Είναι αλήθεια ότι η γλώσσα του μικρού παιδιού (το γέλιο, το κλάμα, η γκρίνια) δεν είναι πάντοτε εύκολο να ερμηνευτεί. Αν πίσω από το κλάμα του ή τη συμπεριφορά του υπάρχει μια αγωνία, δεν είναι εύκολο να την καταλάβετε. Μπορεί να έρχεται από μακριά, από τον λαβύρινθο του «DNA», από το ιστορικό κάποιου παππού ή πιο μακρινού προγόνου. Ας το αφουγκραστούμε, ας το ακούσουμε, ας εντοπίσουμε αυτό που βιώνει, τι νιώθει, τι σκέφτεται.
Isabelle Filliozat is a French psychotherapist and mother of two children. She has accompanied both adults and children on their way to greater freedom and happiness over the last 30 years. Author of 15 books published in France, the french edition of Heart to Heart, « Au cœur des emotions de l’enfant » has been a best-seller since its publication in 1999 and is still top of the charts on Amazon.fr. Her books have been translated into 16 languages.
Βιβλίο-θησαυρός για όλους τους γονείς και κυρίως για κείνους που έχουν πονέσει στην παιδική τους ηλικία και θέλουν να γλιτώσουν τα παιδιά τους από τον ίδιο πόνο. Το διάβασα για δεύτερη φορά με διαφορά δύο χρόνων, ξαναθυμήθηκα τις υπέροχες συμβουλές της συγγραφέως και παρηγορήθηκα για τις αδυναμίες και τα λάθη μου.
Δε νομίζω να πάρει θέση στα ράφια της βιβλιοθήκης...στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι μου θα μείνει καθ' όλη τη μακρά διάρκεια της εφηβείας των αγοριών μου, να το συμβουλεύομαι ξανά και ξανά .
Je suis assez partagé à la lecture de ce livre. Il y a d'excellentes choses dedans. Tout ce qui concerne l'accueil des émotions, sa gestion, l'écoute, l'empathie. Et aussi des choses très mauvaises, qui sont dues en partie à l'évolution de la science depuis 20 ans (on va pas le reprocher ça) mais surtout, et ça c'est un GROS problème, la vision et l'analyse psychanalitique des causes des traumas. On le répète, fort pour ceux du fond, la psychanalyse n'a AUCUN fondement scientifique, zéro, rien, nada. Et notamment, lire que si un enfant choppe une leucémie galopante c'est parce qu'il se croit responsable du désamour de ses parents entre eux et que comme ça il vont s'aimer de nouveau... WTF ! C'est limite dangereux d'affirmer ce genre de choses.
Bref, ce bouquin est à lire pour tout ce qui concerne l'accueil et la gestion émotionnelle, tout ce qui est dit sur le fait de considérer les enfants comme des personnes qui ne nous appartiennent pas. Mais il faut vraiment un peu de recul pour ignorer sagement tout le discours psychanalytique.
İlk satırından itibaren okuyucunun ilgisini çekmeyi başaran, gündelik hayattan bolca pratik içeren, yazarın psikoterapist olmasının izlerini sık sık yakaladığım bir kitaptı. En önemlisi ise duyguların önemine yaptığı vurgular oldu elbette.
Duygularının farkına varabilen, duygularını dışa vurabilen, duyguları bastırılmamış, duyguları aracılığıyla ihtiyaçları farkedilmiş ve giderilmiş çocuklar yetiştirebilmek için muhteşem bir rehber.
İki ön kabulle başlayıp tüm sistemi bunlar üzerine kuruyor:
1. Gelişiminin her aşamasında çocuklar bizlere neye ihtiyaçları olduğunu söyler. Yeter ki onları dinlemeyi bilelim.
2. Ebeveynler çocuklarını anlayabilir ve onlara özgü çözümleri kendileri geliştirebilir.
Çocuğunuza keşfedilmesi ve anlaşılması gereken bir birey olarak yaklaşın, çözümler kendiliğinden gelecek 😊
Ebeveynlere muhakkak tavsiye ediyorum ama bence çocuklarla muhatap olan herkes ama herkes okumalı 🤩
Me gusta mucho Isabelle Filliozat, ¡sabe de lo que habla! Yo no soy madre ni planeo serlo en un futuro cercano, ¡pero he aprendido tanto! No solo a tratar estas pequeñas criaturitas, si no a ser más empática con las personas y con las personas que son madres y padres. Recomiendo este libro a todos los que van a ser padres, madres, profesorado, monitores... cualquier trabajo que se trate con niñas y niños.
Çocuk gelişimine meraklı ana babalar için kaynak kitap niteliğinde sade ve dopdolu. Çocuklarımızla hayatımızı geçirirken kendi çocukluğumuzu yeniden yaşadığımızı anlatıyor. Çocuğu dinlemenin her şeye çözüm bulmaya çalışmak değil sadece dinlemek olduğunu anlatıyor. Üzerine uzun düşündürecek sade ve güzel kitap. Bu alana ilgi duyan herkese tavsiye ederim.
Super livre d'Isabelle Filliozat sur la gestion des émotions. Quels sont les différentes émotions ? Comment aider l'enfant à les reconnaître, à les exprimer et l'accompagner. Une mine de petits témoignages. Très belle lecture.
Chouette livre sur les émotions, celles de nos enfants mais aussi les nôtres! Livre inspirant, qui donne des pistes pour être davantage heureux, accompagner nos émotions et celles des membres de notre famille. On apprend chaque jour grâce à nos enfants! Curieuse d'appliquer ces conseils dans la vie de tous les jours.
Страхотна книга! Заслужава си да се прочете, ако наистина искате да разберете как работят емоциите, какво да и какво да не правим с тях и как да насърчаваме и подпомагаме децата си да имат здравословно отношение към тях. Много от нещата, за които говори Филиоза в книгата според мен помагат и на нас родителите да разберем собствените си емоции и реакции.
Έμαθα πολλά για εμένα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο και ξέμαθα κάποια πράγματα που μου τα έλεγαν οι γονείς μου από μικρή. Ελπίζω να μπορέσω να τα εφαρμόσω. Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να το ξαναδιαβάζεις συχνά και να ανατρέχεις σε αυτό.
Bon. Ça fait évidemment des années que j'entends parler de ce bouquin. Mais HEUREUSEMENT que je ne l'ai pas lu pendant la grossesse ou les premiers mois de ma fille. Si certaines idées et concepts sont super et devraient être connus de touTEs, je suis aussi choquée de certains passages très culpabilisants voire bullshit du style "tel enfant a développé un cancer pour reunir ses parents séparés autour de son lit" (!!!) ou "bidule n'était pas bon en division car il sentait que ses parents s'éloignaient et que sa famille se divisait" Badum tsss sérieux ! Je suis franchement énervée de lire ce genre de truc et pourtant je me considère maternante et bienveillante du mieux que je peux.
Okuduğum en akıcı kitaplardan biriydi. İçindeki örnekler hepimizin karşılaştığı türden örnekler. İlk defa okuduğum bir ebevyn kitabında peri masallarına ilişkin bir not düşüldüğünü gördüm. Benim için gerçekten süpriz oldu. Okuduğunuzda pişman olmayacağınız çocuğunuzu duygusal olarak nasıl analiz edeceğinize dair ipuçlarını bulacağınız bir kitap canı gönülden tavsiye ederim.
Şimdiye kadar okuduğum en faydalı çocuk büyütme kitaplarından birisi. Özellikle ebeveynin kendi duygularından ötürü çocuğa davranışını (çocuğun duygusunu kabul etme, onu sarmalama/sevme) ve bu duyguların yansımalarını çocukta görmeyi vurgulayan kısımları çok değerli. Ayrıca 9. ve 10. bölümler de ayrı ayrı tekrar okumalık.
Çocuğun duygularını önemsemek ve onları ifade etmesini sağlamak konusunda yazılmış dili akıcı bir kitap. Çocuklardan kendi duygularını saklamamak ve o anlamaz diye onu da ilgilendiren olayları ondan saklamamak gerektiği, toplumumuzda pek de uygulanmayan şeyler. Bu kısımlar özellikle benim için ufuk açıcı oldu.
Je mets toujours du temps à lire des livres sur l'éducation car en parallèle mes romans permettent de m'évader. Ce livre-ci ne reste pas moins une super lecture, un des meilleurs que j'ai lu jusqu'à présent. Simple et efficace avec des exemples de cas concrets, il est juste et abordable dans ses propos et aussi un peu déculpabilisant.
Bugüne kadar okuduğun en güzel, en içeriği zengin, en üslubu rahat ve en “ ebeveyne parmak sallamadan” fikir veren çocuk gelişimi ve eğitimi kitabı. İlgileniyorsanız bu tarz konularla hiç kaçırmayın mutlaka okuyun
Questo libro ha sconvolto tutto il mio modo di vedere la pedagogia dell'infanzia: dopo che l'ho letto non sono stata pi� la stessa. Il libro che ogni genitore dovrebbe leggere.
● çocuklarımız bizden mükemmel olmamızı değil sadece insan olmamızı beklerler kimse hatasız olamaz hata öğrenme sürecinin bir parçasıdır iyi bir anne ya da iyi bir baba olma fikrine takılmayın asıl çocuğunuzun nelere ihtiyaç duyduğuna dikkat edin.
● anne babalık mesleği gerçekten zordur Çünkü bizi öyle çok kendimizle kendi sınırlarımızla kendi henüz iyileşmemiş yaralarımızla karşılaştırır ki ve çocuklar kaçınılmaz olarak bizi pek çok şeyle suçlarlar Çünkü büyümek için buna ihtiyaçları vardır kendilerini farklı hissetmek ve kendilerini bizden ayırmak isterler.
● duygunun bir anlamı bir amacı vardır Duygu iyileştiricidir duygusal boşalmalar acı veren tecrübelerin sonuçlarından kurtulmamızı sağlar. ağladığında size ne demek istediğini anlamaya çalışın. aynı şekilde davranışlarıyla huysuzluklarıyla da size bir şeyler anlatmaya çalışıyordur konuşmak için sözcükler kullanmayı bilmediği için semptomlarla ifade eder. bu bir dildir. size hitap eder. anne baba olarak iletişim kurmayı öğrenebilirsiniz.
● her çocuk dünyada neler olup bittiğini anlamakta sıkıntı yaşar Çünkü olanları büyülü bir şekilde yorumlar çocuklarım 5 yaşına gelene kadar onların kafasından geçenleri anlamaya çalışmak benim günlük işlerimden biriydi.
● yeni yeni gelişmekte olan beyni henüz çocuğa duygularını yönetmede kullanacağı zihinsel araçları sağlamaz. küçük çocuk duygularının ivediliğinin esiridir. her zaman duygusunu ifade etmesine izin vermeliyiz gözyaşları çığlıkları onun acısını ifade etme gerginliğinden kurtulma kendini toparlama biçimidir. eğer yanında olmayı bilir onu dinler gözyaşlarına eşlik ederseniz patlamanın arkasından sakinleşme güven ve bedensel rahatlama gelir.
● Ona neden ağladığını sormayın çoğunlukla yaşadığı zorluğu ifade edemez Ona eşlik edin ve neler oluyor Seni üzen şey ne seni korkutan şey ne gibi sorular sorun.
● abartılı ve sürekli olan her davranışın bu ister saldırganlık ister pasiflik anneye aşırı bağlılık kıskançlık her şeye itiraz etme ya da odaklanma eksikliği olsun arkasında mutlaka bir neden vardır bastırılmış bir duygu saklanmış bir ihtiyaç vardır. çocuğa neden şunu veya bunu yaptığını sormayın Neden öyle yaptığı hakkında en ufak bir fikri yoktur. Bunları bilinçsizce yapar. ona neden diye sorarsanız size cevap vermek zorunda hissettiği için bir neden uydurur Bu da çoğunlukla sizi doğru yola götürmez. Neden ağlıyorsun dediğimizde suçlandığını ya da küçük görüldüğünü sanabilir Aslında Ağlayacak bir şey yok anlamı çıkarabilir Üstelik bu soru onu düşünmeye zorlar Oysa çocuk henüz buraya gelmemiştir Onlardan söz etmeden önce duygularını ifade etmeye ihtiyacı vardır ihtiyacı olan şey duygularına kulak verilmesidir.
● verdiğimiz her tepkide sevgi dolu mesaj Seni seviyorum Sen yeteneklisin ile yıkıcı mesaj işe yaramazın tekisin beceriksizsin arasında bir tercih yaparız ona nasıl bir mesaj iletmek istiyorum sorusunu kendinize sorun.
● bunu neden söylüyorum? beni çocuğumun isteklerine evet ya da hayır demeye iten ne davranışlarımı ne belirliyor?
● çocuğunuzu en kıymetli şeyiniz olarak koruduğunuzda diğer kıymetli eşyalarınız da daha güvende olur kendisini değerli hisseden bir çocuk etrafını ve hareketlerinin sonuçlarına da dikkat eder yanlış yapma korkusuyla değil sorumluluk ve başkalarının duygularına saygı duyduğu için bunu yapar.
● émotion sözcüğündeki é extérieur sözcüğünden gelir, motion ise hareket demektir. duygu hayatın içindeki harekettir. insanin içinden gelir ve dışarı çıkarak ifade edilir.
● Biz yetişkinler bir sıkıntımız olduğunda o acının dışında da varlığımızı sürdürürüz bebek içinse durum böyle değildir sıkıntı onun varlığını tamamen kaplar ve mutlaka annesinin müdahalesine ihtiyaç duyar çocuklar şimdiki andadır henüz geleceği planlama kapasiteleri gelişmemiştir o anda yaşadıkları şeyin yoğunluğu ağır basar acının geçeceğini bilmezler Kızgınlığın biteceğini ve rahatlık hissinin geri geleceğini bilmezler küçüktürler ve duyguları onları ele geçirir.
● çocuk anne babasının sağlamlığını görmek ister kendisi bir duygu hissettiğinde onların da bir takım duygulardan hem de güçlü duygulardan geçtiklerini ama yıkılmadıklarını görmek ister.
● çocuğun yaptıklarından ziyade içindeki harekete odaklanın Etraftaki olaylara değil çocuğunuza eşlik edin uyumak istemiyorum cümlesine uyumak istemiyorsun diye cevap verin Yarın enerjik olman için uyuman gerekiyor demeyin Şöyle devam edebilirsiniz doğru uyumamak istemeye hakkın var oynamaya devam etmeyi tercih ediyorsun Bunu anlayabiliyorum bütün bunları söylerken onu yatırmaya da devam edin.
● söylediklerini yeniden formüle ederek onu yargılamadan yorum yapmadan müdahale etmeden sadece çocuğun duygusunun size doğru gelmesine izin verin Anne maça mı gideyim Çalışayım mı tereddüt ediyorsun ne hissediyorsun Matematik sınavına girmek istemiyorum endişelisin.
● bir çocuk bir hiç için ağlıyorsa muhtemelen yorgundur yetişkinler için de aynısı geçerli anne baba bir hiç için kızıyorsa (Çünkü onlar ağlamak yerine daha çok onu tercih ederler) Muhtemelen sadece yorgun oldukları içindir. Onlar "çekilmez" değildir Sadece sizin gücünüzün bir sınırı vardır.
● ne zaman sen böyle ....(onun davranışı) ben ....... hissediyorum( benim duygularım) ve senden istediğim.... (ilişkinizi tamir etmenizi sağlayacak davranışın net bir şekilde belirtilmesi) böylece ..... (onun motivasyonu)
This entire review has been hidden because of spoilers.
Beaucoup d’informations et de conseils que je ne manquerais pas d’appliquer, à ma manière, envers mes propres enfants. Ce livre permet aux parents de réfléchir, de voir les choses autrement, en apprenant à prendre en compte et à accueillir les émotions de l’enfant. Nous sommes souvent habitués à réagir selon des automatismes face aux différentes réactions de nos enfants parallèlement à un train de vie routinier et parfois fatiguant. Après cette lecture, on a envie de prendre davantage de temps pour les écouter, essayer de les comprendre et accepter leurs émotions en tant que personne.
À lire ! Lorsque l’on cherche une méthode d’éducation plus respectueuse de l’enfant et à l’écoute de ses émotions. Ce livre donne des clés pour comprendre l’enfant et adapter nos réactions d’adultes. D’une grande justesse et intelligence. Même s’il y a effectivement quelques (rares) passages avec des déductions surprenantes probablement issues de la psychanalyse (par exemple l’enfant qui développe un cancer pour attirer l’attention de ses parents), je suis passé au dessus car il y a tellement d’autres passages intéressants.
It has a lot of good advices, or advices I think make sense, but also some that it is difficult forme to accept. For example the author propose to share with the kid difficult experiences from childhood like rape Also the author thinks that everything is connected like your children do not want to eat butter probable she or he is afraid that you still haven't dealt with your demons from the past. Maybe this is true I do not know.
Livre absolument à lire pour comprendre les enfants, leurs émotions et comment les aider à les affronter. Filliozat réussit toujours à vulgariser les récentes découvertes en neurosciences et les mettre à disposition de tout le monde. Ce n’est pas son livre le plus pratique, mais à mon amis il figure parmis les essentiels pour comprendre les mécanismes cérébraux des enfants et pouvoir vraiment les aider au quotidien afin de les accompagner dans leur croissance avec bienveillance.
Güç mücadelesine girme! Çocuğunu dinle! Dürüst ol, yapmaya çalıştıklarını hatta yapamadıklarını paylaş! Saygı duy! Yargılama sadece yanında ol! Tek ihtiyaçları şefkatle yanlarında olduğumuzu hissetmek... Kitap o kadar akıcı, anlaşılır dille yazılmış ki gerçekten okuması çok zevkliydi. Ve tabi ki ana temaya uygun verilen basit örneklerle daha da dikkat çekici olmuş. Bir çok yerde altını çizdiğim cümleler var ve bunlara tekrar tekrar bakmak istiyorum.