Poubelle

by Pieter Waterdrinker

De 40-jarige Wessel Stols verkoopt zijn reclamebusiness om zich te wijden aan zijn oude ambitie: het schrijverschap. Zijn vrouw Friedl hoopt ondertussen maar op één ding: een kind. Ze vertrekken naar Frankrijk, daar gaat het gebeuren! Maar in Parijs slaat de inspiratie al snel dood, en ook op het platteland wil het allemaal niet lukken. Rusland dan, ronddwalen in het vroegere woonhuis van Tsjechov. Maar ook dat werkt niet, en dan verliest Wessel ook nog zijn geld. Schrijven wordt weer een luxe. Wessel raakt verzeild in de zeer schimmige handel in Sovjetkunst. Een spannend bestaan, maar niet houdbaar.

Twaalf jaar later is Wessel Europarlementariër. Op het hoogtepunt van de Maidan-opstand in Kiev reist hij af naar Oekraïne. Terwijl zijn nog altijd kinderloze huwelijk voortsuddert, wentelt Wessel zich in de decadente, promiscue Oekraïense society. Maar dan komen de geesten van zijn Russische avonturen weer tot leven. Hij wordt meegezogen in de oorlog in Oost-Oekraïne. Na de ramp met de MH17 probeert hij zich, verteerd door verdriet, worstelend met tal van schuldgevoelens en zijn totale mislukking, overeind te houden.

Genres: Roman, Literature, Fiction

544 pages, Paperback

First published April 1, 2016

About the author

Pieter Waterdrinker (Haarlem, 17 oktober 1961) is een Nederlandse schrijver en journalist. Waterdrinker is geboren als Pieter Arie Johannes van der Sloot, Waterdrinker is de achternaam van zijn moeder die hij later officieel aannam.

Waterdrinker groeide op in een familiehotel in Zandvoort. Hij studeerde Russisch, Frans en Nederlands Recht aan de Universiteit van Amsterdam, woonde daarna lange tijd op de Canarische Eilanden en werkte als journalist voor onder meer De Telegraaf, de VPRO en Vrij Nederland. In 1996 vestigde de auteur zich in Rusland, waar hij in hoog tempo onder de achternaam van zijn moeder zijn boeken begon te publiceren die opvielen door de on-Nederlandse thematiek en toon.

Waterdrinker woont al twintig jaar samen met de Russische filologe en kookboekenschrijfster Julia Klotchkova, afwisselend in Moskou en Sint-Petersburg.

Reviews

[Maria · Rating 4 out of 5]

Gekozen om wat meer historische achtergrond te krijgen rond de oorlog in Oekraïne, en dat lukte ook zeker wel. De roman eindigt kort na de MH17 ramp. de protesten op het Maidanplein en de later volgende opstand in Donetsk en Loehansk zijn belangrijke elementen. De hoofdpersoon Wessel Stols is dan Europarlementariër en houdt na aandringen van zijn partij een opzwepende toespraak. Later voelt hij zich daar enorm schuldig over: 'zijn we door het geven van valse hoop niet medeaanstichters geworden van de oorlog in Oost-Oekraïne? En hadden we die oorlog voorkomen, dan was de MH 17 ook niet...
Verder valt in de roman het decadente en in feite ontluisterende leven en werken van Europarlementariërs op. Als het werkelijk zo gaat... De hele politiek krijgt overigens een flinke veeg uit de pan!
Tegen het eind van de roman overpeinst Stols de situatie in de Donbas: 'En die op een dag weleens een hele oceaan van bloed zou kunnen veroorzaken? Een grote oorlog. Was hij dan de enige die inzag dat hij fout was geweest, vals, hypocriet, door voortdurend het ene te bepleiten en tegelijkertijd het andere te doen'. (!!)

[Judith · Rating 5 out of 5]

Prachtig roman over een egocentrische man en het verdriet van een ongewild kinderloos huwelijk. Met als achtergrond onder andere het ‘duurste circus’ dat de ‘mensheid ooit had uitgevonden’; de maandelijkse ‘Europese karavaan’ van Brussel naar Straatsburg. Het verhaal over de vrees van een oliemaatschappij voor de komst van Europa met haar veel hardere milieueisen in Oekraïne en in het spoor daarvan de maatschappelijke controle, de publieke opinie, de pers. Maar ook over de liefde voor Voltaire en de ruim 22.000 brieven van Voltaire die Catherina de Groote na zijn dood had gekocht

[Gerrit · Rating 5 out of 5]

Schitterend boek met egoist als hoofdpersoon en speelt rond oorlog Oekraine en opstand in 2014 en geeft goede inkijk in die tijd

[weaverannie · Rating 4 out of 5]

Als Pieter Waterdrinker tot doel had een heel onplezierige, onsympathieke hoofdpersoon te scheppen voor zijn boek Poubelle, dan is hij daar volledig in geslaagd. Wat een vervelend, egoïstisch, lui, arrogant, hebzuchtig mannetje is me dat. Meevoelen met het verdriet van anderen is niet iets wat bij hem hoort, maar o wee, als hij tegenslag heeft, moet iedereen tranen plengen.
Hij heeft zijn deel in het reclamebureau verkocht aan zijn partner en hoopt nooit meer te hoeven werken. Hij wordt full time schrijver. In Amsterdam lukt dat niet, dus hij reist af naar Parijs. Zijn vrouw, of ze wil of niet, zegt haar baan op en gaat mee. Parijs is toch ook niet zo'n fijne stad om boeken te schrijven. In Biarritz lukt het ook al niet en als verder oostwaarts een goede plek gezocht wordt, gaat het al evenmin. Zijn vrouw vertrekt. Terug naar Nederland.
Wessel, de hoofdpersoon, reist verder. Naar Rusland deze keer, waar hij hoopt geïnspireerd te worden door de grote Russische schrijvers. Maar - juist. Inderdaad. Het lukt niet.
Wessel geeft zich over aan drank en vrouwen. Geld speelt geen rol immers.
Totdat hij investeringen doet, die niet zo goed uitpakken. Hij raakt wat geld kwijt en vreest, dat hij iets moet doen om dat geld terug te krijgen. Hij stort zich in een louche handel van Sovjetkunst.
Twaalf jaar later is Wessel terug in Nederland. Hij heeft zich om laten praten door een vriend en is de politiek in gegaan. Hij zit in het Europese Parlement en reist de hele Unie af. Als hij in Oekraïne is, bereiken de demonstraties en de gevechten net een hoogtepunt. Hij raakt er middenin verzeild.
Ontmoedigd keert hij na zijn bevrijding terug naar Nederland, niet langer wetend, waarvoor hij zelf staat en wat hij moet geloven. Hij probeert steun te zoeken bij zijn vrouw, maar die heeft inmiddels andere plannen met haar leven.
Alles aan dit boek is veel. Heel veel. Teveel bladzijden, teveel gebeurtenissen uit de geschiedenis, teveel narigheid (te weinig prettige dingen - alles is zwart en somber). Bij het lezen zou je er somber van worden. Het is zeker knap geschreven (anders zou ik er geen vier sterren aan geven), maar het voelt een beetje als een overdosis.

[Irene · Rating 2 out of 5]

„De hoogste taak van literatuur is de lezer te irriteren”, zei de Servische auteur Milorad Pavic. Als dat de norm is voor literatuur- dan is Waterdrinker er in geslaagd om literatuur af te leveren. Toch trek ik zelf een andere conclusie.
Ik kon het boek nauwelijks uitgelezen krijgen.. ed thematiek is boeiend, maar de hoofdpersoon irriteert zo geweldig dat de boodschap deels langs je heen gaat in het proces van toenemende irritatie met deze man.

[Marleen V · Rating 2 out of 5]

Ben niet ver geraakt. Te veel clichés, taal ivm vrouwen stoort mij.

[Sibrich van Baalen · Rating 4 out of 5]

Ja, dit is een prima boek. Personages geestig, serieuze thema's, maar ook lekker die kunsthandel erin.

[Loek · Rating 5 out of 5]

Prachtige Nederlandse roman, waarin je wordt meegesleurd door het uiteenlopende leven van een narcistische volwassen vent. Erg actueel en zeer fijn geschreven!

[Maarten Mathijssen · Rating 5 out of 5]

Weer een prachtig boek van Pieter Waterdrinker. Hoofdpersoon Wessel Stols is een metafoor voor deze tijd. het tijdsbeeld wat Waterdrinker schets is een ogenschijnlijk zeer cynische . Met name het hedonistische westen komt er bekaaid af. Instituten als het Europese Parlement, de journalistiek, de Sociaal democratie enz enz. worden vilein gefileerd . Als Stols tot enige inkeer komt is het al te laat. Zoals gezegd een cynische, haast nihilistische eindconclusie. Maar naast al het zwartgallige is het ook een komisch boek, humor met een inktzwart randje weliswaar.

[Stef Smulders · Rating 5 out of 5]

Heel ingenieus gecomponeerde roman waarin het Oekraine conflict een centrale rol speelt. Het begint met een meesterlijke satire op de wil van de hoofdpersoon schrijver te worden, wat jammerlijk mislukt. De megalomane fantasieën van de aspirant-auteur zijn, helaas, heel herkenbaar. Daarna zakt het verhaal een beetje in met het voorspelbare aandelen-debacle en de niet zo boeiende schilderijenhandel van de hoofdpersoon. Maar vanaf het moment van de, geweldig goed beschreven protesten op het Maidanplein in Kiev is er geen houden meer aan. Spannend en enerverend tot het eind. De auteur wisselt prachtige kenschetsen wel af met soms knullige zinsconstructies. Her en der lijkt het verhaal op details niet helemaal te kloppen. Toch vijf sterren.

[Hannie · Rating 3 out of 5]

Eindelijk uit. Het is een interessant verhaal, maar het duurde mij te lang. Ook las het verhaal soms moeizaam. En het is soms ook wel erg veel dat de hoofdpersoon overkomt. Vandaar de drie sterren. Pluspunten van dit boek zijn dat het origineel is en dat de actualiteit er goed in verwerkt is. Ook is het een soort aanklacht tegen zaken zoals hoe bijvoorbeeld het Europees Parlement werkt. De hoofdpersoon is niet echt sympathiek. In het begin had ik daar niet zo’n moeite mee. Op het einde had ik er wel wat meer last van, omdat het me daardoor eigenlijk niet kon schelen hoe het met hem af zou lopen. Leuk om gelezen te hebben, maar ik zal ‘m niet nogmaals lezen.

[Frederick · Rating 3 out of 5]

Twijfelend tussen drie en vier sterren. Inhoudelijk heel kritische en relevante roman die onze stereotiepe houding onder andere in het Oekraïense conflicht op de korrel neemt, kritische parellellen trekt tussen de kleptocratie in Moskou en die in de Europese instellingen en de hypocrisie van de weldenkende progressieve elite (in de huid van hoofdpersonage Wessel Stols (Europees parlementslid voor de socialisten)) die het beste wil voor de hele wereld zolang zij er zelf niet voor moeten opdraaien, doorprikt. Een ander eigen geluid dus!
Qua literaire kwaliteiten bleef ik ietwat op mijn honger zitten.

[Tanita · Rating 3 out of 5]

Interessant thema (de politieke ontwikkelingen in Oekraine van de afgelopen ca 10 jaar) en Waterdrinker beschrijft alles uit eigen ervaring. Hij zet je ook wel aan het denken over Nederland anno nu, over de EU, over het perspectief van Rusland etc. Maar het verhaal duurde mij te lang, te veel uitwijdingen en herhalingen. En die eeuwig verongelijkte toon, kenmerkend voor deze auteur, die gaat op een gegeven moment wel irriteren.

[Carolien · Rating 3 out of 5]

3,5 ster. Zeer vlot geschreven boek, heerlijk om te lezen tijdens de vakantie. Als je in de EU wilt blijven geloven, lees dit dan niet. In een sneltreinvaart leidt Pieter Waterdrinker je door alle hoeken van de EU, de relatie met Rusland, de Oekraïne, sex, drugs, corruptie, geldverslindende machine, opportunisme. Het ligt er allemaal erg dik bovenop en de hoofdpersoon Walter Stols wordt niet erg uitgediept. Maar toch in een ruk uitgelezen.

[Frans Pollux · Rating 5 out of 5]

'What a read, what a ride.'

[Rachel · Rating 5 out of 5]

Geweldig! Een deel las ik in de auto tijdens vakantie: heb mezelf soms écht moeten overtuigen dat ik niet ter plekke was. Idioot natuurlijk...

[Daan Könings · Rating 4 out of 5]

Ik twijfel een beetje tussen 3 en 4 sterren. Het thema van het boek is gedurfd gekozen en dat maakt het interessant om te lezen. Je leert ook nog wat over de achtergrond van de Oekraïne-Rusland oorlog. Wat soms storend was (of is het juist een pluspunt?) is dat de hoofdpersoon echt een afkeer opwekt. Daarnaast vond ik de ontwikkeling, waarin de hoofdpersoon zijn eigen hypocrisie begon in te zien wel weer goed opgezet.

De schrijver kan poëtisch schrijven, maar slaat daar soms in door. Waardoor sommige stukken erg langdradig worden.

Al met al wel genoten van dit boek!

[Stijn · Rating 4 out of 5]

Ik zal niet pretenderen dat ik het deel over de voorgeschiedenis en Rusland niet bijna helemaal heb overgeslagen en gewoon het deel over Oekraïne slordig heb gelezen, maar - zo maakt Waterdrinker duidelijk - dat is wat de Europarlementariërs dus ook doen als ze tussen de bedrijven door eens een cruciaal verslag over de toekomst van het continent moeten lezen...

[Wouter]

Iedere schakel was belangrijk. Zonder schakels was er geen ketting.

[Brigitte B. · Rating 1 out of 5]

vreselijk langdradig geraas van een zielige man zonder ruggegraat vol met zelfmedelijden over zijn nooit behaalde doel om schrijver te worden , terwijl hij eigenlijk alles had.

[Jacco Hoekstra · Rating 5 out of 5]

Prachtig boek. Soms heb ik moeite met boeken waarin ik de hoofdpersoon niet sympathiek vind, en dat laatste is in dit geval een understatement. Toch had ik van die irritatie bij dit boek helemaal geen last.

Boeiend verhaal, wel cynisch, maar meeslepend en rijk verteld. Er gebeurt weer erg veel in dit boek. De vele ups en downs van Wessel Stols houden je aan het boek gekluisterd.

Ook een interessante setting: het conflict tussen Oekraïne en Rusland. Mooie verhalen en veel thema’s. Aanrader!

[Renske Steenhof · Rating 3 out of 5]

Te dik boek met zo nu en dan nutteloze passages tussendoor die niks toevoegen aan het verhaal (zoals over de koningin die haar zoon verloor). Irritant dat de hoofdpersoon in de 3e persoon wordt verteld. En de ik-persoon is weggelegd voor een bij-figuur. Dat zette me af en toe op het verkeerde been, waardoor ik een deel opnieuw moest lezen/luisteren. Rik van de Westelaken heeft iig een prettige voorleesstem voor dit boek.

[Trees · Rating 3 out of 5]

De schrijver draaft wel vaak door, maar in het licht van de huidige oorlog was het een mooi en onthullend, en onthutsend boek.

[Joren Van Veen · Rating 3 out of 5]

Begon heel goed, maar door de laatste 100 pagina’s een ster minder, al die koortsdromen en de zenuwinzinking van de hoofdpersoon waren taai om door te komen.

[Mark de Boer · Rating 4 out of 5]

Een dikke pil over een actuele kwestie: de Oekraïne-crisis en de MH17-ramp. Het is wervelend geschreven, in een on-Russisch tempo (gelukkig :)), met oog voor detail en veel kleur en sfeer.

Poubelle vertelt het verhaal van Wessel Stols, een voormalig reclameman die uit wanhoop over een writers' block in Rusland terechtkomt. Via allerlei omzwervingen wordt hij jaren later Europarlementariër met Oost-Europa en Rusland in zijn portefeuille. Tijdens de Euromaidan is hij in Kiev en spreekt de menigte toe vanaf het podium. Dat komt hem op veel vijanden te staan. Ondertussen komt hij ook privé steeds meer in de problemen en raakt vervreemd van zichzelf en van zijn grote liefde, zijn vrouw Friedl.

Poubelle is een roman die speelt met de complexe wereld van de internationale politiek. Het laat de chaotische situatie zien in Rusland en Oekraïne en stelt tegelijkertijd de motieven van Europa aan de kaak. Dat gebeurt wel nogal stereotiep - Europarlementariërs worden afgeschilderd als zakkenvullers, alle Russische vrouwen zijn promiscue (de politici ook, overigens), Oekraïense mannen zijn bullebakken of oude grijsaards. Hoewel er veel hoofdpersonen herkenbaar zijn beschreven (de 'weglachpremier', de Nederlandse journalist in Donetsk met hipsterbaard en vriendelijke ogen > @obk) gebruikt Waterdrinker vrijwel geen namen. Daarmee blijft het boek wat op afstand van de werkelijkheid. Gelukkig maar, zou ik zeggen. Niet elk Europees Parlementslid is corrupt of egoïstisch, niet elke vrouw bespringt de eerste de beste westerling. Daarnaast valt nog als kritiek te leveren dat de EU er flink van langs krijgt in dit boek, maar de rol van Rusland (cq Poetin) nauwelijks aan bod komt - er wordt slechts een of twee keer naar hem verwezen. Waterdrinker's opvatting daarover is misschien nog het meest te zien in zijn weergave van de achterkant van de revolutie, als Wessel Stols door de straten achter het Maidan plein loopt en bussen vol demonstranten ziet aankomen; huurlingen die zich voor het karretje van Moskou laten spannen.

Of Poubelle gelezen moet worden als een correctie op het westerse perspectief weet ik dus niet zo goed. Maar wat Waterdrinker treffend schetst is de wirwar van motieven en het vaak ongeplande en toevallige van kleine gebeurtenissen die grote gevolgen kunnen hebben. Daarnaast is Poubelle het verhaal van een gefrustreerde man op zoek naar erkenning, liefde en acceptatie, en dat beschrijft Waterdrinker weergaloos.

[Piet · Rating 3 out of 5]

Mixed feelings. Ambitieuze opzet, bestrijkt veel onderwerpen: schrijver in spe, Europarlementariër, kunsthandelaar in revolutionaire Russische schilderijen, echtgenoot en bedrogene, schuinsmarcheerder.
Wat ontbreekt is een positieve grondhouding.
Niets deugd, Amerika noch Europa, Rusland noch Oekraïne.
Sommige uitbarstingen oftewel tirades tegen het kolonialisme, het vreemdelingenlegioen, de zelfverrijking van Europarlementariërs zijn amusant en bevatten een kern van waarheid.
De al te smeuïge seksscènes werken als een oliespoor dat moeilijk te verwijderen is.
Het boek had de helft korter moeten zijn en minder in sneltreinvaart geschreven.

[Esther · Rating 3 out of 5]

Ik zou dit boek graag 4 of meer sterren willen geven omdat ik vind dat Waterdrinker enorm goed kan schrijven. Ik kan het alleen niet omdat ik toch een bepaalde klik miste met het onderwerp. Het verhaal speelt zich grotendeels af in Oekraïne en Rusland en ik denk dat ik te weinig achtergrondinformatie over die landen heb om het boek echt te kunnen waarderen.

Veel recensies gelezen van "Poubelle" waarin lezers zich stoorden aan het karakter van Wessel Stols. Dat heb ik totaal niet gehad. Ik houd wel van een beetje drama, zelfspot en (zelf)medelijden. De stijl van schrijven en het hoofdpersonage deed me ergens vaag denken aan Arnon Grunberg.

[Huib Riethof · Rating 4 out of 5]

Tachtiger-jaren man in midlifecrisis met grote talenten raakt verstrikt in het wrede echte leven. Geobjectiveerd door neoliberale partij in Nederland en verdwaald in het onmetelijke Slavische Oosten. De Brusselse scènes leunen mij iets te veel op de negatieve geschriften van een NL-Belgisch oud-lid van het Europees Parlement. Maar de belevenissen in de ex-Sowjet Unie en in de Oekraïne van 2014 zijn adembenemend en staan bol van de onopgeloste dilemma's.

[Emiel de Wit · Rating 3 out of 5]

Een erg rijk boek vol details met erg bloemrijk taalgebruik wat op den duur een beetje tegen gaat staan. Er worden erg veel onderwerpen besproken in het boek mischien iets te veel. Ook worden sommige onderwerpen teveel als karikatuur neer gezet. Er zitten wel mooie steken onder water naar de media, kunstwereld en de politiek die zeer vermakelijk zijn. Conclusie lekker boek watnet iets te lang en ambitieus 3 sterren.

[Krist · Rating 3 out of 5]

Dit moet normaal Waterdrinker's beste zijn, als ik het het hier zo wat volg, maar ik vond het de minste van de drie die ik (in hele korte tijd) las... Ook hier weer heel veel thema's uit 'Lenin's balsem' en 'Tsjaikovskistraat 40'... drinken, vrouwen, Lenin, poezen, kinderloos zijn en Helga Neff om er maar enkele te noemen... naar vanouds kan het personage ook weer elke vrouw krijgen die hij maar wil...