Πίστη

Το δέντρο του Άραϋ #2

by Μανώλης Σιμιτσάκης

Εκείνο το βράδυ, στο ξεχασμένο κτήμα, η πύλη για τον κόσμο των ψυχών, το Βίλβετ, είχε ανοίξει για τρεις ιδιαίτερους ανθρώπους. Είχαν πεθάνει; Όχι. Ο θάνατος δεν είναι παρά μια μεταμόρφωση, όπως είχε αποδειχθεί για αυτούς, ένας απαλός και μυστικιστικός κόσμος πέρα από τα όρια της ύλης.

Όταν μία από τις μεγαλύτερες αξίες βεβηλώνεται και δυσοίωνα σημάδια εμφανίζονται, ο Γιώργος θα κάνει το μεγάλο βήμα και θα αναζητήσει τη Μαρία στον άυλο αυτόν κόσμο. Στον δρόμο του θα βρεθεί ο Ιχώρ, ένα αλλόκοτο και μυστικοπαθές πλάσμα, για να ανακαλύψουν πως οι Θεοί παίζουν με την Πίστη.

Όσα βρίσκονται στην αφάνεια του Βίλβετ και του Σέρετον, ίσως και ανάμεσα τους, πρέπει να αποκαλύψουν τη φύση τους. Όπως το Συναίσθημα, έτσι και η Πίστη είναι ένα από τα τρία χαμένα κλειδιά, εάν κατανοηθεί, γίνει πράξη…

Κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι...

Genres: Fantasy

368 pages, Paperback

Published June 22, 2016

About the author

Ο Σιμιτσάκης Μανώλης γεννήθηκε τον Μάρτιο του 82 και μεγάλωσε στον Άλιμο. Η βαβούρα της Αθήνας τον έπνιξε και αποφάσισε να ζήσει την υπόλοιπή του ζωή στην όμορφη Κρήτη.

Έχει ασχοληθεί με αρκετά είδη τέχνης, αυτή όμως που τον κέρδισε ήταν η συγγραφή και η ποίηση. Ξεκινώντας με ποίηση στα εφηβικά του χρόνια, ένιωσε αργότερα την ανάγκη να γράψει κάτι μεγαλύτερο.

Αυτό το κάτι είναι η Τριλογία βιβλίων φαντασίας - μεταφυσικού μυστηρίου "Το δέντρο του Άραϋ - κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι", η οποία εκδόθηκε από τις εκδόσεις Λυκόφως .

Εκτός της τριλογίας, το 2021, εκδόθηκε το 4ο βιβλίο του, με τίτλο "Singularity - Η πειραματική νουβέλα", ένα θεατρικό μυθιστόρημα/ψυχογράφημα.
Περισσότερα για τα βιβλία του, συνεντεύξεις και άλλα λογοτεχνικά καλούδια, μπορείτε να βρείτε στο www.Aray.gr

Το 2020 ίδρυσε σε συνεργασία με τη συγγραφέα Μαρία Βρυσανάκη τον Σύλλογο δημιουργικής γραφής "Λογοπαίγνιο" όπου και διδάσκει δημιουργική γραφή σε ενήλικες και εφήβους.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο www.DimiourgikiGrafi.com

Έχει αρθρογραφήσει, με ψευδώνυμο και επωνύμως, σε σχετικά ρεπορτάζ εφημερίδων και σε διάφορες σελίδες με θέμα το φανταστικό και το μυστήριο, ενώ και η αρθρογραφία για το βιβλίο δεν τον αφήνει αδιάφορο.
​
Επίσης, τελεί χρέη κριτικού σε διαγωνισμούς λογοτεχνίας και επιμελείται βιβλία, ανεξαρτήτου είδους.

​Κάπου ανάμεσα στον ελεύθερο του χρόνο από όλα τα παραπάνω και τις υποχρεώσεις του στη ζωή, κατάφερε να δημιουργήσει και έναν από τους πρώτους χώρους Δωματίων Μυστηρίου στην Ελλάδα - τον πρώτο Ελληνικό -, φιλοξενώντας το μεράκι του για περίεργες ιστορίες και εκεί.

Γενικότερα είναι ένας άνθρωπος υπεύθυνος και προσγειωμένος, αλλά ελπίζει πως σε λίγα χρόνια ο κόσμος θα είναι καλύτερος.

Με ή χωρίς τον ίδιο. Δεν έχει σημασία.

Reviews

[Μaria Vrisanaki · Rating 4 out of 5]

Σαφώς καλύτερο από το πρώτο.
Γνωρίζουμε κάποιους νέους χαρακτήρες. Τους καλύτερους!

ΙΧΩΡ, my dark angel <3





Οι κακοί μπήκαν και αυτοί στο παιχνίδι!
Και πώς στον διάολο σκοτώνεις κάποιον που είναι ήδη νεκρός??????



Η δράση εντείνεται και ο ρυθμός των εξελίξεων σε μανιπουλάρει να γυρίσεις τις σελίδες. Αγωνιούμε καθ'όλη τη διάρκεια της ιστορίας για την κατάληξη των ηρώων που από τη μία φυλακίζονται, απο την άλλη δραπετεύουν, μετά τους καταδιώκουν, τους τραυματίζουν και στο τέλος, εκεί που νομίζουμε ότι βρήκαν τρόπο να σωθούν, έρχεται Η αναθεματισμένη ανατροπή που μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό.



Τώρα τι έγινε; Πάγωσαν; Πέτρωσαν; Χάθηκαν; Κι αν χάθηκαν; Έτσι άδοξα; Προσωπικά γύρισα σελίδα νομίζοντας ότι θα συνεχιστεί η ιστορία, δεν μπορεί να μας άφηνε έτσι. Κι όμως, μας άφησε να περιμένουμε...

[Γιώργος Δάμτσιος]

Το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας έρχεται να εδραιώσει τα όσα ενδιαφέροντα βιώσαμε στο πρώτο.

Μου αρέσει το όλο σέτινγκ του ''άλλου κόσμου'',μου αρέσει και η εμφάνιση του bad guy (είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας μέχρι τώρα), αλλά περισσότερο μου αρέσει που η όλη ιστορία μοιάζει με ''αναζήτηση απαντήσεων'' από τον ίδιο τον συγγραφέα σε θέματα που μ' ενδιαφέρουν και εμένα. Οι αλληγορίες που κρύβονται στις σελίδες του βιβλίου είναι τόσο πολλές που μια δεύτερη ανάγνωση θα είχε σίγουρα πολύ ενδιαφέρον για μένα!

[Σκουλάς Αλκιβιάδης · Rating 5 out of 5]

Απλά, ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ!!! 👌🌟🌟🌟👌
Το 2ο για μένα είναι μακράν καλύτερο απ' το 1ο!!! 😜
Σ' αυτό το βιβλίο η δράση χτυπάει κόκκινο, μέχρι τέλους! 😎😎
Γνωρίζουμε νέους και... ζωντανούς παραδόξως χαρακτήρες 😜👻😜
Μαθαίνεις περισσότερα πράγματα για τον κόσμο του Βίλβετ (και όχι μόνο) 👌😜👌
Η ροή της ιστορίας, όσο και η γραφή του συγγραφέα είναι απολαυστική μέχρι και την τελευταία σελίδα... όπου κάπου εκεί η ανατροπή με άφησε λιγάκι μ@λ@κ@!!! 😜😝😜
Ο κόσμος του Βίλβετ όμως, δεν τελειώνει εδώ! Μένει ακόμα το κλειδί της "Φαντασίας"! 😉
Ένας "Θεός" 😜 ξέρει τι μου επιφυλάσσει στο 3ο του βιβλίο ο συγγραφέας... 😎😜😎

[Effie (she-her) · Rating 4 out of 5]

4,5 / 5

Μα πόση φαντασία μπορεί να διαθέτει ένας άνθρωπος; Πραγματικά έχω εκπλαγεί! ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Προσοχή: η κριτική περιέχει spoilers για το πρώτο βιβλίο.

Στο δεύτερο βιβλίο ακολουθούμε τον αγαπημένο της Μαρίας, τον Γιώργο, ο οποίος έχει αποφασίσει να πάει να τη βρει στο Βίλβετ. Όμως αυτά που θα αντικρίσει εκεί, δεν είναι όπως του τα περιέγραψε η Μαρία. Όλοι οι κάτοικοι του Βίλβετ έχουν πετρώσει!
Κατά τη διάρκεια της αναζήτησής του, θα γνωρίσει τον Ιχώρ, ένα πολύ ιδιαίτερο πλάσμα, το οποίο είναι επίσης σε αναζήτηση της αγαπημένης του, Ηλιοστάλαχτης. Μαζί θα προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο του που κρατάει ο Νταμιάνο τις αγαπημένες τους και πως εκμεταλλεύεται ολόκληρο το Σέρετον και τους κατοίκους του.

Μου αρέσει το γεγονός ότι οι δυνάμεις των χαρακτήρων εξελίσσονται αργά και με αρκετή εξάσκηση. Κανένας χαρακτήρας δεν είναι παντοδύναμος και όλοι έχουν τα ελλατώματά τους. Επίσης μου αρέσουν οι απόψεις του συγγραφέα περί θρησκειών.
Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές ένιωθα ότι έτσι και έλεγε άλλη μια φορά ο Γιώργος πόσο υπέροχη είναι η Μαρία, θα του ξερίζωνα το Πιστίο με τα ίδια μου τα χέρια. Αλλά αυτό είναι δικό μου πρόβλημα επειδή δεν τα πάω καλά με τα love stories.

Το δεύτερο βιβλίο μου έδωσε απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα και μου δημιούργησε μερικά ακόμα. Εντυπωσιάστηκα από τους κόσμους που έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας και από τις ιδέες του. Και τι τέλος ήταν αυτό;;;; Γιατί δεν έχω πάρει ήδη το επόμενο βιβλίο; ⠀⠀⠀⠀

[Maria Aravani · Rating 5 out of 5]

Εντάξει! Θέλω το επόμενο βιβλίο ΤΩΡΑ!
Τι έχεις κάνει Μ.Σιμιτσάκη; Τι είναι αυτό που μας έδωσες;

Κοσμογονία; Νόημα; Συναισθήματα; Αλήθειες; Αλληγορίες; Δράση; Χαρακτήρες (+++Vote for Ιχώρ); Flashbacks? Λυρισμός;
Δεν ξέρω αν ξέχασα κάτι, αλλά και τα 2 βιβλία είναι μοναδικά πρωτότυπα. Εσείς στο Ηοllywood που κάνετε remakes τα ίδια και τα ίδια, διαβάστε λίγο Σιμιτσάκη.

ΥΠΕΡΟΧΟ!!

[Eirini · Rating 4 out of 5]

Η ιστορία στον κόσμο του Βέλβετ συνεχίζεται με το δεύτερο βιβλίο. Το Βέλβετ ο κάτω κόσμος όπως θα λέγαμε. Ο μοχθηρός Νταμιάνο παριστάνει το Θεό και τους έχει στρέψει όλους με το μέρος του. Θέλει να χτιστεί έναν νέο κόσμο, μια νέα αυτοκρατορία. Με τις ψυχές των νεκρών. Ο κόσμος την νεκρών διαλύεται. Μόνο ο Γιώργος, η Μαρία, ο Νίκος και ο Ηλίας, από τους ανθρώπους και ο Ιχώρ με τον Φειδία, πλάσματα μιας άλλης διάστασης, μπορούν να τους σώσουν. Θα τα καταφέρουν; Αλλόκοτα πλάσματα, μαγικά μέρη, συναίσθημα και πίστη. Μόνο όσοι έχουν πίστη μπορούν να τα καταφέρουν. Ο Μανώλης Σιμιτσάκης συνεχίζει να μας σαγηνεύει και σε αυτό το βιβλίο. Μας μεταφέρει σε έναν φανταστικό κόσμο με τρόπο μοναδικό, που σε μαγεύει. Καταφέρνει και μας μιλάει μέσα από τον πεζό λόγο με τρόπο ποιητικό και φαίνεται να μας μεταφέρει συναισθήματα μέσα από την καρδιά του. Πολύ καλύτερο από το πρώτο βιβλίο, αφού μας έχει βάλει μέσα στον κόσμο του Βέλβετ για τα καλά. Και μας αφήνει με την αγωνία. Ελπίζω όχι για πολύ. Περιμένουμε σύντομα το τρίτο και τελευταίο μέρος. Μανώλη Σιμιτσάκη ακούς? Περιμένουμε λέμε.

[Μαρία Γεωργοπούλου · Rating 5 out of 5]

4.5 stars
Το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας είναι σαφέστατα πιο έντονο από το πρώτο! Νέοι χαρακτήρες κάνουν την είσοδό τους και μας κάνουν να τους αγαπήσουμε, αλλά ταυτόχρονα μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο που έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας.

Η αφήγηση διατηρεί τον λυρισμό της που ήταν χαρακτηριστικός του πρώτου βιβλίου, αλλά πλέον έχουμε και εξαιρετικές περιγραφές που σου δίνουν είτε την ομορφιά είτε το γκροτέσκο με τέτοιο τρόπο λες και όλα διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια σου.

Η φιλοσοφική διάθεση του συγγραφέα είναι φανερή στον τρόπο που γράφει. Θα τολμούσα να πω πως η ιστορία αυτή μοιάζει με ένα μεγάλο όνειρο το οποίο θα μπορούσε να δει κάποιος που προτιμά να ζει τη ζωή του αναζητώντας απαντήσεις στα μεγάλα φιλοσοφικά ερωτήματα της ζωής και όχι κάποιος που δέχεται χωρίς αμφισβήτηση αυτά που έχουν πει άλλοι.

Δε θα προσποιηθώ ότι κατάλαβα ολόκληρη τη φιλοσοφική διάθεση του συγγραφέα. Άλλωστε πιστεύω ότι το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Μέσα από αυτή την ιστορία αυτό που μου έγινε κατανοητό είναι ότι πρέπει πάντα να κάνεις ερωτήσεις και να ψάχνεις, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να βρεις αυτό που ζητάς.

Όπως καταλάβατε, απόλαυσα το βιβλίο και το μόνο αρνητικό που βρήκα είναι η δυσκολία των ονομάτων και των τοπωνυμίων.

[Marilena ⚓ · Rating 4 out of 5]

Το δεύτερο βιβλίο είναι αρκετά καλύτερο από το πρώτο!
Το απόλαυσα περισσότερο, είχε αρκετά στοιχεία που θέλω να έχει ένα βιβλίο, αρκετή δράση και αγωνία.
Πλέον βρισκόμαστε σε άλλο κόσμο με περισσότερο ενδιαφέρον και νέους χαρακτήρες.Σαφώς οι χαρακτήρες μου είναι περισσότερο συμπαθής από αυτούς του πρώτου βιβλίου και νομίζω ότι ο Ιχωρ πλέον ξεχωρίζει.Ο μυστηριώδης χαρακτήρας του, νομίζω θα ξεδιπλωθεί στο επόμενο βιβλίο και έχω περιέργεια τι άλλο θα αποκαλυφθεί για εκείνον!
Έμεινα τόσο ικανοποιημένη με το βιβλίο και με το τέλος που μας έδωσε που ξεκινάω το τρίτος βιβλίο αμέσως!

[Μανώλης Σιμιτσάκης]

Τι να σας πω τώρα για αυτό το βιβλίο...

Είμαι σίγουρος πως κάποιοι θα παρεξηγήσουν αυτό το κομμάτι της ιστορίας, αφού θίγει ένα λεπτό θέμα, αυτό της θρησκείας, που τόσο έντεχνα και για χάρη της εξουσίας κατάφερε να αφανίσει σχεδόν τη δύναμη της πραγματικής Πίστης. Ευτυχώς, θεωρώ πως έχω να κάνω με ανοικτόμυαλους αναγνώστες και εάν μπορέσω να σας δώσω ένα ακόμη εφόδιο για τον τρόπο που γεύεστε τη ζωή, τότε θα νιώσω ικανοποιημένος.

Το βιβλίο συνεχίζει από το σημείο ακριβώς που αφήσαμε τους πρωταγωνιστές στο πρώτο, αλλά είναι πολλά που έχουν αλλάξει στο Βίλβετ, τον κόσμο των ψυχών, με συνέπειες και στον δικό μας κόσμο. Πολλά έχουν να έρθουν, πολλά υπάρχουν να ανακαλυφθούν και να αποκαλυφθούν μέχρι την τελική ευθεία του Γ βιβλίου, τη Φαντασία. Νέοι πρωταγωνιστές θα κάνουν την εμφάνισή τους, τίποτε δεν μένει ίδιο. Όλα μεταμορφώνονται και μαζί τους μεταμορφώνονται και οι χαρακτήρες που γνωρίσατε στο Α βιβλίο.

Μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση από τη προδημοσίευση του Α και του Β βιβλίου στο www.aray.gr, μέχρι να φτάσει το Β βιβλίο στα ράφια.

Σας ευχαριστώ όλους όσοι αγκαλιάσατε το Α βιβλίο, ελπίζω να σταθώ το ίδιο άξιος - ή και περισσότερο - και σε αυτό.

[Νίκος Vitoliotis) · Rating 4 out of 5]

Ένα ενδιαφέρον πρώτο μέρος, το Συναίσθημα, που εξελίσσεται συναρπαστικά στη συνέχεια. Πράγματι, η Πίστη, το δεύτερο μέρος του Δέντρου του Άραϋ κινείται σε άλλο επίπεδο, κυριολεκτικά σε άλλους κόσμους. Μπράβο στον Σιμιτσάκη για την πλούσια φαντασία που ξετυλίγει στο χαρτί, κοσμογονικού θα έλεγα επιπέδου. Και επιπλέον μπράβο για την από τεχνικής άποψης βελτίωση της γραφής του. Θα επανέλθω αναλυτικότερα όταν θα ολοκληρώσω και την ανάγνωση του τρίτου μέρους.

[Βασιλική Μπούζα · Rating 5 out of 5]

Αν το πρώτο συγγραφικό έργο της μεταφυσικής τριλογίας μυστηρίου «Το Δέντρο του ΑραΫ» του κ. Μανώλη Σιμιτσάκη σας άρεσε, είμαι σίγουρη πως το δεύτερο θα το λατρέψετε. Μιας και το «Συναίσθημα», όχι μόνο διατάραξε τις ισορροπίες στην Ελληνική φανταστική κοινότητα αλλά και η «Πίστη» εδραιώνει περίτρανα την πένα του συγγραφέα στην σκιαγράφηση άρτια δομημένων "ονειρικών" καταστάσεων.

Μια υπέροχη, μα αναπάντεχη περιπέτεια ξετυλίγεται στις 368 σελίδες του βιβλίου καθώς ανατροπές λαμβάνουν μέρος καθ’όλη την έκταση του, εξάπτοντας το ενδιαφέρον αλλά και αναζωπυρώνοντας με έμφαση την περιέργεια των ανυποψίαστων αναγνωστών. Επιθυμώντας να «ρουφήξουν» το κουβάρι των εξελίξεων και να βρεθούν πιο κοντά στην επίλυση μυστηριωδών γρίφων του παρελθόντος, με το θεραπευτικό φως την αλήθειας να λούζει τις φιγούρες των πρωταγωνιστών της ιστορίας και προσφέρει ψυχική τέρψη δικαιώνοντας την επιλογή του ως ανάγνωσμα.

Λάτρεις του "fantasy" χρησιμοποιείστε το βιβλίο ως δίαυλο επικοινωνίας με τους ορίζοντες τις φαντασίας. Aνοίξτε πανιά για το Βίλβετ και αφήσετε τον ούριο άνεμο χιλιάδων συναισθημάτων να σας κατακλύσει. Αντικρίστε την Μαρία, τον Γιώργο αλλά και νέους χαρακτήρες να κολυμπούν ενάντια σε θηριώδη κύματα και να έρχονται αντιμέτωποι με το θέμα της "Πίστης", μιας και αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του βιβλίου. Η πίστη ολοκληρώνει την ύπαρξη, γεμίζει με ευφορία και δύναμη τον άνθρωπο όχι μόνο να επιτύχει αλλά και να υπερπηδήσει το μεταίχμιο των στόχων του σε αντίξοες συνθήκες Με πανέξυπνο, ευφάνταστο και δημιουργικό τρόπο ο συγγραφέας μέσω τετριμμένων θεολογικών πεποιθήσεων, συνθέτει με σεβασμό την κοσμοθεωρία Κόλασης αλλά και Παραδείσου στο σύμπαν του βιβλίου. Ο θρησκευτικός φανατισμός, οι δολοπλοκίες για την επιβολή της κυριαρχίας συγκρούονται με το αίσθημα της πραγματικής Πίστης. Η πτώση από τους αιθέρες των ονείρων. Η τιμωρία, η μετάνοια, η κάθαρση της εξιλέωσης. Οι πειρασμοί, οι Ερινύες και τα δαιμόνια του νου. Σε ένα πλανήτη φυλακή, ο Διάβολος υψώνει τα κυρτά του κέρατα ενάντια στην Θεϊκή φιγούρα και επιφέρει θάνατο. Μια σαδιστική προσωπικότητα κρύβει ένοχα μυστικά και μολύνει την ύπαρξη. Τελικά ποια η ταυτότητα του Μεσσία; Μήπως ένα μισητό είδωλο; Πως ορίζεται ο "καλός" από τον "κακό" μπρος την τύφλωση της ελεύθερης βούλησης και συνεπώς κρίσης; Δεν έχετε παρά να το αποκαλύψετε!

Ένας κόσμος που ξετυλίγεται σελίδα - σελίδα κι αφήνει άφωνο τον αναγνώστη μπρος τις εξελίξεις και τις νέες βασίλεια-καταστάσεις που πρέπει να εξερευνήσουν οι ήρωες του βιβλίου . Μεθυσμένο από την ζωτική ευωδιά των φυλλωμάτων του δέντρου της ζωής, τις αρχαίες Ελληνικές δοξασίες και το χριστιανικό δόγμα αλλά και την μαγεία της επικής φαντασίας.

Η ιστορία του δεύτερου τεύχους ξεκινά τρεις μήνες μετά την εξαφάνιση της Μαρίας. Σε μια αναπάντεχη συνάντηση του Γιώργου με τον Στέφανου Αγγέλου, ο συγγραφέας εισάγει περιληπτικά τους αναγνώστες στο "ζουμί" της ιστορίας. Στην συνέχεια μαθαίνουν πως ένας δολοφονικός ιός επισύρει την αποκάλυψη, την νέα εποχή της ημφίλιου, την οργή του Θεού. Συνδετικός κρίκος το μαραζωμένο Βίλβετ μιας κι εκει καταστροφές διαστρεβλώνουν την ωραιότητα του παραδείσου. Ο χρόνος σύμμαχος όμως και εχθρός κατά την άφιξη του Γιώργου σαν παρατηρεί το χάος και τα πετρωμένα σώματα των Βιλβετιανών. Ποια η απειλή και πως το δέντρο του Άραυ ψυχορραγεί; Ξεκινά ένα ταξίδι αναζήτησης συναντώντας ένα τρομαχτικό πλάσμα, τον Ιχώρ. Σύμμαχος, εχθρός; Μυστικοπαθής, κτηνώδεις και ανελέητος!

Όπως ανέφερα στο πρώτο βιβλίο, η εισαγωγή στον ερμητικό μυστικισμό και τα σκοτεινά τεχνάσματα γίνεται με ευλάβεια τα οποία θα απολαύσουν οι αναγνώστες κατά τις αξιοσημείωτες επικές μάχες που λαμβάνουν μέρος κατα την διάρκεια διεκδίκησης του Θρόνου.. Τι να πρωτοαναφέρω; Πνευματικές δυνάμεις, νεφέλες,τηλεπάθεια, τηλεκίνηση, τηλεμεταφορά, ενεργειακές σφαίρες, φωτεινές δέσμες, ψευδαισθήσεις, αύρες ψευδοσώματα, μαγικά φίλτρα και αρχαία γνώση, ένα μικρό μέρος από όσα θα μπορούσα ακόμη να αναφέρω. Στρατιώτες, μάγοι και πνευματιστές συγκρούονται με τα πύρινα βλέμματα τους.

Βραχώδεις σπηλιές, μυθικοί ποταμοί κι πετρόχτιστοι πύργοι, εντυπωσιακά οχυρά, μπουντρούμια, πολυτελείς αίθουσες θρόνων κλπ. Ο συγγραφέας σφυρηλατεί την κάθε σκηνή λεπτομερώς λες κι παρατηρείς έργο τέχνης, επιτρέποντας στον αναγνώστη να προσθέσει μόνο τις ανάγλυφες προσωπικές πινελιές. Οι εικόνες του κειμένου αντανακλούν λαμπερά χρώματα (χαράς- θλίψης- οδύνης –πόθου) και λυρικότητα. Γλαφυρές μεταφορές, ζωηρές παρομοιώσεις καθώς έντονη εμφάνιση κάνει το στοιχείο της ποίησης με τον μοναδικό τρόπο έκφρασης του κ. Σιμιτσάκη. Παρατηρείται άψογη σκιαγράφηση της διοικητής δομής του Σέρετον και ανάπτυξη χαρακτήρων και εξέλιξη τους μέσα από τα πάθη και τις αδυναμίες. Οι σκέψεις του συγγραφέα έχουν σκοπό να προβληματίσουν και να οδηγήσουν στην αυτοβελτίωση οδεύοντας στην «ανύψωση» του βαθύτερου εαυτού τους.

Όσο αφορά την ροή της ιστορίας παράλληλες αφηγήσεις εξελίσσονται κατά την ροή της βασικής εξέλιξης. Ταξίδια στο χρόνο θα τα αποκαλούσα. Βιώματα κι ανησυχίες, που περιπλέκουν τα δεδομένα και κάθε φορά ο αναγνώστης βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά την κατάκτηση της αλήθειας. Ίσως κάποιος να το έβρισκε κουραστικό αλλά πιστέψτε με, μέσα στις κτηνώδεις ορμές και τις μηχανορραφίες περιγράφεται τόσο υπέροχα ένα ειδύλλιο που πραγματικά κατ’εμε είναι το ατού του βιβλίου. Σαν άλλος Αδαμ κι άλλη Ευα. Απόκοσμες οντότητες.. Πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο και άρχοντες του Βίλβετ και δέσμιοι του Σέρετον.

Η αγάπη ανθίζει σε μια ρομαντική διαδρομή. Κλονίζεται και οδηγεί σε διλήμματα όμως η αυτοθυσία καθοδηγείται από το προστατευτικό ένστικτο αυτού του ισχυρότατου δεσμού. Ερωτικό ειδύλλιο που εναγκαλίζεται από την τρυφερότητα στοργή. Η λαγνεία συγκρούεται με την στοργή και η επιθυμία με την ερωτική λαιμαργία. Ένταση, πάθος, γλυκύτατη μελωδία στο πεντάγραμμο των αισθήσεων..

Η φαντασία χτυπά την πόρτα του νου και όρια δεν έχει. Κατάλληλο για όλες τις ηλικίες, οι οποίες αποζητούν να ταξιδέψουν με το απολαυστικό μαγικό χαλί της σε κόσμους λαξεμένους από τα άδυτα της, μακριά από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Σε ευχαριστούμε γι αυτό το ταξίδι κ. Μανώλη Σιμιτσάκη. Περιμένω με ανυπομονησία το τρίτο έργο της σειράς και εύχομαι έμπνευση και δημιουργικότητα. Πάντα επιτυχίες!
Βασιλική Μπούζα

[Konstantina · Rating 5 out of 5]

«Είμαι» του είπε γεμάτη ικανοποίηση και ευδαιμονία από όλα όσα ένιωθε και έβλεπε γύρω της. Μα πάνω από όλα για τον ίδιο. «Μαζί σου, Είμαι».
«Είμαστε. Δεν χωρά ο νους μου να μην είμαστε».

Πολύ «γεμάτο» το δεύτερο μέρος της τριλογίας. Σκέψεις, συναισθήματα, δράση, προβληματισμοί, αν��τροπές και ο έρωτας να επανεμφανίζεται σε διάφορετικές μορφές. Σκηνές δυστοπίας, φαντασίας και πραγματικότητας. Η έννοια της πίστης σε όλες τις προεκτάσεις της και η πραγματικότητα να αποδεικνύεται ένα κουτάκι, που το ανοίγεις για να ανακαλύψεις ότι βγήκες στο επόμενο.
Μαγευτικές οι σκηνές της Ηλιοστάλαχτης και του Ιχώρ, με τον τελευταίο να αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του βιβλίου και να σαγηνεύει με τον πολύπλοκό του χαρακτήρα.
Άραγε το τρίτο βιβλίο της τριλογίας, που αναμένεται, θα ξεπεράσει τον τίτλο του (Φαντασία):

[KIRIAKI(Dominica Amat) · Rating 4 out of 5]

https://dominicamat.blogspot.com/2020...

Ο θάνατος είναι ένα αναπόφευκτο γεγονός στην ζωή κάθε έμβιου οργανισμού,όπως καί των ανθρώπων. Είναι ένα ζήτημα που απασχόλησε καί εξακολουθεί να απασχολεί από απλούς ανθρώπους έως τους επιστήμονες καί την κάθε θρησκεία. Το άγνωστο καί το τι έπεται μετά από αυτόν,είναι κάτι το οποίο προκαλεί φόβο σε όλους μας. Κανείς δεν μπορεί να εξοικειωθεί με αυτόν. Άραγε,ισχύει αυτό που διατυμπανίζει η θρησκεία περί κολάσεως καί παραδείσου,η θέση της επιστήμης πως δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή,ή,τελικά είναι κάτι άλλο; Δύσκολη ερώτηση καί ακόμη πιο δύσκολη η απάντησή της,αφού κανείς δεν μπορεί να μας απαντήσει με απόλυτη σιγουριά.
Κατά καιρούς έχει τύχει να ακούσουμε περιπτώσεις νεκροφάνειας καί νεκρανάστασης ανθρώπων που ενώ φαινομενικά έδειχναν ότι είχαν πεθάνει,ξαφνικά επανήλθαν στην ζωή. Αυτοί οι ίδιοι διηγούνται την μεταθανάτια εμπειρία τους καί συνηθίζουν να λένε για ένα πολύ δυνατό φως,το οποίο τους οδηγούσε σε έναν άλλο τόπο. Το αν ισχύει,βέβαια ή όχι,δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω.
Ο συγγραφέας κύριος Μανώλης Σιμιτσάκης στην τριλογία του ''Το δέντρο του Άραϋ'' μας δίνει μία ιστορία φαντασίας που προσπαθεί να προσεγγίσει όσα σας ανέφερα παραπάνω. Στηρίζεται εκεί καί τρόπο τινά κάπως ενώνει τον θάνατο με την ζωή καί αποδιώχνει από πάνω τους αυτό το αίσθημα του τρόμου. Υπάρχει μία φυσικότητα που συναρπάζει μπορώ να πώ. Άλλωστε,εάν παρατηρήσετε πιο προσεκτικά κάτω από τον τίτλο του βιβλίου,θα δείτε γραμμένη την φράση ''Κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι''. Άρα δίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα καί δεν έχουμε ένα βιβλίο που θα βαρύνει αρνητικά τις ψυχές των αναγνωστών.
Εμένα μου δόθηκε η ευκαιρία να έχω στα χέρια μου όλη την τριλογία καί να μπορώ να διαβάσω το ένα βιβλίο μετά το άλλο. Έτσι,αποφάσισα να γράψω μέσα σε ένα άρθρο μία συνολική κριτική καί των τριών βιβλίων μαζί,σαν ένα είδος αφιερώματος,για να είναι πιο ξεκούραστο καί για εσάς τους αναγνώστες του blog. Αρχικά,να σας πώ ότι καί τα τρία βιβλία έχουν κοινό τίτλο ''Το δέντρο του Άραϋ'' μα φέρουν ξεχωριστά το καθένα έναν δικό του υπότιτλο. Το πρώτο βιβλίο φέρει τον διακριτικό υπότιτλο "Συναίσθημα",το δεύτερο βιβλίο με υπότιτλο "Πίστη", και το τρίτο βιβλίο, με υπότιτλο "Φαντασία".
Βιβλίο Α'
Ας τα πιάσουμε,όμως,καλύτερα από την αρχή. Στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας ο συγγραφέας μας εισάγει στο θέμα της ιστορίας καί μας γνωρίζει τους ήρωες που θα συναντήσουμε,καθώς καί μία πρώτη γεύση από τον τόπο στον οποίο πρόκειται να διεξαχθούν τα γεγονότα. Ο λόγος του είναι αδιάκοπος,στρωτός κι εμπλουτισμένος από άφθονο,οικείο λεξιλόγιο,γλαφυρές εικόνες,γρήγορη ροή των εξελίξεων αλλά καί με μία εσάνς λυρικότητας από τα ποιήματα που τοποθετούνται εύστοχα σε διάφορα σημεία του κειμένου κι εντείνουν κι εκείνα με την σειρά τους στο να προκαλέσουν ποικίλα συναισθήματα στους αναγνώστες. Συναισθήματα όπως είναι ο πόνος της απώλειας,η απελπισία,ο φόβος,η αγωνία,ο έρωτας αλλά καί η άσβεστη ελπίδα.
Πώς θα αισθανόσασταν αν βλέπατε ξαφνικά ολοζώντανο μπροστά σας έναν άνθρωπο δικό σας μέρες μετά την ταφή του; Προφανώς καί θα τρομάζατε. Κι ανάλογα με το αν πιστεύετε σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα,ή όχι,θα θεωρούσατε ότι είναι έργο θεού,ή,δαίμονα,ή απλά θα νιώθατε χαρά που επέστρεψε κοντά σας...
Ο συγγραφέας επιχειρεί καί το καταφέρνει να απαλλάξει την σκέψη μας από προκαταλήψεις καί παγιωμένες θέσεις γι'αυτό το ζήτημα,εστιάζοντας σε μία πιο πνευματική προσέγγισή του. Εμένα,οφείλω να ομολογήσω,πως μου άρεσε πάρα πολύ αυτό του το τόλμημα. Πρέπει να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες του εγκεφάλου μας,γιατί είναι πολύ περισσότερες καί ικανότερες από ό,τι πιστεύουμε.
Καθ΄όλη την διάρκεια της ανάγνωσης αισθανόμουν πως γινόμουν κι εγώ σιγά σιγά μέρος της υπόθεσης. Ασχολήθηκα νοερά με την μαγεία,έψαξα να βρώ κόσμους μακρυά καί συνάμα τόσο κοντά σε εμάς,καθώς καί απαντήσεις για το τι συμβαίνει τελικά καί το πως θα μπορούσα να βοηθήσω τους ήρωες να έρθουν πιο κοντά στην επίτευξη του στόχου τους.
Όσο για τις ανατροπές είναι αρκετές καί καθοριστικές για την υπόθεση του βιβλίου. Ξεκινούν σχεδόν ταυτόχρονα με την εξιστόρηση των γεγονότων από την αρχή καί συνεχίζονται μέχρι το τέλος του βιβλίου. Ένα τέλος το οποίο σταματάει σε καίριο σημείο καί αφήνει τους αναγνώστες να φαντάζονται το τι μέλλει γενέσθαι στην πορεία.
Βιβλίο Β'
Όταν ο κόσμος των ψυχών κινδυνεύει καί μαζί του τα αγαπημένα σας πρόσωπα που βρίσκονται εκεί,μέχρι που είστε διατεθειμένοι/ες να φτάσετε για να τους προστατέψετε; Στο δεύτερο βιβλίο ο συγγραφέας μεταδίδει στους αναγνώστες το μήνυμα της πίστης (οτιδήποτε αντιπροσωπεύει αυτό,για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά) μα καί της πραγματικής,ανιδιοτελούς καί ουσιαστικής αγάπης.
Η αφήγηση των γεγονότων συνεχίζει σχεδόν από εκεί που είχαμε μείνει στο πρώτο βιβλίο καί θα γίνεται παράλληλα από τους πρωταγωνιστές. Έτσι,όχι μόνο θα ενισχυθεί η πλοκή,αλλά θα καλυφθούν τυχόν κενά που ίσως να υπήρχαν σε αντίθετη περίπτωση. Οι ενεργοί ήρωες είναι λιγότεροι αυτήν την φορά(τουλάχιστον μέχρι την μέση του βιβλίου). Εδώ,θα συναντήσουμε περισσότερα πλάσματα του φανταστικού κόσμου. Η δε χρήση της διαφορετικής γραμματοσειράς θα εντείνει όλα τα παραπάνω που σας αναφέρω.
Για πολλοστή φορά θα αποδειχθεί ότι η παρέμβαση των ανθρώπων είναι καταστροφική καί μοιραία τόσο στον πραγματικό,όσο καί στον πνευματικό κόσμο. Τα πάθη καί οι κακές συνήθειες δύσκολα μπορούν να ''αποτιναχθούν'' από πάνω τους. Άλλωστε,πολύ σωστά ο λαός μας λέει την φράση πως πρώτα βγαίνει η ψυχή καί μετά το χούι του ανθρώπου.
Η πίστη είναι το πιο δυνατό όπλο στα χέρια των ηρώων μας σε αυτήν την μάχη. Από εκεί πηγάζει όλη η δύναμη. Γι'αυτό καί κάθε πιστός φέρει το σύμβολό της. Ο συγγραφέας μας δίνει μία διαφορετική καί εναλλακτική προσέγγιση του παραδείσου καί της κόλασης. Το δέντρο με τον απαγορευμένο καρπό γίνεται το δέντρο που ''ζεί'' τις ψυχές. Δεν είναι αμαρτωλό. Καί τα φύλλα συκής που κάλυπταν την γύμνια των πρωτόπλαστων,γίνονται φύλλα που δηλώνουν την πίστη.
Στα μάτια μου μοιάζει σαν μία αλληγορία της αληθινής ζωής,όπου η πλάνη θα είναι ακόμα πιο μεγάλη καί δελεαστική. Κι όσοι/ες ξεγελαστούν,θα πιαστούν σαν άλλα θύματα στον ιστό της αράχνης.
Τα δύο νέα θέματα που θίγονται μέσα από την υπόθεσή του είναι η αιώνια μάχη ανάμεσα στο καλό καί στο κακό καί η στάση της εκκλησίας καί η λανθασμένη προσέγγιση καί μετάδοση της θρησκείας.
Παρατηρούμε,επίσης,την σύνδεση των δύο βιβλίων καί την ενίσχυση της ιστορίας με νέα στοιχεία.
Άν καί μιλάμε για ένα πνευματικό κόσμο,εδώ ισχύει το τρίπτυχο: συναίσθημα-πίστη-φαντασία. Εκεί βρίκεται όλη η ουσία. Ο έρωτας γίνεται αγάπη καί η μετάνοια φέρνει την πολυπόθητη κάθαρση. Ακόμη καί πολλά μυστήρια που γίνονται εκεί,ταιριάζουν με τα καθιερωμένα μυστήρια της χριστιανικής πίστης,όπως είναι η βάπτιση.
Το τέλος του βιβλίου έρχεται λίγο πρίν την κορύφωση. Ένας νέος κύκλος φαίνεται να ανοίγει καί σαν αναγνώστρια με άφησε με την σκέψη πως γίνεται ένα δέντρο να ''θρέφει'' τόσο τους ζωντανούς,όσο καί τους πεθαμένους. Μήπως τελικά είναι η μήτρα που μας γεννά όλους/ες καί στο τέλος επιστρέφουμε πάλι εκεί;
Βιβλίο Γ'
Φτάσαμε αισιώς στο τρίτο βιβλίο καί είμαστε ένα βήμα πρίν το τέλος. Ένα τέλος που σηματοδοτεί το μέλλον του πνευματικού,αλλά καί του πραγματικού κόσμου,καθώς καί των ηρώων μας. Άραγε,τί παραπάνω μπορεί να υπάρχει εκεί από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε;
O συγγραφέας μας δίνει ένα μυθιστόρημα φαντασίας με μπόλικη μαγεία,αγωνία,σασπένς καί διαρκή δράση. Η τελευταία παρτίδα του σκακιού είναι έτοιμη να ξεκινήσει,αφού οι ήρωες σαν άλλα πιόνια είναι έτοιμοι να μπούν στην μάχη. Δύο βασιλιάδες καί μία βασίλισσα. Ποιός θα καταφέρει να επιβιώσει καί να την έχει δική του; Ποιό το αντίκτυπο αυτής της μάχης στην πραγματική ζωή; Όλα πια έχουν έρθει στο φως. Τίποτα δεν μπορεί να μείνει άλλο κρυμμένο. Μαζί με την πολυπόθητη λύτρωση θα έρθει καί η απώλεια. Μήπως,όμως,αυτός είναι ο κάλλιστος τρόπος για να κλείσει όλη η ιστορία των βιβλίων; Το τέλος μου άφησε μία γλυκόπικρη αίσθηση μα συνάμα με έβαλε σε σκέψεις. Σκέψεις για το αν ζούμε την ζωή μας όπως της αξίζει καί να απελευθερωθούμε από ''δεσμά'' καί να αφήσουμε την αγάπη καί την φαντασία να γίνει κομμάτι μας.
Με λίγα λόγια,πρόκειται για μία πολύ καλή δουλειά από μεριάς του συγγραφέα καί αξίζει να αναζητήσετε καί να διαβάσετε όλη την τριλογία. Στα υπέρ του βιβλίου η αρκετά καλή γραφή του συγγραφέα καί η πρωτοτυπία του θέματος. Καί μην το ξεχάσετε ποτέ πως ''κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι''.
Καλές σας αναγνώσεις!

[AlexNms · Rating 4 out of 5]

Το πρώτο μέρος της τριλογίας «Το Δέντρο του Άραϋ: Κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι» με τίτλο «Πίστη» ήταν παρόμοιο σε μέγεθος σχετικά με το πρώτο βιβλίο. 364 σελίδες είχε και θεωρώ πως άνετα μπορεί να διαβαστεί μέσα σε δύο μέρες.
Επειδή δεν θέλω να κάνω spoiler κι επειδή είναι ειλικρινά πολλά αυτά που συνέβησαν, δεν θα πω πολλά για την πλοκή. Το μόνο που θα πω είναι πως στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας ο Γιώργος πηγαίνει στο Βίλβετ με σκοπό να βρει την Μαρία που έχει αργήσει υπερβολικά να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών. Στην πορεία του εκεί θα συναντήσει τον Ιχώρ, ένα άγνωστο για τον άνθρωπο πλάσμα που ζούσε από πάντα ανάμεσα στο Βίλβετ και το Σέρετον. Μαζί, αυτοί οι δύο θα προσπαθήσουν να ξεμπλέξουν το κουβάρι από τα προβλήματα που έχουν προκύψει.
Αυτό το βιβλίο, όπως και το προηγούμενο, ξεχειλίζει από λυρισμό. Υπάρχουν λιγότερα ποιήματα και εμένα προσωπικά με ικανοποίησε γιατί δεν τα πάω και τόσο καλά με την ποίηση 😬 Η γλώσσα γενικά ήταν απλή και κατανοητή, ενώ υπήρχαν ελάχιστα σημεία που με μπέρδεψαν. Θα έλεγα πως το βασικό χαρακτηριστικό της «Πίστης» είναι η δράση. Ο Γιώργος συνεχώς βρίσκεται σε εγρήγορση και δεν φαίνεται να ηρεμεί καθόλου από την στιγμή που πατά το πόδι του στο Βίλβετ. Το ύφος του κειμένου ήταν το ίδιο όπως στο πρώτο βιβλίο, αν και θεωρώ πως η «Πίστη» είναι βιβλίο που εντάσσεται στην κατηγορία dark fantasy (κατά την άποψή μου το «Συναίσθημα» ήταν ξεκάθαρα σκέτο fantasy). Με λίγα λόγια, υπήρχαν κάποιες σκηνές αρκετά φριχτές που προέβαλαν την απόγνωση, τον φόβο και το άγχος. Δεν περίμενα να τις διαβάσω, αλλά το έκανα με χαρά (μου αρέσει το dark fantasy sooo😅✌️). Εκτός από τα παραπάνω, έχω να πω ότι υπήρχαν κάποιου είδους plot twists και απρόσμενες εξελίξεις.
Είδα εξέλιξη στην προσωπικότητα του Γιώργου (στο σύνολο του βιβλίου η οπτική ήταν από το πρόσωπό του) κι αυτό το εκτίμησα αρκετά. Γενικά, λατρεύω να καταλαβαίνω μέσα από το κείμενο την αλλαγή ενός χαρακτήρα, χωρίς να αναφέρεται άμεσα. Δυστυχώς, όμως, δεν είδα την εξέλιξη και το βάθος για έναν άλλο χαρακτήρα που περίμενα να διαβάσω πως και πως το backstory.
Όπως και στο πρώτο βιβλίο, υπήρχαν κάποιες απόψεις που γενικά με βρήκαν τελείως αντίθετη αλλά όπως ανέφερα και στην κριτική του πρώτου βιβλίου, η αντίθεσή μου με αυτές είναι καθαρά υποκειμενική και γι'αυτόν τον λόγο δεν πρόκειται να τις αναλύσω εδώ.
Εν κατακλείδι, σαν συνέχεια της ιστορίας, ήταν υπέροχη, με κράτησε σε ενδιαφέρον και το τέλος ήρθε πολύ γρήγορα. Το βιβλίο μας άφησε σε απότομο τέλος και ειλικρινά δεν μπορώ να περιμένω μέχρι να φτάσει στα χέρια μου το τρίτο βιβλίο ώστε να μπορέσω να δω τι θα γίνει επιτέλους! Το συστήνω εννοείται σε αυτούς που διάβασαν το πρώτο βιβλίο! *-*

[Elenaki · Rating 5 out of 5]

Το πρώτο βιβλίο αναλύει το συναίσθημα με πολύ μυστήριο. Το δεύτερο αναλύει την πίστη με πολύ δράση!
Ο Γιώργος ακολουθεί τη Μαρία στο Βιλβετ και καταλήγει στο Σερετον μια πόλη που δεν έχει τίποτα από την παραδεισένια ομορφιά του Βιλβετ. Εκεί θα προσπαθήσει να ελευθερώσει τη Μαρία και τους φίλους της. Θα συναντήσει τον Ιχωρ που με κέρδισε όσο κανένας άλλος ήρωας σε αυτό το βιβλίο και τον Νταμιανο που κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να ήταν ο Διάβολος.

Η συνέχεια με κέρδισε περισσότερο. Εδώ αμφισβητούνται θέματα που σχετίζονται με την πίστη και επειδή η δράση ήταν καταιγιστική με κράτησε περισσότερο σε σχέση με το πρώτο. Βρήκα ευφυέστατη την ιδέα των πιστιων. Γενικά είναι ένα βιβλίο που δίνει τροφή για σκέψη σε πολλά θέματα κάτι που δεν περίμενα από ένα βιβλίο φαντασίας.
Οτιδήποτε είχε σχέση με τον Ιχωρ με μάγεψε. Το πλάσμα αυτό περιβάλλεται από μυστήριο.
Το τέλος δε. Ο συγγραφέας πρέπει να μας μισεί για να κλείνει έτσι το δεύτερο βιβλίο.
Συνεχίζω αμέσως με το τελευταίο

[Βαγγέλης Ιωσηφίδης · Rating 5 out of 5]

Η πλοκή αρκετά πιο βαθιά από το πρώτο μέρος. Οι χαρακτήρες αποκτούν ενδιαφέρον, ενώ πολλά μυστήρια του κόσμου που περιγράφεται λύνονται ή βαθαίνουν. Το πρώτο μισό του βιβλίου κάπως πεσσιμιστικό, δύσκολο. Προτιμώ το δεύτερο μισό του βιβλίου όπου μια αποκάλυψη προσφέρει ένα ταξίδι στη φαντασία...

[Μάριος Δημητριάδης · Rating 5 out of 5]

Όπως το περίμενα, τα πράγματα στο δεύτερο μέρος του Δέντρου του Άραϋ, περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Η ιστορία πάει ακόμη βαθύτερα, αποκαλύπτοντας νέα πρόσωπα και πτυχές του κόσμου στον οποίο μεταφερόμαστε σελίδα-σελίδα. Το σύμπαν που ξετυλίγεται σταδιακά είναι εν τέλει πιο πολύπλοκο απ' ότι φαινόταν και ο Μανώλης δείχνει να έχει πολύ όρεξη να μας αναλύσει ακόμη και την πιο μικρή λεπτομέρεια μέσα απ' τον λυρικό του λόγο και τα ποιήματα, που συνεχίζουν να εμφανίζονται άτακτα. Αναμένω το τρίτο και τελευταίο μέρος καθώς αυτή τη φορά μας άφησε σε ακόμη πιο κρίσιμο σημείο...

[Σουζάνα Χατζηνικολάου · Rating 5 out of 5]

Ακόμα καλύτερο από το πρώτο, σε σημείο απολαυστικό!!!
Περίπλοκο και παράλληλα καλογραμμένο, με φαντασία που πετάει και πρέπει ν΄ αφήσεις τη δική σου να τρέξει να την προλάβει! Οι χαρακτήρες γεμάτοι από κάθε άποψη, με κίνητρα στέρεα και καλοσχεδιασμένα, ρομαντικό και ευαίσθητο ακόμα και μέσα από το θάνατο. Ακολουθείς τους χαρακτήρες με την αγωνία τους να σε συμπαρασύρει και διαβάζοντάς το διαστέλλεται ο χρόνος και δεν ξέρεις πότε πέρασε η ώρα και δεν το κατάλαβες. Όσο για το τέλος... εντάξει!!! Μανώλη, σκέφτομαι να διαρρήξω το σπίτι σου για να βρω τη συνέχεια, αποκλείεται να περιμένω μέχρι το επόμενο.
Αστειεύομαι.
Αλλά μπορεί και όχι. :)

[O Fantasias · Rating 5 out of 5]

Ένας λύχνος ελπίδας ενάντια στο φόβο της ανυπαρξίας και ένα ταξίδι στο κάλεσμα της φαντασίας...!!!
Συνδυάζει απίστευτα το μεταφυσικό με το φανταστικό και το ανθρώπινο σκεπτικό με εκείνο μιας άγνωστης φύσης. Υπάρχει ρομαντική και ποιητική χροιά σε πολλά σημεία που παντρεύεται τέλεια με την λογοτεχνική αμεσότητα των σκηνών. Γεμάτο δράση ενώ παράλληλα με την βασική πλοκή εξελίσσονται και άλλες διαφορετικού χαρακτήρα που κρατούν τον αναγνώστη συνεχώς σε εγρήγορση. Μου αρέσει απίστευτα που αφήνει ελεύθερη τη φαντασία του κάθε αναγνώστη να τοποθετήσει στα δικά της 'κουτάκια' γνώσης και πίστης τα αρχετυπικά σύμβολα των ηρώων και των κόσμων που παρουσιάζει. Ταυτόχρονα οι περιγραφές είναι με τον δικό τους τρόπο απόλυτες, αινιγματικές και με μια διδακτική διάθεση, σαν να βρίσκεται στη θέση του ήρωα ο ίδιος ο αναγνώστης και μέσα απ'το σταυροδρόμι του θανάτου να ανακαλύπτει τη φύση της ζωής. Μοιάζει με αλληγορικό παραμύθι που σε ανεβάζει σε ένα βιωματικό επίπεδο ανάγνωσης με αστρικό/κοσμικό οδηγό εκείνο της ψυχής. Καλλιεργεί την πεποίθηση σε εκείνον που το διαβάσει. Τον τοποθετεί έξω από τα καλούπια σκέψης που του χάραξαν με τη βία, για να ταξιδέψει ελεύθερα έξω από όσα έχουν μάθει να φυλακίζουν την κριτική του ικανότητα. Επικό, πνευματιστικό, φανταστικό, ρομαντικό. Θα μπορούσε κάλλιστα να διαβαστεί με το ίδιο ενδιαφέρον από έναν άνθρωπο της απλής καθημερινότητας, από έναν αναγνώστη του φανταστικού και έναν εσωτεριστή. Μου άρεσαν επίσης οι χρονικές εναλλαγές στις σκηνές, οι ζωντανοί διάλογοι, οι οικείοι χαρακτήρες των ηρώων, οι πλούσιες αλλά απλοποιημένες γνώσεις που λαμβάνει ο αναγνώστης. Είναι ένα δημιούργημα που αντικατοπτρίζει την ψυχοσύνθεση, το πνεύμα, τα βιώματα, τα χαρίσματα του δημιουργού του. Πολύ τολμηρό, μυστήρια γοητευτικό και πρωτότυπο. Σαν βιβλίο, τελικά, είναι τελικά κάτι τόσο ελεύθερο, 'απρσάρμοστο' και επαναστατικό, έξω από καλούπια, τόσο απλό και ουσιαστικό που σκοπό έχει να πετάξει τους ορισμούς, τους κανόνες και τα στείρα συστήματα της ζωής, και να αφυπνίσει στην ψυχή τα θαυματουργά κλειδιά της. Αν στο πρώτο βιβλίο νομίσαμε πως είδαμε την αρχή, μάλλον ��άναμε λάθος!

[Dimitris Terzanidis · Rating 5 out of 5]

Δεν θα πω πολλά. Περιμένω το επόμενο σαν μανιασμένος!!! Το δεύτερο βιβλίο ήταν πιο κατανοητό πρός τον κόσμο που δημιούργησε ο συγγραφέας του. Απαντηθηκαν πολά. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο. Όταν το διάβαζα είχα την αίσθηση ότι ήμουν κάπου εκεί δίπλα και βίωνα όλα όσα γινόντουσαν! Υπέροχες με πολύ νόημα αναμνήσεις, φοβερά τοπία και γεγονότα. Φοβερές ιστορίες που σε κάνουν να γνωρίζεις καλύτερα το κάθε ον που αναφέρεται στο βιβλίο. Ή δράση, σε συνδιασμό με τα παραπάνω, σε κάθε του σελίδα! Πίστη! λοιπόν μιά λέξη μία έννοια που μπορούμε να μιλάμε για μέρες .... Εδώ σε αυτό το βιβλίο το διάβασα με μία άλλη έννοια. Που όντως έχουμε ξεχάσει μου φαίνεται. Πολύ καλό . Συγχαρητήρια Μανωλη περιμένω το επόμενο να με ταξιδέψεις στην Ονειρωδής....

[DIMITRA BENISI · Rating 3 out of 5]

Το διάβασα. Ε, ναι, το τελείωσα. Κι έχω να πω... πως είναι πολύ καλύτερο από το πρώτο. Πολύ καλύτερη δομή, πολύ λιγότερα λάθη στο editing, η ιστορία απογειώνεται, νέοι χαρακτήρες εισάγονται και οι Κόσμοι πέρα από τον δικό μας ξυπνάνε.
Ο Μανώλης, μπαίνει βαθιά σε μυστικιστικά μονοπάτια, που δεν ξέρω αν τα γνωρίζει από προσωπική ενασχόληση και μελέτη, ή καθαρό ένστικτο, αλλά σε κάθε περίπτωση μπήκε στη μεγάλη θάλασσα της Μνημοσύνης. Για να σε δω στο τρίτο, Μανώλη.
Γιατί λοιπόν 3 μόνο αστεράκια; Γιατί υπάρχουν ακόμα κάποιες αδυναμίες, που είμαι σίγουρη πως αν είχε περάσει ένα καλό editing επί του περιεχομένου, θα είχε απογειώσει το βιβλίο. Κι εξηγούμαι.
Υπάρχουν πολλά-δυστυχώς πολλά-σημεία στα οποία μοιάζει σαν να πρέπει να έχουμε ήδη μάθει κάτι που το γνωρίζει μόνο ο συγγραφέας ή οι ήρωες-δεν ξέρω ποιο από τα δυο αποδίδει καλύτερα την αίσθηση. Δηλαδή δίνεται η εντύπωση πως κάτι έχει ειπωθεί ή εξηγηθεί, και μετά συνεχίζουμε με αυτό ως δεδομένο. Μόνο που δεν είναι. Είναι αυτό που λέμε... επειδή εμείς που το γράφουμε ξέρουμε, δεν σημαίνει πως το ξέρει κι ο αναγνώστης.
Θέλω να πιστέψω πως ο Μανώλης θα κάνει στο μέλλον μια σοβαρή αναθεώρηση των βιβλίων του, με επαγγελματικό editing και θα βγει ένα πραγματικά καλό αποτέλεσμα. Πάντως θα ήθελα να έβλεπα το στόρυ αυτό σαν κόμικ. Ειλικρινά θα μου άρεσε πολύ. Ειδικά τον Ιχώρ και την Ηλιοστάλαχτη-αν ήξερες μόνο, Μανώλη τι αρχέτυπα άγγιξες με τα πλάσματα αυτά!
Περιμένω το επόμενο βιβλίο... σύντομα!

[Ευθυμία Δεσποτάκη · Rating 3 out of 5]

Ομολογώ πως σε αυτό το δεύτερο βιβλίο της σειράς μπερδεύτηκα. Κι όχι μόνο μπερδεύτηκα, αλλά και κάποιες φορές έπιασα τον εαυτό μου να βαριέται. Κάποιοι διάλογοι τραβάνε σε μάκρος, ο κακός (φαίνεται να) είναι ένας κάποιος βιαστής (εγώ προσωπικά περίμενα τουλάχιστον τον Πολ-Ποτ ή έστω έναν Μένγκελε) οι θρησκευτικές συζητήσεις είναι ενδιαφέρουσες, αλλά κάποιες φορές κρύβονται μέσα σε σκηνές που δεν μπορούν να τις υποστηρίξουν. Το δέντρο του Άραϋ είναι κεντρική φιγούρα και μάλιστα μαθαίνουμε και τον λόγο, παρουσιάζεται επιτέλους η κοσμογονία (η οποία είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες που έχω διαβάσει), αλλά...

...αλλά όλα αυτά είναι γραμμένα σχεδόν βιαστικά. Όχι σαν να βιάζεται να πάει την πλοκή παρακάτω, αλλά σαν να μην τα ξαναδιάβασε, σαν να είναι η πρώτη γραφή, εκείνη που τη γράφουμε ερωτευμένοι ακόμη με την ιδέα και τους χαρακτήρες μας.

Αν το Συναίσθημα με είχε ενθουσιάσει με την ελπιδοφόρα του πρώτη βουτιά σε έναν κόσμο πλασμένο από και για τους νεκρούς, ετούτο το δεύτερο, η Πίστη, δεν κατάφερε να με κάνει να Πιστέψω στην αρτιότητά του. Περιμένω κι ελπίζω να δω τον συγγραφέα Σιμιτσάκη να ματώνει πάνω στη Φαντασία του, για να μας παραδώσει ένα εντυπωσιακό φινάλε, αντάξιο της ιδέας του και της αγάπης που με έκανε να νιώσω γι' αυτήν.

[Petros · Rating 3 out of 5]

Η μεγαλύτερη διαφορά του δεύτερου βιβλίου σε σχέση με το πρώτο ήταν η ύπαρξη ενός bad guy. Αυτό πρόσθεσε ενδιαφέρον στην πλοκή, μιας που πλέον δεν ήταν οι σκέτες πνευματικές ανησυχίες απλών ανθρώπων χωρίς κάποιο αντικειμενικό σκοπό. Επίσης σε αντίθεση με το πρώτο, όπου οι χαρακτήρες δεν είχαν ανοικτούς λογαριασμούς για να χρειάζεται κι άλλο βιβλίο, εδώ η ιστορία ξεκάθαρα σου λέει που πάνε μετά και σταματάει με cliffhanger.

Πέραν αυτού, το βιβλίο πάσχει από τα ίδια θέματα του πρώτου. Δεν υπάρχει πραγματικό σασπένς γιατί οι χαρακτήρες δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για όλα όσα γίνονται. Ναι, χοροπηδάνε από την χαρά τους κάθε φορά που διαπιστώνουν κάτι, αλλά δε δίνουνε σκασίλα για όλα όσα γίνονται στον κόσμο τους. Όλα τα μωρά στην Γη γεννιούνται νεκρά και οι άνθρωποι το έχουνε πάρει χαλαρά. Δεν υπάρχουν ψυχολογικές επιπτώσεις, όπως γινόταν στην ταινία Children of Men. Το αναφέρουνε για λίγες σελίδες πριν όλο το υπόλοιπο βιβλίο αναλωθεί στο να περιγράφει το τι συμβαίνει στον άλλο κόσμο.

Όσο για τον άλλο κόσμο, όπως και πριν θα φάτε στην μούρη ένα σωρό ορολογίες και παράξενα όντα που εξηγούνε την μηχανή της μεταθανάτιας ζωής και της μετενσάρκωσης. Έχουν φάση σαν σέτινγκ αλλά όπως και πριν δεν σημαίνουν τίποτα για τους χαρακτήρες. Μπορείς να εξηγήσεις το πώς λειτουργεί μια τοστιέρα σε μια μαϊμού, αλλά αν η μαϊμού δεν αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται ή αντιλαμβάνεται τον κόσμο, τότε έχεις απλά μια μουντή επιστημονική εξήγηση μιας τοστιέρας.

Ως αποτέλεσμα, δεν νοιαζόμουνα και πάλι για όλα όσα αφορούσανε τα φύλλα και τα δέντρα και τους μαρμαρωμένους νεκρούς. Θα μπορούσανε να είχαν οποιαδήποτε μορφή ή εξήγηση και δε θα άλλαζε κάτι για το πώς φέρονται οι χαρακτήρες. Το μοναδικό ενδιαφέρον που είχαν, ήταν το ερωτικό τριώδιο των Ιχώρ/Ηλιοσταλίδας/Νταμιάνο γιατί αυτοί ήταν οι δημιουργοί και καταστροφείς ολάκερου του κόσμου. Οι πράξεις τους είχαν ζουμί, σε αντίθεση με τις μουντές αρλούμπες περί του που πάνε οι νεκροί και πώς να χρησιμοποιείς το φωτοστέφανό σου για να κάνεις θαύματα.

Το θέμα είναι, αυτοί οι τρεις δεν είναι οι πρωταγωνιστές. Είναι κύριοι αλλά δεν είναι οι ήρωες της υπόθεσης. Ο ρόλος αυτός ανατίθεται στο μάτσο των τυπικών νέων του πρώτου βιβλίου που έχουν σχεδόν μηδέν προσωπικότητα ή ενδιαφέρον. Είναι εκείνα τα άδεια δοχεία που λέγαμε για τον αναγνώστη να μπει μέσα και να αρχίσει να ψάχνεται πνευματικά.

Εν κατακλείδι, πολύ πιο εύκολο να διαβαστεί από το πρώτο αλλά παραμένει ξεραΐλα από άποψη αξιομνημόνευτων ηρώων και κουραστικό σε ορολογίες που δε σημαίνουνε τίποτα πέρα από τις ευφάνταστες ιδέες που αντιπροσωπεύουν.