Het is onlosmakelijk verbonden met de wielersport: renners blinken een korte periode uit, om vervolgens te verdwijnen in de vergetelheid. Sommigen vinden het geluk in een rustig bestaan buiten de schijnwerpers, maar de levens van veel van die ‘vergeten renners’ verlopen minder geruisloos. Zodra de fiets voorgoed in de schuur wordt gezet, dienen depressies, criminaliteit en wonderbaarlijke loopbaankeuzes zich aan. Frank Heinen raakte gefascineerd door deze (anti)helden en schreef een serie korte reportages over hen. Op heldere, geestige wijze portretteert hij in Uit koers de mannen voor wie de tijd na de koers de zwaarste beproeving blijkt. Van Thaddäus Robl tot Jérémy Honorez, van een vertegenwoordiger in verrassingseieren tot een bankrover en van een erotische wildwestbar in Sankt Gallen tot een hutje in Rwanda: een wielerleven bestaat vaak uit meer dan wielrennen alleen.
Ik kende hem niet als schrijver van boeken over sport maar ben via de TV quiz “De Slimste Mens” bij de schrijver Frank Heinen uitgekomen en dit is zijn eerste sportboek uit 2014. Het behandelt met korte verhaaltjes de levens van een groot aantal wielrenners, waarvan de meeste de top net niet of helemaal niet gehaald hebben. Daarbij begint hij bij wielrenners die nog in de 19e eeuw geboren zijn tot het heden, dus het is ook een reis door de tijd. Het merendeel van de verhalen is vrij triest, een worsteling om de top te halen, wat dan vaak niet blijkt te lukken en dan voor velen een leven na het wielrennen dat ook mislukt. Vooral de verhalen van renners die in de periode 1985 tot 2005 hebben gefietst geven een bittere nasmaak door het structureel gebruik van doping in die periode. Het aantal zelfmoorden en totaal mislukte levens is wel erg hoog in dit boekje waardoor in mijn optiek de balans een beetje zoek is. Natuurlijk verliezen de meeste wielrenners meer wedstrijden dan ze winnen, maar er zijn denk ik best wel verhalen die op een goede manier aflopen en toch de moeite waard zijn te vertellen. Zelf zegt de schrijver in zijn voorwoord: “geluk is een saai verhaal”. Ik zou daar tegenover willen stellen dat alleen maar ellende afstompt. Nu geeft het boekje wel een heel duister beeld van het wielrennen en dat gaat na 300 pagina’s wat tegenstaan. Wat ook opvalt is dat hij geen Nederlands wielrenners bespreekt, waarschijnlijk omdat die verhalen voor zijn, Nederlandse, publiek al veel te bekend zijn en hij wil zich niet bezondigen aan “zaaf” verhalen, wielerclichés.
Een fietsboek dat er uit springt. Allemaal verhalen over het leven van wielrenners waar een rouwrandje aan zit. Geeft wel aan hoe verdorven de sport is en hoe moeilijk het is om in het peloton dopingvrij te blijven. Weinigen kunnen de verleiding weerstaan. Wat niet zelden op tragische wijze zijn einde vindt. Depressie en criminaliteit liggen op de loer.
Stortvloed aan kleine monumentjes voor minder bekende wielrenners met veelal zwarte levenslopen. Heinen schrijft sterk, lyrisch, en voorkomt daarmee in clichés of herhaling te vervallen, knap voor een boek met deze opzet.
Een fijne collectie aan wielercolumns. Ik geniet erg van Heinen's droge humor dat tussen de regels door prettig opborrelt. Net geen 5 sterren, doordat het tijdperk 1920-1960 me te weinig boeit om alle stukjes te willen lezen.
4.5 ster, column naar column een fijne kijk op een onderbelicht facet van de wielerwereld.
Mooie verzameling van veelal treurige verhalen over wielrenners van weleer. Veel epo, veel drank, veel coke, veel hartstilstanden, maar vooral veel zelfmoord. Ondanks dit alles veel pagina’s genoten van de opzet en mooie zinnen, en ja, af en toe zelfs kunnen lachen om alle tragiek.
Heerlijk boek. Wat gebeurt er als het laatste applaus heeft geklonken. Ronkende dramatische verhalen. Schrijver gaat wel vaak erg ver in het ronken. Dan wordt het ronken om te ronken. Maar verder een aanrader.
Niet zo goed als het boek over vergeten voetballers, maar dat is logisch aangezien dit een van Heinens eerste boeken is. Toch is er bijna niemand die zo goed literair over sport kan schrijven, helemaal niet in Nederland. Van genoten!
3.5 - een aantal bekende maar toch voor mij vooral onbekende verhalen. Frank Heinen is handig met woorden en weet de verhalen daarmee meer schwung te geven. Vrij veel dood en verderf, maar daar ontkom je niet aan als je de krochten van de wielersport induikt.