Dit boek is hét basisboek over hoogbegaafdheid, geschreven door expert dr. Tessa Kieboom. Over hoogbegaafdheid doen veel misverstanden de ronde. Hoogbegaafde kinderen zouden op school een luilekkerleven leiden, en hun ouders mogen zichzelf gelukkig prijzen met een 'succesgarantie' in huis! Toch zijn hoogbegaafde kinderen vaak juist erg kwetsbaar en hebben ze grote nood aan begrip en een aangepaste begeleiding, zowel op school als thuis. Hoogbegaafdheid is géén luxeprobleem! Dit basisboek over hoogbegaafdheid, geschreven door experte dr. Tessa Kieboom, geeft een antwoord op vragen als: Wat is hoogbegaafdheid precies? Hoe wordt de diagnose gesteld? Wat zijn de gevolgen van hoogbegaafd zijn? Hoe ga je het beste om met hoogbegaafde kinderen? Hoe kunnen scholen het beste tegemoetkomen aan hoogbegaafde leerlingen?
Het boek Hoogbegaafd: Als je kind (g)een Einstein is heeft een duidelijke missie: ouders inzicht geven in wat hoogbegaafdheid werkelijk inhoudt, voorbij de clichés van “vroeg kunnen rekenen” of “altijd hoog presteren.” Die kern raakt het boek goed. De voorbeelden zijn herkenbaar en soms pijnlijk eerlijk. Zeker wanneer je als ouder jezelf of je kind erin terugziet. In die zin heeft het zeker waarde: het normaliseert gedrag dat vaak onbegrepen blijft en geeft woorden aan ervaringen die moeilijk uit te leggen zijn.
Tegelijkertijd voelt het boek minder sterk in vorm. De herhaling is stevig aanwezig, alsof dezelfde ideeën in net iets andere bewoordingen opnieuw worden uitgelegd. Dat haalt de vaart eruit. De structuur is minder scherp dan je zou willen en je mist soms een heldere opsomming of ordening die de inhoud toegankelijker zou maken. Het gevolg is dat sommige belangrijke inzichten een beetje verstopt raken tussen anekdotes en herformuleringen.
Toch blijft er genoeg over dat wél beklijft. Het boek helpt ouders beter kijken naar motivatie, perfectionisme, gevoeligheid, snelle denkprocessen en de valkuilen die daarbij horen. Het laat zien hoe een kind dat “moeilijk” lijkt vaak gewoon anders denkt. En wanneer je als ouder veel herkent uit je eigen kindertijd of het gedrag van je kind, geeft dat een soort rust: een gevoel van “dit past ergens, dit heeft een naam.”
Al met al is het een boek met duidelijke meerwaarde, ondanks de vormelijke zwaktes. Het is nuttig, herkenbaar en soms zelfs troostrijk, alleen iets minder krachtig dan het zou kunnen zijn met een strakkere aanpak.
Opzich interessant voor ouders/verzorgers/leraren van hoogbegaafde kinderen, en een feest der herkenning voor mensen die (zoals ik) er recent achter zijn gekomen hoogbegaafd te zijn. Maar dit boek had wel echt wat minpunten. Zo had het makkelijk nog 50 pagina's korter kunnen zijn als alle reclame voor de eigen praktijk er minder/niet in had gezeten. Ook denk ik dat het boek erbij had gebaat als het nog wat vaker was bewerkt voor publicatie. De hoeveelheid uitroeptekens irriteerde me tijdens het lezen en de tekst viel vaak in herhaling.
Toch zal ik hem wel delen met familie, ook omdat er vermoedens zijn dat ik niet de enige hoogbegaafde ben. Het is wel toegankelijk geschreven (had voor mij nog wel meer diepgang mogen hebben maar ik snap wel waarom dat er niet is) en is zeker een goede basis om op verder te bouwen.
Inhoudelijk was dit boek inderdaad een feest van herkenning, zowel voor de uitdagingen waar mijn zoon mee te maken heeft (hij is ook in begeleiding bij Exentra), als wat in mijn eigen schooltijd mankeerde aan kennis en begeleiding voor hoogbegaafde kinderen. Ik ben dus oprecht blij dat er veel meer expertise is rond begaafdheid, en dat ze op toegankelijk wordt gemaakt.
Het boek zelf is echter een enorm gemiste kans, en absoluut geen visitekaartje voor de expertise die het wil uitdragen. We leerden dat hoogbegaafden gevoelig zijn aan onoprechtheid, niet serieus genomen worden en dubbele agenda's. Ik had jammer genoeg een zelfde wrang gevoel bij dit boek. De schaamteloze zelfpromotie voor Exentra schommelt tussen ergerlijk en genant, en veel van de getuigenissen zijn zeer een-dimensionaal, bijna karikaturaal. Ik kan me zelfs als lezer niet ontdoen van het gevoel dat ik 'dankbaar' mocht zijn dat mevrouw Keiboom zich de moeite getroost om deze info te delen, maar dan wel op zo'n manier dat we voor echte hulp bij Exentra moeten zijn.
Oprecht jammer vind ik het, dat dit boek - dat zichzelf schaamteloos promoot als 'het basisboek' rond hoogbegaafdheid - zichzelf zo onderuit haalt. Door knullig schrijven, een slordige redactie en een onduidelijke structuur (probeer er maar eens iets in terug te vinden, als een concrete situatie zich voordoet). En zonder de zelfpromotie zou het ook inderdaad enkele tientallen pagina's minder dik zijn en papier kosten. Een gemiste kans.
Hoewel veel dingen zeker herkenbaar waren, heb ik me tijdens het lezen meer en meer geërgerd aan de zelfpromotie van de schrijfster. Het bleek een grote reclame folder voor haar eigen bureau te zijn.
Best heldere beschrijving en voorbeelden van hoogbegaafdheid, maar voor mij als docent te weinig concrete handvatten over hoe ik deze leerlingen kan helpen.
Zeer informatief en behulpzaam in mijn zoektocht naar informatie over hoogbegaafdheid. Veel herkenning mbt mijn eigen gezin en het heeft me geholpen om meer inzicht te krijgen in het doen en laten van mijn kinderen. Vooral de zijns kenmerken en niet enkel het getal van het iq, en een tabel met de verschillende typen hoogbegaafden hebben me geholpen. Het boek heb ík gekocht omdat het een fijn naslagwerk is, een boek om nog vaker iets terug te zoeken of weer eens even fijn in te neuzen. Wel veel verwijzingen naar hun eigen bureau, dat had wat minder gekund naar mijn mening.
Helder en baanbrekend basisboek dat de stigma’s en misverstanden rond hoogbegaafdheid wegneemt en alleen al op die manier erg steunend en in veel gezinnen belangrijk is. De grote hoeveelheid reclame voor Exentra vond ik storend. Daarnaast is het wel opvallend dat er in de twintigste uitgave nog steeds gekozen wordt voor ‘blank’ ipv ‘wit’ en dat kinderen die vegetarisch willen eten worden afgeschilderd als wispelturige kindjes met een bizar idee. Denk dat er weinig hoogbegaafdheid voor nodig is om in te zien dat vegetarisch of zelfs veganistisch eten gezien de enorme klimaatuitdagingen geen gril is maar een verstandige en logische reflex. Had graag meer willen lezen over het zijnsluik van hoogbegaafde kinderen en hun vaak idealistische karakter zonder oordeel van hoe zich dat uit.
Dit boek is interessant wanneer je meer wilt weten over wat hoogbegaafdheid is. Het biedt veel meer nuance en maakt duidelijk dat het stereotiepe beeld veel te beperkt is. Het zorgt voor herkenbaarheid bij de ouders van hoogbegaafde kinderen en de hoogbegaafde zelf. Het toont op een duidelijke manier dat hoogbegaafdheid veel meer is dan een hoog IQ.
Ik vind wel dat je op je honger blijft zitten als je op zoek gaat naar handvatten om met die hoogbegaafdheid om te gaan, als hoogbegaafde, als ouder en vooral als leerkracht of hulpverlener. Hier en daar wordt iets aangehaald, maar veel te beperkt. Ook is de structuur van het boek niet zo dat het gemakkelijk als naslagwerk te gebruiken is. Het leest weliswaar best vlot, maar de structuur is niet zo duidelijk dat je het boek zal gebruiken om bepaalde info of tips te vinden.
Verder stoort me - zoals ook al in verschillende andere reviews te lezen is - de reclame voor het CBO die wel heel gemakkelijk in de vele getuigenissen voorkomt.
Al bij al een interessant boek als je je wil inlezen in het onderwerp.
Hoogbegaafd van Tessa Kieboom is een erg interessant boek over hoogbegaafdheid bij kinderen. Tessa Kieboom is professor en experte in de materie. Ze is dus de juiste persoon om een boek over het onderwerp te schrijven. Het grootste minpunt voor mij is dat het boek heel hard gefocust is op het deeltje onderwijs. De theorie van Kieboom rond het zijnsluik bij kinderen mocht wat uitgebreider behandeld worden aangezien het juist dat deel is waar ik meer over te weten wil komen. En ik hoopte ook dat boek me wat meer praktische handvaten kon aanreiken over hoe om te gaan met kleuters en lagereschoolkinderen die hoogbegaafd zijn.
Het boek bevat vier delen waarvan het eerste deel sowieso zeer boeiend is voor iedereen die meer wil weten over hoogbegaafdheid. Deel 2 en 3 zijn wat meer gericht op respectievelijk scholen en ouders. Zeker de moeite waard, natuurlijk kun je een deel kiezen afhankelijk van de doelgroep waarin je jezelf bevindt. Deel 4 gaat veel over ervaringen. Soms interessant, maar je leert het minst nieuw. Dat laatste deel en de korte afsluiting erna is vrij sterk doorspekt met promotie voor het bedrijf van de schrijfster. Dit soort promotie komt ook eerder in het boek wel eens voor, maar erg storend vond ik het daar niet. Aan het einde wel licht storend, maar ergens ook begrijpelijk.
Dit boek doet wat het moet doen: het legt hoogbegaafdheid op een begrijpelijke manier uit en geeft handige inzichten over ontwikkeling, onderwijs en sociale situaties. In het laatste hoofdstuk komen enkele ware verhalen en getuigenissen aan bod die erg herkenbaar waren, maar me ook geholpen hebben om mijn aanpak als ouder te verbeteren. Kieboom's inzichten zijn echt waardevol voor iedereen die meer wil begrijpen over dit onderwerp.
Inhoudelijk soms wel interessant maar verschrikkelijk slecht geschreven (nog nooit zoveel uitroeptekens in een non-fictie boek gezien) en gestructureerd. Ook zeer neerbuigend naar leerkrachten, vaders, … Daarbij komt dan nog herhaaldelijke reclame over het eigen bedrijf tot op het punt dat het averechts werkt, ik weet al zeker waar ik niet ga aankloppen voor expertise. Ik hoop dat we andere en betere werken rond dit onderwerp zijn.
Gaan lezen vanwege herkenning in het model van het cognitieve luik en het zijnsluik. Maar toch een beetje van de koude kermis thuis gekomen, want hier word echt bijzonder weinig aandacht aan besteed. Vooral veel willekeurige verhaaltjes van/over kinderen. Boek staat ook behoorlijk vol met tegenstellingen. En met hele neerbuigende opmerkingen over de gemiddelde docent. Niet zo heel erg veel aan gehad dus, zowel voor mezelf niet als voor werk niet 🤠
Het boek geeft een heel duidelijke inkijk nl. wat is Hoogbegaafdheid. Het blijft een moeilijke materie als ouder. Geen zwart wit logica. Voor elke ouder met kleine kinderen: een must read. Om het bewustzijn mbt het bestaan v Hoogbegaafdheid aan te scherpen.
Hoewel dit boek wel wordt gezien als een "basisboek" over ontwikkelingsvoorsprong/hoogbegaafdheid ergerde ik me aan de vele herhalingen, al te lange ervaringsverhalen en vooral aan de wat neerbuigende (?) toon richting leerkrachten.
Interessant en informatief boek. Enkele hoofdstukken zijn zeer leerrijk maar over het algemeen wordt er heel veel herhaald en herhaald en nog eens herhaald. De laatste hoofdstukken waren ook overbodig (voorbeelden uit praktijk van pagina's lang en verkooppraatje van de organisatie).
Heel compleet boek met uitleg over wat hoogbegaafdheid is. Een deel uitleg, een deel speciaal voor leerkrachten (wat ook voor ouders interessant is, een deel voor ouders en een deel ervaringsverhalen. Ik had zelf nog graag tips willen lezen over hoe ik mijn kind thuis verder uitdaging kan geven
Boek met veel informatie, de toon soms wat “problematisch” qua insteek; maar hoogbegaafde kinderen mankeren niets, ze werken enkel anders. Ik kon er wel redelijk omheen lezen maar het begon wel op te vallen.
De toegangelijk en helder boek voor ouders en leerkrachten van hoogbegaafde leerlingen. Je moet wel even om de "wij van wc eend adviseren wc eend" stukken heen lezen, of je er niet aan ergeren;-).
A good book to understand highly giftedness. However the chapter on education is nice to read but not really practical if your school had their own system Vd and does not want to change.
I really liked to read this book; because it gives a clear insight on a very difficult theme. Kids who are very bright are often misunderstood and it's not the easiest task to handle this in a school. It's a practical book with lot's of tips.
I have no idea if this book can be read in English- probably there is only a Dutch version available.
Interessant. Ik ben de laatste tijd wat meer over hoogbegaafdheid aan het lezen en dit gaf een goede, uitgebreide uitleg erover met de voordelen en de valkuilen. Logischerwijs meer gericht op kinderen dus niet altijd even van toepassing voor mezelf, maar evengoed een feest van herkenning.