The End of Jewish Modernity

by Enzo Traverso, David Fernbach (Translator)

Jewish modernity flourished between the age of Enlightenment and World War II—and in fact was a major driver of intellectual, scientific, social, literary, and artistic progress in that period. But the age of Jewish modernity is over.
            That’s the argument that historian Enzo Traverso mounts in this provocative book. With great sensitivity and nuance, he teases out the fundamentally conservative turn that the mainstream of Jewish thought has taken in the years since World War II, revealing its roots in the Holocaust and the establishment of the United Nations and Israel as the new poles of Jewish communal life. Building his argument on a highly original reading of Hannah Arendt’s writings on Jewishness and politics, Traverso offers both an elegy to a lost tradition and a damning intellectual history of the present.
 

Genres: History, Judaism, Jewish, Nonfiction, Philosophy

176 pages, Paperback

First published January 1, 2013

About the author

Enzo Traverso is an Italian scholar of European intellectual history. He is the author of several books on critical theory, the Holocaust, Marxism, memory, totalitarianism, revolution, and contemporary historiography. His books have been translated into numerous languages. After living and working in France for over 25 years, he is currently the Susan and Barton Winokur Professor in the Humanities at Cornell University.

Reviews

[Luis Agustín Txanpongile Münasteriotar · Rating 4 out of 5]

Es entretenido de leer y uno aprende cosas bastante pertinentes, como el cambio de actitud en Israel y en Europa respecto al Holocausto solo a partir de los años 60 y el juicio de Eichmann, así como el haberlo convertido en la religión civil que sirve de modelo para cualquier cultivo de la memoria totalmente despolitizante (o incluso genocida). Cosa curiosa, la memoria del holocausto antes de los 60 (todavía muy desconocida) sirvió de inspiración para que muchos judíos y no judíos se implicaran activamente contra la guerra de Argelia (por ejemplo impulsando fábricas de armas clandestinas para el FLN).

Un aprendizaje que se puede sacar de todo esto se puede relacionar con lo que defendió Marx en La cuestión judía: reivindicar la emancipación de los judíos era necesario pero esto no era suficiente, hacía falta una emancipación universal. De forma análoga, los movimientos identitarios que luchan por el reconocimiento pueden conseguir conquistas considerables pero no una transformación completa de los modelos sociales de representación. De hecho, el reconocimiento sin emancipación puede producir conformismo (lo que por desgracia ha ocurrido con los judíos, de cuyas filas salieron en su día Kafka y Benjamin y hoy en día no salen más que Henry Kissingers).

[Ferda Nihat Koksoy · Rating 4 out of 5]

Yüzyıllardır dışlanmış, yurtsuz, hareketli, yazma geleneği olan Yahudiler, doğu Avrupa'daki geleneksel köylerinden (Shtetl), Bildung geleneğiyle (etik, eğitim, kendine yetme, görgü)  kendilerine cazip gelen Almanca konuşan Orta Avrupa şehirlerine göç ettiklerinde (19.yy 2.yarısında Berlin'de 10.000'den 200.000'e, Viyana'da 2000'den 200.000'e çıkan nüfuslarıyla), savunmasızca geçiş zonlarında tetikte yaşamalarının getirdiği antikonformist ve dışlanmışlık zemininde gelişen Haskalah aydınlanmasıyla (modern, seküler, asimile; Spinoza), kozmopolitliği ve enternasyonalliği benimsediler.

Anti-konformizm ve kozmopolitizm zemininde gelişen eleştirel, oyunbozan, düzen yıkan, devrimci Yahudi düşüncesi Avrupa modernizminin temelini oluşturdu (Durkheim, Simmel, Proust, Musil, Kafka, Chagall, W.Benjamin).
Bu zemin aynı zamanda Yahudileri ve Alman milliyetçiliğini de aşan evrensel bir kimlik arayışını da geliştirdi: Sosyalizm (Marx, R.Luxemburg, Troçki, E.Bloch, Gramsci, Horkheimer, Marcuse, Adorno).

Buna rağmen, Yahudiliğin para/finans, kozmopolitizm, teorik evrensellik/hukuk zemini ile Almanların çalışma/toprak, ulusal kültür, somut yaşam alanı arasındaki  karşıtlığından kaynaklanan "Alman Olmayanlar" şeklindeki ayrımcılık hiç bitmedi.
Paralel şekilde, Batının Yahudileşmesiyle birlikte seyreden ve gelişen modernizm (serbest piyasa, ticaret, hukuk, kültürel geçişlilik, mobilite, tercüme, ateizm entelektüelizm, eleştirellik, devrimcilik), yozlaştırıcı ve dejenere edici kabul edilen etkileriyle muhafazakârlık, milliyetçilik ve antisemitizmi yükseltti.

20.yy ilk yarısında Almanca konuşan Orta Avrupa'da seküler Mesih beklentisi gibi komünizmi bekleyen Yahudi düşüncesi, soykırım sonrası göç ettiği ABD'de, Bildung kültüründen İngiliz Haklar Kanunu'na, kültürel çoğulculuğa dönüşerek, Antikomünist-McCartizm dalgası ile özgür dünya savunusuna, 1990 sonrasında ise özellikle ABD/Fransız neomuhafazakâr düşünürleri üzerinden Medeniyetler Çatışmasına (Huntington), ABD'ye Hobbes'ın Leviathan rolünün ve İsrail'in koşulsuz savunulmasına dönüştü.

Marx'ta sembolize olan eleştirel, oyunbozan, düzen yıkan, devrimci Yahudi geleneği, Soykırım sonrasında, istisnaları olmakla birlikte, düzenin organik entelektüeli, nüfuzlu, muhafazakâr kimliğine bürünmüştür.
Muhafazakâr Yahudiler ne klasik anlamda bilim insanı ne de entelektüeldir.
Eski kraliyet fikri ile yapılan ittifak, ABD emperyalizminin öncüsü ve gözcüsü İsrail ile somutlanmıştır.

[Mz · Rating 4 out of 5]

https://frear.gr/?p=31719&fbclid=...

[Andrea Fiore · Rating 4 out of 5]

"Lottare contro le nuove forme di razzismo e xenofobia in nome dell'antifascismo rischia tuttavia di rivelarsi una battaglia di retroguardia, perché oggi non si tratta di difendere una democrazia minacciata. Il razzismo presenta due volti, in fondo complementari: da un lato quello delle nuove estreme destre "repubblicane" (protettrici di "diritti" definiti su basi etniche, nazionali o religiose), dall'altro quello delle politiche di governo (campi di detenzione per clandestini, espulsioni pianificate, leggi volte a discriminare minoranze etniche o religiose). Questo nuovo razzismo si adatta alla democrazia rappresentativa, rimodellandola dall'interno. È dunque la democrazia stessa che occorrerebbe ripensare, così come le nozioni di eguaglianza di diritti e di cittadinanza."

[Ramzey · Rating 3 out of 5]

This book is similar to Shlomo Sand The End of the french intellectual and Yizak Lahor The myth of Liberal zionism, but i liked Yizak Lahores book more of the three.

Yitzak Lahore I give 5 stars, Shlomo Sand 4 and this book 3 stars


I disagree with the author and his positive view of Hannah Arendt the origins of totalitarianism, a much better book which critique the view of Hanna Arendt is Domenico losurdo

https://www.lulu.com/shop/domenico-lo...

[Shane · Rating 5 out of 5]

The book was fantastic, not a particularly controversial thesis, but goes into a lot of the changing factors that led to a cultural shift inside of the Jewish community. He does not give the space to the ongoing issues of antisemitism, but his discussion of the shift away from the primacy of antisemitism and to Islamophobia makes a lot of sense, as does the discussion of Israeli politics.

[Mari · Rating 4 out of 5]

Feels underbaked and somewhat repetitive as a monograph—more continual reiteration of thesis than masterful marshaling of evidence—but it’s a brave book and a compelling and useful frame and it’s good that it exists

[Χριστόφορος Νικολάου · Rating 4 out of 5]

Έχω εντυπωσιαστεί με τον Τραβερσο. Εξαιρετικά οξυδερκής διανοητής που αξίζει να ανακαλυφθεί.

[Anatl · Rating 1 out of 5]

A historian who doesn’t know that Jerusalem is the capital of Israel is hoaxing you

[Alexandros Gazis · Rating 4 out of 5]

Excellent read 📚

[Ewoudt · Rating 4 out of 5]

Erg interessant en rijk, alleen op het punt van het voortdurende belang van antisemitisme voor extreemrechts vandaag de dag gedateerd