Simone, een 34-jarige vrouw waagt de stap om in het zuiden van Frankrijk een nieuw leven te beginnen. Samen met haar man en twee kinderen koopt ze een bouwvallig landhuis om op te knappen, erin te wonen en een deel ervan te verhuren als chambres d'hôtes. De werkelijkheid haalt de droom in. Ze raakt daarbij echter langzaam maar zeker de controle over haar eens zo georganiseerde leven kwijt.
Gemengde gevoelens bij dit boek. De schrijfstijl en opbouw bevielen erg goed. Het verhaal onwikkelt zich meer als een bouquet-reeks roman dan als een thriller. De romance komt wel erg snel op stoom, wat voor mij de hoofdpersoon onsympathiek maakte. De structuur waarbij er telkens wordt afgewisseld tussen lange scènes in het recente verleden en korte flash forwards naar de dagen in voorarrest geven het geheel meer dynamiek en maqkten mij nieuwsgierig naar het verdere verloop. Ik werd genoeg geprikkeld om verder te willen lezen, maar omdat ik weinig binding had met de hoofdpersoon (wat een ondankbare en goedgelovige tuthola!) was het einde onbevredigend.
Een leuk boek om tussendoor te lezen en je gedachten bij te verzetten. Het is een leuk verhaal maar niet bijzonder. Wanneer ik een thriller verwacht te lezen hoop ik altijd dat het erg spannend is maar dat viel bij deze tegen. Toch was het wel een leuk, bijna standaard, verhaal om te lezen. Zolang je er niet te veel van verwacht is het zeker een leuk verhaal.
Hoogtepunt voor mij was de mythe van Gelert. Zelf ben ik gek op honden en heb ik ook Ierse wolfshonden. Om hiervan een stukje in het boek terug te lezen geeft toch wat meer persoonlijke binding.
This is a taut and tight psychological thriller. From the outset there is a gripping sense of foreboding- if you've ever done something (particularly something sexual) that made you feel guilty be prepared to relive it. The story follows a Dutch couple who move to France in order to renovate a property and then run it as a small hotel. They clearly hadn't read a Year in Provence though the building troubles they have are somewhat different. We know from early in the book that the protagonist is in police custody but it is well into the book before we know why, information is slowly released as the back story catches up.The characters are good, the situation believable. I just found the ending somewhat disappointing.
Rendez-vous heb ik tussen de feestdagen door uitgelezen. Mooi en gemakkelijk leesbaar.
Een Nederlands gezin met 2 kinderen gaan zich nestelen in Zuid Frankrijk. Een bouwval werd gekocht en verbouwd. Zoals de man van het gezin opgaat in de bouw en de vrouw van het gezin het gezin draaiende houdt is realistisch. De gevoelens van voornamelijk de vrouw spelen een belangrijke rol in de ontwikkelingen in het verhaal. Het gaat mij iets te naïef en te snel maar neemt niet weg dat de gebeurtenissen daarbij alles in zich heeft wat een goede verhaallijn hebben moet hebben. Niet echt een thriller, wel spanning. Goed vakantie leesvoer.
Wie wil niet wonen als God in Frankrijk. Ik heb vaak gekeken naar die TV- programma ‘s, zoals “Het roer om”. Vaak ging het goed, maar soms ook niet. Zelf ben ik voor een aantal jaren naar België verhuisd geweest. Dat was dan voor het werk van mijn man. Echter, wij kwamen ook terecht in een gemeenschap, waar we niemand kenden. Het is een uitdaging, maar het alternatief was voor mij, dat ik alleen zou wonen in het hoge noorden en mijn man zijn dagen in Brussel zou doorbrengen. Ook kwam er tenslotte een einde aan de term, dus of het nu leuk was geweest of niet, wij zouden terugkeren.
In Rendez-vous emigreert een gezin naar Frankrijk. Simone is een 34- jarige vrouw, ze is getrouwd met Eric en ze hebben twee kinderen. Samen kopen ze een bouwvallig landhuis om op te knappen. Simone wil al een hele tijd ergens een B & B beginnen en deze droom kan ze nu waarmaken. Alleen is het wel moeilijk een aannemer te vinden. Iedereen is bezet, pas over een hele tijd is er weer ruimte voor nieuwe klanten. Dan komt Eric in contact met een aannemer, die claimt wél tijd te hebben en genoeg personeel om de klus op tijd te klaren. Echter, voor Simone is er wel een taak bijgekomen: zij moet koken voor de hele ploeg. Eigenlijk houdt ze geen tijd meer over voor zichzelf. Eric stort zich vol enthousiasme in de verbouwing, maar Simone voelt zich verwaarloosd en begint een relatie met de veel jongere bouwvakker Michel.
Peter betrapt ze en begint haar te chanteren. Simone ontdekt, dat Peter betrokken is bij misdadige praktijken en ex-criminelen in dienst heeft. Eric wil gaan investeren in een vakantie- project van Peter. Op een gegeven moment verdwijnt Simone zelfs achter de tralies. Hoe komt Simone hier weer uit?
Rendez-vous is een psychologische thriller, die in 2006 De Zilveren Vingerafdruk 2006 won. Esther Verhoef heeft er autobiografische elementen in verweven, want zij is zelf in juli 2004 naar Frankrijk geëmigreerd met haar man Berry. Je voelt de sfeer van de stress, de hectiek, de aanpassingsproblemen, de moeilijke Franse taal, het wantrouwen. Je gaat meeleven met Simone. De spanning wordt mooi opgebouwd in het verhaal. Het leest lekker vlot. Het was weer die sfeer, die zo goed omschreven wordt door Esther Verhoef, die het ‘m voor mij deed: vier sterren.
Mijn eerste boek van Esther Verhoef. Haar debuut. Het boek vraagt een lange adem omdat pas op het eind duidelijk wordt wat er is gebeurd, maar met haar vlotte en toch ook mooie schrijfstijl nam Verhoef mij makkelijk mee. De erotische passages vond ik zelfs erg goed geschreven. Het beviel me wel dat ik als lezer van deze thriller niet meteen in een bloederige situatie terechtkom, al weet je al meteen dat er iets ernstigs is gebeurd door korte fragmenten in een politiebureau. Ik vond het verhaal en de ontknoping zeker niet slecht, ook aannemelijk. Ik mistte wel wat diepgang in de motieven van de hoofdpersoon, vooral waarom ze haar mond hield, al komt haar geheim wel ten goede aan het verhaal.
Het feit dat dit boek een succes was in Nederland zegt alles over het niveau van de lezers en bar weinig over het literaire gehalte van dit boek. Ontstijgt het genre keukenmeidenroman niet.
'Maar alles is zoveel mooier als het bezongen, beschreven of verfilmd wordt. Uitvergroot. De werkelijkheid is zelden zo bijzonder als de vertelling doet vermoeden. We sluiten onze ogen voor de realiteit van alledag en maken foto's van de mooiste plekken waar we komen en van de speciale momenten die we beleven, die zo spaarzaam zijn dat een camera niet misplaatst is; we laten ze zien aan vrienden en bekenden, hangen ze aan de muur en plakken ze in boeken, en creëren zo onze eigen geschiedenis naast. Een die niet grijpbaar is, niet zichtbaar. Alleen voelbaar. En soms is het een geschiedenis die nooit verteld kan worden. Hoe mooi, hoe ingrijpend, hoe overweldigend en intens die ook was. Nooit.'
Echt heel spannend en leuk geschreven. Twee tijdlijnen die door elkaar gaan, leuke personages en een intens, spannend verhaal over een verboden liefde. Zeker naar het einde toe kon ik het echt niet meer makkelijk wegleggen en stapte ik bijna te laat uit bij de bushalte. Ongeveer halverwege het boek leek het verhaal voor mij nog zo weinig vooruitgegaan dat ik dacht hoe gaan al die losse eindjes nog bij elkaar komen in een half boek? Maar uiteindelijk zijn toch al m'n vragen beantwoord en het einde had iets heel moois en zieligs tegelijkertijd en was het open einde niet onverzadigend ofzo. Ik vond het wel een beetje intens waarvoor die moord nou uiteindelijk gepleegd werd, dat leek wel iets uit de lucht te vallen.
Ik heb het boek graag gelezen en wou ook steeds verder lezen. Het verhaal greep me vast met suspens, een hoofdpersonage met wie ik me ergens kon identificeren en een vleugje erotiek. Goede ingrediënten voor een psychologische thriller.
Het verhaal is vlot geschreven, er zit vaart in en heeft een aangename schrijfstijl. De opbouw vind ik ook interessant. Van in het begin weet je dat er iets is gebeurd, maar wat, daar heb je op dat moment het raden naar. De spanning wordt opgebouwd door een aaneenschakeling van kleine stukjes in de huidige tijd afgewisseld met lange flashbacks waarin de lezer langzaamaan te weten komt wat er aan de hand is en zelf mee kan denken hoe de vork aan de steel zit.
De karakters vind ik anderzijds een beetje te weinig diepgang hebben. Alles wordt bekeken vanuit het perspectief van Simone, een vrouw van 34. We lezen haar relaas, haar gedachten, haar visie op de zaken. Ze is een vrouw die zich een stuk laat leven. En de eerste uitspatting in haar leven is eindelijk haar eigen keuze geweest. (Vanaf hier lichtjes spoiler alert) Maar als het niet helemaal uitdraait zoals zij dat wil of had gedacht, schuift ze de verantwoordelijkheid van haar affaire af naar Michel. Hij heeft het immers allemaal geïnitieerd. In de cel zegt ze het, het overkwam haar. Hiermee ben ik niet echt akkoord. Zoiets overkomt je niet gewoon. Je hebt steeds de keuze om al dan niet op zoiets in te gaan, hoe aantrekkelijk dit ook lijkt. De rest van de gebeurtenissen komen op gang door die affaire. En als puntje bij paaltje komt, blijft Simone een gemakzuchtige vrouw. Op een bepaald moment zegt ze dat ze sterker is dan ze denkt, maar dat is ze naar mijn mening helemaal niet. Ik vind haar eerder een zwak personage. Ze kiest de gemakkelijke weg, ze heeft een grove fout gemaakt die haar mooie leventje met haar man en kinderen serieus op de helling zet. Maar ze neemt er de verantwoordelijkheid niet voor. Ze kiest om degene die het haar moeilijk maakt kost wat kost uit haar leven te krijgen. En dat lukt haar, maar opnieuw neemt ze geen verantwoordelijkheid en stuurt ze het zo dat iemand anders ervoor opdraait terwijl zij kan doorgaan met haar mooie, nette leventje.
Dit was wel weer 1 van de betere verhalen van Esther Verhoef.
Een Nederlands gezin trekt naar Frankrijk om zich daar te vestigen. Tijdens de verbouwing van hun huis doen zich een aantal vervelende situaties voor die te maken hebben met geld, seks en macht.
Wanneer een schrijver het voor elkaar krijgt dat je je kapot irriteert aan personages, dan heb je je boek goed geschreven.
Het verhaal Simone Jansen verhuist met haar man Eric en hun twee jonge kinderen om ergens in het zuiden van Frankrijk, ik vermoed net ten noorden van Bordeaux, een oud en vervallen landhuis te gaan opknappen. Ze hebben het huis nogal impulsief gekocht en zijn eigenlijk zonder plan aan de slag gegaan. De klus komt dan ook niet erg goed van de grond. Als Eric in de supermarkt de Belg Peter tegenkomt die aannemer is, is al snel besloten om hem de zeer omvangrijke verbouwing toe te vertrouwen. En zo komt Peter met een flinke ploeg werklui op de proppen. Het lijkt een godsgeschenk: de verbouwing schiet eindelijk op.
Maar al snel valt Simones oog op een van de bouwvakkers, de zeer aantrekkelijke Michel. En als Michel laat merken dat hij Simone zeer aantrekkelijk vindt laat een gepassioneerde verhouding tussen de twee niet lang op zich wachten. Als ze betrapt worden door baas Peter, blijkt die helemaal niet zo vriendelijk te zijn als hij op het eerste gezicht leek: hij bedreigt Simone en perst haar af. Welke rol Michel daarbij precies speelt blijft lang onduidelijk.
Dit luisterboek, de verkorte versie van de roman Rendez-vous van Esther Verhoef, wordt meesterlijk voorgelezen door Julika Marijn. Ik luisterde ernaar toen ik mijn ogen noodgedwongen rust moest geven. Het verhaal is zeer meeslepend verteld, dus was die ogenrust geen straf. En toch blijft er na afloop iets knagen. Het einde is wel iets te zoet van aard. Die jongen die zich zo helemaal opoffert voor de onbereikbare vrouw? Ik geloof daar niet in.
ik lees echt nooit meer Nederlandse boeken, maar dit was een goede uitzondering. het duurde af en toe een beetje te lang voor mijn doen, maar het was goed geschreven en ik was fan van de fast-forward stukjes. altijd goed, een boek met veel plot twists.
The author really made me want that man as bad as her character! Can't wait for part 2 of the book, which the author has said to write eventually and of course the movie!
Ik had dit boek al lang in de kast staan, heb het ook diverse keren in mijn handen gehad maar tot vandaag kon ik de verleiding weerstaan het te lezen. Ik vind de verhalen van Esther Verhoef wel lekker leesbaar, dus vandaag toch maar begonnen. Ook dit boek leest lekker weg al vind ik het predicaat thriller een beetje te veel van het goede. Is meer een versie van "Het roer om" of "Ik Vertrek". Het verhaal draait om een vrouw die met haar man en 2 kinderen vertrekt naar Frankrijk en daar een bouwval gaat of laat verbouwen met de nodige valkuilen. Eén van die valkuilen zoekt zij zelf op door een affaire te beginnen met één van de jonge mooie Franse bouwvakkers. Een keuze van haar die haar in de moeilijkheden brengt uiteraard. Zij weet het echter zo te spelen dat de man in kwestie, de jonge Franse bouwvakker voor de gevolgen moet opdraaien. Hij krijgt de schuld van de hele affaire en zij wast haar handen in onschuld. Zoals heel vaak krijgt de man dus de schuld van het vreemdgaan. Nou is dat ook in verreweg de meeste gevallen ook wel zo, alleen in dit geval heb ik een klein beetje mijn twijfels. Maar dat kan aan mij liggen, zal ik het verhaal wel niet goed begrepen hebben. Feit is wel dat als je je gaat irriteren aan de hoofdpersoon van het boek, dan heeft de schrijver zijn werk goed gedaan!
Zoals gewoonlijk kan je bij een boek van Esther Verhoef spanning verwachten en een Nederlandse gezin die het goed heeft, maar vanwege relaties die ze aangaan met vrienden, nieuwe kennissen...hun leven overhoop komt te liggen. Dit gebeurt ook met Simone wanneer ze met haar gezin naar Frankrijk verhuist. Om het huis te verbouwen vonden ze een groep lokale werkers en behalve dat zij en hun kinderen wat moeten wennen, lukt het haar man om er vlug bij te horen. De Franse charmes hebben echt hun uitwerking op Simone, die zich nog niet goed voelt in Frankrijk of kan wennen aan de gewoontes. De werklui zijn ook de hele week rond haar en haar familie, en ze kan ze nauwelijks begrijpen. Stilletjes aan begint ze haar kalmte te verliezen, maar gelukkig krijgt ze hulp om haar beter te voelen. In typische Esther Verhoef stijl begint echter alles plots helemaal verkeerd te gaan en verliest Simone controle. Wat ik heel goed vond aan dit verhaal, behalve de schrijfwijze, het verhaal, de spanning... is dat je vanaf het begin weet dat Simone in de Franse gevangenis terechtkomt, maar tot het einde niet weet waarom. En je dus tijdens het verhaal probeert te begrijpen wat de reden zou kunnen zijn.
Ik vond dit geen thriller, meer een roman. Pas de laatste 40 blz waren een beetje spannend te noemen, maar doordat ik totaal geen gevoel had bij het hoofdpersonage voelde ook dat deel niet echt spannend. Het hoofdpersonage Simone gaat vreemd, alleen maar om de seks (al zegt ze op een gegeven moment dat ze verliefd is, maar ze weet bijna niks van hem). Haar man zit meerdere keren dronken achter het stuur, waardoor ik ook geen medelijden met hem heb. Ik vond de stukken die vanuit het voorarrest geschreven waren totaal niet boeiend er gebeurde niks en was veel herhaling.
Helaas was dit totaal niet mijn boek, ik heb twee andere boeken van Esther Verhoef gelezen die ik echt een stuk beter vond.
Ehm, wauw. Ik ben net klaar met het boek en de laatst plottwist moet nog even zakken. Het verhaal begint simpel: vrouw emigreert met man en kids naar Frankrijk, krijgt een affaire en *boem* all hell breaks loose.
Het verhaal leest goed door, maar er zijn momenten dat het verhaal een beetje inkakt. Dan komt er weer een plottwist en je zit weer in het verhaal. Het leest ook lekker vlot weg.
Al met al, geen slechte tijdsbesteding voor een regenachtige middag.
Ik vond het boek leuk om te lezen, vooral vanwege het sfeertje en de beschrijving van de omgeving van het huis, de gebeurtenissen rondom de immigratie en de erotiek. Ik lees zelf niet zo vaak deze typisch voor vrouwen geschreven boeken, maar het kon me wel amuseren. Waar ik me wel aan ergerde waren de stereotiepen, zoals Simone die helemaal niet kan klussen en dat aan de mannen overlaat, en zich als vrouw natuurlijk bezig houdt met koken en de kinderen, en daar zit je dan steeds over te lezen. De Zuid Europese man niets meer dan versierder en sekssymbool en dan haar Nederlandse man, matig in bed, maar wel heel betrouwbaar. Tja...
Dit was mijn eerste boek van Esther Verhoef en meteen ook mijn laatste. Dit zou een 'literaire thriller' moeten zijn. Ik had het idee een goedkope boeketreeks te lezen. Spanning? Totaal afwezig. Het gaat over een stel met twee kinderen dat verhuisd naar Frankrijk. Ze knappen een woning op. Er is een 20 jarige gozer waar de 35 jarige vrouw verliefd op wordt. Die affaire wordt ontdekt en ze wordt afgeperst. Er gebeurt verder vrij weinig. Niet interessant geschreven ook. Erg makkelijk leesvoer zonder substantie.
Onder het genre "thriller" zeker verfrissend, aangezien het niet per se over een moordlustig persoon gaat of erg bloederig is. Daarnaast bevat het boek ook heel veel erotische hoofdstukken, nog iets wat niet vaak voor komt (waarin de personage deze vrijwillig ondergaat). Verder was de hoofdpersonage, Simone, wel soms wat langdradig, neurotisch en ook wel dommig, wat soms wel irritaties opriep tijdens het lezen.
Normaal gesproken ben ik fan van de boeken van Esther Verhoef, maar dit boek viel me tegen. Er gebeurt eigenlijk bijna niks en als er al wat spanning wordt opgebouwd dan is dat binnen 2 bladzijdes weer weg. Door de vooruitblikken die in het boek staan denk je dat er nog heel wat staat te gebeuren, maar uiteindelijk blijkt dat ook niet veel om het lijf te hebben.
Ik had bijna het hele boek het woord 'muts' in mijn hoofd. Lekker vakantie boekje, maar de hoofdpersoon is wel een heel angstig muisje, die continu anderen de schuld geeft van het feit dat ze geen beslissingen kan nemen....en als ze ze neemt zijn ze van een tenenkrommende domheid. Uiteindelijk komt ze er nog onderuit ook... ten koste van anderen.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Leest lekker weg. Het lijkt op een aflevering van het tv programma ik vertrek maar dan met een extra onderlaag. Kan niet zeggen dat ik het onder de noemer thriller kan scharen, het heeft meer weg van een roman met een beetje spanning.
Als thriller vond ik dit boek iets teleurstellend, maar de schrijfster heeft een fijne schrijfstijl die me bevalt. En de plot vond ik goed in elkaar steken. De hoofdpersonage vond ik niet al te sympathiek