Brooke is een jonge, laagbegaafde vrouw uit Amsterdam-Noord met een passie voor zangeres Céline Dion. Na een reeks dramatische gebeurtenissen heeft Brooke nog maar één doel in haar leven: Céline zien optreden. Dus reist ze in haar eentje naar Las Vegas. Op Schiphol, en later ook in het vliegtuig, schrijft ze achttien brieven aan haar idool. Daarin vertelt Brooke over het leven in Amsterdam-Noord. Over haar moeder, haar zus, het huis op de Waddenweg, de Canta. Stap voor stap onthult ze haar grootste geheim.
Hanna Bervoets (1984, Amsterdam) is one of the most acclaimed Dutch authors of her generation. After earning her Bachelors degree in Cultural Studies and a Masters in Journalism & Research she published nine novels, several screenplays, plays and a short story collection. She also writes essays and reviews on media, tech, popular culture and (queer) representation.
Bervoets received numerous nominations and awards for her work. In 2017, she was granted the prestigious Frans Kellendonk Prize for her entire body of works. Her novels are being translated in many languages and were adapted for film and television. Excerpts and short stories were published on international platforms such as Five Dials and The Guardian.
During the spring of 2018 Bervoets was a resident at Writers Omi at Ledig House, New York, where she worked on her novel 'Welcome to the Kingdom of the Sick': an adventure story on chronic illness. 'Welcome to the Kingdom of the Sick' became an instant bestseller when it was published in 2019.
In 2021 her novella 'The Things we saw' was published for Dutch Book Week in a first print run of 650,000 copies. Picador published it in May 2022 in the UK, HarperCollins in the US as 'We had to remove this Post'. In 2022 Bervoets won the J.M.A Biesheuvel award for her latest short story collection, 'A modern desire'.
Hanna Bervoets works and lives in Amsterdam, with her girlfriend and two guinea pigs
Wat een bizar, tragisch en aangrijpend verhaal. Zo goed opgebouwd, waardoor ik het niet weg kon leggen. Een van de betere boeken van Hanna Bervoets (al vind ik ze allemaal goed!!)
Wauw. Dit was écht goed. Tragisch en hartverscheurend (mooi). Het perspectief van Brooke leest als een trein en ik heb me tijdens het lezen oprecht afgevraagd hoe de auteur het voor elkaar gekregen heeft dat ze het zo geloofwaardig kon neerzetten. Niets dan lof!
Dit was heel tragisch, en geen slecht boek, maar ik ben toch meer fan van Bervoets' latere werk. Op sommige momenten werd het wel een beetje voorspelbaar, ook door de standaard opbouw eindigend in een grote climax (die je eigenlijk ook wel ziet aankomen). Er is goed nagedacht over de structuur, wanneer welke brief aan bod komt, en hoe dat aansluit op het lopende verhaal. Maar toch stoort het me dat er aan andere dingen dan juist weinig aandacht wordt besteed (spoiler alert): waarom heeft niemand (zelfs de maatschappelijk werker) iets gezegd over het feit dat Johan de vader is en doorgevraagd om te weten dat ze verkracht is? Waarom lijkt niemand hulp te bieden wanneer duidelijk is dat ze in haar eentje overblijft met een baby en daar niet goed voor kan zorgen? Het is echt niet een slecht boek, maar af en toe gewoon wat voorspelbaar. Het is heel tragisch en gevoelig geschreven, maar toch stoor ik me aan een paar ontbrekende punten wat het voor mij gewoon vooral heel frustrerend maakt om het verhaal te blijven volgen. (En als dit een boek was geweest van een andere schrijver, had ik het misschien wel meer sterren gegeven. Maar nu ik fan ben van Bervoets latere boeken, en hoe goed die zijn, lag de lat voor mij misschien ook wat hoger toen ik hier aan begon.)
Mooi. Precies. Tragisch. En heel veel gaaf detail. Knap hoe je OOK goeie grappen erin kan schrijven zonder dat het de karakters bagatelliseert.
Hmmm.Het is niet echt logisch maar ik vond het soms lastig dat een superslimme auteur vanuit iemand schrijft die minderbegaafd is. Maar dat is natuurlijk nomaal: de schrijver leeft zich in in de personages. Maar hier had ik er soms last van.
Ik ga Efter ook lezen want dit is weer zo'n auteur waarbij je weet dat je in goede handen bent en dat is zo prettig. Kom maar op!
Heel mooi boek met een typische onbetrouwbare verteller: gaandeweg bouwde ik zoveel sympathie op voor Brooke die zo'n naïeve brieven schrijft aan haar grote idool Céline dat ik boos werd op hoe haar omgeving haar behandelde, uit onwetenheid, irritatie of andere frustraties - het was schrijnend, je weet als lezer dat het niet goed kan aflopen. Het beklijvende is dat dit verhaal zo in het echt kan gebeuren, want ons systeem, onze maatschappij is niet toereikend om mensen met dit soort problemen voldoende te ondersteunen en effectief te helpen.
Toen ik hoorde dat het boek verfilmd zou worden, moest ik het boek nu eindelijk eens gaan lezen. Nu met ik zeggen dat het boek ook erg filmisch leest, Hanna schrijft erg beeldend, en je krijgt een kijkje in een wereld waar je eigenlijk niet zoveel vanaf weet. En ik zie nu overal Canta's rijden.
Heel aangrijpend en aandoenlijk boek, door de onbetrouwbare verteller blijf je lezen. Het einde is medium ten opzichte van de restvan het boek. Het voelt wat gehaast en heeft niet de details en de spanning van de rest van het verhaal, daardoor geen 5 sterren.
4,5 ⭐️— zo interessant om te lezen over de mensen in amsterdam noord en ik vond dit heel goed in elkaar zitten! ja echt TOP weer ik vlieg door deze boeken heen hahaha! ga meteen de film kijken nu 🍿
Tragisch en meeslepend verhaal, maar ik vond de vertelperspectieven in het laatste hoofdstuk verwarrend en het einde voorspelbaar. Wel benieuwd naar meer van Hanna Bervoets!