What do you think?
Rate this book
Wiedźmin #2
Wiedźmin. Zdrada
Wiedźmina przedstawiać nie trzeba - postać stworzona przez Andrzeja Sapkowskiego to fenomen polskiej popkultury. Jednak zanim Geralt z Rivii stał się bohaterem filmów, gier komputerowych, fabularnych i karcianych, wystąpił w wyjątkowym komiksie.
Wydawany w latach 1993-1995 cykl komiksów o Wiedźminie wyprzedził czasy i zapowiedział narodziny megagwiazdy polskiej popkultury. Scenariusz Andrzeja Sapkowskiego i Macieja Parowskiego brawurowo zilustrowany przez Bogusława Polcha to lektura obowiązkowa dla miłośników wiedźmińskiego uniwersum oraz fanów dobrego komiksu.
Wydawany w latach 1993-1995 cykl komiksów o Wiedźminie wyprzedził czasy i zapowiedział narodziny megagwiazdy polskiej popkultury. Scenariusz Andrzeja Sapkowskiego i Macieja Parowskiego brawurowo zilustrowany przez Bogusława Polcha to lektura obowiązkowa dla miłośników wiedźmińskiego uniwersum oraz fanów dobrego komiksu.
- GenresComicsComic BookFantasy
48 pages, Paperback
First published January 1, 1995
1 person is currently reading
56 people want to read
About the author
Maciej Parowski
55 books4 followersMaciej Parowski was a Polish journalist, essayist, science fiction writer, editor and translator.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
July 27, 2025
"Zdrada" to adaptacja nigdy nie zrealizowanego pomysłu na opowiadanie Andrzeja Sapkowskiego o Geralcie z czasów jego szkolenia wiedźmińskiego. Jest to właściwie pozakanoniczna opowieść bo nie do końca się zgadza z resztą kanonu.
Nie mniej jednak jest tu klika ciekawych wątków, po pierwsze rywalizacja między dwoma szkołami (być może po raz pierwszy rozwinięty tu w ogóle koncept szkół wiedźmińskich) Wików i Kotów (które później pojawią się też w kanonicznych opowieściach), które wpadają w sam środek intrygi politycznej. Możemy poobserwować ich szkolenie (pierwsze spojrzenie na mordownie :), wspomnienia z próby traw i w ogóle szkoły przed nadejściem zmierzchu fachu wiedźmińskiego. Jest tu wiele smaczków i nawiązań (ponownie gościnnie występuje Myszowór, a mistrzem Geralta jest oczywiście Vesemir), ale nie brakuje też oryginalnych postaci, z których najważniejsze to: mistrz Kotów - Guxart (jak na kota niezbyt szalony i za porządny :); garbuska marząca o zostaniu piękną czarodziejką - April; najlepszy przyjaciel Geralata, a zarazem drugi najlepszy uczeń Vessemira - Gweld oraz niezwykle sympatyczna i uczynna elfka - Aideen.
Bogusław Polch w szóstym kolejnym tomie Wiedźmina zrealizowanym swobodniejszym stylem, tym razem mniej stawia na karykaturalne fizjonomie, choć nie wszystkie jego wybory mnie przekonują (jeźdzcy tacy jak na okładce), to nie raz potrafi zachwycić, również kadrowaniem.
Tym razem za kolory odpowiada ponownie żona rysownika, Danuta, a za liternictwo Krzysztof Lipka.
Czy to jest opowiadanie na miarę tych oficjalnych od Andrzeja Sapkowskiego? Nie. Za to stoi na naprawdę dobrym poziomie i niewątpliwie wypada lepiej niż niejeden współcześnie wydawany pozakanoniczny komis o Wiedźminie (przeczytałem 7 oryginalnych opowieści o "Wiedźminie" z Dark Horse i tylko jeden w ogóle się zbliża do "Zdrady")
Scenariusz:****
Rysunki: ****
Nie mniej jednak jest tu klika ciekawych wątków, po pierwsze rywalizacja między dwoma szkołami (być może po raz pierwszy rozwinięty tu w ogóle koncept szkół wiedźmińskich) Wików i Kotów (które później pojawią się też w kanonicznych opowieściach), które wpadają w sam środek intrygi politycznej. Możemy poobserwować ich szkolenie (pierwsze spojrzenie na mordownie :), wspomnienia z próby traw i w ogóle szkoły przed nadejściem zmierzchu fachu wiedźmińskiego. Jest tu wiele smaczków i nawiązań (ponownie gościnnie występuje Myszowór, a mistrzem Geralta jest oczywiście Vesemir), ale nie brakuje też oryginalnych postaci, z których najważniejsze to: mistrz Kotów - Guxart (jak na kota niezbyt szalony i za porządny :); garbuska marząca o zostaniu piękną czarodziejką - April; najlepszy przyjaciel Geralata, a zarazem drugi najlepszy uczeń Vessemira - Gweld oraz niezwykle sympatyczna i uczynna elfka - Aideen.
Bogusław Polch w szóstym kolejnym tomie Wiedźmina zrealizowanym swobodniejszym stylem, tym razem mniej stawia na karykaturalne fizjonomie, choć nie wszystkie jego wybory mnie przekonują (jeźdzcy tacy jak na okładce), to nie raz potrafi zachwycić, również kadrowaniem.
Tym razem za kolory odpowiada ponownie żona rysownika, Danuta, a za liternictwo Krzysztof Lipka.
Czy to jest opowiadanie na miarę tych oficjalnych od Andrzeja Sapkowskiego? Nie. Za to stoi na naprawdę dobrym poziomie i niewątpliwie wypada lepiej niż niejeden współcześnie wydawany pozakanoniczny komis o Wiedźminie (przeczytałem 7 oryginalnych opowieści o "Wiedźminie" z Dark Horse i tylko jeden w ogóle się zbliża do "Zdrady")
Scenariusz:****
Rysunki: ****
Displaying 1 of 1 review