'Niemand had ooit zoiets gezien: een bus die zo perfect frontaal tegen een muur knalt.' - Alain Rittiner, ambulancier 'Hiervoor was de precisie van een goudsmid nodig.' - Olivier Elsig, procureur 'Niemand wilde ons geloven. En toen deed de copiloot van Germanwings het opnieuw.' - Olga, mama van Eline De busramp in Sierre was geen ongeval. De frontale crash was een zo bedoelde handeling van een chauffeur die gevangen zat in een destructieve relatie en zijn demonen bevocht met paroxetine. Wereldwijd zijn honderden zaken gedocumenteerd van mensen die door gebruik van dit antidepressivum de waanzinnigste dingen doen. Deze reconstructie kwam tot stand op basis van het volledige Zwitserse gerechtelijke dossier en aanvullend onderzoek.
Heel wat negatieve reacties op de publicatie van dít boek. Lees het vooral zelf en je zal waarschijnlijk met andere ogen hiernaar kijken. Ik kon het alleszins niet wegleggen en heb het in 2 of 3 leesbeurten uitgelezen. Het verdriet van de ouders, de onmacht, de hypocrisie van de politiek, de macht van de grote bedrijven, de rol van de media enzovoort... Sterkte aan alle slachtoffers.. rust aan diegene die rust willen, en volledige opheldering aan zij die duidelijkheid wensen.
Dit boek verbindt de busramp in Sierre met talloze andere zelfmoord en moord-acties, waaronder de vliegtuigcrash van het Germanwingstoestel. Beide werden bestuurd door een persoon onder invloed van seroxat, een kalmeringsmiddel en anti-depressiva. De auteur doet uitgebreid onderzoek naar dit fenomeen. Heel aangrijpend.
Vlot leesbaar nooit loslatend intrigerend boek waarin op het randje van het extreme een ( publieke) bevestiging gezocht wordt naar de , op 1 persoon gerichte, oorzaak van dit enorm zwaar en voor altijd diep in ons hart gegrifd 'ongeval'.