What do you think?
Rate this book
ลิขิตรักลวงเล่ห์
ในยุคที่บ้านเมืองระส่ำระสาย จักรพรรดิอ่อนแอ ขุนนางแย่งชิงความเป็นใหญ่ ’ซูหลีหลี’ หญิงสาวเจ้าของร้านขายโลงศพ ผู้รักการต่อโลงศพเป็นชีวิตจิตใจ ได้เก็บตก ‘เจ้าท่อนไม้’ มาได้ท่อนหนึ่ง ท่อนไม้นี้นอนได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่หน้าร้านของนาง เขาเป็นเหมือนท่อนไม้ที่มีลมหายใจ ไร้ชื่อเสียงเรียงนาม แม้จะวรยุทธ์สูงส่งหาใดเปรียบ หากกลับเอาแต่อยู่ข้างกายคอยทำตามคำสั่งของนาง นางรู้ดีว่าเขามี ‘ความลับ’ ปิดบังเอาไว้มากมาย
ในขณะเดียวกัน ‘ฉีเฟิ่งเสียง’ บุตรชายแม่ทัพใหญ่ผู้เก่งกล้าก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของนาง เขามากล้นด้วยอำนาจ แข็งกล้าด้วยปณิธาน เจ้าเล่ห์มากแผนการ แถมยังหน้าหนาไล่ไม่ไป เขาทำให้ชีวิตที่เคยสงบสุขของนางพลิกคว่ำคะมำหงาย และยืนกรานว่าไม่มีทางปล่อยนางไปอย่างเด็ดขาด
เมื่อชะตาชีวิตของคนทั้งสามต้องมาข้องเกี่ยวกันราวกับโชคชะตาเล่นตลก ท่ามกลางศึกแห่งการแย่งชิงบังลังก์ที่โหมกระหน่ำดุจพายุร้าย ‘ความลับอันยิ่งใหญ่’ ของซูหลีหลีจะเป็นหนึ่งในตัวแปรที่ชี้ว่าผู้ใดจะได้ครอบครองบังลังก์มังกร!
ในขณะเดียวกัน ‘ฉีเฟิ่งเสียง’ บุตรชายแม่ทัพใหญ่ผู้เก่งกล้าก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของนาง เขามากล้นด้วยอำนาจ แข็งกล้าด้วยปณิธาน เจ้าเล่ห์มากแผนการ แถมยังหน้าหนาไล่ไม่ไป เขาทำให้ชีวิตที่เคยสงบสุขของนางพลิกคว่ำคะมำหงาย และยืนกรานว่าไม่มีทางปล่อยนางไปอย่างเด็ดขาด
เมื่อชะตาชีวิตของคนทั้งสามต้องมาข้องเกี่ยวกันราวกับโชคชะตาเล่นตลก ท่ามกลางศึกแห่งการแย่งชิงบังลังก์ที่โหมกระหน่ำดุจพายุร้าย ‘ความลับอันยิ่งใหญ่’ ของซูหลีหลีจะเป็นหนึ่งในตัวแปรที่ชี้ว่าผู้ใดจะได้ครอบครองบังลังก์มังกร!
608 pages, Paperback
First published November 1, 2009
3 people are currently reading
47 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 14 of 14 reviews
September 25, 2017
อาจบอกได้ว่านี่เป็นเรื่องที่มีพระเอก ส่วนนางเอกได้ครองรักกับพระรอง
คือถ้านับว่าใครเป็นพระเอกโดยดูจากว่าใครได้คู่กับนางเอกท้ายที่สุด คนนั้นถึงเป็นพระเอก เรื่องนี้พระเอกก็จืดจางกว่าพระรอง พระรองบุคลิกน่าสนใจกว่า มีฉากน่าเอาใจช่วยมากกว่า เรื่องแทบจะเทน้ำหนักไปที่ตัวพระรองเลย โอถึงได้บอกว่าเขาคือพระเอก เด่นสุด ส่วนพระรองมาได้กับนางเอกเฉยๆ
เรื่องย่อคือตัวนางเอก ซูหลีหลีเป็นเถ้าแก่ร้านทำโลงศพ วันหนึ่งมีคนมานอนหน้าร้านอาการร่อแร่ นางเลยช่วยไว้ เมื่อเขาไม่อยากบอก นางก็ไม่ถามไถ่ความเป็นมา ต่างรู้กันโดยไม่ต้องพูดว่า เขาและนางล้วนมีความลับที่ไม่อยากเอ่ยถึง นางตกลงเรียกเขาว่ามู่โถว (ท่อนไม้)
ในยุคที่บ้านเมืองระส่ำระสาย ฮ่องเต้วิปลาส ผู้คนอดอยาก สงครามเดินเท้าย่ำเข้ามา สามารถกล่าวได้ว่า นี่เป็นกลียุคหนึ่ง
วันหนึ่งมู่โถวก็จากไป ซูหลีหลีต้องเผชิญหน้ากับสงครามเต็มรูปแบบ นางขาดที่พักพิงอบอุ่นใจ ฉีเฟิ่งเสียงก็ก้าวเข้ามาในชีวิตนาง
ฉีเฟิ่งเสียงเป็นคนน่ากลัว เขาโหดเหี้ยม แปรปรวน นาทีหนึ่งสามารถมอบความอบอุ่น และอีกนาทีหนึ่งก็สามารถทำให้คนคนนั้นตกลงในทะเลสาบเยือกแข็ง เขามีน้ำใจดีต่อนาง ซูหลีหลีพอมองออก แต่เขามีปณิธานที่ยิ่งใหญ่เกินไป เลือดเย็นเกินไป และคาดเดาไม่ได้เกินไป ซูหลีหลีจึงตัดสินใจจากไป
แต่สามคนมีเส้นใยโชคชะตาพัวพัน อย่างไรก็ต้องวนมาพบกันไม่วันใดก็วันหนึ่ง
+++
เอาตรงๆ โอว่าเรื่องนี้ไม่สนุกนะ แต่ไม่ใช่เรื่องที่ไม่มีอะไร นึกภาพออกไหม
โอชอบแค่ช่วงแรก และชอบอีกทีช่วงท้ายเลย หลับบ้างตื่นบ้างระหว่างทาง หนังสือหนามาก
อย่างแรกเลย นิยายเรื่องนี้ไม่มีจุดพีค ผู้เขียนเล่าเรื่องเรื่อยๆ เหมือนเล่าสิ่งที่นางเอกพบระหว่างทาง เจอใคร เป็นอย่างไรบ้าง มันไม่ได้ออกทะเลนะ แต่เป็นเนื้อหาในส่วนที่ไม่สำคัญเท่าไร ซึ่งโอว่ามันนานเกินไป น่าสนใจน้อยเกินไป
อย่างที่สอง ตัวละครทำให้เราเข้าถึงยาก พูดง่ายๆ ว่าตัวละครหลักสามตัวอ่านยาก สัมผัสได้ยากทุกตัวเลย
อย่างซูหลีหลี นางเอก ถึงนางจะชอบทำเปิ่น ชอบพูดทำให้คนหน้าเขียวบ่อยๆ แต่นางเป็นคนมีความคิดซับซ้อน เหมือนภาพเปิ่นๆ จะเป็นแค่ฉากหน้า แต่ก็ไม่ใช่ มันเป็นแค่อีกแง่มุมของนาง ตอนแรกโอไม่ค่อยชอบนางเอก รู้สึกว่าทำไมรักง่าย หน่ายเร็ว เปลี่ยนใจง่ายจัง พอบทสรุปช่วงท้ายที่มีบอกเฉลยความรู้สึก โอก็เข้าใจนางมากขึ้นนะ รู้สึกว่านางเอกก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง ที่จะหลงรักคนที่เข้ามาในชีวิต ในเวลาที่เหมาะสม และทำให้รู้สึกถึงความจริงใจและมั่นคงเพียงพอจะมอบหัวใจให้
อย่างมู่โถว สำหรับโอ ตัวละครนี้จับต้องยากสุด บทน้อยด้วยหนึ่งละ สองคือเขาเป็นคนคลุมเครือ ให้ความรู้สึกเหมือนตัวนิยายเรื่องนี้เลย เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่ลึกซึ้ง เหมือนจะสัมผัสได้ แต่ก็ไม่ถ่องแท้
อย่างฉีเฟิ่งเสียง ตัวละครนี้อ่านยากก็จริง แต่เข้าใจไม่ยากนะ รู้สึกด้วยซ้ำว่าผู้เขียนเอาใจช่วยเขา เป็นพระรองที่ได้บทพระเอกอยู่ในที
สรุปเลย เรื่องนี้ไม่ใช่นิยายสายฟิน ไม่ค่อยหวาน แต่ก็ไม่ดราม่าเท่าไร ไม่มีจุดพีค ไม่เบา ไม่หนัก ไม่ลึก ไม่ตื้น เป็นนิยายเดินสายกลางนะโอว่า สายให้คำจำกัดความยาก
3 ดาว
.
.
.
นางปล่อยให้เขาจูงไปได้จั้งเศษ จู่ๆ ก็สลัดเขาออก "เจ้ามาจูงข้าทำไม"
"ท่านจะตกน้ำอยู่แล้ว" มู่โถวกล่าวอย่างอ่อนใจ
"ไม่มีเจ้า ข้าก็เดินกลับเองได้"
"ในเมื่อข้าอยู่ตรงนี้ ถือโอกาสช่วยท่านคลำทาง"
ซูหลีหลีเงยหน้าเหล่มองเขา แค่นหัวเราะกล่าวว่า "ข้าเป็นเถาวัลย์แห้งเหี่ยวในดินแดนรกร้าง เจ้าเป็นนกนางนวลบนฟากฟ้ากว้างใหญ่ บังเอิญโชคร้ายต้องระหกระเหินมาถึงที่นี่ หรือต้องมาแขวนคอตายที่ใต้ต้นไม้ต้นนี้อีก!"
มู่โถวตะลึงวูบ ซูหลีหลีสะบัดแขนเขาแล้วเดินนำไปโดยไม่หันกลับมา เดินไปได้ห้าก้าวพลันรู้สึกตึงแน่นที่เอว พลังสายหนึ่งฉุดลากนางให้ถอยกลับไปสู่อ้อมแขนอันอบอุ่น เสียงของมู่โถวดังชิดริมหู แฝงความดึงดันและหนักแน่น "ข้าบินออกไปได้ก็บินกลับมาได้!"
หน้า 95 บทที่ 3
.
.
.
ซูหลีหลีถามขึ้น "มู่โถว วันหลังพวกเรากลับมาเปิดร้านหีบศพที่อำเภอนี้ดีไหม"
"ดี"
"เจ้าจะจากไปอีกไหม"
"ที่ข้าจากไปตอนนั้น เพราะผู้เป็นบุตรไม่อาจไม่ชำระความแค้นให้บิดามารดา ดังนั้นข้าจึงมิได้บอกท่านแม้แต่ชื่อแซ่ ยามนี้เรื่องราวต่างๆ ลุล่วง ข้าไม่มีพันธนาการใดๆ แล้ว"
ซูหลีหลีนิ่งเงียบไปอึดใจ ก่อนกล่าว "ความแค้นคือพันธนาการ แล้ว...ความรักเป็นพันธนาการไหม"
เขาหันหน้ากลับมา จ้องลึกในดวงตานางท่ามกลางอรุณฉาย เจิดจ้าดั่งแสงตะวัน "ความแค้นคือพันธนาการ ไม่ชำระไม่อาจสงบใจ ความรักก็คือพันธนาการ แต่เป็นความยินยอมพร้อมใจ"
หน้า 301 บทที่ 10
.
.
.
คือถ้านับว่าใครเป็นพระเอกโดยดูจากว่าใครได้คู่กับนางเอกท้ายที่สุด คนนั้นถึงเป็นพระเอก เรื่องนี้พระเอกก็จืดจางกว่าพระรอง พระรองบุคลิกน่าสนใจกว่า มีฉากน่าเอาใจช่วยมากกว่า เรื่องแทบจะเทน้ำหนักไปที่ตัวพระรองเลย โอถึงได้บอกว่าเขาคือพระเอก เด่นสุด ส่วนพระรองมาได้กับนางเอกเฉยๆ
เรื่องย่อคือตัวนางเอก ซูหลีหลีเป็นเถ้าแก่ร้านทำโลงศพ วันหนึ่งมีคนมานอนหน้าร้านอาการร่อแร่ นางเลยช่วยไว้ เมื่อเขาไม่อยากบอก นางก็ไม่ถามไถ่ความเป็นมา ต่างรู้กันโดยไม่ต้องพูดว่า เขาและนางล้วนมีความลับที่ไม่อยากเอ่ยถึง นางตกลงเรียกเขาว่ามู่โถว (ท่อนไม้)
ในยุคที่บ้านเมืองระส่ำระสาย ฮ่องเต้วิปลาส ผู้คนอดอยาก สงครามเดินเท้าย่ำเข้ามา สามารถกล่าวได้ว่า นี่เป็นกลียุคหนึ่ง
วันหนึ่งมู่โถวก็จากไป ซูหลีหลีต้องเผชิญหน้ากับสงครามเต็มรูปแบบ นางขาดที่พักพิงอบอุ่นใจ ฉีเฟิ่งเสียงก็ก้าวเข้ามาในชีวิตนาง
ฉีเฟิ่งเสียงเป็นคนน่ากลัว เขาโหดเหี้ยม แปรปรวน นาทีหนึ่งสามารถมอบความอบอุ่น และอีกนาทีหนึ่งก็สามารถทำให้คนคนนั้นตกลงในทะเลสาบเยือกแข็ง เขามีน้ำใจดีต่อนาง ซูหลีหลีพอมองออก แต่เขามีปณิธานที่ยิ่งใหญ่เกินไป เลือดเย็นเกินไป และคาดเดาไม่ได้เกินไป ซูหลีหลีจึงตัดสินใจจากไป
แต่สามคนมีเส้นใยโชคชะตาพัวพัน อย่างไรก็ต้องวนมาพบกันไม่วันใดก็วันหนึ่ง
+++
เอาตรงๆ โอว่าเรื่องนี้ไม่สนุกนะ แต่ไม่ใช่เรื่องที่ไม่มีอะไร นึกภาพออกไหม
โอชอบแค่ช่วงแรก และชอบอีกทีช่วงท้ายเลย หลับบ้างตื่นบ้างระหว่างทาง หนังสือหนามาก
อย่างแรกเลย นิยายเรื่องนี้ไม่มีจุดพีค ผู้เขียนเล่าเรื่องเรื่อยๆ เหมือนเล่าสิ่งที่นางเอกพบระหว่างทาง เจอใคร เป็นอย่างไรบ้าง มันไม่ได้ออกทะเลนะ แต่เป็นเนื้อหาในส่วนที่ไม่สำคัญเท่าไร ซึ่งโอว่ามันนานเกินไป น่าสนใจน้อยเกินไป
อย่างที่สอง ตัวละครทำให้เราเข้าถึงยาก พูดง่ายๆ ว่าตัวละครหลักสามตัวอ่านยาก สัมผัสได้ยากทุกตัวเลย
อย่างซูหลีหลี นางเอก ถึงนางจะชอบทำเปิ่น ชอบพูดทำให้คนหน้าเขียวบ่อยๆ แต่นางเป็นคนมีความคิดซับซ้อน เหมือนภาพเปิ่นๆ จะเป็นแค่ฉากหน้า แต่ก็ไม่ใช่ มันเป็นแค่อีกแง่มุมของนาง ตอนแรกโอไม่ค่อยชอบนางเอก รู้สึกว่าทำไมรักง่าย หน่ายเร็ว เปลี่ยนใจง่ายจัง พอบทสรุปช่วงท้ายที่มีบอกเฉลยความรู้สึก โอก็เข้าใจนางมากขึ้นนะ รู้สึกว่านางเอกก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง ที่จะหลงรักคนที่เข้ามาในชีวิต ในเวลาที่เหมาะสม และทำให้รู้สึกถึงความจริงใจและมั่นคงเพียงพอจะมอบหัวใจให้
อย่างมู่โถว สำหรับโอ ตัวละครนี้จับต้องยากสุด บทน้อยด้วยหนึ่งละ สองคือเขาเป็นคนคลุมเครือ ให้ความรู้สึกเหมือนตัวนิยายเรื่องนี้เลย เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่ลึกซึ้ง เหมือนจะสัมผัสได้ แต่ก็ไม่ถ่องแท้
อย่างฉีเฟิ่งเสียง ตัวละครนี้อ่านยากก็จริง แต่เข้าใจไม่ยากนะ รู้สึกด้วยซ้ำว่าผู้เขียนเอาใจช่วยเขา เป็นพระรองที่ได้บทพระเอกอยู่ในที
สรุปเลย เรื่องนี้ไม่ใช่นิยายสายฟิน ไม่ค่อยหวาน แต่ก็ไม่ดราม่าเท่าไร ไม่มีจุดพีค ไม่เบา ไม่หนัก ไม่ลึก ไม่ตื้น เป็นนิยายเดินสายกลางนะโอว่า สายให้คำจำกัดความยาก
3 ดาว
.
.
.
นางปล่อยให้เขาจูงไปได้จั้งเศษ จู่ๆ ก็สลัดเขาออก "เจ้ามาจูงข้าทำไม"
"ท่านจะตกน้ำอยู่แล้ว" มู่โถวกล่าวอย่างอ่อนใจ
"ไม่มีเจ้า ข้าก็เดินกลับเองได้"
"ในเมื่อข้าอยู่ตรงนี้ ถือโอกาสช่วยท่านคลำทาง"
ซูหลีหลีเงยหน้าเหล่มองเขา แค่นหัวเราะกล่าวว่า "ข้าเป็นเถาวัลย์แห้งเหี่ยวในดินแดนรกร้าง เจ้าเป็นนกนางนวลบนฟากฟ้ากว้างใหญ่ บังเอิญโชคร้ายต้องระหกระเหินมาถึงที่นี่ หรือต้องมาแขวนคอตายที่ใต้ต้นไม้ต้นนี้อีก!"
มู่โถวตะลึงวูบ ซูหลีหลีสะบัดแขนเขาแล้วเดินนำไปโดยไม่หันกลับมา เดินไปได้ห้าก้าวพลันรู้สึกตึงแน่นที่เอว พลังสายหนึ่งฉุดลากนางให้ถอยกลับไปสู่อ้อมแขนอันอบอุ่น เสียงของมู่โถวดังชิดริมหู แฝงความดึงดันและหนักแน่น "ข้าบินออกไปได้ก็บินกลับมาได้!"
หน้า 95 บทที่ 3
.
.
.
ซูหลีหลีถามขึ้น "มู่โถว วันหลังพวกเรากลับมาเปิดร้านหีบศพที่อำเภอนี้ดีไหม"
"ดี"
"เจ้าจะจากไปอีกไหม"
"ที่ข้าจากไปตอนนั้น เพราะผู้เป็นบุตรไม่อาจไม่ชำระความแค้นให้บิดามารดา ดังนั้นข้าจึงมิได้บอกท่านแม้แต่ชื่อแซ่ ยามนี้เรื่องราวต่างๆ ลุล่วง ข้าไม่มีพันธนาการใดๆ แล้ว"
ซูหลีหลีนิ่งเงียบไปอึดใจ ก่อนกล่าว "ความแค้นคือพันธนาการ แล้ว...ความรักเป็นพันธนาการไหม"
เขาหันหน้ากลับมา จ้องลึกในดวงตานางท่ามกลางอรุณฉาย เจิดจ้าดั่งแสงตะวัน "ความแค้นคือพันธนาการ ไม่ชำระไม่อาจสงบใจ ความรักก็คือพันธนาการ แต่เป็นความยินยอมพร้อมใจ"
หน้า 301 บทที่ 10
.
.
.
June 6, 2016
จะเรียกว่าสนุกก็สนุก แต่ก็ไม่ได้สนุกแบบวางไม่ลงแบบนั้น เนื้อเรื่องค่อนข้างเรียบเรื่อยในช่วงแรก และสนุกช่วงกลางก่อนจะกลับสู่ภาวะเรียบเรื่อยช่วงท้าย จริงๆเป็นเรื่องที่เดาพระเอกได้อยู่แล้ว แต่ก็แอบเทใจให้พระรอง ด้วยความที่เขามีความรักลึกซึ้งแต่เลือกสิ่งที่ยิ่งใหญ่ของตัวเองมากกว่า ความรักเลยสูญเสียไป ถ้าถามว่าในช่วงเวลาที่เป็นของพระรอง พระรองสามารถชนะใจนางเอกได้ไหม ได้ แต่เขาต้องให้ความรู้สึกมากกว่านี้
พระเอกก็ดีงามค่ะ แต่รู้สึกตัวละครมันก็ธรรมดา คือทุกตัวละครเนื้อเรื่องมันธรรมดาแต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ พระรองดูเป็นตัวละครที่ตัวเองประทับใจตอนอ่าน เสียดาย แต่ถ้าเป็นนางเอกก็เลือกพระเอกเหมือนกัน ต้องลองอ่านดูค่ะแล้วมาคุยกัน
พระเอกก็ดีงามค่ะ แต่รู้สึกตัวละครมันก็ธรรมดา คือทุกตัวละครเนื้อเรื่องมันธรรมดาแต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ พระรองดูเป็นตัวละครที่ตัวเองประทับใจตอนอ่าน เสียดาย แต่ถ้าเป็นนางเอกก็เลือกพระเอกเหมือนกัน ต้องลองอ่านดูค่ะแล้วมาคุยกัน
June 13, 2017
เป็นเล่มที่อ่านได้เพลินๆ มีเรื่องมีราวเกิดขึ้นเยอะแยะเต็มไปหมด
ตอนที่ได้มาก็สงสัยว่าจะมีอะไรเล่านักหนา เพราะเล่มโตมาก
พอได้อ่านก็ โอเค แต่มีคิดนิดๆ ว่าไม่ต้องหนาขนาดนี้ก๋ได้ มีบางส่วนตัดได้ โดยเฉพาะหลังๆนี่ ไม่ได้อยากรู้แล้วเลย มีอ่านผ่านๆด้วย
เล่มนี้มีพระเอก2 คน แต่คิดว่าไม่น่าจะเลือกทีมผิดนะ
แต่ตัวรองบอกเลยว่าน่าสนใจ พระเอกดูจืดๆไปเลย
ส่วนนางเอก. บางทีน่ารัก บางทีน่าเบื่อ แต่พอรอดตัว
สรุปเรื่องนี้ก็สนุกดี แต่ไม่ถึงสนุกมาก
อ่านได้เพลินๆ
ตอนที่ได้มาก็สงสัยว่าจะมีอะไรเล่านักหนา เพราะเล่มโตมาก
พอได้อ่านก็ โอเค แต่มีคิดนิดๆ ว่าไม่ต้องหนาขนาดนี้ก๋ได้ มีบางส่วนตัดได้ โดยเฉพาะหลังๆนี่ ไม่ได้อยากรู้แล้วเลย มีอ่านผ่านๆด้วย
เล่มนี้มีพระเอก2 คน แต่คิดว่าไม่น่าจะเลือกทีมผิดนะ
แต่ตัวรองบอกเลยว่าน่าสนใจ พระเอกดูจืดๆไปเลย
ส่วนนางเอก. บางทีน่ารัก บางทีน่าเบื่อ แต่พอรอดตัว
สรุปเรื่องนี้ก็สนุกดี แต่ไม่ถึงสนุกมาก
อ่านได้เพลินๆ
December 26, 2017
ในยุคที่บ้านเมืองระส่ำระสาย จักรพรรดิอ่อนแอ ขุนนางแย่งชิงความเป็นใหญ่ ’ซูหลีหลี’ หญิงสาวเจ้าของร้า��ขายโลงศพ ผู้รักการต่อโลงศพเป็นชีวิตจิตใจ ได้เก็บตก ‘เจ้าท่อนไม้’ มาได้ท่อนหนึ่ง ท่อนไม้นี้นอนได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่หน้าร้านของนาง เขาเป็นเหมือนท่อนไม้ที่มีลมหายใจ ไร้ชื่อเสียงเรียงนาม แม้จะวรยุทธ์สูงส่งหาใดเปรียบ หากกลับเอาแต่อยู่ข้างกายคอยทำตามคำสั่งของนาง นางรู้ดีว่าเขามี ‘ความลับ’ ปิดบังเอาไว้มากมาย
ในขณะเดียวกัน ‘ฉีเฟิ่งเสียง’ บุตรชายแม่ทัพใหญ่ผู้เก่งกล้าก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของนาง เขามากล้นด้วยอำนาจ แข็งกล้าด้วยปณิธาน เจ้าเล่ห์มากแผนการ แถมยังหน้าหนาไล่ไม่ไป เขาทำให้ชีวิตที่เคยสงบสุขของนางพลิกคว่ำคะมำหงาย และยืนกรานว่าไม่มีทางปล่อยนางไปอย่างเด็ดขาด
เมื่อชะตาชีวิตของคนทั้งสามต้องมาข้องเกี่ยวกันราวกับโชคชะตาเล่นตลก ท่ามกลางศึกแห่งการแย่งชิงบังลังก์ที่โหมกระหน่ำดุจพายุร้าย ‘ความลับอันยิ่งใหญ่’ ของซูหลีหลีจะเป็นหนึ่งในตัวแปรที่ชี้ว่าผู้ใดจะได้ครอบครองบังลังก์มังกร!
สำหรับคนอ่านอย่างเรา อ่านเรื่องนี้ด้วยความนิ่งเรื่อย อาจจะเพราะว่าภารกิจและกิจกรรมรอบตัวมีต่อเนื่องมาเรื่อยๆ การอ่านเล่มหนาก็เลยเป็นเหมือนกับการพักผ่อน อ่านไปพักไปไม่ต่อเนื่องนัก แต่ก็เพราะแบบนี้ล่ะค่ะมันเลยทำให้เป็นแนวอ่านได้เรื่อยๆ เมื่ออยากก็กลับมาอ่านอีกได้พักข้อมือบ้างเพราะมันหนามากตั้ง 603 หน้าเชียวนะ
เรื่องนี้สำหรับเราถือว่าเป็นงานอ่านได้เรื่อยๆ จริงๆ ค่ะ เป็นแนวของรักสามาเส้าที่นางเอกจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับสองหนุ่มที่มีความตั้งใจและมุ่งมั่นในสิ่งที่ตัวเองต้องการ หนึ่งก็เลือกทางที่เขาต้องการนั่นคือความรักที่ปราศจากเงื่อไขนักหนา ส่วนอีกคนมุ่งมั่นบัลลังก์ที่แม้กระทั่งจะต้องเลือกความรักเขากลับเลือกแผ่นดิน งานนี้มีลุ้นดีตรงช่วงเลยกลางๆ เรื่องไปแล้ว ทั้งเรื่องของพระนาง ทั้งเรื่องของการเมืองที่เรียกว่ามันเจอกัน ทางที่เลือกอาจจะไม่ใช่ทางที่ชอบแต่ก็ต้องเลือกต้องทำเพราะเป้าหมาย อ่านแล้วเราว่าเราชอบในความเทาของตัวละคร 1 ตัวนั่นคือลูกแม่ทัพมาก เพราะเขาเหมือนคนที่เราสามารถพบเห็นได้บ่อยๆ เรียกว่ามีเลือดเนื้อ หัวใจแต่ว่าก็จะต้องจัดการเลือกเพราะมันคือสิ่งที่เขาตั้งใจเอาไว้แล้ว ไม่ใช่หัวใจด้านชาแต่มันคือความมุ่งมั่นแม้จะต้องเสียใจก็ตาม
เราอ่านเรื่องนี้เสียดายว่าทำไมไม่ชอบนัก อาจจะบอกได้ว่ามันเรียบและมันเนือยไปเป็นบางช่วงมันเลยไม่กระตุ้นให้เราอ่านแต่ว่าไปแล้วมันก็จะมีช่วงดึงให้เรากลับมาโหมดสนุกได้อีกแต่ว่านั่นล่ะค่ะเราเนือยไปเองแถมตัวละครเยอะแยะมากขนาดหน่วยความจำยังไม่เต็มยังแอบมีรวนเลยค่ะ 5555
ในขณะเดียวกัน ‘ฉีเฟิ่งเสียง’ บุตรชายแม่ทัพใหญ่ผู้เก่งกล้าก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของนาง เขามากล้นด้วยอำนาจ แข็งกล้าด้วยปณิธาน เจ้าเล่ห์มากแผนการ แถมยังหน้าหนาไล่ไม่ไป เขาทำให้ชีวิตที่เคยสงบสุขของนางพลิกคว่ำคะมำหงาย และยืนกรานว่าไม่มีทางปล่อยนางไปอย่างเด็ดขาด
เมื่อชะตาชีวิตของคนทั้งสามต้องมาข้องเกี่ยวกันราวกับโชคชะตาเล่นตลก ท่ามกลางศึกแห่งการแย่งชิงบังลังก์ที่โหมกระหน่ำดุจพายุร้าย ‘ความลับอันยิ่งใหญ่’ ของซูหลีหลีจะเป็นหนึ่งในตัวแปรที่ชี้ว่าผู้ใดจะได้ครอบครองบังลังก์มังกร!
สำหรับคนอ่านอย่างเรา อ่านเรื่องนี้ด้วยความนิ่งเรื่อย อาจจะเพราะว่าภารกิจและกิจกรรมรอบตัวมีต่อเนื่องมาเรื่อยๆ การอ่านเล่มหนาก็เลยเป็นเหมือนกับการพักผ่อน อ่านไปพักไปไม่ต่อเนื่องนัก แต่ก็เพราะแบบนี้ล่ะค่ะมันเลยทำให้เป็นแนวอ่านได้เรื่อยๆ เมื่ออยากก็กลับมาอ่านอีกได้พักข้อมือบ้างเพราะมันหนามากตั้ง 603 หน้าเชียวนะ
เรื่องนี้สำหรับเราถือว่าเป็นงานอ่านได้เรื่อยๆ จริงๆ ค่ะ เป็นแนวของรักสามาเส้าที่นางเอกจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับสองหนุ่มที่มีความตั้งใจและมุ่งมั่นในสิ่งที่ตัวเองต้องการ หนึ่งก็เลือกทางที่เขาต้องการนั่นคือความรักที่ปราศจากเงื่อไขนักหนา ส่วนอีกคนมุ่งมั่นบัลลังก์ที่แม้กระทั่งจะต้องเลือกความรักเขากลับเลือกแผ่นดิน งานนี้มีลุ้นดีตรงช่วงเลยกลางๆ เรื่องไปแล้ว ทั้งเรื่องของพระนาง ทั้งเรื่องของการเมืองที่เรียกว่ามันเจอกัน ทางที่เลือกอาจจะไม่ใช่ทางที่ชอบแต่ก็ต้องเลือกต้องทำเพราะเป้าหมาย อ่านแล้วเราว่าเราชอบในความเทาของตัวละคร 1 ตัวนั่นคือลูกแม่ทัพมาก เพราะเขาเหมือนคนที่เราสามารถพบเห็นได้บ่อยๆ เรียกว่ามีเลือดเนื้อ หัวใจแต่ว่าก็จะต้องจัดการเลือกเพราะมันคือสิ่งที่เขาตั้งใจเอาไว้แล้ว ไม่ใช่หัวใจด้านชาแต่มันคือความมุ่งมั่นแม้จะต้องเสียใจก็ตาม
เราอ่านเรื่องนี้เสียดายว่าทำไมไม่ชอบนัก อาจจะบอกได้ว่ามันเรียบและมันเนือยไปเป็นบางช่วงมันเลยไม่กระตุ้นให้เราอ่านแต่ว่าไปแล้วมันก็จะมีช่วงดึงให้เรากลับมาโหมดสนุกได้อีกแต่ว่านั่นล่ะค่ะเราเนือยไปเองแถมตัวละครเยอะแยะมากขนาดหน่วยความจำยังไม่เต็มยังแอบมีรวนเลยค่ะ 5555
October 23, 2017
#ลิขิตรักลวงเล่ห์
By ชิงเหยา
.
เนื้อเรื่องเกิดในช่วงกลียุคที่ทุกหนแห่งมีแต่ศึกสงคราม
เป็นเรื่องที่ใช้ความรัก ปรัชญาความคิด กับกลศึกสงครามาถักทอเป็นเรื่องราวที่น่าสนใจมาก เนื้อเรื่องไม่ได้พีคหรือหวือหวาตลอดเล่ม มันค่อย ๆ ลื่นไหลและพาเราไปรู้จักเรื่องราว ที่มา สาเหตุ นิสัย ความคิดของตัวละคร รวมถึงวิธีเลือก หนทางและผลลัพธ์ที่แตกต่างกันไป
.
เรื่องนี้เหมือนสลับคาแรคเตอร์พิมพ์นิยมเลย
พระเอกในมาดพระรอง พระรองในมาดพระเอก ชอบความรักที่คข.นำเสนอ คนที่ทำให้เรารู้สึกตื่นเต้น กับคนที่ทำให้รู้สึกอุ่นใจ ทุกความรักก่อต่อแบบค่อยไป แต่ใครเล่าจะเลือกไปสุดกับมัน
พระรองเด่นกว่าพระเอกนิดนึงในด้านคาแรคเตอร์ เป็นตัวละครเทา ๆ ที่ไม่แสดงออก เก็บงำ เพื่อเป้าหมาย เป็นคนที่น่าสนใจ แต่ไม่เหมาะจะให้ใจไป ให้ไปแล้วไม่รู้ว่าจะเจ็บเพราะเขาเมื่อไหร่ บุคคลิกเหมาะกับการเป็นคิงมาก แต่เป็นคิงที่ไม่เหมือนเรื่องอื่นที่แบบรู้จักรักแท้แล้วค่อยเปลี่ยนแปลง ไม่ เขาจะเป็นเหมือนเดิม แต่ก็เป็นตัวละครที่เสน่ห์และน่าหวั่นใจไปกับเขาเช่นกัน
.
แต่พระเอกก็ใช่ย่อย มีบางช่วงที่ห่างหายไปเลย กลับออกมาทีนี่แบบท็อปฟอร์ม พาใจหวิวเขินได้เสมอ เหมือนเขาจะเรียบง่าย แต่กลับทำให้เราหลงรัก จดจำ และอยากฝากชีวิตไว้กับคนแบบนี้จริง ๆ /เดี๋ยว ๆ มึงไม่ใช่นางเอกนะ 🤣🤣🤣
ส่วนนางเอกเราเป็นตัวละครแบบ ธรรมดาสุดจริง ๆ
มีความเป็นคนเต็มเปี่ยม โง่บ้างแต่ไม่ถึงกับจนมืดบอด นางเป็นคนรู้จักเข้าใจโลก แต่ก็ไม่ถึงกับถ่องแท้ แล้วนางก็ไม่ได้ดีมาก หรือเด็ดขาดเกินไป ยังคงมีความใจอ่อน3ส่วนให้กับทุกคนเสมอ ซึ่งนี่ก็เป็นข้อดีที่เราชอบนาง
นางอาจจะเหมาะกับคนแบบพระรอง แต่นางเลือกที่จะไม่เหมาะเอง เพราะในขณะที่หลงรักพระรอง นางก็ไม่เข้าใจพระรองด้วยเช่นกัน เมื่อมาคิดถึงว่าหากเรามีความรักแบบที่ไม่เข้าใจอีกฝ่าย เป็นเราจะเลือกไหม ? คงไม่เหมือนกัน5555
.
เราชอบเนื้อเรื่องนะ อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ตัวละครหลักที่มีเสน่ห์ทั้งสามบอกเล่าเรื่องราวหวานฝาดขม อ่านไปแล้วมันอึน ๆ อ่ะ นข.ไม่ได้เขียนโดยพรรณนาให้เรารู้สึกเศร้าอะไรขนาดนั้น แต่กลับรู้สึกได้ว่า คน ๆ นี้เศร้าทั้งที่ไม่แสดงออก
.
18.06.17
Wduffsnk
By ชิงเหยา
.
เนื้อเรื่องเกิดในช่วงกลียุคที่ทุกหนแห่งมีแต่ศึกสงคราม
เป็นเรื่องที่ใช้ความรัก ปรัชญาความคิด กับกลศึกสงครามาถักทอเป็นเรื่องราวที่น่าสนใจมาก เนื้อเรื่องไม่ได้พีคหรือหวือหวาตลอดเล่ม มันค่อย ๆ ลื่นไหลและพาเราไปรู้จักเรื่องราว ที่มา สาเหตุ นิสัย ความคิดของตัวละคร รวมถึงวิธีเลือก หนทางและผลลัพธ์ที่แตกต่างกันไป
.
เรื่องนี้เหมือนสลับคาแรคเตอร์พิมพ์นิยมเลย
พระเอกในมาดพระรอง พระรองในมาดพระเอก ชอบความรักที่คข.นำเสนอ คนที่ทำให้เรารู้สึกตื่นเต้น กับคนที่ทำให้รู้สึกอุ่นใจ ทุกความรักก่อต่อแบบค่อยไป แต่ใครเล่าจะเลือกไปสุดกับมัน
พระรองเด่นกว่าพระเอกนิดนึงในด้านคาแรคเตอร์ เป็นตัวละครเทา ๆ ที่ไม่แสดงออก เก็บงำ เพื่อเป้าหมาย เป็นคนที่น่าสนใจ แต่ไม่เหมาะจะให้ใจไป ให้ไปแล้วไม่รู้ว่าจะเจ็บเพราะเขาเมื่อไหร่ บุคคลิกเหมาะกับการเป็นคิงมาก แต่เป็นคิงที่ไม่เหมือนเรื่องอื่นที่แบบรู้จักรักแท้แล้วค่อยเปลี่ยนแปลง ไม่ เขาจะเป็นเหมือนเดิม แต่ก็เป็นตัวละครที่เสน่ห์และน่าหวั่นใจไปกับเขาเช่นกัน
.
แต่พระเอกก็ใช่ย่อย มีบางช่วงที่ห่างหายไปเลย กลับออกมาทีนี่แบบท็อปฟอร์ม พาใจหวิวเขินได้เสมอ เหมือนเขาจะเรียบง่าย แต่กลับทำให้เราหลงรัก จดจำ และอยากฝากชีวิตไว้กับคนแบบนี้จริง ๆ /เดี๋ยว ๆ มึงไม่ใช่นางเอกนะ 🤣🤣🤣
ส่วนนางเอกเราเป็นตัวละครแบบ ธรรมดาสุดจริง ๆ
มีความเป็นคนเต็มเปี่ยม โง่บ้างแต่ไม่ถึงกับจนมืดบอด นางเป็นคนรู้จักเข้าใจโลก แต่ก็ไม่ถึงกับถ่องแท้ แล้วนางก็ไม่ได้ดีมาก หรือเด็ดขาดเกินไป ยังคงมีความใจอ่อน3ส่วนให้กับทุกคนเสมอ ซึ่งนี่ก็เป็นข้อดีที่เราชอบนาง
นางอาจจะเหมาะกับคนแบบพระรอง แต่นางเลือกที่จะไม่เหมาะเอง เพราะในขณะที่หลงรักพระรอง นางก็ไม่เข้าใจพระรองด้วยเช่นกัน เมื่อมาคิดถึงว่าหากเรามีความรักแบบที่ไม่เข้าใจอีกฝ่าย เป็นเราจะเลือกไหม ? คงไม่เหมือนกัน5555
.
เราชอบเนื้อเรื่องนะ อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ตัวละครหลักที่มีเสน่ห์ทั้งสามบอกเล่าเรื่องราวหวานฝาดขม อ่านไปแล้วมันอึน ๆ อ่ะ นข.ไม่ได้เขียนโดยพรรณนาให้เรารู้สึกเศร้าอะไรขนาดนั้น แต่กลับรู้สึกได้ว่า คน ๆ นี้เศร้าทั้งที่ไม่แสดงออก
.
18.06.17
Wduffsnk
June 5, 2016
อ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ เล่มนี้หนามาก ช่วงแรกเนือยๆ พระเอกโผล่มา 100 หน้าแรก แล้วก็หายไปประมาณ 170 หน้ากว่าจะกลับมาอีก พอกลับมาเจอนางเอกก็รักกัน เนื้อเรื่องก็เข้มข้นนะ แต่เราอ่านแล้วคิดว่ายังธรรมดา ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ ความรักพระนางก็โอเค ก็มีฉากหวานๆ สมกับที่เป็นปกสาวงาม พระรองก็ดีนะ ฉลาด มีเล่ห์เหลี่ยม ชอบหลอกแกล้งนางเอก ดูน่ารักดี
เนื้อเรื่องออกจะดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่ดึงดูดให้อ่านเท่าไหร่ นอกจากช่วงต้นเรื่องแล้ว นางเอกเดินทางไปที่ต่างๆ ตลอดเล่มเลย เรื่องนี้น่าจะเน้นเนื้อเรื่องมากกว่าความรักของพระนาง มีการแย่งชิงบัลลังก์ การรบทำสงครามของพระรอง ซึ่งพระนางไม่ได้มีบทบาทสำคัญในส่วนนี้เท่าไหร่ โดยรวมเล่มนี้ก็เขียนได้ดี อ่านได้เพลิน ไม่มีข้อให้ติเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้สนุกถึงกับวางไม่ลง
เนื้อเรื่องออกจะดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่ดึงดูดให้อ่านเท่าไหร่ นอกจากช่วงต้นเรื่องแล้ว นางเอกเดินทางไปที่ต่างๆ ตลอดเล่มเลย เรื่องนี้น่าจะเน้นเนื้อเรื่องมากกว่าความรักของพระนาง มีการแย่งชิงบัลลังก์ การรบทำสงครามของพระรอง ซึ่งพระนางไม่ได้มีบทบาทสำคัญในส่วนนี้เท่าไหร่ โดยรวมเล่มนี้ก็เขียนได้ดี อ่านได้เพลิน ไม่มีข้อให้ติเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้สนุกถึงกับวางไม่ลง
November 29, 2017
ชื่อเรื่อง – ลิขิตรักลวงเล่ห์ (天子谋)
ผู้แต่ง – ชิงเหยา (青垚) เขียน ลี่ลี่ แปล
ตัวละคร
ซูหลีหลี อายุ 15 ปี ⇒ 19 ปี ⇒ 22 ปี
เจียงชิวตี๋, มู่โถว อายุ 14 ปี ⇒ 18 ปี ⇒ 21 ปี
ฉีเฟิ่งเสียง อายุ 20 ปี ⇒ 23 ปี ⇒ 27 ปี ⇒ 30 ปี
รีวิวหลังอ่าน
เรื่องนี้ยาวย๊าวยาว ยาวจนอ่านมาตั้งแต่เดือนพฤษภาคม แล้วก็โดนดองไว้หลายเดือน เพิ่งกลับมาอ่านต่อในเดือนนี้แหละ 555+
ตัวละครเยอะ เยอะจนมึนไปหมด สุดท้ายถามว่าจำใครได้บ้าง ก็จำได้แค่พระเอก นางเอก พระรอง ฮ่าๆๆๆๆๆ ความสัมพันธ์หรือเหตุการณ์ต่างๆ ข้าพเจ้าก็อ่านไปเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ส่วนใหญ่น่าจะไม่ค่อยเข้าใจ ฮ่าๆๆๆ
เรื่องราวมันก็เข้มข้นดีนะ จนเราคิดว่าน่าจะเป็นปกมากกว่ารักพิเศษ มากกว่าที่จะเป็นปกมากกว่ารักปกติอ่ะนะ อ่านๆ ไปจะพบว่ามีฉากสู้รบมากกว่าฉากรักโรแมนติกอีก
โดยรวมก็สนุกดี แต่ยังไม่มากสำหรับเรา หรือเพราะอ่านไปแล้วมึนๆ งงๆ ก็เลยรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่เรื่องที่ถูกจริตเราสักเท่าไร
ลองอ่านดูนะคะ พระเอก พระรอง งานดีทั้งคู่แหละนะ (มั้งนะ) แต่เราอ่านๆ ไปก็จะเกลียดๆ พระรองหน่อยๆ แล้วก็สงสารหน่อย ฮ่าๆๆๆๆ
ถึงเรื่องจะยาว แต่เวลาเขียนรีวิวก็ไม่รู้จะเขียนอะไร นั้นจบแค่��ี้พอล่ะ ใครชอบแนวเข้มข้น ถ้ามีเวลาอ่านก็ลองอ่านดูนะคะ ^^
[สปอยล์]
Start 18.55 น. Tue 30 May 2017
End 19.19 น. Tue 28 Nov 2017
Review Date 15.52 น. Wed 29 Nov 2017
ผู้แต่ง – ชิงเหยา (青垚) เขียน ลี่ลี่ แปล
ตัวละคร
ซูหลีหลี อายุ 15 ปี ⇒ 19 ปี ⇒ 22 ปี
เจียงชิวตี๋, มู่โถว อายุ 14 ปี ⇒ 18 ปี ⇒ 21 ปี
ฉีเฟิ่งเสียง อายุ 20 ปี ⇒ 23 ปี ⇒ 27 ปี ⇒ 30 ปี
รีวิวหลังอ่าน
เรื่องนี้ยาวย๊าวยาว ยาวจนอ่านมาตั้งแต่เดือนพฤษภาคม แล้วก็โดนดองไว้หลายเดือน เพิ่งกลับมาอ่านต่อในเดือนนี้แหละ 555+
ตัวละครเยอะ เยอะจนมึนไปหมด สุดท้ายถามว่าจำใครได้บ้าง ก็จำได้แค่พระเอก นางเอก พระรอง ฮ่าๆๆๆๆๆ ความสัมพันธ์หรือเหตุการณ์ต่างๆ ข้าพเจ้าก็อ่านไปเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ส่วนใหญ่น่าจะไม่ค่อยเข้าใจ ฮ่าๆๆๆ
เรื่องราวมันก็เข้มข้นดีนะ จนเราคิดว่าน่าจะเป็นปกมากกว่ารักพิเศษ มากกว่าที่จะเป็นปกมากกว่ารักปกติอ่ะนะ อ่านๆ ไปจะพบว่ามีฉากสู้รบมากกว่าฉากรักโรแมนติกอีก
โดยรวมก็สนุกดี แต่ยังไม่มากสำหรับเรา หรือเพราะอ่านไปแล้วมึนๆ งงๆ ก็เลยรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่เรื่องที่ถูกจริตเราสักเท่าไร
ลองอ่านดูนะคะ พระเอก พระรอง งานดีทั้งคู่แหละนะ (มั้งนะ) แต่เราอ่านๆ ไปก็จะเกลียดๆ พระรองหน่อยๆ แล้วก็สงสารหน่อย ฮ่าๆๆๆๆ
ถึงเรื่องจะยาว แต่เวลาเขียนรีวิวก็ไม่รู้จะเขียนอะไร นั้นจบแค่��ี้พอล่ะ ใครชอบแนวเข้มข้น ถ้ามีเวลาอ่านก็ลองอ่านดูนะคะ ^^
[สปอยล์]
Start 18.55 น. Tue 30 May 2017
End 19.19 น. Tue 28 Nov 2017
Review Date 15.52 น. Wed 29 Nov 2017
October 7, 2016
เนื้อเรื่องเยอะ ตัวละครแยะ แต่สนุกดี เนื้อเรื่องไม่หนักไม่เบาเกินไป อ่านแล้วชอบพระเอก พระเอกรักนางเอกแบบคือรัก ไม่มีเงื่อนไขอะไร
อ่านแล้ว รู้สึกรอ ภาคต่อรู้สึกรอนางเอกของพระรองของเรื่องนี้ เรื่องนี้อ่านแล้วสงสารตัวพระรอง อยากให้ได้นางเอกที่รักเขามากๆสักคน
อ่านแล้ว รู้สึกรอ ภาคต่อรู้สึกรอนางเอกของพระรองของเรื่องนี้ เรื่องนี้อ่านแล้วสงสารตัวพระรอง อยากให้ได้นางเอกที่รักเขามากๆสักคน
December 27, 2022
เล่มหนาสะใจมาก😅 แต่ถึงเล่มจะหนาก็สามารถอ่านได้เรื่อยๆ เนื้อเรื่องไม่ได้มีความสลับซับซ้อน แต่ก็มีความเข้มข้นอันเป็นเสน่ห์ของหนังสือเล่มนี้
ชอบตัวละครของพระเอกมาก เป็นตัวละครที่ค่อนข้างมีเสน่ห์ เงียบขรึมแต่ปัญญาเฉียบแหลม ช่วงแรกๆ ตัวละครพระเอกจะไม่โดดเด่นมาก ส่วนใหญ่จะเน้นเล่าเกี่ยวกับพระรอง ซึ่งก็เป็นอีกหนึ่งตัวละครที่น่าสนใจ พระเอกจะเริ่มเข้ามามีบทบาทตอนเกือบจะครึ่งเล่ม พอมาแล้วก็เฉิดฉายมาก😄😄
เรื่องราวจะดำเนินแบบค่อยเป็นค่อยไป ตามแบบที่มันควรจะเป็น สามารถอ่านได้เรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อ ยิ่งพอมองภาพเป็นซีรี่ย์ยิ่งเพิ่มอรรถรสในการอ่าน หลังจากอ่านจบรู้สึกอยากดูซีรีย์เลย และแอบเสียดายตัวละครพระรอง เพราะเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่น่าสนใจมาก สามารถขึ้นแท่นเป็นพระเอกได้เลย
จบดี แต่อย่างที่กล่าวไปข้างต้นว่าเสียดายตัวละครตัวนี้ ถึงแม้จะประสบความสำเร็จกับสิ่งที่ปรารถนาไปแล้ว แต่ก็มีบางมุมที่ทำให้อดสงสารตัวละครตัวนี้ เป็นบุคคลที่น่าค้นหามาก ไม่แพ้พระเอกเลย ถ้ามีภาคต่อโดยได้พระรองมาเป็นพระเอกคงจะน่าติดตามไม่ใช่น้อย
ชอบตัวละครของพระเอกมาก เป็นตัวละครที่ค่อนข้างมีเสน่ห์ เงียบขรึมแต่ปัญญาเฉียบแหลม ช่วงแรกๆ ตัวละครพระเอกจะไม่โดดเด่นมาก ส่วนใหญ่จะเน้นเล่าเกี่ยวกับพระรอง ซึ่งก็เป็นอีกหนึ่งตัวละครที่น่าสนใจ พระเอกจะเริ่มเข้ามามีบทบาทตอนเกือบจะครึ่งเล่ม พอมาแล้วก็เฉิดฉายมาก😄😄
เรื่องราวจะดำเนินแบบค่อยเป็นค่อยไป ตามแบบที่มันควรจะเป็น สามารถอ่านได้เรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อ ยิ่งพอมองภาพเป็นซีรี่ย์ยิ่งเพิ่มอรรถรสในการอ่าน หลังจากอ่านจบรู้สึกอยากดูซีรีย์เลย และแอบเสียดายตัวละครพระรอง เพราะเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่น่าสนใจมาก สามารถขึ้นแท่นเป็นพระเอกได้เลย
จบดี แต่อย่างที่กล่าวไปข้างต้นว่าเสียดายตัวละครตัวนี้ ถึงแม้จะประสบความสำเร็จกับสิ่งที่ปรารถนาไปแล้ว แต่ก็มีบางมุมที่ทำให้อดสงสารตัวละครตัวนี้ เป็นบุคคลที่น่าค้นหามาก ไม่แพ้พระเอกเลย ถ้ามีภาคต่อโดยได้พระรองมาเป็นพระเอกคงจะน่าติดตามไม่ใช่น้อย
June 20, 2017
3.5
ถ้าตัดในส่วนที่ชิงบัลลังก์ออกนับว่าเป็นเรื่องที่สนุกเรื่องหนึ่ง
มู่โถว น่ารักดี นางเอกที่สูญเสียทุกอย่างก็ยังยืนยัดต่อไปได้ก็นับว่าดี
แต่พอเอาเฟิงเสียงเข้ามาเอี่ยวแล้ว เลยไม่สนุก
อาจเป็นเพราะปี 59 อ่านนิยายเกี่ยวกับในวัง การแย่งชิงบัลลังก์ ทั้งดูซีรีส์ อาจไม่ถือว่ามาก แต่ก็ทำให้อ่านเรื่องนี้แล้วเนือย ช่วงหลังที่เกี่ยวกับการรบก็พลิกข้ามไปหลายสิบหน้า
อันที่จริงก็คาดหวังคสพพระนาง ว่าน่าจะมีอะไรมากกว่านี้ เสียดาย
ถ้าตัดในส่วนที่ชิงบัลลังก์ออกนับว่าเป็นเรื่องที่สนุกเรื่องหนึ่ง
มู่โถว น่ารักดี นางเอกที่สูญเสียทุกอย่างก็ยังยืนยัดต่อไปได้ก็นับว่าดี
แต่พอเอาเฟิงเสียงเข้ามาเอี่ยวแล้ว เลยไม่สนุก
อาจเป็นเพราะปี 59 อ่านนิยายเกี่ยวกับในวัง การแย่งชิงบัลลังก์ ทั้งดูซีรีส์ อาจไม่ถือว่ามาก แต่ก็ทำให้อ่านเรื่องนี้แล้วเนือย ช่วงหลังที่เกี่ยวกับการรบก็พลิกข้ามไปหลายสิบหน้า
อันที่จริงก็คาดหวังคสพพระนาง ว่าน่าจะมีอะไรมากกว่านี้ เสียดาย
October 8, 2018
อ่านได้เรื่อยๆ มีฉากสู้รบมากเหลือเกิน บางทีก็อ่านข้ามๆไป
เกือบลงเรือผิดลำ ไม่รู้ใครคือพระเอกตัวจริง 555
แสดงว่าความรัก เรื่อง timing สำคัญที่สุดสินะ 555
เกือบลงเรือผิดลำ ไม่รู้ใครคือพระเอกตัวจริง 555
แสดงว่าความรัก เรื่อง timing สำคัญที่สุดสินะ 555
August 24, 2019
ลังเลระหว่าง 4 กับ 5 ไม่รู้จะให้เท่าไหร่ดี ให้ 4.5 แล้วกัน ความจริงเรื่องนี้ไม่ถึงกับสนุกมากห้ามพลาด แต่ชอบโทนอารมณ์ในเรื่องเป็นการส่วนตัว หลายจุดมันโดนใจเบาๆ
เมื่อคนหนึ่งเป็นเหมือนเปลวไฟที่ร้อนแรง อีกคนหนึ่งมั่นคงหนักแน่นเหมือนภูผา...ใครที่คู่ควรฝากทั้งชีวิตไว้ ถ้านับตัวละครหลักจากการเกลี่ยบทในเรื่อง สำหรับเรื่องนี้ตัวหลักดูเหมือนจะไม่ใช่พระเอกนางเอก
จุดที่เด่นที่สุดของเรื่องนี้น่าจะเป็นการเล่นกับอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละคร คนแต่งไม่ต้องใช้คำบรรยายเยอะ แต่มองเห็นภาพความรู้สึกรัก เศร้า เหงา ไม่สมหวังได้สวยงาม ทั้งที่ไม่ได้ถ่ายทอดความคิดของตัวละครแบบชัดเจนแจ่มแจ้ง เหมือนให้คนอ่านคิดตีความเองเป็นส่วนใหญ่
ถือว่าเป็นหนังสือที่ค่อนข้างมีครบในเล่มเดียว ทั้งเรื่องราวชิงไหวพริบ ชิงบัลลังก์ เรื่องราวความรักความผูกพัน แต่อาจเป็นเพราะไม่ใช่นิยายเรื่องยาวก็เลยไม่ได้ใส่รายละเอียดลงลึกหรือเนื้อหาเข้มข้นมากมาย ยังมีอีกหลายจุดในเรื่องที่ถ้าน่าจะต้องปรับแต่งถึงจะดีมาก เช่นการเดินเรื่องที่ยังไม่สมูธเท่าที่ควร หรือการลำดับเล่าเรื่องที่บางจุดยังโดดๆ ช่วงปูพื้นเริ่มเรื่องกับช่วงใกล้จบที่ยืดไปนิด แต่รวมๆแล้วก็เป็นหนังสือที่ใช้ได้เล่มหนึ่ง
เมื่อคนหนึ่งเป็นเหมือนเปลวไฟที่ร้อนแรง อีกคนหนึ่งมั่นคงหนักแน่นเหมือนภูผา...ใครที่คู่ควรฝากทั้งชีวิตไว้ ถ้านับตัวละครหลักจากการเกลี่ยบทในเรื่อง สำหรับเรื่องนี้ตัวหลักดูเหมือนจะไม่ใช่พระเอกนางเอก
จุดที่เด่นที่สุดของเรื่องนี้น่าจะเป็นการเล่นกับอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละคร คนแต่งไม่ต้องใช้คำบรรยายเยอะ แต่มองเห็นภาพความรู้สึกรัก เศร้า เหงา ไม่สมหวังได้สวยงาม ทั้งที่ไม่ได้ถ่ายทอดความคิดของตัวละครแบบชัดเจนแจ่มแจ้ง เหมือนให้คนอ่านคิดตีความเองเป็นส่วนใหญ่
ถือว่าเป็นหนังสือที่ค่อนข้างมีครบในเล่มเดียว ทั้งเรื่องราวชิงไหวพริบ ชิงบัลลังก์ เรื่องราวความรักความผูกพัน แต่อาจเป็นเพราะไม่ใช่นิยายเรื่องยาวก็เลยไม่ได้ใส่รายละเอียดลงลึกหรือเนื้อหาเข้มข้นมากมาย ยังมีอีกหลายจุดในเรื่องที่ถ้าน่าจะต้องปรับแต่งถึงจะดีมาก เช่นการเดินเรื่องที่ยังไม่สมูธเท่าที่ควร หรือการลำดับเล่าเรื่องที่บางจุดยังโดดๆ ช่วงปูพื้นเริ่มเรื่องกับช่วงใกล้จบที่ยืดไปนิด แต่รวมๆแล้วก็เป็นหนังสือที่ใช้ได้เล่มหนึ่ง
July 5, 2016
แม้จะมีความบกพร่องในการนำศัพท์สมัยใหม่มาใช้ของผู้แปลอยู่บ้างเล็กน้อย (พอทำให้ตะหงิดๆ นิดหน่อย) แต่เนื้อเรื่องอ่านง่าย ย่อยง่าย ไม่ซับซ้อนอะไรจึงทำให้อ่านได้เรื่อยๆ เริ่มอ่านคืนวันที่สาม จบคืนวันที่สี่ สำหรับหกร้อยหน้าถือว่าอ่านลื่นทีเดียว ตัวละครเอกน่าสนใจ เสียดายเล็กน้อยกับความไม่กลมกล่อมของพระเอก ทว่านางเอกกลับน่าสนใจมาก ความหลงใหลชื่นชอบในอาชีพของนางนั้นน่าชื่นชมจริงๆ ทั้งยังแตกฉานอย่างมากในเรื่องที่ทำ เรียกว่าแหวกประเพณีมาเลย ถึงกระนั้นนางก็น่าประทับใจ อีกตัวละครหนึ่งที่ชอบมากคือพระรอง ทั้งความสามารถและความขมขื่นเก็บกดในตัวละครนี้เข้มข้นและน่าติดตามมาก สนุกแบบเบาๆ
January 3, 2017
3.5 to be exact
Displaying 1 - 14 of 14 reviews