What do you think?
Rate this book
The Critical Idiom
استعاره
مجموعهٔ مکتبها، سبکها و اصطلاحهای ادبی و هنری که این کتاب یکی از آنهاست دربرگیرندهٔ حدود سی کتاب مستقل از هم است که از میان کتابهای مجموعهٔ The Critical Idiom برگزیده شدهاند. این کتابها به مقولههای گوناگونی میپردازند: برخی به نهضتها و جنبشها و مکتبهای ادبی، برخی به انواع ادبی و برخی به ویژگیهای سبکی و مانند اینها.
استعاره از اساسیترین وجوه زبان تخیلی، و عنصری کانونی در فرایند ارتباطی شمرده میشود. همین اهمیت کانونی، تعریف آن با زبان انتزاعی را دشوار میسازد و از این رو در این کتاب نکتهها و اندیشههای اصلی مربوط به سرشت استعاره در زمینهٔ ادبی و اجتماعی قرار داده شده و تاریخچهای از تکامل این مفهوم ارائه شده است. بررسی از دیدگاههای ارسطو شروع میشود و تا آثار زبانشناسان و انسانشناسان معاصر پیش میآید. در این کتاب دو دیدگاه مخالف اما مکمل دربارهٔ استعاره، که ناشی از دو دیدگاه متفاوت دربارهٔ رابطهٔ زبان با جهان است، و یکی استعاره را افزودهای بر واقعیت میداند و دیگری راهی برای تجربهٔ واقعیت، و همچنین بحث مهم رابطهٔ شعر با زبان متعارف، تحلیل و بررسی میشوند.
استعاره از اساسیترین وجوه زبان تخیلی، و عنصری کانونی در فرایند ارتباطی شمرده میشود. همین اهمیت کانونی، تعریف آن با زبان انتزاعی را دشوار میسازد و از این رو در این کتاب نکتهها و اندیشههای اصلی مربوط به سرشت استعاره در زمینهٔ ادبی و اجتماعی قرار داده شده و تاریخچهای از تکامل این مفهوم ارائه شده است. بررسی از دیدگاههای ارسطو شروع میشود و تا آثار زبانشناسان و انسانشناسان معاصر پیش میآید. در این کتاب دو دیدگاه مخالف اما مکمل دربارهٔ استعاره، که ناشی از دو دیدگاه متفاوت دربارهٔ رابطهٔ زبان با جهان است، و یکی استعاره را افزودهای بر واقعیت میداند و دیگری راهی برای تجربهٔ واقعیت، و همچنین بحث مهم رابطهٔ شعر با زبان متعارف، تحلیل و بررسی میشوند.
160 pages, Paperback
First published August 10, 1972
5 people are currently reading
59 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
September 30, 2019
طبق توضیحاتش، این یه مجموعه چندجلدی به اسم
The critical idiom
هست و هر جلد به شکل جمعوجور به یه موضوع میپردازد نقطه
اینکه بحث مقایسه صنایع مختلف ادبی رو باز کرد و اوایلش دوباره تفاوت استعاره و تشبیه و ایهام تقریبا یادم اومد -هرچند به سختترین شکل ممکن-، خوب بود.
نقلقولهای خیلی قشنگی داشت که وجود استعاره درشون واقعا زیباشون کرده بود و مخصوصا چند قسمت سارکستیک که باعث شد نیشخندی هم بزنم.
روایتشو خیلی خوب کرونولوژیک تعریف کرده بود.
اما؟
اما اونقدرا واسه من مفید نبود. من با دیدگاه زبانشناسانه به متافور خریدمش اما دیدم مربوط به ادبیاته. و هرچقدر ادبیات-خوانی به شکل رمان رو دوست دارم، از شکل اکادمیکش هیچ خوشم نمیاد.
البته که اگه کسی باهام در موردش حرف بزنه اون هم به طرزی شیرین، با جون و دل گوش میدم، اما اینکه خودم در این فیلد کتابی بخرم، نه، مگر همینجوری به اشتباه -ذوقِ دیدن تیتر مغزمو کور کرد و خیلی متن رو قبل خرید چک نکردم :|-.
ترجمه هم به همین دلیل به شدت برای من کسلکننده بود و خیلی جاها اسکیم کردم چون واقعا به درد فیلد من نمیخورد و من وقتم رو بیش از اینها دوست دارم و خدایان را شکر که حجمش هم کم بود چون به احترام اسمش دلم نمیخواست نصفه رهاش کنم بره رییس :))
آهان! رفرنسهای آخرشو دوست داشتم و اسم چندتا کتابو برداشتم! قسمت شدیدا مورد علاقهم در کتابها :))
برم ببینم کی دور و برم رشتهش ادبیات فارسیه اینو بدم بهش... کاش حواسمو بیشتر جمع کنم :( خوب شد جلد آیرونیشو همون روز نخریدم! -_-
The critical idiom
هست و هر جلد به شکل جمعوجور به یه موضوع میپردازد نقطه
اینکه بحث مقایسه صنایع مختلف ادبی رو باز کرد و اوایلش دوباره تفاوت استعاره و تشبیه و ایهام تقریبا یادم اومد -هرچند به سختترین شکل ممکن-، خوب بود.
نقلقولهای خیلی قشنگی داشت که وجود استعاره درشون واقعا زیباشون کرده بود و مخصوصا چند قسمت سارکستیک که باعث شد نیشخندی هم بزنم.
روایتشو خیلی خوب کرونولوژیک تعریف کرده بود.
اما؟
اما اونقدرا واسه من مفید نبود. من با دیدگاه زبانشناسانه به متافور خریدمش اما دیدم مربوط به ادبیاته. و هرچقدر ادبیات-خوانی به شکل رمان رو دوست دارم، از شکل اکادمیکش هیچ خوشم نمیاد.
البته که اگه کسی باهام در موردش حرف بزنه اون هم به طرزی شیرین، با جون و دل گوش میدم، اما اینکه خودم در این فیلد کتابی بخرم، نه، مگر همینجوری به اشتباه -ذوقِ دیدن تیتر مغزمو کور کرد و خیلی متن رو قبل خرید چک نکردم :|-.
ترجمه هم به همین دلیل به شدت برای من کسلکننده بود و خیلی جاها اسکیم کردم چون واقعا به درد فیلد من نمیخورد و من وقتم رو بیش از اینها دوست دارم و خدایان را شکر که حجمش هم کم بود چون به احترام اسمش دلم نمیخواست نصفه رهاش کنم بره رییس :))
آهان! رفرنسهای آخرشو دوست داشتم و اسم چندتا کتابو برداشتم! قسمت شدیدا مورد علاقهم در کتابها :))
برم ببینم کی دور و برم رشتهش ادبیات فارسیه اینو بدم بهش... کاش حواسمو بیشتر جمع کنم :( خوب شد جلد آیرونیشو همون روز نخریدم! -_-
March 8, 2020
خب انتظار داشتم دربارهی استعاره از منظر زبانشناسی بیشتر صحبت بشه که خب تقریباً صحبت خاصی نشد. حتی انتظار داشتم کمی تحلیلی و به دور از کلیگویی بحث بشه که اونم نشد. البته این آخری تقصیر مؤلف نبود چون فیلسوفانی که نظراتشون رو طرح کردن بعضاً به ذکر کلیات بسنده کرده بودن یا دست کم اینطور نقل شده. باز صد رحمت به ارسطو که بسیار جزئیتر به این موضوع پرداخته بود.
کل داستان استعاره از منظر زبانشناسی محدود شده بود به یک زیرفصل که اون هم تقریباً چیزی برای بیان نداشت. منظورم اینه چهارتا دستهبندی هم نداشت.
وقتی جمعآوری نظرات و معرفیشون انقدر محدود و ناقص باشه، حاصل میشه فصل آخر کتاب که «نتیجهگیری» است و میگه دو دیدگاه دربارهی استعاره وجود داره؛ یکی دیدگاه کلاسیک و دومی دیدگاه رمانتیک. در حالی که دیدگاه زبانشناسانه به استعاره نه کلاسیکه و نه رمانتیک. دیدگاه کلاسیک میگه استعاره یه چیز «جدا شدنی» از زبانه و غالباً برای زیبا کردن کلام به کار میره. دیدگاه رمانتیک میگه «زبانْ بهشدت استعاری است».
نویسنده باید دیدگاه سوم رو هم مطرح میکرد که از منظر بسیاری از زبانشناسان یا دست کم زبانشناسان شناختی، استعاره نه چیزی جداشدنی و زینتیه، نه همهچیز استعاریه. البته زبانشناسان شناختی میگن که استعاره در نظام مفهومی ما بسیار مهمه و خیلی از مفاهیم انتزاعی (مثل وقت) رو به یاری مفاهیم انضمامی (مثل طلا) میفهمیم. اینجاست که استعارهی «وقت طلاست» پدید میآد.
خلاصه که من راضی نبودم.
کل داستان استعاره از منظر زبانشناسی محدود شده بود به یک زیرفصل که اون هم تقریباً چیزی برای بیان نداشت. منظورم اینه چهارتا دستهبندی هم نداشت.
وقتی جمعآوری نظرات و معرفیشون انقدر محدود و ناقص باشه، حاصل میشه فصل آخر کتاب که «نتیجهگیری» است و میگه دو دیدگاه دربارهی استعاره وجود داره؛ یکی دیدگاه کلاسیک و دومی دیدگاه رمانتیک. در حالی که دیدگاه زبانشناسانه به استعاره نه کلاسیکه و نه رمانتیک. دیدگاه کلاسیک میگه استعاره یه چیز «جدا شدنی» از زبانه و غالباً برای زیبا کردن کلام به کار میره. دیدگاه رمانتیک میگه «زبانْ بهشدت استعاری است».
نویسنده باید دیدگاه سوم رو هم مطرح میکرد که از منظر بسیاری از زبانشناسان یا دست کم زبانشناسان شناختی، استعاره نه چیزی جداشدنی و زینتیه، نه همهچیز استعاریه. البته زبانشناسان شناختی میگن که استعاره در نظام مفهومی ما بسیار مهمه و خیلی از مفاهیم انتزاعی (مثل وقت) رو به یاری مفاهیم انضمامی (مثل طلا) میفهمیم. اینجاست که استعارهی «وقت طلاست» پدید میآد.
خلاصه که من راضی نبودم.
April 11, 2023
Great beyond description.
January 22, 2022
largely v good v brief survey of metaphor tho comes off the rails a little in the 20thC and the anthropological/linguistic turn. his brief survey of structuralism also good.
February 12, 2023
useful but basic introduction to the history of metaphor
Displaying 1 - 5 of 5 reviews