De wegen der verbeelding

by Hella S. Haasse

Klaas Welling gaat met zijn gezin op vakantie naar Zuid-Frankrijk, maar ze krijgen autopech. De vrachtwagenchauffeur die zijn vrouw en kinderen een lift geeft, vertelt onderweg over raadselachtige en vaak griezelige dingen die hij op zijn nachtelijke tochten zegt te hebben meegemaakt. Wanneer Klaas een paar dagen later in de Franse villa arriveert, heeft hij nauwelijks oog voor de door zijn vrouw gesignaleerde verontrustende gebeurtenissen in hun vakantieverblijf. Wat is er eigenlijk met de eigenaresse van de villa gebeurd? En wie is de mysterieuze auteur van de dichtbundels die Klaas vindt? En wat klopt er van de verhalen van de vrachtwagenchauffeur?

Genres: Literature, Dutch Literature, Contemporary, School, Fiction, Roman, Read For School

143 pages, Hardcover

First published January 1, 1983

About the author

Hella S. Haasse (1918 - 2011) was born in Batavia, modern-day Jakarta. She moved to the Netherlands after secondary school. In 1945 she debuted with a collection of poems, entitled Stroomversnelling (Momentum). She made her name three years later with the novella given out to mark the Dutch Book Week, Oeroeg (The Black Lake, 1948). As with much of her work, this tale of the friendship between a Dutch and an Indonesian boy has gained the status of a classic in the Netherlands. Titles such as Het woud der verwachting (In a Dark Wood Wandering, 1949), Een nieuwer testament (Threshold of Fire, 1966) and Mevrouw Bentinck of Onverenigbaarheid van karakter (Mrs Bentinck or Irreconcilable in Character, 1978) have been greatly enjoyed by several generations.

Reviews

[Ellen · Rating 2 out of 5]

Mwah... Begin van het boek is mooi geschreven; pakkende verhaallijn en gedetailleerd geschreven. Hierdoor leer je de personages heel goed kennen. Naarmate het boek vordert komen er steeds meer losse verhaaltjes tussendoor wat overbodig is; heeft niets te maken met waar het eigenlijk om draaide in het boek. Of ik begrijp het zelf niet goed...

[Jan Peter van Kempen · Rating 3 out of 5]

Op bladzijde 136 zie ik het ook staan: "Bijna had ik het. Nu kan ik er geen touw meer aan vastknopen."
Geen onaardig boek, maar iets te veel losse eindjes. Misschien zijn alle afzonderlijke verhaallijnen op een of ander magisch-realistische wijze met elkaar verbonden, maar dat is mij ontgaan. Jammer. Aan de schrijfstijl ligt het niet. Hella Haasse staat - wat mij betreft - voor kwaliteit.

[Lara · Rating 4 out of 5]

Alsof je een verzameling creepypasta's leest die zich afspelen langs de weg. In Frankrijk, in België, in Nederland. Onnavolgbaar subtiel aan elkaar geregen, ik snap niet hoe ze het voor elkaar krijgt. Af en toe gepiept van angst, na afloop vooral 'wauw' gezegd. En dan zitten er ook nog een heleboel ingewikkelde thema's in: fantasie vs. werkelijkheid, verhoudingen binnen een huwelijk, hoe het is om je als schrijver vast te bijten in een onderwerp en hoe je jezelf erin verliezen kunt. Allemaal niet volledig uitgediept, maar juist kort aangetikt en weer losgelaten.

[demi fiore]

*dnf

I had to read this book for school but it is so fucking boring and I can’t get myself to finish it. I’ll just copy stuff from the internet for my assignment 😀

[Claudia · Rating 3 out of 5]

Sebbene io non sia una lettrice di gialli, vorrei recuperare il più possibile i libri della Haasse perché amo il suo stile, quindi ho letto anche questo. Adoro le sue descrizioni e la facilità con la quale ci si immerge nella natura attraverso la sua scrittura.
Quello che non mi ha convinta del tutto è la trama, non è un giallo tradizionale, ma siccome non voglio spoilerare, lascio a voi la scoperta.

[jade · Rating 3 out of 5]

De Wegen der Verbeelding (loosely translated, “The Roads of Imagination”) tells the slightly mysterious and intriguing tale of the history of married couple Klaas and Maja Welling, with everything culminating during their holiday trip to France. Both once veterans in the literary/journalism world, Maja has since given up her job to take care of their kids, whilst Klaas has stayed on as an editor for a magazine about interesting riddles and discoveries.

For the past three years, Klaas has been obsessed with his discovery of an unknown Dutch poet and his works – during their holiday in France, he tries to make sense of the poems, which seem to describe the evolution of a relationship from passionate and erotic to something more mundane. Maja, sensing a rift between her and Klaas, feels like she has become too dependent upon her husband, and starts writing down the mysterious, eerie tales told to her by truck driver Joop who helped her and her family get to their holiday home.

Meanwhile, the owner of the summer house they are staying at, madame Zavadowsky, has never shown her face, and the two people managing her estate behave very oddly indeed… Another mystery waiting to be solved, adding another layer to what Klaas and Maja are both independently working on already.

The main theme of the story is obviously trying to make sense of what’s real and what isn’t. Klaas and Maja have drifted apart and are trying to make sense of what their relationship is and what they both represent in it – mirrored by the poetry of the writer Klaas himself is so obsessed with. And the truck driver’s stories that Maja has been penning down while trying to find her old journalist-self back all have something unexplainable and frightening at their core, too. With most of the symbolism, Hella Haasse reaches back to the old Greek myths and stories of their gods.

Anyhow, the language is, as always, atmospheric and rich. Though not particularly suspenseful, the story is intriguing enough to keep you longing for all the answers to the mysteries – especially since one of them appears to be perfectly horrid. The aftermath, I thought, was particularly well dealt with, wrapping everything up neatly and showing how both the truck driver and the mysterious Dutch poet ended up. And of course, through it all, Klaas and Maja find each other again.

Probably the only few things that I can comment negatively upon, is that the story wasn’t as exciting as I expected it to be – largely due to the fact that I know that Haasse can write some pretty surreal, frightening ghost stories. Secondly, it felt like she was trying a little too hard here and there with all the symbolism and the eventual meaning of everything, though I did think that the final reveal about the Dutch poet was quite strong. It spoke of deep meaning and understanding within the one single soul that was the poet; I’d never seen it coming, but it fit.

All in all, another atmospheric story about a couple almost accidently mending their relationship (or rather, viewing it in a different light and appreciating their reality for what it is) while diving into a deep well of stories that make the reader question reality.

[Jan · Rating 3 out of 5]

Ziedaar, onderweg naar en rijdend door Frankrijk: een gezin, bestaande uit Klaas en Maja Welling en hun drie kinderen. Klaas is schrijver/ tijdschriftredacteur, Maja was schrijver. Zij krijgen autopech. Maja en de kinderen rijden verder met vrachtwagenchauffeur Joop, Klaas reist hen na naar hun vakantiehuis, dat wordt beheerd door een ouder echtpaar. Klaas heeft de dichter Mork ontdekt en gaat naar die persoon op zoek. Achter elke zin zit een verhaallijn, en er zijn er nog meer. Deze raken elkaar, hebben interacties, vaak op het grensvlak van verteld feit en vertelde fictie. De vertelde fictie bestaat bijvoorbeeld uit de verhalen die Joop aan Maja en de kinders vertelt. Die bestaat ook uit de opgespoorde gedichten van Mork. Vervolgens wordt het de vraag welke feiten schuil gaan achter de auteur van die gedichten en of het auteurschap ervan soms gefictionaliseerd wordt door andere personages in de roman. Andersom maken leden van het gezin dingen (feiten) mee die verrassende overeenkomsten vertonen met verhalen (fictie) van de chauffeur. Dat laatste stimuleert dan weer dat Maja die optekent en laat uitgeven. Nog iets: Klaas begint, desgevraagd door zijn uitgever, aan een detective, en terwijl die moeizaam vordert, komt de spanning in de roman vervolgens uit een heel andere hoek: een van de spanning-lijnen houdt verband met de vertelde feiten omtrent zijn speurtocht naar de persoon achter de gedichten voort. Allemaal knap gedaan.
De boektitel is een mooie vondst over het brede grensvlak tussen feit en fictie: op meanderende snelwegen in Frankrijk laat men de even kronkelende gedachtegangen de vrije loop, wat later een samenloop geeft. JM

[Ronald van Duivenboden · Rating 4 out of 5]

De complexe literaire en mythische gelaagdheid maakt het verhaal er niet eenvoudiger op. Desondanks blijft het boeien, het verveelt geen moment omdat je meegezogen wordt in de belevenissen en intriges vraag je je voortdurend af 'hoe het zit'.
De top-schrijver Hella S. Haasse heeft met 'De wegen der verbeelding' een hoogstaand literair werk gecomponeerd dat, in tegenstelling tot haar meeste werken, eindigt met een sterk plot.

[Aiwendil · Rating 4 out of 5]

There are multiple storylines throughout this book and while they likely wouldn't be that interesting on their own, together they form a nice (but still somewhat simple) plot. The writing style is good and because there are so many nice smaller sidestories that are placed throughout the book I was always enticed to keep on reading. I particularly enjoyed some of the truck driver's stories and the whole B. Mork subplot. A very competent literary work that is also pretty easy to read.

[Elise · Rating 4 out of 5]

Best wel leuk! makkelijk taalgebruik, niet te dik, leuk plot (maar wat is nou echt??? wat is verzonnen??????). prima

[Lieke · Rating 3 out of 5]

Nogal overdramatisch geschreven, maar wel mooi hoe alle puzzelstukjes aan het eind op hun plaats vielen.

[Inge (Inge1990)]

Ik registreerde een boek op BookCrossing.com!
http://www.BookCrossing.com/journal/14361165

[Béatrice · Rating 4 out of 5]

Ayant oublié de noter tout de suite ce que j'en pensais, je suis incapable de préciser mon commentaire, au-delà de mes 4 étoiles !

[Daniel · Rating 5 out of 5]

De manier waarop Haasse de onbegrensdheid en meerlagigheid van de verbeelding toont in de verhalen binnen een verhaal, binnen een verhaal is fascinerend. Het lijkt op twee spiegels die je tegenover elkaar zet: dezelfde beelden en personages herhalen zich eindeloos, maar lijken toch telkens anders, in het oneindige. Wat realiteit en spiegel is, wordt voor de lezer steeds onduidelijker naarmate Haase ons verder meeneemt in de fantasie van deze personages.

Niet alleen verweven de verhaallijnen zich onderling, maar tegelijk verbindt fantasie zich met werkelijkheid en weet je als lezer niet meer duidelijk wat juist richting geeft aan de handelingen van de personages: zijn het de verhalen en gedichten die de personages sturen, of zijn het net hun wensen en frustraties die hen tot de verhalen brengen.

Haasse roept ook vragen op over auteurschap en eigendomsrecht van ideeën, of de biografie van een auteur hun werk een meerwaarde geeft, en waarom we als mens zoveel waarde hechten aan verhalen.

[Jan · Rating 4 out of 5]

Deze roman van een van mijn favoriete schrijvers had ik nog niet gelezen. Een spannend boek met veel (misschien wel iets te veel) verschillende lagen. Wat is verbeelding, wat is werkelijkheid? Mevr. Haasse stopt zoveel in deze dunne roman dat herlezing bijna noodzaak is om er alles uit te kunnen halen. Namen die naar elkaar verwijzen, een mythe uit de Griekse oudheid, een al of niet gepleegde moord enz. enz. Vanwege de vaart en de spanning heb ik deze toch in twee dagen gelezen.

[Bart · Rating 5 out of 5]

Na vrij spontaan dit behoorlijk onbekende boek bij een kringloopwinkel te hebben opgepakt, werd ik blij verrast door de vele interessante verhalen die door elkaar liepen in dit boek. Mooi taalgebruik en veelal makkelijk te lezen, en de vele verhalen, zowel verbeelding als realiteit komen prachtig samen op het einde van dit korte boek.

[Frederike Pracht · Rating 4 out of 5]

Ik stopte dit boek in mijn reistas en las het onder een parasol. Toepasselijk. Het boek is gewoon amusant en luchtig, maar de mooie symboliek, en de intelligente schrijfstijl van Hella Haasse maken het ook prikkelend.

[Justice · Rating 5 out of 5]

Such a pleasant read! Original and nothing’s obvious.

[Marlie Verheggen · Rating 4 out of 5]

Fijn snel zinnenprikkelend boek.

[Helga · Rating 4 out of 5]

Maar waar is poesje nu?

[BookLovingLady (deceased Jan. 25, 2023...) · Rating 3 out of 5]

Eigenlijk had ik De wegen der verbeelding van de plank gepakt omdat ik iets van een Nederlandstalige auteur zocht voor de Lente uitdaging 2018, maar hoewel er wel thriller elementen zijn, bleek het geen boek waarin een misdaad werd gepleegd, dus voor de uitdaging viel het boek af.

De wegen der verbeelding van Hella S. Haasse is eigenlijk een soort raamvertelling; een verhaal in een verhaal. In dit geval zijn het meer 'verhalen in een verhaal', want het 'hoofd'verhaal bestaat uit de relatie tussen Maja en Klaas, en de vakantie met hun drie kinderen naar Zuid-Frankrijk en de (griezelige) dingen op hun vakantieverblijf, terwijl de verhalen in het verhaal bestaan uit de (griezelige) verhalen die Maja hoort, en opschrijft, van vrachtwagenchauffeur Joop, de zoektocht van Klaas naar de identiteit van de dichter B. Mork , en het 'moord'verhaal dat Klaas als hoofdredacteur van het blad 'Enigma' moet schrijven tijdens zijn vakantie.

Ik moest bij het lezen van de naam 'Mork' onmiddellijk denken aan de televisieserie 'Mork & Mindy', met Robin Williams als 'Mork van Ork'. 'Nanu-nanu' en 'Mork calling Orson; come in Orson' spookten dan ook meteen door mijn hoofd :-) Uit nieuwsgierigheid heb ik prompt nagekeken wanneer De wegen der verbeelding voor het eerst gepubliceerd werd en dit bleek min of meer samen te vallen met het uitzenden van de serie. Toeval? Ik weet het niet, maar Hella S. Haasse lijkt mij niet het soort auteur die iets aan het toeval overlaat...

[Jan Heeren · Rating 3 out of 5]

Ja, een boek van Haasse is nooit verloren tijd. Maar mij bekroop wel het gevoel van waarom lees ik dit. Uiteindelijk toch de moeite omdat het de werking van de fantasie mooi laat zien. Prachtige gevonden om over gedichten te lezen maar de gedichten zelf nooit te lezen.