Saga Puszczy Białowieskiej

by Simona Kossak

Simona Kossak znała Puszczę od podszewki, w końcu mieszkała w niej 30 lat. Wiedziała o niej niemal wszystko, kochała ją i broniła za wszelką cenę. Piętnowała ludzką głupotę i pazerność, protestowała przeciw bezsensowemu wycinaniu drzew i niszczeniu tego unikatu na skalę światową. Była wojowniczką znaną z bezkompromisowości.

Ale nie tylko. Była też czułą mamką wielu dzikich zwierząt i odchowała ich niemało: łosie, lisy, sarny, borsuki, dziki, kruka, bociany, żeby wymienić tylko kilka gatunków. Starała się przywrócić je naturze, puszczy.

Tylko ona mogła napisać Sagę Puszczy Białowieskiej, opowiedzieć jej historię od czasów prehistorycznych po wydarzenia najnowsze. Ludzie schodzą w tej opowieści na dalszy plan, króluje za to przyroda – piękna, fascynująca i zagrożona. To nie tylko zapis wspaniałości natury, ale także wołanie o opamiętanie, póki jeszcze nie wszystko stracone.

Genres: Nonfiction, Audiobook, Polish Literature, Nature

496 pages, Paperback

First published January 1, 2001

About the author

Simona Gabriela Kossak (30 May 1943 – 15 March 2007) was a Polish biologist, ecologist, and professor of forest sciences. Kossak is known for her efforts to preserve the remnants of natural ecosystems in Poland. Her work dealt with, among other things, the behavioral ecology of mammals. She sometimes referred to herself as a "zoo-psychologist."

Reviews

[Aithne · Rating 3 out of 5]

Ten moment, w którym dowiadujesz się, że jedynym władcą Polski, któremu naprawdę leżało na sercu dobro Puszczy Białowieskiej, był car Aleksander I.
Ten moment, w którym dowiadujesz się, że w dwudziestoleciu międzywojennym ze wszystkich sił starano się nie dopuścić do utworzenia na 4% (!!!) powierzchni Puszczy parku narodowego, motywując konieczność wycinki zagrożeniem ze strony - werble poproszę - kornika drukarza.
Ten moment, w którym dowiadujesz się, że twój kraj powinien wziąć przykład z Białorusi.
Epilog miażdży. Mało wiem o Puszczy. Nie wiedziałam. Miałam wtedy jakieś 10-11 lat. Skąd miałam wiedzieć?
A wytnijcie to wszystko w cholerę, a potem płaczcie, że turyści i naukowcy wyemigrowali wam na Białoruś. Dobrze wam tak. Będzie.

[Anna · Rating 4 out of 5]

3.5 gwiazdki

Gdyby wyciąć z tej książki wszystkie opisy polowań, czyli całkiem sporą ilość tekstu, podobałaby mi się o wiele bardziej. Chociaż słowo "podobała" raczej tu jednak nie pasuje, bo historia Puszczy Białowieskiej to przede wszystkim historia ludzkiego okrucieństwa i głupoty, mordów na zwierzętach i bezmyślnego, powodowanego chciwością wyrębu drzew. "Zabawne", że to drugie w latach 20. minionego wieku motywowano dokładnie tak, jak robił to nasz obecny rząd. Niedobrze się robi.

Ważna książka, ale niełatwo przez nią przebrnąć.

[Jonasz]

Po przeczytaniu można nabrać przekonania, że ludzkie głupota, chciwość i okrucieństwo nie znają granic. Moje zszargane nerwy wołają o spacer po lesie, a jeszcze lepiej – po puszczy.

[Irka Bree · Rating 5 out of 5]

Audiobook. Smutne.

[amelia · Rating 4 out of 5]

Simona Kossak złożyła hołd Puszczy Białowieskiej w postaci niemal 500 stron przepełnionych ogromną miłością, zachwytem (lecz także i frustracją). ~”żyje ona bowiem tak długo, dopóki wyrasta z prochów poprzednich pokoleń, a cykle narodzin i naturalnej śmierci trwają nieprzerwanie tysiące lat”

[Ksiazkamikaze]

Nie wiem jak ocenić. Na pewno sporo wiedzy, ale też poglądów autorki (co nie musi być minusem). Niestety baaardzo szczegółowe i w dłuższej perspektywie mocno nużące, ciężkie do przyswojenia.

[Tomek · Rating 2 out of 5]

Could barely finish my slog through this one. Extremely dense. It contained some gems, but could have definitely used an editorial pass, IMO.

[_och_man_ · Rating 3 out of 5]

Nie polubiłyśmy się specjalnie :( Ale nie jestem w stanie przejść obojętnie obok pięknego języka, świetnej konstrukcji i ogromu przekazanej wiedzy

[perperuna · Rating 3 out of 5]

Reading it soon after "Humans: A Brief History of How We F*cked It All Up" I couldn't shake the feeling that the stories told in "The Bialowieza Forest Saga" would fit in Tom Phillips's book perfectly. Be warned: it's an upsetting and frustrating read, as the story of one of the last primeval forests in Europe is that of human stupidity, ruthlessness and greed. Written by an extraordinary person who lived in the Białowieża Forest and loved it dearly, this book will make you seriously concerned about excessive logging and cruel overhunting. And concerned you should be.

[sylwia · Rating 4 out of 5]

Wnioski:
Ludzie to bezmyślne, egoistyczne, hedonistyczne bezmozgi.

[Seda Stachura || upodobanie]

dnf, ale tylko dlatego, że nie wskoczyłam do niej odrazu całym sercem i przez to idzie nam potwornie ciężko. Mam nadzieję, że kiedyś do niej wrócę, bo Simona Kossak jest wspaniałą postacią i chciałabym wiedzieć więcej o niej, jak i o Puszczy

[Ania · Rating 4 out of 5]

Koniecznie muszę odwiedzić Puszcze.

Ludzie są tak bardzo meh

[Karol · Rating 3 out of 5]

3,5/5
trochę wstyd być człowiekiem teraz

[natalia (⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠✧⁠*⁠。]

nie ukrywam, że dość trudno było mi przez nią przebrnąć, nie polubiłam się zupełnie z natłokiem szczegółów oraz licznymi opisami polowań. niewątpliwie jest to ważna lektura, obnażająca ludzką bezmyślność, do tego napisana pięknym językiem. wiedza autorki jest zresztą niesamowicie imponująca. książkę pozostawiam bez oceny, muszę jej kiedyś dać drugą szansę.

[Kastiel]

dnf
na kazdej stronie da sie wyczuc ogromną milosc simony kossak do puszczy, ktorej dzieje zbadala niezwykle wnikliwie i opisala w przystepny sposob, ale przytloczyl mnie straszny nadmiar informacji i nie bylem w stanie sie skupic na tyle, zeby cokolwiek zapamietac

jeszcze wroce do tej sagi trust💪

[Aga · Rating 4 out of 5]

Wazna i smutna ksiazka, ktora powinna otworzyc oczy wszystkim tym, ktorzy mysla ze wszechmocnym chodzi o korniki i ochrone Puszczy. Wiele wiekow historii, a juz na pewno wiek XX pokazaly, ze chodzi wylacznie o kase i bardzo krotkowzroczne zyski. Wstyd.

[Łukasz Szymankiewicz · Rating 5 out of 5]

Jeżeli chcecie poczuć w sobie wzrastającą i nieustającą wściekłość polecam szczerze lekturę tej książki. Losy puszczy Białowieskiej czyta się jak przekrojową historię narodu gnębionego przez różne klęski oraz wojny, tylko, że w roli głównej nie jest żaden naród czy kraj a jedyna w swoim rodzaju formacja przyrodnicza. Z pomiędzy słów bije niemal apokaliptyczna wizja tego jak uparcie ludzie dążyli do wycięcia/zarobienia na skarbach drzemiących w puszczy tylko dlatego, że no cóż... są.

[Julia · Rating 5 out of 5]

Kossak przeszła samą siebie - napisała niezwykle ciekawą, prawie że epicką historię Puszczy Białowieskiej. Książka podzielona jest na rozdziały, i każdy z nich składa się z dwóch części - jedna to opowiastka, wymyślona część historii Polski, odbywająca się oczywiście w okolicach Puszczy, która mogłaby się wydarzyć, ale jest jedynie fikcją literacką. Druga część to same fakty - liczby, nazwiska, wydarzenia zapisane z pieczołowitością niczym kronika Puszczy Białowieskiej.
Kossak pokazuje w sposób poruszający jak bardzo jeszcze musimy się nauczyć szanować to co jest nam dane przez Matkę Naturę, a co tak trudno nam otoczyć właściwą opieką. Kossak jest uszczypliwa i bezlitosna w stosunku do tych, którzy tak wiele już zniszczyli - i słusznie. Prawie dwadzieścia lat po napisaniu tej książki, a nasze problemy nie zniknęły - nie rozwiązaliśmy ich; dalej niszczymy lasy, zabijamy zwierzęta, wykorzystujemy zasoby naturalne ponad miarę i nie ma właściwie sposoby na to, by powstrzymać nieuniknioną katastrofę, jeśli sami się nie powstrzymamy. Książka Kossak jest bardziej niż kiedykolwiek potrzebna, by nami trochę wstrząsnąć, ocucić i postraszyć - bo koniec jest bliski, a jak już ostateczna klęska się wydarzy, my znikniemy, a Puszcza się odrodzi bez nas, lepsza i zdrowsza niż kiedykolwiek - pewnie trochę jej to zajmie, ale ona tu pozostanie, niewzruszona i potężna.

[Beata Ba · Rating 5 out of 5]

Cudowna i jednocześnie frustrująca i smutna. Spodziewałam się książki przyrodniczej, a oprócz opowieści o drzewach i dzikich zwierzętach, takich jak rysie, wilki, lisy - i wiele innych - książka dostarczyła mi wiele emocji, i to niekoniecznie tych pozytywnych.-
Rzecz jest o puszczy Białowieskiej, od jej powstania, poprzez przegląd ludów zamieszkujących te tereny, pogańskie wierzenia, czasy królów polskich, wojny aż po współczesność.

Bardzo sfrustrowały mnie opisy zwierząt męczonych w imię rozrywki, i przykłady eksterminacji całych gatunków, tylko po to, żeby "przywracać" je do środowiska naturalnego.. a jak już liczba osobników wzrośnie to znowu wybijać.. i tak w kółko.. Gotowało się we mnie czytając o latach 40.tych XIX wieku, kiedy to urządzano polowania dla rozrywki arystokratów, na specjalnie ogrodzonych terenach, gdzie zaganiano dzikie zwierzęta..Masowe wycinanie lasów, w tym starych dębów. Eh..

Książka uświadamia, na jaką skalę człowiek eksploatował i niszczył naturę od zarania dziejów. Rozrywka, pieniądze i polityka.. Szacun dla autorki, za walkę o Puszczę i uświadamianie przez książki. Z każdej fotografii w książce emanuje jej miłość do dzikiej natury.Na pewno jeszcze sięgnę po jej książki.

[Monika · Rating 3 out of 5]

Kurczę nie zawsze mi z tą Autorką po drodze, nie wszystkie jej książki do mnie trafiają, tu tez mam takie trochę hate/love. Po pierwsze uwielbiam język Pani Kossak i jej styl, to jak operuje słowem i jak buduje swoje książki. To jest zawsze uczta czytelnicza. Ale już jeżeli mówimy o samym przedstawieniu tematu i poziomie zaangażowania w historie bywa różnie.
Mnie bliżej do stylu Adama Wajraka i takiego swobodnego i przyjacielskiego tonu, u Kossak często mam wrażenie czytania wykładu.
Trzy gwiazdki a może nawet 3,5 bo przedstawienie puszczy Białowieskiej przez ukazanie jej mniej znanej historii i pokazanie jej ewolucji opierając się także o legendy, podania i historie z życia królów polski sprawia, że chce się wracać do tej opowieści. Ale podsumowując całokształt jest dobrze ale bez zachwytu.

[Adriana · Rating 5 out of 5]

Naprawdę dobra książka. Rzetelnie przygotowana, czyta się z przyjemnością. No i te "korniki", które do dziś pozostają rządową wymówką dla wycinania kolejnych hektarów puszczy. Ciesze się, że nie mitologizuje polaków i państwa polskiego, a wręcz przeciwnie mierzy się z prawdą na temat odpowiedzialności za wyginięcie gatunków, niszczenie środowiska w imię kapitalizmu, własnego widzimisię i głupoty. Oczywiście, nie tylko Polska jest tu stroną odpowiedzialną, ale żyjemy w wierze, że to my ocaliliśmy puszczę. Warto poświęcić na tą lekturę czas.

[Anna Zychowicz · Rating 2 out of 5]

Oglądając film dokumentalny o Simonie Kossak czułam jakąś magię wynikającą z bohaterki i miejsca. Sięgając po tę książkę miałam nadzieję znaleźć jej więcej, ale się nie udało. Większość rozdziałów dzieli się na opowiadanie oraz część biologiczno-historyczną. Opowiadania mnie nie porwały, może tylko te z samego początku, które przypominały legendy. Na końcu jest też sporo polityki. Książkę odbieram jako apel o ratowanie Puszczy - może to, że mnie nie wciągnął emocjonalnie udowadnia że w dziedzinie ekologii już zrobiliśmy ogromny postęp i pewnych kwestii nie trzeba tłumaczyć.

[mszaczek (mel) · Rating 5 out of 5]

życie tyle lat w pięknym partnerstwie z puszczą białowieską, poznając od środka jej historię, specyfikę, niesamowitość, musiało być kurde dopiero doświadczeniem. simono, dziękuję. dziękuję ci za wszystko. byłaś najlepszą z nas, mam nadzieję, że gdziekolwiek teraz jesteś, możesz obserwować te tysiące skłusowanych żubrów, turów, jeleni królewskich, rysiów i łosi jak się pasą, w końcu w spokoju od człowieka, i odpoczywasz w zaświatach razem z nimi.
we all need to grow tf up and save whats left of our mother earth before its too late, which means, NOW. read this one, please

[Radek · Rating 4 out of 5]

Jakże ciekawa historia, jednocześnie jakże smutna i aktualna w swej wymowie. Nie można pozbyć się wrażenia, że rządzący naszym krajem od wieków, za nic mieli ten piękny skarb jakim jest Puszcza Białowieska. Partykularne interesy zawsze zwyciężały nad troską o ochronę tego ostatniego skrawka puszczy w Europie. Szkoda, że jesteśmy naocznymi świadkami końca tej historii. Oby życie napisało bardziej optymistyczny epilog.

[Katarzyna · Rating 4 out of 5]

Przepięknie wydana książka (wydawnictwo Marginesy), chociaż trochę nużąca. Niemniej mimo braku pewnego polotu w narracji, jest to niezaprzeczalnie przejmująco smutne epitafium dla Puszczy Białowieskiej. Przy czym „puszcza” jest to szumne słowo na tych kilka zachowanych starych drzewek, które wolno ci oglądać na godzinnej wycieczce z przewodnikiem po podobno jedynym zachowanym w Europie pierwotnym lesie naturalnym.

[Katarzyna Jezierska · Rating 4 out of 5]

Bolesna, trudna, męcząca lektura… a jednak ważna i zostająca w pamięci. Smutna lista krzywd, które wyrządzaliśmy i wyrządzamy Puszczy. Nie ma rozdziału, którego nie przypłacałoby się bólem serca. A Ona trwa, udręczona, niszczona, wykorzystywana…
Przepiękna opowieść pisana piórem osoby zakochanej w Puszczy, ale nie liczcie na to, że będzie lekko i zachwycająco… to rachunek krzywd. A jednak zdecydowanie warto.

[domynyka · Rating 4 out of 5]

Myślę, że każdy powinien poznać historię Puszczy Białowieskiej. Przykre, że jej największym wrogiem stał się człowiek. Z całego serca zawsze będę po twojej stronie Puszczo.

"Co wy, ucze­ni lu­dzie, zro­bi­li z naszą Pusz­czą? Przed wojną, jak do czło­wie­ka strze­la­li, prze­biegł dzie­sięć kro­ków i już kryły go drze­wa. Dziś i dwie­ście kro­ków – za mało...."

[fernweh · Rating 5 out of 5]

Na swój sposób wspaniałe doświadczenie. Bardzo ciekawa historia, przedstawiona w sposób podręcznikowy (akurat bardzo przyjemny, przynajmniej dla mnie) o okrucieństwach ludzkich i braku poszanowania dla natury.

[Weronika L. Chrunik · Rating 4 out of 5]

Simona dekadę po dekadzie opowiada historię Puszczy Białowieskiej na podstawie potężnej bibliografii i własnych badań. Bardzo przejmująca opowieść o tym, jak człowiek dla własnych zysków niszczy przyrodę.

[Magdalena Sośnierz · Rating 4 out of 5]

Ciekawa i bardzo aktualna. I może to kwestia audiobooka, ale bardzo kojąca <3