Het uur tussen hond en wolf

by Maarten 't Hart

Dutch

Genres: Dutch Literature, Literature

141 pages, Hardcover

First published January 1, 1987

About the author

Maarten ’t Hart made his debut under the name Martin Hart with the novel Stenen voor een ransuil (Stones for a Long-Eared Owl, 1971). He studied biology in Leiden and worked as an ethologist at Leiden University. One of the most important themes in his oeuvre is his childhood in a Calvinist community and his distancing himself from it. His passions for nature and music also constantly crop up in his work. ’t Hart broke through to a wide audience with his melancholy novel about meeting his teenage love: Een vlucht regenwulpen (A Flight of Curlews, 1978). Many novels, short-story and essay collections later, ’t Hart, with his authentic tone and work which often touches upon the tension between biography and fiction, has grown to be one of the most popular and most translated of Dutch authors. In an interview he said: ‘What I like about literature is that one can show a compressed piece of one’s most intimate self.’ Some of his other novels are Het woeden der gehele wereld (The Fury of the Whole World,1993), a Bildungsroman and a thriller in one, De zonnewijzer (The Sundial, 2002), Lotte Weeda (2004) and Het psalmenoproer (Psalms and Riots, 2006), a historical novel.

Reviews

[Yoy · Rating 4 out of 5]

Het personage van die narcistische huurder is zo ontzettend goed getypeerd.
Tegenwoordig zijn we narcisten al meer gewoon geraakt in de maatschappij, met Trump en anderen als karikaturale voorbeelden, met narcistische moeders / ouders. We beseffen dat de narcistische mens overal zit. Dat onze beeldcultuur, tiktokcultuur, cultuur van likes en smileys, waarin we urenlang kijken naar beelden van 'influencers' die flauwekul verkopen over flauwe onderwerpen, en we toch o zo belangrijk vinden want we volgen hén (en ondertussen worden zij schatrijk), de cultuur waarin kinderen zich zodanig kunnen ontplooien dat alles wat ze doen tot kunstwerk verheven wordt, dat we allemaal een beetje narcist geworden zijn, en helaas velen zijn het veel teveel. Narcisten zit in onze cultuur ingebakken en dat is huiveringwekkend.
Helaas beseffen we dat te weinig. We voelen ons onkwetsbaar. Nochtans is er de klimaatverandering, de overbevolking, er zijn oorlogen en de mentale problemen van mensen, de conflicten met anderen en in onszelf, geraken maar niet opgelost. Toch klampen de meesten zich vast aan hun zelfbeeld, en idealiseren velen het.

En hoewel het nu in een stroomversnelling van narcisten is geraakt bij ons, bestonden ze vroeger natuurlijk ook al. De dromerige, naïeve Maarten 't Hart, met zijn christelijke inborst die geheel op burgerlijke verantwoordelijkheid, vriendschap en goede bedoelingen berustte, kon zich gewoon niet voorstellen wat er aan het gebeuren was. Hij keek naar zijn vriend door de bril van zijn opvoeding, die hem blind maakte om zijn vriend te zien zoals hij was.
Vandaar dat hij nooit reageerde en die kerel keer op keer weer kansen gaf, vergoelijkend was, en nog meer.
Bovendien, Donald Trump werd toch ook verkozen? Veel mensen vinden die brutale, domme, gevaarlijke mens geweldig.

Wat ik bedoel is dat de kerel die Maarten 't Hart in zijn boek beschrijft, ontzettend goed getypeerd is. Al heeft 't Hart er niet veel voor hoeven doen: gewoon de zaken neerschrijven zoals ze gebeurd zijn, min of meer misschien, want het blijft een autobiografische fictieroman.

Velen vinden dat er onvoldoende humor zit in het verhaal. In 'het woeden van de wereld' zit ook niet zoveel humor en dat wordt soms als zijn beste werk bestempeld. Maar, er zit wel degelijk humor in dit verhaal, al is het meestal tragi-komisch verteld. De narcist is tragi-komisch. Maarten 't Hart die zich in de luren laat leggen, is tragi-komisch verteld. Ik ben soms hardop in lachen uitgebarsten bij het lezen van dit boek. Niet humorvol? Zeker wel.
Maar ja, het gaat wel om geld, écht geld, het gaat erom dat het leven verknoeid wordt, en het gaat ook om een échte narcistische mens, die zelfs agressief wordt (wat ook klassiek is). Dit is niet zomaar een leuke enquête of een leuke zelfrelativerende autobiografische roman. Het onderwerp is een beetje wrang.

Geeft niet. Het is een verwittiging voor narcisten. Het beste wat we kunnen doen, na dit boek te hebben gelezen, is een beetje naar onszelf kijken en zien of we onszelf niet te hoog inschatten. Of we onszelf niet te ernstig nemen. Of we nog genoeg empathie hebben. Of we meer belang hechten aan inhoud dan aan beelden en memen. En mensen die daaraan niet voldoen, die duidelijk narcist zijn, uit onze vriendenkring weren.

[Ruchama · Rating 3 out of 5]

Vond het leuk om deze geschiedenis
te lezen, maar de toon naar de ander venijnig. En onsympathiek. Wat ik op zich wel kan begrijpen wetende dat dit een waargebeurd verhaal is. Vanuit het perspectief van de schrijver dat is.
De reactie op dit verhaal, Midas’ tranen” van Hans W. Bak moet hier achteraan worden gelezen.

Ps. De toon waarop ‘t Hart over vrouwen spreekt maakt het boekje er niet leuker op.

[Pieter · Rating 4 out of 5]

Een lang kort verhaal. Amusant. Goede karaktestudie van aan de ene kant een beetje sullige naïeve verhuurder en aan de andere kant een vileine, narcistische huurder.
Het boek is in de typische, licht ironische, Maarten 't Hart stijl. En....geen enkele bijbeltekst.
3,5 ster

[Marjolijn · Rating 3 out of 5]

Lekker "kort boek" zoals mijn leerlingen zeggen. Niet de beste 'T Hart die ik las, maar wel lekker vilein.

[Roland Van veen · Rating 4 out of 5]

Een typische Maarten 't Hart-nachtmerrie of boze dagdroom. Met ongeveer om de pagina een Nederlands woord dat ik niet kende.'

[Edwin · Rating 2 out of 5]

Mijn recensie: http://boekenzolder.blogspot.be/2015/...