อสุรากับยาใจ เล่ม 2

อสุรากับยาใจ #2

by Yue Xia Jin Hu, 月下金狐, เยว่เชี่ยจิงหู

ธรรมดาแล้ว...
หากถูกจอมมารจับตัวไปชีวิตจะต้องรันทด โดนรังแกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่ข้า... กลับไม่เป็นเช่นนั้น

พรสวรรค์ด้านการทำอาหารของนางชักชวนแต่เรื่องร้ายๆ ให้มาเคาะประตูบ้าน ที่เลวร้ายที่สุดก็คือ ชักชวนให้ดาวมฤตยูอย่างชวนจิ่งอวี้... ประมุขพรรคอสูรอันเลื่องชื่อ ให้ตรงดิ่งมาหานางถึงที่ ในที่สุดนางก็ถูกซื้อไปเป็นแม่ครัวประจำตัวของบุรุษที่เอาใจยากที่สุดในใต้หล้า

นี่คือเรื่องราวของอสูรผู้ผ่ายผอมราวกับไม้ฟืน โหดเหี้ยมและเลือกกินเป็นที่สุด กับหญิงงามผิวบางผู้มีพรสวรรค์ในการล่อหลอกเป็นเลิศ

เขากินหนึ่งคำ นางรอดชีวิตไปอีกหนึ่งวัน
เช่นนั้นก็กินให้มากสักหน่อยเถิด กินให้อ้วนท้วนไปเลย!

Genres: China

450 pages, Paperback

First published October 30, 2014

Reviews

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เนื้อหาบางส่วนเล่ม2 :
ณ จุดพักม้า เมื่อหลัวซีมองเห็นที่ที่เรียกว่าจุดพักม้าเบื้องหน้า หญิงสาวก็ดีใจเสียจนแทบจะลุกขึ้นมาเต้น เพราะตลอดทางที่ผ่านมานางไม่ได้นอนหลับสบายแม้แต่วันเดียว กลางวันร้อนจนทนแทบไม่ไหวกลางคืนกลับหนาวแทบทนไม่ได้ ซ้ำระหว่างทางยังอาจพบอันตรายได้ตลอดเวลา ถึงจะอยู่ในโลงศพแต่ก็พลอยอกสั่นขวัญแขวนไปด้วย ในขณะเดียวกันยังต้องคอยกังวลถึงอารมณ์ของท่านจอมมาร กลัวคนผู้นี้จะโมโหแล้วอาละวาดทิ้งนางกับเป๋าเป่าไว้ในสถานที่ที่แม้แต่นกยังไม่ขับถ่ายจนต้องกลายเป็นศพตากแห้ง

ด้งนั้นนางจึงพยายามทำตัวให้อยู่ในสายตาของเขาอยู่ตลอดเวลาตั้งใจปรนนิบัติสุดความสามารถ แต่พอมีเรื่องให้ต้องขบคิดก็ยากทีจะทำใจให้สงบ หากได้พักก็คงเป็นช่วงกลางคืนที่ท่านจอมมารกอดนางไว้ โดยที่นางต้องนอนซบอยู่ข้างกายเขาอย่างไม่กล้าขัดขืนเท่านั้นถึงจะได้งีบพักบ้าง

ด้วยเหตุนี้เมื่อเห็นจุดพักม้าหลัวซีจึงดีใจอย่างบอกไม่ถูกทว่าสีหน้าของผู้เฒ่าเก่อ องครักษ์ลี่ และกลุ่มชายชุดดำที่ถูกเรียกว่าสิบสองกระบี่กลับไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย สีหน้าของพวกเขานอกจากไม่คลายความหวาดระแวงยังเคร่งเครียดขึ้นอีกหลายส่วนสองเท้าไม่เพียงไม่ก้าวไปข้างหน้าแต่ยังก้าวถอยหลังแล้วหยุดนิ่งอยู่กับที่

ความคิดของหลัวซีหยุดชะงักไปชั่วขณะ ด้วยความสงสัยจึงเริ่มพิจารณาธงบนเสาเหล็กที่ถูกแดดแผดเผาจนมองแทบไม่เห็นตัวอักษรหลังจากเพ่งอยู่นานก็อ่านได้ว่า "ถ้ำเซียวจิน" ถ้ำเซียวจิน เป็นสถานที่อันใดกัน? ด้วยสภาพทะเลทรายที่แสนโหดร้ายทำให้รอบด้านไม่มีผู้คนพักอาศัย หากแต่บริเวณนี้กลับมีผาหินสีดำขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านสามารถกำบังพายุทรายและแสงแดด ได้เปรียบเสมือนประภาคารกลางทะเลทรายอันเวิ้งว้างดึงดูดให้ผู้คนตรงเข้าหา

นี่ก็คือจุดพักม้าของทะเลทรายหนึ่งเส้นฟ้า ถ้ำเซียวจิน เมื่อเอ่ยถึงถ้ำเซียวจินชาวบ้านทั่วไปอาจไม่รู้จัก แต่เหล่าผู้ต้องหาบนป้ายประกาศจับทั่วแผ่นดินไม่มีใครไม่รู้จัก เพราะสภาพอากาศที่เลวร้ายและอันตรายจากพายุทะเลทรายที่ทำให้ถึงแก่ชีวิตสามารถสกัดกั้นทุกย่างก้าวของทุกผู้คน ดังนั้นทะเลทรายเวิ้งว้างแห่งนี้จึงกลายเป็นสถานที่หลบภัยของเหล่าโจรร้ายที่ทางการต้องการตัว ขอเพียงพวกเขาก้าวเข้าสู่ทะเลทรายหนึ่งเส้นฟ้า ต่อให้เหล่าองครักษ์เสื้อแพรและมือปราบที่ติดตามไม่ลดละราวกับมีจมูกสุนัขงอก หากรู้ว่าพวกเขาหลบอยู่ที่ถ้ำเซียวจินแห่งนี้ก็จะไม่กล้าติดตามมา

ในที่สุดถ้ำเซียวจินจึงค่อยๆ กลายเป็นสวรรค์ของเหล่าคนโฉดชั่ว ไม่ว่าจะเป็นผู้กล้าในยุทธภพ ผู้ที่พเนจรไปทุกหนแห่งหรือเหล่าอาชญาการที่สังหารคนปล้นชิงทรัพย์ ทั้งหมดล้วนอยู่ที่นี่ทั้งสิ้น อีกทั้งพวกเขามิได้มากันตัวเปล่า ต่างนำสมบัติมากมายติดตัวมาด้วย สถานที่แห่งนี้จึงเปลี่ยนจากถ้ำหินที่ไม่มีคนรู้จักเมื่อหลายปีก่อน มาเป็นถ้ำเซียวจินที่มีชื่อเสียงโด่งดังในวันนี้ ที่สำคัญที่สุด ที่นี่ยังเลี้ยงอูฐตัวอ้วนพีที่ชำนาญการเดินทางในทะเลทรายไว้เป็นจำนวนมาก ยิ่งทำให้เงินทองไหลมาเทมาไม่ขาดมือ
เล่ม2 :
เมื่อเดินทางผ่านเขาไปภูมิประเทศก็กลายเป็นทะเลทรายทันที น้ำที่เตรียมมาต้องใช้อย่างประหยัด พายุทะเลทรายก็มาก เพราะชวนจิ่งอวี้มีประสาทสัมผัสไวจึงรู้ตัวก่อนสามารถหลบหลีกพายุทะเลทรายมาได้ แต่เมื่อเดินทางมาได้ระยะทางหนึ่งในที่สุดน้ำก็ใกล้หมดลง ทำให้ต้องตัดสินใจไปที่ถ้ำโจร ถ้ำเซียวจิน โรงเตี๊ยมกลางทะเลทราย ถ้ำโจรที่กินเนื้อมนุษย์ หลัวซีที่ไม่เคยพบเห็นอะไรแบบนี้เกือบตายเพราะแผนการผังนางกับเป๋าเป่าเอาไว้ แล้วที่เหลือไปสู้กับศัตรูจำนวนมาก แต่ท่านจอมมารก็มาช่วยได้ทัน เหตุการณ์นี้ทำให้หลัวซีคิดได้ว่าไม่ควรพาเป๋าเป่ามาด้วยเลย เลยตัดสินใจว่าจะช่วยท่านลุงเฉินให้รอดตายแล้วมอบเป๋าเป่าให้ไป เมื่อเหตุการณ์มาถึง มอบเป๋าเป่าไปแล้วเมื่อผ่านพ้นทะเลทราย หลัวซีก็ซึมเศร้า หันมาดูแลท่านจอมมารแทนเพื่อชดเชยความคิดถึงเป๋าเป่า
ในที่สุดก็ต้องเลือกเส้นทางเดินทางอีกครั้งเพราะว่า ไปทางทะเลจะโดนพวกมือปราบทางการดักจับได้ง่ายจึงเปลี่ยนเป็นทางขึ้นเขาเทียนยวนแทน จนถึงทางที่ยากที่สุด ยอดเขาสองลูกอยู่ห่างกันมาก ระหว่างที่ท่านจอมมารกับหลัวซีข้ามไปได้เกิดเหตุเส้นไหมขาด ร่วงลงไปในเหวลึก แต่ท่านจอมมารก็สามารถพาตัวเข้ามาในถ้ำได้ ในระหว่างทางทำให้เกิดเสียงมากมาย เป็นเหตุให้ค้างคาวออกมา และตอนนั้นจอมมารก็พิษกำเริบ จึงสั่งหลัวซีว่ายังไงก็ห้ามออกมา เมื่อเหตุการณ์สงบ หลัวซีทำทุกอย่างเพื่อดูแลท่านจอมมาร จนกว่าจะฟื้น และในที่สุดก็ได้เห็นแผ่นหลังที่เป็นเกล็ดงู
เมื่อกลับขึ้นมาบนเขาได้จึงได้รู้เรื่องราวทั้งหมดก็ให้รู้สึกรักและสงสารท่านจอมมารมากขึ้น การเดินทางใกล้จะถึงโลกันต์บูรพา ระหว่างทางผ่านร้านขายเกี๊ยว ขายน้ำชาก็หยุดพัก ทำให้พบกับชายหญิงคู่หญิงที่เป็นพ่อลูกกัน ซึ่งเป็นนักโทษถูกคุมตัวมา ผู้เฒ่าเก่อและหลัวซีอยากเลี่ยงเหตุการณ์ยุ่งยาก ที่ไหนได้ ท่านจอมมารกลับไม่ยอมไป จนต้องช่วยเหลือสตรีผู้นั้นเอาไว้เพราะจอมมารรู้จักกับบิดาของนางนั่นเอง หลัวซีไม่คิดว่าทำไมท่านจอมมารต้องรับโหยวซวงเอ๋อเอาไว้ด้วย เพราะดูไปแล้วโหยวซวงเอ๋อก็เป็นหญิงงามคนหนึ่ง หลังจากพูดคุยกันท่านจอมมารจึงยอมบอกว่ามารดาของโหยวซวงเอ๋อเก่งเรื่องการรักษาน่าจะหาวิธีรักษาหลัวซีได้ หลัวซีจึงไม่ติดใจ แจ่ยัยโหยวซวงเอ๋อกลับมองหลัวซีด้วยสายตาแปลกๆและดูถูกที่นางมาจากสวนร้อยบุปผาและพยายามจะเลียนแบบนาง สุดท้ายก็ถูกท่านจอมมารรังเกียจ
ในที่สุดก็เดินทางถึงโลกันต์บูรพา เป็นสถานที่ที่สวยงามอยู่ติดภูเขาไฟทำให้อากาศดีตลอดปี และในที่สุด หลัวซีและท่านจอมมารก็ได้เข้าหอ เป็นสามีภรรยากัยเสียที เมื่อกลับถึงจู่เหว่ยอวี้หลัวซีรู้สึกว่าทุกอย่างสบายขึ้น ผู้เฒ่าเก่อคิดหาทางใช้ไม่ประคำโพธิสัตว์มาทำยาแก้พิษ หลัวซีดูแลจัดการเรื่องส่วนตัว และอาหารการกินของชวนจิ่งอวี้ เพื่อไม่ให้พิษกำเริบ แต่สุดท้ายพิษก็เกือบกำเริบเพราะการบุกเข้ามาของคนจำนวนมากทำให้กระพรวนดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่พิษกำลังจะกำเริบหลัวซีก็รู้ว่าชวนจิ่งอวี้คือสิ่งสำคัญที่สุด นางจึงกอดไว้แน่นไม่ยอมจากไป ชวนจิ่งอวี้ก็สามารถระงับมารร้ายได้ในที่สุด

หลังอ่านเล่ม2 :
ชวนจิ่งอวี้ ท่านจอมมารที่ทุกคนหวาดหลัว แต่ตอนนี้หลัวซีไม่กลัวแล้ว ทั้งตอนกลางวันกับตอนกลางคืนนิสัยยังแตกต่างกันอีก ท่านจอมมารเห็นหลัวซีเป็นของล้ำค่า หลัวซีก็ยอมรับท่านจอมมาร พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ท่านจอมมารกินได้มากขึ้นอีกหนึ่งคำ ดูแลความเป็นอยู่ไม่ให้หนาวเกินไป ร้อนเกินไป เพราะนางรักและใส่ใจ ในที่สุดก็เดินทางมาถึงจู่เหว่ยอวี้ได้อย่างปลอดภัยซะที และในที่สุดทั้งสองก็เป็นสามีภรรยากันจริงซะที ท่านจอมมารไม่ใช่หนุ่มโสดอีกต่อไปแล้ว ถึงท่านจอมมารจะงี่เง่า แต่นางก็รักของนาง เล่มนี้แสดงนิสัยที่แตกต่างของท่านจอมมาร และเห็นความเปลี่ยนแปลงหลายๆด้านเลยทีเดียวค่ะ

[Or_O · Rating 2 out of 5]

แย่กว่าเล่มหนึ่งท้านเนื้อหาและอารมณ์ พยายามเน้นฉากมากไป ไม่ธรรมชาติ ไม่สัมผัสถึงความรักที่เติบโต

[Thanchanok V · Rating 3 out of 5]

ตอนแรกชอบค่ะ อ่านไปอ่านมารู้สึกว่า ตัวเองกำลัง พยายามรีบๆอ่านให้จบ ค่ะ
เป็นคนที่ชอบเนื้อเรื่องแนวนี้ค่ะ พระเอกเย็นชา ร้ายกับคนอื่น แต่ดีกับนางเอก อะไรแบบๆนี้น่ะค่ะ
แต่ๆๆๆๆๆ ขอบ่นค่ะ
----SPOILER และ บ่น-----
1. ตอนที่พระเอกรับผู้หญิงอีกคนมาร่วมเดินทางด้วยก็รู้สึกรำคาญแล้วค่ะ อินค่ะ 55
และพอยิ่งอ่านก็ยิ่งรำคาญ คิดว่า ผู้หญิงคนนี้มาทำไม? ใส่มาในเนื้อเรื่องเพื่ออะไร
เหมือนจะกระตุ้นให้นางเอกรู้ตัวว่านางเอกหึงพระเอก ซึ่งนางเอกก็หึงจริง อ่านไปก็คิดในหัวตลอดว่า แล้วทำไมพระเอกถึงรับมา บอกว่ามีประโยชน์ แต่ไหนอ่ะ? หรือมาเฉลยเล่ม3? ตอนนี้อ่านเล่ม3ได้กลางเล่มแล้วค่ะ ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้กล่าวถึงอีกเลย
สรุปแล้ว มาเพื่อให้นางเอกหึงเฉยๆหรือ? ใครก็ได้ตอบที..
2. ตอนที่พระเอกไล่นางเอก
ไม่ชอบค่ะ เกลียดเลยว่าได้ ไหนปูทางมาว่า นางเอกเข้าใจพระเอกไงคะ ตอนแต่งงานกัน โซ่เงิน และที่พระเอกให้สร้อยงูสีดำนั่นอีก แล้วพามาดูห้องสีทองอร่าม แต่บอกให้นอนห้องข้างๆกัน เพราะเวลาไม่เหมาะสม คือ อ่านแล้วเหมือนปมมันเยอะแยะมากมาย แต่จู่ๆ ก็ไล่นางเอกง่ายๆ ส่วนนางเอกกลับไม่ฉุกคิดว่า เรื่องนี้มีลับลมคมในบางอย่าง?
มันแปลกเกินไป กระทันหันเกินไปไหม? คนอื่นอาจจะชอบ แต่นี่อ่านแล้วขัดใจมากค่ะ
------End of Spoiler------
รู้สึก ผิดหวังกับเล่มนี้ค่ะ หรือเราอ่านแล้วไม่กระจ่างเอง รีวิวดีเยอะมากๆ แต่อ่านแล้วกลับไม่ว๊าวอย่างที่คิดค่ะ
ตอนนี้กำลังอ่านเล่ม3 อยู่ค่ะ อาจจะมีการคลายปมอื่นๆ หรืออะไร หากว่าอ่านแล้วพอใจ จะกลับมาแก้ไขดาวค่ะ

[Cinnamon · Rating 3 out of 5]

ก็ยังคงเดินเรื่องแบบเนือย ๆ จุดที่น่าจะตื่นเต้นลุ้นระทึกมาก ๆ กลับไม่สามารถทำให้รู้สึกแตกต่างตื่นเต้นได้เท่าไร บทบรรยายเยอะมาก จอมมารก็น่ารีกน่าสงวารแหละ เป็นเสน่ห์ของเรื่องได้ คือถ้าไม่น่ารักแบบนี้คงเลิกอ่านเรื่องนี้ไปแล้ว

[LeoWannaReadBooks · Rating 5 out of 5]

เราเขียนรีวิวไว้ในพันทิป ใครอ่านแล้วมาคุยกันเถอะ
https://m.pantip.com/topic/37322120?

[Keen · Rating 3 out of 5]

อ่านได้เรื่อยๆ ยังคงงงกับดอกไม้ต่อไป

[Mamarine Thiphayamongkol · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้นึกว่าจะบู๊ดุเดือดเพราะพระเอกเผลอใช้โซ่กระดูก ที่ไหนได้...จืดชืดมาก

[Nim Ritt · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้ก็ถือว่ายังสนุกสำหรับเราค่ะ ช่วงระหว่างเดินทางก็เจออะไรให้ลุ้น ให้ตื่นเต้น มีฉาก, บท ที่เราประทับใจของพระเอก นางเอก มาเรื่อยๆ

[J.Nida · Rating 3 out of 5]

ชอบมากกว่าเล่มแรกเพราะรู้สึกว่ามีอะไรให้ลุ้น อ่านเพลินๆดี

เล่มนี่ก็เป็นเกี่ยวกับการเดินทางกลับแดนโลกันต์บูรพา
มีอุปสรรค์ต่างๆนานาที่ ชวนจิ่งอวี้และหลัวซีต้องเผชิญ
รวมถึงสิบสองกระบี่ องครักษ์ลี่และผู้เฒ่าเก่อด้วย

[Kittenlittle · Rating 5 out of 5]

ชอบค่ะ เล่มนี้จะเป็นการเดินทางกลับบ้านพระเอก ระหว่างทางก็จะเจออุปสรรคหลายๆ อย่าง มีบางช่วงเอื่อยๆ บ้าง แต่ก็มีช่วงหวานๆ ของพระนางด้วยเหมือนกัน น่ารักดีค่ะ

[Noo · Rating 2 out of 5]

เล่มนี้ดำเนินเรื่องช้ามาก จนคิดว่าสามเล่มนี่ย่อเอาเนื้อๆ คงได้แค่เล่มเดียว การบรรยายยาวเกินจนน่าเบื่อ

[Mam · Rating 3 out of 5]

So much potential but aside from some unpredictable events and funny moments, the story is dragging and progressing into stereotypical content.

[Ying Yuvejwattana · Rating 5 out of 5]

4.5 stars

ชอบเล่มสองมาก เพราะเป็นช่วง bonding กันของพระเอก-นางเอก คือเข้าใจเลยว่าทำไมเค้าถึงรักกัน ทำไมมันลึกซึ้ง