυστυχώς κανένα απολύτως ενδιαφέρον δεν βρήκα στο συγκεκριμένο βιβλίο πέρα από το ρομαντικό φάρο στο εξώφυλλο και τέσσερις μετρημένες σελίδες προς το τέλος του βιβλίου. Οι ήρωες είναι οι γνωστοί, Ερίκα – Πάτρικ, Άννα – Νταν, Μπερτίλ – Ρίτα κλπ κλπ κλπ κι ένα νέο πτώμα στην ήσυχη κατά τα άλλα Φιελμπάκα, του Μάτε (ή Ματς) λογιστή του δήμου. Και φυσικά ψάχνουμε γύρω – γύρω όλοι, το δολοφόνο.
Π��ρα από το γεγονός πως οι ήρωες της Λάκμπεργκ, παραμένουν στάσιμοι και απίστευτα βαρετοί για όσους έχουμε διαβάσει όλα τα προηγούμενα βιβλία, αυτό το βιβλίο είναι ένα ‘μπουρδουλούκι’ γεγονότων, προ��ώπων και καταστάσεων. Μικρές πολύ μικρές ενότητες, πολλά πολλά πρόσωπα κι άλλα πρόσωπα, που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Άσχετες παντελώς ιστορίες μεταξύ τους, προφανώς για να μπερδέψει τον αναγνώστη ως προς το δολοφόνο, πρόσωπα και ιστορίες που αναρωτιέσαι όταν κλείνεις το βιβλίο για ποιο λόγο τα έβαλε όλα αυτά (πέρα από το προφανές για να γεμίσω σελίδες ή γιατί δεν είχα τι να πω…)
Το θέμα της κακοποίησης των γυναικών είναι κι εδώ παρόν (όχι πλέον μέσω της Άννας αλλά μέσω άλλων προσώπων) που αναρωτιέμαι αν η ιδανική σουηδική κοινωνία είναι χτισμένη πάνω σε πόνους γυναικών. Κακοποίηση, ναρκωτικά, συμμορίες μηχανόβιων, παιδικά τραύματα, μετατραυματικό στρες, οικονομικές απάτες, όλα μαζί μια ‘ρώσικη σαλάτα’… αυτά είχαμε αυτά βάλαμε…
Οι μόνες κάπως ενδιαφέρουσες σελίδες ήταν οι σελίδες του παρελθόντος (Φιελμπάκα 1875). Όμως ακόμα και σ’αυτές τις σελίδες όλο το στυλ και το μυστικό που κρυβόταν ήταν τόσο μα τόσο προβλέψιμα, τι κάνει νιάου – νιάου στα κεραμίδια…
Απ’όσο με βλέπω, θα αργήσω να ξαναδιαβάσω Λάκμπεργκ.
Βαθμολογία: ούτε τη βάση δεν πιάνει… ένα 4/10 με επιείκια…
Readathon 2017: Ένα βιβλίο μιας σειράς τεσσάρων ή περισσοτέρων βιβλίων [έλα, δεν θέλω χαζά πως δεν είναι σειρά βιβλίων…] [28/80]
http://skorofido.blogspot.gr/2017/07/...
September 27, 2016
This is a dark tale of murder, mixed up with cocaine use, wife beating and police searching for answers to two murders. The plot moves along very slowly, as Patrik Hedstrom and his crew of police detectives try to piece together how the two murders are connected. There are a couple of subplots, a million dollar renovation of a coastal resort with a manipulative woman in charge of finances and a historical tale of unexplained deaths linked to present day ghost stories. While the ending did resolve all the plots, it took a long time to get there. There is more than one suspect, so the suspense holds throughout most of the book.
Some quotes: "Because it's said that those who die there never leave the island."
Police bureaucratic speak: "That's not something that we can confirm or deny."
I rate it 3 out of 5 stars.
Thanks to NetGalley and the publisher for a free ebook in return for an honest review.
Some quotes: "Because it's said that those who die there never leave the island."
Police bureaucratic speak: "That's not something that we can confirm or deny."
I rate it 3 out of 5 stars.
Thanks to NetGalley and the publisher for a free ebook in return for an honest review.
October 19, 2023
Ghosts, drugs, abused women, unpleasant characters, political correctness, too many pages, that's the resume, in quite a few words.
Not to mention the TOTAL LACK OF RESPECT of having tons of characters, many of them with similar names (Anne, Annia, Annicka, or Matte and Mette...) and not a character list...
PS: One star is for the children and the dogs.
Not to mention the TOTAL LACK OF RESPECT of having tons of characters, many of them with similar names (Anne, Annia, Annicka, or Matte and Mette...) and not a character list...
PS: One star is for the children and the dogs.
August 30, 2015
Take a shot for every time that Erica makes some physical effort and ends up sweaty and out of breath.
Take a shot for every time that it's mentioned how lovely and angelical the twins are. At the same time, take a shot for every time that Erica remembers what a hard time she had with Maja.
Take a shot for every time that Sam is mentioned to be asleep.
Take a shot for every time they have a cup of coffee.
Take a shot for every time that it's mentioned how lovely and angelical the twins are. At the same time, take a shot for every time that Erica remembers what a hard time she had with Maja.
Take a shot for every time that Sam is mentioned to be asleep.
Take a shot for every time they have a cup of coffee.
April 19, 2017
Mais um livro de Camilla, ao estilo de... Camilla, obviamente! Com isto quero dizer que tudo o que os seus livros têm de bom, este também teve, apesar de haver histórias paralelas perfeitamente descartáveis neste enredo. Mas aquilo que me tem vindo a desagradar, mais uma vez manteve-se. O facto de Gosta, em todos os livros, perturbar sempre a investigação de uma forma não intencional começa a ser demasiado repetitivo. E este é apenas um exemplo... No entanto, continua a ser um livro de ávida leitura: uma vez iniciado, não conseguimos parar de ler!
September 29, 2023
2,5 👻
Após terminar o último livro, A Sombra da Sereia, que terminou com um grande momento de suspense, não resisti e passei imediatamente para este.
Depois de saciar a minha curiosidade, fui arrastando a leitura devido às numerosas histórias paralelas e ao aparecimento dos meus amigos fantasmas.
Dou assim por terminadas as leituras para #CrimeNaAreia. Para o ano há mais!
Após terminar o último livro, A Sombra da Sereia, que terminou com um grande momento de suspense, não resisti e passei imediatamente para este.
Depois de saciar a minha curiosidade, fui arrastando a leitura devido às numerosas histórias paralelas e ao aparecimento dos meus amigos fantasmas.
Dou assim por terminadas as leituras para #CrimeNaAreia. Para o ano há mais!
January 1, 2023
Στη δεύτερη ανάγνωση μου άρεσε περισσότερο συγκριτικά με την πρώτη φορά. Λίγο διαφορετικό αυτό το βιβλίο ενέχει και το στοιχείο του φανταστικού.
August 12, 2018
Αν και εξαιρετικά προβλέψιμο, ήταν ευκολοδιάβαστο και πέρασα καλά διαβάζοντάς το!
February 20, 2016
Another series that's turning into a bit of a disappointment...Ms Lackberg chooses to turn her police protagonists into bumbling Keystone Kops in order to score a few plot developments: forgetting to check the victim's laptop, cell phone, AND a key piece of evidence literally pocketed by one of the investigators and forgotten about? Please. Unlike some of the other reviewers, I did enjoy the historic sub-plot, maybe because it distracted from all of the misery facing both Hedstrom's and the murder victim's families. Definitely at least one too many red herrings, though the twist at the end was quite good.
November 6, 2016
Hmmm, I raced through "The Lost Boy." It picked right up from where the previous book in the series ended so right away you find out how the cliffhanger ending is resolved. I still love the characters in this series, but the stories are just getting weaker (in my opinion.) This one mixed old ghosts with drug dealers and a battered women's shelter. And everyone was mostly sad in this novel. There was also the building of a new hotel and a bother/sister con artist team. Lots going on, I still can't figure what the tie-in is for hotel and the embezzlement scheme. It was like a whole random plot line thrown into the middle of the story for no reason. I have no idea what happened to Lackberg as she was writing this. Maybe her editor went on vacation? It's just a big messy mess.
This series is all translated from the Swedish - so I think I'm caught up with the translations as "The Lost Boy" was published in 2009 and the translated version just came out in English last month. I think I'm happy to be released from Lackberg's grip for a while. I read the seven of these Patrik Hedstrom novels that have been translated in one long binge. You really do have to read these in order. I've thoroughly enjoyed the entire series (even this mess, just because I care about all these people who people Fjallbacka) and will look forward to the next one that's published in English. But for now, I'm happy to move on to reading something different.
This series is all translated from the Swedish - so I think I'm caught up with the translations as "The Lost Boy" was published in 2009 and the translated version just came out in English last month. I think I'm happy to be released from Lackberg's grip for a while. I read the seven of these Patrik Hedstrom novels that have been translated in one long binge. You really do have to read these in order. I've thoroughly enjoyed the entire series (even this mess, just because I care about all these people who people Fjallbacka) and will look forward to the next one that's published in English. But for now, I'm happy to move on to reading something different.
March 10, 2016
Η Camilla Lackberg είναι μια πολύ καλή συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Βέβαια, πιστεύω ότι έχει γράψει καλύτερα μυθιστορήματα από αυτό. Εκείνο που δεν μου αρέσει στα μυθιστορήματα της είναι πως συνήθως καταλαβαίνω ποιος έχει διαπράξει το έγκλημα. Παρόλα αυτά μου αρέσουν πολύ οι ήρωες της και η εξέλιξη τους
June 7, 2017
Μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα όσα έχω διαβάσει μέχρι σήμερα. Από αστυνομικής πλευράς η ιστορία ήταν ενδιαφέρουσα και σίγουρα δεν πρόδιδε τον ένοχο από νωρίς όπως συνέβαινε με την πλειοψηφία των άλλων της βιβλίων.Ασχολείται με την σχέση μητέρας παιδιού μέσα από τις πολλαπλές σχέσεις που αναφέρει στο βιβλίο και εμβαθύνει στην ενδοοικογεναιακή βία και στην κακοποίηση των γυναικών που εν μέρει είναι παρούσα και στα προηγούμενα βιβλία της μέσω της Άννας. Μειονέκτημα ίσως ότι σε μερικά σημεία γίνεται αναλυτική υπέρ του δέοντος.
September 29, 2015
4 de 5 estrellas ⭐️⭐️⭐️⭐️ (me ha encantado)
Los libros de Camilla me gustan muchísimo, Patrick y Erica son personajes a los que les tengo enorme cariño aunque también me pongo tierna con el desastroso Melberg.
Esta historia me ha tenido intrigada hasta el final y para nada me esperaba quien estaba detrás del asesinato de la novela.
Me quedan solo dos novelas de la saga y estoy deseando leer que la escritora se ha puesta a escribir el siguiente de la saga.
Los libros de Camilla me gustan muchísimo, Patrick y Erica son personajes a los que les tengo enorme cariño aunque también me pongo tierna con el desastroso Melberg.
Esta historia me ha tenido intrigada hasta el final y para nada me esperaba quien estaba detrás del asesinato de la novela.
Me quedan solo dos novelas de la saga y estoy deseando leer que la escritora se ha puesta a escribir el siguiente de la saga.
February 13, 2022
Seguimos en el tranquilo pueblo de Fjällback, que bien que sea tranquilo, que si no, se imaginan cómo sería 🤣🤣; como todos los anteriores libros de la saga, Patrick y Erica son personajes principales, tienen ahora sus gemelos y se portan bien como padres, ya no tienen el estrés de padres primerizos, sin embargo no todo es felicidad, Anna hermana de Erica, ha tenido un accidente y está atravesando una etapa difícil ( la verdad que esta chica no sale de una mala para entrar en otra peor). Pero bueno vamos al asesinato; el cadáver de Mats es encontrado por sus padres con un balazo en el cuello, los padres de la víctima deciden ir a casa de su hijo porque este no réponde, los dos en choc, llaman a la policía y Patrick es el encargado del caso, Mats es conocido en el pueblo y’a que nació y se crío allí y fue a la escuela junto con Erica. Por otra parte tenemos otras tramas secundaria de la historia, como mujeres maltratadas y la historia de la asociación donde trabajaba la víctima. Annie ultima persona en ver con vida a Mats, se aloja con su pequeño hijo, en una isla misteriosa, otras tramas secundarias son desgarrada en la historia lo que te mantiene enganchado, también resaltan sucesos para normales en la isla del faro. El final fue totalmente inesperado. 4 ⭐️
February 12, 2020
Η έβδομη περιπέτεια με πρωταγωνιστές τον επιθεωρητή Πάτρικ και την Έρικα ήταν δυστυχώς μέχρι τώρα η χειρότερη της σειρας. Εξεπλάγην δυσάρεστα γιατί όλα τα προηγούμενα βιβλία της Λακμπεργκ μου αρεσαν παρά πολύ. Το συγκεκριμένο ήταν ανευρο χωρίς εκπλήξεις και χωρίς καμία δράση. Αργή πλοκή και ιστορίες που μπλέκονταν η μια με την άλλη. Με εκανε να βαρεθω. Ελπίζω στα επόμενα βιβλία της σειράς να βρω την παλιά καλή Λακμπεργκ.
February 15, 2017
След пет прочетени книги, „Пазачът на фара“, шестата от поредицата, може би ще ми е последната на Лекберг. При това ги чета с големи интервали, които запълвам с четива от всякакви жанрове. И въпреки това не мога да не забележа тенденциите, които се повтарят. То и колко ли различни криминални случаи може да има в малко градче като Фелбака?
Няколко са ми проблемите точно с тази книга. На първо място поредното малтретиране на жени и деца. Това присъства в почти всяка от предишните, под една или друга форма. Бих искала да разбера от достоверен източник дали това е сериозен проблем в Скандинавските страни или скандинавските автори просто са яхнали вълната и свирят на точно тази тънка струна на обществото. Не съм била там, нямам информация, но все пак съм подочула това-онова. Например за възможността социалните служби да извеждат децата от застрашена среда при минимално подозрение за насилие. И изведнъж се оказва, че жени и деца са малтретирани по най-жесток начин, а никой не може да ги защити – нито държавата, нито полицията, нито неправителствените организации. Струва ми се твърде преекспонирано, но пък знае ли човек, може да е истина. Остава ми впечатление, че такива случаи са по-скоро правило, а не изключение.
Но ако скандинавските писатели просто експлоатират темата – това не ми харесва. И не са само авторите на криминалета. Може би такъв род литература стига до българския книжен пазар, не знам. Просто тенденцията не ми харесва, затова не смятам да се занимавам повече.
Друг проблем с „Пазачът на фара“ – много мудно действие. Повтаряне на едни и същи неща, дори с едни и същи изрази, което не допринася за действието. Все едно на Лекберг й плащат на брой думи. Спокойно можеха да се спестят едни 100-150 страници от обема, без сюжетът да пострада. Иначе полицаите са симпатични, криминалната нишка горе-долу бива, но това протакане къса нервите.
Няколко са ми проблемите точно с тази книга. На първо място поредното малтретиране на жени и деца. Това присъства в почти всяка от предишните, под една или друга форма. Бих искала да разбера от достоверен източник дали това е сериозен проблем в Скандинавските страни или скандинавските автори просто са яхнали вълната и свирят на точно тази тънка струна на обществото. Не съм била там, нямам информация, но все пак съм подочула това-онова. Например за възможността социалните служби да извеждат децата от застрашена среда при минимално подозрение за насилие. И изведнъж се оказва, че жени и деца са малтретирани по най-жесток начин, а никой не може да ги защити – нито държавата, нито полицията, нито неправителствените организации. Струва ми се твърде преекспонирано, но пък знае ли човек, може да е истина. Остава ми впечатление, че такива случаи са по-скоро правило, а не изключение.
Но ако скандинавските писатели просто експлоатират темата – това не ми харесва. И не са само авторите на криминалета. Може би такъв род литература стига до българския книжен пазар, не знам. Просто тенденцията не ми харесва, затова не смятам да се занимавам повече.
Друг проблем с „Пазачът на фара“ – много мудно действие. Повтаряне на едни и същи неща, дори с едни и същи изрази, което не допринася за действието. Все едно на Лекберг й плащат на брой думи. Спокойно можеха да се спестят едни 100-150 страници от обема, без сюжетът да пострада. Иначе полицаите са симпатични, криминалната нишка горе-долу бива, но това протакане къса нервите.
October 14, 2019
Enganchada a la vida personal de Erika y Patrick.🤭
La trama de este libro es entretenida pero no me ha enganchado. Aunque tenía elementos prometedores, incluida una historia del pasado y una "isla de los espíritus", no ha conseguido fascinarme. Me ha faltado más intriga y giros.
Tampoco ha ayudado el hecho de que muchas pistas importantes yo ya las había averiguado hace mucho, por lo que sentía como si fuese por delante de la investigación. Definitivamente, eso le quita toda la gracia al caso. 🙄 Se salva que muchos elementos no los veía venir, y tiene algunos giros buenos.
Aún así, lo he leído con ganas y estaba muy interesada en la vida personal de los protagonistas y los demás. Creo que cada vez ellos abarcan más parte de los libros de Camilla, y aunque me encanta, me gustaría que los casos fuesen más complejos también. Que un cosa no reste a la otra.
Otro libro más de esta saga! 👏💕
La trama de este libro es entretenida pero no me ha enganchado. Aunque tenía elementos prometedores, incluida una historia del pasado y una "isla de los espíritus", no ha conseguido fascinarme. Me ha faltado más intriga y giros.
Tampoco ha ayudado el hecho de que muchas pistas importantes yo ya las había averiguado hace mucho, por lo que sentía como si fuese por delante de la investigación. Definitivamente, eso le quita toda la gracia al caso. 🙄 Se salva que muchos elementos no los veía venir, y tiene algunos giros buenos.
Aún así, lo he leído con ganas y estaba muy interesada en la vida personal de los protagonistas y los demás. Creo que cada vez ellos abarcan más parte de los libros de Camilla, y aunque me encanta, me gustaría que los casos fuesen más complejos también. Que un cosa no reste a la otra.
Otro libro más de esta saga! 👏💕
May 2, 2020
Camilla Lackberg é a minha escritora de eleição. De todos os livros que li até agora, nunca nenhum me defraudou, bem pelo contrário. A pessoa vai com as expectativas em alta e no fim fecha o livro com o sorriso de quem vê as suas expectativas superadas. Aconselho a lerem a série do início, tudo encaixa melhor. E como vamos acompanhando a evolução das personagens, à medida que avançamos na série, vamos desenvolvendo uma empatia tal que quase parecem reais. Adoro! É fabuloso como a autora consegue desenvolver várias histórias em simultâneo, que nada parecem ter em comum, e, aos poucos, começam a encaixar umas nas outras de forma a permitir-nos ter uma visão completa dos acontecimentos narrados. Ainda agora terminei este e já estou ansiosa pelo próximo.
October 29, 2021
Not her best work. The author tried to do to much. A scam, drugs, abused women and ghosts. Nathalie returns home to an island haunted by ghosts with her son Sam who is unresponsive after her husband a drug dealer is brutally murdered. I figured out what had happened after a few chapters.
The spa scam with Vivienne made no sense. Even in Sweden contractors would want some form of payment and not wait till the end of s project to be paid.
The abusive Stefan with his wife who went back was just bizarre. Patrik and Erika are characters I like as well as Anna so I will read another one and hope not to be disappointed. I did like the setting of the ghost island.
The spa scam with Vivienne made no sense. Even in Sweden contractors would want some form of payment and not wait till the end of s project to be paid.
The abusive Stefan with his wife who went back was just bizarre. Patrik and Erika are characters I like as well as Anna so I will read another one and hope not to be disappointed. I did like the setting of the ghost island.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 22, 2015
Quando estamos familiarizados com uma personagem, a sua família e o seu mundo, cada evolução, cada história e cada acontecimento novo nos dão a sensação de um conforto agradável.
No seguimento dos livros anteriores, ao abrir um novo livro da Camilla Läckberg é como se o espaço temporal entre leituras não existisse.
É uma boa segurança encontrar-me entre conhecidos, deixar-me envolver nas memórias passadas e deixar a história guiar-me sem grandes inovações, mas também sem surpresas desagradáveis. A série mantem a qualidade que sempre teve e é mais um bom livro de mistério.
No seguimento dos livros anteriores, ao abrir um novo livro da Camilla Läckberg é como se o espaço temporal entre leituras não existisse.
É uma boa segurança encontrar-me entre conhecidos, deixar-me envolver nas memórias passadas e deixar a história guiar-me sem grandes inovações, mas também sem surpresas desagradáveis. A série mantem a qualidade que sempre teve e é mais um bom livro de mistério.
August 9, 2020
Pie septītā sērijas romāna sajūsma ir zudusi. Tā drīzāk ir lasīšana, sagaidot un izbaudot iepriekšparedzamas sajūtas un pieķeršanos. Kā jau tas ir ar seriāliem: vai nu uz ekrāna, vai uz papīra.
Šis konkrētais detektīvs nebija slikts, arī lubenes bija tuč mazāk nekā iepriekšējās grāmatās. Vienkārši kaut kā nesaslēdzos ar tēmu un risinājumu.
Šis konkrētais detektīvs nebija slikts, arī lubenes bija tuč mazāk nekā iepriekšējās grāmatās. Vienkārši kaut kā nesaslēdzos ar tēmu un risinājumu.
May 19, 2019
Already as I'm writing this the story is a bit hazy. I have been distracted by visitors so did not do my review straight away.
I did enjoy it although it although it seems many didn't. Lackberg employed the historic sub-plot device effectively yet again. I do like that trick. The historic story was very sad, as was the modern day parallel actually. There was further development of the characters too. Erica now has baby twin boys. Her sister Anna is in meltdown after losing her baby to a miscarriage following a traumatic car accident and Patrick has had his own health scare. Patrick, sadly, seemed a bit bumbling this time around. In addition we have a haunted island, an unexplained murder and greedy developers.
If you haven't read any of these books before this one is probably not the best place to start. Otherwise you should just make up your own mind. This is one of the series I follow that I describe as more 'quiet'. The plots are usually more mystery than adrenalin fuelled romp. I generally find these books quite satisfying but appreciate that not everyone does.
I did enjoy it although it although it seems many didn't. Lackberg employed the historic sub-plot device effectively yet again. I do like that trick. The historic story was very sad, as was the modern day parallel actually. There was further development of the characters too. Erica now has baby twin boys. Her sister Anna is in meltdown after losing her baby to a miscarriage following a traumatic car accident and Patrick has had his own health scare. Patrick, sadly, seemed a bit bumbling this time around. In addition we have a haunted island, an unexplained murder and greedy developers.
If you haven't read any of these books before this one is probably not the best place to start. Otherwise you should just make up your own mind. This is one of the series I follow that I describe as more 'quiet'. The plots are usually more mystery than adrenalin fuelled romp. I generally find these books quite satisfying but appreciate that not everyone does.
Displaying 1 - 30 of 1,458 reviews