Een man, niet door het leven verwend, heeft nog één grote wens: een kroostrijk gezin stichten. Hij gaat op zoek naar en vindt kandidaatmoeders, vruchtbaar vlees, neurotische jonge vrouwen, op zoek naar enige zingeving in hun leven. Meelokken, opsluiten, opvoeden, voederen, bevruchten en klaar. Dat masterplan verloopt naar wens tot er eentje de geest geeft . Een wandelaar vindt het afschuwelijk verminkte lijk en verkoopt zijn lugubere vondst voor grof geld aan de pers. Dat wordt een kluif voor de rechercheurs Nadia Mendonck en Dirk Deleu. Er is geen enkel bruikbaar spoor en dat terwijl de klok ongenadig verder tikt.
Luc Deflo was een van de bekendste en spannendste Vlaamse thrillerauteurs. Meer dan 15 jaar schreef hij de ene bestseller na de andere. Hij onderscheide zich vooral door de psychologische profielen die hij schetste. In 2008 won hij de Hercule Poirotprijs. In 2014 bewees hij met ‘Intifada’ dat hij nog steeds tot de ‘crème de la crème’ behoorde en ook niet verlegen zat om wat controverse. Later dat jaar schreef hij in duo met Aloka Liefrink ‘Onderhuids’. Luc Deflo in de Nederlandstalige Wikipedia
Het verhaal las wel vlot. Begin vond ik erg goed, alleen daarna wordt het een beetje minder. Het einde vond ik persoonlijk allemaal net iets te makkelijk gaan. Daardoor kom ik op 3* uit.
Zoals de andere boeken uit deze reeks ook nu weer een boek dat erg vlot leest. Rauw en zeker en vast iets voor wie graag horror leest. Het verhaal blijft boeiend tot het einde al was het wel voorspelbaar.
Het boek Vlees is een interessant verhaal over een rijke man, Gerry Hellebroeck, die alles heeft behalve een gezin. Hiervoor gaat hij op zoek naar de perfecte vrouw die voor zijn nageslacht kan zorgen. Hij neemt de jonge vrouwen mee naar zijn landhuis waar hij ze opsluit, mishandelt en zwanger probeert te maken. Door de mysterieuze verdwijning van de vrouwen, wordt dit een interessante zaak voor de politie.
Het is een zeer vlot lezend boek, deels omwille van de vele, korte hoofdstukken die telkens vanuit het standpunt van een ander personage geschreven zijn. De schrijver is erg goed in het beschrijven van de gevoelens van de verschillende personages, maar ook de talrijke mishandelingen uitgevoerd door het hoofdpersonage worden tot op het lugubere toe gedetailleerd beschreven.
Het boek is zeker een aanrader voor iedereen die graag thrillers leest, in dit geval met een vleugje horror. Dit maakt het boek niet geschikt voor gevoelige lezers.
We zijn de verknipte karakters, de einzelgängers van Deflo ondertussen wel gewoon. Het leest uiteraard zeer vlot maar is bij momenten toch wel erg gruwelijk.
Dit boek is nu eens een goed voorbeeld om het verschil tussen ‘snel’ en ‘vlot’ schrijven uit te leggen. Er zit geen natuurlijke flow in heel dit boek waardoor het lezen misschien wel snel gaat maar eerder zoals je snel snel een krantenartikel leest ipv vlot en aangenaam door een verhaal gaat.
Het constante gebruik van voor- én achternaam van elk personage in elke zin was onnodig en ronduit irritant. Voelt aan als een goedkope manier om aan een bepaald aantal woorden/boek te komen.
En werkte “ons Heidi” nu bij ING of BNP? Want dat veranderde ook een paar keer. Hoezo is zo’n inhoudelijke fout blijven staan?
Wat een anticlimax met een “ahja we hebben hem btw opgepakt e”-einde. Lange opbouw om dan snel snel er van af te willen zijn.
Absoluut geen aanrader.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Waarschijnlijk had Deflo wat minder inspiratie voor dit boek en had hij net Silence of the Lambs gekeken. Daarenboven was hij in een wat minder subtiele bui, bijna alle mannen in het boek zijn geobsedeerd (en dat is nog licht uitgedrukt). En de plot hebben we al eens gehad. Dat zegt genoeg zeker?
De meester van de Vlaamse thriller, Deflo. Zijn laatst verschenen boek, dat half februari verscheen draagt de titel Vlees.
Een rijk man, maar geen gelukkig leven. Tot op de dag van vandaag nog steeds een heftige kinderwens. Hiervoor wil hij heel ver gaan. Vrouwen verleiden, meelokken, ontvoeren, opsluiten, van kwaad naar erger.
"De vrouw lag op haar zij. Ze leek op een vuile, weggegooide lappenpop. Haar mond hing open, onnatuurlijk wijd, in een versteende schreeuw van wanhoop. Haar ogen, diep weggezonken in hun holle kassen en omfloerst door de sluier van de dood."
Gelijk vanaf het begin van het boek hangt er een sinister, gespannen, spannend en onheilspellend sfeertje. Deflo doet waar hij goed in is ; Verknipte karakters die voor niets uit de weg gaan om hun doel te bereiken. Vlees is weer iets rauwer dan zijn vorige boeken, ik hou ervan! Mendonck en Deleu moeten alles op alles zetten om deze meedogenloze psychopaat te stoppen voordat nog meer onschuldige vrouwen het slachtoffer worden.
Een opnieuw geweldige leeservaring voor elke Deflo fan en voor diegenen die nog nooit met zijn werk kennis gemaakt hebben (wat ik me bijna niet voor kan stellen) is het de hoogste tijd om in te stappen in de trein van één van de beste thrillerauteurs uit Vlaanderen!
Deflo beschrijft in z'n boek weer heel goed waar 't om gaat. Hij legt de ziel van de dader bloot en dit kan hij als geen ander. We krijgen weer te maken met Deflo z'n typische schrijfstijl en -taal. Hij draait niet rond de pot en gaat behoorlijk wild te keer...schitterend. Echt één van de betere Deflo's naar mijn mening, als u houdt van zijn stijl en gruwelijke verhaallijnen natuurlijk ;-)