Stina is een nuchtere, intelligente vrouw die stevig in haar schoenen staat. Maar als ze Per ontmoet en valt voor zijn innemendheid en levenslust, geeft ze zich volledig over aan de liefde.
Haar moeder is blij met de verandering in het leven van haar dochter. De vader, rechercheur bij de politie, is minder gelukkig met de relatie. Toch lijkt alles goed te gaan, tot Stina in verwachting is. Vanaf dat moment gaat Per zich steeds agressiever en beledigender gedragen. Stina trekt zich terug. Ze schaamt zich en 'accepteert' het verbale en fysieke geweld tot er een grens wordt overschreden.
Marianne Fredriksson was a Swedish author who worked and lived in Roslagen and Stockholm. Before becoming a novelist, she was a journalist on various Swedish newspapers and magazines, including Svenska Dagbladet.
Fredriksson published fifteen novels, most of which have been translated into English, German, Dutch and other languages. Most of her earlier books are based on biblical stories. A central theme in her writings is friendship because, as she maintained, "friendship will be more important than love" in the future.
In het boek worden heftige onderwerpen zoals een partnergeweld en kindermisbruik aanbod. Maar er wordt slapjes en onrealistisch over geschreven. Het verhaal springt van de hak op de tak en neemt wendingen die totaal niet realistisch zijn of je alleen maar meer verward achterlaten (en dan niet op een goede, spannende manier).
Vilken besvikelse! Det händer inte ofta, men den här boken kunde jag inte ens läsa klart. Språket är som hämtat från en berättelse i småskolan. Förstår inte vad som har hänt med Marianne Fredriksson.
Ik heb al verschillende boeken van Marianne Frederiksson gelezen en was telkens positief verrast. Deze keer stelt ze me echt teleur. De voorspelbaarheid van het verhaal, de te nadrukkelijk psychologosch getinte stukken, de zeemzoetige taferelen... Het kon me allemaal niet bekoren.
Mage til overfladisk litteratur er jeg længe ikke stødt på.. Så hvis man vil læse gentagelser, "så skete det, og det og det"-form i rigtig børnehaveklasse stil og en unuanceret tilgang til det menneskelige sind - jah, så synes jeg da bare man skal give sig i kast med denne.
Det eneste, jeg kan finde af positivt ved at læse denne er, at jeg har fået læselysten til rigtig, nuanceret fiktion igen. Desuden er oversættelsen en sørgelig, kold kop kaffe.
After a slow start and short pause, I came back to this book and it kept my attention till the end. The book handles tough topics - domestic violence, here in very extreme form and child molestation. What I found amazing and doubtful at the same time, is the unbelieveable support system consisting of family, friends and specialists that the main character Stina and her daughters had. Writing style did nerve a bit and made me wonder how can any book written in this manner, amass and reach such a big audience. Glad I finished the book but I do not believe it would prompt me to read anything else from the same author.
Ovanligt rättfram och saklig för att vara Mariannes bok, men bra om psykopat som våldtar och är pedofil och hur det påverkar hans familj och släkt. Den unga flickan i berättelsen var väl brådmogen, dock...
Ik ben wat teleurgesteld in het boek. Niet de mooie schrijfstijl die ik van haar gewend ben. Ook het verhaal is wat voorspellend en, ondanks de miserie in het begin van het boek, te mooi om waar te zijn. Ik heb er al heel veel betere van haar gelezen. Nipt 3 sterren!
Läste klart då man ändå vill veta hur den slutar. Storyn i sig är ju inte dålig. Meeen språket är som att ett barn skrivit boken? Flera ggr känner man också hur författaren liksom tappar spåret - osammanhängande.
Na een ander boek van deze schrijfster waren mijn verwachtingen hoog maar ze werden helaas minder ingelost dan ik verwacht had.. desondanks las het boek vlot.
Ondanks het veelbelovende plot op de kaft had ik het gevoel dat dit een soort verhaal zonder echt begin en einde was en dat we even een kijkje nemen in het leven van een Zweedse familie. Dat het geen doorsnee familie is, moge duidelijk zijn, maar ik miste toch iets in het verhaal.
Begon goed. Afstandelijke stijl die matcht met het onderwerp. Begon echter voorspelbaarder te worden naarmate het boek vorderde. Vooral de psychologie en gesprekken met de kinderen leken mij almaar ongeloofwaardiger.