The Woman's Part: Feminist Criticism of Shakespeare

by Carolyn Lenz (Editor), Gayle Greene (Editor), Carol Neely (Editor)

Examines the plays of William Shakespeare from a feminist point of view and analyzes his portrayal of women

Genres: Shakespeare, Nonfiction

348 pages, Hardcover

First published January 1, 1980

Reviews

[Dream.M · Rating 4 out of 5]

در کتاب The Woman’s Part: Feminist Criticism of Shakespeare (1980)، پانزده مقاله به ‌نقش و قدرت زنان در نمایشنامه‌های شکسپیر می‌پردازند. من تعدادی از مهم‌ترین مقاله‌های این مجموعه که به ‌نوعی به قدرت زنانه (چه در شکل اجتماعی، جنسی، یا نمادین) اشاره دارن رو خوندم .
این مجموعه مقالات از اولین و مهمترین مقاله هایی هستن که آثار شکسپیر رو از منظر فمینیستی تفسیر می‌کنن.

1. "The Woman’s Part: Female Sexuality as Power in Shakespeare’s Plays" – Paula S. Berggren

تمرکز بر بدن زنانه به‌مثابه ابزار قدرت.
نمونه‌ی محوری: کلئوپاترا.
نشان می‌ده که زنان چگونه از جنسیت برای تأثیرگذاری استفاده می‌کنن.

2. "Those ‘soft and delicate desires’: Much Ado About Nothing and the Violence of Courtship" – Linda Woodbridge

بررسی خشونت زیرپوستی در معاشقه‌ها و روابط عاشقانه.
نشان می‌ده چطور زنان با زیرکی از دل همین خشونت‌ها قدرت چانه‌زنی پیدا می‌کنن.
بئاتریس نمونه‌ زنیه که در دل سنت‌های مردسالار، کنش‌گر باقی می‌مونه.

3. "Counsels of Gall and Grace: Intimate Advice in Hamlet" – Lisa Jardine

تمرکز بر زنانی مثل گرترود و افلیا در هملت.
تحلیل اینکه زنان چطور در پسِ ظاهر ساکت و مطیع، کنترل‌های پنهان و خردورزی خود رو اعمال می‌کنن.
برقراری نوعی قدرت از مسیر "نصیحت" و "درون‌نگری".

4. "On the Margins of Patriarchal Discourse: The Female Characters in Richard II" – Kathleen McLuskie

بررسی شخصیت‌های زن در ریچارد دوم.
تحلیل اینکه زنان در حاشیه‌ی قدرت مردانه چطور از زبان و سکوت برای نفوذ بهره می‌برن.

5. "Toward a Feminist Discourse: The Female Spectator and Shakespearean Comedy" – Jean Howard

درباره‌ی تماشاگر زن و چگونگی تعامل او با نمایشنامه‌ها.
زنان در کمدی‌های شکسپیر اغلب بازیگرانی فعال هستن، و تماشاگر زن مدرن هم قدرت بازخوانی آن‌ها رو داره.

6. "Women and Men in Shakespeare" – Carolyn Heilbrun

تأکید بر برابری زن و مرد در روابط عاشقانه (در کمدی‌ها).
زنان قوی مثل پورشیا، روزالین، و بئاتریس که فقط زیبا نیستن، بلکه هوشمند، جسور و خودمختار هستن.

7. "Shakespeare's Female Characters as Actors and Audience" – Shirley Nelson Garner

بررسی اینکه چطور زنان در نمایشنامه‌های شکسپیر فقط نقش‌آفرین نیستن، بلکه خودشون تماشاگر و تحلیل‌گر نمایش هم هستن.
نشانه‌ای از آگاهی زنانه و کنش‌گری ذهنی.